📜 #التفسیر_الروائی #سورة_الفیل 🔵حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: چون فرمانروای حبشه به قصد ویران کردن کعبه با فیل رهسپار شد، آنان به شتری برخوردند که از برای عبد المطّلب بود و آن را به زور با خود بردند. عبد المطّلب رو سوی فرمانروای آنان گذاشت تا از او بخواهد شترش را به او بازگردانند. عبد المطّلب از او اجازه ورود طلبید و او به وی اجازه داد. به فرمانروا گفتند: این مرد، سرور - یا بزرگ- قریش است و مردی خردمند و جوانمرد است. از این رو او عبد المطّلب را گرامی داشت و به نزدیک خود فراخواند. سپس به ترجمان خود گفت: از او بپرس چه می‌خواهی. عبد المطّلب گفت: یاران تو به شتری برخوردند که از برای من است و آن را به زور با خود بردند. دوست دارم که آن را به من بازگردانی. فرمانروا از این که او درخواست پس گرفتن شترش را کرد، شگفت زده شد و گفت: این همان کسی است که پنداشتید بزرگ قریش است و از خردش یاد کردید؟ هیچ از من نخواست تا از خانه ای که پرستش گاه اوست چشم بپوشم، بدانید که اگر از من می‌خواست تا از این کار درگذرم، بدون شک چنین می‌کردم. ترجمان، عبد المطّلب را از سخن پادشاه آگاه ساخت و عبد المطّلب به او گفت: این خانه صاحبی دارد که از آن مراقبت می‌کند، من تنها از تو خواستم که شترم را به من بازگردانی؛ چرا که به آن نیاز دارم. پس پادشاه فرمان داد تا شترش را به او بازگردانند. عبد المطّلب رفت و در اطراف حرم فیل پادشاه را دید. به او گفت: ای محمود! فیل سرش را تکان داد. گفت: آیا می‌دانی تو را برای چه آورده اند؟ فیل با سرش گفت: نه. گفت: تو را آورده اند تا خانه پروردگارت را ویران کنی، آیا تو چنین می کنی؟ فیل با سرش گفت: نه. عبد المطّلب بازگشت و آنان فیل را آوردند تا وارد حرمش کنند. چون فیل به نزدیک حرم رسید، از ورود به حرم امتناع کرد. او را زدند، امّا باز هم از ورود به حرم امتناع کرد. او را در سرتاسر اطراف حرم چرخاندند امّا از هیچ راهی وارد نشد. در آن دم خداوند - که یادش بلند مرتبه و با شکوه باد - پرندگانی چون پرستو که سنگ‌هایی به اندازه عدس بر منقار داشتند، بر آن‌ها فرستاد و آن پرندگان بر فراز سر آن مردان درآمدند و سنگ‌ها را بر سر آنان ریختند و هر سنگ از پشت آنان بیرون آمد، آن چنان که هیچ یک از آنان برجا نماند، جز یک تن که گریخت و شروع کرد آن چه را که دیده بود برای مردم بازگفت. به ناگاه یکی از آن پرندگان بر سرش پدیدار شد و او سر بلند کرد و گفت: این یکی از آن پرندگان است. آن پرنده آمد تا این که بالای سر او رسید و سپس سنگی بر سرش انداخت و آن سنگ از پشتش بیرون آمد و جان داد. 📚کافی، ج ۴، ص ۲۱۶، ح ۲ 🔵امام صادق علیه السلام از اجدادش علیهم السلام نقل می کند: وقتی ابرهة بن صَبّاح، پادشاه حبشه بر آن شد که خانه خدا را ویران کند، سپاه حبشه، پیش تر به راه افتاد و به غارت پرداخت و گلّه ای را که از برای عبد المطّلب بن هاشم بود، ربود. عبد المطّلب نزد پادشاه رفت و اجازه ورود طلبید. او که در سایه بانی از دیبا بر تخت خود نشسته بود، به عبد المطّلب اجازه ورود داد. عبد المطّلب به ابرهه سلام کرد و او سلامش را پاسخ گفت. چون ابرهه در روی عبد المطّلب نگریست، خوبی و خوبرویی و خوش اندامی وی در دلش نشست. به او گفت: آیا پدرانت نیز همچون این زیبایی و نوری را که در تو می‌بینم، داشته اند؟ گفت: بله ای پادشاه! همه پدران من این زیبایی و نور و تابناکی را داشته اند. ابرهه گفت: پس شما در بزرگی و شرف، سرآمد پادشاهان هستید و سزاست که تو سرور قوم خویش باشی. سپس او را در کنار خود بر تختش نشاند و به نگاهبان فیل تنومندش، که فیلی سفید و عظیم الجثّه بود و دو عاج آراسته به گونه‌های درّ و جواهر داشت و مایه فخر پادشاه حبشه بر پادشاهان زمین بود، گفت: فیل را برایم بیاور. فیلبان، فیل را که با زیورهای بسیار، آراسته بود، نزد پادشاه آورد. چون فیل با چهره عبد المطّلب روبرو شد، پیش رویش به سجده افتاد، حال آن که در برابر پادشاه سجده نمی کرد. خداوند زبان فیل را به عربی گشود و فیل به عبد المطّلب سلام کرد. چون پادشاه این بدید، از عبد المطّلب هراسان شد و گمان کرد که او جادوگر است. از این رو فرمان داد تا فیل را به جایگاهش بازگردانند. 📚امالی شیخ طوسی، ج ۱، ص ۷۸ 🆔 @mohadesin_marefat_110

🌼 #احادیث_رمضانی 💞 ❣ #کلامکم_نور 🍁 🌙آداب روزه دار 2⃣استعمال عطر 💠حسن بن راشد گويد: امام صادق عليه السّلام همواره به هنگام روزه‌دارى خود را عطرآگين مى‌ نمود و مى‌ فرمود: عطر تحفۀ روزه‌دار است. 📜عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ رَاشِدٍ قَالَ: كَانَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ إِذَا صَامَ تَطَيَّبَ بِالطِّيبِ وَ يَقُولُ اَلطِّيبُ تُحْفَةُ اَلصَّائِمِ. 📒الکافي ج ۴، ص ۱۱۳ 🆔 @mohadesin_marefat_110

🔰لیلة القدر دلیل بر امامت اهل علیهم السلام (۴) 💠حضرت امام باقر علیه السلام به الیاس نبی فرمود: شيعيان ما اگر بمخالفين ما (اهل سنت) بگويند: خداى عز و جل بپيغمبرش ميفرمايد، ما قرآن را در شب قدر نازل كرديم - تا آخر سوره-(كه معنى آيات اينست: تو چه دانى كه شب قدر چيست‌؟، شب قدر از هزار ماه بهتر است، در شب قدر فرشتگان و جبرئيل باجازه پروردگار خود، براى هر مطلبى نازل شوند و تا دميدن صبح آنچه نازل مى‌شود سلام است [براى هر مطلب سلامتى تا سپيده دم نازل شوند]. آيا رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله چيزى ميدانست كه در آن شب نداند و در غير آن شب هم جبرئيل عليه السلام براى او نياورد؟(يعنى آيا پيغمبر علمى از غير طريق وحى هم داشت‌؟) مخالفين خواهند گفت: نه، بآنها بگو: آيا آنچه را پيغمبر ميدانست، جايگزينى براى اظهارش داشت‌؟(يعنى چاره‌ئى داشت كه دعوتش را تبليغ نكند؟) خواهند گفت: نه، بآنها بگو: آيا در آنچه پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و آله از علم خداى - عز ذكره - اظهار ميكند (و بمردم ميگويد،) اختلافى هست‌؟ اگر گويند: نه، بايشان بگو: پس كسى كه بر مسند حكم خدا نشسته و در حكمش اختلاف ميباشد (مانند اجتهادات متناقص اهل سنت) آيا مخالفت پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و آله كرده است‌؟ خواهند گفت: آرى، و اگر بگويند: نه، سخن اول خود را باطل كرده‌اند (كه گفتند: علم پيغمبر تنها از طريق وحى و مأخوذ از علم بى‌اختلاف خداست). سپس بآنها اين آيه را تذكر بده(۷ سوره ۳)«تأويل قرآن را جز خدا و راسخين در علم نميدانند» اگر بگويند: راسخين در علم چه كسانند؟ بگو: كسى كه در علمش اختلاف نيست، اگر بگويند: او كيست‌؟ بگو: پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و آله داراى اين علم بود، ولى آيا پيغمبر علم خود را تبليغ كرد يا نه‌؟ اگر بگويند: تبليغ كرد، بگو: آيا پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و آله وفات كرد، جانشين پس از او، آن علم بى‌اختلاف را ميدانست‌؟ اگر بگويند: نه، بگو: جانشين پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و آله (مثل خود پيغمبر از جانب خدا) مؤيد است و نيز پيغمبر جانشين خود نكند، جز كسى را كه بحكم او حكم كند و در همه چيز مانند او باشد، جز منصب نبوت و اگر پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و آله كسى را جانشين علم خود معين نكند، كسانى را كه در پشت پدرانند و پس از او بدنيا مى‌آيند ضايع كرده (و بدون رهبر دينى گذاشته) است.(پس از تمهيد اين مقدمات، چنين نتيجه ميگيريم كه جانشين پيغمبر بايد مثل خود او عالم بتأويل قرآن و مصون از خطا و اشتباه بوده، اختلاف در حكم و فتوى نداشته باشد و مؤيد از طرف خدا باشد. اگر بتو بگويند: علم پيغمبر تنها از قرآن بود (و از راه ديگرى در شب قدر برايش علمى پيدا نميشد) تو بآنها بگو:(همان قرآن در سوره ۴۴ فرمايد)«حم قسم باين كتاب روشن كه ما آن را در شبى مبارك نازل كرده‌ايم، ما بيم دهنده‌ايم (سپس ميفرمايد: در آن شب هر امر محكم و درستى فيصل داده شود، فرمانيست از جانب ما، همانا ما فرستنده رسولانيم» اين آيه دلالت دارد كه علم پيغمبر و جانشينانش در شبهاى قدر زياد مى‌شود، زيرا فيصل دادن هر امر محكم بآنها ابلاغ مى‌شود) اگر بتو بگويند: خداى عز و جل اين امر را جز بسوى پيغمبر نفرستد، تو بگو: آيا اين امر محكم كه فيصل داده مى‌شود و بتوسط‍‌ فرشتگان و جبرئيل فرود مى‌آيد آنها از آسمانى بآسمانى نزول كنند يا از آسمان بزمين‌؟ اگر گويند: تنها از آسمانى بآسمانى نزول كنند، (درست نيست) زيرا در آسمان كسى نيست كه از اطاعت بمعصيت گرايد (و فيصل دادن در مورد گناه و طغيان و اختلافست) و اگر بگويند: از آسمان بزمين آيند و اهل زمين بفيصل دادن احتياج زيادى دارند، تو بگو: پس ايشان چاره‌ئى جز اين دارند كه سيد و بزرگترى داشته باشند و نزدش محاكمه كنند؟. اگر گويند: خليفه وقت حاكم ايشانست، تو بگو(۲۵۶ - بقره)«خدا سرپرست كسانى است كه ايمان آوردند، ايشان را از تاريكيها بسوى نور برد - تا آنجا كه فرمايد-: در دوزخ جاودانند» بجانم قسم كه در زمين و آسمان، سرپرستى از طرف خداى - عز ذكره - نيست، جز اينكه مؤيد است و كسى كه تأييد شود خطا نكند و در روى زمين دشمنى براى خدا نباشد، جز اينكه بى‌ياور باشد و هر كه بى‌ياور باشد، بحق نرسد همچنان كه لازمست از آسمان براى مردم زمين فرمان و قانون نازل شود، لازمست حاكمى هم باشد. اگر گويند: آن حاكم را نميشناسيم، بآنها بگو. هر چه خواهيد بگوئيد، خداى عز و جل نخواسته است كه بندگان را بعد از محمد صلّى اللّٰه عليه و آله بدون حجت گذارد. 📚الکافي ج ۱، ص ۲۴۲ 🆔 @mohadesin_marefat_110

ای غم لر آشناسی💔 ای وای بابام علی وای بابا عجب یاتیبسان😭باشیندا یاره بابا

📜 #التفسیر_الروائی #سورة_الهمزة «وَیْلٌ لِّکُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ (۱) الَّذِی جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ (۲) یَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ (۳) کَلَّا لَیُنبَذَنَّ فِی الْحُطَمَةِ (۴) وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْحُطَمَةُ (۵) نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ (۶) الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَی الْأَفْئِدَةِ (۷) إِنَّهَا عَلَیْهِم مُّؤْصَدَةٌ (۸) فِی عَمَدٍ مُّمَدَّدَةٍ (۹) » [وای بر هر بدگوی عیبجویی * که مالی گرد آورد و برشمردش * پندارد که مالش او را جاوید کرده * ولی نه قطعاً در آتش خردکننده فرو افکنده خواهد شد * و تو چه دانی که آن آتش خردکننده چیست؟ * آتش افروخته خدا (یی) است * (آتشی) که به دلها می‌رسد * و (آتشی که) در ستونهایی دراز آنان را در میان فرامی گیرد * در ستونهای کشیده و طولانی ] 🔵حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: هر که «وَیْلٌ لِّکُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ» را در نمازهای واجب خود بخواند، خداوند فقر را از او دور می‌کند و برایش روزی فراهم می‌آورد و مرگ ناگوار را از او دفع می‌کند. 📚ثواب الأعمال، ص ۱۵۵ 🔵سلیمان دیلمی به حضرت امام جعفر صادق علیه السلام گفت: معنای کلام خداوند عزّ و جلّ: «وَیْلٌ لِّکُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ» چیست؟ ایشان فرمود: کسانی که در حقّ خاندان حضرت محمّد صلی الله علیه و آله و سلم بد گفتند و از ایشان عیب جویی کردند و در جایگاهی نشستند که خاندان حضرت محمّد - که سلام و درود خدا بر ایشان باد - برای آن مقام سزاوارتر از آن‌ها بودند. 📚تأویل الآیات، ج ۲، ص ۸۵۴، ح ۱ 🔵محدث جلیل القدر علی بن ابراهیم قمی در تفسیر این سوره نقل می کند: این فرموده خدای تبارک و تعالی: «وَیْلٌ لِّکُلِّ هُمَزَةٍ» یعنی کسی که به مردم بهتان می‌زند و فقیران را حقیر می‌پندارد «لُّمَزَةٍ» کسی است که زمانی که فقیر و گدایی را می‌بیند، سر و گردن می گرداند و خشمگین می‌شود. اما این فرموده خدای متعال: «الَّذِی جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ» مالی را فراهم آورد و در گوشه ای نهاد. سپس فرمود: «یَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ» می‌پندارد که مالش او را جاوید می‌کند و پایدارش می‌دارد. اما این فرموده خدای متعال: «کَلَّا لَیُنبَذَنَّ فِی الْحُطَمَةِ» حطمة، آتشی است که هر چیزی را خرد می کند. سپس فرمود: «وَمَا أَدْرَاکَ» ای محمّد! «مَا الْحُطَمَةُ، نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ، الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَی الْأَفْئِدَةِ» آتشی که بر دل‌ها شعله ور می‌شود؛ ابوذر غِفاری - که خداوند از او راضی و خشنود باد - گفت: به متکبّران نوید دهید که بر سینه هایشان داغ می گذارند و پشت هایشان را بر زمین می‌کشند. اما این فرموده خدای متعال: «إِنَّهَا عَلَیْهِم مُّؤْصَدَةٌ» بر آنان فرو بسته شده است. سپس فرمود: «فِی عَمَدٍ مُّمَدَّدَةٍ» وقتی ستونهایی بلند، آنان را در میان گیرد، به خدا سوگند پوستهایشان را می‌خورد. 📚تفسیر قمی، ج ۲، ص ۴۴۳ 🆔 @mohadesin_marefat_110

🌼 #احادیث_رمضانی 💞 ❣ #کلامکم_نور 🍁 🌙آداب روزه دار 3⃣استحباب قیلوله کردن برای روزه دار 💠حسن بن صدقه گويد: امام كاظم عليه السّلام فرمود: خواب قيلوله (پيش از ظهر) كنيد، زيرا خدا به روزه‌دار در هنگام خوابش غذا و آب مى‌خوراند. 📜عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ صَدَقَةَ قَالَ قَالَ أَبُو اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : قِيلُوا فَإِنَّ اَللَّهَ يُطْعِمُ اَلصَّائِمَ وَ يَسْقِيهِ فِي مَنَامِهِ . 📒وسائل الشیعة ج ۱۰، ص ۱۳۶ (أَبْوَابُ آدَابِ اَلصَّائِمِ / بَابُ اِسْتِحْبَابِ اَلْقَيْلُولَةِ لِلصَّائِمِ) 🆔 @mohadesin_marefat_110

علي راح..💔🥺 #ياعلي ıllıllı قناة سلطان الماي ıllıllı https://eitaa.com/soltanalmay

❇️نحوست روز سیزدهم هر ماه (۱) 🔺صاحب جواهر الکلام در «بيان الأيام الميمونة والمنحوسة من الشهر» می نویسد: 🔹اما من حيث الشهر‌ فعن الصادق عليه‌السلام « اتق الخروج إلى السفر يوم الثالث من الشهر والرابع منه ، والحادي والعشرين منه والخامس والعشرين منه » وكان أمير المؤمنين عليه‌السلام يكره ان يسافر الرجل أو يتزوج والقمر في المحاق ، ولعل ما عد الرابع لأنها من السبعة المشهورة بالنحوسة للسفر وغيره المروي فيها عن أمير المؤمنين عليه‌السلام المسماة بالكوامل ، وهي الثالث ، والخامس ، والثالث عشر ، والسادس عشر ، والحادي والعشرون ، والرابع والعشرون ، والخامس والعشرون. ✔️مسافرت و تزویج در «کوامل» هر ماه که هفت روز می باشند مکروه است: سوم و پنچم و سیزدهم و شانزدهم و بیست و یکم و بیست و چهارم و بیست و پنچم. 📚نام کتاب : جواهر الكلام نویسنده : النجفي الجواهري، الشيخ محمد حسن جلد : 18 صفحه : 153 @Talabeh_nevesht110

«وَلِيُّ اللّٰه» بمناسبت شهادت حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام با صدای: سید احمد خادم الشریعه و محتسب الظهور شعر به قلم: میرزا علی شرافت تنظیم، میکس و مستر: طه فاطمی ضبط: استودیو کارو کلیپ تصویری: رسانهٔ پرتو تهیه کننده: رسانهٔ عمران #شهادت_امام_علی_علیه_السلام ▪️EMRAN | عِمْرَان : @emran_361

"شجاعِ مظلوم" با صدای: سیداحمد خادم الشریعه، حسن شرافت و محتسب الظهور شعر به قلم: میرزا علی شرافت تنظیم و میکس و مستر: طه فاطمی کلیپ تصویری: رسانهٔ پرتو کاری از: مجموعهٔ رسانه‌ای عمران (علیه السلام) #ماه_رمضان #امیرالمؤمنين علیه السلام #شهادت_امام_علی علیه السلام ▪️EMRAN | عِمْرَان : @emran_361

📜 #التفسیر_الروائی #سورة_القدر 🔵از ابو بصیر که گفت: خدمت امام صادق علیه السلام بودم و ایشان سخنی درباره هنگام زاده شدن ائمه هدی - که سلام و درود خدا بر آنان باد - بیان کرد و فرمود: در شب قدر، فزونی روح واجب می‌شود. عرض کردم: فدایت شوم! آیا روح، جبرئیل نیست؟ فرمود: جبرئیل از فرشتگان است، حال آن که روح، آفریده ای عظیم تر از فرشتگان است، مگر نه این است که خداوند عزّ و جلّ می‌فرماید: «تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَةُ وَالرُّوحُ». 📚بصائر الدرجات، ص ۴۲۵، ح ۴ 🔵از حسّان بن مهران روایت شده است که او گفت: از امام صادق علیه السلام درباره شب قدر پرسیدم و ایشان فرمود: آن را در شب بیست و یکم و یا بیست و سوم بجوی. 📚کافی، ج ۴، ص ۱۵۶، ح ۱ 🔵از محمّد بن مسلم روایت شده است که او گفت: از حضرت امام باقر علیه السلام و یا از حضرت امام صادق علیه السلام درباره نشانه شب قدر پرسیدم. ایشان فرمود: نشانه اش این است که نسیم در آن شب خوش می‌وزد و اگر فصل سرما باشد، آن شب گرم می‌شود و اگر فصل گرما باشد، آن شب سرد و خوش هوا می‌شود. راوی می‌گوید: و از حضرت علیه السلام درباره شب قدر پرسیدند و ایشان فرمود: در آن شب، فرشتگان و کاتبان به آسمان دنیا فرود می‌آیند و آن چه را به امر سال آینده و پیشامدهای بندگان مربوط است، می‌نویسند و این امر نزد خداوند متعال موقوف است و خواست او در آن است، پس هر آن چه را از آن بخواهد، پیش می‌اندازد و هر آن چه را از آن بخواهد، پس می‌اندازد. او پاک می‌کند و استوار می‌دارد و امّ الکتاب نزد اوست. 📚کافی، ج ۴، ص ۱۵۷، ح ۳ 🔵یکی از اصحاب به حضرت امام جعفر صادق علیه السلام عرض کرد: چگونه شب قدر بهتر از هزار ماه است؟ ایشان فرمود: عمل در این شب بهتر است از عمل در هزار ماهی است که در آن‌ها شب قدر نباشد. 📚کافی، ج ۴، ص ۱۵۷، ح ۴ 🔵امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: تورات پس از گذشت شش شب از ماه رمضان نازل شد و انجیل پس از گذشت دوازده شب از ماه رمضان نازل شد و زبور پس از گذشت هیجده شب از ماه رمضان نازل شد و قرآن در شب قدر نازل شد. 📚کافی، ج ۴، ص ۱۵۷، ح ۵ 🔵مردی از امام جعفر صادق علیه السلام درباره شب قدر پرسید و عرض کرد: مرا از شب قدر خبر دهید، آیا هر سال بوده و هست؟ ایشان فرمود: اگر شب قدر برداشته شود، قرآن برداشته می‌شود. 📚کافی، ج ۴، ص ۱۵۸، ح ۷ 🔵اسحاق بن عمّار گوید: شنیدم که مردم از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام پرسیدند: آیا روزی‌ها در شب نیمه ماه شعبان تقسیم می‌شود؟ ایشان فرمود: به خدا سوگند نه، این امر تنها در شب نوزدهم از ماه رمضان و شب بیست و یکم و شب بیست و سوم صورت می‌پذیرد، به این ترتیب که در شب نوزدهم دو امر جمع می‌شوند و در شب بیست و یکم هر امر استواری جدا می‌شود و در شب بیست و سوم آن چه خداوند عزّ و جلّ در این باره می‌خواهد، تحقّق می‌یابد و آن شب، شب قدر است که خداوند عزّ و جلّ در باره اش فرمود: «خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ». عرض کردم: معنای این سخن که دو امر جمع می‌شوند، چیست؟ فرمود: در آن شب خداوند آن چه از تقدیم و تأخیر و اراده و قضای خود می‌خواهد جمع می‌کند. عرض کردم: و معنای این سخن که در شب بیست و سوم تحقّق می‌یابد، چیست؟ فرمود: آن (امر جمع شده) در شب بیست و یکم (گونه) تحقّق بخشیدنش جدا می‌شود و برای خداوند متعال در آن بداء هست، پس چون شب بیست و سوم فرا رسد، خداوند آن را تحقّق می‌بخشد و این گونه حتمی می‌شود و در آن از سوی خداوند تبارک و تعالی بداء صورت نمی پذیرد. 📚کافی، ج ۴، ص ۱۵۸، ح ۸ 🔵امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: خداوند عزّ و جلّ فرمود: «خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ» که سلطنت بنی امیّه (در آن) باشد. و حضرت علیه السلام فرمود: شبی از (امامت) امامی عادل بهتر است از هزار ماه حکومت بنی امیّه. «تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَةُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن کُلِّ أَمْرٍ» یعنی از سوی پروردگارشان بر حضرت محمّد صلی الله علیه و آله و سلم و خاندان محمّد - علیهم السلام - با هر امری (سَلَامٌ). 📚تأویل الآیات، ج ۲، ص ۸۱۷، ح ۲ 📝 #ادامه_دارد ⬇️ 🆔 @mohadesin_marefat_110

📜 #التفسیر_الروائی #سورة_القدر 🔵محدث علی بن ابراهیم قمی نقل می کند: «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ» آن قرآن است که در شب قدر، یک باره و جملگی به سوی بیت المعمور فرود آمد و در طول بیست و سه سال بر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نازل شد «وَمَا أَدْرَاکَ مَا لَیْلَةُ الْقَدْرِ» و معنای شب قدر چنین است که خداوند متعال در آن شب، اجل‌ها و روزی‌ها و هر آن امری را که از مرگ و زندگی یا سرسبزی و خشکسالی یا نیکی و بدی رخ می‌دهد، مقدّر می‌کند، همان گونه که خداوند متعال فرمود: «فِیهَا یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ» [_ _در آن (شب) هر (گونه) کاری (به نحوی) استوار فیصله می‌یابد] تا به یک سال. «تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَةُ وَالرُّوحُ فِیهَا» فرشتگان و روح القدس بر امام زمان فرود می‌آیند و آن چه را از آن امور نوشته اند، به او تقدیم می‌کنند. «لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ» رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در خواب دید که بوزینگانی از منبر ایشان بالا می‌روند و حضرت - که سلام و درود خدا بر ایشان باد - از این امر غمگین شد. آن گاه خداوند نازل فرمود: «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ، وَمَا أَدْرَاکَ مَا لَیْلَةُ الْقَدْرِ، لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ» که بنی امیّه در آن حکومت کنند و در آن، شب قدر نباشد. «مِّن کُلِّ أَمْرٍ، سَلَامٌ» شادباشی است که فرشتگان تا به سر زدن سپیده دم تقدیم امام علیه السلام می‌کنند. به حضرت امام محمّد باقر علیه السلام عرض شد: آیا شب قدر را می‌شناسید؟ ایشان فرمود: چگونه شب قدر را نشناسیم، حال آن که در آن شب فرشتگان به گرد ما طواف می‌کنند؟ 📚تفسیر قمی، ج ۲، ص ۴۳۲ 🔵از حمران روایت شده است که از امام صادق علیه السلام درباره آن چه که در شب قدر جدا می‌شود، پرسیدم: آیا آن، همان چیزی است که خداوند سبحانه و تعالی در شب قدر مقدّر می‌سازد؟ ایشان فرمود: قدرت خداوند متعال وصف نمی شود، امّا او فرمود: «فِیهَا یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ» [_ _در آن (شب) هر (گونه) کاری (به نحوی) استوار فیصله می‌یابد]، پس چگونه چیزی حکیمانه است جز این که جدا شود، و قدرت خداوند متعال وصف نمی شود؛ چرا که او آن چه را که می‌خواهد، صورت می‌دهد. و امّا کلام حق تعالی: «لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ» یعنی حضرت فاطمه سلام الله علیها، «تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَةُ وَالرُّوحُ فِیهَا» فرشتگان در این جا، مؤمنانی هستند که دارنده علم خاندان محمّد - که سلام و درود خدا بر ایشان باد - می‌باشند و روح، روح القدس است که همان حضرت فاطمه سلام الله علیها است «مِّن کُلِّ أَمْرٍ، سَلَامٌ» می‌فرماید: برای هر امری که خداوند متعال او را سلامت داشته است «حَتَّی مَطْلَعِ الْفَجْرِ» یعنی تا این که حضرت قائم عجّل الله تعالی فرجه الشّریف به پا خیزد. 📚تأویل الآیات، ج ۲، ص ۸۱۸، ح ۳ 🔵ابن اذینه، از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام روایت کرده است که ایشان - در بیان حدیث اسراء درباره نماز پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در آسمان - فرمود: خداوند عزّ و جلّ به پیامبر وحی فرمود: سوره حمد را از برای خداوند بخوان. ایشان آن را هم چون بار نخست خواند، سپس خداوند عزّ و جلّ به پیامبر وحی فرمود: بخوان: «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ» که این سوره نسبتِ تو و نسبتِ اهل بیت توست تا روز قیامت. 📚کافی، ج ۳، ص ۴۸۵، ح ۱ 🆔 @mohadesin_marefat_110

🔰لیلة القدر دلیل بر امامت اهل بیت علیهم السلام (۵) ⬅️عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ «فِيهٰا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ » يَقُولُ يَنْزِلُ فِيهَا كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ وَ اَلْمُحْكَمُ لَيْسَ بِشَيْئَيْنِ إِنَّمَا هُوَ شَيْءٌ وَاحِدٌ فَمَنْ حَكَمَ بِمَا لَيْسَ فِيهِ اِخْتِلاَفٌ فَحُكْمُهُ مِنْ حُكْمِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مَنْ حَكَمَ بِأَمْرٍ فِيهِ اِخْتِلاَفٌ فَرَأَى أَنَّهُ مُصِيبٌ فَقَدْ حَكَمَ بِحُكْمِ اَلطَّاغُوتِ إِنَّهُ لَيَنْزِلُ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ إِلَى وَلِيِّ اَلْأَمْرِ تَفْسِيرُ اَلْأُمُورِ سَنَةً سَنَةً يُؤْمَرُ فِيهَا فِي أَمْرِ نَفْسِهِ بِكَذَا وَ كَذَا وَ فِي أَمْرِ اَلنَّاسِ بِكَذَا وَ كَذَا وَ إِنَّهُ لَيَحْدُثُ لِوَلِيِّ اَلْأَمْرِ سِوَى ذَلِكَ كُلَّ يَوْمٍ عِلْمُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ اَلْخَاصُّ وَ اَلْمَكْنُونُ اَلْعَجِيبُ اَلْمَخْزُونُ مِثْلُ مَا يَنْزِلُ فِي تِلْكَ اَللَّيْلَةِ مِنَ اَلْأَمْرِ ثُمَّ قَرَأَ «وَ لَوْ أَنَّ مٰا فِي اَلْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلاٰمٌ وَ اَلْبَحْرُ يَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مٰا نَفِدَتْ كَلِمٰاتُ اَللّٰهِ إِنَّ اَللّٰهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ » . 💠امام محمد باقر عليه السلام فرمايد: خداى عز و جل راجع به شب قدر فرموده است: «در آن شب هر امر محكمى فيصل داده شود» خدا ميفرمايد: هر امر محكمى از آسمان نازل مى‌شود و محكم دو چيز نيست بلكه تنها يك چيز است، پس هر كه حكم بى‌اختلاف كند، حكمش حكم خداى عز و جل است و هر كه حكمى كند كه در آن اختلافى باشد و خود را مصيب داند، بحكم طاغوت (باطل) حكم كرده است. همانا سال به سال در شب قدر تفسير و بيان كارها بر ولى امر (امام زمان) نازل مى‌شود، در آن شب امام عليه السلام در باره كار خودش چنين و چنان دستور ميگيرد و راجع بكار مردم هم بچنين و چنان مأمور مى‌شود، و نيز براى ولى امر غير از شب قدر هم در هر روزى كه خداى عز و جل صلاح داند، مانند آن شب امر مخصوص و پوشيده و شگفت در گنجينه پديد مى‌آيد، سپس قرائت فرمود:(آيه ۲۷ سوره ۳۱) را «اگر همه درختانى كه در زمين هست قلم باشد، و دريا و هفت درياى ديگر بكمك او مركب شود، كلمات خدا تمام نشود، زيرا كه خدا نيرومند و فرزانه است». 📚الکافي ج ۱، ص ۲۴۸ 🆔 @mohadesin_marefat_110

🔰لیلة القدر دلیل بر امامت اهل بیت علیهم السلام (۶) ⬅️كَانَ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَيْهِ يَقُولُ: «إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ » صَدَقَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْزَلَ اَللَّهُ اَلْقُرْآنَ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ : «وَ مٰا أَدْرٰاكَ مٰا لَيْلَةُ اَلْقَدْرِ » قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لاَ أَدْرِي قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: « لَيْلَةُ اَلْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ» لَيْسَ فِيهَا لَيْلَةُ اَلْقَدْرِ قَالَ لِرَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ هَلْ تَدْرِي لِمَ هِيَ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ قَالَ لاَ قَالَ لِأَنَّهَا: «تَنَزَّلُ» فِيهَا «اَلْمَلاٰئِكَةُ وَ اَلرُّوحُ » : «بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ » وَ إِذَا أَذِنَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِشَيْءٍ فَقَدْ رَضِيَهُ «سَلاٰمٌ هِيَ حَتّٰى مَطْلَعِ اَلْفَجْرِ » يَقُولُ تُسَلِّمُ عَلَيْكَ يَا مُحَمَّدُ مَلاَئِكَتِي وَ رُوحِي بِسَلاَمِي مِنْ أَوَّلِ مَا يَهْبِطُونَ إِلَى مَطْلَعِ اَلْفَجْرِ ثُمَّ قَالَ فِي بَعْضِ كِتَابِهِ : «وَ اِتَّقُوا فِتْنَةً لاٰ تُصِيبَنَّ اَلَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْكُمْ خَاصَّةً » فِي «إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ» وَ قَالَ فِي بَعْضِ كِتَابِهِ : «وَ مٰا مُحَمَّدٌ إِلاّٰ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ اَلرُّسُلُ أَ فَإِنْ مٰاتَ أَوْ قُتِلَ اِنْقَلَبْتُمْ عَلىٰ أَعْقٰابِكُمْ وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلىٰ عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اَللّٰهَ شَيْئاً وَ سَيَجْزِي اَللّٰهُ اَلشّٰاكِرِينَ » يَقُولُ فِي اَلْآيَةِ اَلْأُولَى إِنَّ مُحَمَّداً حِينَ يَمُوتُ يَقُولُ أَهْلُ اَلْخِلاَفِ لِأَمْرِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَضَتْ لَيْلَةُ اَلْقَدْرِ مَعَ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَهَذِهِ فِتْنَةٌ أَصَابَتْهُمْ خَاصَّةً وَ بِهَا اِرْتَدُّوا عَلَى أَعْقَابِهِمْ لِأَنَّهُمْ إِنْ قَالُوا لَمْ تَذْهَبْ فَلاَ بُدَّ أَنْ يَكُونَ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِيهَا أَمْرٌ وَ إِذَا أَقَرُّوا بِالْأَمْرِ لَمْ يَكُنْ لَهُ مِنْ صَاحِبٍ بُدٌّ. 💠امام سجاد عليه السلام مي فرمود:« إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ‌ فِي لَيْلَةِ‌ اَلْقَدْرِ »راست فرمود خداى عز و جل كه قرآن را در شب قدر نازل فرمود «تو ميدانى شب قدر چيست‌؟» پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: نميدانم، خداى عز و جل فرمود:«شب قدر از هزار ماه بهتر است» كه شب قدر ندارد! خدا به پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: ميدانى چرا آن يك شب از هزار ماه بهتر است‌؟ گفت: نه، فرمود: زيرا «در آن شب فرشتگان و جبرئيل باجازه پروردگارشان براى هر مطلبى نازل مى‌شوند» و چون خداى عز و جل نسبت به چيزى اجازه دهد آن را پسنديده است «آن شب تا برآمدن سپيده دم سلام است» خدا ميفرمايد: اى محمد: فرشتگان و جبرئيل از آغاز فرود آمدنشان تا طلوع صبح سلام مرا براى تو مى‌آورند. و در آيه ديگر قرآنش ميفرمايد:«بترسيد از فتنه‌اى كه تنها بستمگران نميرسد» يعنى آنها كه در باره« إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ‌ فِي لَيْلَةِ‌ اَلْقَدْرِ »ستم كردند و در آيه ديگر قرآنش فرموده: «محمد جز فرستاده‌اى نيست كه پيش از او فرستادگان بوده و درگذشته‌اند، آيا اگر او بميرد يا كشته شود، شما بعقب بر ميگرديد، هر كه بعقب برگردد، بخدا زيانى نميزند، و خدا سپاسگزاران را پاداش خواهد داد» خدا در آيه اول ميفرمايد: چون محمد بميرد، مخالفين امر خداى - عز و جل - گويند.«شب قدر هم با پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و آله درگذشت» اين فتنه‌اى بود كه تنها به آنها رسيد و به سبب آن به عقب (زمان جاهلیت و کفر) برگشتند، زيرا اگر ميگفتند شب قدر (بعد از پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و آله) از ميان نرفته ناچار براى خداى عز و جل در آن شب امرى لازم است (كه فرود آيد) و چون به امر اعتراف كردند، چاره‌اى نيست جز اينكه صاحب - الامر هم باشد. 📚الکافي ج ۱، ص ۲۴۸ 🆔 @mohadesin_marefat_110

یا طبیب من لا طبیب له... درمان پیش توست ما مسیر رو گم کردیم! شبتون منور به جوشن کبیر صدقه بذاریم امشب✔️

🌼 #احادیث_رمضانی 💞 ❣ #کلامکم_نور 🍁 🌙آداب روزه دار 4⃣استحباب مؤکد سحری خوردن 💠ابو بصير گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: آيا سحرى براى كسى كه مى‌خواهد روزه بگيرد واجب است‌؟ فرمود: اشكالى ندارد كه بدون سحرى روزه بگيرد، ولى در ماه رمضان افضل آن است كه سحرى بخورد. ما اهل بیت دوست داریم كه سحرى خوردن در ماه رمضان ترك نشود. 📜عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ اَلسَّحُورِ لِمَنْ أَرَادَ اَلصَّوْمَ أَ وَاجِبٌ هُوَ عَلَيْهِ فَقَالَ لاَ بَأْسَ بِأَنْ لاَ يَتَسَحَّرَ إِنْ شَاءَ وَ أَمَّا فِي شَهْرِ رَمَضَانَ فَإِنَّهُ أَفْضَلُ أَنْ يَتَسَحَّرَ نُحِبُّ أَنْ لاَ يُتْرَكَ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ. 📒الکافي ج ۴، ص ۹۴ 💠رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: سحری بخورید حتی اگر یک جرعه آب باشد، همانا درود و سلام خداوند بر کسانی که اهل سحری خوردن هستند باد! 📜عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : « تَسَحَّرُوا وَ لَوْ بِجُرَعِ اَلْمَاءِ أَلاَ صَلَوَاتُُ اَللَّهِ عَلَى اَلْمُتَسَحِّرِينَ» . 📒تهذيب الأحکام ج ۴، ص ۱۹۸ 🆔 @mohadesin_marefat_110

🌼 #احادیث_رمضانی 💞 ❣ #کلامکم_نور 🍁 🌙آداب روزه دار 5⃣استحباب تقدیم نماز بر افطار 💠امام صادق علیه السلام فرمود: مستحب است که روزه دار اگر توانش را داشت، قبل از افطار کردن، نمازش را بخواند. 📜عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: « يُسْتَحَبُّ لِلصَّائِمِ إِنْ قَوِيَ عَلَى ذَلِكَ أَنْ يُصَلِّيَ قَبْلَ أَنْ يُفْطِرَ» . 📒تهذيب الأحکام ج ۴، ص ۱۹۹ 💠شیخ مفید (ره) گوید: از معصومین علیهم السلام روایت است که: قبل از افطار کردن، اگر با حال روزه توان نماز گذاشتن را داری، بطوری که آن نماز را بتوانی خوب بخوانی و حدود آن را رعایت کنی! پس در اینصورت افضل این است که نماز بخوانی و بعد افطار کنی. ولی اگر از افرادی بودی که در صورت افطار نکردن، نفس و شهوت ات تو را اذیت کرده و فکرت را مشغول خواهد کرد در اینصورت اول افطار کن بعد نماز بخوان! تا وسواس نفس لوامه از بین برود. البته بدان که این افطار کردن قبل از نماز مشروط به این است که افطار ات تا حدی طول نکشد که وقت نماز فوت شود. 📜قَدْ رُوِيَ أَيْضاً فِي ذَلِكَ: أَنَّكَ إِذَا كُنْتَ تَتَمَكَّنُ مِنَ اَلصَّلاَةِ وَ تَعْقِلُهَا وَ تَأْتِي بِهَا عَلَى حُدُودِهَا قَبْلَ أَنْ تُفْطِرَ فَالْأَفْضَلُ أَنْ تُصَلِّيَ قَبْلَ اَلْإِفْطَارِ وَ إِنْ كُنْتَ مِمَّنْ تُنَازِعُكَ نَفْسِكَ اَلْإِفْطَارِ وَ تَشْغَلُكَ شَهْوَتُكَ عَنِ اَلصَّلاَةِ فَابْدَأْ بِالْإِفْطَارِ لِيَذْهَبَ عَنْكَ وَسْوَاسُ اَلنَّفْسِ اَللَّوَّامَةِ غَيْرَ أَنَّ ذَلِكَ مَشْرُوطٌ بِأَنَّهُ لاَ يَشْتَغِلُ بِالْإِفْطَارِ قَبْلَ اَلصَّلاَةِ إِلَى أَنْ يَخْرُجَ وَقْتُ اَلصَّلاَةِ . 📒المقنعة شیخ مفید ج ۱، ص ۳۱۸ 💠امام باقر علیه السلام فرمود: نماز را بر افطار مقدم کن! مگر اینکه به همراه تو افرادی باشند که اول افطار کردند و بعد نماز خواهند خواند، در اینصورت با این افراد مخالفت نکن و با آنان همراهی کرده و افطار کن. در غیر اینصورت نماز افضل و مقدم است بر افطار، اینکه تو روزه دار باشی و با این حال نماز بخوانی در نزد من محبوب تر است. 📜رَوَى اَلْفُضَيْلُ بْنُ يَسَارٍ وَ زُرَارَةُ بْنُ أَعْيَنَ جَمِيعاً عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَنَّهُ قَالَ : تُقَدِّمُ اَلصَّلاَةَ عَلَى اَلْإِفْطَارِ إِلاَّ أَنْ تَكُونَ مَعَ قَوْمٍ يَبْتَدِئُونَ بِالْإِفْطَارِ فَلاَ تُخَالِفْ عَلَيْهِمْ وَ أَفْطِرْ مَعَهُمْ وَ إِلاَّ فَابْدَأْ بِالصَّلاَةِ فَإِنَّهَا أَفْضَلُ مِنَ اَلْإِفْطَارِ وَ تُكْتَبُ صَلاَتُكَ وَ أَنْتَ صَائِمٌ أَحَبُّ إِلَيَّ. 📒المقنعة شیخ مفید ج ۱، ص ۳۱۸ 🆔 @mohadesin_marefat_110