eitaa logo
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
1.6هزار دنبال‌کننده
641 عکس
6 ویدیو
0 فایل
بررسی اثار احوال ونظرات مفسرفقیه فیلسوف وعارف کبیر محمدحسین طباطبایی وسایر علما
مشاهده در ایتا
دانلود
□○ قسمت ۱○□ □امام زمان حقیقتی است که تمام هستی را از خودش پر کرده است و حیات هرچیزی به اوست. ظهور و انتظار و فرج حقیقت امام زمان با ظهور امام زمانی که محدود به بدن عنصری و نفس جزئی می‌باشد متفاوت است. عوام الناس به دنبال این امام زمان و در واقع این بدن و نفس جزئی هستند لکن خواص به دنبال حقیقت و نورانیت امام زمانند. برخی به دنبال شأن صاحب العصری حضرت هستند که به وجهی یعنی او مصاحب عصر است و در متن عصر و زمان حضور دارد تا زمانی که در بعدی از زمان و مکان ظهور بفرمایند. اما خواص به دنبال شأن امام عصری و امام زمانی حضرتند که در این شأن آن جناب فوق زمان و فوق عصر است یا بدنبال بقیة‌الله الاعظم هستند که این لقب حضرت اشاره به مظهریت الله تبارک و تعالی در بین ماسوی الله را دارد یعنی او خلیفه‌ی حق متعال در ایجاد و افاضه‌ی فیض وجود به موجودات است. امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود اگر من را اینگونه نشناسید که «مَعرِفَتِی بِالنُّورَانِیَّةِ مَعرِفَةُ اللهِ عَزَّوَجَلَّ وَ مَعرِفَةُ اللهِ عَزَّوَجَلَّ مَعرِفَتِی بِالنُّورَانِیَّةِ»، به معرفت امام راه پیدا نکرده‌اید و امام را نشناخته‌اید و هرکس ما را اینگونه نشناسد «فَهُوَ شَاکُّ وَ مَرتَابٌ وَ هُوَ کافِرٌ»! مطلب خیلی عمیق است... انسان اگر امامش را نشناسد سر از کفر درخواهد آورد. □ظهور و انتظار معنای متفاوتی دارد. یک وقتی است که مراد ما از امام زمان، امامِ محدود و مقید به یک نفس و بدن جزئی است که هم اکنون آن حضرت در کره‌ی زمین زندگی می‌کند. اگر فقط و صرفا به دنبال این باشیم که او ظهور کند و منتظر آن فرج آفاقی باشیم و به دنبال ملاقات آن نفس نفیس محدود جزئی باشیم ممکن است حتی برای ما بعد و دوری پیش بیاید، چرا که این نوع از انتظار نقد نیست، نسیه است و برای کسی که ظرفیت و معرفت درست از ملاقات یا انتظار را نداشته باشد بعد و دوری می‌آورد. این نگرش حاکی از عدم رشد و تکامل است، معنای این انتظار این است که تا آن حضرت به آن شکلی که در ذهن خیلی‌ها نقش بسته ظهور نکند، ما فایده‌ی چندانی نمی‌بریم و همه‌ی فایده ها به زمانی محدود می‌شود که ایشان با جسم ظاهریشان ظهور کنند، این نسیه است. اما نه، اگر به دنبال نَفَس رحمانی باشیم، دنبال یک حقیقتی هستیم که این آقای دارای بدن جزئی، صاحب آن حقیقت است. اگر دنبال آن حقیقت باشیم، لحظه‌ای انتظار از من و شما برداشته نمی‌شود و این معنای این سخن است که «افضل الاعمال انتظار الفرج». چرا؟ چون اگر نگاه ما اینگونه باشد، معتقدیم که آقایی داریم که بی‌نهایت کمالات دارد و لحظه به لحظه می‌تواند به ما افاضه‌ی فیض کند و این دیگر نسیه نیست، نقد نقد است. □فرج یعنی چه؟ فرمود فرج ما فرج شماست... شما به دنبال فرج امام زمانی؟! ایشان که فرجش تحقق پیدا کرده است... او هستی را از خودش پر کرده است. تو به دنبال چه هستی؟! چه فرجی؟! دنبال فرج خودت باش. فرج خودت متحقق نمی‌شود مگر اینکه به محضر امام زمان برسی البته نه به محضر بدن جزئی و مبارک آن حضرت، هرچند خوشا به حال کسی که آن نور نیر را ملاقات کند که سعادتی است عظما؛ چون کسی آن بدن جزئی را ببیند طهارت حاصل می‌کند و ملاقات این جسم جزئی حضرت برکات خاصی هم دارد با اینحال اگر کسی امام شناس نباشد او را به آنجا راه نمی‌دهند. اگر هم راه بدهند چه فایده‌ای دارد؟ مگر آنهایی که راه پیدا کردند امام را شهید نکردند؟ مگر آنهایی که در کربلا در مقابل اباعبدالله الحسین علیه السلام صف کشیدند بدن جزئی امام را ندیدند؟! بدن ایشان که کل نیست، حقیقتش کل است. مگر امام را نکشتند؟! مگر دختر اشعث همسر امام حسن مجتبی علیه السلام نبود؟! دیگر در بحث رویت و مشاهده و دیدن امام از این بالاتر می‌خواهید؟! نَفَس ظاهری حضرت به نَفَس این خانم می‌خورد! چه شد؟ چه طرفی بست؟! خودش می‌گفت که ما با نور ایشان زندگی می‌کردیم! آخرش چه کردی؟! ام فضل یا بهتر است بگوییم ام رذل همسر امام جواد علیه السلام با دیدن حضرت به چه کمالی رسید که من و شما به دنبال اذکار و چله ها هستیم تا جسم مبارک ایشان را ببینیم؟! به جان تک تک شما قسم اینجا که نشسته‌ام دارم با خجالت نام ایشان را می‌برم! بعد بروم به دنبال ایشان که ایشان را ببینم؟! بعد فرضاً رفتم و ایشان را هم دیدم، آنگاه چه بگویم؟! بگویم شیعه‌ی خیلی خاصی بودم؟! سلمان بودم؟ ابوذر بودم؟ آیت الله بهجت بودم؟ علامه حسن‌زاده بودم؟! چه بودم؟! به خدا آنهایی که اینگونه هستند در حضور ائمه‌ی اطهار علیهم السلام ذوب می‌شوند! خدا می‌داند که ما از باطن‌های ایشان خبر نداریم...  علی بن مهزیار، عالم فقیه، کسی که امام حسن عسگری علیه السلام را دیده است، انسان بزرگی که بیست سال به شوق حضرت با پای پیاده مکه رفت تا شاید حضرت را زیارت کند وقتی توفیق تشرف یافت تا آخر عمرش سر به بیابان گذاشت و مجنون و آشفته شد...
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □یا اگر امیرالمومنین علیه السلام هر شب، زیر هر نخلی، دو رک
□چگونه میشود یک نفر مثل اویس قرن، شب تا به صبح بایستد،؟ آیا دچار عارضه ی کمر درد نگردیده؟ یقینا پس از اذان صبح و ادای نماز واجب شرعی اش نیز مقید بوده تا در بین الطلوعین نخوابد، چون بین الطلوعین وقت خواب نیست، کسانی که اهلش هستند بین الطلوعین را وقت شکار می دانند. شب تا به صبح وقت سفر است، مثل شکارچی که تفنگ به دست میگیرد به صحرا و جنگل می رود، این مسیر رفتن او از منزل تا به صحرا و کوه و دشت، ساعت ها وقت می گیرد، ولی برای یک لحظه، در یک وقت حساس، وقتی شکاری را می بیند، می زند، شاید شکار در یک دقیقه، انجام گرفته باشد، اما مسیر رفتن به محل شکارگاه ساعت ها وقت گرفته است(۱۶) @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
● آيات6 - 1،سوره آل عمران، قسمت اول ، بخش اول ● اشاره به آهنگ كلى سوره مباركه آل عمران و زمان
آیات 1-6 ، آل عمران ، قسمت اول بخش دوم ● ((تنزيل )) بر تدريج نزول دلالت دارد نَزَّلَ عَلَيْك الْكِتَب بِالْحَقِّ مُصدِّقاً لِّمَا بَينَ يَدَيْهِ در سابق گفتيم : كلمه ((تنزيل )) بر تدريج دلالت دارد، همچنان كه كلمه ((انزال )) بر نزول يكپارچه دلالت مى كند. ممكن است شما به گفته ما خرده گرفته و بگوييد: همه جا كلمه ((تنزيل )) به معناى نزول تدريجى نيست ، به شهادت اينكه در آيه :((لو لا نزل عليه القرآن جمله واحده )) مى بينيم كه مشركين صريحا اعتراض مى كنند كه چرا قرآن يكپارچه بر آن جناب نازل نشده ، پس تنزيل در اين آيه به معناى نزول دفعى است ، نه تدريجى . و در آيه : ((ان ينزل علينا مائده )) كه حواريين عيسى (عليه السلام ) از آنجناب تقاضا مى كنند تا مائده اى از آسمان برايشان فرستاده شود نيز به اين معنا است ، چون معلوم است نزول مائده دفعى بوده نه تدريجى ، و در آيه شريفه ((لو لا نزل عليه آيه )) كه كلمه ((تنزيل )) در نزول دفعى يك آيه استعمال شده از اين جهت بوده كه يك آيه اگر نازل شود دفعتا مى شود نه به تدريج ، و اگر در آيه ((قل ان اللّه قادر على ان ينزل آيه )) كلمه ((تنزيل )) ظهور در نزول دفعى دارد نه تدريجى ، باز به خاطر اين است كه پاسخ از سؤال جمله قبلى است كه مى گفتند: ((لو لا نزل عليه آيه )). ترجمه تفسير الميزان جلد 3 صفحه : 7 و به همين جهت بعضى از مفسرين گفته اند: بهتر آنست كه بگوئيم معناى ((نزل عليك الكتاب )) انزال بعد از انزال و به عبارت ديگر انزال دفعى است تا اين اشكال وارد نشود. ليكن ما در پاسخ مى گوييم : اينكه گفتيم تنزيل به معناى نزول تدريجى است ، لازمه اش اين نيست كه بين نزول يك آيه و آيه ديگر زمان قابل توجهى فاصله شده باشد. توضيح اينكه : هر مركبى را از چند جزء تركيب يافته در نظر بگيريم ، وجودش يك نسبت به مجموع و كل اجزا دارد، و يك نسبت به وجود تك تك اجزاى خود، اگر نسبتى را كه به كل اجزا دارد در نظر بگيريم موجود واحدى خواهد بود، موجودى كه نه تدريج مى پذيرد و نه تقسيم ، و اگر نسبتى را كه وجود آن با وجود تك تك اجزايش دارد در نظر بگيريم البته يك چيز، چند چيز خواهد بود، و تدريج هم مى پذيرد، همچنان كه مى بينيم قرآن كريم فرود آمدن باران را هم به ((انزال )) تعبير كرده و هم به ((تنزيل ))، چنانكه فرموده : ((انزل من السماء ماء))، و هم فرموده : ((و هو الذى ينزل الغيث )). در تعبير اول نسبت وجود باران با سراسر اجزاى آن در نظر گرفته شده و در نتيجه يك امر اعتبار شده ، و در تعبير دوم نسبت وجود باران با اجزاى آن كه يكى پس از ديگرى فرود مى آيد در نظر گرفته شده ، و قهرا يك امر تدريجى اعتبار شده است . پس منظور از نازل شدن ((تدريجى )) قرآن ، اين نيست كه بين نزول يك جزء و جزء ديگر، زمانى طولانى فاصله شده باشد و آياتى كه به عنوان نقض و اشكال ذكر شد، گفتار ما را نقض نمى كند، براى اينكه منظور از نزول قرآن ((جملة واحدة )) در آيه 32 سوره فرقان اين است كه خوب بود اجزاى قرآن بدون وقفه ، و پشت سرهم نازل شود، چنان كه آيات يك واقعه ، پشت سر هم نازل مى شده ، بدون اينكه فاصله زيادى ميان آنها افتاده باشد و اين نوع نزول هم نزول تدريجى است . ترجمه تفسير الميزان جلد 3 صفحه : 8 پس آيه نامبرده گفتار ما را نقض نمى كند و همچنين ساير آياتى كه به عنوان نقض ذكر كردند، هيچ يك نقض نيست (داستان مائده نيز ناقض ‍ نيست ، براى اينكه نزول آن هم به تدريج است ، اول بايد سفره را انداخت بعد نان و سپس خورش را در آن نهاد ((مترجم ))) و با اين بيان ، جواب از بقيه آياتى كه ذكر شده بود روشن مى شود. و اما اينكه بعضى براى دفع نقض نامبرده گفته اند كه : بهتر آنست بگوييم معناى ((نزل عليك الكتاب )) انزال بعد از انزال و به عبارت ديگر انزال دفعى است علاوه بر اينكه صرف استحسانى است كه به هيچ وجه نبايد در استعمال لغت ها راه يابد، نقض هاى نامبرده را جواب نمى گويد، براى اينكه انزال بعد از انزال نيز تنزيل است ، يعنى نزول تدريجى است ، و بايد از آن به تنزيل تعبير كرد پس اين سؤال باقى است كه چرا فرمود: ((لو لا نزل عليه القرآن جملة واحده )) و يا فرمود: ((ان ينزل علينا مائدة )) و يا ((لو لا نزل عليه ...)). 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei
□●ماه شعبان ‌المعظّم، ماه رسول الله، ماه مناجاتِ شعبانیه و صلوات شعبانیه، ماه خلوت‌های عاشقانه‌ی عارفان، رو به انقضاء است. از نیمه‌ی این ماه عبور کرده‌ایم و به دهه‌ی آخر این ماه وارد شده‌ایم. □●از این ماه که لحظات بسیار گران‌بهایی داشت؛ هنوز به لطف خدا چند روزی باقی است. ساعات و آناتِ شب و روزِ این ماه لطافت فوق‌العاده‌ای دارد و کسانی که اهلِ مراقبه‌های عبادی و خلوت‌های انس و مناجاتند؛ طعمِ شیرینِ این لحظات و آنات را با ذائقه‌ی جانشان ادراک کرده‌اند و می‌کنند. □●ماهِ شعبان ‌المعظّم که ماهِ تحلیه و آراستن وجود خویش است به همه‌ی آنچه جنبه‌ی خدایی و الهی دارد؛ فرصت مغتنمی برای آماده شدن برای ورود به شهر ‌الله و ضیافة ‌الله، ماهِ مبارکِ رمضان است. □●إن‌شاء‌الله عزیزان از فرصت‌های گران‌بهای ماه رجب برای تخلیه، و فرصت‌های ارزشمند این ماه برای تحلیه، بهره‌ی کافی برده باشند که نزدیک شدنِ ماه رمضانُ المبارک برای آنها توأم با وجد و نشاطی حاکی از آمادگی برای ورود به آن باشد. اگر هم خدای ناکرده کم‌توجّهی و کم‌بهره‌بردنی در روزهای گذشته‌ی این ماه بوده است؛ چند روزِ باقی را مغتنم بدانیم و سعی کنیم خلوت‌های عبادی و معنوی بیشتری داشته باشیم و استعداد و آمادگیِ ورود به شهر الله را در ایّام باقی‌مانده‌ی شعبان ‌المعظّم تهیّه و فراهم کنیم تا با شایستگی و نه با شرمندگی، وارد ماه مبارک رمضان شویم. □●استاد مهدی طيب - جلسه ٢٢ تير ٩١ ●□ @mohamad_hosein_tabatabaei
□○تفاوت عقل با سلیقه○□ □بسیاری از مردم، عقل را با سلیقه اشتباه می‌گیرند. فکر می‌کنند که عقلانی بودن یعنی همان سلیقه فرد؛ سلیقه غیر از عقل است. همه آدم‌ها عاقل‌اند و کار خودشان را درست می‌دانند؛ این سلیقه است یا عقل؟ این سلیقه است. □عقل، موازین دارد. اصلِ موازین عقل، قاعده (امتناع اجتماع نقیضین است)؛ اگر براهین شما متکی به این اصل اولی بود، سخن و شما عقلانی است و در فکر شما تناقض دیده نمی‌شود. اگر سیستم فکری داشتی که در آن نبود، شما متفکر بزرگی هستی. □اگر هزار کتاب بنویسی اما در سازمان فکری‌ات یک تناقض پیدا بشود، تمام سازمان فکری‌ات اعتبار ندارد. عقلانی بودن خیلی سخت است. وقتی من از صحبت می‌کنم این عقل را می‌گویم، نه را. □همه کس فکر می‌کند که درست می‌گوید، اما آیا وقتی با موازین محکم عقلی آن را می‌سنجی، تناقض در نظام فکری‌اش پیدا می‌شود یا نه؟ اگر پیدا شود، شر و ور است. زیبا سخن گفتن، دلیل بر عقلانی بودن سخن نیست، سخن را در ظرف منطق بریز و با موازین بسنج، اگر عقلانی بود، متفکر است. اگر عقلانی نبود، حرف مهمل و بیهوده است. حرف بیهوده هم در عالم بسیار زیاد است. @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
□○ #انتظار_فرج قسمت ۱○□ □امام زمان حقیقتی است که تمام هستی را از خودش پر کرده است و حیات هرچیزی به
□○ قسمت ۲○□ □عصر محمدی طلایی ترین عصر این دوره است و بهترین عصر در عصر محمدی، عصر مهدوی است که من و شما در آن به سر می‌بریم لذا غیبت امام زمان برای این است که شیعه به کمال برسد. چطور؟ اگر شیعه معنای غیبت را بفهمد منتظر حقیقی می‌شود و انتظار حقیقی همان است که آمال انبیاء و اولیاء بوده است تا بشر به واسطه‌ی آن انتظار به کمال برسد. وقتی حضرت با جسم ظاهری ظهور کند، مقید است و انسان‌های جاهل او را می‌کشند اما امام با غیبتش می‌خواهد بگوید که آقا اینقدر به دنبال جسم من نباش! من با صد هزار جلوه برون آمده‌ام! با صد هزار دیده مرا تماشا کن! باید معنی غیبت را بفهمیم، امام غایب شده است تا بفهمیم که نفس کلی او غالب بر بدن طبیعی اوست نه اینکه به دنبال غیب بودن بدن باشد و بخواهد پنهان باشد! حضرت همین الان دارد با این بدن عنصری زندگی می‌کند، حضرت هست اما نفس و حقیقت روح او بر بدنش حاکم است و این حقیقت روح، زمان ندارد، ایشان امامِ زمان است، این حقیقت مقید به مکان نیست چرا که امام مکان است. اگر معنای غیبت را فهمیدی اقرأ وارق! □امام می‌گوید خودت را منتظر بار بیاور. منتظر چه چیزی؟ منتظر آن حقیقتی که از طبیعت و نشئه‌ی مادی و حواس ظاهری من غایب است. امام می‌خواهد به ما بگوید در حدود توقف نکن، توجه به غیب کن و به سمت کمال بی منتها حرکت کن چون روح منِ امام حد ندارد؛ من ظل الله هستم، هرچقدر به من قرب پیدا کنی باز هم کم است. باید به حقیقت من مشتاق باشی. خاصیت شوق می‌دانید چیست؟ محب همیشه مشتاق است. خاصیت شوق این است که وقتی محب به مقصد برسد، اشتیاق او فروکش می‌کند. به همین خاطر اگر شوق و اشتیاقت به سمت جسم امام باشد و دنبال جسم و حد محدود باشی گرفتار می‌شوی. شخص مثلا می‌خواهد به حرم علی بن موسی الرضا علیه السلام برود، دیدید چقدر شوق دارد؟ وقتی که رسید چطور؟ اشتیاقش فروکش می‌کند. محب به واسطه‌ی شوقی که به یک غایت دارد، به سوی او به راه می‌افتد و حرکت می‌کند و اگر به آن غایت برسد متوقف می‌شود. اگر نرسیده باشد بی‌قرار است‌ و دلش در تب و تاب است. وقتی به مقصد برسد و اشتیاق او فروکش کند، آنجا دیگر  سخنی نیست إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا. اما نه، ما یک امام زمانی داریم که هرچقدر به او نزدیک تر بشوی دورتر می‌شوی! یعنی چه؟ نزدیک شده‌ای ولی می‌بینی سبحان الله، کمالات او تمام شدنی نیست لذا حرکت در موضوع امام زمان علیه السلام توقف ندارد. □انتظار تمام نمی‌شود. در این موضوع خدا گفته إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ!! مگر خدا منتظر چیزی می‌شود؟! خدا می‌گوید من منتظرم!! مگر انتظار خدا حد دارد؟! شما می‌خواهی بگویی خدایا یک روزی انتظار تو به سر می‌آید؟! می‌خواهی به خدا حد بزنی؟! این آیه‌ی قرآن می‌خواهد بگوید انتظار تو از سنخ انتظار منِ خدا باشد! منتظر باشید که إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ، من در شما منتظر هستم! این معیت معیت قیومیه است، فهمش نَفَس می‌بُرد! آقا حرکت کن... این می‌شود امید داشتن، این می‌شود ایستا نبودن، اینکه می‌گوییم موضوع امام زمان ارواحنا فداه در شیعه موضوعی است که امید می‌آفریند و انسان را به حرکت در می‌آورد و توقف در کار انسان نیست همین است. کسی که حضرت را بشناسد در مسیر حکومتی که مد نظر اوست حرکت می‌کند و این معنی انتظار و ظهور است.
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
آیات 1-6 ، آل عمران ، قسمت اول بخش دوم ● ((تنزيل )) بر تدريج نزول دلالت دارد نَزَّلَ عَلَيْك
آیات 1-6، آل عمران، قسمت اول بخش سوم ● وجه اين كه قرآن كريم درباره وحى ، تعبير انزال و تنزيل (فرود آمدن ) را بكار برده است و اما اين سؤال كه اصلا چرا قرآن كريم وحى را به تنزيل و انزال كه لازمه معنايش فرود آمدن از مكانى والا و يا مقامى والا است تعبير فرموده ؟ جوابش اين است كه وقتى مقام خداى تعالى بلندترين مقام باشد و آيات قرآنى و يا اوامر و نواهى از آن مقام بسوى بندگان صادر مى شود قهرا مقام بندگان مقامى پايين تر خواهد بود، كه دستورات الهى در آن مقام مستقر مى شود و خداى تعالى مقام خود را بلند و درجات خود را رفيع خوانده ، فرموده : ((انه على حكيم )). و نيز قرآن كريم را نازل از ناحيه خود خوانده و فرموده : ((و لما جاءهم كتاب من عند اللّه مصدق لما معهم )). پس به اين دو اعتبار، يعنى بلندى مقام خدا، و پستى مقام عبوديت ، صحيح است كه آمدن قرآن از آن مقام به اين مقام را نزول خواند. ترجمه تفسير الميزان جلد 3 صفحه : 9 و به عبارت ديگر، استقرار وحى در قلب شريف رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله ) را نازل شدن وحى از خدا به آن حضرت دانست . چون خداى تعالى در آيه : ((انه على حكيم )) مقام خود را مقامى والا و بلند خوانده ، البته در آيه : ((و لما جاءهم كتاب من عند اللّه مصدق لما معهم )) استقرار وحى در قلب رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله ) را به آمدن كتاب هم تعبير كرده است . و اما اينكه در آيه مورد بحث فرمود: ((بالحق )) مفسرين در معناى آن گفته اند: بطور كلى حق و صدق عبارت است از خبر مطابق با واقع ، با اين تفاوت كه چنين خبرى را از آن جهت كه در مقابلش واقعيتى خارجى و ثابت ، وجود دارد حق گويند، و از اين جهت كه خود خبر مطابق با آن واقعيت خارجى است صدق مى نامند. بنابراين اطلاق كلمه ((حق )) كه به معناى اعيان خارجى و امور واقعى است بر خداى تعالى و گفتن اينكه ((خدا حق است )) و نيز اطلاقش بر حقايق خارجيه و گفتن اينكه ((موجودات خارجى حق هستند)) از اين بابت است كه خبر دادن از خدا و از حقايق خارجيه خبرى است مطابق با واقع ، و به هر حال مراد از ((حق )) در آيه شريفه ، امر ثابت است ، امرى است كه بطلان نمى پذيرد. و ظاهرا حرف ((با)) در كلمه ((بالحق )) مصاحبت را مى رساند، و آيه چنين معنا مى دهد كه : خداى تعالى كتاب را بر تو نازل كرد نازل كردنى همراه با حق ، به طورى كه حق از آن جدا نخواهد بود، و همراه بودنش با حق باعث مى شود كه نه بعدها بطلان عارضش بشود، و نه در حين نزول آميخته با بطلان باشد. پس اين كتاب از اينكه روزى بطلان بر او چيره گردد ايمن است ، پس در جمله ((نزل عليك الكتاب بالحق )) استعاره به كنايه بكار رفته البته مفسرين در معناى حرف ((با)) وجوهى ديگر ذكر كرده اند كه خالى از اشكال نيست . و اما اينكه فرمود: ((مصدقا)) تصديق از ماده صدق است ، وقتى گفته مى شود من گفتار فلانى را تصديق كردم ، معنايش اين است كه با آن معامله صدق نمودم و اعتراف دارم كه او راست مى گويد، و همچنين وقتى گفته مى شود: فلان گفتار را تصديق دارم معنايش اين است كه به راستى و درستى آن اعتراف كردم . و مراد از جمله : ((لما بين يديه )) كتب آسمانى حاضر در عصر نزول قرآن يعنى تورات و انجيل است ، چنانكه در سوره مائده آيه 48 صريحا بيان كرده كه مراد از اين جمله ، تورات و انجيل است كه در هر دو هدايت است . ترجمه تفسير الميزان جلد 3 صفحه : 10 و اين آيه شريفه خالى از دلالت بر اين معنا نيست كه تورات و انجيلى كه آن روز در دست يهود و نصارا بوده ، همه اش تحريف شده نبوده بلكه پاره اى از مطالب آن همان تورات و انجيل واقعى بوده ، كه بر موسى و عيسى (عليهما السلام ) نازل شده ، اما همه آنها آياتى كه از طرف خدا نازل شده باشد نبوده ، بلكه دستخوش سقط و تحريف شده است . و اين نيز مسلم است كه تورات و انجيل زمان رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله ) همين تورات و انجيل چهارگانه (مرقس ، يوحنا، متى و لوقا) زمان ما بوده است . پس قرآن كريم اين تورات و اناجيل را فى الجمله نه صد در صد قبول دارد، و نيز به وقوع تحريف ، و دست خوردگى آن شهادت داده مى فرمايد: ((و لقد اخذ اللّه ميثاق بنى اسرائيل - تا آنجا كه مى فرمايد: و جعلنا قلوبهم قاسيه يحرفون الكلم عن مواضعه ، و نسوا حظا مما ذكروا به - تا آنجا كه مى فرمايد و من الذين قالوا انا نصارى ، اخذنا ميثاقهم ، فنسوا حظا مما ذكروا به ...)) كه ترجمه اش در همين سوره مى آيد و در سه جا از اين آيه از وقوع تحريف و سقط در تورات و انجيل خبر داده است . 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei
□امام صادق عليه السّلام فرمودند: عالم باشى یا جاهل، خاموشى را برگزین تا بردبار به شمار آیى. زیرا خاموشى نزد دانایان زینت و در پیش نادانان پوشش است. □عَلَيْكَ بِالصَّمْتِ تُعَدَّ حَلِيماً جَاهِلًا كُنْتَ أَوْ عَالِماً فَإِنَّ الصَّمْتَ زَيْنٌ لَكَ عِنْدَ الْعُلَمَاءِ وَ سَتْرٌ لَكَ عِنْدَ الْجُهَّال‏. ○تحف العقول، ص ٣٠٥○ @mohamad_hosein_tabatabaei
□○" تنهایی و مصاحبت "○□ □جاناتان سوییفت نویسنده معروف داستان " سفرهای گالیور " در یکی از مقالات خود گفته است: زندگی خود را به دو بخش تقسیم کنید: تنهایی و مصاحبت؛ و بکوشید که تنهایی شما به درد مصاحبت و مصاحبت شما به درد تنهایی تان بخورد. □این پندی است که اگر آدمیان در گوش کنند بیش از هزار گوشوار دُر و لعل بر زیب و فرّشان می افزاید: وقتی در صحبت یاران نیستیم چه خوشتر که خود را زیور کنیم و بیاراییم برای زمانی که به صحبت ایشان می رسیم و چنانکه خداوند در وصف خود فرموده است: " کل یوم هو فی شأن " یعنی او هر روز در شأنی و تجلی تازه ای است، ما نیز هر روز اطواری دلنواز و احوالی نو رسیده و با طراوت از خود نشان دهیم و به صحبت یکدیگر درآییم با شعری که چون شراب دوساله مستی بخش باشد و به گفته افلاطون خاطرات هزار ساله ما را تازه کند یا حکایتی شگرف و شنیدنی که چشمها را به رخسار شاه پریان بگشاید یا اطوار تازه ای از اسرار عشق و دوستی که دلها را گرمی بخشد یا پندی که چون آویز مروارید گوشها را بیاراید و هوش ها را برباید یا هدیه کوچکی که نهال دوستی را برویاند و ریشه دشمنی را برکند و بدین هدیه های زمینی و آسمانی از ملالت ها بکاهیم و بر شادی ها بیفزاییم و از آن سوی دیگر مصاحبت ما نیز باید با نازنینانی باشد که می توان به روی ایشان می گلگون نوشید و از خوی ایشان فرشتگی آموخت و به هوش باشیم که: نخست موعظه پیر می فروش اینست که از معاشر ناجنس احتراز کنید و بایسته است که آدمی اگر از دیو و دد ملول شده است چراغ به دست در جستجوی انسانهایی باشد که در مواجه با ایشان چون ماه در مقابله با خورشید روشن شود همین گونه مصاحبت های متعالی است که آدمی را از افسردگی و ملالت بیرون می آورد و از کلبه احزان در کنار یوسف می نشاند و خاطره شیرینش می تواند چون یاد خدا یونس را در شکم ماهی از تنهایی برهاند و او را یار و مونس باشد. ○گر تو سنگ خاره و مرمر بُوی ○چون به صاحبدل رسی گوهر شوی ○یک زمانی صحبتی با اولیا ○بهتر از صد ساله طاعت بی ریا ○گر تو بر آنی که به جایی رسی ○رسته ز ظلمت به صفایی رسی ○پاکدلی را به مقابل گرای ○تا شودت زآیینه ظلمت زدای ○ماه چو با مهر مقابل شود ○وا رهد از ظلمت و کامل شود □○نوشته حسین الهی قمشه ای○□ @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □آن ها که اهلش هستند از ابتدای شب یا از نیمه ی شب سفر می ک
□حالا شخص این همه راه را از سر شب آمده است تا اذان صبح، اذان صبح که گفته شد و صبح صادق دمید، تا طلوع آفتاب، بین طلوع صبح صادق تا طلوع آفتاب (بین این دو طلوع) وقت شکار جناب عالی است. حالا باید تیر را بزنی و شکار را بگیری، ببینی از اسرار نظام هستی چه خبر می توانی کسب کنی.(۱۸) @mohamad_hosein_tabatabaei
□○مؤثر فی الوجود کیست؟○□ □جناب ابن عربی در کتاب شریف فتوحات مکیه درباره‌ی شرایط عصر مهدوی می‌گوید: «مرد شب می‌کند در حالی که جاهل، ترسو و بخیل است و صبح می‌کند در حالی که داناترین، دلیرترین و بخشنده‌ترین مردمان است». امام اینگونه است. امام زهیر عثمانی را زهیر حسینی می‌کند. امام حرّ بن یزید ریاحی را حرّ اباعبدالله الحسین می‌کند. ما باید خودمان را به دامن امام بیندازیم. اگر گنهکاریم، اگر متوقف و در راه مانده‌ایم تنها راه نجات ما این است که خودمان را به دامن معصوم بیندازیم. امام همه کار می‌تواند بکند. در داستان آن شخص شرابخواری که از حضور امام شرم کرد، امام شراب او را سرکه کرد... در جایی دیگر داریم که از شخصی پرسید چند درهم در جیبت داری؟ شخص گفت در جیبم درهم نیست و دینار است. فرمود دستی به جیبت بینداز، دید همه‌ی پولهایش درهم شده. امام عَرَض را جوهر می‌کند و جوهر را عرض. امام باقر علیه السلام می‌فرماید: «إِذَا قَامَ قَائِمُنَا وَضَعَ اَللَّهُ يَدَهُ عَلَى رُءُوسِ اَلْعِبَادِ فَجَمَعَ بِهَا عُقُولَهُمْ وَ كَمَلَتْ بِهِ أَحْلاَمُهُمْ». اگر حضرت قیام کند، دست بر سر بندگان می‌گذارد و عقول ایشان کامل می‌شود. او بر افلاک و املاک و آفاق و انفس تأثیر دارد. او از هیچ چیزی متأثر نمی‌شود بلکه او علی الاطلاق در نظام هستی مؤثر است، . اثر هر چیزی از اوست چون ولایت صورت هر چیزی است و از هیچ چیزی به حیث ذاتش اثر نمی‌گیرد. او فقط رنگ خدا را دارد و خودش اثر حق متعال است؛ اینجا هم اثر را ظهور معنا کن چون ذات حق تبارک و تعالی منزه از این است که مؤثر و متأثر باشد فلذا تأثیر و تأثر در خلقت آن هم بواسطه امام مطرح است. البته چون موثر در وجود است همو هم به حیث مظاهرش متأثر است اما عرض کردم به حیث کنه اش از هیچ موجود محدودی متأثر نمی شود، این سخن را دریاب و تفکر کن و مغتنم بشمار!! این حقیقت نورانیت امام است که در تمام نظام هستی بر هر مخلوقی محیط است. او مقام امر و صاحب امر است. مقام امر بر مقام خلق استیلا و قهر و غلبه دارد لذا هیچ یک از موجودات عالم خلق نیستند الا اینکه حضرت روحی فداه بر او محیط است. ...
□●برشی از یک کتاب ●□ □●در حفظ دین خود بکوشید و خسته و بی تاب و بی حوصله نشوید و نشان ندهید ؛ که گفته اند《حفظ دین در آخرالزمان از نگاه داشتن آتش شعله ور در کف دست سخت تر است》. درباره دین به دست آورید ؛ و گول هر یا را نخورید ،《مقداری از کتابهای را بخوانید》، اسلام را با (عملکردها و اشخاص) مقایسه و فاسدان و دنیاداران را در هر لباس" ملاک " دین شناسی نشناسید . شما جوانان مظلوم ایران امروز میان دو هیولای مهیب و حمله ور گرفتار شده اید : برخی مسلمان نما در آن طرف داریم و برخی متفکرنما در این طرف و شما هنگامی که از《اسلام و منابع اصیل اسلام》اطلاعاتی مستند و درست فهم شده و کافی نداشته باشید ؛ اسلامی و غیر اسلامی عملکردها را از هم تمیز نمی دهید و همه را به پای اسلام می گذارید و از چشم اسلام می بینید ؛ پس باید را جدی گرفت ، باید (خامی جوانی) و احساسات (بی مبانی) را از خود دور کرد ... بِهوش باشید ؛ بِهوش باشید . □● ۱۵۰ سال تلاش خونین ، محمد رضا حکیمی ، ص ۱۴۲ الی ۱۴۸●□ @mohamad_hosein_tabatabaei
■●" شاعر خرد و حکمت "●■ ■ناصرخسرو تا چهل سالگی به عشرت و باده نوشی های بی مایه در شغل های دیوانی بی پایه گذراند تا شبی فیض الهی چون یکی از فرشتگانِ شبِ قدر بر او نازل شد و او را از خواب غفلت بیدار کرد. ناصر این واقعهٔ فرخنده را در سفرنامهٔ خویش که در شمار سفرنامه های گزیدهٔ جهان است چنین حکایت کرده است: شبی در خواب دیدم که یکی مرا گفتی: " چند خواهی خوردن از این شراب که خِرَد از مردم زایل کند؟ اگر به هوش باشی، بهتر. " من جواب گفتم که: " حکما جز این چیزی نتوانستند ساخت که اندوهِ دنیا کم کند. " جواب داد که: " بیخودی و بیهوشی راحتی نباشد. حکیم نتوان گفت کسی را که مردم را به بیهوشی رهنمون باشد، بلکه چیزی باید طلبید که خرَد و هوش را بیفزاید. " گفتم که " من این از کجا آرم؟ " گفت: " جوینده یابنده باشد. " و پس سوی قبله اشارت کرد و دیگر سخن نگفت. ■●برگرفته از پیشگفتار کتاب " گنجینه آشنا " به قلم حسین الهی قمشه ای●■ @mohamad_hosein_tabatabaei
□○ " قرآن بخوان..."○□ ○ای آن‌که نیست غیر خدا خون‌بهای تو! ○خونِ سرشکستهٔ من رونمای تو ○«زینب سرش شکسته ولی سرشکسته نیست» ○سر خَم نکرده پیش کسی جز خدای تو ○قرآن بخوان اگرچه تو را سنگ می‌زنند ○دین خدا نفس بکشد با صدای تو ○زینب نفس نمی‌کشد‌ ای نفس مطمئن ○یک لحظه در هوای کسی جز هوای تو ○تو سربلند بر سرِ نیزه بخوان، بدان ○زینب هم ایستاده بمیرد برای تو... @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
آیات 1-6، آل عمران، قسمت اول بخش سوم ● وجه اين كه قرآن كريم درباره وحى ، تعبير انزال و تنزيل (فر
آیات1-6 آل عمران ، قسمت دوم بخش اول ● معناى كلمه ((تورات )) و ((انجيل )) وَ ماأَنزَلَ التَّوْرَاةَ وَ الانجِيلَ مِن قَبْلُ هُدًى لِّلنَّاسِ كلمه تورات لغتى است كه در زبان عبرانى به معناى شريعت در زبان عربى است ، و كلمه ((انجيل )) به قول بعضى ، يونانى و بقول بعضى ديگر در اصل فارسى بوده ، و به معناى بشارت است و ما ان شاء اللّه در سوره مائده آن جا كه مى فرمايد: ((انا انزلنا التورايه فيها هدى و نور...)) بحث مفصلى درباره اين دو كتاب خواهيم كرد. قرآن كريم اصرار دارد كه هميشه از كتاب عيسى به لفظ انجيل تعبير كند نه اناجيل ، و نيز اصرار دارد آن يك انجيل را نازل از ناحيه خدا بداند، و با در نظر گرفتن اينكه انجيل ها متعدد هستند، و از آنها آنچه قبل از قرآن و در عصر نزول آن در دست مردم موجود بوده چهار عدد بوده 1 - لوقا 2 - مرقس ، 3 - متى ، 4 - يوحنا. معلوم مى شود از اينها آن انجيلى كه از ناحيه خداى تعالى نازل شده يكى بوده باقى انجيل ها كتاب آسمانى نبوده ، يعنى همه انجيل هاى موجود دست خورده و تحريف شده اند، و بهر حال ذكر تورات و انجيل در آيه مورد بحث يعنى در اول سوره ، خالى از نوعى تعريض و كنايه به يهود و نصارا نيست ، تعريض و طعنه به اعمالى كه كردند، و به سخنانى كه در مورد تولد عيسى و نبوت و به آسمان رفتنش زدند. ترجمه تفسير الميزان جلد 3 صفحه : 11 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei
□●حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره●□ □هماهنگی و موافقت اخلاقی بین مرد و زن در محیط خانواده از هر لحاظ و به‌صورت صددرصد برای غیر انبیا و اولیا علیهم‌السلام غیرممکن است. □اگر بخواهیم ، گرم و و باشد، فقط باید ، ، ، و را پیشه خود کنیم تا محیط خانه گرم و نورانی باشد. اگر اینها نباشد اصطکاک و برخورد پیش خواهد آمد و همه اختلافات خانوادگی از همین‌جا ناشی می‌شود. □●در محضر بهجت، ج۱، ص۳۰۰●□ @mohamad_hosein_tabatabaei
□○مراقبات روزهای پایانی ماه شعبان○□ □اباصلت هروی می‌گوید: جمعۀ آخر ماه شعبان خدمت امام رضا علیه ‌السّلام رسیدم. حضرت فرمودند: □ای اباصلت! اکثر ماه شعبان رفت و امروز جمعۀ آخر ماه است، پس تقصیر‌ها و کوتاهی‌های گذشته را در بقیۀ این ماه جبران کن و به آنچه برای تو سودمند است روی‌ آور، بسیار دعا کن و استغفار نما و قرآن را بسیار تلاوت کن و از گناهان خود توبه نما تا وقتی‌ که ماه رمضان داخل می‌شود، خود را برای خدا خالص ساخته باشی و هر دَیْن و امانتی بر عهده داری، ادا کن و کینۀ هر کس که در دل داری بیرون نما و گناهانی را که انجام می‌دادی ترک کن و از خدا بترس و در امور پنهان و آشکار خود بر خدا توکّل نما که هر کس بر خدا توکّل کند، خداوند امور او را کفایت می‌نماید و در بقیۀ این ماه این دعا را بسیار بخوان: □«اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَكُنْ غَفَرْتَ لَنَا فِی مَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِيمَا بَقِیَ مِنْهُ» □«خدايا اگر در آنچه از ماه شعبان گذشت ما را نیامرزیده‌ای، ‌در آن قسمت که از این ماه مانده ما را بیامرز» : □خداوند به احترام و عظمت ماه مبارک رمضان، بنده‌های بسیاری را در ماه شعبان از آتش جهنّم آزاد می‌گرداند. @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □حالا شخص این همه راه را از سر شب آمده است تا اذان صبح، اذ
□باید شخص ببینید، روزی دیشب تا امروزش که این همه ذکر گفت و سیر و سلوک کرد، در بین الطلوعین چیست؟ پس به طور قطع، جناب اویس در بین الطلوعین هم در شکار است، هم شب تا به صبح، در سیر قیامی یا قعودی، یا رکوعی، یا سجودی است، هم از سویی دیگر، چون چوپان است و گوسفند دارد، نمی تواند گوسفندانش را از صبح تا غروب در آخور نگه دارد، باید آن ها را به چرا ببرد، و از سویی دیگر، مادر پیری دارد که چون تک فرزند است، مادرش نان آوری جز او ندارد، پس اویس باید از صبح تا غروب، به دنبال کسب روزی برای اسرای منزل رود، در پیشگاه الهی این گوسفندان اسیر دست اویند. باید آن ها را به چرا ببرد، قطعا نگه داری گوسفندان، گرفتاری دارد.(۱۹)
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □باید شخص ببینید، روزی دیشب تا امروزش که این همه ذکر گفت و
□یک گوسفند برای چوپان زحمت زیادی دارد، مجددا پس از باز گرداندن گوسفندان و خستگی های روز، باز هم از آغاز شب تا سحر بایستد، باز هم بین الطلوعین و شکار، باز هم رفتن به صحرا! این حال، دیگر در ذهن هیچ چوپانی نمی گنجد. تمام چوپان های عالم را جمع بفرمایید، ذهن شان یارای ادراک این مطلب را ندارد که یک چوپان بتواند این همه کار کند.(۲۰)
□○" آزمون صبر "○□ □دیر رسیدن یاری خداوند، آزمون ایمان و صبر و پایداری مؤمنان است و در این دیر کرد خود برکت ها و هدیه هاست. ○به عذرِ بندگی دیر آمدم دیر ○اگر دیر آمدم شیر آمدم شیر ، □در کورۀ اضطراب این دیرکردها ، آدمیان از خلوص و ناخالصی خود آگاه می شوند و آگاهی آغاز حرکت سوی کمال است. □○برگرفته از کتاب " در صحبت قرآن " به قلم حسین الهی قمشه ای○□ @mohamad_hosein_tabatabaei
○مطرب آغازید بیتی خوابْناک ○که اَنِلْنِی الْکَاسَ یا مَنْ لا اَراک □(ای کسی که تو را نمی بینم، جامی لبریز به من بده.) ○اَنْتَ وَجهی، لا عَجَب اَن لا اَراه ○غایةُ القُربِ حِجابُ الْاِشْتِباه □(تو حقیقت منی و تعجبی نیست که او را نبینم، زیرا غایت قرب، حجاب اشتباه و خطای من شده است.) ○اَنْتَ عَقْلی لا عَجَبْ ِانْ لَمْ اَرَکْ ○مِن وُفورِ الْاِلِتباسِِ الُمْشْتَبَکْ □(تو عقل منی، اگر من تو را از کثرت اشتباهاتِ تودرتو و درهم پیچیده نبینم جای هیچ تعجبی نیست.) ○جِئْتَ اَقْرَبْ اَنْتَ مِنْ حَبْلِ الْوَرید ○کَمْ اَقُلْ یا یا نِداءٌ لِلْبَعید □(تو از رگ گردنم به من نزدیکتری. تا کی در خطاب به تو بگویم: «یا» چرا که حرف ندای «یا» برای خواندن شخص از مسافتی دور است.) ○بَلْ اُغالِطْهُم اُنادی فِی القِفار ○کَیْ اُکَتِّم مَن مَعی مِمَّن اَغار □(بلکه مردم نااهل را به اشتباه می اندازم و در بیابان ها(عمداً) تو را صدا می کنم تا آن کسی را که بدو غیرت می ورزم از نگاه نااهلان پنهان سازم.)
□بشریت انسان کامل، از برای ایجاد مناسبت و مجانست با خلق است، چرا که بدون مناسبت هیچ ارتباطی متصور نبوده، و اگر ارتباطی نباشد، هیچ شفاعت و استکمالی در کار نیست، لیکن با این همه، بشریت شخص «ولیّ الله» حجابی ست بس عظیم و غلیظ، چرا که اکثریت خلق بر آن میشوند که او را رد و انکار نموده، و از مقام الهی وی غافل شوند، چون سخنشان این است که: این شخص هم همچو ما میخورد و مینوشد و دفع حاجت کرده، و مجامعت نموده، و همچون ما زندگی میکند، پس او را بر ما هیچ امتیازی نیست، و این همان مکر الهی ست که دردانه ی خود را در بین مردم مخفی نموده است. □مراقب مکر حق تعالی بوده باشید، چه بسا که همسر و یا پدر و یا مادر و یا دوست و یا یکی از آشنایان شما، از اولیای الهی بوده باشد، و شما از وی غافل بوده باشید.
□●نماز آخرین جمعه ی شعبان المعظم●□ □در مخلاه شیخ بهایی به نقل از پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) آمده است: □هرکه آسانی پس از سختی، غنای پس از فقر، عزت بعد از خواری، حیات پس از مرگ، هدایت پس از گمراهی، نور بعد از ظلمت و توبه ی از همه ی گناهان را می خواهد، در آخرین جمعه ی ماه شعبان مابین نماز ظهر و عصر، هشت رکعت نماز (چهار نماز دو رکعتی پی در پی) به جا آورد. در هر رکعت بعد از حمد +۵ بار سوره انشراح+ ۵ بار سوره قدر + ۵ بار سوره اخلاص را بخواند و پس از اتمام نمازها این دعا را بخواند: □«اللهُمَّ يا اَكرَمَ مِن كُلِّ كَريمٍ وَ يا اَسرَعَ مُجيبٍ وَ يا اَقرَبَ سَميعٍ اَشرِكني في جَميعِ ما اَعطَيتَ عِبادَكَ في هذا اليَومِ وَ ما قَبلَهُ وَ ما بَعدَهُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ بِحَقِّ القُرآنِ العَظيمِ آمينَ آمينَ بِرَحمَتِكَ يا اَرحَمَ الرَاحِمينَ» □پروردگارا! ای کریم ترین کریمان! ای کسی که سریع ترین فردی در اجابت و ای کسی که نزدیک ترین شنونده هستی! مرا شریک کن در همه ی چیزهایی که در چنین روزی و در روزهای قبل از آن و در روزهای پس از آن به بندگانت عطا کردی و خواهی کرد؛ به حقّ پیغمبر اکرم و خاندانش و به حقّ قرآن عظیم. اجابت فرما! اجابت فرما! به رحمتت، ای مهربان ترین مهربانان! @mohamad_hosein_tabatabaei
‎صبر_کنیم.... □حاج محمد اسماعیل دولابی□ □قبل از بارش باران، تندبادی بر می‎خیزد و گرد و غبار زیادی بر پا می‎کند و همه‎ی خس و خاشاک‎ها و آشغال‎ها را از روی زمین جارو می‎کند. امّا اگر کمی ‎صبر کنیم، باد آرام می‎گیرد و باران می‎بارد و سپس ابرها کنار می‌روند و هوا لطیف و آفتابی می‎شود. آشوب‎ها و نابسامانی‎هایی که در روزگار ما در سراسر جهان پدیدار شده است، نزدیک‎تر شدن هوای لطیف و آسمان صاف و آفتابی را بشارت می‎دهد. □○مصباح الهدی ص۳۲۳○□ @mohamad_hosein_tabatabaei