✍ دیپلماسی سازمانی #دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی ✅ امروز و در هزاره ی سوم زندگی بشر به سازمان ها پیوند خورده است. به بیان دیگر زندگی مردم عصر حاضر تا حد زیادی تنیده در چهارچوب قوانین سازمان های مختلف است به گونه ای که حتی برخی انسان ها عمر و زندگی خود را درون سازمان ها سپری می کنند. پس باید افراد و جوامع توانایی و #مهارت لازم برای زندگی مناسب در این محیط پیچیده و نظام مند را به دست آورند. از طرف دیگر سازمان ها برای پیوند و تعامل مناسب با ذینفعان و ذیربطان خود نیازمند دستیابی به سطحی از «آگاهی و توانایی» هستند که ضمن برقراری ارتباط موثر و سالم با مجموعه ی عناصر محیطی، در درون خود نیز از ثبات رفتاری و سلامت اداری بهره مند باشند. ✅ امر مهمی که در ادبیات سازمان و مدیریت از آن به عنوان «دیپلماسی سازمانی» یاد می شود که می خواهد روابط درون و برون سازمانی را هدایت و تنظیم کند. دیپلماسی به معنای سیاست است و «دیپلماسی سازمانی» به‌عنوان مجموعه رفتارها و سیاست‌های یک شرکت یا سازمان برای توسعه روابط درونی و بیرونی تعبیر می‌شود. همچنین مهارت‌های مذاکره‌ای برای مدیران اجرایی که در محیط آشوبناک و متزلزل کنونی فعالیت می‌کنند یکی دیگر از تعابیر و تفاسیر دیپلماسی سازمانی است که در یادداشت های علمی بدان اشاره می شود. برای یافتن #دیپلماسی مناسب باید ذینفعان اصلی شرکت مشخص شوند. ✅ مالکان، مدیران، هیأت مدیره، کارکنان، مشتریان، رقبا، رسانه ها و مراجعین سازمانی تنها بخشی از دایره بزرگ ارتباطات درون و بیرون از سازمان هستند که ارتباط با آن ها باید تنظیم و تدقیق شود. حال سئوال اساسی اینجاست که این امور وظیفه ی کدام واحد سازمانی است؟ هر چند در سامانه های مختلف اجتماعی، سیاسی، بازرگانی، خدماتی و ... که در چهارچوب ساختار اداری خاصی فعالیت می کنند بسته به نوع خدماتی که ارائه می دهند دیدگاه و نگاه به بخش ها و واحدهای اداری متفاوت است اما اگر هر مجموعه ای در مسیر دانش «تشکیلات و روش ها» به صورت صحیح و علمی حرکت کند به خوبی می داند این ها عمدتاً وظیفه های تخصصی و حرفه ای #روابط_عمومی سازمان یا شرکت است. ✅ همان مجموعه یا دپارتمان تخصصی یک شرکت (یا سازمان) که از آن به عنوان #چشم_بینا و #گوش_شنوا یاد می شود و می خواهد به صورت «هنرمندانه و عالمانه» روابط درون و بیرون سازمان با کلیه ی عناصر مرتبط با خود را مدیریت کند. شاید باورش سخت باشد اما این نکته واقعیت دارد که با وجود شفاف بودن اهمیت این امر هنوز بسیاری از مدیران هستند که در تشخیص مسیر ارتباطی و طراحی نظام های تعاملی و معاشرت با «عموم» دچار تردید، غفلت یا خطاهای بزرگ می شوند. ✅ برخی عمق راهبردی و اهمیت ویژه ی این مهم را درک نمی کنند، گروهی در تشخیص دپارتمان سازمانی که می تواند این امر را به سرانجام برساند دچار اشتباه می شوند و گروهی دیگر از مدیران علیرغم ادعاهایی که دارند از تشخیص ضرورت حرفه ای بودن در چهارچوب این وظیفه ی خطیر عاجز هستند. که مجموعه ی این عوامل سبب می شود سازمان آن ها در مرور زمان به دلیل عدم بهره مندی از یک دیدگاه حرفه ای خسارت های فراوانی را متحمل شود یا با چالش های جدی در #نظام_ارتباطات خویش مواجه گردد. ارتباطات سازمانی به تعاملاتی اطلاق می‌شود که برای رسیدن به اهداف مشترک در یک سازمان صورت می‌گیرد و از انواع آن برای بیان فلسفه وجودی، اهداف، مأموریت و چشم‌انداز سازمان استفاده می‌کنند تا هدایت آن در مسیر موفقیت میسر شود. ✅ زمانی که این ارتباطات با مفاهیم سیاست، تجارت، فروش، روابط بین المللی، رضایت ذینفعان و ... پیوند می خورد این واژه ثقل معنایی بیشتری پیدا می کند که از آن به عنوان «دیپلماسی سازمانی» یاد می شود. روابط عمومی که می خواهد در چهارچوب اندیشه راهبردی مدیران ارشد سازمان خود نظام ارتباطات درون و برون سازمان یا شرکت را طراحی و اداره کند باید بهره مند از کادری مجرب، متخصص، حرفه ای، کارا، ماهر، باهوش و توانمند باشد. اگر بپذیریم امروزه «ارتباطات» به کلیدواژه ی حیاتی زندگی انسان ها تبدیل شده است و همچنین قبول کنیم که این مهم از وظایف جدایی ناپذیر #روابط_عمومی هاست، پس دیگر چاره ای نداریم که دیدگاه توسعه یافته تری به این واحد سازمانی که وظایفی خطیر و حیاتی بر عهده دارد داشته باشیم. 🔴 منبع: #ماهنامه_روابط_عمومی 🔺ماهنامه تخصصی انجمن روابط عمومی ایران 🔻آبان و آذر ماه ۱۴۰۳، شماره ۱۱۹ #پایگاه_جامع_مدیریار www.modiryar.com @modiryar