#نکته_ناب #شفاعت_حضرت_معصومه #سلام_الله_علیها □بسمه تعالی شٱنه□ □شفاعت، شفع شدن روح عالی با نفس ناطقه دانی جهت ارتقاء و استکمال وجودی اوست. به این اتحاد اندکاکی، نفس مستکفی تکامل می یابد و متناسب با استدعای استعدادی اش از اشراق روح کامل بهره‌مند می‌شود. به طوری که بر اثر فنای در مافوق با او یکی می‌شود. از این رو از پی شفع، وتر آمد و در وتر موتور، مؤمن به سراح مطلق و منزلگه ابد نائل می‌شود. □در شفاعت رجعت از سوی کامل و رفعت از جانب ناقص است اعنی کامل حرکت تکمیلی دارد و ناقص استکمالی. □این شفاعت بسته به استعداد طالب و طلب مستعد در نشئه استعداد و عالم ماده برای کلمه طیبه یعنی روح مؤمن به علم و عمل حاصل می‌شود، پس از تو حرکت و از مشرق یمن، یُمن و برکت! □اما بعد از رهایی روح و بدن از کنجاله تن و دخول در حضیره گلشن، استکمال برزخی و یا اشراقات فوق برزخی بر اساس و مبنای امکان استعدادی دامن نفس ناطقه را رها نخواهد کرد و در مکتب آفتاب سوزان عقل ابیض که نه شرقی و نه غربی است، عقول سرخ را از امتزاج سیاه و سفید به سفیدی خالص صیرورت خواهد داد تا نفس در مقعد صدق و مقام عندیت ملیک مقتدر به آرامش ابدی خود برسد. □يَا فَاطِمَةُ اشْفَعِي لِي فِي الْجَنَّةِ فَإِنَّ لَكِ عِنْدَ اللَّهِ شَأْناً مِنَ الشَّأْنِ□   □روح فاطمی موسوی که مزین به عصمت الهیه است به سبب وصول اش به مقام عصمت و فطرت فاطمی شفاعتش شامل اهل بهشت می‌شود چون نزد خدا دارای دو شأن است؛ در یک شأن اش افاضه استعداد و سپس علم می‌کند و در شأن دیگرش اهل علم را علم مزید می‌بخشد. □یعنی به مظهریت اسم رحیم، اهل بهشت را از وقوف در موطن بالعرض جنت به مقعد صدق عندیت ملیک مقتدر بالا می برد. که مؤمن بالعرض در بهشت است و بالذات عندالله. □گر مخیر بڪنندم بہ قیامت ڪہ چہ خواهی □دوست ما را و همہ جـنت و فـردوس شما را □پس ای سالک اربعین کلیمی! طلیعه اربعین به نام سامی و نامی و اسنای فاطمه معصومه مزین شده تا بدانی ارتقاء روح مؤمن به دست دخت مکرم و معصومه حضرت موسی بن جعفر الکاظم علیهم السلام است. اربعین کلیمی ات را اربعین فاطمی رضوی قرار بده تا آن قبله قابلان درگه قبول حضرت دوست، دخت حضرت موسی به نسیمی قدسی فرعون نفس ات را در تحت حاکمیت عقل نوریه ات قرار دهد که موسای عمران شرف اش را از قبسات نار اللهی دخت موسای کاظم دارد. و کشتی سلوک را در طوفان دریاهای مواج بحر امکان به دم بسم الله مجراها و مرساهای اخت الرضا امکان نجات و پهلو گرفتن در ساحل بسیط است. #ح_م

#حديث □حضرت لقمان عليه السّلام فرمودند: اى پسرم! دنيا ، درياى عميقى است كه بسيارى در آن هلاک گرديده‌اند. پس كشتى‌ات را در دنيا ، ايمان به خدا قرار بده و بادبان آن را توكّل بر خدا، و توشه راهت را تقواى خداوند عزّ و جل قرار بده؛ اگر نجات يافتى، از رحمت خداست و اگر هلاک شدى، به سبب گناهانت خواهد بود. □يا بُنَيَّ ، إنَّ الدُّنيا بَحرٌ عَميقٌ ، قَد هَلَكَ فيها عالَمٌ كَثيرٌ ، فَاجعَل سَفينَتَكَ فيهَا الإِيمانَ ، وَاجعَل شِراعَهَا التَّوَكُّلَ ، وَاجعَل زادَكَ فيها تَقوَى اللّه ِ ، فَإِن نَجَوتَ فَبِرَحمَةِ اللّه ِ ، وإن هَلَكتَ فَبِذُنوبِكَ . □بحار، ج ١٣، ص ٤١١□ @mohamad_hosein_tabatabaei

□○آغاز ماه ذی‌القعده و چهلّۀ کلیمیّه (موسویّه)○□ □در آستانۀ ماه ذی‌القعده قرار گرفته‌ایم. چهار ماه از ماه‌های سال به تعبیر قرآن «مِنها اَربَعَةٌ حُرُمٌ» هستند؛ یعنی از ماه‌های حرام و مورد احترامند که حرمت ویژه و احکام خاصّ خود را دارند و در آنها باید حریم خاصّی را مراعات کرد. □سه ماه از این چهار ماه حرام، پی ‌در پی و پیوسته است که با ماه ذی‌القعده شروع می‌شود، در پی آن ماه ذی‌الحجّه و به دنبال آن، ماه محرّم‌الحرام است. چهارمین ماه حرام رجب المرجّب است، که با فاصله از آن‌ها قرار گرفته است. #اوّلین_روز_ماه_ذی‌القعده □بنا به روایات، روز اوّل ماه ذی‌القعده اوّلین روز اخراج حضرت آدم و حوّا علیهماالسّلام از بهشت بود. □حضرت آدم علیه‌السّلام از این روز به مدّت چهل روز در فراق بهشت گریست و خدای متعال بعد از چهل روز، در روز عرفه یعنی نهمین روز ماه ذی‌الحجّه و در آستانۀ روز دهم این ماه توبۀ او را پذیرفت. لذا روز عرفه، جایگاه بلندی در مقام توبه، انابه، دعا و مناجات دارد. □از روز اوّل ماه ذی‌القعده خدای متعال چهل روز را با موسی بن عمران علیه السّلام قرار خلوت گذاشت. □به تعبیر دیگر، روز اوّل ماه ذی‌القعده روز آغاز چهلّه‌ نشینی است. چهلّۀ کلیمیّه یا موسویّه از روز اوّل ماه ذی‌القعده شروع می‌شود و تا روز عرفه ادامه پیدا می‌کند. □امیدواریم بتوانیم حرمت این ماه حرام را که در آستانۀ آن قرار گرفته‌ایم، نگه داریم. ماهی که در آن، حسنات آثار مضاعفی می‌بخشد و سیّئات هم خسارات مضاعفی در پی می‌آورد. □ماه حرام، ماه حرمت جنگ، مگر در مقام دفاع است. در این چهار ماه بر مسلمان‌ها حرام است با خلق به جنگ ابتدایی بپردازند، حال اگر خدای نکرده کسی در این ماه‌ها با ارتکاب معاصی به جنگ با خدا برود، چه عمل خطرناکی انجام داده است! □○استاد مهدی طیّب ۹۲/۰۶/۱۴○□ #مراقبات_ماه_ذی‌القعده #چهله_کلیمیه_موسویه @mohamad_hosein_tabatabaei

□●چهلّۀ کلیمیّه (موسویّه) - یکی از سه چهلّه مهم اهل سلوک●□ □اهل سلوک قائل به سه چهلّۀ مهم در طول سال هستند. دو چهلّه آن پی‌درپی است و از اوّل ماه رجب شروع می‌شود و تا آستانۀ بیست ویکم ماه مبارک رمضان ادامه پیدا می‌کند. شصت روز آن، دو ماه رجب و شعبان است، به علاوۀ بیست روز ماه مبارک رمضان که جمعاً هشتاد روز می‌شود که دو چهلّۀ پیوسته است. □کسی که از این دو چهلّه به خوبی بهره ببرد، برای درک و دستیابی به لیله‌القدر مستعد می‌شود. لیله‌القدر آفاقی یک بحث است و لیله‌القدر انفسی که مهمتر است، بحث دیگری است. #چهلّۀ_کلیمیّه_یا_موسویّه □چهلّۀ دیگر از اوّل ماه ذی‌القعده شروع و تا روز عرفه ادامه دارد. به این چهلّه، چهلّۀ کلیمیّه یا موسویّه می‌گویند، زیرا خدای متعال چنین چهل روزی را با موسی بن عمران قرار خلوت گذاشت. خدای متعال در قرآن کریم فرمود: □و واعَدْنا مُوسى ثَلاثین لَیْلَةً وَ اَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِیقاتُ رَبِّهِ اَرْبَعِینَ لَیْلَة ما با موسی سی شب وعده گذاشتیم و سپس آن سی شب را با ده شب تکمیل کردیم، در نتیجه میقات و قرار ملاقات موسی با پروردگار جمعاً چهل شب شد.□ □این قرار از اوّل ماه ذی‌القعده شروع و به روز عرفه ختم گردید، لذا این ایّام به یک چهلّه تبدیل شد. □همچنین قرآن کریم فرمود : «وَ اِذْواعَدْنا مُوسى اَرْبَعِینَ لَیْلَة»، آن هنگام که ما با موسی چهل «شب» وعده گذاشتیم. □در اینجا تأکید روی «شب» هم فوق‌العاده است. نفرمود: چهل روز قرار گذاشتیم؛ بلکه فرمود: «چهل شب» قرار گذاشتیم. اینکه نقش شب در سیر و سلوک چیست و خلوت‌های انسان در دل شب با خدای خود چه آثار فوق‌العاده‌ای دارد، بحث مستقلّی است که زمان جداگانه‌ای می‌طلبد و بعضاً هم به آن‌ها اشاره کرده‌ایم. قرآن کریم در سوره مزّمّل، بعد از اینکه فرمود: «قُمِ اللَّیْلَ اِلاّ قَلِیلاً»، ای پیغمبر! جز اندکی در شب نخواب و بقیۀ آن را بیدار و مشغول عبادت و تهجّد باش؛ فرمود: «اِنَّ ناشِئَةَ اللَّیْلِ هِیَ اَشَدُّ وَطْئاً وَ اَقْوَمُ»، بی گمان عباداتِ نشأت یافته از شب، گامی مستحکم‌تر و سخنی پای برجاتر است. لذا شب در پروازهای معنوی و عروج عرفانی، فوق‌العادگی دارد. اهل سلوک برای شب جایگاه ویژه‌ای قائلند. □چهلّۀ کلیمیّه یا موسویّه به این لحاظ تعریف شده و اهل سلوک این ایّام را به این اعتبار برای چهلّه‌نشینی اختیار می‌کنند. 《□●استاد مهدی طیّب ۹۲/۰۶/۱۴●□ #مراقبات_ماه_ذی‌القعده #چهله_کلیمیه_موسویه @mohamad_hosein_tabatabaei

■●روزه در ماه‌های حرام●■ ■ماه ذی‌القعده آغاز ماه‌هاى حرام است، كه حق تعالى در قرآن مجيد ذكر فرموده است. سيّد ابن طاووس روايتى نقل كرده كه ذی‌القعده به هنگام سختى شديد، گاهِ استجابت دعاست. ■روايت شده هر كه در يكى از ماه‌هاى حرام سه روز پی در پى كه پنج‌شنبه، جمعه و شنبه باشد روزه بگيرد، ثواب نهصد سال عبادت براى او نوشته شود. ■شيخ بزرگوار على بن ابراهيم قمى فرموده در ماه‌هاى حرام گناه‌ها و حسنات دوچندان می‌شود. #مفاتیح‌الجنان #مراقبات_ماه_ذی‌القعده @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴شرحی بر صلوات عرشی جناب ابن عربی بر حضرت امام جعفر بن محمد الصادق علیهما‌السلام 🏴 ■قسمت چهارم■ #ناقِدِ_خَزائِنِ_المَعارفِ_و_العُلوم ■امام صراف گنجینه های معارف و علوم است. نفس امام وعاء و ظرف علوم و معارف بیکران الهی است لذا هر علم صحیحی از این خزینه جاری می‌شود بدین جهت علم امام قسطاس علوم و معارف می‌باشد. امام باقر سلام الله علیه به سلمة بن کهیل و حکم بن عتیبه فرمودند: «شَرِّقا و غَرِّبا لَن تَجِدا عِلماً صَحیحاً إلاّ شَیئاً یَخرُجُ مِن عِندِنا أهلَ البَیتِ». ناقد همان صراف است که سره را از ناسره جدا می‌کند یعنی معارف و علوم استوار و صواب را از علوم ناصواب و غیراستوار تمییز می‌دهد به سبب آنکه جانش خزینه همه معارف الهیه بوده و میزان مستقیم در تشخیص علم صحیح از ناصحیح گردیده است؛ وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ. #مَحتدِ_العقولِ_و_نهایة_الفُهُوم ■محتد مانند منزل اصل و ریشه است. چنانکه ذکر شد، امام اصل همه‌ی علوم و معارف است و تمام عقول جلوات و شئون عقل اویند. عقل امام، عقل کلی است. محتد عقول جزئی بوده و همه مفارقات عقلی و صورتهای علمی و جواهر مجرده شئون و شجون شجره‌ی وجودی او محسوب می‌شوند و نسبتشان با این عقل اول اضافه اشراقیه است فی المثل کَشُعاع الشَّمس بِها و چون عقل کل معدن فهوم و عقول جزئی است لذا نهایت فهم‌ها است و عقول و فهوم جزئی در ادراک حقائق و معارف از مقام و مرتبه آن حضرت نمی‌توانند فراتر روند. هر امام و پیامبری مردم و قوم خودش را به مرتبه خود دعوت کرده است چون هر پیامبر و امامی به وفق استعداد آن قوم مبعوث می‌شود و استعداد قوم نمی‌تواند فراتر از استعداد امام خود باشد. ائمه ما صلوات الله علیهم اجمعین به نهایت عقل و فهم بشری راه یافته اند و بالاتر از این مقام متصور نیست تا کسی را ادعای آن رسد که بدآنجا رود، الطرق مسدود و الطلب مردود... #ح_م

● آيات 281 275 ، بقره ، قسمت اول بخش اول الَّذِينَ يَأْكلُونَ الرِّبَوا لا يَقُومُونَ إِلا كَمَا يَقُومُ الَّذِى يَتَخَبَّطهُ الشيْطنُ مِنَ الْمَس ذَلِك بِأَنَّهُمْ قَالُوا إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبَوا وَ أَحَلَّ اللَّهُ الْبَيْعَ وَ حَرَّمَ الرِّبَوا فَمَن جَاءَهُ مَوْعِظةٌ مِّن رَّبِّهِ فَانتَهَى فَلَهُ مَا سلَف وَ أَمْرُهُ إِلى اللَّهِ وَ مَنْ عَادَ فَأُولَئك أَصحَب النَّارِ هُمْ فِيهَا خَلِدُونَ(275) يَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبَوا وَ يُرْبى الصدَقَتِ وَ اللَّهُ لا يُحِب كلَّ كَفَّارٍ أَثِيمٍ(276) إِنَّ الَّذِينَ ءَامَنُوا وَ عَمِلُوا الصلِحَتِ وَ أَقَامُوا الصلَوةَ وَ ءَاتَوُا الزَّكوةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ(277) يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ذَرُوا مَا بَقِىَ مِنَ الرِّبَوا إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ(278) فَإِن لَّمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِّنَ اللَّهِ وَ رَسولِهِ وَ إِن تُبْتُمْ فَلَكمْ رُءُوس أَمْوَلِكمْ لا تَظلِمُونَ وَ لا تُظلَمُونَ(279) وَ إِن كانَ ذُو عُسرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلى مَيْسرَةٍ وَ أَن تَصدَّقُوا خَيرٌ لَّكمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ(280) وَ اتَّقُوا يَوْماً تُرْجَعُونَ فِيهِ إِلى اللَّهِ ثُمَّ تُوَفى كلُّ نَفْسٍ مَّا كسبَت وَ هُمْ لا يُظلَمُونَ(281) ● ترجمه آیات كسانى كه ربا مى خورند رفتار و كردارشان مانند شخص جن زده و فريب خورده شيطان است و چون ربا خوران خوب و بد را تميز نمى دهند، ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 626 مى گويند خريد و فروش هم مثل ربا است ، با اينكه خدا خريد و فروش ‍ را حلال و ربا را حرام كرده پس ، بطور كلى هر كس موعظه اى از ناحيه پروردگارش دريافت بكند، و در اثر آن موعظه ، از معصيت خدا دست بردارد، گناهى كه قبلا كرده بود حكم گناه بعد از موعظه را ندارد، و امر آن به دست خدا است اما اگر باز هم آن عمل نهى شده را تكرار كند، چنين كسانى اهل آتش و در آن جاودانند.(275) خدا ربا را (كه مردم به منظور زياد شدن مال مرتكب مى شوند) پيوسته نقصان مى دهد، و به سوى نابوديش روانه مى كند، و در عوض صدقات را نمو مى دهد، و خدا هيچ كافر پيشه دل به گناه آلوده را دوست نمى دارد. (276) محققا كسانى كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام مى دهند و نماز بپا داشته ، و زكات مى دهند، اجرشان نزد پروردگارشان است ، (چون دنيا ظرفيت اجر اينگونه اعمال را ندارد)، نه ترسى بر آنان هست و نه اندوهگين مى شوند.(277) هان ! اى كسانى كه ايمان آورده ايد از خدا پروا كنيد، و آن زيادى مال را كه در اثر ربا به دست آمده رها كنيد، اگر داراى ايمانيد. (278) حال اگر نكنيد بايد بدانيد كه در حقيقت اعلان جنگ با خدا و رسول كرده ايد، و اگر توبه كنيد اصل سرمايه تان حلال است ، نه ظلم كرده ايد و نه به شما ظلمى شده است .(279) و اگر بدهكار شما در تنگى و فشار است بايد مهلتش دهيد، تا هر وقت داشت بدهد البته اگر تصدق كنيد برايتان بهتر است اگراهل عمل باشيد. (280) و بترسيد از روزى كه در آن روز به سوى خدا بر مى گرديد، و آن وقت تمامى اعمالتان به شما بر گردانده مى شود، بدون اينكه به احدى ظلم شود. (281) #تفسیر_المیزان #سوره_بقره #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei

●آيات 281 275 ، بقره ، قسمت اول بخش دوم ● بیان آیات اين آيات در مقام تأكيد حرمت ربا و تشديد بر رباخواران است ، نه اينكه بخواهد ابتداء ربا را حرام كند، چون لحن تشريع لحن ديگر است ، آن آيه اى كه مى توان گفت حرمت ربا را تشريع كرده آيه زير است كه مى فرمايد: ((يا ايها الذين آمنوا لا تاكلوا الربوااضعافا مضاعفه ، و اتقوا الله لعلكم تفلحون )). آرى آيات مورد بحث مشتمل بر آيه اى نظير ((يا ايها الذين آمنوا اتقوا الله و ذروا ما بقى من الربوا ان كنتم مؤمنين ))، كه لحن تشريع دارد مى باشد، و از سياق آن بر مى آيد مسلمانان از آيه سوره آل عمران كه ايشان را نهى مى كرده منتهى نشده بودند و از ربا خوارى دست بر نداشته بودند، ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 627 و بلكه تا اندازه اى همچنان در بينشان معمول بود، لذا خداى سبحان در اين سوره نيز براى بار دوم به آنان دستور مى دهد كه از ربا خوارى دست بردارند، و آنچه از ربا كه در ذمه بدهكاران مانده نگرفته و مطالبه ننمايند از همين جا روشن مى شود كه جمله ((فمن جائه موعظه من ربه فانتهى فله ما سلف و امره الى الله ...)) چه معنائى مى دهد، و تفصيلش ‍ خواهد آمد. قبل از آنكه آيه سوره آل عمران نازل شود سوره روم نازل شده بود، چون سوره روم در مكه نازل شده ، در آنجا مى فرمايد: ((و ما اتيتم من ربا ليربوا فى اموال الناس فلا يربوا عند الله ، و ما آتيتم من زكوة تريدون وجه الله فاولئك هم المضعفون )) از اينجا اين معنا روشن مى شود كه مساله ربا خوارى از همان اوائل بعثت رسول خدا و قبل از هجرت عملى منفور بود، تا آنكه در آيه سوره آل عمران صريحا تحريم و سپس در آيه سوره بقره (يعنى همين آيات مورد بحث) درباره آن تشديد شده است ، چون همانطور كه گفتيم از سياق اين آيات كاملا استفاده مى شود كه قبلا درباره آن نهى شده بود، و نيز روشن مى شود كه آيات مورد بحث بعد از آيات سوره آل عمران نازل شده است . علاوه بر اينكه حرمت ربا بنا به حكايت قرآن كريم در بين يهود معروف بوده ، چون قرآن كريم مى فرمايد: ((و اخذهم الربوا و قد نهوا عنه )) و نيز آيه اى كه قرآن مجيد از يهوديان ، نقل مى كند كه مى گفتند: ((ليس علينا فى الاميين سبيل )) اشاره اى به اين معنا دارد با در نظر گرفتن اينكه قرآن كريم كتاب يهود را تصديق كرده و در مورد ربا نسخ روشنى ننموده ، دلالت دارد بر اينكه ربا در اسلام حرام بوده است . و اين آيات يعنى آيات مورد بحث با آيات قبلش (كه درباره انفاق است ) بى ارتباط نيست ، همچنان كه از جمله ((يمحق الله الربوا و يربى الصدقات )) و جمله و ((ان تصدقوا خير لكم )) كه در ضمن اين آيات آمده ، اين ارتباط فهميده مى شود همچنان كه در سوره روم و آل عمران نيز مسأله ربا مقارن با مسأله انفاق و صدقه واقع شده است بعلاوه دقت در آيات نيز اين ارتباط را تأييد مى كند زيرا ربا خوارى درست ضد و مقابل انفاق و صدقه است ، چون ربا خوار، پول بلا عوض مى گيرد، و انفاق گر پول بلاعوض مى دهد، و نيز آثار سوئى كه بر ربا خوارى بار مى شود درست مقابل آثار نيكى است كه از صدقه و انفاق به دست مى آيد آن ، اختلاف طبقاتى و دشمنى مى آورد، ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 628 و اين بر رحمت و محبت مى افزايد، آن خون مسكينان را به شيشه مى گيرد و اين باعث قوام زندگى محتاجان و مسكينان مى شود آن اختلاف در نظام و نا امنى مى آورد و اين انتظام در امور و امنيت . #تفسیر_المیزان #سوره_بقره #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei

□○ #پرسش_و_پاسخ از آیت‌الله بهجت قدس‌سره○□ □ #سؤال: آیا در سیر به سوی خداوند، باید استاد داشت؟ با فرض نبودن استاد، چاره چیست؟ □حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: بسمه‌تعالی، استاد تو، علم توست؛ به آنچه می‌دانی، عمل کن، آنچه را که نمی‌دانی، کفایت می‌شوی. @mohamad_hosein_tabatabaei

□● #تاج محل، آرامگاه همسر ایرانی شاه جهان (هند)و یکی از هفت عجایب معماری دنیا #شکاف_طبقات □...نَحْنُ قَسَمْنَا بَيْنَهُمْ مَعِيشَتَهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۚوَرَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِيَتَّخِذَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا سُخْرِيًّا آنچه برای گذراندن زندگی دنیایی‌شان لازم دارند، ما میانشان پخش می‌کنیم و با استعدادهای مختلف، بر همدیگر برتری‌شان می‌دهیم ‌تا از خدمات متقابلِ یکدیگر استفاده کنند. □زخرف:۳۲|ترجمه علی ملکی □ #سید_مفسران: از انواع رزق آنچه مطلوب هر کسى است وقتى به دست مى‌آید که همه آن شرائط دست به دست هم دهند و اجتماع این شرائط به دست خدایى است که تمامى شرائط و اسباب به او منتهى می‌شود. □همه اینها که گفتیم درباره مال بود و اما جاه و آبرو نیز از ناحیه خدا تقسیم میشود چون متوقف بر صفات مخصوصى است که به خاطر آن،‌ درجات انسان در جامعه بالا مى‌رود و با بالا رفتن درجات می‌تواند پایین دستان خود را تسخیر کند و در تحت فرمان خود درآورد و آن صفات عبارتند از #فطانت، #زیرکى، #شجاعت، #علو_همت، #قاطعیت_عزم، #داشتن_ثروت و...که جز به صنع خداى سبحان براى کسى دست نمی‌دهد. □●ترجمه المیزان،ج۱۸،ص۱۴۷●□ @mohamad_hosein_tabatabaei