https://www.aparat.com/v/YVF9f موشن گرافیک | احترام به زنان از نگاه قرآن #حجاب https://eitaa.com/moejezeyepeyambar

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَٰنُ وُدًّا مسلّماً کسانی که ایمان‌آورده و کارهای شایسته انجام‌داده‌اند، خداوند رحمان محبّتی برای آنان در دل‌ها قرارمی‌دهد! سوره مریم آیه ۹۶

يَا بَنِي آدَمَ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَ كُلُوا وَاشْرَبُوا وَلَا تُسْرِفُوا ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ ای فرزندان آدم! زینت خود را به‌هنگام رفتن‌به‌مسجد، با خود بردارید! و (از نعمت‌های الهی) بخورید و بیاشامید، ولی اسراف‌نکنید که خداوند مسرفان را دوست‌نمی‌دارد! سوره اعراف آیه ۳۱

آیه ۲۵ تا ۳۳ سوره صافات، گفتگوی رهبران و پیروان گمراه در دوزخ‏: مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ ﴿٢٥﴾ [به آنان گویند:] شما را چه شده که یکدیگر را [برای رهایی از عذاب] یاری نمی‌دهید؟ بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ ﴿٢٦﴾ [نه اینکه نمی‌توانند یکدیگر را یاری دهند] بلکه آنان امروز فروتنانه تسلیم [قدرت حق] هستند، وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ ﴿٢٧﴾ به یکدیگر رو کرده از هم می‌پرسند: [این چه‌وضعی است؟] قَالُوا إِنَّكُمْ كُنْتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ ﴿٢٨﴾ [پس پیروان گمراه به پیشوایان گمراه‌کننده] می‌گویند: همانا شما از راه خیرخواهی به سوی ما می‌آمدید، [ولی کارتان جز فریب و نیرنگ نبود!] قَالُوا بَلْ لَمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ ﴿٢٩﴾ می گویند: [ما را تقصیری نیست] بلکه خود شما اهل ایمان نبودید، وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطَانٍ ۖ بَلْ كُنْتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ ﴿٣٠﴾ و ما را بر شما هیچ‌تسلطی نبود، بلکه شما مردمی طغیان گر و سرکش بودید. فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا ۖ إِنَّا لَذَائِقُونَ ﴿٣١﴾ اکنون فرمان عذاب پروردگارمان بر ما محقق و ثابت شد که همه ما چشندگان عذاب خواهیم بود. فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ ﴿٣٢﴾ [سبک‌مغزی و تعصّب شما زمینه گمراهی شما شد] پس ما شما را گمراه کردیم؛ زیرا خودمان گمراه بودیم، فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ ﴿٣٣﴾ پس بی‌تردید همه آنان در آن روز در عذاب شریک‌اند، معجزه‌ی پیامبر در ایتا👇 https://eitaa.com/moejezeyepeyambar داستان‌های قرآنی و مذهبی در ایتا👇 https://eitaa.com/Dastanqm

آيه ۳۴ تا ۳۸ سوره صافات، تکبر، عامل واژگوني فکر: إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ ﴿٣٤﴾ ما با مجرمان اینگونه رفتار می‌کنیم؛ إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ ﴿٣٥﴾ زیرا آنان چنین بودند که هرزمان به آنان می‌گفتند: معبودی جز خدا نیست، تکبّر می‌کردند، وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَجْنُونٍ ﴿٣٦﴾ و [همواره] می‌گفتند: آیا باید به‎خاطر شاعری‌دیوانه معبودان خود را رهاکنیم؟! بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ ﴿٣٧﴾ [چنین نیست که می‌پندارید] بلکه او حق را آورده و پیامبران را تصدیق کرده‌است. إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ ﴿٣٨﴾ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بی‌‎تردید شما [کوردلان] عذاب دردناک را خواهید چشید، معجزه‌ی پیامبر در ایتا👇 https://eitaa.com/moejezeyepeyambar داستان‌های قرآنی و مذهبی در ایتا👇 https://eitaa.com/Dastanqm

آیه ۳۹ تا ۴۹ سوره صافات، نوشیدنی‌های بهشتی: وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٣٩﴾ و جز آنچه که همواره انجام می‌دادید، پاداش داده‌نمی‌شوید، إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ ﴿٤٠﴾ جز بندگان خالص‌شده خدا [که ازهرکیفری در امانند،] أُولَٰئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ ﴿٤١﴾ برای آنان رزق و روزی معین و ویژه‌‌‌ای است. فَوَاكِهُ ۖ وَهُمْ مُكْرَمُونَ ﴿٤٢﴾ میوه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی[گوناگون] درحالی‌که مورد اکرام خواهند بود، فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ ﴿٤٣﴾ در بهشت‌‌های پرنعمت، عَلَىٰ سُرُرٍ مُتَقَابِلِينَ ﴿٤٤﴾ درحالی‌که بر تخت‌‌‌‌‌هایی روبه‌روی یکدیگر [تکیه زده‌اند،] يُطَافُ عَلَيْهِمْ بِكَأْسٍ مِنْ مَعِينٍ ﴿٤٥﴾ جامی از نوشیدنی زلال و پاک گرداگردشان می‌گردانند، بَيْضَاءَ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِينَ ﴿٤٦﴾ [نوشیدنی] سپید [و درخشنده] و لذت‌بخش برای نوشندگان، لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنْزَفُونَ ﴿٤٧﴾ نه در آن مایه فساد [جسم و عقل] است، و نه از آن مست و بی‌هوش می‌شوند، وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ ﴿٤٨﴾ و در کنارشان زنانی هستند که فقط به شوهرانشان عشق‌می‌ورزند. كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَكْنُونٌ ﴿٤٩﴾ گویا آنان [از سپیدی] تخم شترمرغی هستند که [زیر پر و بال] پوشیده‌شده‌اند [و هرگز دست کسی به آنان نرسیده‌است.] معجزه‌ی پیامبر در ایتا👇 https://eitaa.com/moejezeyepeyambar داستان‌های قرآنی و مذهبی در ایتا👇 https://eitaa.com/Dastanqm

سوره حدید آیه ۲۰: اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِينَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَتَكَاثُرٌ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ ۖ كَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَبَاتُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَكُونُ حُطَامًا ۖ وَفِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ شَدِيدٌ وَمَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٌ ۚ وَ مَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ ﴿٢٠﴾ بدانید که زندگی دنیا [یی که دارنده‌اش از ایمان و عمل تهی است،] فقط بازی و سرگرمی و آرایش و فخرفروشیتان به یکدیگر، و افزون‌خواهی در اموال و اولاد است، [چنین‌دنیایی] مانند بارانی است که محصول [سبز و خوش منظره اش] کشاورزان را به‌شگفتی آورد، سپس پژمرده‌شود و آن را زرد بینی، سپس ریزریز و خاشاک شود!! [که برای دنیاپرستان بی‌ایمان] در آخرت عذاب سختی است و [برای مؤمنان که دنیای خود را در راه اطاعت حق و خدمت به خلق به‌کارگرفتند] از سوی خدا آمرزش و خشنودی است، و زندگی دنیا جز کالای فریبنده نیست.

سوره نمل آیه ۱۳: فَلَمَّا جَاءَتْهُمْ آيَاتُنَا مُبْصِرَةً قَالُوا هَٰذَا سِحْرٌ مُبِينٌ و هنگامی‌که آیات روشنی‌بخش ما به سراغ آن‌ها آمد گفتند: «این سحری است آشکار!»

سوره صافات آیه ۵۰ تا ۶۱ / گفتگوی بهشتیان با همدیگر: فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ ﴿٥٠﴾ پس برخی‌ازآنان به‌برخی‌دیگر روکرده از [حال] یکدیگر می‌پرسند. قَالَ قَائِلٌ مِنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ ﴿٥١﴾ گوینده‌‌‌ای از آنان می‌گوید: همانا من [در دنیا] هم‌نشینی داشتم. يَقُولُ أَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِينَ ﴿٥٢﴾ [که همواره از روی تعجب به من] می‌گفت: آیا تو از باوردارندگان [رستاخیز و زنده‌شدن مردگان] هستی؟ أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِينُونَ ﴿٥٣﴾ آیا زمانی‌که ما مردیم و خاک استخوان شدیم، حتماً [زنده می‌شویم و] پاداشمان می‌دهند؟ قَالَ هَلْ أَنْتُمْ مُطَّلِعُونَ ﴿٥٤﴾ [سپس به دوستان بهشتی خود] می‌گوید: آیا شما با من به دوزخ سر می‌کشید [تا از هم‌نشینم خبری بگیرید که در کجا و در چه حالی است؟] فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاءِ الْجَحِيمِ ﴿٥٥﴾ پس خود او به دوزخ سر می‌کشد و هم‌نشینش را وسط دوزخ می‌بیند. قَالَ تَاللَّهِ إِنْ كِدْتَ لَتُرْدِينِ ﴿٥٦﴾ [به او] می‌گوید: به‌خداسوگند نزدیک بود، مرا به هلاکت بیندازی. وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنْتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ ﴿٥٧﴾ و اگر توفیق و رحمت پروردگارم نبود، حتماً از احضارشدگان [در دوزخ] بودم. أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ ﴿٥٨﴾ [آن‌گاه به دوستان بهشتی خود می‌گوید:] آیا ما [برای همیشه در بهشتیم و] هرگز نمی‌میریم؟ إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ ﴿٥٩﴾ [و] جز همان‌مرگ نخستین [که در دنیا سراغمان‌آمد مرگی‌دیگر به سراغمان نخواهد‌آمد] و ما هرگز عذاب نخواهیم‌شد؟ [شگفتا! چه‌لطف‌خاصی از سوی خدا به ما شده‌است!] إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٦٠﴾ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بی‌‎تردید این همان‌کامیابی‌بزرگ است. لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ ﴿٦١﴾ پس باید برای چنین‌پاداشی عمل‌کنندگان عمل‌کنند. معجزه‌ی پیامبر در ایتا👇 https://eitaa.com/moejezeyepeyambar داستان‌های قرآنی و مذهبی در ایتا👇 https://eitaa.com/Dastanqm

 وَلَا يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّىٰ يَرُدُّوكُمْ عَنْ دِينِكُمْ آنها با شما مى‌جنگند تا اگر بتوانند شما را از دينتان بازگردانند.  بخشی‌از سوره بقره آیه ۲۱۷

آیه ۶۲ تا ۶۸ سوره صافات، زقوم، خوراک جهنمیان: أَذَٰلِكَ خَيْرٌ نُزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ ﴿٦٢﴾ آیا این[بهشت جاودان پرنعمت] برای پذیرایی بهتر است یا درخت زقّوم؟ إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِلظَّالِمِينَ ﴿٦٣﴾ ما آن را برای ستم‌کاران مایه شکنجه و عذاب قرارداده‌‌ایم. إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ ﴿٦٤﴾ آن درختی است که در قعر دوزخ می‌روید، طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ ﴿٦٥﴾ شکوفه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها‎‎یش ‎مانند سرهای شیاطین [بسیار بدنما و زشت] است. فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ ﴿٦٦﴾ پس این منکران لجوج حتماً از آن می‌خورند و شکم‌‌‌‌‌ها را از آن پر می‌کنند. ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِنْ حَمِيمٍ ﴿٦٧﴾ آن‌گاه به‌ناچار روی آن [به‌عنوان نوشیدنی] مخلوطی‌از آب بسیار داغ و متعفّن برای آنان خواهد بود! ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ ﴿٦٨﴾ سپس بازگشتشان حتماً به سوی دوزخ است. معجزه‌ی پیامبر در ایتا👇 https://eitaa.com/moejezeyepeyambar داستان‌های قرآنی و مذهبی در ایتا👇 https://eitaa.com/Dastanqm

سوره صافات آیه ۶۹ تا ۷۶ / تقلید کورکورانه از پدران: إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءَهُمْ ضَالِّينَ ﴿٦٩﴾ [سزاوار بودنشان در قیامت به این همه عذاب به سبب این است که] آنان پدرانشان را گمراه یافتند، فَهُمْ عَلَىٰ آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ ﴿٧٠﴾ و [با اینکه می‌دانستند گمراهند بدون اندیشه و تأمل] عجولانه از پی آنان می‌رفتند! وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ ﴿٧١﴾ و به‌راستی پیش‌ازاینان بیشتر پیشینیان گمراه شدند، وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِمْ مُنْذِرِينَ ﴿٧٢﴾ و بی‌تردید ما در میان آنان بیم‌دهندگانی فرستادیم. فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنْذَرِينَ ﴿٧٣﴾ پس با تأمل بنگر سرانجام بیم‌داده‌شدگان چگونه بود؟ إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ ﴿٧٤﴾ [همه هلاک شدند] جز بندگان خالص‌شده خدا، وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ ﴿٧٥﴾ و نوح ما را ندا کرد [و ما ندایش را اجابت کردیم] پس ما به‌راستی نیکواجابت‌کننده‌‌‌ای هستیم، وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ ﴿٧٦﴾ و او و خاندانش را از آن اندوه بزرگ نجادت دادیم. معجزه‌ی پیامبر در ایتا👇 https://eitaa.com/moejezeyepeyambar داستان‌های قرآنی و مذهبی در ایتا👇 https://eitaa.com/Dastanqm

قرآن بخوانیم توصیه جدی امام خامنه‌ای مدظله العالی

«وَ آتِ ذَالقُرْبی حَقَّهُ وَالمِسْکِینَ وابْنَ السَّبِیلِ وَلا تُبَذِّرْ تَبْذِیراً» «و حق خویشاوندان و مسکین و درراه‌مانده را اداکن و هیچ‌اسراف‌کاری مکن»[۱] تأویل ذی‌القربی، حضرت فاطمه زهرا «علیها السلام» است. [۲] [۱] اسراء/ ۲۶. [۲] وسائل الشیعه/ ج ۶/ ص ۳۶۶. #فاطميه

آیه (وَ آتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّهُ) و ماجراى فدک پرسش : به هنگام نزول آیه (وَ آتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّهُ)، پیامبر(صلى الله علیه وآله) چه اقدامى نمودند؟ در این که: منظور از «ذوى القربى»، در آیه «وَ آتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّهُ وَ الْمِسْکِینَ وَ ابْنَ السَّبِیلِ وَ لاتُبَذِّرْ تَبْذِیراً»، (1) چیست؟ در میان مفسران بحث و گفتگو است. 1 ـ بعضى معتقدند: مخاطب، همه مؤمنان و مسلمانان هستند، و منظور پرداختن حق خویشاوندان به آنها است. 2 ـ بعضى دیگر مى گویند: مخاطب پیامبر(صلى الله علیه وآله) است و منظور پرداختن حق بستگان پیامبر(صلى الله علیه وآله) به آنها است، مانند خمس غنائم و سایر اشیائى که خمس به آن تعلق مى گیرد و به طور کلّى حقوقشان در بیت المال. لذا در روایات متعددى که از طرق شیعه و اهل تسنن نقل شده، مى خوانیم: به هنگام نزول آیه فوق، پیامبر(صلى الله علیه وآله)، «فاطمه»(علیها السلام) را خواند و سرزمین «فدک» را به او بخشید. (2) در حدیثى که از منابع اهل تسنن از «ابو سعید خدرى» صحابى معروف پیامبر(صلى الله علیه وآله) نقل شده، مى خوانیم: «لَمّا نَزَلَ قَوْلُهُ تَعالى وَ آتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّهُ أَعْطى رَسُولُ اللّهِ(صلى الله علیه وآله) فاطِمَةَ فَدَکاً»؛ (هنگامى که آیه «وَ آتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّهُ» نازل شد، پیامبر(صلى الله علیه وآله) سرزمین فدک را به فاطمه(علیها السلام) داد). (3) از بعضى از روایات استفاده مى شود، حتى امام سجاد(علیه السلام) به هنگام اسارت در «شام» با همین آیه با شامیان استدلال فرموده گفت: منظور از آیه «وَ آتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّهُ»، مائیم که خدا به پیامبرش دستور داده: حق ما ادا شود (و این چنین شما شامیان همه این حقوق را ضایع کردید). (4) ولى با این همه، این دو تفسیر با هم منافات ندارد، همه موظفند، حق ذى القربى را بپردازند پیامبر(صلى الله علیه وآله) هم که رهبر جامعه اسلامى است، موظف است به این وظیفه بزرگ الهى عمل کند، در حقیقت، اهل بیت پیامبر(صلى الله علیه وآله) از روشن ترین مصداق هاى ذى القربى و شخص پیامبر(صلى الله علیه وآله) از روشن ترین افراد مخاطب به این آیه است. به همین دلیل، پیامبر(صلى الله علیه وآله) حق ذى القربى را که خمس و همچنین فدک و مانند آن بود به آنها بخشید، زیرا گرفتن زکات که در واقع از اموال عمومى محسوب مى شد، براى آنها ممنوع بود. (5) پی نوشت: (1). سوره اسراء ،آیه 26. (2). «فدك» زمين آباد و محصول‏ خيزى در نزديكى «خيبر» بود، و از «مدينه» حدود 140 كيلومتر فاصله داشت، و بعد از «مدينه»، «خيبر» نقطه اتكاء يهوديان در «حجاز» به شمار مى‏ رفت (به كتاب «مراصد الاطلاع»، ماده فدك مراجعه شود). بعد از آن كه يهوديان اين منطقه بدون جنگ تسليم شدند، پيامبر صلى الله عليه و آله اين سرزمين را طبق تواريخ و اسناد معتبر، به «فاطمه» عليها السلام بخشيد، اما بعد از رحلت آن حضرت، مخالفان، آن را غصب نمودند، و ساليان دراز به صورت يك حربه سياسى در دست آنها بود، اما بعضى از خلفا اقدام به تحويل آن به فرزندان فاطمه عليها السلام نمودند. (3). اين حديث را «بزار»، «ابو يعلى»، «ابن ابى حاتم» و «ابن مردويه» از «ابو سعيد» نقل كرده‏ اند (به كتاب «ميزان الاعتدال»، جلد 2، صفحه 288 و «كنز العمال»، جلد 2، صفحه 158 مراجعه شود)؛ «طبرسى» در «مجمع البيان» و همچنين در «درّ المنثور» در ذيل آيه مورد بحث، اين حديث را از طرق شيعه و اهل تسنن آورده‏ اند؛ «بحار الانوار»، جلد 29، صفحه 107. (4). «نور الثقلين»، جلد 3، صفحه 155. (5). گرد آوري از کتاب: تفسیر نمونه، آيت الله العظمي مکارم شيرازي، دار الکتب الإسلامیه، چاپ بیست و ششم، ج 12، ص 112. #فاطمیه 📚پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر آیت الله مکارم شیرازی