eitaa logo
مباحثه فقاهت
4.9هزار دنبال‌کننده
812 عکس
1 ویدیو
30 فایل
کانال مباحثه فقاهت وابسته به مدرسه عالی فقهی امام محمدباقرعليه السلام با هدف کمک به تعمیق فقه واصول و ايجاد فضاي علمی وتخصصی در حوزه ایجاد شده است کانال مباحثه فقاهت در تلگرام https://t.me/+h9HkTrDUB4ViMWY0 🌐ارتباط با مدیر کانال 🆔️ @mobahathah
مشاهده در ایتا
دانلود
🔸 💠 در اطلاق گیری، مراد استعمالی ملاک است یا مراد جدی؟ 👤 🔻 در بین فقها اختلاف است که در اطلاق گیری از مجموع ادله، مراد جدی ملاک است یا مراد استعمالی؛ برخی مانند محقق نائینی قائلند که در اطلاق گیری باید مراد جدی را ملاک قرار داد بنابراین علاوه بر مخصص های متصل، باید مخصص های منفصل را هم لحاظ کرد. محقق نائینی این نظر را به شیخ انصاری در مطارح هم نسبت می دهد. گروهی دیگر مانند مرحوم آخوند در کفایه و مشهور قائلند که در اطلاق گیری مراد جدی ملاک نیست بلکه مراد استعمالی هم کفایت می کند زیرا .... 📚 درس خارج فقه، جلسه ۷۸، ۲ اسفند ۱۴۰۱ ✅ ادامه مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی دنبال کنید. 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=2866 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
🔸 💠حلّ شبهه عدم جواز تمسک به اطلاقات در مسائل مستحدثه با توضیح صحیح متعلق اوامر 👤 اگر در مسئله تعیین متعلق اوامر(طبیعت یا فرد) منظور از فرد، حصه باشد در مقابل طبیعت که منظور از آن «کلی حتی بدون لحاظ حصه» است. در صورتی که متعلق اوامر با معنای فوق باشد کما هو الصحیح بر همین اساس هم شبهه اساسی در تمسک به اطلاقات در مسائل مستحدثه حلّ می‌شود؛ چرا که متعلق حکم همان طبیعت است بدون اینکه هیچ کدام از خصوصیات حتی مورد التفات مقنن باشد. ترتب حکم بر یک عنوان یعنی فقط همان طبیعت و عنوان، محقق غرض او است و هیچ چیزی غیر از آن و حتی حصص همان طبیعت برای او اهمیتی ندارد و دخالتی در غرض ندارد. مقنن همان دخیل در غرض را به عنوان موضوع و متعلق حکم قرار می‌دهد و چیزی دیگر را در کنار آن لحاظ نمی‌کند و در نتیجه همه افراد آن طبیعت مشمول آن حکم خواهند بود حتی اگر این در زمان قانون گذاری وجود نداشته و بلکه برای او قابل تصور هم نبوده باشد و برای جعل حکم بر طبیعت به لحاظ حصص و افراد نیازی نیست بلکه خود طبیعت به خودی خود و بدون لحاظ هیچ حصه و فرد قابل تصور است. 📚درس خارج اصول،مهر ۱۴۰۲ ✅مشاهده ادامه مطلب در لینک تالار مباحثۀ فقاهت ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
🔸 💠مفاد اطلاق تضییق یا توسعه؟ 👤 اطلاق گاهی مقتضی شمول است و گاهی مقتضی تضییق است. اگر یک مقسم و چند قسم دارید و تمامی اقسام عرفا نیاز به بیان زائد داشته باشند نتیجه اطلاق، شمول می شود اما گاهی بعضی از اقسام نیاز به بیان زائد دارند و بعضی نیاز به بیان زائد ندارد که نتیجه اطلاق، تضییق می شود. در أعتق رقبة هم رقبة مؤمنة و هم رقبة کافرة بیان زائد می خواهد لذا اطلاق مقتضی شمول است. اما در وجوب عینی و کفایی، تعیینی و تخییری، نفسی و غیری، فقط غیری و کفایی و تخییری نیاز به بیان زائد دارند و نتیجه اطلاق، تضییق است. حال از کجا بفهمیم که اطلاق اقتضاء شمول دارد یا تضییق؟... 📚 درس خارج اصول جلسه۲۶ (۱۵ آبان ۱۴۰۲) ✅ ادامه مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی دنبال کنید. 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3126 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
🔰 💠 بررسی دوران استصحاب حکم مخصص و رجوع به عام فوقانی از منظر شیخ انصاری و مرحوم امام خمینی(ره) 👤 📝 بحث در دوران امر بین حکم و بین رجوع به عام فوقانی بود؛ به این بیان که اگر عامی مثل (اوفوا بالعقود) وجود داشته باشد و بعد از آن یک مخصص لبی وارد شود و آن را تخصیص بزند، در غیر مورد متیقن، چه باید کرد؟ آیا باید به عام رجوع کرد یا باید حکم مخصص را استصحاب کرد؟ مرحوم شیخ انصاری قائل به تفصیل هستند و می فرمایند اگر زمان در عام، ظرف باشد در این صورت حکم مخصص را باید استصحاب کرد؛ اما اگر زمان در عام، قید باشد در این صورت، باید به عام رجوع کرد. ولی استاد از قول مرحوم امام می فرماید که اساساً در ما نحن فیه این تفصیل جایگاهی ندارد و در مقام، بحث اطلاق و تقیید است نه بحث عام و خاص به این بیان که..... 📚درس خارج فقه مهر ۱۴۰۲ ✅ ادامه مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی دنبال کنید. 👇🏼👇🏼 http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3161 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
🔸 💠 مناقشه در اشکال ثبوت مفهوم با اطلاق مقامی 👤 🔻اشکال این است که آن چه اطلاق اقتضا می کند، نهایتا اطلاق واوی است اما این که اگر این شرط رفت، چیز دیگری هم نیاز نیست، اطلاق اقتضاء آن را ندارد و اصطلاحا اطلاق اوی ندارد، بنابراین مفهوم ثابت نیست. مناقشه اول: این اشکال به کسی که ادعای اطلاق کلامی دارد، وارد است که آن چه در اینجا بیان شده است، خود لفظ است و خود کلام و لفظ، دلالت بر ترتب جزاء عند ترتب الشرط است و کلام دلالت نمی کند که اگر شرط نبود، تکلیف چیست اما کسی که مدعی اطلاق مقامی است اصلا نمی گوید این کلام دلالت دارد تا شما بگویید که این کلام سالبه به انتفاء موضوع است و به این حیثیت نگاهی ندارد بلکه می گوید عدم ذکر عدل دیگر دلالت بر مفهوم می کند حال چه تک دلیل باشد که از خود خطاب می گوید یا مجموع ادله است که مقتضای اطلاق مقامی مجموع ادله خواهد بود. پس دال، کلام نیست که شما بگویید کلام متعرض حالت انحصار و عدم حالت انحصار نیست بلکه دالش عدم بیان قید است. لذا این حرف ایشان به اطلاق مقامی ها وارد نیست. مناقشه دوم: این اشکال در صورتی وارد است که مساله در جمله شرطیه در شخص الحکم باشد در حالی که مفروض این است که مساله در سنخ الحکم است چون همه کسانی که بحث مفهوم را مطرح می کنند محل بحث را سنخ الحکم می دانند. 📚 درس خارج اصول، جلسه ۳۲، ۲۳ آبان ۱۴۰۲ ✅ ادامه مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی دنبال کنید. 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3186 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" 🆔@mobahathah_ir
🔸 💠 نبود ثمره در منطوقی یا مفهومی بودن مفهوم حصر 👤 🔻برخی برای بیان ثمره گفته اند اگر منطوقی باشد چون مقام بیان هست، اطلاق شکل می گیرد ولی اگر مفهومی باشد اطلاق شکل نمی گیرد. اما این ثمره درست نیست چون آن چه در منطوق و مفهوم موجب فرق است، تأثیری در اطلاق و عدم اطلاق ندارد و آن چه در اطلاق و عدم اطلاق باعث تفاوت است، فرقی بین منطوق و مفهوم ندارد. ممکن است مولی ضابطه را به صورت منطوقی بیان کند و یا به صورت مفهومی بیان کند که هیچ فرقی نمی کند. کما این که ممکن است مولی بیان حکم الله را ذکر کند یا ذکر نکند. خلاصه، ثمره اول ناشی از خلط اشتراک لفظی است. بیانی که فرق منطوق و مفهوم است، به معنای ابراز کردن حکم است مانند قبح تأخیر بیان از وقت حاجت و بیانی که در مقدمات حکمت مطرح است، ابراز حکم نیست بلکه اعطاء ضابطه است. لذا این ثمره، تمام نیست. 📚 درس خارج اصول، جلسه ۶۱، ۲۴ دی ۱۴۰۲ ✅ ادامه مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی دنبال کنید. 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3261 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" 🆔@mobahathah_ir
🔰 💠 تطبیق قاعده توسط امام بر موارد خاص و مانعیت از اطلاق 👤 در قاعده تجاوز یک مطلب کلی مورد بررسی است که آیا تطبیق قاعده از طرف امام بر موارد خاصی مانع از اطلاق قاعده می‌شود یا نه؟ مرحوم خویی این مطلب را در ذیل فرع شک در قیام بعد از این که به سمت سجده می‌رود مطرح کرده و این مانعیت را قبول دارد. ولی استاد این مطلب را قبول نکرده و می‌فرماید تطبیق در موارد متعارف مانع نمی‌شود.... 📚درس خارج فقه، جلسه ۸۶، ۱۶ بهمن ماه ۱۴۰۲ 🔗 ادامه مطلب و مباحثه، در این لینک. ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" 🆔@mobahathah_ir
🔸 💠چگونگی شمول اطلاق نسبت به عقود مستحدثه 👤 🔻در فقه العقود این بحث مطرح شده است که آیا اسباب عقود، فقط اسباب مشخص و معین هستند و تا قیام قیامت هر چه معامله اتفاق می افتد، ذیل یکی از اینهاست و یا این که تعداد محدودی از عقود توسط شارع ذکر شده و معاملاتی که بعداً می آید ذیل آنها قرار نمی گیرد. مرحوم نائینی می گوید این ها اسباب معین هستند و هر چه معامله بیاید، ذیل همین اسباب خاص قرار می گیرد و ما هم با ایشان موافق هستیم اما این تفصیل جداگانه ای نیاز دارد که چگونه مثلا بیمه که مستحدث است را به یکی از عقود سابقه مثلا ضمان باز گردانیم. ما می گوییم هر یک از قرار دادها با ملاکی پدید می آید مثلا انتقال ملکیت مع عوضٍ، بیع است و انتقال منفعت مع عوضٍ، اجاره است و تملیک به عوض، قرض است و این ملاک ها مهم است و ملاک های عقلائی خارج از اینها نیست اگر چه شکل ها تغییر کند و ما قائلیم تصویر دیگری از ملاکات مطرح شده وجود ندارد و چون امضائی هستند و ما هم ملاک ها را داریم، می توانیم بر اساس آنها توسعه و تضییق بدهیم. پس هر عقد جدیدی بیاید، من از اقتصاد دان می پرسم این قرارداد، کدام نیاز بشر را حل می کند و کدام مسأله را حل می کند، .... 📚 درس خارج اصول (جلسه ۱۶، ۳۰مهرماه ۱۴۰۲) ✅ ادامه مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی دنبال کنید. 👇🏼 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3083 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
🔸 💠تفاوت تمسک به دلیل لفظی و لبی 👤 🔺 اگر در جایی سیره وجود داشت و مصادیقی از آن سیره در مرأی و منظر معصوم بود و شارع به آن سیره ورود کرد و آن را ردع نکرد، عدم الردع به خودِ آن سیره می خورد. حقیقت سیره آن رابطه و ارتکاز بالقیاس بین هست ها و نیست های آثار فعل و هدف مطلوب با باید و نباید عقل عملی است. این دیگر قابل تخصیص و انصراف نیست و اگر این سیره بیاید، همه جا می آید و اگر نباشد، هیچ کجا نیست. اصلا دیگر تخصیص و خاص و عام معنی ندارد چرا که اینها دلیل لبی است و اگر هم شارع در مواردی ورود کند، به نحو حکومت و ورود است که منشأ ارتکاز را ردع می کند یا توسعه می دهد. 📚 درس خارج فقه، جلسه۱۱۱، ۶ خرداد ۱۴۰۳ ✅ ادامه مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی دنبال کنید. 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=۳۴۶۵ ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔸 💠تفاوت تمسک به دلیل لفظی و لبی 👤 📚 درس خارج فقه، جلسه۱۱۱، ۶ خرداد ۱۴۰۳ ✅ مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی دنبال کنید.👇 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=۳۴۶۵ ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
🔸 💠تفصیل بین شبهات موضوعیه و حکمیه در الغاء خصوصیت 👤 🔺 این نکته مهم است که در شبهات ما نمی‌توانیم به قوی عقلایی اعتماد کنیم بلکه باید به یا به برسیم و نکته نهی امام در روایت مشهور هم همین بود که امام ظن او را تخطئه کردند و او را سرزنش کردند که این کلام، کلام ابلیس است؛ بنابراین می‌توانیم در شبهات به ظاهر حال یا همان ظن قریب به اطمینان به خاطر ادله حجیت ظهورات، عمل کنیم اما در شبهات حکمیه، به خاطر ادله نهی از که مربوط به شبهات حکمیه مانند روایت ابان و غیره است نمی توانیم به اطلاق ادله حجیت ظهور عمل کنیم و باید به قطع یا اطمینان به عدم خصوصیت موضوع برسیم تا بتوانیم در موضوعی دیگر همین حکم را ثابت کنیم همچنین اینکه در احکام مخصوصا تاسیسیات کشف حکم برای ما امکان ندارد مگر اینکه علم یا اطمینان به داشته باشیم برخلاف امور خارجیه که کشف آن ممکن است و با ظن قوی عقلایی به دست می آید و این اشکال به مناط های ظنی که در مقاصد الشریعه استفاده می شود هم وارد است. 📚 درس خارج فقه، جلسه۱۲۱، ۲۰ خرداد ۱۴۰۳ ✅ ادامه مطلب و مباحثه👇 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3480 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa