eitaa logo
حضرت آیت‌الله آقا مجتبی تهرانی رحمت الله علیه
726 دنبال‌کننده
200 عکس
776 ویدیو
5 فایل
🌼آقا مجتبی تهرانی رحمه‌الله علیه:من هر چه دارم از استادم امام خمینی ره دارم. 🔻مجموعه مباحث آقا مجتبی تهرانی (ره) در اخلاق و معارف اسلامی . 📔 گزیده بیانات 🔹️عکس نوشته کلیپ تصویری 📽 کلیپ صوتی 🔊 🏷 https://mojtabatehrani.com
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ 🔰 انتهای حسادت! 📍 مراحلی که حاسد برای محسود طی می‌کند، که انتهای آن از بین رفتن حاسد یا محسود است❗️ 📌در بُعدهای مختلف که حاسد وارد می‏شود، ممکن است که حاسد در ابتدا شروع کند به غیبت کردن محسود. می‌خواهد او را بکوبد. از غیبت می‌بیند که نتیجه‏ای حاصل نشد؛ شروع می‌کند به دروغ پردازی و شایعات دروغ را مطرح می‏کند. از راه شایعه سازی و تهمت زدن وارد می‏شود. اگر از این راه موفق نشد شروع می‌کند به انجام کارهای دیگر. از لفظ تجاوز می‌کند و به کارهای عملی می‏پردازد. آن‏قدر جلو می‌رود که یا او نابود شود یا خودش. امام‌صادق صلوات‌الله‌علیه در روایتی می‌فرماید: «إِنَّ الْحَسَدَ يَأْكُلُ‏ الْإِيمَانَ‏ كَمَا تَأْكُلُ النَّارُ الْحَطَبَ‏»1️⃣؛ 📌حسد ایمان را می‌خورد همان‌گونه که آتش، هیزم خشک را می‌خورد. یعنی تا جایی پیش می‏رود که جان گرفته می‌شود. حاضر است دینش را بگذارد برای اینکه رذیله حسد را اعمال کند. لذا عمل حسد حدّ ندارد. حدّش از نظر معنوی کفر و از نظر مادّی نابودی حاسد یا محسود است. امام‌علی(ع) می‌فرماید: «الْحَسَدُ دَاءٌ عَيَاءٌ لَا يَزُولُ إِلَّا بِهَلْكِ الْحَاسِدِ أَوْ بِمَوْتِ الْمَحْسُودِ»2️⃣؛ حسد یک بیماری است که اگر این بیماری به‌ کار بسته شود، صحّت ندارد تا اینکه یا حاسد و یا محسود از بین برود. چنین بیماری و مرضی است. 1️⃣الکافی، ج2، ص 306 - بحارالأنوار، ج‏70، ص 244 2️⃣غرر الحكم و درر الكلم، ص 103 〰〰〰〰〰 📚 📕 1 🏷 سوره فلق رحمت الله علیه @mojtabatehrani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 🔰 انتهای حسادت !! 📍 مراحلی که حاسد برای محسود طی می‌کند، که انتهای آن از بین رفتن حاسد یا محسود است❗️ 〰〰〰〰〰 📚 📕 1 🏷 سوره فلق 🎞 رحمت الله علیه @mojtabatehrani
﷽ 🔰 راه اشتباه در آباد کردن دنیا ! 📌رُوِيَ‏ عَنْ‏ عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ‏عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «لَا يَتْرُكُ‏ النَّاسُ‏ شَيْئاً مِنْ‏ أَمْرِ دِينِهِمْ‏ لِاسْتِصْلَاحِ‏ دُنْيَاهُمْ إِلَّا فَتَحَ اللَّهُ تَعَالَی عَلَيْهِمْ مَا هُوَ أَضَرُّ (أَضَرْ) مِنْهُ» ترجمه: ترک نمی کنند مردم چیزی از امر دینشان برای اصلاح دنیایشان مگر اینکه خداوند متعال بر ضرر و علیه آن ها درها و راه هایی را باز می کند که کمبود و زیانی بدتر به آن ها می رسد. 📌 روایت از امیر المؤمنین صلوات الله علیه منقول است که: این کسانی را که ادّعای دین می کنند، می گویند متدیّنیم، خدا را قبول دارند، مبدأ و معاد را قبول دارند، که این ها مدّعیند، راجع به آن هاست؛ این ها اگر بخواهند دنیایشان را آباد کنند به وسیلۀ این که از دینشان مایه بگذارند. 📌 از دین، مایه گذاشتن دو جور است، این را گوش کنید. یکی اینکه آدم می رود به سراغ خدا، چون اعتقاد دارد خداست و قادر مطلق هم هست و نسبت به بندگانش هم، مهربان هم هست و خودش هم گفته چیزی می خواهی بیا سراغ من و من بهت می دهم و این ها که داریم خلاصه. یک وقت این جوری می خواهد مایه بگذارد، بسیار خب کار خوبی است، بد نیست. هان؟ خودش گفته، درست است یا نه؟ هرچه می خواهی بیا پیش من. این جور مایه گذاشتن از دین است. 📌یک جور مایه گذاشتن از دین، و این است که از این طرف از دینم کم بگذارم. آنجا کمبود نیست، آنجا بالابود از دین است،ها! می فهمید ؟از دینم کم بگذارم برای اینکه دنیایم را اصلاح بکنم و آباد بکنم که ازش تعبیر می شود به این که ترک دین برای دنیا. این را خوب دقّت کنید: اصطلاح است. ترک دین برای اصلاح دنیا، درست است؟! این دوّمی است اینجا. امیرالمؤمنین(ع) توی این روایت این را می فرماید:«لَا يَتْرُكُ‏ النَّاسُ (يَتْرُكْ‏ اَلنَّاسُ)‏ شَيْئاً مِنْ‏ أَمْرِ دِينِهِمْ‏ لِاسْتِصْلَاحِ‏ دُنْيَاهُمْ» ؛ یعنی فرو بگذارد شخص، چیزی را ، اینجا دارد «شَيْئاً»؛ حالا هرچی می خواهد باشد. حالا ما می گوییم، «شَيْئاً»؛ یعنی چی، «شَيْئاً مِنْ‏ أَمْرِ دِينِهِمْ»؛ از امور دینیش کم بگذارد، ترک بکند دیگر، درست است یا نه؟ 📌 برای اینکه دنیایش را آباد کند. درست است؟! «إِلَّا»؛ یعنی بی برو برگرد است. یک همچنین آدمی که می گوید، من متدیّنم، خدا را قبول دارم، همۀ این ها را می گوید. بعد برای اینکه دنیایش را آباد کند از دینش کم می گذارد. شد؟! این، این کار را کرد، بی برو برگرد است. به قول ما استثناء از نفی را می گوییم، این اصطلاح ادبی است. و آن افاده، می گویند حصر می کند؛ یعنی بی بروبرگرد. «إِلَّا فَتَحَ اللَّهُ تَعَالَی عَلَيْهِمْ»؛ مگر اینکه خدا باز می کند بر علیه آن ها، چی؟ «مَا هُوَ أَضَرُّ (أَضَرْ) مِنْهُ»؛ یعنی چی؟ تو می خواستی کمبود دنیایت را با چی؟ باکسر گذاشتن دینت آباد کنی. درست است؟! خدا از این طرف (ور) یک ضربه می زند بالاتر از آن کمبود، اگر ده درجه بود کمبودت،. یکهو یک دفعه می کند صد درجه. شاید ان شاءالله، روایت معنایش معلوم شد دیگر هان؟! بسیار خوب.
حضرت آیت‌الله آقا مجتبی تهرانی رحمت الله علیه
﷽ 🔰 راه اشتباه در آباد کردن دنیا ! 📌رُوِيَ‏ عَنْ‏ عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ‏عَلَيْهِ السَّلام
🔰 زیانی بدتر !! 📌امّا «شَيْئاً مِنْ‏ أَمْرِ دِينِهِمْ»؛حالا بهتان می گویم: یک وقت ترک می کند یک واجبی را برای اینکه به دنیا برسد، یک وقت مرتکب حرام می شود. 📌اینکه دارد حضرت می گوید: «شَيْئاً»؛ دو جور است،ها! گوش کن چه می گویم. یک وقت، یک عمل واجب را می گذارد کنار برای اینکه دنیایش را آباد کند. یک وقت، مرتکب یک معصیت می شود برای اینکه {دنیا را آباد کند}. حالا، خیلی روشن است این ها را که من می گویم. حالا مثال و این ها هم ... خدمتتان عرض شود: فرض کنید یک دروغ می گوید برای خاطر اینکه استفادۀ دنیایی بکند. مثلاً دیگر خیلی، ساده است به اصطلاح، آسان عمل به اش می شود، نه اینکه مهم نیست، برای اینکه از معاصی کبیره است. شد؟! خواستم بگویم که معمول است. 📌 هر جوری که باشد، توجّه کنید! اگر کسی که می گوید متدیّنم، بخواهد از دینش مایه بگذارد برای دنیایش، این را بداند، آن کمبود دنیایش را خدا چند برابر می کند، ممکن است چهار سنّار گیرت بیاید اینجا، درست است؟ اما یک چاله برایت می کَند، فهمیدی؟چند برابر آن باید خرج کنی. فهمیدی هان؟! مثال خیلی ساده، توجّه کنید چه می خواهم بگویم. بله، فرض کن، دروغ را گفتی ده تومان هم گیرت آمد، درست است؟ فردا می روی یک بساطی پیش آمد، صد تومان باید خرج کنی یا هزار تومان. برو همین جور، درست است؟ 📌«لَا يَتْرُكُ‏ النَّاسُ (يَتْرُكْ‏ اَلنَّاسُ)‏‏ شَيْئاً مِنْ‏ أَمْرِ دِينِهِمْ‏ لِاسْتِصْلَاحِ‏ دُنْيَاهُمْ إِلَّا فَتَحَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مَا هُوَ أَضَرُّ (أَضَرْ) مِنْهُ»؛ حواست جمع باشد. شد؟ ادّعای دین نکن، بعد بخواهی برای دنیات از دینت مایۀ این جوری بگذاری. برو مایۀ آن اوّلی را بگذار. نهج البلاغه حکمت، 106 نَهْجُ الْبَلَاغَةِ، قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِين‏؟س؟: لَا يَتْرُكُ‏ النَّاسُ‏ شَيْئاً مِنْ‏ أَمْرِ دِينِهِمْ‏ لِاسْتِصْلَاحِ‏ دُنْيَاهُمْ إِلَّا فَتَحَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مَا هُوَ أَضَرُّ مِنْهُ‏. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 رحمت الله علیه @mojtabatehrani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 🔰 زیانی بدتر !! رُوِيَ‏ عَنْ‏ عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ‏عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «لَا يَتْرُكُ‏ النَّاسُ شَيْئاً مِنْ‏ أَمْرِ دِينِهِمْ‏ لِاسْتِصْلَاحِ‏ دُنْيَاهُمْ إِلَّا فَتَحَ اللَّهُ تَعَالَی عَلَيْهِمْ مَا هُوَ أَضَرُّ (أَضَرْ) مِنْهُ» ترجمه: ترک نمی کنند مردم چیزی از امر دینشان برای اصلاح دنیایشان مگر اینکه خداوند متعال بر ضرر و علیه آن ها درها و راه هایی را باز می کند که کمبود و زیانی بدتر به آن ها می رسد. 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 رحمت الله علیه @mojtabatehrani
﷽ 📍 غبطۀ ی حضرت آدم(ع) به اسماءطیّبه در عرش! 📌در داستان حضرت آدم (ع) در بحث تفسیری مان گفتیم که منشأ خروج آدم از بهشت و هبوطش به این مادّه، غبطه بود. در متون اسلامی آمده است که آدم(ع) فکر می کرد اشرف مخلوقات است، کما اینکه این گونه بود و موجودی شریف تر از او در عالم امکان نیست. تا این مسأله به خاطرش خطور کرد، خطابی رسید که توجّهی به بالا کن. 📌 در روایات وارد شده است که آدم دید که در ساق عرش با نور اسمائی نوشته است که اوّلش این بود: «محمدٌ حبیب الله» علی(علیه السّلام)، زهرا(سلام الله علیها) و... آدم متعجّب شد که این ها چه کسانی هستند که مافوق من هستند. سؤال کرد. جواب شنید که ایشان از فرزندان تو هستند، ولی بر تو شرافت دارند. آدم غبطه خورد نه اینکه حسد برد. بعضی افراد می نویسند که آدم حسد برد که این ها بسیار اشتباه می کنند. 📌بنابراین، غبطه ممدوح و خوب است. یعنی این ها دارای چنین مقامی هستند و من فاقدم نه اینکه چرا آن ها دارند. خوشحالم که فرزندان من چنین افرادی خواهند بود. از این ناراحت بود که چرا خودم فاقد هستم. 〰〰〰〰〰 📚 📕 1 🏷 سوره فلق رحمت الله علیه @mojtabatehrani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 📍 تغییر سرنوشت با حسادت❗️ 📌 ضررش هم فردی است و هم اجتماعی. به عبارت دیگر، ممکن است که شخصی محسود واقع شود ضرر شخصی بخورد. ممکن است اجتماع بر اثر حسد متضرر شوند. 📌 ضرر اجتماعی است نه ضرر شخصی. ضرر حسد این گونه نیست که وقتی به شخص یا اجتماعی رسید، زودگذر باشد، بلکه ممکن است که جنبه سرنوشتی داشته باشد. 📌روایتی از پیغمبر اکرم(صلّی الله علیه وآله وسلّم) منقول است که: «كَادَ الْحَسَدُ أَنْ يَغْلِبَ الْقَدَرَ»1️⃣؛ نزدیک است که رذیله حسد بر سرنوشت غلبه پیدا کند. چه فرد باشد چه جامعه. حسد سرنوشت را عوض می کند. 📌بهترین چیز برای فهم این مسأله این است که انسان تاریخ بشریّت را نگاه کند. انسان می بیند که چگونه رذیله حسد همان گونه که پیغمبر اکرم می فرماید سرنوشت ملّت ها را عوض کرده است. 1️⃣الکافی، ج2، ص 307 〰〰〰〰〰 📚 📕 1 🏷 سوره فلق 🎞 رحمت الله علیه @mojtabatehrani 📌
﷽ 📍 حقیقت امل، آرزو چیست؟❗️ 📌در باب حقیقت امل، علمای اخلاق می فرمایند: حقیقت امل عبارت از یک حالت نفسانی استلذا این امل و آرزو که تعبیر کردیم، یا رجاء و امید هم این گونه هستند که صفتی از برای نفس هستند؛ یعنی صفت نفس هستند. البتّه حقیقتش این است که یک حالت بهجت و سروری است که برای نفس حاصل می شود. خوب دقّت کنید که امل و رجاء حالت بهجت و سروری هستند که از سببِ خاصّی برای نفس حاصل می شود که اسمش را حالت می گذارند. چه موقع این حالت بهجت و سرور برای نفس حاصل می شود که اسمش را علمای اخلاق امل می گذارند؟ آنگاه که انسان تصوّر تحقّق شیء محبوب خودش را می کند و در این رابطه قرار می گیرد؛ این حالت به او دست می دهد. حالا چه در ارتباط با گذشته باشد، چه در ارتباط با آینده باشد؛ یعنی از نظر روند تحقّق اشیا، زمینۀ تحقّق آن در آینده باشد یا نباشد، تفاوتی نمی کند و همین که تصوّر چیز مطلوب را می کند کافی است. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه اول 🎞 @mojtabatehrani_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔰 مرگ بی ضرر!! 📌راجع به زندگی اُخروی ام هم همین جور بود، آرزو داشتم و تلاش کردم. دیگر مرگ ضرری نمی رساند؛ چون این زندگی به سر آمد و آن زندگی پیش آمد. این تمام شد، امّا آن شروع شد. برای آنجا هم، کار و تلاش کردم. 📌«وَ مَنْ قَصَّرَ فِي أَيَّامِ أَمَلِهِ»؛ اگر کسی در روزگار آرزویش که دنیا بود کوتاهی کرد، «قَبْلَ حُضُورِ أَجَلِهِ»؛ قبل از مرگ، «فَقَدْ خَسِرَ عَمَلُهُ»؛ یعنی نسبت به حیات اُخروی اش تلاش نکرد و آمالش در ارتباط با امور دنیوی بود، چون همۀ این اعمال و تلاش ها برخاسته از آرزوهای مادّی است، این اعمال و تلاش ها زیان بخش است، «وَ ضَرَّهُ أَجَلُهُ...» 1️⃣؛ و اینجاست که مرگ به او زیان می رساند؛ چون تلاشی برای آن زندگی اش نکرده بود. 📌منظورم این بود که آنچه نکوهش شده است، اوّل از نظر گروه آمال است؛ به این معنا که اگر آرزوهای انسان فقط در آرزوهای مادّی خلاصه بشود و آرزوهای معنوی نداشته باشد، مورد نکوهش قرار گرفته است. 1️⃣جلسۀ سوّم نهج البلاغه، خطبۀ 28 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه سوم 🎞 رحمت الله علیه @mojtabatehrani
🔰 ضمانت خدا برای مومن !! 📌مفضّل است که از اصحاب امام صادق صلوات الله علیه است، روایت را نقل می کند که حضرت فرمودند: خداوند ضمانت کرده است برای مؤمن، یک نوع ضمانت؛ عُهده داری به تعبیر ما. 📌 «إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى ضَمِنَ لِلْمُؤْمِنِ ضَمَاناً {قَالَ} قُلتُ: مَا هُوَ»؛ مفضّل می گوید: عرض کردم به حضرت، آن ضمانتی که خدا کرده است برای مؤمن چیه؟ «قَالَ(ع)»؛حضرت در جواب فرمودند: «ضَمِنَ لَهُ»؛ ضمانت کرده برای مؤمن، «إِنْ أَقَرَّ لِلَّهِ تَعَالَی بِالرُّبُوبِيَّةِ»؛ ضمانت کرده، عُهده داری کرده برای مؤمن، اگر مؤمن اعتراف کند به ربوبیّت خداوند. نگاه کنید! الوهیّت نیست؛ این یک نکته ای دارد درش. 📌«إِنْ أَقَرَّ لِلَّهِ تَعَالَی بِالرُّبُوبِيَّةِ»؛ یعنی آن موجودی که مرا می پروراند و او من را اداره ام می کند، خداست،خودم، پولم، هیچی این ها نیست؛ این را اعتراف بکند. خوب توجّه کنید. یک وقت می گویی، خدایم آن است،یک وقت می گویی، پرورندۀ من آن است. این نکته، اینجاست، «إِنْ أَقَرَّ لِلَّهِ تَعَالَی بِالرُّبُوبِيَّةِ»؛ یک، اعتراف این را بکند. 📌دو: چهار تا چیز است.«وَ لِمُحَمَّدٍ (ص)بِالنُّبُوَّةِ»؛ اعتراف به نبوّت پیغمبراکرم(ص)بکند که اوست، فرستادۀ خداوند است، آن چه می گوید، از خدا برای من می گوید. «وَ لِعَلِيٍّ (ع)بِالْإِمَامَةِ» اعتراف به امامت علی (ع)، «وَ أَدَّى مَا افْتُرِضَ عَلَيْهِ»؛ آن چه را که خدا بر او چی کرده؟ لازم کرده که انجام دهد، انجام بدهد. نگاه کن! به ترتیب آمد: ربوبیّت، نبوّت که آمد بعد چی؟ امامت. 📌از ناحیۀ این هاست که احکام الهی به دست من و تو می رسد. درست است؟ عمل کند به این ها. «مَا افْتُرِضَ »؛ هم دارد. یعنی آن احکام، ما می گوییم: الزامیّه. مستحبّات پیشکشت، مکروهات پیشکشت، این ها نیست. «وَ أَدَّى مَا افْتُرِضَ عَلَيْهِ»؛ این چهار تا چیز، سه تایش درونی، یکیش بیرونی است. 📌نگاه کنید! اقرار به ربوبیّت، درونی است، نبوّت درونی است، امامت درونی است؛ بیرونیش فقط یکی است و آن چیه؟ آن هایی را که خدا فرض کرده، لازم کرده برایش انجام بدهد. درست است؟ حالا چه چیزی ضمانت کرده؟«أَنْ يُسْكِنَهُ فِي جِوَارِهِ»؛ این را می برد خدا پهلوی خودش می نشاند. پهلوی خودش. جار یعنی چی؟همسایه می گوییم، همسایه «أَنْ يُسْكِنَهُ فِي جِوَارِهِ»؛ می بردش پیش خودش می نشاندش. 📌مفضّل وقتی این را می شنود، رو می کند به امام صادق (ع)، عرض می کند: «هَذِهِ وَ اللَّهِ هِيَ الْكَرَامَةُ لَا تُشْبِهُهَا كَرَامَةُ الْآدَمِيِّينَ‏»؛ این یک بزرگواری است که اصلاً شباهت ندارد به بزرگواری انسان ها؛ یعنی توجّه می کنید؟! اگر یک کسی به کسی بخواهد بزرگواری بکند، کرامت بکند، هیچ بشری قدرت {ندارد} این جوری؛ توجّه کنید! 📌«ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (ع)»؛ وقتی مفضّل این را می گوید، حضرت در جوابش می گوید، برمی گردد می گوید: «اعْمَلُوا قَلِيلًا تَنَعَّمُوا كَثِيراً»؛ کاری ندارد این هایی که خدا گفته انجام بدهی مشکلاتی نیستش، کم است، چیزی نیست؛ آنی که می خواهد ضمانت کرده بدهد در ازای این، قابل چی؟ قیاس نیست. «اعْمَلُوا قَلِيلًا تَنَعَّمُوا كَثِيراً»؛ کم کار بکن، زیاد چی، بگیر ______________ https://eitaa.com/mojtabatehrani __________________
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 🔰 ضمانت خدا برای مومن!! 📌به راستی که خداوند متعال ضمانت کرده است برای مؤمن یک چیزی را،چه ضمانتی کرده است؟ 📌حضرت فرمودند: ضمانت کرده است برای مؤمن که اگر او اقرار به ربوبیّت و پروردگاری خداوند متعال نموده و اقرار کند به اینکه حضرت محمّد (ص)پیامبر خداست و اقرار کند به این که علی (ع)امام اوست و آن چه را خداوند بر او واجب کرده است انجام دهد، او را نزد خود و در جوار خودش جای دهد. 📌من عرض کردم: به خدا قسم که این بزرگواری و کرامتی است که شباهتی به کرامت انسان ها ندارد. پس حضرت فرمودند: عمل کم انجام دهید و در نعمت بسیار باشید. 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 📌حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @mojtabatehrani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 📍 مراحل طیّ آرزو از جوانی تا پیری ❗️ 📌ابتدا مثلاً آرزومندی نسبت به مسائل تغذیه ای داشت. بعد سراغ لباس می رود. اوّل دنبال این بود که به شکمش رسیدگی کند و غذایی گیرش بیاید، بعد به دنبال لباس می رود، بعد به مسائل جنسی منتقل می شود و همین طور می آید تا دست آخر به مسئلۀ ریاست می رسد. انسان پا به سن که می گذارد، دست آخر آرزویی که از بقیّه خیلی قوی تر و خطرناک تر است و بعد از جمع اموال، اولاد و... در انسان پیدا می شود ریاست است. « آخِرُ مَا یَخْرُجُ مِنْ قُلُوبِ الصِّدِّیقینَ»1️⃣، چیست؟ «حُبُّ الَْجَاه» است؛ 📌بنابراین نمی شود نفس انسان به طور کلّی از همۀ اقسام آرزوها تخلیه شود؛ بلکه جابه جا می شود و یک دسته می رود و دستۀ دیگری جایش می آید که می تواند آرزوی مادّی یا معنوی باشد. 1️⃣ مصباح الأنس، ص697 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه اول 🎞 حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @mojtabatehrani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 🔰 خدایا آرزو را به او برگردان! 📍 آروز است که انسان را به حرکت در می آورد، نقل داستانی در این مورد❗️ 📌داستانی را در سفینة البحار دیدم که نقل می کند: روزی حضرت عیسی(ع) دیدند پیرمردی کُلنگ دستش بود و داشت زمین را برای زراعت شخم می زد. 📌حضرت عیسی(ع) یک جمله دعا فرمود که دعایش این بود: «...اللَّهُمَّ انْزِعْ مِنْهُ الْأَمَلَ »؛ خدایا -به اصطلاح ما- آرزو را از دلش بِکَن! تا حضرت این را فرمود، بلافاصله دیدند که پیرمرد کُلنگ را برداشت و پرت کرد و دراز به دراز خوابید. 📌ساعتی گذشت. بعد حضرت این جمله را فرمود: «...اللَّهُمَّ ارْدُدْ إِلَيْهِ الْأَمَلَ ...» 1️⃣؛ خدایا آرزو را به او برگردان! اوّل، آرزو را از دلش بردار و بکَن، دوّم آرزو را برگردان! یک وقت دیدند پیرمرد بلند شد، کلنگ را برداشت و شروع به کندن زمین کرد. 1️⃣ سفینة البحار، ج1، ص 30 - بحار الأنوار، ج‏14، ص 329 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه سوم 🎞 رحمت الله علیه @mojtabatehrani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 📍 تمثّل برای پیر مرد در باره دست کشیدن از کندن و دوباره شروع کردن ❗️ 📌حضرت عیسی(ع) جلو تشریف آوردند و به او گفتند: بگو ببینم چه شد کلنگ را کنار انداختی و خوابیدی، بعد از مدّتی دو مرتبه برداشتی و شروع به کندن زمین کردی؟ او به حضرت عیسی(ع) گفت: اوّل فکر کردم که خیلی پیر شدم و دیگر –به اصطلاح- پایم لب گور است، به خودم گفتم: برای چه داری تلاش می کنی؟ کلنگ را کنار گذاشتم. 📌دفعۀ بعد همین طوری که استراحت می کردم به ذهنم آمد که بالاخره تو زنده ای، -به قول ما- انسان زنده زندگی می خواهد، بالاخره تا هستی باید به یک صورت خودت و زندگی ات را اداره بکنی. بلند شدم و دو مرتبه شروع کردم. مطلبی که از این روایت برداشت می شود، این است که حرکت و تلاش در ارتباط با آرزو و امل است. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه سوم 🎞 رحمت الله علیه @mojtabatehrani
﷽ 📍 انسان تا در دنیا هست آروز هم هست ❗️ 📌در خطبۀ بیست و هشتم نهج البلاغه آمده است که امام علی(ع) می فرماید: «...أَلَا وَ إِنَّكُمْ فِي أَيَّامِ أَمَلٍ»؛ شما در روزگار آرزو هستید؛ یعنی تا در دنیا هستید، این آرزو هم هست. امّا یک مطلب دیگر هم مطرح است، 📌«أَلَا وَ إِنَّكُمْ فِي أَيَّامِ أَمَلٍ مِنْ وَرَائِهِ أَجَلٌ»؛ فراموش نکن که در پسِ پرده و بعدش مرگ هست. تو یک بُعدی نیستی، فقط این زندگی نیست و حیات دیگری داری. 📌 «فَمَنْ عَمِلَ فِي أَيَّامِ أَمَلِهِ قَبْلَ حُضُورِ أَجَلِهِ فَقَدْ نَفَعَهُ عَمَلُهُ»؛ پس اگر انسان در روزگار آرزو کار کند؛ یعنی در دنیا که روزگار آرزوست کار کند، قبل از اینکه مرگش فرا برسد، این امل برای او نافع است؛ یعنی این گونه نباشد که آرزوها فقط یک دسته ای و آن هم مادّی باشند. 📌توجّه کن که مرگ هم در پیش است. آن طرف هم وجود دارد و تلاش برای آن طرف هم مطرح است. «وَ لَمْ يَضْرُرْهُ أَجَلُهُ»؛ دیگر مرگ به او زیانی نمی رساند، چرا؟ برای آنکه این زندگی مادّی ام تلاش می خواست، در ارتباط با آن، آرزو داشتم و تلاشم را کردم. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه سوم رحمت الله علیه @mojtabatehrani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 📍 آرزو برای زندگی اُخروی !! 📌راجع به زندگی اُخروی ام هم همین جور بود، آرزو داشتم و تلاش کردم. دیگر مرگ ضرری نمی رساند؛ چون این زندگی به سر آمد و آن زندگی پیش آمد. این تمام شد، امّا آن شروع شد. برای آنجا هم، کار و تلاش کردم. 📌«وَ مَنْ قَصَّرَ فِي أَيَّامِ أَمَلِهِ»؛ اگر کسی در روزگار آرزویش که دنیا بود کوتاهی کرد، «قَبْلَ حُضُورِ أَجَلِهِ»؛ قبل از مرگ، «فَقَدْ خَسِرَ عَمَلُهُ»؛ یعنی نسبت به حیات اُخروی اش تلاش نکرد و آمالش در ارتباط با امور دنیوی بود، چون همۀ این اعمال و تلاش ها برخاسته از آرزوهای مادّی است، این اعمال و تلاش ها زیان بخش است، «وَ ضَرَّهُ أَجَلُهُ...» 1️⃣؛ و اینجاست که مرگ به او زیان می رساند؛ چون تلاشی برای آن زندگی اش نکرده بود. 📌منظورم این بود که آنچه نکوهش شده است، اوّل از نظر گروه آمال است؛ به این معنا که اگر آرزوهای انسان فقط در آرزوهای مادّی خلاصه بشود و آرزوهای معنوی نداشته باشد، مورد نکوهش قرار گرفته است. 1️⃣جلسۀ سوّم نهج البلاغه، خطبۀ 28 📚 📕 🏷 جلسه سوم 🎞 رحمت الله علیه @mojtabatehrani
﷽ ❇️ اجزای عمر خود را نابود و ضایع مکن ! رُوِيَ‏ عَنْ‏ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «إِنَّ‏ أَنْفَاسَكَ‏ أَجْزَاءُ عُمُرِكَ‏ فَلَا تُفْنِهَا إِلَّا فِي طَاعَةٍ تُزْلِفُكَ‏» ترجمه: این نفس هایی که می کشی همۀ این ها اجزای عمر تو هستند؛ پس این نفس ها و اجزای عمر خود را نابود و ضایع مکن مگر در راه اطاعت خداوند که تو را به خداوند نزدیک کند. شرح: روایت از امیر المؤمنین صلوات الله علیه، منقول است که حضرت فرمودند: این نفس هایی را که تو می کشی، این ها اجزاء عمر تو هستند. 📌 این جملۀ اوّل که اجزاء عمر تو هستند نفس ها، اشاره به این است به اینکه، هر یک نفسی که من و تو می کشیم، بخشی از هستی ما در این عالم از بین می رود. بعضی ها خیال می کنند به این که ما ثابتیم، عمر ما می گذرد. 📌من یک وقتی هم گفتم.من ثابتم؛ یعنی از نظر هستی، عمر است که دارد می رود. می گوید: عمرم تمام شد یعنی چه عمرت تمام شد، خودت تمام شدی. علی(ع) این را می گوید، خوب دقّت کنید. می گوید: اشتباه نکنی، هر یک نفس که دارید می کشید، تو داری تمام می شوی. فهمیدی؟ بله. 📌روایت از امام حسین(ع) است: «يَا ابْنَ‏ آدَمَ‏ إِنَّمَا أَنْتَ أَيَّامٌ»؛ آی فرزند آدم! تو روزگاری، تو گذشتی. « يَا ابْنَ‏ آدَمَ‏ إِنَّمَا أَنْتَ أَيَّامٌ كُلَّمَا مَضَى يَوْمٌ ذَهَبَ بَعْضُكَ»؛ هر یک روز که می گذرد، یک بخشی از هستی تو رفت. تو ثابت نیستی او برود؛ تویی دارد تمام می شود. 📌 در این روایت، حضرت می فرماید به این که: «إِنَّ‏ أَنْفَاسَكَ» «‏أَجْزَاءُ» «عُمُرِكَ بعد می فرماید: «فَلَا تُفْنِهَا»؛ این را از بین نبر، فانی نکن، هستیت را، «إِلَّا فِي طَاعَةٍ تُزْلِفُكَ», مگر در یک اطاعت الهی که تو را به خدا نزدیکت بکند. داریم این هر یک نَفَسی که من و تو می کشیم، یک بخشی از هستی من و تو دارد از بین می رود؛ هستیمان دارد می رود. ما گران قدرتر از نظر چیزی، بالاتر از هستیمان نداریم. ببین در چه راهی داری این را فنا می کنی. در راه پول، ریاست؟! ای بدبخت! هستیت دارد می رود، در چه راهی خرج می کنی،می گوید: در راهی فانی اش کن. 📌«فَلَا تُفْنِهَا إِلَّا فِي طَاعَةٍ تُزْلِفُكَ»؛ مگر در یک اطاعت خدایی که تو را به خدا نزدیکت بکند. نه به پول و ریاست نزدیکت بکند که اوّلیش را می گذاری می روی؛ دوّمیش هم مسخره است. ____________________________________ إِنَّ‏ أَنْفَاسَكَ‏ أَجْزَاءُ عُمُرِكَ‏ فَلَا تُفْنِهَا إِلَّا فِي طَاعَةٍ تُزْلِفُكَ. غرر الحكم و درر الكلم، صفحه 222‏ وَ قَالَ الْحُسَيْنُ (ع) يَا ابْنَ‏ آدَمَ‏ إِنَّمَا أَنْتَ أَيَّامٌ كُلَّمَا مَضَى يَوْمٌ ذَهَبَ بَعْضُكَ. إرشاد القلوب إلى الصواب (للديلمي)، ج‏1، ص 40 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 📌حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @mojtabatehrani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ ❇️اجزای عمر خود را نابود و ضایع مکن ! رُوِيَ‏ عَنْ‏ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «إِنَّ‏ أَنْفَاسَكَ‏ أَجْزَاءُ عُمُرِكَ‏ فَلَا تُفْنِهَا إِلَّا فِي طَاعَةٍ تُزْلِفُكَ‏» ترجمه: این نفس هایی که می کشی همۀ این ها اجزای عمر تو هستند؛ پس این نفس ها و اجزای عمر خود را نابود و ضایع مکن مگر در راه اطاعت خداوند که تو را به خداوند نزدیک کند. 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 رحمت الله علیه @mojtabatehrani
﷽ 📍 انسان چگونه می تواند آرزوهای مادّی اش را رنگ معنوی بدهد❗️ 📌انسان می تواند به تمام آرزوهای مادّی اش رنگ معنوی بدهد؛ یعنی آرزوی اینکه خانه داشته باشم، همسر داشته باشم، فرزند داشته باشم، غذا بخورم، کار کنم، تحصیل کنم و... بکنم که همه آرزوهای مادّی است، امّا رنگ آرزوهای معنوی به آن بدهم؛ 📌 به این صورت که ابتدا آرزوهای معنوی مطرح باشد؛ یعنی آرزوی بهشت دارم، آرزوی تنعّمات اُخروی دارم، آرزوی مقامات معنوی دارم و...، ولی اگر بخواهم به این مقامات معنوی برسم، این سیرها را بکنم، به هدفم از خلقت که معرفت الله و لقاءالله است برسم، راهی ندارم که در این دنیا مَرکَب مادّی را با همین وسایل و ابزار حفظ کنم؛ بنابراین اینجاست که مادّیّت را آرزو می کنم و در راهش هم تلاش می کنم. 📌مال به دست می آورم که تغذیه کنم، تغذیه برای اینکه سرِپا باشم، سرِپا باشم به خاطر اینکه سیر معنوی ام را بتوانم بکنم. 📌انسان آرزوهای مادّی را به صورتی تنظیم کند که نقش وسیله ای را برای او ایفا کنند و آرزوهای معنوی نقش هدف را داشته باشند. آرزوهای مادّی وسیله ای برای رسیدن به آرزوهای معنوی باشند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه چهارم رحمت الله علیه @mojtabatehrani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 📍 انسان چگونه می تواند آرزوهای مادّی اش را رنگ معنوی بدهد❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه چهارم 🎞 رحمت الله علیه @mojtabatehrani
﷽ 📍 آرزوی مادّی نهایت ندارد و پایان پذیر نیست❗️ 📌روایت از امام صادق(ع) نقل شده که از آبای گرامی شان و در نهایت از امام علی(ع) فرمودند: «مَنْ يَأْمُلُ أَنْ يَعِيشَ غَداً فَإِنَّهُ يَأْمُلُ أَنْ يَعِيشَ أَبَداً وَ مَنْ يَأْمُلُ أَنْ يَعِيشَ أَبَداً يَقْسُو قَلْبُهُ...» 1️⃣؛ اگر کسی آرزو داشته باشد که تا فردا باشد، او آرزو دارد که همیشه باشد؛ یک قانون علمی است. اگر آرزو داری که تا فردا باشی، مثل این است که آرزو داری همیشه باشی؛ یعنی همیشه در دنیا باشی. دلیلش این است که این آرزو بر محور فرضیّه است. وقتی فرض کردی تا فردا هستم، آرزویش را هم می کنی. با وجود این فرضیّه، پس فردا هم کنارش مطرح است. فردای فردا و... که هر فردایی برای خودش فردای دیگری دارد و امتداد پیدا می کند. امام علی(ع) در روایتی فرمودند: «الْأَمَلُ لَا غَايَةَ لَهُ»2️⃣؛ آرزوی مادّی نهایت ندارد؛ اگر بنا بشود که انسان بر محور همین فرض عمل کند. در روایت دیگری امام علی(ع) می فرماید: «الْآمَالُ لَا تَنْتَهِي»3️⃣؛ آرزوها پایان پذیر نیست، که یکی هم در همین رابطه مطرح است. 1️⃣مستدرك الوسائل، ج‏2، ص 106 2️⃣ غرر الحكم و درر الكلم، ص 55 3️⃣تصنيف غرر الحكم و درر الكلم، ص 311 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه چهارم رحمت الله علیه @mojtabatehrani