﷽
📍 درهای آسمان❗️
📌روایتی را می خوانم که در باب ماه مبارک رمضان است. پیغمبراکرم(ص) فرمودند: «إِنَّ أَبْوَابَ السَّمَاءِ تُفَتَّحُ فِی أَوَّلِ لَیلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَا تُغْلَقُ إِلَى آخِرِ لَیلَةٍ مِنْهُ»؛1️⃣ درهای آسمان در اوّلین شب از شب های ماه مبارک رمضان باز می شود؛ سما که در اینجا می گویند، منظورش همین آسمان نیست -یک وقت اشتباه نکنید-؛ چون هر چه به آسمان نگاه می کنیم دری نمی بینیم که بسته باشد، بعد باز بشود و سما اشاره ای به جهت عِلوی از عَوالم وجودی؛ نشئۀ برتر وجودی دارد. ما در دنیا در عالم ناسوت که پست ترین عوالم وجودی دنیاست، هستیم. خدا درها را باز می کند؛ یعنی از جانب آن ناحیۀ برتر وجودی می خواهد بگوید که هیچ مانع و حاجبی از ناحیۀ من نیست. در ماه رمضان این «عنایت افتتاحیه» قوی تراست، سریع تر می رسد. پس هر چه هست، از طرف اوست. او دارد راز می کند، امّا گوش من نمی شنود.
1️⃣ بحارالأنوار، ج 93، ص344- مستدرک الوسائل، ج7، ص422
〰️〰️〰️〰️〰️
📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی
📕 #دعا_2
#آقا_مجتبی_تهرانی
@agamojtabatehrani
﷽
📍 میراث روزۀ چیست ؟ ❗️
📌هَلْ تَعْلَمُ مَا میِرَاثَ الصَّوْمِ قَال: لاَ، ثُمَّ قَالَ میِرَاثُ الصَّوْمِ قِلَّةُ الاَکْلِ وَ قِلَّةُ الکَلامِ»؛ آنچه از آثار روزه است، از نظر ظاهری، کم خوردن و کم صحبت کردن است.
📌راجع به کم خوردن، هیچ توضیحی در روایت نمی دهد؛ به تعبیری، به روزۀ شکمی کاری ندارد. سراغ میراث دیگر که «قِلَّةُ الکَلامِ» است می رود. «و میراثُ الصَّمْتِ» این است که جلوی زبان را بگیری و هر حرفی از دهانت بیرون نیاید در موقعی که روزه هستی. گفتم که آن هایی که نمی توانند روزۀ شکمی -از نظر شرعی- بگیرند و برایشان ضرر دارد، روزۀ بالاتر همین است.
📌 اگر شما بخواهید سیر و سلوک معنوی کنید، از این راه است، والّا نخوردن، خیلی نقشش کم است. «اَنَّها توُرِثُ الحِکْمَةَ»؛ موجب می شود که علم به حقیقت اشیا پیدا کنی. اوّل می فرماید: «توُرِثُ الحِکْمَةَ».
📌می گویند: حکمت، علم به حقیقت اشیا بردن، به میزان طاقت بشریّت است. آن هایی که حکمت را در علوم کلامی معنا می کنند، آن را علم به حقیقت اشیا دانستند. -به حرف های من خوب دقّت کنید که هر کلمه اش حساب شده است- حقیقت اشیا آنجاست که به آن علم پیدا کنی و بدانی. حکمت مطلب بالاتری را در پی دارد، «تُورِثُ الحِکْمَةُ المَعْرِفَةَ»؛ وقتی علم به حقیقت اشیا پیدا کردی، معرفت را در پی دارد.
〰️〰️〰️〰️〰️
📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی
📕 #دعا_2
#آقا_مجتبی_تهرانی
@agamojtabatehrani
🔰کلام زیبای استاد در باب میراث روزه
📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی
📕 #دعا_2
🏞 #پوستر
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir
-520478974_-210852.mp3
1.95M
🔰میراث گرانبهای روزه !!
📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی
📕 #دعا_2
🔊 #کلیپ_صوتی
#آقا_مجتبی_تهرانی
@agamojtabatehrani
﷽
📍 دعا، دل را زنده می کند❗️
📌پیغمبراکرم(ص) فرمودند: «إنَّ اللّه َ عزوجل لَیُحیِی قَلْبَ المُؤمِنِ بِالدُّعاءِ»؛ 1️⃣ خداوند دل مؤمن را به دعا زنده می کند. درست است که قلب مان از حرکت بازنایستاده و می زند. منظور این موجود صنوبری در درون که نیست. حیات قلب به دعاست. دلِ زنده، دلی است که حواسش بجا باشد. مثل انسان می ماند؛ ببیند، بشنود و حرف بزند. دل زنده است؛ یعنی گوشش می شنود، زبانش می گوید و چشمش ماورای مادّه را می بیند که صاحب آن دل اهل دعاست. دعا، دل را زنده می کند.
📌امام علی(ع) می فرماید: «فَإِنَّ مَحَلَ الِاسْتِجَابَةِ قُدْسُ الْقُلُوبِ وَ طَهَارَةُ الْأَعْمَال»؛2️⃣ محل استجابت قُدسِ قلوب است. باز در رابطه با دعاست. تا دعایی نباشد، استجابت معنا ندارد؛ لذا دلی زنده است که می گوید، می شنود و رابطه با ماورای مادّه در این مکالمه پیدا می کند که مقدّس و قابل استجابت است، حرف هایش پذیرفته شده است. آن، دلی است که صاحب دل اهل دعاست.
1️⃣ نهج الدّعا، ج1، ص72
2️⃣ و پاکیزگی اعمال. الكافی، ج2، ص491 - بحارالأنوار، ج12، ص 254
〰️〰️〰️〰️〰️
📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی
📕 #دعا_2
#آقا_مجتبی_تهرانی
@agamojtabatehrani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
❤️میراث روزه کمی کلام و کمی طعام است
📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی
🎞 #كليپ_تصويرى
#آقا_مجتبی_تهرانی
@agamojtabatehrani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠خدا با دعا دل مومن را زنده می کند .
📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی
📕 #دعا_2
🎞 #كليپ_تصويرى
#آقا_مجتبی_تهرانی
@agamojtabatehrani
حضرت آیتالله آقا مجتبی تهرانی رحمت الله علیه
آفات #زبان دروغ(قسمت اول تعریف دروغ موضوع : دروغ همانا خداوند که نام او با شکوه و جلال باد برا
🍃✨✨🍃🍃
آفات #زبان
🔵 #دروغ قسمت دوم
(۲): اقسام دروغ
دانشمندان اخلاق و فقیهان با دید خاص دانش مربوط به خود، دروغ را به اقسامى تقسیم کرده اند. فقیهان به ظاهر رفتار نظر داشته ، در تکاپو براى یافتن احکام رفتار گوناگون بشر هستند؛ در حالى که دانشمندان اخلاق به باطن عمل نظر داشته و به زوایاى درونى عمل پرداخته اند.
🔰اقسام دروغ از دید فقیهان
پیش از بیان اقسام و انواع دروغ از دید دانشمندان اخلاق ، باید دانست که اسباب و وسایل انسان براى خبر دادن ، متفاوت است ؛ از این رو دروغ ها نیز گوناگون مى شود.
🔰خارج کردن امواج و اصوات از دهان ، یگانه راه خبر دادن نیست ؛ پس دروغ گفتن نیز فقط به لفظ و گفتارى که از دهان بیرون مى آید، محدود نمى شود؛ بلکه ممکن است به شیوه هاى دیگرى همانند اشاره کردن با سر و دست و چشم یا نوشتن و نقش کردن مطالب غیر واقعى ، صورت پذیرد که بنابر نظر فقیهان هر سه مورد حرام است .
📌اقسام دروغ از دید دانشمندان اخلاق
آن چه نزد فقیهان از آن بحث شده ، دروغ هاى گفتارى ، اشاره اى و نوشتارى است ؛ اما از نظر دانشمندان اخلاق دروغ بر شش قسم است : ۱ – دروغ در مقامات دین که بحثى معرفتى و عرفانى است .
۱ – دروغ در گفتار:
درباره دروغ در گفتار – همان گونه که پیش از این بیان شد – باید گفت : هر زمان انسان خبرى مخالف را واقع را ابراز کند، به))دروغ در گفتار(( دچار شده است ؛ البته گاه انسان فقط در موقعیتى ویژه به سراغ دروغ روى مى آورد و در مواقع دیگر، مطابق واقع سخن مى گوید، و گاه خبرهاى مخالف واقع آن قدر از انسان به صورت گفتارى ونوشتارى و علمى سر مى زند که دروغگویى به شکل یک ویژگى و ))ملکه (( در او ظاهر مى شود. در این حالت ، فرد به خلق و خوى دروغگویى مبتلا شده است . در این زمان ، دروغ گفتن و خبرهاى خلاف واقع دادن ، رفتارى آسان مى شود؛ به گونه اى که شخص ، از رفتار زشت خود احساس نمى کند.
شخصى که به خوى دروغگویى مبتلا مى شود، قلم ، زبان و رفتارش گرد محور دروغ مى چرخد؛ اما افرادى که صفت دروغگویى هنوز در وجودشان ، ملکه نشده است ، بلکه فقط بر اثر اضطرار و موقعیتى خاص ، دروغ گفته اند، اگر چه ریشه این دروغ یکى از رذایل نفسانى است ، مایه ناراحتى در وجودشان شده و خوشبختانه هنوز به خوى دروغگویى دچار نشده اند؛ البته در روایات هر دو صورت آن نکوهش شده است .
امیر مؤ منان على (علیه السلام ) فرمود:
لا شیمه اقبح من الکذب .
هیچ عادت و خلقى زشت تر از دروغ نیست .
شر الاخلاق الکذب و شر الشیم الکذب و اقبح الخلائق الکذب.
دروغ ، بدترین خوى ها است .
لیس الکذب من خلائق الاسلام .
دروغ از خلق و خوهاى اسلامى نیست .
کسى که با دین پیوند معنوى ، و ادعاى مسلمانى دارد، هیچ گاه به صفت زشت دروغگویى دچار نمى شود. میان روح و معنویت و خلق و خوى دروغگویى ناسازگارى وجود دارد.
الکذب مجانب الایمان.
دروغ ایمان را دور مى کند.
این روایت از دروغ به صورت رفتار سخن مى گوید؛ ولى در روایت پیشین ، خلق و خوى دروغگویى مد نظر است ؛ بنابراین ، عمل دروغ اگرچه با یکى از رذایل نفسانى ارتباط دارد، آن گاه که به خوى و عادت طبیعى شخص تبدیل شود، زشت ترین ویژگى در وجود او مى شود و همین خصلت با بعد معنوى انسان ناسازگار است .
#آقا_مجتبی_تهرانی
#درس_اخلاق
#دروغ
🔴👈 #ادامه دارد
🍃🍃
🆔 @dars_akhlaq
✔✔✔🔴
💠 @agamojtabatehrani
#آقا مجتبی تهرانی
اگر میخواهی صدقه بدهی همینطور صدقه نده؛ صدقه را از طرف امام رضا(ع) برای سلامتی آقا امام زمان بده. برای دو معصوم که صدقه بدهی ممکن نیست خداوند این صدقه را رد کند.
🔰@agamojtabatehrani
حضرت آیتالله آقا مجتبی تهرانی رحمت الله علیه
🍃✨✨🍃🍃 آفات #زبان 🔵 #دروغ قسمت دوم (۲): اقسام دروغ دانشمندان اخلاق و فقیهان با دید خاص دانش م
🌺🌺🌺✨✨✨🌺🌺🌺
آفات زبان (فصل دوم)
دروغ(قسمت سوم)
(۲): اقسام دروغ
۲ – دروغ در نیت :
گاه انسان تصمیم مى گیرد کار نیکویى از طاعات ، عبادات یا هر امر خیر دیگرى انجام دهد؛ اما نیت او بر انجام آن کار، فقط خداوند تبارک و تعالى نیست ؛ بلکه تصمیم او در خواسته هاى نفسانى و غیر خدایى ریشه دارد.
به عبارت دیگر، در نیت و قصدش ، غیر از خداوند امر دیگرى دخالت دارد که به این حالت ((دروغ در نیت )) گفته مى شود. شایان ذکر است که بحث((ریا)) نیز در همین جهت و مرتبط با همین موضوع مطرح مى شود.
در مقوله ریا نیز دخالت غیر خدا در نیت و قصد شخص ، براى انجام کار خیر مورد توجه قرار مى گیرد که این نقطه مقابل خلوص نیت است ؛ از این رو ((ریا)) از شاخه هاى ((دروغ در نیت )) به شمار مى رود؛ البته ریا داخل کردن انسانى دیگر در نیت و قصد عبادت است به این معنا که انسان عمل خویش را براى جلب توجه هم نوعش انجام دهد؛ در حالى که ((دروغ در نیت ))، داخل کردن هر چیزى غیر از خدا در نیت عبادت است ؛ مانند آن که کسى براى کاهش وزن روزه بگیرد و گمان کند که هم عبادت کرده و هم به خواسته دیگرش دست یافته است ؛ پس ((دروغ در نیت )) معنایى گسترده تر از ریا دارد.
وقتى انسان به حالتى مبتلا شد که در نیت و قصدش براى عمل خیر، خواهش هاى نفسانى را دخالت داد، گرفتار ((دروغ در نیت )) شده است .
۳ – دروغ در تصمیم و عزم :
گاه انسان تصمیم مى گیرد کار خیرى از طاعات و عبادات را براى تقرب به پروردگار انجام دهد؛ اما در همین تصمیم به دلیل وجود خللى ، سستى مى کند؛ از این رو صادق نیست ؛ البته سر چشمه این تزلزل و تردید چیزى جز خواهش هاى نفسانى نیست . در این حالت او به ((دروغ در عزم )) دچار شده است .
این سستى و ضعف پیش آمده ، با ادعاى او در تصمیم گیرى اش منافى بوده است ؛ از این رو او در تصمیم و عزمش صادق نیست . به هر اندازه که این سستى و تزلزل وجود دارد، به همان اندازه شخص دروغگو است . همان گونه که در قسم پیشین ، نیت صادقانه نبود، در این جا نیز عزم صادقانه نیست .
✅✅ #ادامه دارد...
#آقا_مجتبی_تهرانی
#درس _اخلاق
#دروغ
🍃🍃🍃
🆔 @dars_akhlaq
...
@agamojtabatehrani
﷽
📍 افضل بودن دعا یا نماز❗️
📌 معاویة بن عمّار می گوید: «قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ(ع)»؛ به امام صادق(ع) عرض کردم:
📌 «رَجُلَانِ افْتَتَحَا الصَّلَاةَ فِی سَاعَةٍ وَاحِدَةٍ»؛ دو نفر را دیدم که در یک ساعت به نماز ایستادند، «فَتَلَا هَذَا الْقُرْآنَ فَكَانَتْ تِلَاوَتُهُ أَكْثَرَ مِنْ دُعَائِهِ»؛ یکی از آن ها در نمازش قرآن زیادی خواند و قرآنش بیشتر از دعایش بود، «وَ دَعَا هَذَا أَكْثَرَ»؛ و آن یکی دعایش بیشتر بود، «فَكَانَ دُعَاؤُهُ أَكْثَرَ مِنْ تِلَاوَتِه»؛ و دعایش بیشتر از قرآنش بود، «ثُمَ انْصَرَفَا فِی سَاعَةٍ وَاحِدَةٍ»؛ بعد با هم نمازشان را تمام کردند. «أَیهُمَا أَفْضَلُ» کدام یکی افضل تر هستند؟
📌معاویة بن عمار از اصحاب امامصادق(ع) و مثل زراره و محمد بن مسلم آدم واردی است. فرضیه ای درست کرده بود، «قَالَ كُلٌّ فِیهِ فَضْلٌ كُلٌّ حَسَنٌ»؛ حضرت فرمودند: هر دو کار فضیلت دارد و خوب هم هست، «قُلْتُ إِنِّی قَدْ عَلِمْتُ أَنَّ كُلًّا حَسَنٌ وَ أَنَّ كُلًّا فِیهِ فَضْلٌ»؛ به حضرت می گوید: می دانم که هر دو خوب بوده، فضیلت هم داشته است، امّا دنبال این بودم که کدام یکی بیشتر نفع گیرش آمده است؟ «فَقَالَ الدُّعَاءُ أَفْضَلُ»؛
📌حضرت می فرماید: کسی که دعا کرد، «أَ مَا سَمِعْتَ قَوْلَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ وَ قالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِینَ یسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِی سَیدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرِینَ »؛ فضیلت دعا بیشتراست، مگر نشنیدی سخن الهی را که فرمود: مرا بخوانید تا پاسخ تان را بدهم. کسانی که از عبادت من گردن کشی می کنند، به زودی با خواری در دوزخ درمی آیند.
بعد دارد: «هِی وَ اللَّهِ الْعِبَادَةُ»؛ به خدا سوگند که این عبادت است؛ چه بسا ایشان اشاره به دعا داشته باشد، «هِی وَ اللَّهِ أَفْضَلُ»؛ این، به خدا سوگند افضل است! «هِی وَ اللَّهِ أَفْضَلُ»؛ دوباره همین جمله را می فرماید، «أَ لَیسَتْ هِی الْعِبَادَةَ»؛ مگر این عبادت نیست، «هِی وَ اللَّهِ الْعِبَادَةُ هِی وَ اللَّهِ الْعِبَادَةُ أَ لَیسَتْ هِی أَشَدَّهُنَّ... »؛1️⃣ این، قوی ترین شان است.
1️⃣ وسائل الشیعه، ج 6، ص 438 - بحارالأنوار، ج81، ص223 و ج90، ص298 - مستدرک الوسائل، ج5، ص33
〰️〰️〰️〰️〰️
📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی
📕 #دعا_2
#آقا_مجتبی_تهرانی
@agamojtabatehrani
🔰جواب زیبای امام در افظلیت دعا ...
📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی
📕 #دعا_2
🏞 #پوستر
#آقا_مجتبی_تهرانی
@agamojtabatehrani
180821762_-210870.mp3
2.06M
🔰دعا برتر از نماز!!
📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی
📕 #دعا_2
🔊 #کلیپ_صوتی
#آقا_مجتبی_تهرانی
@agamojtabatehrani
حضرت آیتالله آقا مجتبی تهرانی رحمت الله علیه
🌺🌺🌺✨✨✨🌺🌺🌺 آفات زبان (فصل دوم) دروغ(قسمت سوم) (۲): اقسام دروغ ۲ – دروغ در نیت : گاه انسان تصمی
🌸🌸🌹🌹
آفات #زبان
دروغ(قسمت چهارم)
(۲): اقسام دروغ
۴ – دروغ در وفا به عزم :
برخى از اعمال خیر باید در زمانى خاص و با حصول شرایطى ویژه انجام شود؛ مثل رفتن به حج که از واجبات است و باید در زمانى مشخص و پس از تحقق شرایطى خاص ، مثل استطاعت مالى انجام شود یا روزه واجب که از عبادت ها و زمان آن ماه رمضان است و همین طور اداى حقوق واجب الاهى که با پیدا شدن شرایط خاص ، باید به جا آورده شوند.
حال گاهى شخص ، پیش از حصول شرایط، بر انجام آن کار خیر مصمم شده ، در تصمیم خویش ، بسیار جدى و استوار است به این معنا که در نیت و عزمش دروغ راه ندارد؛ ولى به محض حصول آن شرایط، مانند پدید آمدن استطاعت و فرا رسیدن زمان انجام تعهدات ، خواهش هاى نفسانى از هر سو به او هجوم مى آورد و بر او غلبه مى کند تا آن جا که بر تمام تصمیم ها و پیمان ها، پشت کرده ، آن ها را زیر پا مى گذارد. در این حالت او به ((دروغ در وفا به عزم )) مبتلا شده است و در آن صادق نیست .
۵ – دروغ در عمل :
کذب در عمل به آن معنا است که انسان در ظاهر حالتى به خود بگیرد که گویاى وجود صفتى در باطن او است ؛ حال آن که از چنان صفتى برخوردار نیست ؛ پس عدم هماهنگى حالت ظاهر با صفت باطنى را ((کذب در عمل )) مى گویند؛ براى مثال ، صفت ((وقار و سکینه )) از ملکات زیباى درونى و از صفات بسیار نیکوى انسانى است .
حال ، چنان چه فردى ، بدون آن که از این صفت برخوردار باشد، نماى انسانى سنگین و باوقار را به خود بگیرد، به دروغ در عمل گرفتار شده است ؛ زیرا رفتار او با آن چه در درونش یافت مى شود، هماهنگى ندارد.
نمونه دیگر، انسانى است که در حال نماز، به ظاهر، چنان حالت خضوع و خشوعى به خود گرفته که گویا در عظمت پروردگار غرق است ؛ حال آن که در باطن ، از خدا غافل است .
این ، نشانه ابتلایش به دروغ در عمل است ؛ البته باید دقت داشت که بدون شک ، ((دروغ در عمل )) با ((ریا)) که همان ((دروغ در نیت )) است ، تفاوت دارد. ((ریا)) هنگامى که انسان ، غیر خدا را در نیت عمل نیکویش شرکت دهد، پدید مى آید، یعنى زمانى که براى نشان دادن رفتار نیکوى خود به دیگران ، آن عمل را انجام دهد؛ حال آن که دروغ در عمل فقط به سبب عدم هماهنگى میان عمل و درون حاصل مى شود؛ خواه هدف ، نشان دادن به دیگران باشد یا چنین انگیزه اى در میان نباشد.
چه بسا هنگامى که انسان تنها است نیز به صفتى تظاهر کند که در باطن و ضمیر او وجود ندارد. چنان نمازى با ظاهر خاضعانه مى خواند که با باطنش هیچگونه هماهنگى ندارد، خضوع در عمل ، همیشه در رابطه اى مستقیم با خشوع درونى است ؛ از این رو چون اعمال او با باطنش مطابق نیست ، به دروغ در عمل مبتلا شده است ؛ البته اگر در همین حال ، انگیزه نشان دادن عمل به دیگران را نیز داشته باشد، به دروغ در نیت نیز دچار شده است .
✅✅ ادامه دارد...
#آقا_مجتبی_تهرانی
#درس_اخلاق
#دروغ
✨✨✨✨✨✨
🆔 @dars_akhlaq
...
@agamojtabatehrani
حضرت آیتالله آقا مجتبی تهرانی رحمت الله علیه
🌸🌸🌹🌹 آفات #زبان دروغ(قسمت چهارم) (۲): اقسام دروغ ۴ – دروغ در وفا به عزم : برخى از اعما
🌹🌹🌹
آفات #زبان
دروغ(قسمت پنجم)
۶ – دروغ در مقامات دین و سلوک :
انسان درباره مراحل حرکت به سوى خدا و مراتب معنوى و مقامات دین از قبیل ایمان ، تقوا، توکل ، رضا، تسلیم ، خوف و رجاء، چه بسا بر این تصور باشد که به این مقامات دست یافته است ؛ در حالى که این گونه نیست ؛ زیرا هر یک از این مقامات پایه ها، حقیقت ، پیامدها و سرانجامى دارد که دسترسى به آن ها بسیار مشکل است ؛ اما برخى از افراد خود را در آن مقامات تصور مى کنند؛ مانند آن که حقیقت مقام ((خوف )) در انسان وجود ندارد و لوازم و آثار آن در او دیده نمى شود؛ اما او خود را ((خائف )) مى پندارد؛ بنابراین او نیز به دروغ مبتلا است .
مبداء و خاستگاه خوف و بیم در انسان ، همان ایمان است . تا ایمان نباشد، بیم و خوف نیز نخواهد بود. همچنین حقیقت بیم و خوف نوعى درد درونى و روحى است که انسان را از درون مى سوزاند. هنگامى که این حقیقت در درون انسان پدید آید، پیامدهاى آن بر روح ، و چه بسا بر پیکره ظاهرى انسان نیز آشکار مى شود.
پریدگى رنگ و عوض شدن چهره و بر هم ریختگى سلسله افکار هنگام پدید آمدن خوف را مى توان بخشى از این آثار دانست و سرانجام آن ، وارد شدن به مرحله عمل است .
لرزش اندام اولیاءالله هنگام برپایى نماز، و پریدگى رنگ چهره امام حسن مجتبى هنگام وضو ساختن ، از آثار همین خوف و بیم است که سرانجام ، فرمان بردارى و اطاعت ، و پرهیز از گناهان و تباهى ها را در پى دارد.
مولاى متقیان ، امیر مؤ منان على بارها مى فرمود:ایاکم و الکذب فان کل راج طالب و کل خائف هارب .
از دروغ بپرهیزید. به درستى که هر امیدوارى خواهان (پاداش الاهى ) است و هر بیمناکى فرارى (از عذاب الهى ).
چنان چه در دل انسان بیم و خوف باشد، از گناهان پرهیز خواهد کرد. انسان چه بسا در ((رجاء)) که یکى دیگر از مقامات معنوى است ، نیز به دروغ مبتلا شود.
سرور پرهیزکاران على (علیه السلام ) مى فرماید:یدعى بزعمه انه یرجو الله کذب و العظیم ما باله لا یتبین رجاؤ ه فى عمله .
به گمان خویش ادعا مى کند که به خداوند امیدوار است . سوگند به خداى بزرگ ! دروغ مى گوید. چگونه است حال او که امیدش به خدا در کردارش نمایان نیست .
این ، همان دروغ در مقام ((رجاء)) است ؛ سپس مى فرماید:فکل من رجا عرف رجاءه فى عمله ….
پس هر که امیدوار است ، امید او، از کردارش پیدا است و در اعمالش شناسایى مى شود.
کسى که اهل ((رجاء)) است ، هیچ گاه واجباتش را ترک نمى کند و به دیگران دل نمى بندد؛ اما به راحتى مى توان شاهد بود که بیم از خدا و امیدوارى به خدا در انسان ها محکم و پابرجا نیست ؛ در حالى که بیم هاى مادى و بشرى ، قوى و محکم در جاى خود قرار دارند.
حضرت در ادامه مى فرماید:یرجو الله فى الکبیر و یرجو العباد فى الصغیر.
در چیزهاى بزرگ ، به خدا امید دارد؛ اما در چیزهاى کوچک به بندگان خدا امیدوار است .
این ، همان مرتبه دروغ در مقامات دین است که گریبان گیر شخص شده است .
پایان
#آیت_الله_مجتبی_تهرانی
#درس اخلاق
#دروغ
🍃🍃🍃➖➖➖🍃🍃🍃
🌹کانال درس اخلاق
@agamojtabatehrani
💠 اگر انسان بخواهد از نظر عملی تقوا و ورع الهی پیدا کند، چه مدت باید باشد؟
از آیۀ شریفۀ صوم به دست میآید، یک ماه است. «كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ»؛ مدّت روزه چقدر است؟ یک ماه است.
🔰 معلوم میشود اگر انسان یک ماه از اعضا و جوارح و بُعدِ جسمانی گرفته تا نفسانی، عقلی، ملکوتی و همینطور بالا برو. یک ماه مراقبت داشته باشد، ملکه میشود و مصونیت می آورد.
📌 اگر بخواهد این ملکه را کامل بکند، ده روز به آن اضافه کند. «وَوَاعَدْنَا مُوسَى ثَلَاثِينَ لَيْلَةً وَأَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِيقَاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً».[3] این همان چلّههای الهی است. دنبال این کار برو. «مَنْ أَخْلَصَ لِلّهِ تعالی اَرْبَعِینَ صَبَاحاً، جَرَتْ یَنَابِیعُ الْحِکْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ اِلَی لِسَانِهِ».میخواستم ارزش این سفره را بگویم.
#آقا_مجتبی_تهرانی رحمه الله علیه
#درس
#رمضان
@agamojtabatehrani
﷽
📍 گفتن رب در دعا❗️
📌 امام صادق(ع) فرمودند: «إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا سَجَدَ فَقَالَ یا رَبِّ یا رَبِّ یا رَبِّ حَتَّى ینْقَطِعَ نَفَسُهُ قَالَ لَهُ الرَّبُّ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَبَّیكَ مَا حَاجَتُك»؛1️⃣
📌-ببینید چه زیبا میفرماید- هنگامی که بنده سرش را به سجده بگذارد و بگوید: یا ربّ، یا ربّ، یا ربّ...
در این روایت ظرافتی هست که چرا نمیگوید: یا الله، یا الله، بلکه میگوید: یا ربّ، یا ربّ. دلیلش این است که در دعا رابطۀ بین عبد و رب است، نه عبد و الله. دعا راز و نیاز است، نیاز مربوط به ربوبیّت حقّ است. نیاز؛ یعنی احتیاج؛ یعنی به رب و پروردگارم محتاجم، از او در بُعد مادّی و معنویام چیزی بخواهم
1️⃣ همانا بنده هنگامی که سجده کند و بگوید: یا رب یا رب یارب تا جایی که نفسش قطع شود، پروردگار به او میگوید: لبیک! حاجتت چیست؟
✅ من لا یحضره الفقیه، ج1، ص333 - وسائل الشیعه، ج7، ص17- بحارالأنوار، 83، ص239
〰️〰️〰️〰️〰️
📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی
📕 #دعا_2
#آقا_مجتبی_تهرانی
@agamojtabatehrani