eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
1.6هزار دنبال‌کننده
157 عکس
1.4هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
8.85M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 مغرور به این دنیای زیبا نشوید زیرا جای آخرت را نمی گیرد❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه چهارم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 بحث امام علی (ع)باملحدی که منکر قیامت است❗️ 📌امام علی(ع) با یکی از ملحدین بحث می کند. او منکر قیامت می شود و امام علی(ع) جوابش را می دهد و می فرماید: «إِنْ كَانَ مَا قُلْتَهُ حَقّاً فَقَدْ تَخَلَّصْتَ وَ تَخَلَّصْنَا»؛ اگر اینکه تو گفتی حقیقتش هم همین باشد و از قیامت خبری نباشد، تویی که فرو رفتۀ در شهواتت –در اینجا- هستی و منی که پرهیز می کنم، هر دو –باز- مساوی هستیم وقتی که می میریم. نه تو، وارد جهنّم می شوی، چون جهنّمی نیست که به آن بروی. من هم که جهنّم نیست، به آن نمی روم. هر دو مساوی می شویم. «إِنْ كَانَ مَا قُلْتَهُ حَقّاً فَقَدْ تَخَلَّصْتَ وَ تَخَلَّصْنَا»، امّا «وَ إِنْ كَانَ مَا قُلْنَا حَقّاً»1️⃣؛ چون دو طرف دارد. تو یک عقیده و ما هم یک عقیدۀ دیگر داریم. اگر اینکه من گفتم حقیقت داشت؛ یعنی حساب، کتاب، ثواب و عقابی مطرح است و این، حق است. اگر این باشد، «فَقَدْ تَخَلَّصْنَا وَ هَلَكْتَ»؛ من نجات پیدا کرده ام و تو هلاکی، بیچاره شدی. فرق من و تو معلوم می شود. 1️⃣ شرح أصول الكافي (صدرا)، ج 1، ص 379 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه ششم 🎞 @mojtabatehrani_ir
7.47M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 بحث امام علی (ع)باملحدی که منکر قیامت است❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه ششم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ رُوِيَ عَنِ الصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «إِذَا قَامَ الْعَبْدُ فِي الصَّلَاةِ قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لِمَلَائِكَتِهِ أَ مَا تَرَوْنَ إِلَى عَبْدِي كَأَنَّهُ يَرَى أَنَّ قَضَاءَ حَوَائِجِهِ بِيَدِ غَيْرِي أَ مَا يَعْلَمُ أَنَّ قَضَاءَ حَوَائِجِهِ بِيَدِي» ترجمه: هنگامی که بنده ای به نماز می ایستد و نماز خود را کوچک بشمارد، در این جا خداوند تبارک و تعالی به ملائکه خویش می فرماید: آیا بنده مرا نمی بینید که گویا گمان می کند که برآورده شدن نیازها و حاجت هایش به دست دیگری است؟! آیا او نمی داند که برطرف شدن و برآوردن تمامی نیازها و حاجت هایش به دست من است؟! شرح: من در گذشته، یک روایتی را خواندم از امام صادق صلوات الله علیه، این بود که: هنگامی که شخص می ایستد به نماز، خداوند توجّه خاصّش، تعبیر به اصطلاح، وجه بود که صورتش را به سمت او می کند تا سه مرتبه، که اگر این در نماز، به اصطلاح ما، حضور قلبش برگشت، خداوند هم از بنده رویش را برمی گرداند ازش. که اشاره به این است که تا حضور قلب هست، خداوند هم توجّه خاصّش به او هست؛ یک مرتبه، چشم پوشی، دو مرتبه، دفعه سوّم وقتی که حضور قلبش از بین رفت، رفت سراغ امور دنیایی؛ حالا این روایت را دو جهت می خوانم. در این روایت دارد امام صادق صلوات الله علیه، فرمود: «إِذَا قَامَ الْعَبْدُ فِي الصَّلَاةِ»؛ وقتی ایستاد بنده به نماز خواندن، «قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لِمَلَائِكَتِهِ»؛ خداوند به فرشتگانش می فرماید: «أَ مَا تَرَوْنَ إِلَى عَبْدِي»؛ نمی بینید شما این بنده مرا، «كَأَنَّهُ يَرَى أَنَّ قَضَاءَ حَوَائِجِهِ بِيَدِ غَيْرِي»؛ نگاه کنید ایستاده دارد نماز می خواند؛ شما نگاهش کنید. این کأنّه به قول ما، مثل این که این، این جوری می بیند، «كَأَنَّهُ يَرَى»؛ یعنی پیش خودش این جوری فکر می کند که آن حاجت هایی که دارد، کارهایی که دارد به اصطلاح، قضاء حوائجش به دست غیر من است. از این چه می فهمید، از این روایت؟ آن روایت این بود: از اوّل حضور قلب داشت، وسط نماز سه مرتبه چی می شد؟ می رفت. این می رساند از اوّل ندارد. راحتش کرده است. خوب دقّت کنید. او حضور قلب داشت، سه مرتبه فکرش می رفت توی مغازه و بازار و کار و کاسبی و ... مثال می زنم ها؛ اوّل هیچی، خدا رویش را برنمی گرداند، دوّم نه. دفعه سوّم؛ دیگر نه، خدا رویش را برمی گرداند ازش. آن بود؛ اما این روایت، ازش استفاده می شود که از اوّل، حضور قلب خبری نیست، «أَ مَا تَرَوْنَ إِلَى عَبْدِي»؛ به ملائکه اش می گوید، نمی بینیدش این را؟ «كَأَنَّهُ يَرَى»؛ مثل این که این جوری می بیند، که «أَنَّ قَضَاءَ حَوَائِجِهِ بِيَدِ غَيْرِي»؛ مثل اینکه این جوری فکر می کند که کارهاش، خواسته هاش را دیگران واسه اش چیز درست می کنند. «أَ مَا يَعْلَمُ»؛ نمی داند این، «أَنَّ قَضَاءَ حَوَائِجِهِ بِيَدِي» فهمیدید؟ این نمی داند؟ کارها دست من است نه دست مشتری؟! کارها دست من است. فهمیدی؟! گره هات را من باید باز کنم؛ تو خیال کردی؟! چی فکر می کنی؟ شد! از اوّل حواسش پرت است تا آخر. برای چی؟ برود دنبال کارهایش،. بروم زودتر به کارهایم برسم. شد؟! در نتیجه، نمازش هم معلوم نیست، توجه کنید. حالا من این را، چون آن روایت را خوانده بودم، گفتم این را هم بگویم. آن روایت مال حضور قلب دارها بود، این روایت مال بی حضور قلب هاست. این چه فرهنگی است؟! توی متدیّنین، آن که می خواهد نماز بخواند. می فهمی چی می گویم؟! تند و تند، آن چی هست؟! نمی گویم نماز را طولش بدهد، اصلًا و ابداً؛ نه تو از
اولیاء خدایی، نه من، هیچ کدام؛ نمازهای اولیاء خدا، مال آن ها جای خودشان است؛ همین نماز دست و پا شکسته را باز می گوید، کمش کن، شد!؟ تو همین طور نماز خواندن تعبیر داریم در روایات، مثل کلاغ، حضرت دید به اینکه چی می کند، تُک می زند به زمین و بلند می شود. اصلًا حتی رعایت جهات اوّلیه صحت صلاة را هم نمی کند. شما همه تان نماز می خوانید، درست است یا نه؟ توجّه کنید. این از اوّل نماز تا آخر نماز، دنبال کارش است، دیر نشود، به اش برسد. می فهمی چه می گویم؟! چیزی که تو ذهنش نیست، چیه؟ خدا، می فهمی؟ خدا، حضور قلب چیه، برو دنبال کارت. شد؟! این روایت، این را می گوید: آن جا خدا به ملائکه می گوید: نگاهش کن! نگاهش کن! نگاهش کن. فهمیدی چه می خواهم بگویم؟! به ملائکه ها؛ چون یک ملکه نیست. ملائکه ها، یک ملک نیست، آن جا دارد، این است: «قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لِمَلَائِكَتِهِ»؛ گوش کنید! «أَ مَا تَرَوْنَ»؛ جمع، نمی بینینش؟! می فهمی؟! همه دارند می بینند، خدا می بیند چه کار می کنی. توجّه کردید چه عرض کردم ؟! بدو! بدو! بدو! بدو! چنان بعد یک دفعه می خورد سرت به چی؟! و پایت می رود توی چاله؛ می فهمی چه می گویم؟ جهتش این است. 1-وسائل الشیعه جلد 4، صفحه 36 〰〰〰〰〰 شرح حدیث @mojtabatehrani_ir
20.77M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ رُوِيَ عَنِ الصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «إِذَا قَامَ الْعَبْدُ فِي الصَّلَاةِ قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لِمَلَائِكَتِهِ أَ مَا تَرَوْنَ إِلَى عَبْدِي كَأَنَّهُ يَرَى أَنَّ قَضَاءَ حَوَائِجِهِ بِيَدِ غَيْرِي أَ مَا يَعْلَمُ أَنَّ قَضَاءَ حَوَائِجِهِ بِيَدِي» ترجمه: هنگامی که بنده ای به نماز می ایستد و نماز خود را کوچک بشمارد، در این جا خداوند تبارک و تعالی به ملائکه خویش می فرماید: آیا بنده مرا نمی بینید که گویا گمان می کند که برآورده شدن نیازها و حاجت هایش به دست دیگری است؟! آیا او نمی داند که برطرف شدن و برآوردن تمامی نیازها و حاجت هایش به دست من است؟! 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 چه می شود که خداوند بعد از گناه به بنده نعمت می‌دهد❗️ 📌امام‌صادق(ع) می‌فرماید: «إِذَا أَرَادَ اللَّهُ تَعَالَى بِعَبْدٍ خَيْراً فَأَذْنَبَ ذَنْباً تَبِعَهُ بِنَقِمَةٍ»؛ خداوند آنگاه که خیر را برای بنده‌ای اراده کرده باشد، آن‌گاه که او گناه می‌کند، بعد از گناه به او ابتلا می‌دهد و برایش نقمت می‌آورد، «وَ يُذَكِّرُهُ الِاسْتِغْفَارَ»؛ و این موجب می‌شود که متذکّر استغفار و توبه شود، «وَ إِذَا أَرَادَ اللَّهُ تَعَالَى بِعَبْدٍ شَرّاً فَأَذْنَبَ ذَنْباً تَبِعَهُ بِنِعْمَةٍ»؛ اگر نظر حق از بنده‌ای برگشته باشد و دلیلش این است که دیگر مورد مقتضی در او نیست و تمام شده، خودش کار خودش را تمام کرده، اگر گناهی بکند، بعدش نعمت است، «لِيُنْسِيَهُ الِاسْتِغْفَارَ وَ يَتَمَادَى بِهِ»؛ کاری می‌کند که او فراموش کند و یادش برود که استغفار بکند، و این هم ادامه پیدا می‌کند، «وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ تَعَالَى»1️⃣؛ که دارد: وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ2️⃣؛ و كسانى كه آيات ما را تكذيب كردند به تدريج از جايى كه نمى ‌دانند گريبانشان را خواهيم گرفت. غرور 1️⃣جلسۀ هفتم الكافی، ج 2، ص 452 - بحار الأنوار ج 5، ص 218 2️⃣ سورۀ مبارکۀ اعراف، آیۀ 182 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه ششم @mojtabatehrani_ir
5.89M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 چه می شود که خداوند بعد از گناه به بنده نعمت می‌دهد❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه ششم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 وضع ظاهری کّفار فریبت ندهد ❗️ 📌در آیۀ شریفه می فرماید: لَا يَغُرَّنَّكَ تَقَلُّبُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي الْبِلَادِ؛ یک وقت فریب کسانی را که در شهرهای کافر هستند و وضع شان را می بینی، نخوری! مَتَاعٌ قَلِيلٌ؛ این ها چیزی نیست، پول هایش یک مشت جماد و پاره آهن است؛ مَتَاعٌ قَلِيلٌ ثُمَّ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمِهَادُ1️⃣. مبادا رفت و آمد (و جنب و جوش) كافران در شهرها تو را دستخوش فريب كند. * (اين) كالاى ناچيز (و برخوردارى اندكى) است. سپس جايگاه شان دوزخ است و چه بد قرارگاهى است! امام علی(ع) در این زمینه فریاد می کشد؛ چون اولیای خدا به دست یک عدّه از این شیاطین دو پا که مردم را در رابطه با این مسائل می خواستند تضعیف ایمانی بکنند، مبتلا بودند. حضرت می فرماید: «...وَ إِيَّاكَ أَنْ تَغْتَرَّ بِمَا تَرَى مِنْ إِخْلَادِ أَهْلِ الدُّنْيَا إِلَيْهَا»2️⃣؛ بپرهیز که یک وقت مغرور نشوی و گول نخوری به آن که می بینی اهل دنیا خلود نسبت به دنیا پیدا کردند، وقتی وضع آن ها را می بینی. 1️⃣سورۀ مبارکۀ آل عمران، آیات 196 و 197 2️⃣ نهج البلاغه، نامۀ 31 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه هفتم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 فریب حرف اهل غرور که می گویند: خدا هم با دنیاداران است نخورید❗️ 📌در خطبۀ هشتاد و نه نهج البلاغه، امام علی(ع) فرمودند: «...فَلَا يَغُرَّنَّكُمْ مَا أَصْبَحَ فِيهِ أَهْلُ الْغُرُورِ»؛ یک وقت فریب روزگار اهل غرور را نخوری! اهل غرور؛ یعنی همین هایی که «غرور بالله» دارند و می گویند: هر کسی اینجا وضعش بهتر است، آنجا هم همین طور است. اگر بنا بود این گونه نباشد، خدا این جا عذابشان می کرد. «فَلَا يَغُرَّنَّكُمْ مَا أَصْبَحَ فِيهِ أَهْلُ الْغُرُورِ فَإِنَّمَا هُوَ ظِلٌّ مَمْدُودٌ إِلَى أَجَلٍ مَعْدُود»1️⃣؛ یک سایه ای کشیده است؛ آن هم تا یک مدّتی که تمام می شود. چقدر تعبیر حضرت زیباست! یعنی تمام دنیا را که می بینی، اصلاً نور نیست؛ بلکه سایۀ نور است.اشاره به این موضوع است که این عالم ناسوت، فیئی(سایه) است، در مقابل هستی واقعی حقیقی. مادّیّت نمودی از بود و مثل سایه است. تعبیر سایه این مطلب را می رساند که نوری مطرح است. این ها نمودِ بود است، تازه سایه اش هم سایه ای کوتاه است و تمام می شود. برای هر کسی این طوری است. یک وقت به آن ها مغرور نشوی و گول وضع آن ها را نخوری. از آن طرف هم، ناراحت نشوی که چرا خداوند آن ها را در همین جا کیفر نمی کند. گاهی انسان این طوری است؛ خصوصاً در رابطه با بعضی از صحنه ها که قرار می گیرد، خیلی ناراحت می شود. با اینکه ما خیلی ضعیف هستیم، در مقابل خدا بسیار کم جنبه و کم ظرفیّت هستیم. ممکن است نعوذبالله کفر بگوییم: خدا هم با آن هاست! کجا خدا با آن ها است؟! 1️⃣ نهج البلاغه، خطبۀ 89 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه هفتم @mojtabatehrani_ir
8.83M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 فریب حرف اهل غرور که می گویند: خدا هم با دنیاداران است نخورید❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه هفتم 🎞 @mojtabatehrani_ir