eitaa logo
مباحثه فقاهت
7.6هزار دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
6 ویدیو
41 فایل
کانال مباحثه فقاهت وابسته به مدرسه عالی فقهی امام محمد باقر عليه السلام با هدف کمک به تعمیق فقه و اصول و ايجاد فضاي علمی و تخصصی در حوزه ایجاد شده است کانال مباحثه فقاهت در تلگرام https://t.me/+h9HkTrDUB4ViMWY0 🌐ارتباط با مدیر کانال 🆔️ @mobahathah
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰 💠 اشکال در شمول خطابات قرآن نسبت به عصر غیبت 👤 اینکه گفته شود شمول خطاب نسبت به غائبین مجاز است و عموم این آیات نسبت به معدومین در زمان خطاب، خلاف ظاهر میباشد کلام صحیحی نیست. مشکل اصلی در این است که ما نسبت به شمول خطاب شک داریم و مخاطب مردد بین اقل و اکثر است. دلیلی نداریم که ثابت کند تمام خطابات قرآن و پیامبر که در آنها گفته میشود: ایها المومنون افعلوا کذا.... مراد قضیه حقیقیه است. بلکه احتمال دارد قضیه خارجیه باشد و مخاطبش فقط مسلمین زمان پیامبر باشد. گاهی مناسبات حکم و موضوع اقتضاء تعمیم میکند. مثل... 📚 درس خارج اصول، 20 آذر ۱۴۰۱ ✅ ادامه این مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی فقاهت دنبال کنید http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=2693 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت"
🔸 💠عدم جواز تمسک به اطلاق خطاب برای نفی قیود و خصوصیات ملازم با متعلق حکم 👤 اگر مورد امرشارع، ملازم با خصوصیاتی باشد که امر منفک از آن‌ها نباشد، هر چند ممکن است آن خصوصیات در حکم نقشی نداشته باشند، نمی توان به اطلاق دلیل برای نفی دخالت آن تمسک کرد؛دلیل این مطلب این است که اطلاق گیری در مواردی است که اگر مولی قید را بیان نکند، نقض مولی لازم می‌آید،در حالی که در قیود ملازم با امر مولی،نقض غرض لازم نمی‌آید ومکلف لامحاله مامور به را با آن قید اتیان می‌کند.بنابر این در فرض عدم وجود آن قید در کنار مامور به نمی توان به اطلاق این خطاب تمسک کرد. تذکر این نکته لازم است که این مطلب،مواردی که خطاب به شخص خاصی نیست و عمومیت دارد را شامل نمی شود. 📚درس خارج اصول،اردیبهشت ۱۴۰۲ ✅برای مشاهده ادامه مطلب و مباحثه در این موضوع روی لینک تالار مباحثه فقاهت بزنید ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
🔰 💠معنای ظهور عرفی و بیان برخی از قواعد استظهار عرفی 👤 مراد از این است که کلام به نحوی باشد که اگر خود همراه با قرائن و متصله نگاه شود نوع عقلاء وثوق به متکلم پیدا می‌کنند -البته این که ممکن است بالفعل به‌ خاطر موانع خارجی، وثوق پیدا نشود، بحث دیگری است- بله اگر کلام به گونه‌ای باشد که گفته شود ما گمان داریم که مراد از این خطاب این مطلب است فایده ندارد. از طرف دیگر ظهور عبارت از آن معنایی است که در عرفی که متکلم در آن سخن گفته است به ذهن مخاطب می‌آید نه این که عرف متکلم نادیده گرفته شود.... 📚 درس خارج اصول، ۱۵ بهمن ۱۴۰۲ ✅ ادامه این مطلب و مباحثه علمی در این موضوع را در تالار علمی فقاهت دنبال کنید. http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3322 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" 🆔@mobahathah_ir
🔸 💠 حلّ تنافی بین تعدد شرط در صورت اتحاد جزاء 👤 در صورتی که در دو شرطیه جزاء متحد باشد و متعدد بین منطوق یک قضیه و اطلاق دیگری تنافی وجود دارد برخی معتقدند که این مستقر است و فهم مراد مولا است یعنی روشن نیست که این دو شرط مستقل در تاثیرند یا به نحو جزء العلّة دخالت در جزاء دارند. یکی از بیان هایی که برای رد اجمال و اثبات میتوان ذکر کرد اینکه در بحث تعارض گفته شده است که ضابطه تعارض محکّم و مستقر این است که حتی با جمع بین دو کلام در دلیل واحد تعارض هم چنان باقی باشد و اگر با جمع بین دو کلام تعارضی بین دو دلیل نبود این نشانۀ وجود جمع عرفی بین دو دلیل است. در محل بحث نیز اگر بین دو دلیل در دلیل واحد جمع شود و گفته شود: «إذا خفی الأذان فقصر و إذا خفی الجدران فقصر» متفاهم عرفی از این خطاب حمل شرط بر مستقل است نه جزء سبب و بین این دو جمله و تعارضی عرفا وجود ندارد. بنابراین در صورت دو از یکدیگر نیز تعارضی وجود ندارد و عرفی حمل شرط متعدد بر سبب مستقل است و اجمالی در بین وجود ندارد. استاد در این مورد نقدی بیان فرمودند و از آن پاسخ داده‌اند..... 📚درس خارج اصول، ۹ خرداد ۱۴۰۳ ✅✅ادامه این مطلب و مباحثه علمی 👇👇 http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3442 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
🔸 💠خارج نبودن مذاق شریعت از ماهیت تفقه 👤 عدم وجود شارع در قدماء، دلیل بر رد آن نیست. چهار چوبی دارد که علینا إلقاء الأصول و علیکم التفرع است و تا زمانی که شما از این قالب بیرون نرفته‌اید حتی اگر روش ادعای شما جدید باشد، اشکال ندارد و ادعای ما این است که در مذاق ، از این قالب خارج نشده‌ایم بلکه را از شارع می گیرند و تفریع می کنند، اما دلیلی ندارد که تفریعات را محدود به لوازم بین بالمعنی الأخص کنیم. یعنی مثل اخباریین گفته شود که برای تفریع، فقط به مطابقی و بعضی از مدالیل التزامیه نزدیک می توانید اعتناء کنید. مهم تفریع بر اصول است چه در قالب لازم بین بالمعنی الأخص باشد چه در قالب لازم بین بالمعنی الأعم. اما اگر خود شما وارد ارائه بشوید نادرست است که معتقدیم و و مصالح و سد ذرائع و مقاصد الشریعة، از حوزه تفریع خارج شده است. اما در ، این اتفاق نمی‌افتد چون شما مجموع ادله وارده در موضوع را می‌بینید و همان‌طور که لازم یک را برداشت می کنید، از مجموع خطاب‌ها لازم را برداشت می‌کنید و این لازم، امر شخصی نیست بلکه عرفی است. یعنی در همان حدی که و ضابطه دارند، مذاق هم دارد. 📚 درس خارج فقه، ۱۴ آبان ۱۴۰۲ ✅ ادامه مطلب و مباحثه علمی👇 🌐http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3147 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" https://eitaa.com/joinchat/3251961862Cb591c8b8aa
🔸 💠 مسائل راجع به نسبت خطاب شرعی با زمینه صدور آن 📝 اگر در بستر صدور خطاب ، موقفی نسبت به موضوع آن وجود داشته باشد (نظیر بناء عقلاء، عرف و ذهنیت ناشی از فتاوی عامه)، در نسبت سنجی بین مفاد خطاب و آن موقف، پنچ صورت قابل طرح است: الف: تساوی: در صورت تساوی، تنها بحث مطرح، ثبوت حکم از ناحیه‌ی شارع است. ب: اعم بودن مفاد خطاب: در صورتی که مفاد خطاب، از موقف باشد، برخی قائل به تقید خطاب به قیود آن موقف شده اند. ج: اخص بودن مفاد خطاب: اگر مفاد خطاب، از آن موقف باشد، در صورتی که خطاب، داشته باشد، با مراعات تناسب رادع و مردوع می‌تواند رادع از محدوده ای از موقف باشد که فراتر از خطاب شرعی است. اما اگر خطاب، مفهوم نداشته باشد، برخی مطرح کرده اند که نمی‌توان نسبت به فراتر از مفاد آن، امضاء موقف را از شارع به دست آورد. د: عموم من وجه: ه: تباین. در صورت ، بنا بر مبنای تناسب بین رادع و مردوع، ردع از بناء و یا حمل خطاب بر حکم غیر قابل طرح است. در ادامه به بررسی صورت أخص بودن مفاد خطاب و أعم بودن مفاد خطاب می‌پردازیم که مسئله‌ی عموم و خصوص من وجه نیز از بیان ذیل معلوم می‌گردد. ✅ ادامه مطلب در این موضوع را در دنبال کنید. 👇🏼 🌐 mfeb.ir/home/?p=21054/#ZOsoulK ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" 🆔 @mobahathah_ir
🔸 💠 ردّ نسبت «تفصیل بین اعتبار ظواهر برای مشافهین و غیر آنها» به میرزای قمی و بیان مراد ایشان 👤 مشهور به مرحوم میرزای قمی نسبت داده اند که ایشان قائل است که اعتبار برای و مقصودین به افهام است؛ لکن ما این نسبت را به ایشان تمام نمی‌دانیم و معتقدیم که مراد میرزا مطلب دیگری است. باتوجه به اینکه ملاک عمل به خطابات، معانی متفاهم و متبادَر در زمان صدور است مثلا برفرض مفهوم در زمان خطاب، چیزی بوده است که شامل برخی از الان نمی شود، آنچه که آن عصر می فهمیدند(مفاهیم آن عصر نه مصادیق آن عصر) ملاک است، اما چگونه فهم آن عصر بدست می آید؟ معروف بین متاخرین این است که با اصل عدم مشکل را حلّ می‌کنیم. و اوضاع امروز را به عصر تسری می‌دهیم. میرزا این معنا را قبول ندارد؛ زیرا تغییر زمان ممکن است موجب تغییر اوضاع شود و باتوجه به عدم حجیت اصل عدم نقل، دیگر این ظواهر حجت نخواهد بود. 📚درس خارج اصول، ۲۴ فروردین ۱۴۰۴ ✅ادامه مطلب و مباحثه👇👇 http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3956 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" 🆔 @mobahathah_ir
🔸 💠 ردّ نسبت «تفصیل بین اعتبار ظواهر برای مشافهین و غیر آنها» به میرزای قمی و بیان مراد ایشان 👤 مشهور به مرحوم میرزای قمی نسبت داده اند که ایشان قائل است که اعتبار برای و مقصودین به افهام است؛ لکن ما این نسبت را به ایشان تمام نمی‌دانیم و معتقدیم که مراد میرزا مطلب دیگری است. باتوجه به اینکه ملاک عمل به خطابات، معانی متفاهم و متبادَر در زمان صدور است مثلا برفرض مفهوم در زمان خطاب، چیزی بوده است که شامل برخی از الان نمی شود، آنچه که آن عصر می فهمیدند(مفاهیم آن عصر نه مصادیق آن عصر) ملاک است، اما چگونه فهم آن عصر بدست می آید؟ معروف بین متاخرین این است که با اصل عدم مشکل را حلّ می‌کنیم. و اوضاع امروز را به عصر تسری می‌دهیم. میرزا این معنا را قبول ندارد؛ زیرا تغییر زمان ممکن است موجب تغییر اوضاع شود و باتوجه به عدم حجیت اصل عدم نقل، دیگر این ظواهر حجت نخواهد بود. 📚درس خارج اصول، ۲۴ فروردین ۱۴۰۴ ✅ادامه مطلب و مباحثه👇👇 http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3956 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" 🆔 @mobahathah_ir