🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 #گهواره_ي_خالي #رمان_عاشقانه #قسمت_نهم احساس مي كنم رفتار ذوق زده ام كمي مصنوعي بنظر مي رسد. بسكه ذوق كردن را فراموش كرده ام! گويا اجزاي صورتم شاد بودن را يادشان رفته است. طفلكها بدجور كج و مأوج مي شوند تا بتوانند شادي از خود به نمايش بگذارند! زهرا خجالت مي كشد و انگشت به دهان گرفته، پشت چادر مادرش پنهان مي شود. - زهرا سادات، بشين روي تخت مامان جان، من به خواهرت شير بدم. - بيا، بيا عزيزم بشين رو تخت. رقيه جان شمام همينجا بشين راحت باش. نه نه صبر كن، بزار اول روي ماه اين كوچولو رو ببينم بعدا. خدا كند رقيه سادات متوجه دستپاچگيم نشود. جلو مي روم و نگاهي به صورت نازش مي اندازم كه با اينكه در آغوش مادرش آرام گرفته، اما طوري نگاهم مي كند كه اگر مرا از مادرم جا كني گريه را سر مي دهم! - سلام خانوم كوچولو. خوش اومدي دست خودم نيست اگر باز هم چشمانم لبريز مي شود و صدايم بغض آلود. انگار رقيه سادات متوجه حالم مي شود كه سريع روي تخت مي نشنيد و آماده مي شود براي شير دادن بچه و براي عوض كردن فضا با رويي خوش مي گويد: - خاله جونش، بزار اين زينب سادات خوش خوراك ما دلي از عزا دربياره، اونوقت بهت نشون مي ده چه دختر خوش اخلاقيه. بغضم را مي خورم و با لبخندي مي گويم - يادم رفت بهت تبريك بگم. قدمش مبارك باشه عزيزم - ممنونم بهار جان. بيا تو هم بشين اونجا واينستا. وقتي زينب را مي بينم كه چطور با ولع شير مي خورد، انگار پرهام را مي بينم و سينه ام تير مي كشد! براي اينكه دوباره فكر نامربوطي به ذهنم خطور نكند، مي نشينم كنار زهرا و موهايش را كه دو گوشي بسته نوازش مي كنم. - پسرت كجاست؟ ادامه دارد... @onlinmoshavereh 🌺🍀🌺🍀🌺🍀🌺