eitaa logo
Modiryar | مدیریار
212 دنبال‌کننده
5.1هزار عکس
795 ویدیو
3 فایل
• پایگاه جامع مدیریت www.modiryar.com • مدیرمسئول دکتر مهدی یاراحمدی خراسانی @mahdiyarahmadi • مشاور @javadyarahmadi • اینستاگرام https://www.instagram.com/modiryar_com • تلگرام telegram.me/modiryar • احراز ارشاد http://t.me/itdmcbot?start=modi
مشاهده در ایتا
دانلود
فرق می کند ✅ فرق می کند حکایت که همواره دغدغه ی دیگران را دارد و قلبش برای مردم می تپد با کسی که تنها و تنها حال و روز خود و خانواده اش برایش اهمیت دارد. حتماً بین فردی که به شکرانه ی سلامتی، امنیت و نعمت هایی که خداوند مهربان از سر رحمت به او ارزانی داشته است، قصد دارد به دیگرانی که به هر دلیلی نیازمند کمک و حمایت هستند یاری برساند، با آدمی که بی خیال از مردم و اتفاقات محیط پیرامون خود زندگی می کند. به راستی در این دنیای فانی و بی ارزش و با این عمر کوتاهی که همچون برق و باد و به سرعت چشم بر هم زدنی می گذرد آدمی را چه می شود که گاهی می دود، جمع می کند، حرص می زند، به تنهایی و غفلت می خورد و می نوشد و به کلی فراموش می کند تنها خودش اهمیت ندارد و دیگرانی نیز هستند که باید مورد توجه و عنایت قرار بگیرند. ✅ هم اینک باید گرفت و خط و سیر زندگی خود را از انسان های بی تفاوت و بی خیال جدا کرد که به قول معروف؛ «بی خیال ها به بهشت نمی روند» و «درد بی دردی علاجش آتش است». جمله بسیار زیبایی به نقل از مرحوم آیت الله بهجت بیان می شود که می گوید: «خوب است انسان اسم خود را در هر کار خیری بنویسد و خود را شریک کند زیرا فردای قیامت معلوم نیست کدام قبول و کدام رد می شود.» و این جمله پیام بسیار زیبایی دارد به نام «خیراندیشی» و «خیرجویی» که گویی تلنگری دائمی برای انسان است که در گوش او چنین نجوا می کند که: تو باید برای تعالی ذهن و ضمیر خود در هر امر خیری مشارکت کنی. بی شک در هر دوره و زمانی مسائل و چالش هایی در حاشیه زندگی وجود دارد که حضور، مشارکت و همراهی و همدلی ما را برای بهبود شرایط و اوضاع مطالبه می کند. ✅ به عنوان مثال در حال حاضر ما در آستانه ی سال جدید و فصل سرما در استان سیستان و بلوچستان گرفتار سیل ویرانگری شده اند که خسارات فراوانی به آن ها وارد ساخته است. این که به چه میزان و چقدر انسان کمک می کند یا توان یاری رساندن به دیگران را دارد به نظر من چندان مهم نیست بلکه آنچه اهمیت دارد این است که باید روحیه دغدغه مندی، مسئولیت پذیری و کمک رسانی زنده بماند و آداب و رسوم اخلاق مداری و مسلمانی که همانا مهربانی و یاری رساندن به همنوعان است از رونق نیفتد تا این گونه بتوان به دوام و قوام انسانیت و تعالی روح جمعی امیدوار بود. گاهی باید زیر کاسه و کوزه فناوری بزنیم و همه ی شبکه های اجتماعی و هر آن چه اعتیاد روحی و فراموشی انسان را به دنبال دارد و ناخودآگاه باعث می شود بسیاری از مهمات زندگی را نادیده بگیرد کنار بگذاریم و با دقت بیشتری به اطراف و اکناف خود و اتفاقات و حواشی آن نگاه کنیم. ✅ نکند دنیا را آب ببرد و ما در خواب غفلت باشیم و متوجه صداهایی که یاری ما را می طلبد نشویم. در همین رابطه (ع) می فرماید: «خوشا به حال آن که به بندگان خدا نیکی کند و برای آخرت خود زاد و توشه برگیرد.» وقتی که بیشتر افراد جامعه به هم نوعان خودشان روحیه ی مهرورزی و امدادرسانی داشته باشند یقیناً شرایط کلی جامعه بهبود می یابد و مطلوبیت اخلاق اجتماعی ارتقا پیدا می کند. این ها بذر مهربانی و انسانیت است که افشان می شود و نتیجه اش درختان تنومندی خواهد شد که میوه ی آن حال خوب در دنیا و عاقبت خیر در آخرت است. برای همین است که تنها جایی که شتاب جایز شمرده و بر آن تأکید شده است کار خیر و انسان دوستی است خصوصاً زمانی که عده ی قابل توجهی از انسان ها نیازمند کمک رسانی فوری هستند همانند هم وطنان و سیل زدگان مسلمان سیستان و بلوچستان. 🔺منبع: ، 🔻پنجشنبه ۱۷ اسفندماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۷۴ www.modiryar.com @modiryar