eitaa logo
Modiryar | مدیریار
201 دنبال‌کننده
5هزار عکس
793 ویدیو
2 فایل
• پایگاه جامع مدیریت www.modiryar.com • مدیرمسئول دکتر مهدی یاراحمدی خراسانی @mahdiyarahmadi • مشاور @javadyarahmadi • اینستاگرام https://www.instagram.com/modiryar_com • تلگرام telegram.me/modiryar • احراز ارشاد http://t.me/itdmcbot?start=modi
مشاهده در ایتا
دانلود
Modiryar | مدیریار
✍ زدش سیلی و گفت دور ای پسر #دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی #پایگاه_جامع_مدیریار @modiryar
زدش سیلی و گفت دور ای پسر   ▪️فرضاً ما قبول کردیم؛ آن آقا اصلاً نزده و همه شاهدانی که در آن صحنه حضور داشته و شهادت دادند که ایشان سرباز ملت را کتک زده دروغ گفته اند!!! اما آیا رفتار طلبکارانه هم نداشته، بی ادبی هم نکرده، خود را تافته جدا بافته ندانسته، با غرور و کبر هم با مردم برخورد نکرده، به عنوان یک قانون گذار خود را برتر از قانون ندانسته است؟ جمع کنید آقایان این بساط طلبکاری از مردم را. مگر بنیان گذار این نهضت و انقلاب نفرمود این انقلاب متعلق به مستعضفان و پابرهنگان است؟   ▪️مگر خودش بارها در برابر مردم و جمهور تواضع و خشوع نشان نداد؟ مگر انقلاب مردم و دغدغه هایشان را بر هر چیزی اولویت نداد؟ از همه بالاتر، ما پیرو مکتبی هستیم که امام و مولایش فرمود: «حكمرانى براى تو طعمه نيست، بلكه امانتى است بر عهده‏ات.» مگر این مسئولیت ها فرصتی برای خدمت نیست پس چگونه می شود که به خود اجازه می دهید در برابر چشم مردم این گونه یکه تازی کنید و آن ها به چشمتان نیایند. شما را چه شده است که برای به موقع رسیدن به خواسته هایتان این گونه در خیابان ها می تازید. نه شما سرباز معبد آمون هستید و نه خیابان های مملکت اسلامی شهر طِبس است که کسی بخواهد در آن مردم را نادیده انگارد. این جا کشور ایران است.   ▪️با تاریخ و تمدن کهن که سال هاست پرچم ولایت را با افتخار افراشته است پس باید بیش از هر جای دیگری در آن نظم و قانون حاکم باشد و به توصیه ی امام و پیشوای خود نظم و تقوا را سرلوحه فعالیت های خود قرار دهد، به مردم احترام بگذارد، به یاری شان بشتابد و هیچ گاه خود را برتر از آن ها نداند. الان وقت آن است که مجلس یازدهم که با شعار احیای ارزش های انقلاب اسلامی کار خود را آغاز نموده است با رفتاری هوشمندانه در برابر این اتفاق ضمن دلجویی از مردم مانع تکرار چنین اتفاقاتی گردد. لطفاً این موضوع را سیاسی یا جناحی هم نکنید. این یک اشکال فرهنگی است که از نگرشی ناصحیح نشأت می گیرد.   ▪️و متأسفانه چنین خودبرتر پنداری در بسیاری از مسئولین از هر دو وجود دارد. وقتی فردی به مقامی می رسد، حقوق نجومی می گیرد، امکاناتی بسیار فراتر از آن چه باید در اختیارش قرار می دهند، راننده و تشریفات و تجملات پیدا می کند و به تعبیر رهبر کبیر انقلاب پدیده کاخ نشینی و اشرافیگری رواج می یابد، آرام آرام خوی کاخ نشینی نیز ایجاد می گردد، آقازاده ها و ژن های خوب متولد می شوند، فساد اداری شکل می گیرد، اختلاس های میلیاردی به وجود می آید و مسائل دیگری رخ می دهد که مانع پیشرفت، توسعه و بالندگی کشور خواهد بود.   ▪️باید به تعبیر روح تقوای جمعی توسعه یابد و فرهنگ مردم داری و مردم دوستی بین مسئولان به عنوان باور، رفتار و فرهنگ عمومی جریان یابد تا هیچ مقام مسئولی حتی در ذهن خویش نسبت به مردم حس برتری نداشته باشد و خواسته هایش را بر آن ها اولویت نبخشد و مردم را به معنای واقعی ولی نعمت خویش پندارد تا سامانه های پاسخگویی و نظم اجتماعی فراهم گردیده و هر چیزی سر جای خود بنشیند. روند فاصله گرفتن و برتر انگاشتن برخی مسئولین از مردم اعتماد عمومی را کاهش می دهد و به دنبال آن مشارکت اجتماعی، سیاسی و اقتصادی مردم نیز آسیب دیده و بدین شکل کشور با لطمات بسیاری مواجه خواهد شد. باید بار دیگر آرمان ها و ارزش های انقلاب اسلامی که مردمان بسیاری بخاطر آن جان و مال خویش را فدا کرده اند مورد توجه قرار گیرد تا آن چه سبب افول ملت ها از طریق دولت ها بر مردمان حاکم می گردد در کشور ایجاد نشود. www.modiryar.com @modiryar
مرکب شکیبایی از بدو تولد تا زمان مرگ همواره با مصیبت ها، دردها، محدودیت ها، مشکلات، کمی ها و کاستی های فراوانی دست و پنجه نرم می کند و برای رسیدن به اهداف، آرمان ها و آرزوهایش با چالش های بسیاری روبرو می شود تا جایی که در نهایت بسیاری از خواسته هایش برآورده نمی شود و ناکام می ماند. این خصلت دنیا و زندگی آن است که با راحتی بیگانه است و آدمی را به شدت تحت فشار قرار می دهد. ✅ در المیزان برای تفسیر آیه شریفه ی «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فی‏ کَبَدٍ» می فرماید: «انسان از آغاز زندگى حتى از آن لحظه‏اى که نطفه او در قرارگاه رحم واقع مى‏شود، مراحل زیادى از مشکلات و درد و رنج‌ها را طى مى‏کند تا متولد شود، و بعد از تولد در دوران طفولیت، و سپس جوانى، و از همه مشکل‌تر دوران پیرى، مواجه به انواع مشقّت‌ها و رنج‌ها است، و این است طبیعت زندگى دنیا، و انتظار غیر آن داشتن اشتباه است و این معنای آیه است که انسان را در سختی و دشواری آفریدیم.» ✅ پس فرزند آدم همواره متحمّل سختى و ناراحتى می‌شود تا از دنیا بیرون رود و در این میان به تعبیر (ع): «هركه بر مركب شكيبايى نشيند، به خطّ پايان پيروزى رسد» و می تواند نهایتاً در زندگی آرامش و آسایش بیشتری داشته باشد. صبر در واقع بازداشتن نفس از اظهار بى قرارى و بی تابی در فراز و فرودهای زندگی است به گونه ای که آدمی از دایره منطق خارج نگردد و همواره رضای خداوند مهربان را در نظر داشته و شاکر او و نعمت ها و حکمت هایش باشد. ✅ شاید نتوان صفتی مهم‌تر از صبر و در زندگی فردی و اجتماعی انسان یافت؛ چرا که وجود این صفت در انسان به معنای آن است که او خود را از خشم و عجله و واکنش‌های عصبی، احساسی و مانند آن، که موجب پشیمانی است، صیانت می‌کند. البته اگر واقع بینانه تر بخواهیم به این موضوع بپردازیم رسیدن به قدرت صبر و شکیبایی در طول زندگی به آسانی صورت نمی گیرد و مستلزم یک آمادگی ذهنی و روانی است که با تمرین و خویشتن داری در طول زمان در رفتار آدمی متجلی می شود و به عنوان یک خصلت و عادت در امور جاری انسان قرار می گیرد. ✅ بنا به فرموده (ص) «کسی که صبر را با رضا و دعا جمع کرده باشد، خیر دنیا و آخرت را نصیب خود کرده است.» البته مبانی نظری و توصیه های اخلاقی و آموزه های دینی در این رابطه فراوان است که کمابیش همگان از آن آگاه هستند و یا حداقل شنیده اند. نکته مهم در این راستا کسب توانایی برای رسیدن به مقام صبر است که به راحتی محقق نمی شود. گاهی انسان از خود می پرسد مگر چند بار متولد می شوم یا چند بار فرصت زندگی دارم که در آن همواره باید درگیر حل و فصل مشکلات و سختی ها باشم و به ناچار بسیاری از آرزوهای خود را نادیده بگیرم؟ ✅ این یک سئوال جدی و حق آدمی است که بداند به راستی این که می تواند شیرین و لذت بخش باشد چرا باید با این میزان درد و رنج عجین گردد و در بسیاری موارد ناکام بماند. شاید برای عارفان و زاهدان و بندگان برگزیده خداوند این مسائل به راحتی قابل درک و هضم باشد ولی انسان های عادی بعضاً در درک این واقعیت و پذیرش آن با چالش های زیادی مواجه اند که گاهی امیدواری و شادمانی آن ها را کاهش می دهد. ✅ قاعدتاً برای گذر از این تردیدها و مشکلات باید انسان علاوه بر مسائل مادی به عوالم روحی و فرامادی توجه بیشتری داشته باشد. در گام: ▪اول قبول کند این ها واقعیت است و تغییری در آن ایجاد نخواهد شد. ▪دوم بپذیرد این فراگیر است و هر چند نسبت آن برای افراد متفاوت است اما همگان درگیر آن هستند و ▪سوم این است که پرهیز از بی قراری و و تلاش در مسیر اهداف را جایگزین تردیدهای بی نتیجه گرداند. 🔺منبع: ، 🔻شنبه ۲۸ بهمن ماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۵۸ www.modiryar.com @modiryar
چنان نماند، چنین نیز نخواهد ماند ✴ سخت یا آسان، بالا یا پایین، سیاه یا سفید، کم یا زیاد و به هر صورتی که برای شما مطلوب یا نامطلوب باشد زمانه همچون برق و باد می گذرد و احدی یارای نگه داشتن آن را ندارد. هیچ چیزی دوام ندارد و به قول معروف « تنها چیزی است که همواره ثابت است» و همگان را در بر می گیرد. ✴ زمانه بین آدم ها دست به دست می شود روزی یکی امیر است و دیگری فقیر و روزی دیگر زمانه جای آن ها را عوض می کند و همه ی ذهن نظم گرا و عادت گرای آدمی را تغییر می دهد. روزگار برای خود و حکمتی دارد که ما خیلی وقت ها از آن بی خبریم یا توان درک آن را نداریم. ✴ بنا به فرموده ی (ع) «دنیـا دو روز است! یک روز با تو و روز دیگر علیه توست. روزی که با توست مغرور نشو و روزی که علیـه توست نومید مگرد زیرا هر دو پایان پذیرند.» حال در این عمر کوتاه و در دنیای فانی چه خوب است نام نیکی از خود به جای گذاشتن و تلاش در جهت اینکه من هم دِین خویش را برای بهتر شدن دنیا ادا کنم. گاهی در وانفسای زندگی دنیا و کش و قوس هایی که انسان با سرنوشت خویش دارد چنان دچار روزمرگی و تلاش در جهت تأمین معاش و رفاه بالاتر می شود که از برخی امور که سبب سلامت نفس و ارتقای روح است غفلت می کند. ✴ یکی از این موارد اساسی که تقریباً تمامی مکاتب و ادیان به آن اعتقاد دارند و بر اهمیت و تعالی بخشی آن تأکید ورزیده اند موضوع کمک، انفاق، صدقه دادن و یاری رساندن به انسان های محروم و ضعیف است. و ضعف خصلت همه ی آدم هاست تنها نسبت، موضوع و شکل آن متفاوت است. در این میان چه سعادتی است دل دریایی داشتن و دست بخشنده که می تواند دنیا و آخرت انسان را رونق بخشیده و حال جسم و روحی را بهتر و بهتر نماید. ✴ البته در شرایط فعلی اقتصاد کشور مشکلاتی معیشتی بسیار فراگیر شده است و افرادی که برای تأمین نیازها و خواسته های خویش دچار مشکلات هستند افزایش یافته اند به بیان دیگر همه ی ما کمابیش گرفتار این موضوع یا موارد مشابه آن هستیم اما و دست بخشنده در هر شرایطی همچون درختی پرثمر به اطرافیان خود مهر و عاطفه می بخشد. ✴ شاید با توجه به شرایط و اقتضائات میزان آن کم و زیاد شود اما در اصل آن خللی ایجاد نمی شود تا بدین گونه رودخانه پر شور و پرتلاطم انسانیت و همواره جوشان و خروشان باشد. اکنون به سرعت به روزهای پایانی سال نزدیک می شویم. سالی که مقارن با ماه مبارک رمضان است. همه ی خانواده های ایرانی خود را آماده استقبال از بهار قرآن و همچنین بهار طبیعت می کنند و چه نیک است در کنار این حس و شوری که قرار است زندگی همه ی ما را فرا بگیرد به شکرانه ی سلامتی و شکرانه ی درک سال جدید هوای یکدیگر را داشته باشیم. ✴ بهتر است از اقوام و اطرافیان، دوستان و خود شروع کنیم و بدون این که آن ها از ما کمک یا مطالبه ای داشته باشند بنا به شناختی که از آن ها داریم هرجایی که حدس می زنیم کمکی از ما ساخته است دریغ نکنیم و به سوی آن ها شتابان و با رغبت حرکت کنیم تا هم دردی از دردهایشان را دوا باشیم و هم دلی را هر چند اندک شاد کنیم. ✴ اصلاً مپندارید از ما کاری ساخته نیست یا این که خودم هشتی دارم که گروی نه است! باور کنید هست، می بیند، پاداش می دهد و شما و خانواده تان را در این راه یاری می رساند. برای شاد کردن همدیگر شتاب کنید و به یکدیگر یاری برسانید که به قول خواجه ی شیراز: «رسید مژده که ایامِ غم نخواهد ماند چنان نماند چنین نیز هم نخواهد ماند» 🔺منبع: ، 🔻سه شنبه ۱۵ اسفندماه ۱۴۰۳، شماره ۴۱۷۲ www.modiryar.com @modiryar
فرق می کند ✅ فرق می کند حکایت که همواره دغدغه ی دیگران را دارد و قلبش برای مردم می تپد با کسی که تنها و تنها حال و روز خود و خانواده اش برایش اهمیت دارد. حتماً بین فردی که به شکرانه ی سلامتی، امنیت و نعمت هایی که خداوند مهربان از سر رحمت به او ارزانی داشته است، قصد دارد به دیگرانی که به هر دلیلی نیازمند کمک و حمایت هستند یاری برساند، با آدمی که بی خیال از مردم و اتفاقات محیط پیرامون خود زندگی می کند. به راستی در این دنیای فانی و بی ارزش و با این عمر کوتاهی که همچون برق و باد و به سرعت چشم بر هم زدنی می گذرد آدمی را چه می شود که گاهی می دود، جمع می کند، حرص می زند، به تنهایی و غفلت می خورد و می نوشد و به کلی فراموش می کند تنها خودش اهمیت ندارد و دیگرانی نیز هستند که باید مورد توجه و عنایت قرار بگیرند. ✅ هم اینک باید گرفت و خط و سیر زندگی خود را از انسان های بی تفاوت و بی خیال جدا کرد که به قول معروف؛ «بی خیال ها به بهشت نمی روند» و «درد بی دردی علاجش آتش است». جمله بسیار زیبایی به نقل از مرحوم آیت الله بهجت بیان می شود که می گوید: «خوب است انسان اسم خود را در هر کار خیری بنویسد و خود را شریک کند زیرا فردای قیامت معلوم نیست کدام قبول و کدام رد می شود.» و این جمله پیام بسیار زیبایی دارد به نام «خیراندیشی» و «خیرجویی» که گویی تلنگری دائمی برای انسان است که در گوش او چنین نجوا می کند که: تو باید برای تعالی ذهن و ضمیر خود در هر امر خیری مشارکت کنی. بی شک در هر دوره و زمانی مسائل و چالش هایی در حاشیه زندگی وجود دارد که حضور، مشارکت و همراهی و همدلی ما را برای بهبود شرایط و اوضاع مطالبه می کند. ✅ به عنوان مثال در حال حاضر ما در آستانه ی سال جدید و فصل سرما در استان سیستان و بلوچستان گرفتار سیل ویرانگری شده اند که خسارات فراوانی به آن ها وارد ساخته است. این که به چه میزان و چقدر انسان کمک می کند یا توان یاری رساندن به دیگران را دارد به نظر من چندان مهم نیست بلکه آنچه اهمیت دارد این است که باید روحیه دغدغه مندی، مسئولیت پذیری و کمک رسانی زنده بماند و آداب و رسوم اخلاق مداری و مسلمانی که همانا مهربانی و یاری رساندن به همنوعان است از رونق نیفتد تا این گونه بتوان به دوام و قوام انسانیت و تعالی روح جمعی امیدوار بود. گاهی باید زیر کاسه و کوزه فناوری بزنیم و همه ی شبکه های اجتماعی و هر آن چه اعتیاد روحی و فراموشی انسان را به دنبال دارد و ناخودآگاه باعث می شود بسیاری از مهمات زندگی را نادیده بگیرد کنار بگذاریم و با دقت بیشتری به اطراف و اکناف خود و اتفاقات و حواشی آن نگاه کنیم. ✅ نکند دنیا را آب ببرد و ما در خواب غفلت باشیم و متوجه صداهایی که یاری ما را می طلبد نشویم. در همین رابطه (ع) می فرماید: «خوشا به حال آن که به بندگان خدا نیکی کند و برای آخرت خود زاد و توشه برگیرد.» وقتی که بیشتر افراد جامعه به هم نوعان خودشان روحیه ی مهرورزی و امدادرسانی داشته باشند یقیناً شرایط کلی جامعه بهبود می یابد و مطلوبیت اخلاق اجتماعی ارتقا پیدا می کند. این ها بذر مهربانی و انسانیت است که افشان می شود و نتیجه اش درختان تنومندی خواهد شد که میوه ی آن حال خوب در دنیا و عاقبت خیر در آخرت است. برای همین است که تنها جایی که شتاب جایز شمرده و بر آن تأکید شده است کار خیر و انسان دوستی است خصوصاً زمانی که عده ی قابل توجهی از انسان ها نیازمند کمک رسانی فوری هستند همانند هم وطنان و سیل زدگان مسلمان سیستان و بلوچستان. 🔺منبع: ، 🔻پنجشنبه ۱۷ اسفندماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۷۴ www.modiryar.com @modiryar
اندر احوال خیال ✅ «در خیال» شما چه می گذرد؟ در تنهایی خود بیشتر به چه می اندیشید؟ در طول زمان یا روزانه بر چه مواردی تمرکز دارید و به آن بیشتر فکر می کنید؟ آرزوی به دست آوردن چه چیزهایی را در ذهن می پرورانید؟ پاسخ به این سئوال ها و یا پرسش هایی دیگر مشابه این موارد بخش قابل توجهی از چگونگی رفتار و شخصیت شما را شکل می دهد و جایگاه واقعی تان را در زندگی رقم می زند. اگر مراتب اندیشیدن شما در مسیر فلاح و صلاح باشد به دنبال آن گفتار و رفتار نیز در همین مسیر شکل می گیرد و جریان می یابد و در صورتی که عکس این اتفاق رخ دهد و انسان به گناه یا ناشایست بیاندیشد ممکن است تصمیم هایی بگیرد یا اقدام هایی انجام دهد که با سرشت ذاتی و طبیعت پاک آدمی منافات دارد. ✅ چنانچه (ع) فرمود: «انديشه كردن در خوبي ها، انگيزه ی به كار بستن آنها مى شود.» انجام دادن هر عملی دستورات، آداب و مقدماتي دارد که سرچمشة تمامي آنها روح انسان است که از «تصور، تفکر، شناخت و تصديق» آغاز می شود با ظهور و بروز «انگیزه» ادامه پیدا می کند و به «قصد، عزم و اراده» منتهي شود. سپس به وسيلة جسم به مرحله «عمل و اجرا» در می آید. تحقق هر مرحله، نور یا تاریکی متناسب با ماهیت اقدام مورد نظر و پيشرفت به سوي انجام آن را دارد. برای همین در آموزه های دینی بسیار به فرزندان آدم برای حفظ چهارچوب های اخلاقی و انسانی در جریان تصورات و تفکرات روزانه توصیه های فراوانی می شود. ✅ علیه السلام در همین رابطه می فرمایند: «مَن کَثُرَ فِکرُهُ فِی المَعاصِی دَعَتهُ إلَیه؛ آن‏که در گناهان، بسیار اندیشه کند، [این کار] او را به گناه مى‏ کشانَد.» یا در حدیث دیگری نقل شده است «فکر کردن به گناه نیمی از مسیر گناه است». انسان موجودي دو بُعدي است. نيمي از وجودش جسم او و مادي است و نيمة ديگرش روح و آن غير مادي است. هر يك از آنها حركت و فعل و انفعالاتي دارند و براي بقا و حيات خويش نيازمند غذا هستند. حيات روح به زدودن غبار و زنگارهايي است كه از گناه و معصيت بر آيينة وجودش مي نشيند و تكامل او در تزكيه و گرايش به معنويت و ارتباط با خدا است. اوج كمال روح آدمی در وصال به ربوبيت و ربّي و ربّاني شدن آن است. ✅ چنان كه آلوده گشتن روح به گناه و ، آن را به سوي فنا و نيستي سوق مي دهد. یکی از مهم ترین مراتب دستیابی به کمال تلاش در جهت ایجاد «ذهن و ضمیر» و به دنبال آن «اندیشه سالم» است. اهمیت تفکر و تعقل در زندگی آدمی تا بدان جاست که از آن به عنوان وجه تمایز اصلی انسان و سایر موجودات زنده نام می‌برند. به بیان دیگر چیزی که انسان را از سایر موجودات متمایز می‌سازد توانایی عظیم قدرت تفکر و تعقل اوست. حال اگر این توانایی در مسیر سالم و مفید باشد سبب شکوفایی انسان و آبادانی جامعه خواهد شد و در غیر این صورت صاحبان تفکر بیمار خود و جامعه را به انحراف و تباهی می کشانند. ✅ تفکر انسان از لحاظ منطقی دو عنصر مهم دارد: ▪عنصر اول «موارد تفکر» است که شامل دانسته‌هایی است که انسان از قبل آموخته و می‌خواهد توسط آنها به جدیدی دست یابد و ▪عنصر دوم «چگونگی یا شکل تفکر» است که بیانگر چینش و نظمی است که به دانسته‌های قبلی خود می‌دهد تا به طور صحیح به نتیجه ای که در نظر دارد برسد. برای دستیابی به این فکر و خیال سالم باید ابتدا عناصر را بشناسیم و در ارتباط با ورودی آن چه از طریق حواس وارد ذهن ما می شوند و موارد تفکر ما را شکل می دهند کنترل لازم به عمل آوریم. ✅این امکان وجود ندارد که ورودی فکر به وسیله چشم، گوش و سایر جوارح بدن از صبح تا شب آلوده، گناه و نامطلوب باشد و در طول روز نیز کمابیش به آن ها فکر کنیم و نهایتاً رفتاری معقول، اخلاقی و شرعی داشته باشیم. اگر آدمی اراده بر رفتار سالم دارد شرط تحقق آن مراقبت از ورودی های ذهن و همچنین تلاش و تمرین در جهت دستیابی به تفکر و تعقل سالم است. انسان باید در خیال خود به نیکی ها و پاکی ها بیاندیشد تا بتواند در گفتار و رفتار خود به و پاکیزگی و کمال روح دست یابد. 🔺منبع: ، 🔻پنجشنبه ۱۳ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴۴، شماره ۴۲۰۸ www.modiryar.com @modiryar
همه چیز به خودت بستگی دارد ✅ نمی دانم این جمله ی مشهور که به ضرب المثل تبدیل شده است را شنیده اید یا نه: «آبجوشی که سیب زمینی را نرم می کند تخم مرغ را سفت می کند؛ همه چیز به خودت بستگی دارد». این یک مثالی است برای فرزند آدم که به خودش بیاید و سعی کند در برابر همه ی ناکامی ها، مشکلات، مسائل و چالش های پیش رو و قطعی که در زندگی همه ی انسان ها وجود دارد از خود و قابلیت رشد، ارتقا، تغییر و انطباق سازی نشان دهد. ✅ گاهی فراموش می کنیم که این انسان با همه ی ضعف ها و کاستی هایی که دارد بازهم می تواند از روح بزرگ و صلاحیت روان برای حل چالش های پیش روی خود در زندگی برخوردار باشد به شرط آن که حواسش به کار خودش باشد، از تلاش و کوشش مضاعف دست برندارد، هرگز نشود و برای دیگران بدی نخواهد. فکر کنید همه ی آدم های دنیا سرشان به کار خودشان بود و از روی حسادت یا رقابت های ناسالم سعی در تخریب دیگران و یا به یغما بردن صلاحیت های دیگران را نداشتند چه اتفاق مبارکی بود و چه پیشرفت های وسیعی برای همه ی ما رخ می داد. ✅ این جمله واقعیت است که: «هر چه تلاش کنی دیگران را خراب کنی همان قدر وقت کم داری خودت را آباد کنی» و چه بسیار پیشرفت ها و قابلیت های خویش را به راحتی از دست داده ایم به خاطر این که بر خویشتن تمرکز نداشته ایم. پس وقت آن رسیده است که حواسمان به خودمان باشد و سرمان را از زندگی این و آن و نعمات و کاستی هایی که آن ها دارند برداریم تا بتوانیم عیب ها و ضعف های خود را شناسایی کنیم و نسبت به رفع آن ها اقدام نماییم. علیه السلام می فرمایند: ✅ «اى مردم، خوشا كسى كه پرداختن به عيب خود او را از عيب ديگر مردم بازمى دارد و خوشا كسى كه در خانه اش بماند و روزى خود بخورد و به طاعت پروردگارش مشغول باشد و بر گناهان خود بگريد. چنين كسى، هم به كار خود پرداخته و هم مردم از او آسوده اند.» برای تحقق این مهم باید قبل از هر چیز کنترل جدی و همه جانبه بر خود، رفتار، افکار، و گفتارمان داشته باشیم. همچنین در حدیث دیگری منسوب به حضرت علیه السلام این گونه نقل شده است که: ✅ «در تنهایی مراقب افکارت در مواظب رفتارت و در جامعه مراقب گفتارت باش». بدون شک اگر این موارد و توصیه ها مورد توجه ویژه ی ما قرار گیرد و در زندگی فردی و اجتماعی خویش بدان وفادار باشیم ضمن این که بسیاری از چالش ها و مشکلات پیش رو از میان برداشته خواهد شد همگان نسبت به خودسازی و توسعه ی فردی اقدام می کنند که این امر زمینه ی مناسبی برای سلامت روحی در جامعه فراهم می سازد. ✅ این که می گویند: «آدمی را آدمیت لازم است» در واقع تفسیری این چنین دارد که هر بنده ای از بندگان خدا باید برای تحقق جایگاه والای خود در خلقت فکر و باور خود را کامل نماید و نهایت تلاش و اهتمام خویش را به کار گیرد تا نقش خود را برای خلق جهانی بهتر و زیباتر به بهترین شکل ایفا نماید. بدون شک در زندگی همه ی ما نقش بسیار مهمی دارد اما نباید فراموش کنیم که بیشتر از هر چیزی و هر کسی این خود ما هستیم که می توانیم (و باید بتوانیم) اوضاع را برای خویش بهتر کنیم و رفتار مناسبی از خودمان در جامعه به تصویر بکشیم. ✅ به شرط این که دچار «خطای خودخدمتی» نشویم که همه ی کامیابی ها و را به خودمان نسبت دهیم و همه ی ناکامی ها و زشتی ها را منسوب به دیگران و محیط پیرامون بدانیم و این جمله را مکرر با خودمان تکرار کنیم که: «همه چیز به خودت بستگی دارد» 🔺منبع: ، 🔻پنجشنبه 31 خردادماه 1403، شماره شماره 1014 www.modiryar.com @modiryar