🔸 #فقه 💠 حکم شک در طهارت آب اگر در حین ملاقات با نجس، ماده دار بودن مشکوک باشد مانند تطهیر با لباس شویی 👤 #استاد_حسینی_نسب 🔻 مرحوم صاحب عروه در فرض شک در ماده دار بودن آب در حین ملاقات با نجس حکم به نجاست کرده است. دلیل این حکم یا تمسک به عام در شبهه مصداقیه مخصص است و یا تمسک به قاعده مقتضی و مانع و یا تمسک به قاعده میرزائیه و یا تمسک به عدم ازلی است که تمسک به هیچکدام صحیح نیست و در نبود این ادله نوبت به اصاله الطهاره می رسد که حکم به طهارت آب و لباس می شود. 📚 درس خارج فقه( جلسه ۷۰، ۹ بهمن ۱۴۰۱) ✅ ادامه مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی دنبال کنید. 👇🏼 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=2806 #طهارت #کر #مصداقیه #شبهه ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa

🔸 #رجال 💠شبهه مصداقیه در تمسک به قاعده مشایخ ثقات 👤 #استاد_حسینی_نسب استاد فرمودند: بین جایی که مروی عنه مشایخ ثقات معلوم باشد و اسم او ذکر شده باشد با جایی که مروی عنه معلوم نباشد (مانند عن بعض رجاله یا عن رجل یا عن بعض أصحابه) فرق است. اگر اسم مروی عنه را ذکر کند، اصل وجود مخصص مشکوک است یعنی ما دلیلی نداریم که در مورد عمر بن الولید مخصص وارد شده باشد لذا تمسک به عام صحیح است. اما در جایی که می گوید عن بعض رجاله، دلیل عام می گوید کل من روی عن جعفر بن بشیر أو روی عنه فهو ثقة و مخصصاتی هم داریم (موارد که می دانیم ضعیف هستند) در اینجا شما نمی دانید که بعض رجاله از مخصص ها بوده یا نبوده است. در اینجا تمسک به عام، تمسک در شبهه مصداقیه مخصص است و این قابل قبول نیست. لذا هم در مشایخ ثقات و هم در مورد این دو بزرگوار در جایی که معلوم نیست نفر بعدی کیست، چون هم احتمال می دهیم که نفر بعدی از کسانی باشد که دلیل خاص بر تضعیفش داریم و هم احتمال می دهیم از آنها نباشد، به عموم عام تمسک نمی کنیم. 📚 درس خارج فقه جلسه۳۳ (۲۴ آبان ۱۴۰۲) ✅ ادامه مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی دنبال کنید. 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3169 #مشایخ #ثقات #شبهه #مصداقیه ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa

🔸#فقه 💠تفاوت تمسک به دلیل لفظی و لبی 👤 #استاد_حسینی_نسب 🔺 اگر در جایی سیره وجود داشت و مصادیقی از آن سیره در مرأی و منظر معصوم بود و شارع به آن سیره ورود کرد و آن را ردع نکرد، عدم الردع به خودِ آن سیره می خورد. حقیقت سیره آن رابطه و ارتکاز بالقیاس بین هست ها و نیست های آثار فعل و هدف مطلوب با باید و نباید عقل عملی است. این دیگر قابل تخصیص و انصراف نیست و اگر این سیره بیاید، همه جا می آید و اگر نباشد، هیچ کجا نیست. اصلا دیگر تخصیص و خاص و عام معنی ندارد چرا که اینها دلیل لبی است و اگر هم شارع در مواردی ورود کند، به نحو حکومت و ورود است که منشأ ارتکاز را ردع می کند یا توسعه می دهد. 📚 درس خارج فقه، جلسه۱۱۱، ۶ خرداد ۱۴۰۳ ✅ ادامه مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی دنبال کنید. 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=۳۴۶۵ #لفظی #لبی #اطلاق #مصداقیه ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa

🔸#فقه 💠تفاوت تمسک به دلیل لفظی و لبی 👤 #استاد_حسینی_نسب 📚 درس خارج فقه، جلسه۱۱۱، ۶ خرداد ۱۴۰۳ ✅ مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی دنبال کنید.👇 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=۳۴۶۵ #لفظی #لبی #اطلاق #مصداقیه ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa