#نکته_ناب #شمس_الشموس بسمه تعالی شانه ▪️یکی از القاب منور حضرت بدر الدجی امام علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیة و الثناء، شمس الشموس است. امام به سبب مظهریت اسم جامع الله شمس همه‌ی شموس اسماء کلی و جزئی الهی است. اسم اعظم و جامع الله، اسمی است که ساری در همه‌ی اسماء الله به نحو سریان وحدت در کثرت است لذا جمله‌ی اسماء الله، مظاهر اسم اعظمند و موجودات و تعینات خلقی مظاهر اسماء الله هستند. ▪️هر اسمی از اسماء الهی شمسی است که به مظاهر خود نور حیات و وجود می‌دهد. هر مربوبی از شمس رب خود استضائه می‌کند اما شموس مختلفند؛ برخی به فرموده کریمه‌ی «وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا» (شمس، ۱) درخشندگی دارد و برخی خصوصیت تکویر دارد؛ «إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ» (تکویر، ۱). برخی از شموس «بَازِغَةً» (انعام، ۷۸) است و برخی «بِحُسْبَانٍ» (الرحمن، ۵). بعضی غروب دارد و قسمی دلیل است اما شمس الشموس، مقید به هیچ قیدی نیست. به سبب اطلاقش هم ضیاء دارد و همه‌ی شموس را به حیث شأن اعلایش روشن می‌کند یعنی به فیض اقدس و مقدس سبب ظهور می‌شود و هم به سبب اینکه در عالم ناسوت بشریت دارد و «يَأْكُلُ الطَّعَامَ وَيَمْشِي فِي الْأَسْوَاقِ» (فرقان، ۷) است، غروب دارد. ▪️شمس الشموس تعدد بردار نیست؛ در هر دوره‌ای یک امام مقام شمس الشموسی را دارد چون اسم اعظم یک مظهر دارد و نمی‌تواند دو مظهر داشته باشد بلکه دیگران تحت احاطه‌ی حضرت شمس الشموس مظاهر اسماء کلی یا جزئی هستند. ▪️امام مظهر اسماء الله نیست بلکه اسماء الله مظهر امامند لذا تمام اولیائی که برخوردار از ولایت قمری یا شمسی هستند مظهر حضرت شمس الشموس‌اند و اگر این نور بالذات الهی بر آنها نتابد از خود درخششی ندارند. ▪️ولایت شمسیه‌ی مطلقه از آن حضرت امام رضا علیه السلام است که به او شموس ضیاء و نور دارند و به او دائبین و بحسبان و ساجدند. یعنی آن شمس مطلق است که در اشراق تنزلی‌اش در منزل و مرتبه‌ای نور و درخشندگی است و در منزلی دلیل است و در موطنی تکویر دارد و در چشمه‌ی گرم و گل آلود فرو می‌رود و غروب می‌کند. فافهم و تدبر... ◾️شنبه، ۱۱ ذی‌القعده ۱۴۴۳ تهران◾️ #ح_م