▪️ هر جا مشکلی هست در حُکّام است نه در احکام! ✍ علامه حکیمی: 🔴 اگر، به هر دلیل -موّجه یا ناموّجه- نتوانستیم، تعالیم حکومتی و اجتماعی و اقتصادی و عدالتی و معیشتی دین را تحقق بخشیم، نباید تعالیم جاودان و ابدی و بیمانند دین خدا را -به منظور توجیه خود- تضییع کنیم!... باید با صراحت، و قاطعیّت بگوییم، نشد... یا نتوانستیم، یا نخواستیم، یا نگذاشتند، یا … به هر حال، هیچ چیزی بی علّت نیست: علّت ذاتی، یا علّت عرضی. در احکام اسلام، در صورت شناخت درست آنها، علّت ذاتی برای عمل نشدن وجود ندارد. هر چه هست علّت‌های عرضی است، یعنی: هر جا مشکلی هست، در حُکّام است نه در احکام. 🆔 @mohamadrezahakimi

▪️مسلمانان و تجربه تلخ التقاط 🔴 ای کاش مسلمانان به آنچه کتاب آسمانی آنان را از نخست به آن فرا خوانده بود و راه شناخت صحیح را معرفی کرده بود یعنی عینگرایی، سیر، مشاهده، دیدن، بساویدن، تجربه و آزمون، گوش فرا داده بودند، و آنان را بیگانه از معلمان این راه، با هجومها و تهاجمهای گوناگون فرهنگی به ذهنگرایی و مجادلات بی حاصل و بحثهای تفرقه آفرین و اختلاف نظرهای گمراه کننده نکشانده بود و از علمیت عینگرای قرآنی محروم نساخته بود. پیام جاودانه/صفحه ۱۳۲ 🆔 @mohamadrezahakimi

🔴 ۲۵ میلیون ایرانی زیر خط فقر 🔺 در سال ۱۴۰۰ بنا به آمار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی افراد زیر خط فقر به ۲۵ میلیون و ۶۰۰ هزار نفر رسیده است. آیا این آمار خجالت‌آور نیست؟ @mohamadrezahakimi

🔴 ده را همه، آب، در ربوده ما لافزنان که دهخداییم ✍🏻 انقلاب ما هنوز تا یک «انقلاب واقعی» فاصله ای بسیار دارد. و آنچه مایه تأسفی عمیق است این است که هر روز که می آید این فاصله نه تنها کمتر نمی شود بلکه بیشتر نیز می شود، و شکافهای قارونی در زندگیها همواره عمیق تر و عمیق تر می گردد. در این حرکت که در ایران واقع شد، کارهایی می بایست بشود و نشد، و کارهایی نمی بایست بشود و شد. و عمده ناکامی انقلاب از همینجاست... به نظر اینجانب می بایست سرمایه داران در حاکمیت نفوذ نمی کردند که کردند، و می بایست روحانی به کارهای اجرایی نمی پرداخت که پرداخت. نتیجه موضوع نخست، محو زمینه های حرکت به سوی عدالت و ساختن جامعه قرآنی شد برای همیشه؛ و نتیجه موضوع دوم، ضعف مدیریت و قابلیت هر چه بیشتر نفوذپذیری شد، بصورتی غیر قابل جبران؛ و می نگریم که ضعف مدیریت چگونه بیداد می کند، و امیدی به سامانیابی نابسامانیهای گوناگون بر جای نمی گذارد. نتیجه موضوع نخست این شد که دیگر نتوان به آیات « إن الله يأمر بالعدل» و «ليقوم الناس بالقسط » و « أوفوا الكيل و الميزان » تحقق بخشید، و همچنین به احادیثی مانند «العدل حياة الاحكام» 📚محمدرضا حکیمی- قصد و عدم وقوع -ص۲۹۶ 🆔 @mohamadrezahakimi

🔴 علامه حکیمی معتقد است:《نزدیکی روحی باید به نزدیکی معیشتی منجر شود وگرنه چیزی جز ظاهرسازی و دروغ نخواهد بود》 🆔 @mohamadrezahakimi

🔴 اسلام نیامده است تا در جوامع اسلامی گروهی اندک از متکاثران و اترافگرایان مسرف به تصاحب ثروتها دست یازند در حالی که گروهها گروه از مردم از درد گرسنگی و ناداری رنج ببرند. 📗 اهداف الحیات: ص۵۹ 🆔 @mohamadrezahakimi

📌ترسیم چهره حاکمِ اسلامی از زبان امام رضا 🟡 معمّر بن خلاّد به امام رضا گفت: خدا زودتر فرج شما را برساند! امام گفت: اى معمّر! اين فرج، فرج خود شما است، زيرا نصيب من از حاكميت اسلامى، به خدا سوگند، فقط كيسۀ كوچكى است، در آن مشتى آرد جو نبيخته، و سر آن مهر شده. اين است روش حاكم اسلامى، در حكومت اسلامى؛ و اين گونه است زهد و وارستگى حاكم اسلامى: بهرۀ او توشه دانى است داراى مشتى آرد جو نبيخته، و سر آن بسته و مهر شده، تا كسى چيزى بر آن نيفزايد. اين ترسيم چهرۀ حاكم اسلامى است از زبان امام ابوالحسن على بن موسى الرّضا «عليه السّلام». و تا رهبران و مسئولان چنين نباشند، اصلاحات اجتماعى عملى نخواهد بود، و از گفته و شعار نخواهد گذشت. 📚الحیات: ج۲، ص۴۵ 🆔 @mohamadrezahakimi

📸 ثبتی از غبار روبی علامه حافظیان از مضجع شریف مراد و محبوب خویش مولانا حضرت علی بن موسی الرضا سلام الله علیه بعد از نصب ضریح ساخت ایشان. ◽️امروز، روز بیست و سوم ذی القعده، روز بسیار شریفی است، این روز زیارتی مخصوص مولانا حضرت امام رضا( سلام الله علیه) است و زیارت آن حضرت از دور و نزدیک سنت است. ▪️سید بن طاوس رحمه الله در کتاب «الإقبال بالأعمال الحسنة»، در ذیل اعمال روز ۲۳ ذی القعده می نویسد: «در بعضی از کتاب‌های دانشمندان غیر عرب دیده‌ام که زیارت امام رضا(علیه السلام) در روز ۲۳ ذی القعده، از نزدیک یا دور، به وسیله یکی از زیارات معروف یا آن چه که شبیه زیارت است، مستحب است. (الإقبال بالأعمال الحسنة: ۱۳۰). 🆔 @mohamadrezahakimi

🔴 همسانی حاکمان در معیشت، با ضعیف‌ترین افراد جامعه الحیات: ج۹، ص۴۳۳ 🆔 @mohamadrezahakimi

🔴 کسی که به ظلم اقتصادی و معیشتی توجهی ندارد غافل است. الحیات: ج۶، ص۵۴۵ 🆔 @mohamadrezahakimi

🔸برای انسانی که گرسنه است، از معنویت سخن گفتن و از کمال ارزش‌های اخلاقی دَم زدن، فریب و فاجعه است. 👤دکتر علی شریعتی 📚کتاب چه باید کرد، ص۳۵۷ 🆔 @mohamadrezahakimi

🎥| سرفه قناری و سکته کلمات ◽️روایتی از‌ زندگی استاد حکیمی 🔺بزودی... 🆔 @mohamadrezahakimi

▪️طرح فروش کتاب حماسه غدیر 📗 این کتاب ۳۵۰ صفحه می‌باشد. 📲 برای خرید کتاب به شماره ۰۹۳۵۵۳۹۶۰۷۶ پیامک دهید. ✍️ برشی از‌کتاب: 🟢 محتوای اصلی واقعه غدیر و سخنان پیامبر(ص) در آن روز چنین است: تعیین شکل صحیح رهبری و سرپرستی اهل حق، لزوم ایمان به حکومت پیشوای عادل و بیعت کردن با او و مخالفت با هر نظام ستمگری که حقوق مردم را رعایت نکند و جانب محرومان را نگیرد. پس محتوای غدیر یعنی اسلام، عمل به اسلام و بقای اسلام. به عبارت دیگر محتوای غدیر یعنی اقامه حدود اسلام و ادامه اجرای امر به معروف و نهی از منکر که عزت و بقای احکام خدا به این دو امر است. بنابراین آیا انکار چنین محتوایی انکار اسلام نیست؟ 🆔 @mohamadrezahakimi

مرحوم استاد محمدرضا حکیمی: 1) ‏عاشورا این نیست که با تلاش شماری منبری و مداح حرفه ای (که روش آنان و منطق و شعرشان، کاملا بر خلاف شاعران شیعه حماسه گستر دوران ائمه است)، مردم را در یک روز معین به سر و سینه زدن وا دارند و در معابر روان سازند. بعد عاطفی عاشورا، اگر منبری‌ها و مداح‌ها به صورت ضروری و فوری و اصولی، اصلاح شوند و مردم بر یک غم بزرگ گریه کنند، نه تنها خوب که لازم است. قلب انسان نباید به دنیای غم های بزرگ بیگانه باشد، اما عاشورا همه‌اش #روضه و غم گساری نیست. 2) عاشورا، حرکتی برای نفی ظلم و اجرای عدالت است، چنانکه در خطبه دوم حضرت امام حسین به صراحت ذکر شده است. عاشورا حماسه فجرهای بزرگ انقلاب‌های خونینی است، که حق محرومان را بگیرد و به آنان برساند. 3) باید طرفداران عاشورا و حکومت‌های مدعی اعتقاد به #عاشورا ، به عدالت و انصاف معتقد باشند، و جامعه را بر اساس عدل و داد بسازند، و این همه تفاوت‌های جهنمی و «دره‌های فقر» و «قله‌های ثروت» وجود نداشته باشد، و یزیدیانی که در زیر نام #حسین خود را پنهان کرده‌اند و در میان نباشد. 🆔 @mohamadrezahakimi

‌‌⚫️ قلب انسان نباید به دنیای غم‌های بزرگ بیگانه باشد، اما عاشورا همه‌اش روضه و غم‌گساری نیست. عاشورا، حرکتی برای نفی ظلم و اجرای عدالت است، چنانکه در خطبه دوم حضرت امام حسین(ع) به صراحت ذکر شده است. عاشورا حماسه فجرهای بزرگ انقلاب‌های خونینی است که حق محرومان را بگیرد و به آنان برساند. باید طرفداران عاشورا و حکومت‌های مدعی اعتقاد به عاشورا، به عدالت و انصاف معتقد باشند و جامعه را بر اساس عدل و داد بسازند و این همه تفاوت‌های جهنمی و دره‌های «فقر» و «قله‌های ثروت» وجود نداشته باشد و یزیدیانی که در زیر نام حسین(ع) خود را پنهان کرده‌اند در میان نباشد. امام حسین(ع) در روز عاشورا از بشریت خواست که اگر دین ندارند، آزاده باشند و این همه تورم و رانت‌خواری و چپاول و بی‌بندوباری، که موجب این همه فساد اخلاقی و سقوط انسانی در جامعه است و این تورم آزاد و فروشندگان جلاد و این دستگاه ویرانه به تعبیر خود مقامات، آیا در خور بردن نام حسین(ع) و عاشورا هست؟ علامه محمدرضا حکیمی رحمة‌الله علیه 🆔 @mohamadrezahakimi

📌📍کو پیامِ عدالتِ عاشورا؟ امروز شيعه در جهان بسيار است، و در كشورهاى بسيارى سكونت دارد، ليكن كشورى كه در همۀ جهان به نام «تشيع» معروف است، و در هر سال برپادارندۀ اصلى مراسم عاشوراى حسينى است، ملت ايران است. يعنى ملتى كه بايد بداند امام حسين «ع» و يارانش شهيد شدند، و خاندان پيامبر «ص» اسير گشتند، تا احكام قرآن عملى گردد، و قسط قرآنى گسترش يابد، و هنگامى كه به نام اسلام و با ياد حسين «ع» و نام حسين «ع»، اينهمه جوانهاى اين مملكت به جبهه رفتند، و سپس جنازۀ آنها راآن هم نه همه رابه خانواده‌هايشان تحويل دادند، بايد «نظام عامل بالعدل» (به نصّ قرآن) و «جامعه قائم بالقسط» (به نص قرآن) تشكيل مى‌يافت، و آيا به‌جاى آن، چه كردند؟ و اكنون كسى هست كه با ريشه‌هاى فساد در قضاوت و اقتصاد و نفوذ نفوذيهاى بيشمار بتواند درافتد؟ و ملت را نجات دهد؟ و يا مى‌شود از يدك كشيدن نام اسلام دست بردارند؟ آيا كو عمل به احكام قضايى و اقتصادى اسلام‌؟ كو پيام عدالت عاشورا؟ 📚الحیاه گزارشی درباره جلد سوم تا ششم به ضمیمه عاشورا مظلومیتی مضاعف: صفحه ۱۴۷ 🆔 @mohamadrezahakimi

🔴 سحرم دولت بیدار به بالین آمد... «خرابه نشینان» ​تخمیسی است اثر طبع استاد محمدرضا حکیمی. این ابیات زبان حالی است، درباره فرستادن سر مطهر حضرت سید الشهدا، امام حسین«ع» به خرابه شام (محل اسکان اسیران کربلا)، که با تضمین غزل معروف حافظ  همراه است. در خرابه که سر پاک شه دین آمد خونفشان لاله دمی در بر نسرین آمد نالۀ طفل شنید از ره تسکین آمد «سحرم دولت بیدار به بالین آمد گفت برخیز که آن خسرو شیرین آمد​»​   عجب از بخت که این دولتِ دمساز آورد در دل شام سیه، محرم هر راز آورد بهر جان، زین قفسم، همدم پرواز آورد ​«​گریه آبی به رخ سوختگان باز آورد ناله فریاد رس عاشق مسکین آمد​»​ ما ز غم سوختگان، در بر هم، با دل زار سر به دیوارِ اسیری، همه، با حال نزار اشک اگر شمع شود، روشنی این شب تار ​«​رسم بد عهدی ایّام، چو دید ابر بهار گریه‌اش، بر سَمَن و سنبل و نسرین آمد​»​ پدر از بهر تسلّای یتیم ناکام با سر آمد، به تماشاگه آن بزم ظُلام دید طفل و شب هجران و غمی بیفرجام قدمی در نه و یک ره به تماشا بخرام تا ببینی که سر باب، چه خونین آمد 🆔 @mohamadrezahakimi

🔴 قرآن کریم، از خلافت یزید و امثال یزید زنده نیست، از شهادت حسین(ع)، زنده و باقی است؛ پس رسول خدا(ص) درست فرمود که «حسین منی و انا من حسین». ✅ وجوب قیام در برابر هر باطلی ✅ و یاری کردن هر حقی تا بنای باعظمت دین بر سر پا بماند، و تعالیم آن، همه‌گیر گردد، و اخلاق آن انتشار یابد، درسی است که انقلاب حسینی به امت اسلام داد. آری، تاریخ باشکوه عاشورا به ما می‌آموزد که گزیدن بقای جاودانی حتی اگر با چشیدن مرگ همراه باشد بر زندگی در زیر یوغ بردگی، برتری دارد، و به پیشباز مرگ رفتن برای رهانیدن امت از چنگال جور و فجور ارزشی مقدس است؛ و ما را بر آن وامی‌دارد که در صراط مستقیم فداکاری برای نجات دین راستین و مشعشع گام نهیم، و از سقط در مغاک خواری سر باز زنیم. 🆔 @mohamadrezahakimi

اندیشمند فقرستیز و مبارز ضدتبعیض محمدرضا حکیمی نامدارترین متفکر تفکیکی قرن چهاردهم بود. حکیمی از معدود روحانیونی بود که بسیار خوب می‌نوشت. سبکی خاص در نوشتن داشت، شیوا، بلیغ، انقلابی، بسیار اثرگذار و در عین‌حال عمیق و برخوردار از چارچوب فکری قدرتمند. من زمانی که متون مذهبی زیاد می‌خواندم از نوشته‌های حکیمی بسیار لذت می‌بردم. قلمش با دیگران تفاوت معنی‌دار داشت. بعدها وقتی با دیدگاه‌های پیتر سینگر در باب اخلاق فقر آشنا شدم، بیش از هر کسی یاد محمدرضا حکیمی افتادم. هیچ اندیشمند وطنی مانند حکیمی، به فقر به عنوان یک ابرمسئله نگاه نکرده است. هفتاد سال مبارزه او در یک کلیدواژه بسیار مهم خلاصه می‌شود: #منهای_فقر حکیمی نه علامه بود، نه آیت‌الله بود، نه فیلسوف بود، نه فقیه بود و نه مفسر؛ او اندیشمند فقرستیز بود و مبارز ضد تبعیض. او برخلاف رویکرد عمومی اصحاب علوم انسانی، خود به هرچه گفت، عمل می‌کرد. کسی که می‌توانست، در جایگاه رفیع قدرت بنشیند یا مدرسه‌ای عریض و طویل و بی‌شمار مقلد و طرفدار داشته باشد، دهه‌های متمادی به کنج کتابخانه رفت و منتقد بی‌عدالتی‌ها شد. او جایزه فارابی را نپذیرفت و گفت؛ علوم انسانی باید برای خدمت به انسان، حفظ حقوق بشر و پاسداری از کرامت انسان باشد. حکیمی دانش خود را در خدمت فقرستیزی قرار داد و نجات #انسان_محروم را مهمترین وظیفه دین و مذهب دانست. او هرگز جامه عافیت نپوشید و مبارزه برای عادلت را واننهاد. عدالت در اندیشه او انتزاعی، تعارف، مد و بازی سیاسی نبود. او‌ به عدالت نگاه عینی داشت و به این دلیل با فقر مبارزه می‌کرد. او برخلاف بسیاری از هم‌نسلان خود تا آخر بر عهد خود با آرمان‌هایش ایستاد و‌ هرگز گذر زمان و «واقعیت‌ها» او را با آرمان عدالت بیگانه‌ نکرد. او تا همیشه انقلابی ماند. حکیمی بسیار زیست اما هرگز افول نکرد و هرگز دچار تشتت فکری و برائت از گذشته خود نشد. او همیشه در اوج ماند و در آخرین دهه عمر خود، در اوج جولان هیولای فقر، بیش از گذشته مورد توجه نخبگان قرار گرفت. او بیدارگر اقالیم قبله بود. عاش سعیدا مات سعیدا. #اصغر_زارع_کهنمویی 🆔 @mohamadrezahakimi

گاهِ مرگت کاش سپیده‌دم بود وزشِ نسیم مددی می‌شد برایت. خُنکای سحر می‌آمد تا کرختی را از سر و لَختی را از تنت بزداید. با چشم‌های باز می‌ایستادی، دست‌ها را از چهره فرو می‌کشیدی، پلک‌ها را برهم می‌فشردی و نمِ جمع شده بر مژه‌ها را می‌ستردی. پشت بر اینجا، به وضو میینشستی. پیشانی در پیشانیِ فلق دست در آب می‌برده و می‌خواندی؛ لاحول و لا قوه الا بالله العلی العظیم و لابد می‌گفتی "مرگ نعمت است".‌.. #مردِ_فریاد #مارا_به_غیر_یاد_تو_اندر_ضمیر_نیست #علامه_محمدرضا_حکیمی 🆔 @mohamadrezahakimi

وقتی آمدم، دیدم تمام چراغ‌ها خاموش است. روبروی حسینیه ارشاد بودند. یک خیابان فرعی، نزدیکِ رودخانه زرگنده که وقتِ ترَ سالی، شب‌ها صدایِ آبش از پنجره توی هال سرازیر می‌شد. با صدایی رسا سلام کردم. دستش را بلند کرد و برایم تکان داد. بلندتر گفتم؛ امروز چطورید؟ خدا رو شکر بهترید؟ هردوتا دستش را بالا برد و آهسته گفت؛ خدا رو شکر. یادم افتاد که لازم نیست با صدایِ بلند حرف بزنم، یواش‌ گفتم؛ اجازه هست من اینجا بشینم؟ کنارِتون؟ سرش را تکان داد و این بار خندید. یکی از دوستان توی آشپزخانه بود. دست‌‌هایش را صابون می‌زد و از چند و چونِ فلان خاطره میگفت. از سخنرانی‌های دکتر شریعتی، از سایه، از وعده دیدار با سمیعی و اعوانی برای روزِ شنبه. از جلسات الغدیر و شجریان هم گفت. من باز گفتم؛ یادتونه خاطره فوتبال‌تون با اخوی‌ها و شجریان رو تعریف می‌کردین؟ کمی بغض کرد، پشت‌بندش خندید و دوباره تعریف کرد که با "شِجریان" همسایه بودیم و توی کوچه‌مان یک تیم فوتبال داشتیم. بعدها که جلسات الغدیر را در مشهد برگزار کردم، "اویم می‌آمد". تهران بدون او یک شهر خاکستری است. شبیه به کتابخانه‌ای پر از کتاب‌های فهرست نشده، بدون هیچ نشانی از الفبا.