✨بسم الله الرحمن الرحیم✨
📗 #چکیدهکتابالغارات
🥀 #بهسفارشحاجقاسم
🕯 #منبر_دهم اوضاع حکومت مصر (۴)
جاسوسان خبر انتصاب #مالکاشتر به #فرمانداریمصر را به معاویه رساندند. این خبر برای معاویه خبر بدی بود چون میدانست که اگر مالک فرماندار مصر شود کار او سختخواهد بود. به همین جهت پیغامی به یکی از #مأمورانمالیاتی مورد اعتمادش فرستاد و به او گفت: مالک اشتر به فرمانداری مصر مامور شده اگر بتوانی ما را از دستش راحت کنی تا زمانی که من زنده ام و تو زنده هستی از تو مالیات نمیخواهم و پس چارهای بیندیش.
مالک از کوفه بیرون آمد و به سمت مصر رفت تا به #قُلزُم رسید.
مامور معاویه خودش را در آنجا به مالک رساند و او را به منزلش دعوت کرد و به او غذا داد و پس از غذا برای او #شربتعسل آورد که در آن #سم ریخته بود. وقتی مالک آن شربت را نوشید،#مسموم شد و به #شهادت رسید.
زمانی که خبر شهادت مالک به معاویه رسید او گفت: علی بن ابیطالب دو دست توانا داشت یکی در جنگ صفین بریده شد ( #عماریاسر) و دیگری امروز ( #مالکاشتر)
امیرالمومنین🏴 در شهادت مالک اشتر فرمودند:همه ما از خدا هستیم و به سوی او باز میگردیم.
خدایا میدانم که مالک اکنون در نزد توست،مرگ او یکی از #مصائبروزگار است.
خدا مالک را رحمت کند که به #عهد خودش وفا کرد.
خداوند چه خوبیهایی به مالک داده بود، مالک، چه مالکی؛
اگر کوه بود کوه عظیمی بود اگر سنگ بود سنگ سختی بود.
برای کسی #مثلمالک باید گریست آیا کسی مثل مالک پیدا میشود!!
بعد از این خبر تا چندین روز نشان غم و مصیبت در چهره امام پیدا بود.
#منبع_کتاب_الغارات
@modafehh
#عکسوخاطراتشُهدا 🥀
✨شهید بابایی دانشگاه سیار بود
#حاجعلیسیفی سالگرد شهادت سرلشکر بسیجی #شهیدعباسبابایی آمده بود قزوین ، گوشه دنج در کنار مزار شهید نشسته بود و چشم از آرامگاه بابایی برنمیداشت.از اصفهان آمده بود ، ۸۵ سال داشت. باید زیر بازوهای پیرمرد را میگرفتند تا حرکت کند. میگفت من عاشق بابایی هستم ، تا دو سال پیش هر دو ماه یک بار از اصفهان میآمدم سر مزارش و با او درد و دل و گفتگو میکردم. اما دو سال است توان مسافرت ندارم باید کسی باشد تا با او بیایم.با خودم #عهد کردم تا زمانی که خدا عمر داد هر سال حداقل سالگرد شهید در کنارش باشم.
میگفت:« این عکس را زیر #نخلهایفاو گرفتیم آن روزها ما در #قرارگاهخاتم بودیم من توی آبدارخانه بودم و عباس توی آسمانها اما هر وقت میآمد پایین به من سر میزد ، کنارم مینشست یک لقمه نان خالی آن هم نان خشک را سرپایی میخورد و میرفت.
میگفتم: بنشین حداقل یک غذای درست و حسابی بخور!
اما میگفت: بچهها توی جبههها خیلییهاشان همین نان خشک را هم به زور گیر میآورند و میخورند.»
یک روز که آمد ، باران حسابی او را خیس کرده بود و همه لباسهایش گلی شده بود، هر کاری کردم لباسهایش را درآورد تا برایش بشورم قبول نکرد .
میگفت: افراد باید کارهاشان را خودشان انجام دهند.
هر وقت اسم #امام میآمد ، #عباس تمام بدنش میلرزید. جانش را برای #امام و #اسلام میداد.
او همه چیزش درس بود؛
از حرف زدن تا غذا خوردنش ، رفتارش با بقیه بچهها؛
#عباس یک دانشگاه بود؛
یک دانشگاه سیار برای همه
#راوی: حسن شکیبزاده
#ماندگاران