🔶 نقش بازی‌‏های آنلاین درسلامت روان و جامعه‌پذیری کودکان و نوجوانان میگنا- امروزه، #بازی ‏های#رایانه‏ ای، به بخش جدایی ناپذیری از زندگی کودکان و #نوجوانان تبدیل شده ‏اند. تغییرات #سبک_زندگی، از قبیل #کوچک_شدن_خانواده‏ ها و نبود هم بازی، زندگی آپارتمانی و محدودیت ‏های عرصه تحرک برای کودکان و لزوم اجتناب از بسیاری از فعالیت‏ ها و جست و خیزهای کودکانه، تنهایی کودکان و #غیبت‏ های طولانی #والدین، چرخش بسیاری از آموزش ‏ها و مهارت‏ ها به سوی آموزش ‏های الکترونیک و از راه دور، گسترش و در دسترس بودن فناوری برای همگان، درکنار عوامل و زمینه‏ های مختلف دیگر، استفاده کودکان و نوجوانان از رایانه، اینترنت، کنسول ‏های #بازی، #تبلت و گوشی‏های #هوشمند را اجتناب‏ ناپذیر کرده است. گویا کودکان ما در عصر حاضر، برای جبران بسیاری از کمبودها و فقدان ‏ها به این جهان مجازی و امکانات شیک و فریبنده آن پناه برده ‏اند تا در سرگرمی بازی ‏ها و #فیلم ‏ها و سایت‏ ها آنچه را که نیاز واقعی و خواسته واقعی‏شان است، این گونه جبران نمایند. وقتی در یک #تفریح_خانوادگی در پارک یا جنگل یا ساحل دریا، والیبال بازی می کنید یا دنبال پروانه‏ ها می دوید یا برای تهیه غذا با هم همکاری می کنید، کودک شما نیازی نمی بیند تا درون دنیای #مجازی خود فرو برود و هر روز دنبال بازی جدیدی بگردد. در واقع، اولویت بچه ‏ها چیز دیگری است و فضای مجازی و بازی (#گیم) ها، جایگزین‏ های اجباری آنان به عنوان سوغات تکنولوژی و مدرنیته هستند. به هر حال، این واقعیت زندگی مدرن است و ظاهرا گریزی از آن نیست. اکنون باید خردمندانه و دلسوزانه به فکر #کودکان و نوجوانان بود تا از این هدیه ناخواسته، آن چه نصیب‏شان می‏ شود، بیشتر سود و منفعت باشد، تا ضرر و زیان ‏های جسمی و روحی. سهم بسیار زیادی از تحقیقات #روانشناسان، به تبیین #تاثیرات_منفی بازی‏ های #کامپیوتری بر کودکان، از قبیل #خشونت، #اعتیاد، #افسردگی و... اختصاص یافته است. هر چند، صحت و ارزش چنین یافته ‏هایی قابل انکار نیست، اما یک رویکرد معتدل‏ تر به بازی ‏ها لازم است تا بتواند آثار مثبت این بازی ‏ها را نیز مدنظر قرار دهد. به هر حال، حتی بهترین و فعالانه‏ ترین بازی‏ های واقعی نیز امکان داشتن صدماتی را دارند. خیلی وقت ها که کودکان‏تان از دوچرخه‏ سواری یا از بازی با بچه‏ ها در کوچه یا زمین بازی بر می گردند، لباس‏های‏شان را کثیف کرده‏ اند، دست و پای‏شان زخمی شده است و احتمالا با کسی بگو مگو کرده یا گلاویز شده ‏اند! این ذات تمام بازی‏ هاست. در سال‏های اخیر، تحقیقات کم ‏شمار اما با ارزشی بر روی مستندسازی این تاثیرات مثبت، متمرکز بر چهار حوزه شناختی، #عاطفی، انگیزشی و اجتماعی صورت گرفته است؛ به ویژه که در این سال‏ها، ماهیت بازی ‏های کامپیوتری، نسبت به گذشته بسیار پیچیده ‏تر، واقع‏گرایانه ‏تر، متنوع‏ تر و اجتماعی ‏تر شده است. به کارگیری نظریه‏ ها و اصول روانشناسی اجتماعی، #روانشناسی_رسانه، روانشناسی رشد در کنار روانشناسی مثبت نگر می تواند استفاده روزافزون کودکان و نوجوانان از #فضای_مجازی و به ویژه بازی‏های رایانه‏ ای #آنلاین یا آفلاین را از تهدید سلامت جسمانی و روانی کودکان و نوجوانان، به فرصتی جذاب و ارزشمند برای آموزش و رشد آنان در حوزه‏های مختلف، تبدیل کند. در ادامه، مهم ترین تاثیرات مثبت این نوع #سرگرمی ‏ها و راهکارهای تقویت این بُعد از فعالیت در دنیای مجازی، ارائه خواهد شد:...... ادامه👇👇👇 http://www.migna.ir/news/48516/

◽ خود کاوی 🔶 در مسیر «کشف خویشتن » میگنا- در این دنیای شلوغ و پرازجنجال سر از گوشی ها، تلویزیون و لب تاب ها بیرون بیاوریم، اکثر اوقات سر کار یا در تعامل و ارتباطات با #خانواده دوست و همکاریم یا در آشپزخانه و مهمانی هستیم. این وسط صدای همه عالم و آدم را می شنویم الا صدای درون خودمان که خیلی اوقات صدا و آنتن هم نداشته دردسترس نبوده ولی فرمان زندگیمان را به دست همین صدا داده ایم که نمی دانیم درست میگوید یا غلط ؟ این صدا از کجا می آید ؟ من اورا می شناسم ؟ چرا به این صدا شک نکردم ؟ آیا هرچه می گوید واقعی و درست است یا تحریفاتی دارد؟ زمانهایی هم که آنتن و صدا هست یا در پی این هستیم که چطورحق ها را بخودمان بدهیم یا اینکه دیگران را توبیخ کنیم که چرا باب دل دلمان رفتار نکردند. خیلی هم در نقش خودسازی برویم شروع به #سرزنش خود میکنیم . خلاصه که حال دل هیچکداممان با این رویه ها خوب نمی شود. خیلی از ما با جناب درون خود هیچ آشنایی نداریم . البته استثنا دارد، یک جاها خیلی خوب میشناسیم جاهایی که پای خوراکی ، راحتی، پول و تفریح درمیان باشد از بچه سه ساله هم که بپرسیم به خودشناسی عمیقی در این حوزه رسیده است . از بازی های #کامپیوتری گرفته تا انواع خوراکی و #تفریحات را خوب میدانند چه می خواهند وبا بزرگ شدن و قد کشیدن این علایق و انتخابها تغییر میکند و بروز رسانی و ارتقاء پیدا میکند. اما اینها تماما دنیای بیرون ما هستند میشناسیم چون می چشیم می بینیم می شنویم لمس می کنیم اما یک قدم جلوتر احساسات و افکار و خواسته های روانمان را نه انتخاب می کنیم نه می شناسیم. هرمان هسه، نویسنده مشهور و برنده نوبل ادبیات جمله ای در این زمینه دارد که می گوید : همیشه جستجوگر بودم و هستم، اما دیگر در ستاره ها و کتاب ها دنبال چیزی نمی گردم. اکنون بیشتر دنبال صدایی هستم که از وجودم بر می آید. کارل گوستاو #یونگ روانپزشک بزرگ و با دید روان تحلیلی که داشت درونگری را برای سلامت روان لازم و ضروری می دانست کسی که ب..... ادامه مطلب👇👇👇 http://www.migna.ir/news/49060 ثریا سادات حسینی ✨ روانشناس و مشاوره خانواده