eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
1.4هزار دنبال‌کننده
150 عکس
1.3هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 📍 غبطه کسی که به مقام و ریاست رسیده است نخورید ❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه چهارم از فصل دوم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 سر انجام مقام و ریاست باطل ❗️ 📌فرض کن تلاش کردی، مال خرج کردی، ادّعاهای دروغ در بُعد عملی و خصال انسانی و الهی مطرح کردی و -نعوذ بالله- هر نیرنگی زدی، بعد هم به مقامت رسیدی. روش خدا با این افراد چه روشی است و با آن‎ها چگونه عمل می‎کند. در روایتی امام‎ باقر ‎علیه السلام می فرماید: « قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله وسلم: مَنْ طَلَبَ مَرْضَاةَ النَّاسِ بِمَا يُسْخِطُ اللَّهَ »؛ پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم فرمود: کسی که دنبال این برود که طلب منزلت در قلوب بکند و از این راه به جاه برسد، « كَانَ حَامِدُهُ مِنَ النَّاسِ ذَامّاً »؛ -این خیلی مهم است- سرانجام خدا کاری می کند که همان کسی که دلش را به سوی خودت جلب کردی، از تو تعریف و ستایش می‎کرد، تو را نکوهش بکند. همان کسی که می‎گفت: زنده باد، خدا کاری می‎کند که می‎گوبد: مرده باد به تو. این روش خدا است. کارهای خدا به اصطلاح «دیر و زود دارد اما سوخت و سوز ندارد»، این سنّت الهی است.«وَ مَن آثَرَ طَاعَةَ اللَّهِ بِغَضَبِ النَّاسِ»؛ امّا آن کسی که بیاید طاعت الهی را بر رضای مردم مقدّم بدارد ، « كَفَاهُ اللَّهُ عَدَاوَةَ كُلِّ عَدُوٍّ »؛ خدا دشمنی هر دشمن را از او کفایت می‎کنه (تعویض نوار)، « وَ حَسَدَ كُلِّ حَاسِدٍ وَ بَغْيَ كُلِّ بَاغٍ »؛ سرکشی هر سرکش نسبت به او و حسد و دشمنی هر کسی را خودش ردّ می‎کند، « وَ كَانَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ نَاصِراً وَ ظَهِيراً »؛ و خدا او را یاری و پشتیبانی می‎کند؛ ناصر، یاور، ظهیر و پشتیبان او است. آخرش «حَامِدُهُ مِنَ النَّاسِ ذَامّاً»1️⃣؛ شد. برعکس آن کسانی که رضا و طاعت الهی را بر رضا یا خشم مردم مقدّم داشتند را زیاد دیدید. 1️⃣ الكافي، ج 2، ص 372. بحار الأنوار، ج 70، ص392 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه چهارم از فصل دوم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 انسان مغرور هر روزش بدتر از روز گذشته اش می شود❗️ 📌غروری که از رذایل اخلاقی است، از رذایل سه قوّه و در ارتباط با سه قوّۀ عقل، شهوت و غضب مطرح می شود؛ چون گاهی عقل و شهوت است. گاهی عقل و غضب است. گاهی عقل، شهوت و غضب در آفرینش غرور نقش دارد؛ یعنی فریبی که صدق و تحقّق پیدا می کند. این حالت غرور است که در روایات بسیاری نکوهش شده است. در روایت دیگری امام علی(ع) می فرماید: «مَنْ جَهِلَ اغْتَرَّ بِنَفْسِهِ وَ كَانَ يَوْمُهُ شَرّاً مَنْ أَمْسِهِ»؛ کسی که دست به گریبان جهل شد، غرورِ به خود پیدا می کند؛ یعنی مبتلا به غرور می شود. ریشه همان مقدّمۀ اوّلش که مسئلۀ جهل مرکّب است. نتیجه اش هم که:«كَانَ يَوْمُهُ شَرّاً مَنْ أَمْسِهِ»1️⃣؛ هر روزش بدتر از روز گذشته اش می شود. انسان های مغرور این گونه هستند. این موضوع در آثار زشت غرور بحث خواهد شد. 1️⃣ غرر الحكم و درر الكلم، ص 635 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه اول @mojtabatehrani_ir
﷽ رَوَا عَبْدُاللهِ بْنِ عَبَّاسُ عَنْ نَبِّی صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ قَالَ: «أَيُّهَا النَّاسُ لَا يَشْغَلَنَّكُمْ دُنْيَاكُمْ عَنْ آخِرَتِكُمْ فَلَا تُؤْثِرُوا هَوَاكُمْ عَلَى طَاعَةِ رَبِّكُمْ وَ لَا تَجْعَلُوا أیْمَانَكُمْ ذَرِيعَةً إِلَى مَعَاصِيكُم وَ حَاسِبُوا أَنْفُسَكُمْ قَبْلَ أَنْ تُحَاسَبُوا وَ مَهِّدُوا لَهَا قَبْلَ أَنْ تُعَذَّبُوا وَ تَزَوَّدُوا لِلرَّحِيلِ قَبْلَ أَنْ تُزْعَجُوا فَإِنَّهَا مَوْقِفُ عَدْلٍ» ترجمه:از خودتان حساب بکشید قبل از آن که از شما حساب بکشند، و خودتان را برای محاسبه آماده کنید، قبل از آن که شما را عذاب کنند، و برای سفر آخرت زاد و توشه تقوا بردارید، قبل از آن که شما را از دنیا بِکَند، و بدانید که موقف و ایستگاه آخرت موقف عدل است. شرح: روایت را عبدالله ابن عباس نقل می کند می گوید: پیغمبراکرم(ص) خطبه می خواندند. حضرت فرمودند خطاب به مردم: «أَيُّهَا النَّاسُ»؛ دنیای شما، شما را باز ندارد از آخرت و خواسته های نفسانی شما این جور نباشد او را مقدم بدارید برخواسته الهی. من این ها چون گفتم؛ این دو تا. سوم: «وَ لَا تَجْعَلُوا أيْمَانَكُمْ ذَرِيعَةً إِلَى مَعَاصِيكُمْ»؛ در اینجا من این را عرض کردم: ایمانتان را وسیله برای گناه قرار ندهید. حالا من گفتم در یک ارتباطش را گفتم، حالا یک ارتباط دیگرش را هم بگویم: گاهی انسان نعوذبالله، تدیّنش را، ایمانش را برای فریب دیگران به کار می برد. من آن را گفتم. گاهی نه! برای فریب خودش... حالا این می گویم که این خیلی روشن تر از اوست. و او این که ایمان، بله امر قلبی است، دل بستگی است، اصلاً ایمان دل بستگی است. و او این که دل بستگی خودت را به خدایت، درست است؟ به پیغمبرت، به اولیاء خدا، این دل بستگی را یک وقت وسیله قرار ندهی برای معصیت، این یعنی چی؟ حالا می گویم برایتان، این خیلی دیگر روشن تر است. فرض بفرمایید، گاهی است انسان، این شیطان، این کار را می کند. انسان دلبستگی دارد به خدا و ائمّه و خصوصا معصومین صلوات الله علیهم اجمعین، همه این ها؛ این موجب می شود شیطان، انسان را فریب می دهد، این را وسیله قرار می دهد برای گناه، جرأت به گناه پیدا می کند، می گوید: آن ها دستم را می گیرند. های! حواست جمع باشد. خیلی ظریف بود این. من آن دفعه نگفتم؛ چون گفتم من یک بخشش را می گویم، حالا بخشی را امروز می گویم. بسیاری از افراد هستند، حبّشان را به اولیاء خدا مورد اعتماد قرار می دهند، توجّه کنید! و وسیله می شود برای این که جرأت به معصیت پیدا کنند، می گویند: بالاخره آن ها دستمان را می گیرند. رسیدید شما به عرض من یا نه؟ خیلی دیگر این روشن بود، حالا داریم می رویم به بقیّه. «وَ حَاسِبُوا أَنْفُسَكُمْ قَبْلَ أَنْ تُحَاسَبُوا»؛ از خودتان حساب بکشید در دنیا، قبل از آنی که از شما حساب کشیده شود. ما روایات متعدّد از پیغمبراکرم(ص) داریم، حالا من این خطبه را می گویم. «وَ مَهِّدُوا لَهَا قَبْلَ أَنْ تُعَذَّبُوا»؛خودتان را آماده کنید برای این حساب پس دادن ها، قبل از آنی که کیفر شوید. خودت اینجا...هان چرا؟ حالا می گویم: چون تا در دنیا هستی، می توانی توبه بکنی. درست است یا نه؟ یک خورده صاف و صوفش بکنی دیگر و جبرانش بکنی دیگر، در دنیا می توانم این کار را بکنم. وقتی رفتی دیگر چیه؟ هان تمام شد. «وَ مَهِّدُوا لَهَا قَبْلَ أَنْ تُعَذَّبُوا»؛ خودتان را آماده کنید. «وَ تَزَوَّدُوا لِلرَّحِيلِ قَبْلَ أَنْ تُزْعَجُوا»؛ زاد و توشه برای کوچ کردنتان از دنیا فراهم کنید، قبل از آنی که بِکَنَند شماها را؟ یک وقت خودت آماده می شوی، می روی مسافرت، می فهمی چی می گویم؟ یک وقت می کَنَندَت. فهمیدی هیچ آمادگی هم نداشتی. هرچی بگویی نمی خواهم بیایم،ها! نمی خواهم ندارد که! رسیدی؟! « وَ تَزَوَّدُوا لِلرَّحِيلِ»؛ شما توشه برای کوچ کردن و سفر کردن به آخرتتان را، نشئه برزخ و آخرت فراهم بکنید، قبل از آن که بِکَنَندتان، یکهو ناخودآگاه رفتی و دست خالی. می فهمی چه می گویم؟ هیچ آماده سفر هم نبودی. «فَإِنَّهَا مَوْقِفُ عَدْلٍ»؛ بدانیدها! آن جا یک جایگاه عدل است. فهمیدی؟ خوب بررسی می کنند، مو را از ماست می کشند به تعبیر خود ما؛ حواست را جمع باشد. بحارالأنوار جلد 74صفحه183 〰〰〰〰〰 شرح حدیث @mojtabatehrani_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ رَوَا عَبْدُاللهِ بْنِ عَبَّاسُ عَنْ نَبِّی صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ قَالَ: «أَيُّهَا النَّاسُ لَا يَشْغَلَنَّكُمْ دُنْيَاكُمْ عَنْ آخِرَتِكُمْ فَلَا تُؤْثِرُوا هَوَاكُمْ عَلَى طَاعَةِ رَبِّكُمْ وَ لَا تَجْعَلُوا أیْمَانَكُمْ ذَرِيعَةً إِلَى مَعَاصِيكُم وَ حَاسِبُوا أَنْفُسَكُمْ قَبْلَ أَنْ تُحَاسَبُوا وَ مَهِّدُوا لَهَا قَبْلَ أَنْ تُعَذَّبُوا وَ تَزَوَّدُوا لِلرَّحِيلِ قَبْلَ أَنْ تُزْعَجُوا فَإِنَّهَا مَوْقِفُ عَدْلٍ» ترجمه:از خودتان حساب بکشید قبل از آن که از شما حساب بکشند، و خودتان را برای محاسبه آماده کنید، قبل از آن که شما را عذاب کنند، و برای سفر آخرت زاد و توشه تقوا بردارید، قبل از آن که شما را از دنیا بِکَند، و بدانید که موقف و ایستگاه آخرت موقف عدل است. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 فریب خوردهایی که بد دنیا می گویند❗️ 📌در آن جملات معروفی که امام علی(ع) شنید کسی داشت به دنیا بد و بیراه می گفت و ذمّ دنیا می کرد، «وَ قَدْ سَمِعَ رَجُلًا يَذُمُّ الدُّنْيَا»؛ دیدند دارد از دنیا بد می گوید، فرمودند: «أَيُّهَا الذَّامُّ لِلدُّنْيَا»؛ ای کسی که داری ذمّ دنیا را می کنی! بدی دنیا را می گویی و بدگویی از دنیا می کنی، «الْمُغْتَرُّ بِغُرُورِهَا»؛ ای کسی که فریب خوردی به فریب دادن دنیا! آن فریبت داده و تو هم فریبش را خوردی، «الْمَخْدُوعُ بِأَبَاطِيلِهَا أَ تَغْتَرُّ بِالدُّنْيَا ثُمَّ تَذُمُّهَا؟»1️⃣؛ خودت گول دنیا را خوردی. بعد هم می آیی و به دنیا بد می گویی. یا در جملات معروفی که از امام علی(ع) نقل می شود. ضِرارِ بن حمزه برای معاویه نقل می کند: شهادت می دهم که امام علی(ع) را در بعضی از مواقفش دیدم که در دل شب آنگاه که در محراب عبادت بود، «يَتَمَلْمَلُ تَمَلْمُلَ السَّلِيمِ وَ يَبْكِي بُكَاءَ الْحَزِينِ»؛ مثل مار گزیده به خود می پیچید و گریه می کرد و می گفت: «...يَا دُنْيَا يَا دُنْيَا إِلَيْكِ عَنِّي». تعبیراتی را نقل می کند، تا اینکه به این جملات می رسد که حضرت می فرماید:«...هَيْهَاتَ غُرِّي غَيْرِي لَا حَاجَةَ لِي فِيكِ قَدْ طَلَّقْتُكِ ثَلَاثاً لَا رَجْعَةَ فِيهَا...» 2️⃣؛ ای دنیا! برو غیر من را فریب بده که علی(ع) فریب تو را نمی خورد. «لَا حَاجَةَ لِي فِيكِ»؛ من هیچ نیازی به تو ندارم، من تو را –به اصطلاح- سه طلاقه کردم که هیچ بازگشتی به سوی تو نیست؛ یعنی بدان که به تو برنمی گردم، نگاهی به تو نمی کنم که خواهانه باشد. 1️⃣نهج البلاغه،حکمت 131 2️⃣نهج البلاغه، حکمت 77 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه دوم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 نتیجۀ رابطه و دوستی با شیطان❗️ 📌در سورۀ مبارکۀ نساء می فرماید: (وَمَنْ يَتَّخِذِ الشَّيْطَانَ وَلِيًّا مِنْ دُونِ اللَّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْرَانًا مُبِينًا)؛ کسی که شیطان را دوست یا سرپرست خود قرار بدهد؛ یعنی ولایت او را بپذیرد و رابطۀ دوستی با او -منهای خدا- برقرار کند و خدا را کنار بگذارد و از اولیای شیطان بشود، ( فَقَدْ خَسِرَ خُسْرَانًا مُبِينًا)؛ زیان آشکاری کرده است. (يَعِدُهُمْ وَيُمَنِّيهِمْ)؛ شیطان نوید می دهد و آن ها را به آرزو می افکند؛ یعنی در دل آن ها آرزو قرار می دهد،(وَمَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلَّا غُرُورًا) 1️⃣؛ نویدی که می دهد، در واقع فریبی است که می زند. پس، شیطان به عنوان یکی از عوامل فریب دهندۀ انسان مطرح شده است. 1️⃣سورۀ مبارکۀ نساء، آیات 119 و 120 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه سوم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 پناه بردن به خداوند از کید و وسوسه های شیطان❗️ 📌در صحیفۀ سجّادیّه آمده است: «وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا ذُكِرَ الشَّيْطَانُ فَاسْتَعَاذَ مِنْهُ وَ مِنْ عَدَاوَتِهِ وَ كَيْدِهِ»؛ هرگاه امام زین العابدین(ع) متذکّر شیطان می شد، به سوی حق تعالی از عداوت و کید شیطان استعاذه می جست. در همان اوّل دعا حضرت می فرماید: «اللَّهُمَّ إِنَّا نَعُوذُ بِكَ مِنْ نَزَغَاتِ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ»؛ خدایا به تو از تباهکاری های شیطان پناه می برم، « از کید و وسوسه های شیطان، «وَ مِنَ الثِّقَةِ بِأَمَانِيِّهِ»؛ که تکیه کردن به آن آرزوهایی است که شیطان در دل انسان ایجاد می کند، «وَ مَوَاعِيدِهِ»؛ و وعده هایی که می دهد، «وَ غُرُورِهِ»؛ و فریب هایی که می دهد، «وَ مَصَايِدِهِ...» 1️⃣؛ که همان دام هاست. 1️⃣ صحیفۀ سجّادیه، دعای 17 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه سوم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 غرور منشاء نافرمانی ها نسبت به خداوند است❗️ 📌در دعای سی ویکم که دعایی مربوط به توبه است، «فِي ذِكْرِ التَّوْبَةِ»، امام سجّاد می فرماید: «...هَذَا مَقَامُ مَنْ تَدَاوَلَتْهُ أَيْدِي الذُّنُوبِ،»؛ این، جای کسی است که دست های گناهان او را دست به دست می برند، «وَ قَادَتْهُ أَزِمَّةُ الْخَطَايَا،»؛ مهارهای خطاها او را کشیده اند، «وَ اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِ الشَّيْطَانُ،»؛ و شیطان بر او چیره شده و غلبه کرده است، «فَقَصَّرَ عَمَّا أَمَرْتَ بِهِ تَفْرِيطاً»؛ پس از آنچه را تو به او امر کردی که انجام بده، کوتاه آمده و انجام نداده، «وَ تَعَاطَى مَا نَهَيْتَ عَنْهُ تَغْرِيراً...»؛ و از آنچه نهی کرده بودی، پرهیز نکرده و انجام داده. امّا منشاء آن چه بوده؟ غرور؛ یعنی همان فریب شیطان. چون وقتی می فرماید: «اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِ الشَّيْطَانُ»1️⃣؛ عامل غرور را –باز- شیطان ذکر می فرماید. 1️⃣صحیفۀ سجّادیّه، دعای 31 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه سوم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 جملات امام علی(ع) برحذر داشتن انسان از دنیا❗️ 📌در خطبۀ صد و سیزده نهج البلاغه امام علی(ع) می فرماید:«وَ أُحَذِّرُكُمُ الدُّنْيَا فَإِنَّهَا مَنْزِلُ قُلْعَةٍ»؛ شما را از دنیا بر حذر می دارم، زیرا دنیا جای پایداری نیست، «وَ لَيْسَتْ بِدَارِ نُجْعَةٍ»؛ یعنی یک محلّ توقّفگاهی است که مثل فرودگاه است. محلّ توقّفگاهی که آب و گیاه و... پیدا بشود تا انسان آسوده خاطر بتواند در آن زندگی کند نیست، «قَدْ تَزَيَّنَتْ بِغُرُورِهَا وَ غَرَّتْ بِزِينَتِهَا»؛ به فریب آراسته شده و به سبب همین آراستگی اش فریب داده است، «دَارٌ هَانَتْ عَلَى رَبِّهَا»؛ سرایی است که نزد پرودگارش خوار است، «فَخَلَطَ حَلَالَهَا بِحَرَامِهَا»؛ حلالش به حرامش آمیخته شده است، «وَ خَيْرَهَا بِشَرِّهَا»؛ خوبی و بدی در آن آمیخته است، «وَ حَيَاتَهَا بِمَوْتِهَا»؛ مرگ و حیاتش نیز آمیخته به هم است. بیان کردم که در متن زندگی دنیا و در بافت حیات مادّی این گونه است که مرگ و حیات دست به گریبان هم هستند، «وَ حُلْوَهَا بِمُرِّهَا...» 1️⃣؛ و همچنین شیرینی اش به تلخی اش. 1️⃣نهج البلاغه، خطبۀ 113 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 دنیا هر چیزی که به انسان داده پس می گیرد❗️ 📌در روایت دیگری که خطبۀ دویست و سی نهج البلاغه است، امام علی(ع) فرمودند:«...فَاحْذَرُوا الدُّنْيَا فَإِنَّهَا غَدَّارَةٌ غَرَّارَةٌ خَدُوعٌ مُعْطِيَةٌ مَنُوعٌ مُلْبِسَةٌ نَزُوعٌ لَا يَدُومُ رَخَاؤُهَا وَ لَا يَنْقَضِي عَنَاؤُهَا...»؛ از دنیا بپرهیزید که فریبنده است، بازی دهنده است، معطی و بخشنده است. امّا در کنارش، بخشندۀ پس گیرنده است، «مُلْبِسَةٌ نَزُوعٌ»؛ پوشاننده ای است که بعدش کَننده است؛ یعنی لباس را ابتدا تن تو می کند و بعد هم از تنت در می آورد، «لَا يَدُومُ رَخَاؤُهَا»؛ آسایش اش همیشگی نیست، «وَ لَا يَنْقَضِي عَنَاؤُهَا»1️⃣؛ رنج و دردش تمام شدنی نیست. 1️⃣ نهج البلاغه، خطبۀ 230 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir
﷽ رُوِيَ عَنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «خَيْرُ النَّاسِ مَنْ أَخْرَجَ الْحِرْصَ مِنْ قَلْبِهِ وَ عَصَى هَوَاهُ فِي طَاعَةِ رَبِّهِ» ترجمه: بهترین مردم کسی است که رذیله و صفت زشت حرص را از خود خارج کند و برای این که اطاعت پروردگار خویش را بنماید از خواسته های نفسانی و نامشروع خویش سرپیچی کند. شرح: روایت از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه منقول است که حضرت فرمودند: بهترین مردم کسی است که رذیله حرص را از درونش خارج کند. حرص عبارت از این است که انسان از امور مادّی، چیزی را که محتاج به او نیست و در معشیت و زندگی او نقش ضروری ندارد، او را برود و تحصیل کند و به تعبیر دیگر، انباشته کند امور مادّی را که مورد احتیاج او نیست؛ این حالت درونی حرص است. ابتدا علی (ع) می فرماید به این که: بهترین مردم، کسی است که یک چنین حالت که در او باشد، این را از درونش خارج کند. «خَيْرُ النَّاسِ مَنْ أَخْرَجَ الْحِرْصَ مِنْ قَلْبِهِ». دوّم: «وَ عَصَى هَوَاهُ فِي طَاعَةِ رَبِّهِ»؛ سرپیچی کند از خواسته های نامشروعش برای این که اطاعت پروردگارش را بکند. «وَ عَصَى هَوَاهُ فِي طَاعَةِ رَبِّهِ»؛ به طور کلّی نیست در اینجا؛ یعنی یک جایی است که انسان اگر بخواهد بر طبق خواسته نفس عمل کند، باید معصیت کند؛ شد؟! در اینجاست که سرپیچی کند از خواسته نفسش. حالا من یک روایتی است از علی (ع) می خوانم. هر انسانی، این را بدانید، در درونش بله، یک درگیری هست بین دو چیز، که تشبیهی در یک روایتی است از امام علی (ع) می فرماید: « طُوبَى لِمَنْ عَصَى فِرْعَوْنَ هَوَاهُ وَ أَطَاعَ مُوسَى تَقْوَاهُ» این تشبیه زیبایی است، امام علی (ع) می فرماید: خوش به حال آن کسی که «طُوبَى لِمَنْ عَصَى فِرْعَوْنَ هَوَاهُ» ؛ انسان در درونش، هر انسانی یک دانه فرعون هست، یک دانه موسی؛ چقدر قشنگ تشبیه می کند. یک دانه فرعون در درونت هست؛ مال تو هم هست، مال من هم هست. فرعون چکار می کرد؟ سرکشی می کرد با خدا بجنگد. فهمیدی چی می خواهم بگویم؟ خوب حرف های مرا گوش کن، کوچکش نگیر حرف را. فرعونی که با خدا می جنگید؛ هم توی تو هست، هم توی من هست، توی هر دوتایمان هست. «طُوبَى لِمَنْ عَصَى فِرْعَوْنَ هَوَاهُ» خوش به حال آن کسی که سرپیچی کند از آن فرعون درونیش که هوای نفس نامشروع اوست. توجّه می کنید؟ چون این تعبیر، در این روایت «عَصَى» داشت، بله. «وَ أَطَاعَ مُوسَى تَقْوَاهُ»؛ اطاعت کند آن موسی را که، آن موسی؛ تقوای درونیش است. هم تویم فرعون است، هم موسی است. می فهمی چه می گویم؟! از آن فرمان های فرعون سرپیچی کن و سر تسلیم بیاور به آن موسای تقواییت. این طور نیست که ما خالی باشیم از مسایل معنوی؛ نه خیر. شخصی که مؤمن است، هست درش؛ امّا این جوری می شود که این فرعون بر این موسی غلبه می کند، « رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ». این «فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ»؛ مال اینجاست، جنگ می شود بین این دو تا، دعوا می شود بین این دو تا، فرعون و موسی؛ فرعونِ موسی را می زند زمین؛ اینجاست که بیچاره می شوی. اینجاست که هوای نفس نامشروعت را مقدّم می داری. فهمیدی؟ در این روایتی که بود، این بود «خَيْرُ النَّاسِ مَنْ أَخْرَجَ الْحِرْصَ مِنْ قَلْبِهِ وَ عَصَى هَوَاهُ»؛ یعنی همان موسی، سرپیچی کند از آن خواسته های نامشروعش «فِي طَاعَةِ» چی؟ هان؟! «رَبِّهِ». قَالَ عَلِیٌّ(ع): خَيْرُ النَّاسِ مَنْ أَخْرَجَ الْحِرْصَ مِنْ قَلْبِهِ وَ عَصَى هَوَاهُ فِي طَاعَةِ رَبِّهِ . غررالحکم و دررالکلم، صفحه 358 قَالَ عَلِیٌّ(ع): طُوبَى لِمَنْ عَصَى فِرْعَوْنَ هَوَاهُ وَ أَطَاعَ مُوسَى تَقْوَاهُ. عيون الحكم و المواعظ (لليثي)، صفحه 314 فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ . سوره مبارکه قمر آیه 10 〰〰〰〰〰 شرح حدیث @mojtabatehrani_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ رُوِيَ عَنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «خَيْرُ النَّاسِ مَنْ أَخْرَجَ الْحِرْصَ مِنْ قَلْبِهِ وَ عَصَى هَوَاهُ فِي طَاعَةِ رَبِّهِ» ترجمه: بهترین مردم کسی است که رذیله و صفت زشت حرص را از خود خارج کند و برای این که اطاعت پروردگار خویش را بنماید از خواسته های نفسانی و نامشروع خویش سرپیچی کند. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 عتاب امام علی(ع)به فریب خوردهایی که بد دنیا می گویند❗️ 📌در یکی از جملاتی که از امام علی(ع) بود و در ابتدای بحث خواندم، آمده است: «وَ قَدْ سَمِعَ رَجُلًا يَذُمُّ الدُّنْيَا»؛ امام علی(ع) شنید کسی دارد به دنیا بد می گوید که عجب دنیایی است، دیدی چگونه بیچارۀ مان کرد؟ این دنیاست که انسان را گول می زند، چه کار کنیم که ما را بیچاره کرد. مثلاً آخرت مان را به باد داد. حضرت به او فرمود: «أَيُّهَا الذَّامُّ لِلدُّنْيَا الْمُغْتَرُّ بِغُرُورِهَا»؛ ای کسی که داری به دنیا بدگویی می کنی؛ ولی خودت به همان فریب ها فریفته شدی! مگر هر کسی آمد و چیزی گفت که بخواهد انسان را گول بزند، من باید قبول بکنم؟! در ادامۀ بحث می رسیم به اینکه جواب دوّم را بگوییم که شیطان هم در کار بود، ولی مسئله این است که این طرف، رحمان هم بود. تو به طرف دیگر غش کردی و حالا بد می گویی؟! «الْمَخْدُوعُ بِأَبَاطِيلِهَا»؛ تو آمدی و به مزخرف ها و چیزهای باطل دنیا گول خوردی، امّا «أَ تَغْتَرُّ بِالدُّنْيَا ثُمَّ تَذُمُّهَا»1️⃣؛ تو مغرور به دنیا شدی، بعد به آن بد می گویی. 1️⃣ نهج البلاغه، حکمت 131 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir