•••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• #آموزشی #صرف_نحو #جلسه_شصت_و‌_هفتم ✅ موضوع: اعراب جملات (جملات مفعولٌ به و جواب شرط) در جلسه شصت و چهارم با دو مورد از جملاتی که محل اعراب دارند آشنا شدیم و در این جلسه با دو مورد دیگر از اعراب جملات آشنا خواهیم شد. 🔹️جمله مفعولٌ به: الف: جمله ای که بعد از فعل «قول» بیاید؛ به آن، جمله مفعولٌ‌به یا مقول‌قول می گویند و اعراب آن محلا منصوب است. مثال: «قُل أعوذُ بِرَبِّ النّاس» 🍃در این آیه شریفه جمله «أعوذُ بِرَبِّ النّاس» محلا منصوب و مفعولٌ‌به برای فعل «قُل» است. ب: جمله ای که در باب «ظَنَّ» و اخوات آن بعد از مفعولٌ به اول می آید. مثال:«ظننتُ زيدا ابوه قائم.» 🍃در مثال فوق جمله «ابوه قائم» مفعولٌ به و محلاً منصوب برای فعل «ظننتُ» است. ج: مفعول سوّم باب «أعلَمُ» مثال:«اعلمت زيدا بكرا اخوه قائمٌ» 🍃در این مثال جمله «أخوهُ قائمٌ» مفعولٌ به و محلاً منصوب برای فعل «أعلمتُ» است 🔹️جمله جواب شرط جازم: جمله ای که با ادات شرط جازم آغاز می شود، اگر بر سر جواب آن «فاء» یا «إذا فجائیه» باشد، اعراب آن محلا مجزوم است. مثال: «إن ینصُرکُم اللّه فَلا غالِبَ لَکُم» 🍃در آغاز این آیه شریفه «إن» از ادات شرط جازم است و در ابتدای جمله جواب شرط «فاء» آمده است؛ بنابراین جمله «فلاغالب لکم» جمله جواب شرط و محلاً مجزوم می باشد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• ✅ در ابتدای آیه ۶۱ از سوره مبارکه بقره جمله «یا موسی ...‌» و جمله «اتستبدلون...» جمله مقول قول و محلاً منصوب است. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• برگرفته از تدریس استاد ارجمند حسینی آل مرتضی و اساتید مجرب موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی (برمبنای کتب موسوعه‌ النحو و الصرف، نحو متوسطه) 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin