eitaa logo
Modiryar | مدیریار
212 دنبال‌کننده
5.1هزار عکس
795 ویدیو
3 فایل
• پایگاه جامع مدیریت www.modiryar.com • مدیرمسئول دکتر مهدی یاراحمدی خراسانی @mahdiyarahmadi • مشاور @javadyarahmadi • اینستاگرام https://www.instagram.com/modiryar_com • تلگرام telegram.me/modiryar • احراز ارشاد http://t.me/itdmcbot?start=modi
مشاهده در ایتا
دانلود
گويا طلوع مي‌کند از مغرب آفتاب 🔴 محرم و صفر و صفر هنگامه تفکر درباره قيام امامي است که براي احياي دين جدش و ترويج امر به معروف و نهي از منکر همة داشته هايش را يک جا در راه خدا قرباني کرد تا اسلام را زنده نگاه دارد. سبط نبي مصداق ثقلين، قرآنِ ناطق و عترت پيامبر است که «خونش خون هاي همه ملت هاي اسلامي را به جوش مي آورد.» ✅ خواست خداست و در تحقق خواست خدا هيچ شک و شبهه اي وجود ندارد. لذا نه يزديان توانستند نام حسين و ارزش هاي حسيني را در کربلا محاصره و محدود نمايند و نه ديگر طاغوتيان زمان مي توانند کاروان سيد الشهدا و عَلَم مبارزه با ظلم و ستم را در عاشوراي ۶۱ هجري دفن نمايند. 🔴 کارکردها و آثار ارزشمند عزاداري امام حسين(ع) 1⃣ تعليم و ترويج معارف دينی فرصت مناسبي است تا واعظان ضمن بيان احکام شرعي، اخلاقي و اعتقادي مردم را با معارف ديني آشنا نمايند. قيام اباعبدالله(ع) بستر احياي دين شد مراسم عزاداري او نيز فرصت مستمري براي ترويج معارف اسلامي است. 2⃣ زنده نگاه داشتن مباني نظري نهضت عاشورا شايد مهم‌ترين کارکرد مراسم عزاداري استمرار پيام هاي و انتقال آموزه هاي آن از قبيل؛ ستم ستيزي، آزادگي، شهادت طلبي، ايثار و حقيقت جويي به گروه هاي انساني در طول تاريخ است. 3⃣ ارائه الگوه هاي راستين به آحاد جامعه سبب ترويج صفات پسنديده اخلاقي و معرفي الگوي کامل انسانيت در جامعه است. بي شک مردم در زندگي نيازمند اسوه هاي حسنه اي هستند تا رفتار و منش و روش خويش را با آن تنظيم کنند. 4⃣ آشنايي با زمينه هاي گمراهي تبيين سبب مي شود مردم نسبت به زمينه هاي سقوط و انحراف انساني آشنا شوند. مراسم عزاداری محمل تحقق «تولّي» و «تبرّي» است تا عزاداران صراط مستقيم را شناخته و براي نيل به آن رفتار خود را تنظيم نمايند. 5⃣ ايجاد معنويّت در جامعه روح معنويت و آرامش را به جامعه تزريق مي کند. يادآوري حقيقت، معنويت، ديانت و مظلوميت حسين با اشک و سوز عزادارانش همراه مي شود، بر جان هاي خسته از زندگي روزمره آنان مي نشيند تا با قطرات خالصانه اشک ناپاکي را از دل و جان بشويند و به سوي معبود پرواز نمايند. 🔴 اين مراسم ممکن است در معرض آسيب هايي از منظر ظاهري و محتوايي به شرح زير قرار گيرد که باید براي حفظ حرمتش در جهت شناسايي و رفع آن اقدام نمود: عدم توجه به شعور و آگاهي و اکتفا به شور و هيجان هرچند هيجان حاصل از سينه زني ها و زنجيرزني ها قابل توجه و در جاي خود ارزشمند است اما رسيدن به معناي واقعي قيام و شعور حاصل از آن اهميت بيشتري دارد. بايد با پرهيز از اکتفاي صرف به مداحي در مجالس نسبت به تبيين قيام عاشورا به شيوه اي که براي قابل درک باشد اقدام شود. ✅ استفاده از موسيقي هاي لهوي و اقدامات نامعقول استفاده از موسيقي هايی که حالت طرب و شادماني دارند با روح مجالس عزاداري منافات دارد. همچنين اقدامات نامعقول و حرام همچون قمه زني و آسيب رساندن به خويشتن جز تخريب دستاورد ديگري ندارد. ✅ دروغگويي و طرح مسائل غلوآميز قيام حسيني حقيقتي ماندگار است که نياز به غلو ندارد. غلو کردن در عزاداري ها سبب تخريب چهره منطقي مي گردد. همچنين علاوه بر غلو دروغگويي نيز از ديگر آفت ها در اين مجالس است. ✅ پادشاه انگاري اهل بيت و بيان تعابير موهن امام معصوم خود نماد عزت است تن به ذلت نمي دهد و به بازماندگان خويش هم بر حفظ عزت تأکيد مي نمايد. يکي از آسيب‌هايي که را تهديد مي کند بيان مطالبي است که در شأن دربار پادشاهان طاغوتي است نه امام معصوم(ع). ✅ طرح معارف اهل بيت بر مبناي خواب و مکاشفه طرح مباني معرفتي بر مباني سست خواب و مکاشفه که راهي براي اثبات و نفي آن نيست بي شک حربه اي خواهد شد براي شيادان و افرادي که با سوءاستفاده و دروغ پردازي از اين راه بدنبال آسيب رساندن به چهره واقعي شيعيان هستند. ✅ افراط و تفريط در مناسبات دين و سياست در ارتباط با مسائل سياسي گاهي دچار افراط و تفريط مي شود. نه آنها که مي گويند ما تنها مي خواهيم گريه کنيم و کاري به سياست نداريم در مسير اعتدال هستند و نه آنهايي که مجلس عزاداري را جايي براي تسويه حساب هاي سياسي يا کانون هاي حزبي مي پندارند. برپايي مراسم عزاداري امام حسين(ع) ضرورتي انکار ناپذير براي دوام اسلام ناب است. بايد براي پاسداشت اين ميراث ارزشمند آسيب هاي احتمالي آن شناسايي و رفع شود. 🔴 منبع: ، شماره ۹۳۱۴ www.modiryar.com @modiryar
به همین سادگی ✅ این درست است که با سختی ها و گرفتاری های فراوانی روبروست و در بسیاری موارد عرصه را برای آدمی به شدت تنگ می کند اما باور کنید در خیلی موارد بیشتر از آن چه اتفاقات محیطی و پیرامونی کار ما را سخت و مشکل ساخته باشد این خود ما هستیم که با قواعد عجیب و غریب و به اصطلاح «من در آوردی» و ایجاد محدودیت های خودساخته کار را برای خودمان سخت تر کرده ایم. بسیاری از آداب و رسوم ها در واقع بدعت های نامبارکی هستند که معلوم نیست چه زمانی و توسط چه کسانی ایجاد شده اند که این گونه دست و پای ما را بسته اند و کار را برای ما سخت تر کرده اند. ✅ خیلی وقت ها خود را مکلف به انجام عادت ها، رسوم، تشریفات و کرده ایم که خود نیز هرگز به آن اعتقادی نداریم و صرفاً به خاطر چشم و هم چشمی یا از سر پایین بودن عزت نفس و یا نگرانی از این که دیگران در مورد ما چه می گویند یا ممکن است چه قضاوتی داشته باشند آن را انجام می دهیم. و بدین گونه خیلی از بدیهیات و امور عادی زندگی را به رویایی دست نیافتنی مبدل ساخته ایم. اگر یک مرور اجمالی بر اتفاقات پیرامون خود داشته باشیم به خوبی در خواهیم یافت که هر کاری که می توانست بسیار ساده تر از آن چه امروز است انجام شود اکنون تبدیل به قله ای دست یافتنی و مانعی بزرگ شده است که گذر از آن به گونه ای سخت و غیرممکن به نظر می رسد. ✅ از تجملاتی که دامن گیر رفت و آمدها و صله ی رحم ها شد و تا حد زیادی این سنت را کمرنگ کرد بگیرید تا مجالس عروسی، تولد، و هر اجتماع دیگری که می توانست به زیبایی، سادگی و راحتی برگزار شود و حال ما را خوب کند و اکنون دقیقاً به صورت کاملاً برعکس برگزار می شود. آن قدر این مراسم ها و معاشرت ها را سخت و با قوانین دست و پاگیر محدود کرده ایم که در بسیاری از خانواده ها اصلاً صورت مسأله را پاک کرده اند و کل موضوع را نادیده گرفته اند و هر گونه ارتباطات این چنینی را یا کلاً کنار گذاشته اند، یا به حداقل رسانده اند و یا به صورت کاملاً محدود و گزینشی آن را انجام می دهند. ✅ بدین گونه رفت و آمدهایی که قرار بوده است سبب افزایش مودت و دوست، همدلی و مهربانی و کمک به نزدیکان و اقوام شود بار گرانی شده است که نمی توان بر دوش کشید. این اتفاق علاوه بر این که سبب می شود یک حس و حال خوب را از خود دریغ کنیم ما را از منافع معنوی آن نیز محروم می سازد. یکی از این موارد سفره های افطاری است. آن قدر با سرعت فزاینده به سمت تشریفات حرکت کردیم که از فلسفه ذاتی آن و روح معنوی که قرار بود داشته باشد غافل شدیم. سنت افطاری ها ساده و مهربانانه که چند سالی است تبلیغاتی در جهت توسعه آن صورت می پذیرد علاوه بر این که معاشرت ها را رونق می بخشد سبب افزایش توانایی گروه های مختلف خانواده ها در توسعه این می شود. ✅ اگر هر خانواده ای در اندازه سطح و کفو خود و به دور از خودنمایی و تشریفات زائد سعی در برقراری ضیافت خداپسندانه در ماه مبارک رمضان نماید می تواند علاوه بر این که فامیل و دوستان خویش را دور هم جمع می کند، به همین سادگی حس و حال خوب را به خود، وابستگان و عزیزانش هدیه نماید و در کاری بسیار پر خیر و برکت نام خودش را ثبت نماید. چه بهتر از این که انسان همچون باران رحمت سبب نزول برکت بر خود، خانواده، فامیل و اطرافیانش شود. اگر ما درک مناسبی از فسلفه ی وجودی و دلیل ذاتی این چنین معاشرت هایی داشته باشیم هرگز برای خود و دیگران محدودیت و بی فایده ایجاد نمی کنیم و سبب سخت تر شدن زندگی خود و اطرافیان نخواهیم شد. 🔺منبع: ، 🔻سه شنبه ۱۴ فروردین ۱۴۰۳، شماره ۴۱۸۵ www.modiryar.com @modiryar
اصلاً حسین جنس غمش فرق می کند که فرا می رسد حال و هوای شهر عوض می شود. خیمه ها و پرچم های مشکی در سطح شهر و در و دیوار خانه ها به اهتزار در می آید و لباس های مشکی برتن عزاداران حسینی می نشیند. حضرت‌ سید الشهدا انسان‌ منحصر به‌ فرد و نمونه‌ ای‌ بود که‌ فضایل‌ و مناقب‌، معجزات‌ و کرامات‌، مکارم‌ اخلاق‌ و محامد اوصاف‌، محبوبیت‌ و نفوذ اجتماعی‌ و اعتراف‌دشمنان‌ به‌ شخصیت‌ بی‌ نظیر آن‌ حضرت‌ نشانی‌ از «والوتر الموتور» است‌. آن‌ شخصیتی‌که‌ در کنار «آیة‌ مودت» در میان‌ اهل‌ بیت‌همراه‌ با آیة‌ تطهیر و در جای‌ دیگر آیة‌مباهله‌ قرار دارد و همة‌ اینها نشان‌ِ مقام‌ و مرتبت‌ سید الشهداست‌. ✅ پس‌ حسین‌(ع) نیز در فضایلی‌ که‌ آیات‌ شریفة‌ قرآن‌ در مورد حضرت‌ پیامبر (ص) و پدر و مادر بزرگوارشان‌ ذکر کردند، شریک‌ می‌باشند. به راستی هیچ ماهی به اندازه محرم پرشور نیست و هیچ عشقی نمی تواند جایگزین عشق سیدالشهدا(ع) باشد. اما در میان این شور حسینی داشتن هم واجب است. در کنار اشک ریختن برای سیدالشهدا(ع) دانستن دلیل قیام ایشان لازم است، در کنار سینه زدن باید بدانیم امامی که جان و مال خود و خانواده اش را فدا کرد از مسلمانان چه می خواست و چه می خواهد؟ عزاداری بدون درک مفاهیم قیام حسینی(ع) کم اثر است، نوحه خوانی بدون شناختن راه حسین(ع) سودی ندارد، شور حسینی باید با شعورحسینی همراه باشد. ✅ برای امام حسین(ع) سنت حسنه ای است که توسط ائمه بزرگوار نیز سفارش گردیده است اما باید یک نکته را مد نظر قرار داد که دلیل این همه تاکید چه بوده است؟ آیا گریه بر حسین می تواند جایگزین تمام اشتباهاتی باشد که خواسته و ناخواسته در طول سال مرتکب می شویم؟ به راستی منظور این فرمایش امام حسین(ع) که در مسیر کربلا فرمودند: "به راستی که بیشتر مردم بندگان دنیا هستند و دین و دیانت بر سرزبان و لقلقه لسان آنها است" چه بوده است؟ به طور حتم مقصود ائمه معصومین(ع) ازعزاداری اباعبدالله فراتر از تصورات سطحی است. شاید می خواستند به این وسیله اهمیت قیام امام(ع) و واقعه کربلا را یادآور شوند تا هرسال که عزاداری آغاز می شود کمی با خود فکر کنیم که حسین واقعاً که بود و چه کرد؟ ✅ در اینصورت معنای این جمله متجلی می شود؛ " این محرم و صفراست که اسلام را زنده نگه داشته است" در سخنی هدف قیام خود را آشکار ساخت و فرمود که این قیام به منظور احیای سنت رسول خدا(ص)است. پس حسین(ع) تنها یک شهید نبود، احیاگر سنت بود،زنده کننده امر به معروفی بود که در آن زمان توسط خاندان شوم بنی امیه به فراموشی سپرده شده بود. حال سوال مهم اینجاست که سنت رسول خدا چیست که باعث شد امام شیعیان ازخون خود و خانواده اش بخاطر احیا و حفظ آن بگذرد؟ متاسفانه در کنار بسیاری از آنهایی که راه امام را درک کرده اند عده ای هم هنوز تنها نام حسین را بر زبان دارند. عزاداری ها که سپری شد دیگر همه چیز تمام می شود و دوباره اشتباهاتمان را تکرار می گردد. ✅ به سادگی می گوییم، غیبت می کنیم، تهمت میزنیم، بعضی هایمان که کاسب هستیم هم دوباره قیمت ها را دوبرابر حساب می کنیم، با همان هایی که دیروز درکنارشان سینه میزدیم و گریه می کردیم. قیام عاشورا یک فرهنگ متعالی است که می بایست هر ساله در عزاداری ها آموزه های آن به مسلمانان گوشزد گردد. عزادار شریف حسینی! سنت پیغمبر(ص) که حسین(ع) بخاطر آن جان داد چیست؟ پیامبر(ص)مبعوث شدند تا برادری و جوانمردی، تقوا و نیکوکاری را در بشر گسترش دهند و امام حسین(ع) هم جان خود را برای همین سنت فدا کردند. تنها خواندن نوحه هایی با الحان و آهنگ های غم انگیز نمی تواند اثر واقعی خود را در روح عزاداران بگذارد ✅ بلکه آن نوحه ای ارزشمند است که در کنار برانگیختن احساسات، وجدان ها را هم برانگیزد، بصیرت ها را افزایش و رفتارها را تغییر دهد. نکند حسین برای عده ای نام شود و برای عده ای دیگر نان! نکند یادمان برود که وظیفه ای که حسین(ع) در آن زمان بر دوش ما گذاشت چقدر سنگین است؟ مبادا شرمنده خون امام شویم و در محشر کبری نتوانیم سر بلند کنیم. یادمان باشد اگر حسین را واقعا درک کردیم هرروز و هرلحظه عزادار و درمسیر حسینیم. قیام (ع) از کربلا آغاز شد و این مبارزه با کفر و پلیدی کماکان ادامه دارد تا فرزند بزرگوارش مهدی موعود(عج) پرچم عدالت و آزادگی را در سراسر جهان به اهتزاز درآورد و برماست که خون حسین(ع) و یاران باوفایش را با اعمال خودبه گونه ای ارج نهیم که زمینه ساز ظهور منتقم او باشیم. 🔺اصلاً حسین جنس غمش فرق می‌کند 🔻این راه عشق، پیچ و خمش فرق می‌کند 🔺اینجا گدا همیشه طلبکار می‌شود 🔻اینجا که آمدی کرمش فرق می‌کند 🔺منبع: ، 🔻یکشنبه ۱۷ تیرماه ۱۴۰۳، شماره ۴۲۵۷ www.modiryar.com @modiryar