#عمومی #مهجوریت_قرآن #پشیمانی_علامه ! آیت الله حیدری نقل می فرمایند: علامه حسن زاده آملی ، ده دقیقه تا یک ربع، روی پای خود می زد و با حسرت می گفت: « آه عمر به تباهی از بین رفت» گفتم آقا شما این رو بگید پس ما چی بگیم ؟ فرمود: «نه آقای حیدری، من میگم به تباهی، چون من رفتم برای لغت و منطق و طب و فلکیات ... همه کار کردم، الان که به اینجا رسیدم میگم اگر یک دهم این رو من برای قرآن گذاشته بودم من کجا می رسیدم؟» افلا یتدبرون القرآن ام علی قلوب اقفالها ! یعنی یا قرآن یا قفل قلب! این قطعی است! تذکر: بنده مبانی رجالی آقای حیدری رو نه رد می کنم نه تایید. منظور بیشتر بیان خاطره بود و این که «ألا لا خیر فى قرائة لیس فیها تدبّر، الا لا خیر فی تلاوة لیس فیها تفکر». این عبارت های امیر المومنین سند هم می خواد؟ این مقاله هم درباره تدبر در قرآن است: http://ensani.ir/fa/article/361434