جهان در خواب و شب بر آسمان بود
سکوتی بی کران فریاد می کرد
سیاهی با سلاح ترس در دست
مسیر مرگ را آباد می کرد
چراغ یادها خاموش خاموش
می آمد باد سرد ترس و تردید
هزاران سایه دوشادوش در خواب
ولی تنهای تنها بود خورشید
سیاهی فکر ناپاکی به سر داشت
شفق ترسان و سرد و لاله گون بود
سیاهی خنجری از کینه برداشت
دلش از صبح و از خورشید خون بود
سری خونین، سرِ خورشید، بنگر...
چه خورشیدی که معنای جهان بود
شفق بر خاک مسجد سجده می کرد
جهان در خواب و شب بر آسمان بود
#علی_مؤیدی
#چهارپاره
#شهادت_امیرالمؤمنین
#نوزدهم_رمضان
@moayedialiqom