بازی از ضروریات زندگی کودکان است. 🤸 کودک در طول بازی توانایی حل مشکلات خود را پیدا می کند و به وسیله آن می تواند اعتماد به نفس و روحیه استقلال طلبی را در خود پرورش دهد. آنان احساساتی چون ترس، اندوه، شادی و عصبانیت خود را از طریق بازی بیان و به این ترتیب احساس امنیت و ارزشمند بودن می کنند. 🤸‍♂کودک در بازی نیازهای حسی ــ حرکتی خود را برآورده می سازد و انرژی خود را تخلیه می کند که این کار باعث افزایش آرامش او می شود، در غیر این صورت اگر این انرژی امکان بروز پیدا نکند، احتمالا به اضطراب، افسردگی و پرتحرکی تبدیل می شود. 🤾‍♂در واقع بازی به اندازه تغذیه صحیح و احساس صمیمیت و امنیت برای رشد کودک مهم و ضروری است و عاملی است که به رشد تفکرات و خلاقیت های کودک کمک می کند.

#خدا چقدر قشنگ «زندگی باخدا» رو برای بچه‌ها توضیح میده😍😍😍 بچه‌ها چه ذوقی می کنند😁😍❤️

سه مرحله برای #پرورش_استعداد_فرزندتان سه مرحله برای پرورش استعدادهای فردی و خودباوری فرزندتان وجود دارد : اولین مرحله: شناسایی تمام زمینه های برتری فرزندان . همین که نقاط قوت فرزندتان را پیدا کردید ، مرحله دوم این است که آنهارا به کودکتان نشان دهید تا از آنها مطلع شود . این مرحله ضمن تایید ویژگی هایی که کودکتان پیشاپیش از آن ها آگاه است ، به او کمک می‌کند تا تصاویر مثبت جدیدی از خود بسازد . مرحله نهایی با کمک به فرزندتان در تقویت نقاط قوتش استعدادهای او را تا بیشترین حد رشد می‌دهد. این مراحل دومین مهارت اصلی برای موفقیت - پرورش توانایی ها - را تقویت می‌کند. مرحله اول: نقاط قوت و خصوصیات منحصر به فرد فرزندتان را شناسایی کنید . مرحله دوم : به نقاط قوت او اشاره کنید، در نتیجه فرزند شما آنهارا را می‌بیند. مرحله سوم: فرصت تقویت نقاط قوت را فراهم کنید .

#نکته_های_تربیت_فرزند چگونه #بیش_فعالی_کودکان را در مان کنیم؟؟(1) از دغدغه های همیشگی والدین و معلمان که در گفتکوهاشون مطرح می شود: _ پسرم هرگز آرام نمینشیند و همیشه به کاری مشغول است؛ _ دخترم حتی یک لحظه به چیزی توجه نمی کند؛ _ فرزندم در مدرسه با کوچکترین بهانه از جا بر میخیزد و دور کلاس راه می رود؛ _ دانش آموزم پیوسته پشت میزش وول میخورد و اصلا آرام و قرار ندارد؛ _ دخترم با کودکان دیگر به خوبی کنار نمی آید؛ فرزندم هرگز در تحصیل موفق نبوده است. _ او الان دو کلاس از همسالانش عقب تر است. _ معلمش میگوید او هنوز «ب» را از «پ» تشخیص نمی دهد؛ _ پسرم تکالیفش را خیلی سریع و معمولا نادرست انجام میدهد؛ این گونه شکایتها که به طور معمول از زبان پدر و مادرها و معلمان شنیده میشود نشانه های اولیه یکی از شایع ترین مشکلات رفتاری کودکان است؛ اختلال بیش فعالی که به گفته برخی پژوهشگران حدود سه تا پنج درصد بچه های دبستانی به آن دچارند و در پسران نیز بیش از دختران شایع است آغاز این اختلال حدود سه سالگی است ولی تشخیص آن معمولا تا زمانی که کودک به مدرسه وارد نشود، مشکل است. ادامه دارد....

#نکته_های_تربیت_فرزند چگونه #بیش_فعالی_کودکان را در مان کنیم؟؟(2) بیش فعالی چیست؟ بیش فعالی نیز مانند بسیاری از اختلالات روان شناختی دیگر تعریفی جامع که همه متخصصان درباره آن به توافق رسیده باشند ندارد تعریف بیش فعالی به گونه ای قراردادی و نسبی است و تقریباً به طور کامل به درجه تحمل و بردباری محیط کودک وابسته است. با آنکه فعالیت حرکتی کودکان متفاوت است این گونه به نظر میرسد که برخی از آنان هیچ گاه از حرکت باز نمی ایستند این کودکان در سالهای پیش از دبستان پیوسته و بدون هیچ هدف آشکاری میدوند و بالا و پایین میروند. وقتی که بزرگتر می شوند نیز هرگز نمیتوانند آرام بنشینند و بسیار بیقرارند به نظر میرسد که این کودکان در قیاس با کودکان عادی بسیار پرتحرک ترند و فعالیتشان نیز بی هدف است. بیش فعالی به وضعیتی افراطی در حرکات و فعالیتهای جسمانی می گویند کودکان بیش فعال بیش از حد طبیعی تحرک دارند؛ یعنی حرکت آنان با سنشان متناسب نیست. این کودکان هنگام یک جا نشستن در زمانی معین بی قرار یا ناراحت اند. گاه از اینان به منزله کودکانی حرف نشنو و نافرمان یاد میشود؛ به ویژه زمانی که به آنان گفته میشود یک جا بمانند یا بی حرکت بنشینند که از انجام آن خودداری میکنند. کودکان بیش فعال به رغم سرزنده بودن اغلب هنگامی که به چیزی توجه میکنند تمرکز خوبی ندارند و محرکهای محیطی حواسشان را به راحتی پرت میکند. ادامه دارد.....

#نکته_های_تربیت_فرزند چگونه #بیش_فعالی_کودکان را در مان کنیم؟؟(4) ویژگی های اصلی اختلال #بیش_فعالی(2) 1. کم توجهی و حواس پرتی در کودکان مبتلا به این اختلال کم توجهی در توجه نکردن به جزئیات یا بی دقتی هنگام انجام کارها یا تکالیف نمود می یابد عملکرد این کودکان به طور معمول بدون دقت و فکر کافی انجام میشود. تمرکز و توجه آنها در فعالیتها و بازی هایشان پایدار نیست و حواسشان به راحتی پرت میشود. معمولا به نظر می رسد که کودکان بیش فعال حواسشان جایی دیگر است و گویا آنچه را که گفته می شود، نمی شنوند. پیوسته از فعالیتی ناتمام به کاری دیگر می پردازند؛ بدون اینکه هیچ یک را به سرانجام برسانند. در انجام کارها کندند و سراغ کاری که نیمه کاره رها شده برنمی گردند. در کارهای یک نواخت و خسته کننده بسیار اشتباه میکنند برای این کودکان کارهایی که سازمان دهی یا کوشش ذهنی پیوسته نیاز دارد نامطلوب و تنفرزا به شمار می آید. در نتیجه از فعالیتهایی که نیازمند کاربرد نظم همیشگی و کوشش ذهنی یا تمرکز حواس است بدشان می آید یا آنها را با بی میلی انجام میدهند. حواس اینان را هر محرک بی اهمیتی به راحتی پرت میکند محض نمونه وقتی برای آوردن چیزی به اتاق می روند، تصویر روی دیوار توجهشان را جلب میکند و فراموش میکنند برای چه کاری به اتاق رفته اند. اگر چند دستور هم زمان به ایشان داده شود، نمی توانند آنها را به یاد بسپارند. وسایلشان را گم میکنند یا جا میگذارند. در دروسی مثل املا که بیشتر به تمرکز نیاز دارد نمره کم میگیرند اشتباهاتشان نیز به سبب کم توجهی و کم دقتی است برای مثال یک واژه را جا می اندازند بیشتر کودکان می توانند. قسمتهایی ویژه از اطلاعاتی را که از محیط میگیرند مسدود کرده بر آنچه مهمتر است تمرکز کنند اما کودکان بیش فعال در تشخیص اطلاعات مربوط و نامربوط محیطی توانایی لازم را ندارند. به این ترتیب هر محرکی برای جلب توجه آنان رقابت می کند. این کودکان دامنه توجه کوتاهی دارند یعنی نمیتوانند بر کاری ویژه برای مدتی طولانی تمرکز کنند. ادامه دارد....

#نکته_های_تربیت_فرزند چگونه#بیش_فعالی_کودکان را در مان کنیم؟؟(۵) ویژگی های اصلی اختلال #بیش_فعالی(۳) ۲. برانگیختگی یا تکانشگری اگر بخواهیم تکانشی بودن را در جمله ای کوتاه معنا کنیم میتوانیم چنین بگوییم عمل کردن پیش از اندیشیدن بدون توجه به عواقب و پیامدهای کار برانگیختگی یا تکانشگری در کودکان بیش فعال معمولا به شکلهای زیر ظاهر میشود ۱. ناشکیبا هستند؛ ۲. پیش از پایان پرسش عجولانه به آن پاسخ میدهند و اغلب نیز پاسخشان اشتباه است ۳. پیوسته کار دیگران را قطع کرده برای آنان مزاحمت ایجاد میکنند ۴. همواره میان کلام دیگران میپرند ۵. در فعالیتهای گروهی تحمل این را که منتظر نوبتشان بمانند ندارند؛ ۶. اشیا را از دیگران می قاپند. ۷. به چیزهایی دست میزنند که اجازه دست زدن به آنها را ندارند؛ ۸. گاه سخنانی توهین آمیز بر زبان می آورند. ۹. تا زمانی که به آنها گفته نشده است مفهوم رفتار خود را تشخیص نمی دهند؛ ۱۰. پرسشهایی مطرح میکنند که به موضوع بحث ارتباطی ندارد؛ ۱۱. نمی توانند مفهوم رفتار خود را پیش بینی کنند و تنها به عمل دست میزنند برای مثال گاهی هم کلاسی خود را کتک میزنند. ۱۲. بیش از حد معذرت خواهی میکنند؛ ۱۳. از کارهای اشتباهشان درس عبرت نمیگیرند؛ ۱۴. با بچه ها زود دعوا میکنند و به این دلیل ممکن است دوستانشان را از دست بدهند؛ ۱۵. به نظر می رسد همیشه در معرض حادثه اند؛ زیرا به پیامدهای رفتار خود توجهی ندارند برای مثال تابه داغ را با دست می گیرند یا ناگهان دست مادر خود را رها کرده به وسط خیابان می دوند. ادامه دارد....

🛑راهکارهای کاربردی برای کودکان پیش فعال 🔰آموزش مسئولیت‌پذیری: به فرزندتان مسئولیت و فرصت تجربه دهید وقتی فرزندتان رو به رشد می رود، مسئولیت رفتارش را به خود او واگذار کنید و به او اجازه دهید تا مراحل طبیعی رشد رفتاری را خودش تجربه کند. لازم نیست که همیشه شما مسئولیت هایش را به او گوشزد کنید. با توجه زیاد به فرزندتان حس مسئولیت پذیری را از او سلب می کنید. شما باید به فرزندتان فرصت دهید تا خودش به نتایج منطقی برسد. 🔰دائما انتقاد نکنید هر چیزی را یک بار به فرزندتان بگویید و به او فرصت حرکت دهید انتقاد دائم از فرزندتان نه تنها کاری از پیش نمی برد بلکه فقط باعث خستگی خود شما می شود. اگر می خواهید فرزندتان با شما همکاری کند، بهتر است با یک بازی ساده از او بخواهید کاری را که می خواهید، انجام دهد. در این بازی شما از فرزندتان در انجام کاری کمک می گیرید، از شماره یک تا شماره ۳ بشمارید، با توجه به کاری که به او سپرده اید زمان بین شماره یک تا۳ را در نظر بگیرید. اهمیت بازی را به او یادآوری کنید و شروع به شمارش کنید. در این فاصله او باید آن کارا انجام دهد. 🔰 کارهای ساده را به او محول کنید به فرزندتان ارزش دهید و به او نشان دهید که فرد مهمی است فرزند شما دوست دارد که در امور خانواده سهیم باشد. شما می توانید با واگذار کردن کارهای خیلی ساده منزل یا کارهایی که فرزندتان می تواند به سادگی از پس آنها بر بیاید، به او فرصت دهید تا نقش خود را به عنوان یک فرد مهم در امور خانه بازی کند. این باعث می شود که فرزندتان اهمیت نقش خود را در خانه احساس کند. هر چه کارهای بیشتری به او بسپارید، او بیشتر تلاش می کند.

#تربیت_فرزند ❌ سه شرط اصلی تنبیه فرزند ✅ ۱- اجازه دهیم اشتباه کنند و نتیجه اشتباه خود راببینند البته اگر خطرزیادی نداشته باشد. ✅ ۲-کودکان بایدانقدر ازپدرمادر احساس خوب داشته باشند که سی ثانیه اخم برایش سخت باشد واثرخودرابگذارد ✅ ۳-اگر تنبیه دائمی باشد اثرخودرا ازدست میدهد 🌷 تنبیه برای تخلیه عصبانیت نیست... 🌺 تربیت فرزند را جدی بگیرید

•• #اعتماد_به_نفس 🔴 چی میشه که اعتماد به نفس بچه‌ها آسیب میبینه؟ 🔹 به‌جای دیدن اون و کارهاش، بیشترین توجه رو به موبایلمون داریم! 🔹 لحنی که باهاش صحبت می‌کنیم پر از تحقیر کردنه. 🔹 وقتی کار اشتباهی انجام میده، حمایتمون رو ازش می‌گیریم و با داد و توهین حس ناکافی بودن بهش میدیم. 🔹 با جمله تو نمی‌تونی یا هنوز بچه‌ای، استقلال رو ازش می‌گیریم! 🔹 برای نقاشی‌ و کاردستی‌هاش ارزش قائل نمی‌شیم. 🔹 ناخودآگاه با بقیه مقایسش می‌کنیم و مدام مورد انتقاد قرار می‌گیره. 🔹 جو خونه اونقدر متشنجه که فرزندمون احساس امنیت نمی‌کنه. ✨ شکل‌گیری اعتماد به نفس یه فرآیند تکاملیه! از نوزادی و با تامین درست نیازهای اولیه شروع میشه و توی نوجوونی به اوج خودش میرسه! ❌ کودکانی که اعتماد‌به‌نفس ندارن:👇 - در بزرگسالی بیشتر به دام مواد مخدر میفتن - ازدواج‌های احساسی و ناموفق دارن - برای بودن در جمع به آدم‌ها باج میدن و بیش از حد انعطاف پذیر هستن 🌱 پس تا دیر نشده، نحوه برخورد با فرزندتون رو اصلاح کنید و در صورت نیاز، از یک مشاور کمک بگیرید. ❌ شما چقدر درگیر این مساله با فرزندتون هستید؟

«حقیقتاً» اگر منتظر کسی باشی تمام فکر و ذکرت،در هر روز و لحظه نام و یاد و ارادت «او»ست شب را با امید به وصال و آمدنش به صبح می‌رسانی و روز را به شب! ما «منتظر»نیستیم! فکر و ذکرمان در صبح و شام هر روز نام و یاد و ارادت و سربازی«مهدی» نیست! «مدعی»انتظاریم و نقش منتظران بازی می‌کنیم! خسته شدیم از این همه ادعا و بازیگری! امام و فرمانده عصر برای«تعجیل» در «ظهور» به بازیگر و مدعی انتظار نیاز ندارد! منتظر حقیقی و سرباز سر به دار می‌خواهد! «سلیمانی»ها می‌خواهد! «یمنی»ها می‌خواهد! مومن،عاشق،مسوولیت پذیر،وظیفه شناس و دلیر و جسور! ما بازیگران و مدعیان انتظار در حقیقت، اصلی‌ترین دلیل و علت تاخیر در ظهوریم! خدایا به حق مولود مبارک این روز و لبخندها و شادمانی های خوبان ما را دلیل و علت تاخیر در ظهور آقا قرار مده! توفیق انتظار حقیقی و سربازی امام زمان«ع» نصیبمان بفرما حتی لحظه‌ای از عمر و زندگی ما را خالی و تهی از یاد و ارادت و محبت او مگردان آمین همین ✋ #عید میلاد#امام-عصر بر عاشقان و منتظران مبارکباد

#نکته_های_تربیت_فرزند راه های درمان #قلدری_دانش_آموزان در مدرسه(1) یکی از موضوعاتی که برای دانش آموزان در کلاس درس و مدرسه وجود دارد قلدری و زورگویی است که برخی دانش آموزان سایرین را مورد آزار قرار می دهند. در این بین معلمان و ناظمان مدارس باید در این خصوص آگاه باشند و بتوانند با تصمیمات درست از بروز حوادث بعدی جلوگیری کنند و به صورت علمی با این قضیه برخورد کنند چرا که هم فرد قربانی قلدری نیازمند مشاوره است و هم فردی که زورگویی می کند باید تحت درمان و مشاوره قرار بگیرد چرا که ریشه این کار در پایین بودن عزت نفس و اعتماد به نفس کاذب بوده و باید در این زمینه مورد بررسی قرار بگیرند.

دوست دارید بچه هاتون نماز خون بشن ؟؟؟ با دقت گوش کنید

💎 اعتماد به نفس کودکان 🍃 وقتی به کودک میگویید: "من از دست تو خسته شدم" دو پیامد دارد: 1⃣ اول اینکه عزت_نفس کودک را به شدت پایین می آورد چون تصور میکند که وجودش باعث ناراحتی و رنج والدین است و به احساس گناه در آینده دچار خواهد شد. 2⃣ و دوم اقتدار و کنترل شما برای او زیر سوال می رود.

  ✍والدین عزیز بگذارید بچه کمرو در مورد خودش حرف بزند: بچه ها، تا وقتی در جمع، احساس امنیت روحی روانی داشته باشند جرأت پیدا نمی کنند خودشان را نشان بدهند. باید به کودک کمرو فرصت حرف زدن بدهید او را خاطر جمع کنید که شنیدن حرف های او برایتان مهم است. هر قدر کودک اطمینان خاطر بیشتری از جانب جمع یا گروه پیدا کند راحت تر می تواند حرف بزند و توانمندی های خود را نشان بدهد. برای شنیدن حرف های او صبوری به خرج دهید. هرگونه واکنش منفی پدر، مادر یا مربی می تواند ترمزی باشد برای حرف زدن کودک.

دلایل پر حرفی کودک 👧🏻🧒🏻 یکی از مهمترین علت‌های پر حرفی در کودکان، حس کنجکاوی و تمایل به دانستن همه چیز هست.من كودكان باهوش زياد سوال ميپرسن. 🔸یکی دیگه از علت‌های پرحرفی در کودکان، نیاز به جلب توجه هست. 🔸گاهی ترس کودکان هم باعث میشه زیاد صحبت کنن. 🔸اگه والدین به فرزندشون به اندازه کافی توجه کنن و واسش به طور اختصاصی وقت بذارن، اما باز هم فرزندشون به طور غیر عادی صحبت کنه، باید به دنبال ریشه‌های روانی قضیه بگردن.

کودکان بیش از تنبیه، به تشویق نیاز دارند. تشویق به آنها عشق و امید و انگیزه می‌دهد. او را برای آینده سرشار از امیدواری می‌کند. احساس خوب بودن و ارزشمندی را در او بالا می‌برد. 💠 استفاده بیش از حد از تنبیه، و استفاده نکردن از تشویق، باعث سَرخوردگی و ناامیدی فرزندانمان می‌شود و ما با دست خود، فرزندانمان را به سوی احساس حقارت سوق می‌دهیم و انرژی مثبت را از آنان می‌گیریم.