توی ورودی حرم، یه فشار خیلی زیادی هست. مخصوصا قسمت خانوما. هوا کمه، جا کوچیکه، سر و صدا زیاده، جمعیت زیاده... همه دارن بهت فشار میارن طوری که حتی نفس کشیدن هم برات سخت میشه. سعی میکنی آروم صلوات بفرستی تا راه باز بشه و بتونی خودت رو نجات بدی! اما وقتی تموم میشه و پات رو میذاری داخل حرم، یه هوای خیییلی لطیف و خنک میخوره تو صورتت و همزمان یه بوی عطرِ آشنا میخوره به مشام‌ت... میتونی عمیق و طولانی نفس بکشی و سبک بشی...

امشب توی همین وضعیت فشرده که بودم داشتم به این فکر میکردم که این مسیر چقدر شبیه زندگیه... میای توی دنیا، اذیت میشی، کم میاری، همه بهت فشار میارن، سختی میکشی در حدی که گاهی وقتا نفس کشیدن هم برات سخت میشه! سعی میکنی با توکل و توسل مسیر رو راحت تر بگذرونی و در نهایت از مسیر خارج میشی :) میری جایی که هوا هست، نفس هست، خدا هست.‌‌..

کاش اونقدری خوب باشیم که وقتی وارد اونجا می‌شیم همون هوا و عطر دلپذیر رو تجربه کنیم🥲

بچه ها این مدرسه مهدوی که آجی توش بهش فشار اومده سالن باله، آمفی تئاتر، استخر، سالن مخصوص کلاس های فوق برنامه موسیقی، دو تا سالن کامپیوتر، پارکینگ طبقاتی و سه تا کتابخونه داره @fraame     ☫رسانه فریم☫

چقدر این موزیک قلبه..

تابستون تموم شد بلند شو حداقل یه کیک بپز بابات ذوق کنه😌😂

بمیرم برا این غمِ این ترانه.

فانوس‌و‌ بفرس برا هر کنکوری‌ای که عزیزته.

آقای چاوشی میشه لطفاً این شعر منم از همین زاویه برام بخونید تا روزی سه مرتبه باهاش به خودم خیلی چیزا رو یادآوری کنم؟ قابیل ها قابیل ها ای لایق سجیل ها ای نابرادرهای پست ای ناکسانِ ایل ها ای اهلِ در وقتِ خوشی، همراه و همدل هم رکاب ای اهلِ در وقتِ نیاز، مشغول و دور، همچون سراب.. حیف صمیمیت که شد، خرج شما بی مایگان حیف از هر آنچه خرج شد، محض خوشیِ حالتان لعنت به آن رازی که گفتم، خدمت اشخاصتان لعنت به رویایی که چیدم در سرم با نامتان لعنت به من که لحظه ای روی شما کردم حساب باید که با بی مهری هر کس نویسم یک کتاب معنا شده لفظ رفاقت در کنار معرفت یک نارفیق اما فقط یک چیز بیند، منفعت! - بداهه🚶🏻 - تأویلِ فِسُرده .