••|🌼💛|•• بـرگردنگاه کن قسمت 38 –این پشتش کش داره برای شما راحت تره. من مادرمم همین مشکل شما رو داره برای همین از این نوع ماسک استفاده میکنه. اخم ریزی کردم. –با اینا آدم خفه میشه، اینا خیلی... حرفم را برید و مهربان گفت: –می‌دونم سخته، ولی تحمل این نیم ساعت با این ماسک، بهتر از خدایی نکرده گرفتار شدن به اون مریضیه. هنوز تردید داشتم در استفاده‌اش، البته بیشتر به خاطر این بود که چون کش ماسک از پشت‌سر بود شالم را جمع می‌کرد و بد شکل نشان میداد. نگاهش کردم خیلی جدی نگاهم می‌کرد. ماسک را از دستش گرفتم. –چشم، میزنم. دست شما درد نکنه. نگاهش خندید. –خواهش میکنم، زیاد طول نمیکشه فقط نیم ساعت تحمل کنید. به نشانه‌ی تایید چشم‌هایم را باز و بسته کردم. جعبه شیرینی را به دست دیگرم داد و راه افتادیم. پلاک خانه را که پیدا کردیم باورمان نمیشد اینجا کسی زندگی کند. یک خانه‌ی خیلی قدیمی که شاید عرض خانه کلا به سه الی چهار متر هم نمیرسید. در خیلی کوچک و رنگ و رو رفته ایی داشت. بعضی جاهایش زنگ زده بود. آقای امیرزاده با تعجب گفت: –آدم باورش نمیشه اینجا، تو مرکز شهر همچین خونه هایی باشه. نگاهی به خانه‌ی کناری‌اش انداختم، یک آپارتمان پنج طبقه‌ی بسیار لوکس. اشاره به ساختمان کردم. –آدم باورش نمیشه کنار این خونه، اون ساختمون به اون شیکی باشه. کپسول را جلوی در روی زمین گذاشت. –احتمالا همین روزا این یکی رو هم خراب میکنن مثل اون میسازن. نایلی که در دست داشتم را روی جعبه‌ی شیرینی گذاشتم و زنگ را فشار دادم. زنگ خانه از جایش در آمده بود، ولی من توجهی نکردم و انگشتم را رویش قرار دادم. ناگهان کل قاب زنگ بیرون پرید و دردی در انگشتم احساس کردم. جیغ کوتاهی کشیدم و یک قدم به عقب پریدم و با او که درست پشت سرم ایستاده بود برخورد کردم. دستهایش را حائل کرد که من روی زمین نیفتم و نگران نگاهم کرد. آنقدر نزدیکش شدم که تنم گر گرفت. فوری کنار ایستادم و سرم را پایین انداختم. جوری وانمود کرد که انگار اتفاقی نیوفتاده. –چی شد؟ خوبید؟ خودم را جمع و جور کردم و از خجالت حرفی نزدم و انگشتم را نگاه کردم. خم شد و با نگاهش انگشتم را بررسی کرد. –چیزی شد؟ بدون این که نگاهش کنم گفتم: –نه، فقط یه لحظه سوخت، ولی الان خوبه. بعد رفت و نگاهش را به زنگ داد. –این که خرابه، راست میگفت با این که فشارش دادم ولی صدایی نشنیدیم. دوباره، به انگشتم نگاهی کرد. –احتمالا برق داشته، خدا رحم کرد. سرم را بالا آوردم. –چیز مهمی نیست. فقط یه کم ترسیدم. نگاهم کرد و خدا را شکری گفت. با برخورد بی‌تفاوتی که داشت خجالتم بر طرف شد. با کلیدی که از سوئچ ماشینینش آویزان بود روی در کوبید و دوباره با نگرانی به دستم نگاه کرد و گفت: –می‌خواستم بگم ممکنه زنگش خراب باشه‌ها. در دلم گفتم خب پس چرا نگفتی. انگار فکرم را خواند و ادامه داد. –اونقدر حواسم پرت شد که یادم رفت. باز در دلم گفتم، "اونوقت پرت چی شد؟" برگشت و معنی دار نگاهم کرد ولی حرفی نزد. نگاهش آنقدر انرژی داشت که سوزش انگشتم را فراموش کردم. طولی نگذشت که پسر بچه ایی در را باز کرد و با دیدن ما به داخل خانه دوید. امیر زاده با تعجب به من نگاه کرد. –پس چرا رفت؟ صدای سرفه‌های دل خراش پدر خانواده به گوش میرسید. زمزمه کردم. –بیچاره چقدر بد سرفه میکنه، تا اینجا صدای سرفش میاد. امیر زاده نگاهی به داخل خانه انداخت. –مسافتی نیست که. کل خونه پنجاه مترم نمیشه. صدا راحت میاد. این مریضی لعنتی هم کاری با ریه‌ی آدم میکنه موقع سرفه انگار صداش رو گذاشتن رو بلند‌گو. همان لحظه صدای کشیده شدن دمپایی کسی روی موزاییک حیاط به گوش رسید و ساره جلوی در ظاهر شد. نـویسنده لیلافتحی‌پور .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

سرفصل‌های #مقام_محمود۲۸ ۱• همه می‌توانند واسطه فیض باشند و دست بندگان خدا را به او برسانند. ۲• تعریف عمر بابرکت و چگونگی برکت دار شدن عمر ما. ۳• توکل عامل اصلی برکت عمر انسان و واسطه فیض شدن او. ۴• اعتماد به خدا علّت اصلی توکل رسانه رسمی استاد محمد شجاعی .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

#مقام_محمود ۲۸ ※ و أسئلهُ أن یُبَلّغنی المقامَ المَحمود لکم عندالله. #استاد_شجاعی | #استاد_عالی ※ صاحبان مقام محمود، کسانی هستند که «برکت عمر» دارند. یعنی عمرشان فقط صرف زندگی خودشان نمی‌شود، بلکه در حیات و سعادت انسانهای دیگر بقدر وسعت نفس‌شان مؤثرند. ※ این «برکت عمر» چگونه ایجاد می‌شود؟  منبع : کارگاه مقام محمود .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

#سریال_پوست_شیر ژانر: خانوادکی_جناحی #فصل_سوم #قسمت_ 4_2 .•°``°•.¸.•°``°•                   @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

یڪ جمعه بہ لطف حق تو را می‌ بینیم 😔 در جمـع امـام و شهـدا می‌ بینیم 😔 ما پرچم سـرخ یا لثـارات تـو را در گوشہ‌ی صحن ڪربلا می‌ بینیم 🕌 یا مهدی ادرکنی 💚 أللَّھُمَ عـجِـلْ لِوَلیِڪْ ألْفَرَج 🤲❤️ 🥀 ای داغدار اصلیِ این روضه ها بیا صاحب عزای ماتم كرب و بلا بیا 🥀 #شبتون_مهدوی #پایان_فعالیت .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

#روز_خود_را_با_قران_شروع_کنیدد #یک_فنجان_ارامش .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

#قرار_عاشقی #سلامـــــ.حضـــــــرٺــــــ.ارباب #حسین‌جان درد یعنی یک نفر جا مانده باشد از حرم مانده ام تنهای تنها با دل وا مانده ام... اربعینی بودن انگاری نمی آید به من باز هم در کار خود در کار دنیا مانده ام... با خودم گفتم نمیمانم میایم کربلا با خودم گفتم نمیمانم که حالا مانده ام... حال یک جا مانده را جامانده میفهمد فقط دوستانم یک به یک رفتند و تنها مانده ام... 😔💔 #صلی_الله_علیک_یا_ابا_عبدالله .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

•🍓❤️• #السلام_ایها_الغریب #السلام‌علیڪ‌یابقیة‌الله میدانۍ... رسیده‌ام‌به‌جایۍڪه‌وقتۍتونباشۍ همه‌بودن‌ها پوچند...): مۍﺷﻮﺩبیایۍ؟؟...💔 ﺑﻴﺎیۍﻭﺑﺮﺳﻄﺮﺁﺧﺮﺩﻓﺘﺮﺩﻟﺘﻨگۍﻫﺎﻳﻢ.. #اللهم_عجل_لولیک_الفرج .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

#انتظار_واکنش _نشان_دادن ما نمیتوانیم با مدام توقع داشتن و مدام واکنش نشان دادن به آدم‌ها انتظار یک رابطه‌ی طولانی مدت را داشته باشیم. #آدم‌ها احتیاج به احترام، خلوت و درک شدن دارند. #گاهی لازم است صبور باشیم و این صبر ما به آدم رو به رویمان احساس امنیت میدهد، که قرار نیست با هر رفتار و تعارضی، از سمت ما مورد حمله، خشم، قضاوت و تنبیه قرار بگیرد. #اگر میخواهیم در رابطه‌های امن و پایدارتری قرار بگیریم، خودمان امن شویم و رفتارهای افراطی‌مان را شناسایی کنیم و آنها را کمتر انجام دهیم. #خودمان که امن شویم، رابطه به سمت بلوغ و دوست داشتنی عمیق حرکت میکند. دوست داشتنی که خالی از اختلاف نظر، خشم و دلخوری نیست، اما قطعا خالی از تنفر، ناامیدی و واکنش‌های شدید آسیب‌رسان است ... .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

#سریال_پوست_شیر ژانر: خانوادکی_جناحی #فصل_سوم #قسمت_ 4_3 .•°``°•.¸.•°``°•                   @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

روانشناسی رابطه🤍 .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

#ازدواج 📹 کلیپ بسیار مهم و کاربردی از کلام دکتر داودی نژاد با عنوان 📋 مردیم از مجردی❗️❗️❗️ 📔 اول اینکه رفتار ..... .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸 . در اولین قرارها برای تشکیل یک زندگی جدید ، نکات زیر را مدنظر داشته باشید احساس فشار روانی نکنید، آرامش خود را حفظ کنید. اگر معمولا آدم پرحرفی هستید سعی کنید کمتر صحبت کرده و بیشتر به طرف مقابل گوش کنید. و اگر فردی خجالتی و خوددار هستید، سعی کنید نقش بیشتری در گفتگو به عهده بگیرید. در دیدارهای اولیه چیز زیادی در مورد خودتان فاش نکنید، و اگر چیز مهمی در زندگیتان هست که دوست دارید طرف مقابلتان آن را بداند، ایرادی ندارد که موضوع را مطرح کنید ولی تا دیدار سوم و چهارم دست نگه دارید. به این کاری نداشته باشید که او از شما خوشش می آید یا نه . خودتان را درگیر این نکنید که او به چه فکر می کند. مهمترین چیز در اولین دیدارها این است که شما در مورد او چه فکر می کنید . اگر یک قرار به خوبی پیش نرفت، زود نتیجه نگیرید که تا آخر عمرتان تنها خواهید ماند و اگر دیدارتان خوب پیش رفت دست و پای خود را گم نکنید. این دیدارها لزوما شروع زندگی جدید شما نیست. اگر قرارتان موفق نبود ، یقین داشته باشید که دنیا به آخر نرسیده است . به آن بعنوان یک روز از زندگیتان نگاه کنید. .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

اینجوری قشنگ همسرت رو بیار پای میز مذاکره😎 #تحلیل_فیلم #مرضیه_کشوری .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

👌👌👌👌 .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

#ارسالی_از_کاربران 🎥پوشش مبتذل زنان چه دیدگاهی در پسران ایجاد می‌کند؟ 💢#شاهین_فرهنگ 🔹️#جهاد_تبیین 🔸️#به_وقت_حجاب .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

••|🌼💛|•• برگرد نگاه کن قسمت39 حالش از صبح بهتر بود. نگاه شرمگینی به امیرزاده انداخت و بعد از سلام گفت: –من شرمنده‌‌ی روی شما هستم من چیکار کردم با شما، اونوقت شما این طور بد جنسی من رو جواب میدید. اونقدر لطف کردید که اصلا قابل جبران نیست که بخوام بگم جبران می‌کنم. امیر زاده اصلا سرش را بلند نکرد و فقط با گفتن وظیفمونه، کاری نیست. ساره را مجبور کرد که موضوع را عوض کند. –خیلی خوش امدید. بفرمایید، بفرمایید. واقعا منو شرمنده کردید. امیرزاده اشاره کرد که من اول وارد بشوم. جعبه شیرینی را دست ساره دادم و پا به درون خانه گذاشتم. تا به حال حیاط به آن کوچکی ندیده بودم. شاید با قدم بلند مردانه دو قدم کافی بود تا به درب ورود به اتاق برسیم. عرض خیلی کمی داشت. یک مستطیل کوچک. گوشه‌ی حیاط پر بود از گونیهایی که معلوم بود داخلش از انواع ظروف پلاستیک و ظرفهای چهار لیتری که برای مصارف مختلف از جمله مایع ظرفشویی و دستشویی و غیره به کار میرود پر شده است. چون هم بعضی جاهای گونی پاره بود و مشخص بود هم چندتا از آن ظروف بیرون ریخته شده بود. احتمالا کسی اینجا برای باز‌یافت ضایعات جمع میکرد. گوشه‌ی دیگر حیاط یک دستشویی بود که درش نیمه باز بود. آنقدر درش زنگ زده و بی‌رنگ و رو بود که فکر می‌کردی با یک تکان فرو خواهد ریخت. آجرهای دیوارهای حیاط مشخص بود ولی انگار در زمانهای دور پوشش سیمان سفید داشته، چون هنوز بعضی‌‌جاهایش آثارش باقی مانده بود. حتی چند جای دیوار آجرش ریخته بود. جلوی درب ورودی ساختمان دختر بچه‌ی کوچکی ایستاده بود و نگاه می‌کرد. آنقدر نحیف و غیر عادی لاغر بود که در برخورد اول ماتم برد. آقای امیر زاده خودش را به من رساند وگفت: –خانم حصیری شما تو حیاط بمونید لازم نیست داخل بیایید. می‌دانستم نگران من است. همین نگرانی‌اش احساس خوشایندی را نصیبم می‌کرد که تا به حال تجربه نکرده بودم. سرم را کج کردم و گفتم: –چشم. نگاه محبت آمیزش را به چشمهایم کوک زد و همانطور که نایلون وسایل را از دستم می‌گرفت زمزمه کرد. –چشمتون بی بلا. ساره تعارف کرد که به داخل برویم. امیرزاده پا به درون خانه گذاشت و به طرف ساره برگشت. –خانم حصیری داخل نیان بهتره. ساره سرش را تکان داد و رو به من گفت: –ببخش تلما جان. یک قدم عفب رفتم. –خواهش میکنم. من همینجا منتظر میمونم. چند دقیقه بعد از رفتن آنها آن پسر بچه برایم یک چهار پایه‌ی پلاستیکی آورد و گفت: –مامانم گفت بشینید روی این. چهارپایه را گرفتم و گفتم: –ممنون. بگو ببینم اسمت چیه؟ عقبتر ایستاد و جوابم را نداد. داخل کیفم را گشتم، همیشه داخلش یک چیزهایی پیدا میشد. دوتا ویفر شکلاتی پیدا کردم و مقابلش گرفتم. –بیا یدونه بده خواهرت یدونه هم مال خودت. فوری ویفرها را گرفت و به داخل رفت. صدای امیرزاده می‌آمد که با شوهر ساره صحبت می‌کرد و می‌گفت: –من داروهای مادرم رو هم براتون آوردم همونا رو مصرف کنید. قرار شد پول تزریق آمپولها را هم بدهد تا خودشان بروند و انجام دهند. دلم می‌خواست هیچ صدایی نباشد تا واضح‌تر حرفهایش را بشنوم. حتی گاهی نفسم را حبس می‌کردم تا حرفهای زمزمه وارش را نیز بشنوم. نه این که بدانم چه می‌گوید، نه، فقط برای این صدایش باعث آرامشم میشد. نــویسنده لیلافتحی‌پور .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

••|🌼💛|•• برگرد نگاه کن قـسمت40 زیاد طول نکشید که ساره با یک استکان چای و چند عدد شیرینی که داخل بشقابی گذاشته بود وارد حیاط شد. احتمالا از همان شیرینیهایی بود که امیر زاده خریده بود. ناهار نخورده بودم و حسابی گرسنه بودم. شیرینی هم رولت نسکافه‌ایی بود که من خیلی دوست داشتم. تا خواستم دستم را دراز کنم و یکی از آنها را بردارم، امیرزاده پنجره ی اتاق رو به حیاط را با صدای قیژ گوش خراشی باز کرد. نگاهم کرد و اشاره کرد که جلوتر بروم. با تعجب بلند شدم و یک قدم به طرفش رفتم. پچ پچ کنان گفت: –خانم حصیری لطفا اینجا چیزی نخورید، باید خیلی مراعات کنیم. ماسکتونم اصلا پایین نکشید. به زور صدایش را می‌شنیدم. آرام گفتم: –یه وقت ناراحت نشن. –آخه ناراحتی نداره، خودشون میدونن چاره‌ایی نداریم.، من الان کارم تموم میشه میام زودتر میریم که فکر کنه وقت نکردید بخورید. چشمهایم با باز و بسته کردم و سرم را تکان دادم. –چشم نمیخورم. منتظرتونم. عمیق نگاهم کرد، من خجالت کشیدم و نگاهم را دزدیدم. چقدر این بیماری غربت می‌آورد. چقدر جدایی و سکوت. بچه ها هر دو، ویفر به دست آمدند جلوی در ایستادند. ساره هم آمد و تعارف کرد. برای این که حواسش را پرت کنم پرسیدم: – بچه‌هات چند سالشونه. نگاهشان کرد و با حسرت گفت: –باورت میشه اینا دوقلو هستن؟ دقیقتر نگاهشان کردم. –ولی اصلا شبیه هم نیستن، دخترت جثه‌اش خیلی کوچیکه. آهی کشید. –آره، زیاد مریض میشه، کم غذاست، منم که زیاد خونه نیستم بهش برسم. –وقتی نیستی پیش کی میزاریشون. –گاهی پدرشون، گاهی هم که اونم کار داشته باشه تنها میمونن دیگه. –هنوز خیلی کوچیکن تنهاشون نزار. –چاره ایی ندارم. صابخونه اجارش رو برده بالا، برای همین حتی هر دومونم کار می‌کنیم بازم نمیرسونیم. نگاهی به دیوارهای حیاط انداختم آنقدر رنگ و رو رفته و کهنه بود که هر آن احساس می‌کردی ممکن است بریزد. با خودم فکر کردم مگر این آلونک چقدر اجاره میخواهد. نفسم را بیرون دادم. –خانوادت از اوضاع زندگیت خبر دارن؟ –احتمالا خواهرم بهشون میگه، من اونقدر دلشون رو شکستم که حاضر نیستن حتی جواب تلفنم رو بدن. –چرا؟ سرش را تکان داد و بغض کرد. –من و شوهرم بدون رضایت خانواده هامون ازدواج کردیم. خانوادم راضی نبودن ولی من اونقدر اذیتشون کردم که راضی شدن و گفتن برای همیشه برو. –الان پشیمونی؟ بغضش گرفت ولی سعی کرد اهمیتی ندهد. ولی اشکهایش راهشان را پیدا کردند. نـویسنده لیلا فتحی پـور .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

••|🌼💛|•• برگرد نگاه کن قسمت41 – خب، خیلی اشتباه کردم. عجله کردم با کمی درایت می‌تونستم به هدفم برسم و پدر و مادرمم از خودم راضی نگه دارم. ولی من افتاده بودم رو دنده‌ی لج و هر چه زودتر میخواستم به خواسته‌ام برسم. حالا که چند سال گذشته با خودم میگم کاش یه کم احساساتم رو کنترل میکردم. الان تو شرایطی هستم که اگه شوهرم رو از دست بدم واقعا آواره میشم. برای هم دردی گفتم: –انشاالله خوب میشه، فکر منفی نکن. اشکهایش را پاک کرد. –میگه توی پاهاش خیلی ضعف داره درست نمی‌تونه راه بره، امیر زاده وارد حیاط شد و رو به ساره گفت: –خانم به نظر من همین امروز ببریدش بیمارستان و آمپولاش رو تزریق کنید. البته قبلش هم دارو و هم آمپولش رو به دکتر نشون بدید. شماره کارتتون رو هم برای خانم حصیری بفرستید ایشون برای من می‌فرستن منم هزینه‌ی تزریق رو براتون کارت به کارت می‌کنم. از روی چهارپایه بلند شدم. ساره شروع به تشکر کردن کرد ولی امیر زاده زود از خانه بیرون رفت و منتظر شنیدن حرفهای ساره نشد. او هم رو به من کرد و بارها و بارها تشکر کرد و در آخر هم گفت: –تلما جان تو که چیزی نخوردی. همان لحظه امیر زاده سرش را از در حیاط به داخل کشید و گفت: –خانم، من و ساره هر دو نگاهش کردیم. نگاهش را با مهربانی به من داد و گفت: –من تو ماشین منتظرتونم زودتر بیایید. خدایا، کاش می دانست که با این حرفش با من چه کار کرد. در لحظه احساس کردم پاهایم سست شد همانطور که ساره در مورد ضعف شوهرش می‌گفت، من هم حرکت کردن برایم سخت شد.احساس کردم دیگر توان راه رفتن ندارم. گویی ویروس کرونا با تمام توان به تمام اعضای بدنم حمله‌ور شده بود و به طور مهلکی می‌خواست کارم را تمام کند. سستی پاهایم برایم آنقدر جانکاه شده بود که احساس می‌کردم توان‌کشیدن بدنم را ندارد. چرا امیر زاده فکر مرا نکرد؟ چقدر راحت صدایم کرد خانم. سختر از همه‌ی کارها این بود که آشوب درونم را باید می‌پوشاندم و وانمود می‌کردم که آب از آب تکان نخورده. نـویسنده لیلافتحی‌پور .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

❌️خبرنگار منوتو رفته بین راهپیمایی اربعین،میپرسه آیا عراقیا با ایرانی ها بد برخورد می‌کنند😒 👈🏻ایرانیا هم خوب از خجالتش در اومدن !😎 🎬 #بیداری_مدیا .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

💕 تو تنها می‌توانی آخرین درمان من باشی و بی‌شک دیگران بیهوده می‌جویند تسکینم...💕 🤍 .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´