🔸 #اصول_کاربردی 💠 مسائل راجع به نسبت خطاب شرعی با زمینه صدور آن 📝 اگر در بستر صدور خطاب #شرعی، موقفی نسبت به موضوع آن #خطاب وجود داشته باشد (نظیر بناء عقلاء، عرف و ذهنیت ناشی از فتاوی عامه)، در نسبت سنجی بین مفاد خطاب و آن موقف، پنچ صورت قابل طرح است: الف: تساوی: در صورت تساوی، تنها بحث مطرح، ثبوت حکم #مولوی از ناحیه‌ی شارع است. ب: اعم بودن مفاد خطاب: در صورتی که مفاد خطاب، #اعم از موقف باشد، برخی قائل به تقید خطاب به قیود آن موقف شده اند. ج: اخص بودن مفاد خطاب: اگر مفاد خطاب، #اخص از آن موقف باشد، در صورتی که خطاب، #مفهوم داشته باشد، با مراعات تناسب رادع و مردوع می‌تواند رادع از محدوده ای از موقف باشد که فراتر از #منطوق خطاب شرعی است. اما اگر خطاب، مفهوم نداشته باشد، برخی مطرح کرده اند که نمی‌توان نسبت به فراتر از مفاد آن، امضاء موقف را از #سکوت شارع به دست آورد. د: عموم من وجه: ه: تباین. در صورت #تباین، بنا بر مبنای تناسب بین رادع و مردوع، ردع از بناء و یا حمل خطاب بر حکم غیر #الزامی قابل طرح است. در ادامه به بررسی صورت أخص بودن مفاد خطاب و أعم بودن مفاد خطاب می‌پردازیم که مسئله‌ی عموم و خصوص من وجه نیز از بیان ذیل معلوم می‌گردد. ✅ ادامه مطلب در این موضوع را در #لوح_پژوهشی_ذکری دنبال کنید. 👇🏼 🌐 mfeb.ir/home/?p=21054/#ZOsoulK ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" 🆔 @mobahathah_ir