﷽ 📍 جایگاه رفیع حضرت عباس(ع) ❗️ 📌مفضّل از امام‌صادق(ع) نقل می‌کند: «قَالَ الصَّادِقُ(ع)»؛ می گوید که امام‌صادق(ع) فرمود: «كَانَ عَمُّنَا العَبّاسُ نافِذَ البَصيرَةِ صَلبَ الإِيمانِ جاهَدَ مَعَ أبي عَبدِ اللّه ِ الحُسَينِ(ع) و أبلى بَلاءً حَسَناً ومَضى شَهيداً»؛1️⃣ 🔻حضرت فرمودند: عموی ما عبّاس، نافذ البصیره بود که مافوق بصیرت است. گاهی بعضی با بصیرت ترجمه می‌کنند. 🔻این تعبیر ما فوق با بصیرت است. عمق قضایا را می‌دید. به این مورد، نفوذ بصیرت می‌گویند؛ یعنی دیدۀ ملکوتی‌‌اش باز بود. درجات رفیعۀ بهشت را می‌دید و می‌دانست که چه باید بکند تا به آن درجه برسد. 🔻روایت دیگری را شیخ صدوق به سند خودش از امام‌زین العابدین(ع) نقل می‌کند: «رَحِمَ اللَّهُ الْعَبَّاسَ يَعْنِي ابْنَ عَلِيٍّ»؛ رحمت خدا بر عبّاس باد! «فَلَقَدْ آثَرَ وَ أَبْلَى وَ فَدَى أَخَاهُ بِنَفْسِهِ حَتَّى قُطِعَتْ يَدَاهُ»؛ او در وادی ایثار وارد شد. بعد جانش را نسبت‌به برادرش فدا کرد تا دو دستش قطع شد. 🔻 «فَأَبْدَلَهُ اللَّهُ بِهِمَا جَنَاحَيْنِ يَطِيرُ بِهِمَا مَعَ الْمَلَائِكَةِ فِي الْجَنَّةِ»؛ پس خداوند به‌جای دو دستش، دو بال به او عنایت کرد که در بهشت با فرشتگان پرواز می‌کند، «كَمَا جَعَلَ لِجَعْفَرِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ»؛ همان‌طور که به جعفر طیّار دو بال عنایت کرد. 🔻 «وَ إِنَّ لِلْعَبَّاسِ عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَمَنْزِلَةً»؛ نظر من این جمله بود: به درستی که برای عبّاس نزد خداوند منزلتی است. این ابتلا، این منزله و درجه را می‌آورد. «يَغْبِطُهُ بِهَا جَمِيعُ الشُّهَدَاءِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ»؛2️⃣ شهادت هم منازل دارد. 🔻 حضرت‌عبّاس(ع) منزله‌ای دارد که تمام شهدا به آن غبطه می‌برند. رابطۀ بین ابتلا و اجر، ابتلا و منزله است. این درجه، بالاترین درجات برای غیر انبیاست. این درجات، ابعاد دارد. یک بعد درجات و منزله‌ها که نسبت‌به اباالفضل است، این است که باب الحوائج است. 1️⃣شرح الأخبار في فضائل الأئمة الأطهار (ع)، ج‏3، ص، 184 2️⃣ امالی صدوق، ص 462 - بحارالأنوار، ج 22، ص27 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_آزمایش_الهی 📕 #میلاد_حضرت_عباس علیه السلام مبارک باد #ماه_شعبان 🏷 جلسه نهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 جایگاه رفیع حضرت عباس(ع) ❗️ 📚 #مجموعه_آزمایش_الهی 📕 #راه_سعادت_بشری 🏷 جلسه نهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 اهل‌بیت من مانند کشتی نوح هستند. ❗️ 📌روایتی است که فریقین متواتراً نقل کرده‌اند؛ یعنی در عامّه و خاصّه متواتر است. معنای متواتر این است که قطعی است. پیغمبراکرم(ص) فرمودند: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ مَثَلُ أَهلُ بَیتِی کَمَثَلِ سَفِینَهِ نُوحٍ وَ مَن تَخَلَّفَ عَنهَا هَلَکَ» ؛ اگر بخواهم اهل‏بیت خودم را تشبیه کنم، آنان مثل کشتی نوح هستند. کسی که به آن‏ها تمسّک جوید، نجات می‎یابد. خوب دقّت کنید: آیا کشتی ارائۀ طریق می‏کند و می‏گوید که از آن طرف بیا و یا خودت شنا کن؟! در طوفان انسان از بین می‌رود. نه. معنایش این است که کشتی انسان را می‎برد و از موج نجات می‏دهد. تعبیر خیلی زیبایی است. ایصال به مطلوب است و ارائۀ طریق نیست. در تمام ابعادش اینگونه است و نقش مهم این است. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_آزمایش_الهی 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات_در_امتحان_الهی 🏷 جلسه نهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 اهل‌بیت من مانند کشتی نوح هستند. ❗️ 📚 #مجموعه_آزمایش_الهی 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات_در_امتحان_الهی 🏷 جلسه نهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 نحوۀ دستگیری امام‌حسین(ع)❗️ 📌در همین زمینه؛ یعنی راجع‏به ایصال به مطلوب که ابعاد گوناگون دارد، در بین ائمّۀ طاهرین(ع) به خصوص برای امام‏حسین(ع) نقش خاصّ دیگری را مطرح می‎کنند. پیغمبراکرم(ص) فرمود: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ إِنَّ الْحُسَيْنَ مِصْبَاحُ الهُدَى وَ سَفِينَةُ النَّجَاةِ»1️⃣؛ دو مورد در این روایت است: چراغ هدایت و سفینۀ نجات. اوّلی ارائۀ طریق است. چراغ را که روشن می‎کنند، انسان، جلوی پایش را می‎بیند و راه می‏رود. دوّمی، ایصال به مطلوب است. کسانی را که دارند غرق می‎شوند و از مسیر معنویّت انحراف پیدا می‎کنند، دست‏گیری می‎کند و نجات می‎دهد. در بُعد اوّل که مصباح الهدی است و ارائۀ طریق می‎کند بحثی است که از زبان وحی ارتزاق کرده و ارائۀ طریق می‎کند. 1️⃣سفینةالبحار، ج1، ص257- ناسخ‌التواریخ، ص57 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_آزمایش_الهی 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات_در_امتحان_الهی 🏷 جلسه نهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 امام‌حسین (ع)قایق نجات است❗️ 📌پیغمبراکرم(ع) فرمود: مَثَل اهل بیت من، مَثَل سفینۀ نوح است. کسی که به آن تمسّک بجوید، نجات می‎یابد و کسی که از آن تخلّف کند، غرق می‎شود. 🔹 اعتقادم این است که لحن این روایت غیر از لحن روایتی است که راجع به امام حسین(ع) است. از پیغمبراکرم(ع) راجع به ائمّۀ دیگر من ندیدم و فقط راجع به امام حسین(ع) داریم که سفینه تعبیر شده است. در آن روایت کلّ اهل بیت(ع) است و این حدیث، روی فرد خاص دست گذاشته است. 🔹در باب سفینۀ نوح مثالی می‎زنم: حضرت‏نوح دعوت کرد که بیایید و سوار کشتی شوید. هر کس سوار بشود، نجات پیدا می‏کند و غرق نمی شود. خودشان آمدند و نجات هم پیدا کردند؛ این، یک نوع است. 🔹یک نوع دیگر این است که فرد داخل دریا فریاد می‎کشد: اگر می‎خواهی غرق نشوی، سوار کشتی شو. او خودش می‏آید، سوار می‏شود و می‏رود. یک وقت این‏طور نیست. ما به قایق نجات تعبیر می‎کنیم. می‎بینیم دارد غرق می‏شود. او می‏رود دستش را می‏گیرد و بیرون می‏آورد؛ خیلی بالاتر از مورد اوّل است. وقتی می‎بیند کسی دارد غرق می‏شود، نجاتش می‏دهد. این کار، غیر این است که بگوید: بیا سوار شو. لحن روایتی که راجع‏به امام‏حسین(ع) است، لحن دوّم است: «إِنَّ الْحُسَيْنَ(ع) مِصْبَاحُ الهُدَى وَ سَفِينَةُ النَّجَاةِ». 🔹قایق نجات چه می‏کند؟ می ایستد و می‏گوید: داری غرق می‏شوی، بیا به من متمسّک بشو تا غرق نشوی. یا اینکه تا می‎بیند کسی دارد غرق می‏شود، می‎رود و او را می‏گیرد. مثل اینکه دو لحن است؛ ایصال به مطلوب امام حسین(ع) خیلی قوی‏تر از این حرف‌هاست. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_آزمایش_الهی 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات_در_امتحان_الهی 🏷 جلسه نهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 سپیدی پیشانی و زیرگلوی امام حسین(ع) جذب کننده است❗️ 📌لذا وقتی راجع به حضرت زهرا(س) بحث کردم، در مسئلۀ علّت مبقیۀ دین، امام حسین(ع) مطرح شد. بقای دین از مسیر امام حسین(ع) _گفتارش و اعمالش_ بود. تنها مسئلۀ ارائۀ طریق نیست و به این معنا دست‌گیری است. روایتی را در بحارالانواراست، «رُوِيَ فِي بَعْضِ الْكُتُبِ الْمُعْتَبَرَةِ عَنِ الطَّبَرِيِّ»؛ بعضی از کتب معتبر از طبری نقل کرده‌اند. 🔻«عَنْ طَاوُسٍ الْيَمَانِيِّ»؛ می‏گوید: از طاووس یمانی نقل کرد: «أَنَّ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ(ع) كَانَ إِذَا جَلَسَ فِي الْمَكَانِ الْمُظْلِمِ يَهْتَدِي إِلَيْهِ النَّاسُ»1️⃣؛ وقتی امام حسین(ع) در یک محل تاریکی می‎نشست، مردم را به سوی خودش جلب می‎کرد. 📌خوب دقّت کنید دارد: «بِبَيَاضِ‏ جَبِينِهِ وَ نَحْرِهِ»؛ به سپیدی پیشانی و زیرگلویش. وقتی در یک جای تاریک می‎نشست، با سپیدی پیشانی و زیر گلویش مردم را به سوی خود جلب می‎کرد. «یَهتَدِی» هم در روایت آمده و مسئلۀ هدایت است. 🔻 از مسائلی که در ارتباط با امام حسین(ع) است، مسئله این‏طور به ذهن می‏آید که ایشان جالب توجّه است و همین موجب می‎شود که به خودش جذب می‏کند. یک امری در ارتباط با پیشانی امام حسین(ع) و زیر گلوی امام حسین(ع) بوده است. 1️⃣بحارالأنوار، ج 44، ص189 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_آزمایش_الهی 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات_در_امتحان_الهی 🏷 جلسه نهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 سرِّ جذب سپیدی پیشانی و زیرگلوی امام‌حسین(ع) ❗️ 📌اگر کسی به تاریخ مراجعه کند، می‎بیند: در روز عاشورا، اوّلین ضربۀ کاری که به امام حسین(ع) وارد شد، سنگی بود که به پیشانی او خورد. آخرین ضربه، ضربه‏ای بود که به گلویش وارد شد. قرن‏هاست همین مطلب گفته می‎شود و مجالس به نامش منعقد می شود و جذب می‎کند. در تاریکی‎ها، همین جلب می‎کند و انسان را می‎کِشد. 📌این معنا را خود ما هم می‎بینیم و مشهود است که مجالس به نام امام حسین(ع) چقدر جاذب و جالب است. این جذبه‎ها انقلاب درونی درست می‏کند. یک انسان برتر، حضور شخصی لازم ندارد برای اینکه ایصال به مطلوب بکند. بدون حضور ظاهری هم می‎کِشد. کشش امام حسین(ع)، قوی است. 📌 در این جهت به خصوص نسبت‏به آلوده‎ها کشش دارد. احیای نفوس مؤمنین به هدایت امام حسین(ع) است. زیر سایۀ همین هدایت امام حسین(ع) و از مسیر اوست که دین باقی مانده است. اگر امام حسین(ع) نبود، این مسیر و مجری نبود. الآن هم از اسلام خبری نبود. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_آزمایش_الهی 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات_در_امتحان_الهی 🏷 جلسه نهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 نقش هدایتی و احیای نفوس در مجالس امام حسین(ع) ❗️ 📌 لذا گاهی به دوستانم می‏گویم که بدانید مجالسی که به نام امام حسین(ع) است، نقش هدایتی و احیای نفوس دارد. به هر نحوی می‏توانید نقشی در آنها داشته باشید. 📌آنچه می‎شود گفت، از نظر عمل برای انسان به صورت مسلّم مقبول است، همین عملی است که در مجالس امام حسین(ع) است. مطلب ظریفی است. 📌شرط قبولی عمل، مسئلۀ محبّت نسبت‏ به اولیای خدا و پذیرش سرپرستی آن‏هاست. آن هم به جهت نقشی است که آن‏ها در هدایتگری انسا‏ن‏ها دارند. اگر انسان در این نقش کمک کند، چقدر بالاست! البته منظور این نیست که کار خاصّی انجام بدهد؛ و لو شده انسان، دوست، رفیق یا هر کسی را که بتواند، در این مسیر قرار بدهد «مَنْ أَحْيَا نَفْساً فَكَأَنَّما أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعاً»1️⃣. 📌 احیای نفس غیر احیای بدن است. احیای نفس در ارتباط با بُعد انسانیّت اوست. انسانی را نجات بدهد که نجات دادن، در این طریق قرار دادن است. چقدر عظمت دارد! در هر مجلس، محفل و رابطه‎ای که در آن مسائل هدایتی مطرح است، اگر انسان بتواند نقش داشته باشد، بهترین عمل است. 📌 البته مخلصانه برای خدا باشد. می‎تواند این عمل مخلصانه را در قیامت برای خدا ارائه کرده و افتخار کند تا ناجی او باشد؛ چون کاری است که اولیای خدا می‎کردند. 1️⃣ هرکس یک نفر را زنده کند، مثل آن است که همۀ انسان‌ها را زنده کرده است. الکافی، ج 4، ص57- بحارالأنوار، ج 93، ص170 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_آزمایش_الهی 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات_در_امتحان_الهی 🏷 جلسه نهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 مقدّمات امتحان و آزمایش الهی نسبت به‌انسان❗️ 📌اوّل: همۀ انسان‌ها چون دارای نیروی انتخاب و اختیار هستند، گروهی راه شقاوت را انتخاب می‌کنند و گروهی راه سعادت را انتخاب می‏کنند. دوّم: مسئلۀ بهشت و جهنّم که انسان‌ها در این عالم به وسیلۀ انتخاب‌های‏شان، اعتقادهای‏شان، ملکاتشان و اعمالشان بهشت و جهنّم می‌سازند. سوّم: اجرها و پاداش های اُخروی، لذّات و تنعمات اُخروی، منازل و مراتب بهشت به ازای استعدادها نیست؛ بلکه به ازای فعلیّت‏هاست. چهارم و نتیجه گیری: هر استعدادی که در هر رابطه‏ای در انسان باشد، تحت شرایط خاصّی به فعلیّت می‌رسد. بالاتر عرض می‌کنم: هر استعدادی در هر موجودی در این عالم که جنبه‏های سیر تکاملی دارد، در شرایط خاصّی شکوفا می‏شود. در باب نباتات و گیاهان اگر دانه‏ای بخواهد درخت شده و بارور شود، تحت شرایط خاّصی است که این استعدادها به فعلیّت می‌رسد. اگر آن شرایط نباشد این استعدادها شکوفا نمی‏شود. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_آزمایش_الهی 📕 #امتحان_الهی_به_بلا_شکر_صبر 🏷 جلسه اول #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 مبتلا شدن مؤمن به‌نفع اوست❗️ 📌داوود بن فرقد روایت را از امام‏ صادق(ع) نقل می‌کند:«عَنْ أَبِی عَبْدِاللَّهِ(ع) قَالَ: إِنَّ فِیمَا نَاجَى اللَّهُ بِهِ مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ»؛ در مناجات‌هایی که بین حضرت‏ موسی(ع) و خدا واقع شده است، خدا خطاب کرده است: «یَا مُوسَى مَا خَلَقْتُ خَلْقاً هُوَ أَحَبُّ إِلَی مِنْ عَبْدِیَ الْمُؤْمِنِ»؛ ای موسی! من آفریده‏ای نیافریدم که نزد من از بندۀ مؤمن من محبوب‌تر باشد. خیلی دوستش دارم. اینجا در ذهن انسان می‌آید که خدایا! قربانت بروم! اگر تو خیلی دوستش داری، چرا با امتحان بساط ما را به هم می‌ریزی؟! «وَ إِنِّی إِنَّمَا ابْتَلَیْتُهُ لِمَا هُوَ خَیْرٌ لَهُ»1️⃣؛ خطاب به حضرت ‏موسی(ع) است که محبوب‏ترین بندگان پیش من بندۀ مؤمن است. امّا او را مبتلا می‏کنم و نسبت‏به چیزی که به نفع اوست، می‌آزمایم. این فشارها به نفع توست. مثل بچّه‏ ای که به استاد اشکال می‌کند که چرا این‌قدر ما را زیر فشار قرار می‌دهی؟ استاد می‌گوید: به نفعت است. بزرگ می‌شوی و می‏فهمی. به آن عالَم می‏روی و می‏فهمی. 1️⃣ امالی مفید، ص93 - بحارالأنوار، ج 64، ص235 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_آزمایش_الهی 📕 #امتحان_الهی_به_بلا_شکر_صبر 🏷 جلسه اول #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 هر بلای جانی، بدنی و مالی ... یک حسنه است❗️ 📌امام‏صادق(ع) می‏فرماید: «إِنَّ فِی الْجَنَّةِ لَمَنْزِلَةً لَا یبْلُغُهَا الْعَبْدُ»؛ در بهشت منزلی است که بنده به آن نمی‌رسد، «إِلَّا بِبَلَاءٍ فِی‏ جَسَدِهِ»؛ بعد بلاها را تقسیم‏بندی کنیم. یک بلای بدنی پیدا می‌کند. بلای مالی، جانی و بدنی و... داریم. هر بلایی یک حسنه است. بلیٰ گفتیم باید بلا بکشیم. وقتی که دارد: «أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ قَالُوا بَلىٰ»؛ همان انتخاب راه سعادت است. اگر با خدا پیوند پیدا کرده‏ای، همین است: آواز الست آمد و گفتیم بلی را زان گفته بلا کش همه تا عهد الستیم ما اگر واقعاً در این راه وارد شدیم و آن بلیٰ را گفتیم، باید این بلاها را بکشیم تا استعدادهای معنوی به فعلیّت برسد. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_آزمایش_الهی 📕 #امتحان_الهی_به_بلا_شکر_صبر 🏷 جلسه اول #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 برای مؤمن هر چهل روز یک بلا و حادثه❗️ 📌امام‏صادق(ع) می‏فرماید: «اِنَّ عَظِیمَ الاَجرِ مَعَ عَظِيمِ‏ الْبَلَاءِ»؛ پاداش بزرگ با بلای بزرگ است. معنایش چیست؟ پاداش کوچک با بلای کوچک است. معلوم می‏شود این‌ها دست به گردن هستند. پاداش با بلاست. پاداش بزرگ بخواهی، با بلای بزرگ است: «ما أَحَبَّ اللَّهُ قَوْماً إِلَّا ابْتَلَاهُمْ»1️⃣. روایات بسیاری داریم. معاویة بن عمّار از اصحاب امام‏صادق(ع) است که نقل می‌کند: «مَا مِنْ مُؤْمِنٍ إِلَّا وَ هُوَ یَذَّكَّرُ لِبَلَاءٍ یُصِیبُهُ‏ فِی‏ كُلِ‏ أَرْبَعِینَ‏ یَوْماً أَوْ بِشَی‏ءٍ فِی مَالِهِ وَ وُلْدِهِ لِیَأْجُرَهُ اللَّهُ عَلَیْهِ»2️⃣؛ 📌 هر مؤمنی این‌طور است که چهل روز بر او نمی‌گذرد، مگر اینکه حادثه ای برای او می‌آید برای اینکه به او اجر داده شود. در باب مسئلۀ منزل و منازل هم منازل بهشتی همین است.‌ 💠اصل مسئلۀ بهشت بر محور چیست؟ تقصیر خودمان است. می‏خواستید انتخاب نکنید. انتخاب که کردی باید پایش هم بایستی. بهشت و سعادت می‌خواهی، منازل و درجات بهشتی هم بر همین محور است . 1️⃣الکافی، ج 2، ص252- وسائل‏الشیعه، ج 3، ص263- بحارالأنوار، ج 64، ص207 2️⃣بحارالأنوار، ج 64، ص241- مستدرک‏الوسائل، ج 2، ص434 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_آزمایش_الهی 📕 #امتحان_الهی_به_بلا_شکر_صبر 🏷 جلسه اول #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 رابطۀ بلا و عنایت الهی با استغفار و توبه ❗️ 📌 روایت را محمدبن مُسلم می گوید: شنیدم امام صادق(ع) می فرمودند: «الْمُؤْمِنُ لَا یَمْضِی عَلَیْهِ أَرْبَعُونَ لَیلَْةً إِلَّا عَرَضَ لَهُ أَمْرٌ یَحْزُنُهُ یُذَكَّرُ بِهِ»1️⃣؛ 📌برای مؤمن چهل شب نمی گذرد، مگر اینکه حادثه ای یا بلایی به او عارض می‏شود و پیش می آید که او را ناراحتش کند. چرا؟ گروهی از محدّثین گفتند که «یذکَّرُ به»؛ به سبب آن، این شخص نسبت‏به گناهانش متذکّر بشود. 📌 در خودش فرو برود که این گره‏ها برای چه در کار من افتاده است. مؤمن این چنین است، به ماورای این عالم اعتقاد دارد. می‌داند رابطه‌ای بین عالم مادّه و عالم معنویّت وجود دارد. مؤمن این‌طور است می گوید: نظام مافوق بر این نظام حاکم است، لذا نسبت ‏به معصیتش یادآور ‏شود. 📌این ‌یک احتمال نسبت به روایت بود؛ ولی من یک احتمال دیگر دارم. غیر از این روایات، روایات دیگر هم در باب معاصی داریم که در آن‌ها به همین جهت تصریح دارد که خوشا به حال کسی که مورد عنایت خداوند قرار بگیرد. بعد هم مبتلا بشود که یادآور معاصی ‏اش شده و استغفار و توبه کند. 1️⃣الکافی، ج2، ص254- وسائل‏ الشیعه، ج 3، ص262- بحارالأنوار، ج 64، ص211 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_آزمایش_الهی 📕 #امتحان_الهی_به_بلا_شکر_صبر 🏷 جلسه دوم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 دوستی امام علی(ع) و دوستی دشمنانش در یک دل قرار نمی‌گیرد.❗️ 📌امام باقر(ع) از امام علی(ع) نقل می فرمایند که حضرت فرمود: «لَا يَجْتَمِعُ حُبُّنَا وَ حُبُّ عَدُوِّنَا فِي جَوْفِ إِنْسَانٍ»؛ دوستی ما و دوستی دشمنان ما در درون یک انسان قرار نمی‌گیرد. «إِنَّ اللَّهَ لَمْ يَجْعَلْ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ- فَيُحِبُّ هَذَا وَ يُبْغِضُ هَذَا»؛ (خداوند براى هيچ مردى در درونش، دو دل ننهاده است كه با اين يكى دوست بدارد و با آن يكى دشمن بدارد.). خدا دو دل در درون قرار نداده است. تمام فرض این است که نمی شود انسان با یک دل با دو نفر، دوستی داشته باشد. دوستی به یک شئ که در مقابلش شئ دیگری متضاد، با اوست. نمی شود به او هم محبّت بورزد. هم امام حسین(ع) را دوست داشته باشد، هم شمر را. هم امام علی(ع) را دوست داشته باشد، هم معاویه لعنة الله علیه را. همین طور بیاید جلو، هم خدا را دوست داشته باشد، هم شیطان را. دو شیء متضاد نمی‌شود. بعد حضرت فرمودند: «فَمَنْ أَرَادَ أَنْ يَعْلَمَ حُبَّنَا فَلْيَمْتَحِنْ قَلْبَهُ»؛ اگر کسی می خواهد بداند ما را دوست دارد یا نه، دلش را آزمایش کند. «فَإِنْ شَارَكَهُ فِي حُبِّنَا حُبُّ عَدُوِّنَا- فَلَيْسَ مِنَّا وَ لَسْنَا مِنْهُ»1️⃣؛ اگر دید هم ما را دوست دارد و هم دشمنان ما را _اینجا شرکت را تسامحی می دانیم_ از ما نیست و ما هم از او نیستیم. ممکن است انسان با تسامح یا به تعبیر دیگر با ظاهر سازی کسی را دوست داشته باشد، زبانی می‌شود امّا بحث ما واقعی و دوستی خالص حقیقی است. اینکه دوستی خالص حقیقی نسبت به دو شیء متضاد محال است، بدیهی است. 1️⃣تفسیرالقمی، ج2، ص172 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_آزمایش_الهی 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات در امتحان الهی 📝 جلسه هفتم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir