🌷سلام علیکم و رحمة الله تا پایان ماه مبارک رمضان ادامه خواهد داشت بشرط بقاء

📜 #التفسیر_الروائی #سورة_الفلق 🔵حضرت امام موسی کاظم علیه السلام فرمود: هر که در روزگار جوانی متعهّد شود که هر شب هر یک از سوره فلق و سوره ناس را سه مرتبه و «قُلْ هُوَ اللَّهُ» را صد مرتبه و اگر نتوانست پنجاه مرتبه بخواند، بی شک خداوند عزّ و جلّ اختلال حواس یا هر یک از دیگر ناخوشی‌های جوانان و خشکی گلو و بیماری معده را از او دور می گرداند و تا زمانی که به این کار پایبند باشد، تندرست روزگار می‌گذراند تا این که پیری اش فرا رسد پس اگر بر این کار، خود متعهّد شده باشد و یا این که او را متعهّد کرده باشند، تا روزی که خداوند عزّ و جلّ قبض روحش کند، در امان خواهد بود. 📚کافی، ج۲، ص۴۵۶، ح۱۷ 🔵معاویة بن وهب روایت کرده کع خدمت حضرت امام جعفر صادق علیه السلام بودیم که مردی «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ» را خواند و عرض کرد: فلق چیست؟ ایشان فرمود: فلق، شکافی در دوزخ است که هفتاد هزار سرا در آن است و در هر سرا، هفتاد هزار خانه است و در هر خانه، هفتاد هزار افعی است و در دل هر افعی، هفتاد هزار خمره سمّ است و دوزخیان ناگزیرند که بر آن گذر کنند. 📚معانی الأخبار، ص۲۲۷ 🔵امام جعفر صادق علیه السلام در رابطه حاسد در آیه شریفه «وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ» فرمود: آیا او را ندیده ای که چشم می‌گشاید و به تو می‌ نگرد؟ او همان کس است. 📚معانی الأخبار، ص۲۲۷ 🔵علی ابن ابراهیم قمی، در معنای این سوره درباره کلام خداوند متعال: «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ» فرمود: فلق، چاهی است در دوزخ که دوزخیان از شدت حرارت به آن پناه می‌برند و از خداوند می‌خواهند که به آنان اجازه دهد تا نفس بکشند. خداوند به آنان اجازه می‌دهد و در آن دم دوزخ را شعله ور می‌کند. در آن چاه، صندوقی از آتش است که اهالی آن چاه از شدت حرارتش به آن صندوق پناه می برند. آن صندوق، تابوت است و در آن تابوت شش تن از پیشینیان و شش تن از پسینیان می‌باشند. و امّا شش تن از پیشینیان: پسر حضرت آدم علیه السلام که برادرش را به قتل رساند و نمرود که حضرت ابراهیم علیه السلام را در آتش انداخت و فرعون زمان حضرت موسی علیه السلام و سامری که آن گوساله را ساخت و کسی که یهودیان را یهودی کرد و کسی که نصرانی‌ها را نصرانی کرد. و امّا شش تن از پسینیان، نخستین کس(ابوبکر) و دومین کس(عمر) و سومین کس (عثمان) و چهارمین کس(معاویه) و رهبر خوارج و ابن ملجم. کلام خداوند متعال: «وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ» یعنی کسی که در آن چاه افکنده می‌شود و در آن وارد می‌شود. 📚تفسیر قمی، ج۲، ص۴۴۹ 🔵امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: مؤمن غبطه می‌خورد و حسد نمی ورزد، منافق حسد می‌ورزد و غبطه نمی خورد. 📚کافی، ج۲، ص۲۳۲، ح۷ 🔵رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: هر که این سوره فلق را به هنگام خواب بخواند، پاداشی عظیم از برای اوست و آن، حرزی از هر گزند است و آن تعویذی سودمند و حرزی در برابر هر چشم بدنگر است. 📚البرهان في تفسير القرآن ج ۵، ص ۸۱۴ 🆔 @mohadesin_marefat_110

👥اختلافات معرفتی در میان مسلمانان 🔻به جرئت می گویم که دو فرد مسلمانی (اعم از آن دسته از اهل سنتی که مستضعف واقع شدند و شیعیان اهل بیت علیهم السلام) پیدا نمی شوند مگر اینکه در اعتقادات و مسائل معرفتی اختلافاتی با یکدیگر خواهند داشت. اما چیزی که شارع روی آن تاکید دارد اینکه نباید بخاطر این اختلافات معرفتی، مسلمانان و مومنین به جان هم بیفتند و جدایی و دشمنی بین شان صورت بگیرد! (البته ما دامی که اعتقاد مسلمانی بصورتی نباشد که موجب کفر و خروج او از دین و مذهب شود و آن مسأله منکر او از ضروریات باشد) چرا که هر فردی از معرفت و سعه وجودی و مقدار عقل و فهم و ایمان مختلفی برخوردار است و درجات ایمان شان تفاوت دارد. 💠در این روایت نیز سخن از شیعه ای است که خدمت امام صادق علیه السلام آمده و می گوید نزد ما افرادی هستند که به آنچه که ما اعتقاد داریم، معتقد نیستند! بنابراین ما با آن ها دوستی نخواهیم کرد و بلکه از آنان بیزاری نیز می جوییم! امام فرمود: ما نیز به مسائلی اعتقاد داریم که شما شیعیان از آن خبر ندارید! پس ما هم بیاییم از شما بیزار بشیم؟! راوی جواب داد: نه! سپس امام فرمود: آنان را با اینکه اختلاف معرفتی دارید دوست بدارید! از هم بیزار نباشید که مسلمانان در مسائل معرفتی از درجات مختلفی برخوردار اند و بعضی سهم شان بیشتر است و بعضی کمتر است. @Talabeh_nevesht110

روزهای پایانی شعبان رسیده این دل برای ماه خدا روبراه نیست مرا پاک کن حسین جان... #شب_زیارتی

🥀السلام علیکِ یا اباعبدالله آتش بگير، تا كه بدانى چه می‌كشم‏ احساس «سوختن» به تماشا نمی‌شود🥲 ... قلب، چون در مصائب اهل‌البیت علیهم‌السلام خصوصا در مصیبت جانسوز سید و سالار شهیدان اباعبدالله الحسین علیه‌السلام، آتش ❤️‍🔥بگیرد، ظرف رحمت الهی گشته و مشمول این دعای امام صادق علیه‌السلام می‌شود که حضرت فرمودند: ... وَ ارْحَمْ تِلْكَ الْقُلُوبَ الَّتِي جَزِعَتْ وَ احْتَرَقَتْ لَنَا. خدایا! رحم کن بر آن قلوبی که برای ما بی‌تاب گشته و در مصیبتِ ما اهل بیت، آتش گرفته است. منبع📚کامل الزیارات ص ۳۲۸ 💔نمونه‌هایی از «زخمی‌شدن‌ و احتراق‌قلب» در کلام و حالات حضرات معصومین علیهم‌السلام در مصیبتِ جانسوزسیدالشهداءعلیه‌السلام: در روایتی امام صادق علیه‌السلام فرمودند: إنَّ يَومَ عاشُورا أحرَقَ قُلوبَنا ❤️‍🔥 قطعا روز عاشورا قلب های ما اهل‌بیت را به آتش کشیده است(۱) در زیارت ناحیه مقدسه امام زمان ارواحنافداه خطاب به جد خود سیدالشهداء علیه‌السلام می‌فرماید: سَلَامَ مَنْ قَلْبُهُ بِمُصَابِکَ مَقْرُوحٌ وَ دَمْعُهُ عِنْدَ ذِکْرِکَ مَسْفُوحٌ ❤️‍🔥 سلام از جانب من بر شما؛سلام کسی که قلبش در مصیبت‌تان مجروح گشته و اشکش هنگام یادتان پی در پی جاریست(۲) وقتی زینب کبری سلام‌اللّه‌علیها خبر شهادت سیدالشهداء علیه‌السلام از برادرشنیدند، فرمودند: فَذَلِکَ أَقْرَحُ لِقَلْبِی وَ أَشَدُّ عَلَی نَفْسِی ❤️‍🔥 این خبر، قلب مرا می‌خراشد و جانم را سنگین می‌کند(۳)🥲 📚(۱)نور العين،اسفرايني ص۸۴ 📚(۲)بحارالانوارج۹۸ ص۲۳۸ 📚(۳)لهوف ص۸۳ ✍🏻 بِسان پروانه می‌سوزد به هر لحظه پر و بالم چه سازم من؟! که هر دَم گوئیا ما بین گودالم خراب اشک‌های مهدیِ صاحب زمانم من منم با ناله‌هایش مثل مادر مُرده می‌نالم غَمی که حضرت حق،روضه‌خوانش بوده از اول چو یک مُورَم در این عالم، که از شرح غمش لالَم که چشمان شَهِ طوس از غمش مجروح شد آخر چو چشمانش شود چشمم، به چشم خویش می‌بالم همین نعمت برایم بس،که تا اسم"حسین"آمد به گریه ختم شد، روز و شب و هر ماه و هرسالم خراب ساغر اشکم، به این میخانه خو کردم همینم من، نیایید عاقلان دیگر به دنبالم به مال و اهل و خانه، مردمان خوشحال ومسرور و شدم بد حال از داغش، خدا داند که خوشحالم که جمعی از ملائک تا ابد گریان و نالان و به حَمدِللَّه منم مانند ایشان گشت، اقبالم در آتش سوخت پروانه، برایش آبرویش شد در آخر مُردن از داغش، همه امید و آمالم 💔😭 🤚🏻السلام علی الحُسین و علی علی بن الحُسین و علی اولاد الحُسین و علی اصحاب الحُسیْن مَعرِفَةُ الحُجَّة @mohadesin_marefat_110 ✾❀الـٰلّهُمَ؏َجــِّلِ‌لوَلــیِّڪَ‌اَلْفــَرَجْ‌❀✾

#حدیث_روز ‏رسول الله (صلّی الله علیه و آله و سلم‏)‏ مَنْ طَلَبَ الْعِلْمَ لِلَّهِ لَمْ يُصِبْ مِنْهُ بَاباً إِلَّا ازْدَادَ فِي نَفْسِهِ ذُلًّا وَ فِي النَّاسِ تَوَاضُعاً وَ لِلَّهِ خَوْفاً وَ فِي الدِّينِ اجْتِهَاداً وَ ذَلِكَ الَّذِي يَنْتَفِعُ بِالْعِلْمِ فَلْيَتَعَلَّمْهُ هر که علم را برای رضای خدا طلب کند به هیچ بابی از آن دست نمی‌یابد مگر آنکه به سبب آن در نفس خود دارای فروتنی‌ای افزون‌تر می‌شود، و در میان مردم بیشتر به تواضع می‌پردازد، و ترس او از خدا افزایش پیدا می‌کند، و کوشش او در کار دین بیشتر می‌شود، همانا اوست که از علم سود می‌برد، پس باید آن را بیاموزد. بحار الانوار، ج ۲، ص: ۳۴

#امامت #بحارالانوار #امام 📜معرفة الحجة(۹) ⬅️آیه دومی که علامه مجلسی(ره) برای آن بابی منعقد ساخته است آیه اهل ذکر است که از اسم باب «أنهم علیهم السلام الذکر و أهل الذکر و أنهم المسئولون و أنه فرض علی شیعتهم المسألة و لم یفرض علیهم الجواب» استفاده می شود: 1⃣در قرآن از اهل بیت علیهم السلام به ذکر تعبیر شده است مانند آیه «أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» که تفسیر به اهل بیت شده است 2⃣اهل بیت اند که اهل ذکر در آیه «فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِن کُنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ» می باشند که بر ما واجب شده است از آنان سوال کنیم، اما جواب دادن برای آنان واجب نیست. 💢مراد به «الذکر» که اهل بیت علیهم السلام اهل آن هستند، از روایات استفاده می شود که قرآن و رسول خدا صلی الله علیه و آله است چرا که در آیات، از قرآن و رسول خدا به ذکر تعبیر شده است. 🔻در این آیه نیز مفسرین اختلاف کردند: 🔶مفسرین اهل سنت و بعضی مفسرین شیعه به تبعیت از «دلیل سیاق» گفتند مراد از اهل ذکر در آیه اهل کتاب (علمای یهودی و نصرانی) هستند چرا که آیه در خطاب به امتی است که می گفتند خداوند بشری که می خورد و می خوابد و مثل ما است را پیامبر قرار نمی دهد! لذا قرآن امر کرد اگر استبعاد دارید از اهل کتاب بپرسید تا به شما خبر دهند که چنین چیزی در گذشته واقع شده و پیامبران انسان هایی بودند که در بازار ها راه می رفتند و می خوردند و می خوابیدند. 🔶بعضی مفسرین و محدثین شیعه نیز با تبعیت از روایات متواتره قطعیة الصدور (۶۴ روایت تنها علامه مجلسی ره در این مورد آورده) قائل شدند که مراد به اهل الذکر در اینجا انحصارا (نه مصداقا) اهل بیت علیهم السلام اند، در روایات نظریه اول که قائلین آن اهل سنت هستند شدیدا مذمت و رد شده است، شبهه سیاق را نیز قبلا جواب دادیم و باید در اینجا اخذ به روایات کرد و با تفسیر اهل سنت مخالفت کرد. به چند روایت اشاره می کنیم: 💠 به سند صحیح محمد بن مسلم نقل می کند که به امام باقر (ع) گفتم: نزد ما افرادی هستند که می گویند منظور از اهل الذکر در آیه «فاسألوا اهل الذکر..» یهود و نصاری هستند! امام فرمود: اگر خدا به سوال کردن از آنان امر کرده بود در اینصورت یهود و نصاری، شما را داخل در دین خود می کردند (طبق دین و میل خود جواب می دادند) سپس امام فرمود: همانا اهل الذکر ما اهل بیتیم و از ما سوال می شود! (الکافي ج ۱، ص ۲۱۱، بصائر الدرجات ج ۱، ص ۴۱) 💠به سند صحیح امام صادق علیه السلام فرمود: اهل ذکر در این آیه آل محمّد هستند! سپس امام فردی را که ادعاء می کرد اهل الذکر در این آیه اهل کتاب هستند لعن کرد و دروغگو شمرد! (بصائر الدرجات ج ۱، ص ۴۱) 💠به سند صحیح شیخ صدوق نقل می کند که علمای اهل سنت می گفتند: منظور از اهل الذکر در آیه یهود و نصاری هستند! امام رضا علیه السلام فرمود: سبحان الله! اگر چنین تفسیری روا بود که در اینصورت علمای یهود و نصاری ما را در دین خود داخل می کردند و در سوال مسلمانان می گفتند دین شان افضل از اسلام است!! (عيون أخبار الرضا عليه السلام ج ۱، ص ۲۲۸) ✳️جدا از این روایات متواتره باسانید صحیحه و معتبره، در زیارات و کلمات دیگر ائمه (علیهم السلام) از ایشان به «اهل الذکر» تعبیر شده است و این تعبیر را احدی نمی تواند انکار کند و منکر آن قطعا از میراث شیعی هیچ اطلاعی ندارد و بعضی از مفسران اهل سنت مانند ثعلبی نیز روایاتی در این مورد نقل کردند. 🆔 @mohadesin_marefat_110

⬅️مظلومیت آیات قرآن 🔻امام المشککین فخر رازی تمام سعی و تلاش خود را می کند تا به وجه و تفسیری، با آیه شریفه «اولی الامر» اثبات کند که اجماع امت و استعمال قیاس حجت می باشند(از فخر رازی چنین چیزی اصلا بعید نیست کما اینکه او در کتب کلامیه خود ادعای نص از قرآن بر خلافت ابوبکر می کند). 💠توجه شما را به دو روایت جلب می کنم: 1⃣منصور بن حازم به امام صادق علیه السلام گفت: من در قرآن تأمل كردم و ديدم اهل سنت و قدریه و حتى زنديقى كه به آن ايمان ندارد به آن استشهاد و استدلال مي كنند تا بر طرف مقابل خود غلبه كنند و عقیده و مسلک خود را اثبات کنند! پس فهميدم كه قرآن بدون قيم (و سرپرستى كه معنى واقعى آن را بيان كند) حجت نباشد و آن قيم هر چه نسبت به قرآن بگويد حق است و آن قیم امیرالمومنین علی علیه السلام است که به تمامی قرآن علم دارد، امام نیز کلام منصور را تأیید کرد. (الکافي ج ۱، ص ۱۸۸) 2⃣امیرالمومنین علیه السلام به ابن عباس که می خواست با خوارج مناظره کند، فرمود: با آنان بوسیله قرآن مناظره نکن! چرا که قرآن محتمل صورت ها و احتمالات مختلفه است، تو چیزی خواهی گفت و آنان چیز دیگر بر اساس آیات اش خواهند گفت! بلکه با آنان بوسیله سنت (قول و فعل محکم و قطعی رسول خدا که هیچ توجیهی نتوان کرد) مناظره کن که اگر چنین کنی، راه فراری نخواهند داشت! (نهج البلاغه نامه ۷۷) @Talabeh_nevesht110

📜 #التفسیر_الروائی #سورة_الاخلاص 💟فضائل سوره توحید و بعضی خواص آن 🔵حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: هر که روزی را سپری کند و در نمازهای پنج گانه آن روز «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را نخواند، به او گفته شود: ای بنده خدا! تو از نمازگزاران نیستی. 📚کافی، ج۲، ص ۴۵۴، ح ۱۰ 🔵امام صادق علیه السلام فرمود: مکروه است که «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» با یک نَفَس خوانده شود. 📚کافی، ج۳، ص ۴۵۱، ح۱۲ 🔵از ابو علی راشد روایت شده است که او گفت: به امام کاظم علیه السلام عرض کردم: شما در نامه ای به محمّد بن فرج به او آموخته ای که بهترین سوره‌هایی که در نمازهای واجب خوانده می‌شود، «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ» و «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» است، اما من از خواندن این دو سوره در نماز صبح دلتنگ می‌شوم. ایشان فرمود: از این دو سوره دلتنگ مشو؛ چرا که به خدا سوگند، فضیلت در این دو سوره است. 📚کافی، ج۳، ص۳۱۵، ح۱۹ 🔵امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: هر که یک بار «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را بخواند، گویی یک سوم قرآن و یک سوم تورات و یک سوم انجیل و یک سوم زبور را خوانده است. 📚التوحید، ص ۹۵، ح ۱۵ 🔵پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: قرائت سوره «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» بر گورهای مردگان ثواب بسیار دارد و این سوره حِرزی (تعویذی) از برای تمامی گزندهاست. 📚البرهان ج ۵، ص ۷۹۸ 🔵امام صادق علیه السلام فرمود: هر که این سوره را بر درد چشم بخواند، خداوند متعال به قدرت خود، آن درد را فرو نشاند و آرام گرداند. 📚البرهان ج ۵، ص ۷۹۸ 🔵امام صادق علیه السلام فرمود: هر که به هنگام خروج از منزل سوره «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را ده مرتبه بخواند، همواره در محافظت و پناه خداوند عزّ و جلّ باشد تا به منزلش باز گردد. 📚کافی، ج۳، ص ۳۹۴، ح۸ 🆔 @mohadesin_marefat_110

⬅️شرکت فضیل بن یسار از خواص اصحاب ائمه (علیهم السلام) در جهاد و قتال به همراه زید (ره) 🔹فضيل بن يسار (ره) گويد: 🔻صبح همان روزى كه زيد در كوفه خروج كرد،نزد او رفتم،شنيدم كه ميگفت:چه كسى از بين شما مرا در جنگ با انباط‍‌ شام كمك مى‌دهد؟ قسم بخداوندى كه محمّد را به حقّ‌ مبعوث نمود،و او را بشير و نذير قرار داد،هر كس از شما مرا در جنگ با آنان يارى دهد،روز قيامت دستش را گرفته و با اذن خداوند عزّ و جلّ‌ به بهشت واردش خواهم كرد. وقتى زید كشته شد،مركبى كرايه كرده و رهسپار مدينه شدم و در آنجا به خدمت امام صادق عليه السّلام رسيدم،با خود گفتم: نبايد خبر كشته شدن زيد را به حضرت بدهم،چون ممكن است بيتابى كند،وقتى به حضرت وارد شدم،فرمود:عمويم زيد چه كرد؟بغض،گلويم را گرفت،فرمود:او را كشتند؟ گفتم:بله! فرمود:آيا جنازه‌اش را هم بر دار كردند؟ گفتم بله! حضرت به گريه افتاد و اشكهايش همچون دانه‌هاى درّ از دو طرف صورت مباركش مى‌ريخت، سپس فرمود: ای فضيل! آيا در جنگ با اهل شام همراه عمويم زيد حضور داشتى‌؟ گفتم: بله،فرمود: چند نفر از آنان را كشتى‌؟ عرض كردم:شش نفر،فرمود: آيا در اين جنگ شكّ‌ و شبهه‌اى دارى‌؟ عرض كردم:اگر شكّ‌ داشتم آنان را نمى‌كشتم،در اين موقع شنيدم كه ميفرمود: خداوندا مرا نيز در ثواب اين جنگ شريك گردان! قسم به خدا كه عمويم و يارانش شهيد از دنيا رفتند همچون علىّ‌ بن ابى طالب عليه السّلام و يارانش. 🔍نکته: فضیل بدون اطلاع دادن و اعلام به امام صادق علیه السلام، در قیام زید(ره) شرکت کرده و شمشیر زده است. ❓اما فضیل کیست❓⬇️ @Talabeh_nevesht110

🔍منزلت مجاهد بالسیف «فضیل بن یسار ره» در نزد اهل بیت علیهم السلام 1⃣🔸امام صادق علیه السلام هر زمان که فضیل بن یسار را می دید، می فرمود: مخبتین (متواضعان) را به بهشت بشارت ده! هر کس دوست دارد به مردی از اهل بهشت بنگرد به فضیل نظر کند! 2⃣🔸زمانی که فضیل خدمت امام باقر علیه السلام می رسید، امام می فرمود: بح بح! مخبتین را بشارت ده به بهشت! مرحبا به آن کسی که زمین به وجود او آرام می گیرد. 3⃣🔸کسی که فضیل را بعد از وفاتش غسل می داد نقل می کند که به هنگام غسل دست فضیل از من سبقت می گرفت و عورتش را می پوشاند، این جریان را با امام صادق علیه السلام در میان گذاشتم و امام فرمود: رحمت خدا بر فضیل بن یسار که حقیقتا مردی از ما اهل بیت بود. @Talabeh_nevesht110

🔰استحباب روزه یوم الشک (روزی که نمی دانیم از ماه شعبان است یا از ماه رمضان) 1⃣أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنِ اِبْنِ أَبِي اَلصُّهْبَانِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ بَكْرِ بْنِ جَنَاحٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ شَجَرَةَ عَنْ بَشِيرٍ اَلنَّبَّالِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ صَوْمِ يَوْمِ اَلشَّكِّ فَقَالَ صُمْهُ فَإِنْ يَكُ مِنْ شَعْبَانَ كَانَ تَطَوُّعاً وَ إِنْ يَكُ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ فَيَوْمٌ وُفِّقْتَ لَهُ. 💠به سند صحیح بشير نبّال گويد: از امام صادق عليه السّلام از روزۀ یوم الشک پرسيدم‌؟ فرمود: آن روز را روزه بدار اگر از شعبان باشد روزه مستحبى محسوب مى‌شود و اگر از ماه رمضان باشد پس روزى است كه به آن موفّق شده‌اى. 2⃣عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ حَمْزَةَ بْنِ يَعْلَى عَنْ زَكَرِيَّا بْنِ آدَمَ عَنِ اَلْكَاهِلِيِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ عَنِ اَلْيَوْمِ اَلَّذِي يُشَكُّ فِيهِ مِنْ شَعْبَانَ قَالَ لَأَنْ أَصُومَ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ أَنْ أُفْطِرَ يَوْماً مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ . 💠به سند صحیح كاهلى گويد: از امام صادق عليه السّلام در مورد روزى كه مورد شك قرار مى‌گيرد كه از شعبان است، پرسيدم. فرمود: اگر روزى از ماه شعبان را روزه بدارم در نزد من بهتر است از اين‌كه روزى از ماه رمضان را افطار نمايم. 3⃣عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ يُونُسَ عَنْ سَمَاعَةَ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ اَلْيَوْمِ اَلَّذِي يُشَكُّ فِيهِ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ لاَ يَدْرِي أَ هُوَ مِنْ شَعْبَانَ أَوْ مِنْ رَمَضَانَ فَصَامَهُ فَكَانَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ قَالَ هُوَ يَوْمٌ وُفِّقَ لَهُ وَ لاَ قَضَاءَ عَلَيْهِ . 💠به سند صحیح سماعه گويد: از امام عليه السّلام در مورد روزى كه مورد شك قرار مى‌گيرد كه از ماه شعبان است يا از ماه رمضان، پس فردى آن روز را روزه گرفت بعد معلوم شد كه از ماه رمضان بود پرسيدم‌؟ فرمود: آن روزى است كه به آن موفق شده است و قضا ندارد. 4⃣عَنِ الزُّهْرِیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ ع فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ قَالَ: یَنْوِی لَیْلَةَ الشَّکِّ أَنَّهُ صَائِمٌ مِنْ شَعْبَانَ- فَإِنْ کَانَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ أَجْزَأَ عَنْهُ وَ إِنْ کَانَ مِنْ شَعْبَانَ لَمْ يَضُرَّهُ. 💠امام سجاد علیه السلام فرمود: در ليلة الشّك نيّت مى‌كند كه او از ماه شعبان روزه مى‌گيرد. پس اگر آن روز از ماه رمضان بوده، از او كفايت كند و اگر معلوم شد كه از ماه شعبان است به او ضررى نداشته است. 📚تفصیل وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه، المجلد ۱٠ الصفحة ۲٠ (بَابُ اسْتِحْبَابِ صَوْمِ یَوْمِ الشَّکِّ بِنِیَّةِ النَّدْبِ عَلَی أَنَّهُ مِنْ شَعْبَانَ إِذَا کَانَتْ عِلَّةٌ أَوْ شُبْهَةٌ وَ لَوْ بَانَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ أَجْزَأَهُ) 🆔 @mohadesin_marefat_110

🟡آیا اجبار بر فروعات اسلامی، جایگاهی در دین دارد؟ (۱) ☑️شیخ کلینی در «بَابُ اَلْإِجْبَارِ عَلَى اَلْحَجِّ» به سند حسن یا صحیح (علی التحقیق) از امام صادق علیه السلام نقل می کند: 🔸لَوْ أَنَّ اَلنَّاسَ تَرَكُوا اَلْحَجَّ لَكَانَ عَلَى اَلْوَالِي أَنْ يُجْبِرَهُمْ عَلَى ذَلِكَ وَ عَلَى اَلْمُقَامِ عِنْدَهُ وَ لَوْ تَرَكُوا زِيَارَةَ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لَكَانَ عَلَى اَلْوَالِي أَنْ يُجْبِرَهُمْ عَلَى ذَلِكَ وَ عَلَى اَلْمُقَامِ عِنْدَهُ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُمْ أَمْوَالٌ أَنْفَقَ عَلَيْهِمْ مِنْ بَيْتِ مَالِ اَلْمُسْلِمِينَ. 🔹اگر مردم حجّ را ترك كنند، حاکم وظيفه دارد كه آنها را به انجام آن و اقامت در حرم اجبار کند، و اگر زيارت پيامبر صلّى اللّه عليه و اله را ترك كنند، بر حاکم لازم است كه آنها را به اين كار و اقامت در حرم آن حضرت اجبار كند، در صورتى كه مالى نداشته باشند، بايد از بيت المال مسلمانان به آنان انفاق كند تا اين كارها صورت پذيرد. 📘الکافي ج ۴، ص ۲۷۲، ح ۱ @Talabeh_nevesht110

📜 #التفسیر_الروائی #سورة_الاخلاص 💟بیان نکات تفسیری روایی سوره توحید 🔵یهودیان از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم پرسیدند: نسب پروردگارت را برای ما بازگو. حضرت سه روز پاسخ آنان را نداد، آن گاه نازل شد: «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» تا پایان سوره. 📚کافی، ج ۱، ص ۷۱، ح ۱ 🔵از داود بن قاسم جعفری که گفت: به حضرت امام جواد علیه السلام عرض کردم: فدایت شوم! صمد چیست؟ فرمود: بزرگی که در (نیازهای) اندک و بسیار به سویش رو می‌آورند. 📚کافی، ج۱، ص۹۶، ح۱ 🔵امام محمّد باقر علیه السلام درباره کلام خداوند متعال: «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» فرمود: قل، یعنی آشکار کن آن چه را که بر تو وحی کردیم و تو را با آن فرستادیم. با همان تألیف حروف که ما برایت خواندیم تا کسانی که گوش می‌سپارند و گواه اند، با آن هدایت شوند و هو (او)، اسمی است به کنایه که اشاره به غایب دارد. هاء، حرف تنبیه است بر معنایی ثابت و واو، اشاره به غایب از حواسّ است. همان گونه که سخن تو هذا (این)، اشاره به حاضر نزد حواسّ است. این بدان سبب است که کافران با حرف اشاره به حاضر ادراک شده، از خدایان خود خبر دادند و گفتند: این‌ها خدایان محسوس ما هستند که دیده‌ها درکشان می‌کنند، پس تو نیز – ای محمّد صلی الله علیه و آله و سلم! - به خدای خود که ما را به سویش فرا می‌خوانی، اشاره کن تا او را ببینیم و درکش کنیم و درباره اش سرگردان نشویم. در آن هنگام خداوند تبارک و تعالی نازل فرمود: «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ». پس هاء، تثبیت ثابت است و واو، اشاره به غایب از دریافت دیده‌ها و لمس حواسّ است و خداوند از این درک والاتر است، بلکه او خود، دیده‌ها را در می‌یابد و حواسّ را پدید می‌آورد. 📚التوحید، ص۸۸، ح۱ 🔵امیر مؤمنان علیه السلام فرمود: الله یعنی آن معبود که آفریدگان در او سرگردانند و به سویش الوهیت (راه و پناه) می‌جویند و الله از دریافت دیده‌ها پنهان است و از پندارها و خاطرها پوشیده است. 📚التوحید، ص۸۹، ح۲ 🔵امام محمّد باقر علیه السلام فرمود: الله یعنی آن معبود که آفریدگان از دریافتن چیستی او و فرا گرفتن چگونگی اش سرگردانند. عرب‌ها چون کسی در چیزی حیران شود و علمش آن را فرا نگیرد، می‌گویند: ألِهَ الرَّجُلُ. و نیز چون کسی از چیزی که از آن می‌ترسد و هراسان است، به سوی چیزی پناه جوید، می‌گویند: وَلَهَ الرَّجُلُ. پس إله آن کسی است که از حواسّ مردمان پنهان است. 📚التوحید، ص۸۹، ح۲ 🔵امام محمّد باقر علیه السلام فرمود: احد یعنی تک و بی مانند. احد و واحد هر دو یک معنا دارند و آن، بی مانند است که هیچ همتا ندارد. توحید، اقرار به یگانگی به معنای تک بودن است. واحد یعنی مشابه ناپذیر که از هیچ چیز گرفته نمی شود و با هیچ چیز یکسان نمی شود. 📚التوحید، ص۹۰، ح۲ 🔵از ابو هاشم داود بن قاسم جعفری که گفت: از حضرت امام جواد علیه السلام پرسیدم: در کلام خداوند متعال: «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» معنای احد چیست؟ ایشان فرمود: کسی که بر یگانگی اش همه هم رأی هستند و اتفاب نظر دارند، مگر نشنیده ای که خداوند متعال فرمود: «وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ فَأَنَّی یُؤْفَکُونَ»؟ [و اگر از ایشان بپرسی چه کسی آسمانها و زمین را آفریده و خورشید و ماه را (چنین) رام کرده است، حتماً خواهند گفت: الله. پس چگونه (از حق) بازگردانیده می‌شوند؟ ]، امّا پس از آن می‌گویند: او شریک و همراهی دارد. 📚الاحتجاج، ص ۴۴۱ 🆔 @mohadesin_marefat_110

🔺 #دوران_فترت (۳) 🟢توضیح شیخ صدوق در رابطه با معنای فترت و فترت در امامت و رسل و انبیاء ⬅️شیخ بعد از نقل روایت مفضل بن عمر از امام صادق علیه السلام در تفسیر سوره عصر، می نویسد: 🔹إن قوما قالوا بالفترة واحتجوا بها وزعموا أن الإمامة منقطعة. 🔹إن هذاالقول مخالف للحق لكثرة الروايات التي وردت أن الأرض لاتخلو من حجة إلي يوم القيامة و لم تخل من لدن آدم ع إلي هذا الوقت. 🔹أن الأرض لاتخلو من إمام حي معروف إما ظاهر مشهور أوخاف مستور و لم يزل إجماعهم عليه إلي زماننا هذا فالإمامة لاتنقطع. 🔹والفترات بين الرسل ع كانت جائزة لأن الرسل مبعوثة بشرائع الملة وتجديدها ونسخ بعضها بعضا و ليس الأنبياء والأئمة ع كذلك. 🔹قدعلمنا أنه كان بين نوح و ابراهيم و بين ابراهيم و موسي و بين موسي وعيسي و بين عيسي و محمد ع أنبياء وأوصياء كثيرون وإنما كانوا مذكرين لأمر الله. 🔹مع أنا لاندفع الأخبار التي رويت أنه كان بين عيسي و محمد ص فترة لم يكن فيهانبي و لاوصي و لاننكرها ونقول إنها أخبار صحيحة ولكن تأويلها غير ماذهب إليه مخالفونا من انقطاع الأنبياء والأئمة والرسل ع. وإنما معني الفترة أنه لم يكن بينهما رسول و لانبي و لاوصي ظاهر مشهور كمن كان قبله. 🔹قد كان بينه و بين عيسي ع أنبياء وأئمة مستورون خائفون منهم خالد بن سنان العبسي نبي لايدفعه دافع و لاينكره منكر لتواطئ الأخبار بذلك عن الخاص والعام وشهرته عندهم و أن ابنته أدركت رسول الله ص ودخلت عليه فقال النبي هذه ابنة نبي ضيعه قومه خالد بن سنان العبسي. 🔹فقد دل ذلك علي أن الفترة هي الاختفاء والسر والامتناع من الظهور وإعلان الدعوة لاذهاب شخص وارتفاع عين الذات والإنية. 📌ترجمه: 🔘بعضی بر اساس این روایت مفضل بن عمر قائل به فترت در امامت(فترت به معنای انقطاع) شدند! این سخن مخالف حق است چرا که روایات زیادی وارد شده است مبنی بر اینکه زمین از حجت خدا از زمان آدم(ع) خالی نبوده و تا روز قیامت خالی نخواهد بود. باید در زمین حجت خدا باشد و از امام زنده ای که ظاهر مشهور یا خائف مستور باشد خالی نمی شود، طائفه شیعه نیز از اول تا به امروز بر همین مسأله اجماع دارند و معتقدند امامت منقطع نمی شود. 🔘فترت (به معنای انقطاع و فاصله) در پیامبران صاحب شریعت که با مبعوث شدن شان، احکام شریعت قبلی نسخ می شود، ممکن است. در حالی که انبیاء (پیامبران تبلیغی بدون شریعت) و ائمه علیهم السلام اینطور نیستند. همانا فاصله بین نوح و ابراهیم و ابراهیم و موسی و موسی و عیسی و عیسی و محمّد صلی الله علیه و آله، انبیاء و اوصیاء زیادی بودند که امر الهی را یادآوری و تبلیغ می کردند. 🔘با این حال ما روایاتی که گفتند «بین عیسی و محمّد صلی الله علیه و آله فترت بود و پیامبر و وصیی نبود» را منکر نمی شویم، بلکه این ها روایات صحیحه هستند، لکن فترت در این روایات به معنای انقطاع نیست بلکه در اینجا مراد از فترت این است که بین عیسی و محمد انبیاء و اوصیاء ظاهر و مشهور نبودند با اینکه انبیاء و اوصیاء خائف و مستور وجود داشتند. از جمله پیامبران خائف و مستور بین عیسی و محمد (ص و آله)«خالد بن سنان عبسی» است که احدی این را انکار نکرده و شیعه و سنی روایات متواطئ متوافق در این مسأله نقل کردند و مشهور است، دختر خالد بن سنان نیز رسول خدا را درک کرد و پیامبر در حقش فرمود: این دختر پیامبری است که قومش او را ضایع کردند که او خالد بن سنان است. پس همین وجود انبیائی چون خالد بن سنان بین عیسی و محمد (ص و آله) نشان می دهد که معنای فترت در این روایات با معنای مخفی شدن و ظاهر نبودن و اعلان نکردن دعوت بوده، نه اینکه شخص نبی یا وصیی در آن فاصله از اساس در زمین نبوده باشد. 📚کمال الدین مجلد ۲ ص ۶۵۷ باب ۵۸ (في نوادر الكتاب) @Talabeh_nevesht110

جشن رمضان در غزه! یعنی زندگی هنوز جریان دارد با تمام داغ هایی که دید با تمام گرسنگی هایی که کشید! و رمضان بدون افطار و سحر در غزه ای که خون دل میخورد، به امید پیروزی، شروع شد... شبتون روشن به ماه رمضان ✨

📜 #التفسیر_الروائی #سورة_المسد 🔵امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: چون قرائت کردید: «تَبَّتْ یَدَا أَبِی لَهَبٍ وَتَبَّ» بر ابو لهب نفرین کنید؛ چرا که او از جمله تکذیب کنان بود، [همان] کسانی که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و آن چه را از جانب خداوند عزّ و جلّ بر ایشان آمده بود، تکذیب می‌کردند. 📚ثواب الأعمال، ص ۱۵۷ 🔵امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: هر که این سوره را بر درد شکم بخواند، خداوند آن درد را آرام می‌کند و از میان می‌برد و هر که آن را در بستر خود بخواند، در امان و محافظت خدای تبارک و تعالی به سر خواهد برد. 📚البرهان ج ۵، ص ۷۸۸ 🔵محدث علی بن ابراهیم قمی درباره کلام خداوند متعال: «تَبَّتْ یَدَا أَبِی لَهَبٍ وَتَبَّ» نقل می کند: یعنی زیانکار باد؛ چون ابو لهب با قریشیان در دار النّدوه گرد آمد و با آنان هم پیمان شد تا حضرت محمّد صلی الله علیه و آله و سلم را به قتل رسانند، حال آن که او مال بسیار داشت، خداوند متعال فرمود: «مَا أَغْنَی عَنْهُ مَالُهُ وَمَا کَسَبَ، سَیَصْلَی نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ» او را در میان می‌گیرد و می‌سوزاند «وَامْرَأَتُهُ»، أمّ جمیل، دختر صخره بود، او علیه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم سخن چینی می‌کرد و سخنان ایشان را به گوش کافران می‌رساند «حَمَّالَةَ الْحَطَبِ» یعنی چوب و خار و خاشاک جمع می‌کرد و بر راه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می‌ریخت «فِی جِیدِهَا» یعنی در گردنش «حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ» یعنی از آتش. نام ابو لهب، عبد مناف بود و خداوند عزّ و جلّ این کنیه بر او نهاد؛ چرا که مناف اسم بتی بود که آنان می پرستیدند. 📚تفسیر قمی، ج ۲، ص ۴۵۰ 🔵حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: وقتی قریشیان خواستند پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم را به قتل برسانند، گفتند: با ابو لهب چه کنیم؟ (چرا که مانع بود) امّ جمیل گفت: من برایتان او را بسنده ام، به او می‌گویم: دوست دارم امروز در خانه بنشینی تا با هم شراب بنوشیم. چون روز بعد فرا رسید و مشرکان برای قتل پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم آماده شدند، ابو لهب نزد امّ جمیل نشست تا شراب بنوشند. آن گاه ابوطالب حضرت امام علی علیه السلام را فراخواند و به ایشان گفت: ای پسرم! نزد عمویت ابو لهب برو و در بزن، اگر در را بر تو باز کرد، داخل شو و اگر باز نکرد، به در فشار بیاور و آن را بشکن و بر او داخل شو. وقتی نزدش رسیدی به او بگو: پدرم پیغام داد: کسی که عمویش در میان قوم، چشمان اوست، بیچاره نیست. امیر مؤمنان علیه السلام راهی شد و در خانه ابو لهب را بسته دید. در زد امّا به رویش باز نشد. پس به در فشار آورد و آن را شکست و داخل شد. چون ابو لهب او را دید، عرض کرد: چه شده ای برادرزاده؟! حضرت علی علیه السلام به او فرمود: پدرم برایت پیغام داد: کسی که عمویش در میان قوم چشمان اوست، بیچاره نیست. عرض کرد: پدرت راست گفته، مگر چه شده ای برادرزاده؟ فرمود: برادرزاده ات کشته می‌شود و تو می‌خوری و می‌آشامی؟ ناگاه ابو لهب از جا پرید و شمشیر برداشت. امّ جمیل به او درآویخت، امّا او دست بلند کرد و چنان بر صورتش زد که چشمش کور شد و یک چشم از دنیا رفت. ابو لهب شمشیر به دست بیرون رفت. چون قریشیان او را دیدند، از چهره اش دانستند که خشمگین است. به او گفتند: چه شده ای ابو لهب؟ گفت: من با شما علیه برادرزاده‌ام هم پیمان شدم، حال می‌خواهید او را بکشید؟ به لات و عزّی سوگند، بر آن می‌شوم که اسلام آورم و سپس خواهید دید چه می‌کنم. چون این شد، از او پوزش طلبیدند و او بازگشت. 📚کافی، ج ۸، ص ۲۷۶، ح ۴۱۸ 🆔 @mohadesin_marefat_110