eitaa logo
مباحثه فقاهت
6هزار دنبال‌کننده
961 عکس
1 ویدیو
33 فایل
کانال مباحثه فقاهت وابسته به مدرسه عالی فقهی امام محمد باقر عليه السلام با هدف کمک به تعمیق فقه و اصول و ايجاد فضاي علمی و تخصصی در حوزه ایجاد شده است کانال مباحثه فقاهت در تلگرام https://t.me/+h9HkTrDUB4ViMWY0 🌐ارتباط با مدیر کانال 🆔️ @mobahathah
مشاهده در ایتا
دانلود
🔸 💠 تفاوت بین فرد نادر و متفاهم عرفی در شمول اطلاق 👤 🔻 دو مطلب نباید خلط شود. یک مطلب آن که آیا اطلاق فرد نادر را می گیرد یا خیر؟ ما می گوییم شامل فرد نادر هم می شود. مثلا وقتی مولی می گوید اکرم العلماء، عالمی که دو متر و ده سانت قد دارد را هم شامل می شود. اطلاق فقط فرد غالب را نمی گیرد بلکه شامل فرد نادر هم می شود. مطلب دیگر این است که متفاهم عرفی مانع از تمسک به اطلاق است. یعنی اگر ... . 📚 درس خارج فقه، جلسه 24 تاریخ 1401/8/2 ✅ ادامه مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی دنبال کنید. ش👇🏼👇🏼👇🏼 🌐 http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=2675&pid=9378#pid9378 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" 🆔 @mobahathah_ir
🔰 💠 نقد حضرت امام(ره) بر راهکار محقق نائینی در مفهوم داشتن جملۀ شرطیه 👤 محقق نائینی در بحث «مفهوم شرط» می گوید نمی توان مفهوم را از طریق «اطلاق شرط» یا «اطلاق ادات شرط» قائل شد، بلکه صرفاً از راه «اطلاق جزاء» می توان مفهوم داشتن جملۀ شرطیه را تبیین کرد. زیرا مقدمات حکمت (و اطلاق گیری) فقط در مجعولات شرعیه جاری می شود، و احکام وضعیه ای نظیر علیت و سببیت، مجعول شرعی نیستند. در «إن جاءک زید فأکرمه»، اطلاق در جزای شرط یعنی «وجوب اکرام» بدین صورت است که مولا در مقام بیان بوده، و برای «وجوب اکرام» فقط یک قید بیان کرده است و آن قید، «مجیء زید» است. نتیجه اینکه مجعول شارع ـ وجوب اکرام ـ معلول علت منحصره اش یعنی «مجیء زید» است، و این یعنی مفهوم داشتن شرط. حضرت امام(ره) در مقام نقد مدعای نائینی چهار اشکال بنائی و مبنایی مطرح می کنند: ... 📚 درس خارج اصول (مفاهیم)؛ جلسات 12 تا 14آذر1401. ✅ ادامه این مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی فقاهت دنبال کنید.👇👇👇 🌐 http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=2686&pid=9391#pid9391 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" 🆔 @mobahathah_ir
🔸 💠 عدم اطلاق مستثنی در استثناء 👤 🔻روال رایج در مستثنی این است که لولا القرینة بحث روی حکم مستثنی منه است که همیشگی نیست مانند: أُحِلَّتْ لَكُمْ بَهِيمَةُ الْأَنْعَامِ إِلَّا مَا يُتْلَى عَلَيْكُمْ غَيْرَ مُحِلِّي الصَّيْدِ وَأَنْتُمْ حُرُمٌ (مائده: 5). در این آیه بحث روی بهیمة الأنعام است که حلال هستند اما این حلال بودن، همیشگی نیست و استثناء دارد. اما این که مستثنی دقیقا چیست، آیه در مقام بیانش نیست. و .... 📚 درس خارج فقه( جلسه57، 1401/10/13) ✅ ادامه مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی دنبال کنید. 👇🏼👇🏼👇🏼 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=2738 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
🔰 💠 علامه طباطبایی: آیات الاحکام تنها در مقام بیان اصل تشریع هستند! 👤 بحث جواز یا عدم جواز کتاب به فرع بر این است که در مقام بیان بودن آیات الاحکام قرآن پذیرفته شود. اما در حاشیه کفایه جلد 1 ص 165 مایل است به اینکه آیات الاحکام تنها در مقام بیان اصل تشریع هستند نه بیان تفاصیل احکام. بر این اساس روایاتی که به ظاهر مخصص قرآن هستند هیچ گونه تنافی با قرآن نخواهند داشت، بلکه صرفا بیان تفاصیل آیات هستند. بنابراین ایشان حتی بعد از از منفصل به عموم کتاب رجوع نمی کند، چرا که معتقد است در مقام بیان تفاصیل نیست. این مطلب انصافا خلاف ظاهر است. بر فرض ایشان در مطلقات قرآن این را بگوید، در عمومات نمی توان گفت در مقام بیان تفاصیل نیست ... 📚 درس خارج اصول، ۱۷ دی ۱۴۰۱ ✅ ادامه این مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی فقاهت دنبال کنید http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=2782 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
🔸 💠 شرط تقدیم عموم بر اطلاق 👤 🔻 برخی معتقدند ظهور وضعی بر ظهور اطلاقی مقدم است. در توضیح این مطلب باید دانست بین مرحوم شیخ و مرحوم آخوند خراسانی اختلافی وجود دارد که مقصود از عدم بر در مقدمات حکمت چیست؟ از ظاهر کلمات مرحوم شیخ استفاده می شود ایشان نبودن اعم از قرینه متصل و منفصل را شرط جریان اطلاق می داند اما مرحوم آخوند معتقد است نبود قرینه ... 📚 درس خارج اصول، ۱۴۰۱/۱۱/۰۱ ✅ ادامه مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی دنبال کنید 🌐 http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=2802 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
🔰 💠 تمسک به اطلاقات و عمومات در موضوعات مستحدثه 👤 برای تمسک به و در موضوعات مستحدثه در مجموع چهار اشکال مطرح شده و همه هم پاسخ داده شده است و همه ی اشکالات صغروی است، نه کبروی یعنی این اشکالات مانع از ظهور اطلاقی می شوند، نه این که مانع حجیت ظهور شوند. اشکال اول قصور لفظ از شمول نسبت به مصادیق مستحدثه است که به این اشکال دو پاسخ داده شده است که یکی بنائی و دیگری مبنوی است. مثال بحث این است که اگر فردی از منی یک زن و رحم زن دیگر، متولد شود آیا این دو زن مادر او محسوب می شوند؟ 📚 الفائق(ص ۱۵۳ تا ۱۵۵) ✅ ادامه این مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی فقاهت دنبال کنید👇👇 http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=2780 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
🔰 💠 مانعیت حذف متعلق برای اطلاق 👤 اصالة الاطلاق تنها در فرضی جاری می شود که یا مدلول تصوری خطاب نباشد و یا اگر نیاز به تقدیر دارد عرفیه آن مقدر را مشخص کرده باشد، مانند «حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ أُمَّهَاتُكُمْ» که عرف، مقدر را استمتاع می داند. اما اگر کلمه ای که در کلام شده است سبب نقص در مدلول تصوری شود، یعنی کلام نیاز به تقدیر داشته باشد و مقدر معلوم نباشد، نمی توان به بیش از قدر از آن تمسک نمود. برای این مطلب سه مثال می زنیم: 1- «نَهَى عَنْ آنِيَةِ الذَّهَبِ وَ الْفِضَّةِ.» 2- «الْخُمُسَ‏ بَعْدَ الْمَئُونَة» 3- «رُفِعَ الْقَلَمُ عَنِ الصَّبِيِّ» ... 📚 درس خارج اصول، ۹ بهمن ۱۴۰۱ ✅ ادامه این مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی فقاهت دنبال کنید http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=2812 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
🔰 💠 تمسک به اطلاقات و عمومات در موضوعات مستحدثه 👤 اشکال: شرط انعقاد اطلاق، عدم مقید متصل مع امکان التقیید است، کما اینکه شرط ظهور تصدیقی عموم در نفی مخصص، امکان ذکر مخصص است. بنابراین نسبت به مسائل نوپیدا که تقیید و تخصیص امکان پذیر نبوده است اطلاق و عموم نیز منعقد نمی شوند. مثل: ۱. عقد تلفنی نکاح ۲. استماع تلفنی طلاق توسط شاهدین ۳. طی حد تقصیر (هشت فرسخ) با وسائل نقلیه جدید ۴. احیاء موات، استخراج معادن و حیازت مباحات با اسباب مدرن ۵. رؤیت هلال با چشم مسلح قول مختار: این اشکال از نظر کبروی وارد است و تنها پاسخ صغروی به آن امکان پذیر است؛ به این معنا که راهی عرفی برای تقیید یا عدم بیان مطلق در زمان شارع تصویر شود. بنابراین لازم است موارد جداگانه بررسی شوند ... 📚 درس خارج اصول، ۲۳ بهمن ۱۴۰۱ ✅ ادامه این مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی فقاهت دنبال کنید http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=2867 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
🔸 💠عدم جواز تمسک به اطلاق خطاب برای نفی قیود و خصوصیات ملازم با متعلق حکم 👤 اگر مورد امرشارع، ملازم با خصوصیاتی باشد که امر منفک از آن‌ها نباشد، هر چند ممکن است آن خصوصیات در حکم نقشی نداشته باشند، نمی توان به اطلاق دلیل برای نفی دخالت آن تمسک کرد؛دلیل این مطلب این است که اطلاق گیری در مواردی است که اگر مولی قید را بیان نکند، نقض مولی لازم می‌آید،در حالی که در قیود ملازم با امر مولی،نقض غرض لازم نمی‌آید ومکلف لامحاله مامور به را با آن قید اتیان می‌کند.بنابر این در فرض عدم وجود آن قید در کنار مامور به نمی توان به اطلاق این خطاب تمسک کرد. تذکر این نکته لازم است که این مطلب،مواردی که خطاب به شخص خاصی نیست و عمومیت دارد را شامل نمی شود. 📚درس خارج اصول،اردیبهشت ۱۴۰۲ ✅برای مشاهده ادامه مطلب و مباحثه در این موضوع روی لینک تالار مباحثه فقاهت بزنید ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
🔸 💠 در اطلاق گیری، مراد استعمالی ملاک است یا مراد جدی؟ 👤 🔻 در بین فقها اختلاف است که در اطلاق گیری از مجموع ادله، مراد جدی ملاک است یا مراد استعمالی؛ برخی مانند محقق نائینی قائلند که در اطلاق گیری باید مراد جدی را ملاک قرار داد بنابراین علاوه بر مخصص های متصل، باید مخصص های منفصل را هم لحاظ کرد. محقق نائینی این نظر را به شیخ انصاری در مطارح هم نسبت می دهد. گروهی دیگر مانند مرحوم آخوند در کفایه و مشهور قائلند که در اطلاق گیری مراد جدی ملاک نیست بلکه مراد استعمالی هم کفایت می کند زیرا .... 📚 درس خارج فقه، جلسه ۷۸، ۲ اسفند ۱۴۰۱ ✅ ادامه مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی دنبال کنید. 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=2866 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
🔸 💠حلّ شبهه عدم جواز تمسک به اطلاقات در مسائل مستحدثه با توضیح صحیح متعلق اوامر 👤 اگر در مسئله تعیین متعلق اوامر(طبیعت یا فرد) منظور از فرد، حصه باشد در مقابل طبیعت که منظور از آن «کلی حتی بدون لحاظ حصه» است. در صورتی که متعلق اوامر با معنای فوق باشد کما هو الصحیح بر همین اساس هم شبهه اساسی در تمسک به اطلاقات در مسائل مستحدثه حلّ می‌شود؛ چرا که متعلق حکم همان طبیعت است بدون اینکه هیچ کدام از خصوصیات حتی مورد التفات مقنن باشد. ترتب حکم بر یک عنوان یعنی فقط همان طبیعت و عنوان، محقق غرض او است و هیچ چیزی غیر از آن و حتی حصص همان طبیعت برای او اهمیتی ندارد و دخالتی در غرض ندارد. مقنن همان دخیل در غرض را به عنوان موضوع و متعلق حکم قرار می‌دهد و چیزی دیگر را در کنار آن لحاظ نمی‌کند و در نتیجه همه افراد آن طبیعت مشمول آن حکم خواهند بود حتی اگر این در زمان قانون گذاری وجود نداشته و بلکه برای او قابل تصور هم نبوده باشد و برای جعل حکم بر طبیعت به لحاظ حصص و افراد نیازی نیست بلکه خود طبیعت به خودی خود و بدون لحاظ هیچ حصه و فرد قابل تصور است. 📚درس خارج اصول،مهر ۱۴۰۲ ✅مشاهده ادامه مطلب در لینک تالار مباحثۀ فقاهت ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
🔸 💠مفاد اطلاق تضییق یا توسعه؟ 👤 اطلاق گاهی مقتضی شمول است و گاهی مقتضی تضییق است. اگر یک مقسم و چند قسم دارید و تمامی اقسام عرفا نیاز به بیان زائد داشته باشند نتیجه اطلاق، شمول می شود اما گاهی بعضی از اقسام نیاز به بیان زائد دارند و بعضی نیاز به بیان زائد ندارد که نتیجه اطلاق، تضییق می شود. در أعتق رقبة هم رقبة مؤمنة و هم رقبة کافرة بیان زائد می خواهد لذا اطلاق مقتضی شمول است. اما در وجوب عینی و کفایی، تعیینی و تخییری، نفسی و غیری، فقط غیری و کفایی و تخییری نیاز به بیان زائد دارند و نتیجه اطلاق، تضییق است. حال از کجا بفهمیم که اطلاق اقتضاء شمول دارد یا تضییق؟... 📚 درس خارج اصول جلسه۲۶ (۱۵ آبان ۱۴۰۲) ✅ ادامه مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی دنبال کنید. 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3126 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
🔰 💠 بررسی دوران استصحاب حکم مخصص و رجوع به عام فوقانی از منظر شیخ انصاری و مرحوم امام خمینی(ره) 👤 📝 بحث در دوران امر بین حکم و بین رجوع به عام فوقانی بود؛ به این بیان که اگر عامی مثل (اوفوا بالعقود) وجود داشته باشد و بعد از آن یک مخصص لبی وارد شود و آن را تخصیص بزند، در غیر مورد متیقن، چه باید کرد؟ آیا باید به عام رجوع کرد یا باید حکم مخصص را استصحاب کرد؟ مرحوم شیخ انصاری قائل به تفصیل هستند و می فرمایند اگر زمان در عام، ظرف باشد در این صورت حکم مخصص را باید استصحاب کرد؛ اما اگر زمان در عام، قید باشد در این صورت، باید به عام رجوع کرد. ولی استاد از قول مرحوم امام می فرماید که اساساً در ما نحن فیه این تفصیل جایگاهی ندارد و در مقام، بحث اطلاق و تقیید است نه بحث عام و خاص به این بیان که..... 📚درس خارج فقه مهر ۱۴۰۲ ✅ ادامه مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی دنبال کنید. 👇🏼👇🏼 http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3161 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
🔸 💠 مناقشه در اشکال ثبوت مفهوم با اطلاق مقامی 👤 🔻اشکال این است که آن چه اطلاق اقتضا می کند، نهایتا اطلاق واوی است اما این که اگر این شرط رفت، چیز دیگری هم نیاز نیست، اطلاق اقتضاء آن را ندارد و اصطلاحا اطلاق اوی ندارد، بنابراین مفهوم ثابت نیست. مناقشه اول: این اشکال به کسی که ادعای اطلاق کلامی دارد، وارد است که آن چه در اینجا بیان شده است، خود لفظ است و خود کلام و لفظ، دلالت بر ترتب جزاء عند ترتب الشرط است و کلام دلالت نمی کند که اگر شرط نبود، تکلیف چیست اما کسی که مدعی اطلاق مقامی است اصلا نمی گوید این کلام دلالت دارد تا شما بگویید که این کلام سالبه به انتفاء موضوع است و به این حیثیت نگاهی ندارد بلکه می گوید عدم ذکر عدل دیگر دلالت بر مفهوم می کند حال چه تک دلیل باشد که از خود خطاب می گوید یا مجموع ادله است که مقتضای اطلاق مقامی مجموع ادله خواهد بود. پس دال، کلام نیست که شما بگویید کلام متعرض حالت انحصار و عدم حالت انحصار نیست بلکه دالش عدم بیان قید است. لذا این حرف ایشان به اطلاق مقامی ها وارد نیست. مناقشه دوم: این اشکال در صورتی وارد است که مساله در جمله شرطیه در شخص الحکم باشد در حالی که مفروض این است که مساله در سنخ الحکم است چون همه کسانی که بحث مفهوم را مطرح می کنند محل بحث را سنخ الحکم می دانند. 📚 درس خارج اصول، جلسه ۳۲، ۲۳ آبان ۱۴۰۲ ✅ ادامه مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی دنبال کنید. 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3186 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" 🆔@mobahathah_ir
🔸 💠 نبود ثمره در منطوقی یا مفهومی بودن مفهوم حصر 👤 🔻برخی برای بیان ثمره گفته اند اگر منطوقی باشد چون مقام بیان هست، اطلاق شکل می گیرد ولی اگر مفهومی باشد اطلاق شکل نمی گیرد. اما این ثمره درست نیست چون آن چه در منطوق و مفهوم موجب فرق است، تأثیری در اطلاق و عدم اطلاق ندارد و آن چه در اطلاق و عدم اطلاق باعث تفاوت است، فرقی بین منطوق و مفهوم ندارد. ممکن است مولی ضابطه را به صورت منطوقی بیان کند و یا به صورت مفهومی بیان کند که هیچ فرقی نمی کند. کما این که ممکن است مولی بیان حکم الله را ذکر کند یا ذکر نکند. خلاصه، ثمره اول ناشی از خلط اشتراک لفظی است. بیانی که فرق منطوق و مفهوم است، به معنای ابراز کردن حکم است مانند قبح تأخیر بیان از وقت حاجت و بیانی که در مقدمات حکمت مطرح است، ابراز حکم نیست بلکه اعطاء ضابطه است. لذا این ثمره، تمام نیست. 📚 درس خارج اصول، جلسه ۶۱، ۲۴ دی ۱۴۰۲ ✅ ادامه مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی دنبال کنید. 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3261 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" 🆔@mobahathah_ir
🔰 💠 تطبیق قاعده توسط امام بر موارد خاص و مانعیت از اطلاق 👤 در قاعده تجاوز یک مطلب کلی مورد بررسی است که آیا تطبیق قاعده از طرف امام بر موارد خاصی مانع از اطلاق قاعده می‌شود یا نه؟ مرحوم خویی این مطلب را در ذیل فرع شک در قیام بعد از این که به سمت سجده می‌رود مطرح کرده و این مانعیت را قبول دارد. ولی استاد این مطلب را قبول نکرده و می‌فرماید تطبیق در موارد متعارف مانع نمی‌شود.... 📚درس خارج فقه، جلسه ۸۶، ۱۶ بهمن ماه ۱۴۰۲ 🔗 ادامه مطلب و مباحثه، در این لینک. ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" 🆔@mobahathah_ir
🔸 💠چگونگی شمول اطلاق نسبت به عقود مستحدثه 👤 🔻در فقه العقود این بحث مطرح شده است که آیا اسباب عقود، فقط اسباب مشخص و معین هستند و تا قیام قیامت هر چه معامله اتفاق می افتد، ذیل یکی از اینهاست و یا این که تعداد محدودی از عقود توسط شارع ذکر شده و معاملاتی که بعداً می آید ذیل آنها قرار نمی گیرد. مرحوم نائینی می گوید این ها اسباب معین هستند و هر چه معامله بیاید، ذیل همین اسباب خاص قرار می گیرد و ما هم با ایشان موافق هستیم اما این تفصیل جداگانه ای نیاز دارد که چگونه مثلا بیمه که مستحدث است را به یکی از عقود سابقه مثلا ضمان باز گردانیم. ما می گوییم هر یک از قرار دادها با ملاکی پدید می آید مثلا انتقال ملکیت مع عوضٍ، بیع است و انتقال منفعت مع عوضٍ، اجاره است و تملیک به عوض، قرض است و این ملاک ها مهم است و ملاک های عقلائی خارج از اینها نیست اگر چه شکل ها تغییر کند و ما قائلیم تصویر دیگری از ملاکات مطرح شده وجود ندارد و چون امضائی هستند و ما هم ملاک ها را داریم، می توانیم بر اساس آنها توسعه و تضییق بدهیم. پس هر عقد جدیدی بیاید، من از اقتصاد دان می پرسم این قرارداد، کدام نیاز بشر را حل می کند و کدام مسأله را حل می کند، .... 📚 درس خارج اصول (جلسه ۱۶، ۳۰مهرماه ۱۴۰۲) ✅ ادامه مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی دنبال کنید. 👇🏼 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3083 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
🔸 💠تفاوت تمسک به دلیل لفظی و لبی 👤 🔺 اگر در جایی سیره وجود داشت و مصادیقی از آن سیره در مرأی و منظر معصوم بود و شارع به آن سیره ورود کرد و آن را ردع نکرد، عدم الردع به خودِ آن سیره می خورد. حقیقت سیره آن رابطه و ارتکاز بالقیاس بین هست ها و نیست های آثار فعل و هدف مطلوب با باید و نباید عقل عملی است. این دیگر قابل تخصیص و انصراف نیست و اگر این سیره بیاید، همه جا می آید و اگر نباشد، هیچ کجا نیست. اصلا دیگر تخصیص و خاص و عام معنی ندارد چرا که اینها دلیل لبی است و اگر هم شارع در مواردی ورود کند، به نحو حکومت و ورود است که منشأ ارتکاز را ردع می کند یا توسعه می دهد. 📚 درس خارج فقه، جلسه۱۱۱، ۶ خرداد ۱۴۰۳ ✅ ادامه مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی دنبال کنید. 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=۳۴۶۵ ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
AC_تفاوت تمسک به دلیل لفظی با دلیل عقلی.m4a
5.83M
🔸 💠تفاوت تمسک به دلیل لفظی و لبی 👤 📚 درس خارج فقه، جلسه۱۱۱، ۶ خرداد ۱۴۰۳ ✅ مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی دنبال کنید.👇 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=۳۴۶۵ ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
🔸 💠تفصیل بین شبهات موضوعیه و حکمیه در الغاء خصوصیت 👤 🔺 این نکته مهم است که در شبهات ما نمی‌توانیم به قوی عقلایی اعتماد کنیم بلکه باید به یا به برسیم و نکته نهی امام در روایت مشهور هم همین بود که امام ظن او را تخطئه کردند و او را سرزنش کردند که این کلام، کلام ابلیس است؛ بنابراین می‌توانیم در شبهات به ظاهر حال یا همان ظن قریب به اطمینان به خاطر ادله حجیت ظهورات، عمل کنیم اما در شبهات حکمیه، به خاطر ادله نهی از که مربوط به شبهات حکمیه مانند روایت ابان و غیره است نمی توانیم به اطلاق ادله حجیت ظهور عمل کنیم و باید به قطع یا اطمینان به عدم خصوصیت موضوع برسیم تا بتوانیم در موضوعی دیگر همین حکم را ثابت کنیم همچنین اینکه در احکام مخصوصا تاسیسیات کشف حکم برای ما امکان ندارد مگر اینکه علم یا اطمینان به داشته باشیم برخلاف امور خارجیه که کشف آن ممکن است و با ظن قوی عقلایی به دست می آید و این اشکال به مناط های ظنی که در مقاصد الشریعه استفاده می شود هم وارد است. 📚 درس خارج فقه، جلسه۱۲۱، ۲۰ خرداد ۱۴۰۳ ✅ ادامه مطلب و مباحثه👇 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3480 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
🔰 💠 اجزاء زکات با اداء آن، بدون قصد قربت 👤 یکی از مسائل مورد بحث در زکات، است. ادلّه‌ای از جمله آیات و و بر این اعتبار، اقامه شده است. با پذیرش آنکه در زکات، قصد قربت معتبر است، باید این مساله را مورد بررسی قرار داد که اگر شخصی کند، و زکات را بدون قصد قربت ادا کند، آیا این زکات مجزی است، و او را -هرچند معصیت نموده- از پرداخت مجدّد بی‌نیاز می‌کند، یا آنکه ادای مزبور است، و مجدّد باید پرداخت شود. به‌نظر می‌رسد اطلاق ندارد. برای آنکه زکات نافذ باشد، پرداخت‌کننده باید بر آن داشته باشد. بخشی از اموال مالک، برای خود اوست و بخشی دیگر از اموالش، زکات است. ادلّه دال بر ولایت مالک بر و پرداخت زکات، ندارد که شامل موردی شود که قصد قربت وجود نداشته است. آنچه ولایت مالک، در آن ثابت است، پرداخت زکات با قصد قربت است. 📚 درس خارج فقه، ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ 🔗 ادامه مطلب و مباحثه، در این لینک. http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3439 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" 🆔 @mobahathah_ir
🔸 💠 حلّ تنافی بین تعدد شرط در صورت اتحاد جزاء 👤 در صورتی که در دو شرطیه جزاء متحد باشد و متعدد بین منطوق یک قضیه و اطلاق دیگری تنافی وجود دارد برخی معتقدند که این مستقر است و فهم مراد مولا است یعنی روشن نیست که این دو شرط مستقل در تاثیرند یا به نحو جزء العلّة دخالت در جزاء دارند. یکی از بیان هایی که برای رد اجمال و اثبات میتوان ذکر کرد اینکه در بحث تعارض گفته شده است که ضابطه تعارض محکّم و مستقر این است که حتی با جمع بین دو کلام در دلیل واحد تعارض هم چنان باقی باشد و اگر با جمع بین دو کلام تعارضی بین دو دلیل نبود این نشانۀ وجود جمع عرفی بین دو دلیل است. در محل بحث نیز اگر بین دو دلیل در دلیل واحد جمع شود و گفته شود: «إذا خفی الأذان فقصر و إذا خفی الجدران فقصر» متفاهم عرفی از این خطاب حمل شرط بر مستقل است نه جزء سبب و بین این دو جمله و تعارضی عرفا وجود ندارد. بنابراین در صورت دو از یکدیگر نیز تعارضی وجود ندارد و عرفی حمل شرط متعدد بر سبب مستقل است و اجمالی در بین وجود ندارد. استاد در این مورد نقدی بیان فرمودند و از آن پاسخ داده‌اند..... 📚درس خارج اصول، ۹ خرداد ۱۴۰۳ ✅✅ادامه این مطلب و مباحثه علمی 👇👇 http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3442 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
🔰 💠 حجیت اطلاق معقد اجماع 👤 بعضی می‌گویند «اطلاق معقد حجت است». این کلام طبق مبنای مرحوم که اجماع را از وجود معتبر می‌داند قابل توجیه است زیرا نص اطلاق دارد چون اجماع حاکی از نص معتبر دارد، لذا اطلاق آن معتبر خواهد بود. ولی بنا بر اینکه منشأ حجیت اجماع، کشف متشرعه باشد این تعبیر درست نیست و اطلاق معقد اجماع حجت نخواهد بود زیرا اجماع کاشف از ارتکاز متشرعه است و ارتکاز متشرعه دلیل است و اطلاق ندارد.... 📚 درس خارج اصول، ۳۰ بهمن ۱۴۰۲ ✅ ادامه مطلب و مباحثه👇👇 http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3344 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" 🆔@mobahathah_ir
🔰 💠 علل مطلق‌نهادن عناوین مشترک، در اسناد روایات 👤 🔻در مساله تمییز مشترکات، یک امر مهم آن است که بررسی شود چه عاملی سبب ذکر این شده است. به عنوان مثال وقتی دو به نام «علی بن محمّد» دارد، وجه آنکه این عنوان را به صورت بیان می‌کند، چیست؟ اگر تنها یک استاد با این نام داشت، وجهی برای بود، مثل محمّد بن یحیی که تنها استاد کلینی به این نام است، ولی وقتی دو استاد به این نام وجود دارد باید نکته‌ای برای اطلاق وجود داشته باشد. پاسخ آن است که برخی از عوامل برای اطلاق وجود دارد. بسته به آنکه این عامل چیست، روش حلّ این عنوان مشترک، متفاوت می‌شود... 📚درس خارج فقه، ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ ✅ ادامه این مطلب و مباحثه👇👇 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3580 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" 🆔 @mobahathah_ir
🔸 💠 بررسی دلالت روایتی در باب نماز آیات بر تداخل اسباب و مسببات 👤 برای اثبات تداخل و می‌توان به مقامی روایت محمد بن مسلم در باب اسباب نماز تمسک کرد: حَمَّادٌ، عَنْ‌ حَرِيزٍ، عَنْ‌ زُرَارَةَ‌ وَ مُحَمَّدِ بْنِ‌ مُسْلِمٍ‌، قَالَا: قُلْنَا لِأَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌: هٰذِهِ‌ الرِّيَاحُ‌ وَ الظُّلَمُ‌ الَّتِي تَكُونُ‌ هَلْ‌ يُصَلّىٰ‌لَهَا؟ فَقَالَ‌: «كُلُّ‌ أَخَاوِيفِ‌ السَّمَاءِ‌ مِنْ‌ ظُلْمَةٍ‌ أَوْ رِيحٍ‌ أَوْ فَزَعٍ‌، فَصَلِّ‌ لَهُ‌ صَلَاةَ‌ الْكُسُوفِ‌ حَتّىٰ‌ يَسْكُنَ‌» توجه به این مطلب نیز لازم است که معمولا این آیات مثل باد و ظلمت همراه یکدیگر واقع می‌شوند خصوصا که اموری مثل صاعقه و ... به دفعات متعدد و نزدیک به یکدیگر اتفاق می‌افتند و متفاهم از این روایت این است که اگر این موارد اتفاق افتاد نماز بخوان نه نماز متعدد بخوان. بله روایت دلالت دارد که هر کدام از این موارد سبب است اما اینکه برای هر باید نماز مستقلی به جا آورد خلاف این روایت است؛ چون در آن فقط به نماز شده است نه نماز و اگر نماز متعدد بود باید تذکر داده می‌شد؛ چون از مواردی است که در معرض غفلت شدید است و لذا روایت اقتضاء می‌کند که نماز واحد کافی است. 📚درس خارج اصول، ۲۶ شهریور ۱۴۰۳ ✅ادامه مطلب و مباحثه علمی 👇 http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3561 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa