#والدین_عزیز👇 👈️وقتی که قصد #تنبیه یا #دعوا_کردن کودک را دارید 👈❌از هر گونه اقدامی که موجب تحقیر و خجالت کشیدن او شود خودداری کنید. 👈❌❌️ تنبیه بدنی به شدت موجب تحقیر انسان می‌شود و مانع از احترام گذاشتن به فرد یا کودک است . 👌در اغلب موارد آنچه موجب #گریه کودک می‌شود 👈❌درد حاصل از تنبیه نیست 👈❌ بلکه درد حاصل از #حقارت است. ❌👉 👌بنابراين هرگز رفتاري از خود بروز ندهيد كه موجب #تحقير او شود.👉

عشق چیست؟ ما عاشقیم ؟ ☝️در دنیای علاقه و محبت و دوست داشتن و عشق ،می توان به سطح از دوست داشتن اشاره کرد. 👌دانستن این سه سطح از محبت کمک به تنظیم رفتارها می کند و چرایی برخی رفتارها و تغییرات را برخود انسان برملا می کند. 🖊سطح اول ،دوست داشتن یا like. 🖊سطح دوم .عشق ورزیدن یا love. 🖊سطح سوم پرستیدن یاworship. ✔️ سطح اول و سوم یعنی دوست داشتن و پرستیدن فطری هستند و از سر نیاز بشر. دوست داشتن و پرستیدن به بصیرت و درک چندانی نیاز ندارد، انسان جاهل هم این دو سطح از محبت را دارد. ✔️آدمی می تواند اشیا ،مکان ها ویا حتی انسان های دیگر را دوست داشته باشد،یا هرچیزی را بپرستد، چون برای او منفعت دارد و بخشی از نیازهایش را بر طرف می کند. ✔️در دوست داشتن و پرستیدن سعی در شبیه شدن به موضوع محبت نداریم و صرفا قصد ما تامین نیاز است. ✔️در دوست داشتن و پرستیدن، اگر شی یا انسان و یا خدارا گم کنیم برای آن جایگزین پیدا می کنیم. ✔️اما سطح دوم محبت، یعنی عشق ،مساله ای متفاوت است ،کلاس این سطح خیلی بالاست و مفهوم عمیق تری دارد. 🔘در عاشق شدن شعور وجود دارد، چراکه شناخت باید کامل باشد تا عشق صورت بگیرد. 🔘در عشق خوبی ها و بدی های موضوع عشق را درک می کنیم . والبته که انسان به طور فطری عاشق خوبیها می شود. 🔘در عاشق شدن میل به شبیه شدن وجود دارد. 🔘در عاشق شدن، رشد و فراتر از خود رفتن، وجود دارد. ✔️عاشق از خود محوری دست می کشد. 🟢 عشق ورزیدن فطری نیست از سر درک و تعالی مقام انسانی است. 🟢قصه عاشقی با ازدست رفتن موضوع عشق فراموش نمی شود و موضوع عشق جایگزین ندارد. ☑️محبت به امام حسین اگر به مرحله عشق رسید، غوغا می کند ،از سر نمی افتد،جایگزین ندارد. 🟢آری می شود عاشق نبود و مفهوم عشق را نفهمید اما اگر عشق رافهمیدی و عاشق شدی هرگز از عشق دست نمی کشی. 🖤هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق ثبت است بر جریده عالم دوام ما. ✅پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه بميرد و امام خود را نشناخته باشد به مرگ جاهلى مرده است. ⚠️در خود بنگریم در مکتب حسین ابن علی ،عاشق هستیم. یا فقط داریم دوست داشتن و پرستیدن را تجربه می کنیم. 🖊حمیده طرقی اردکانی

"كودكان را تنبيه رواني نكنيد" ⛔️ 🔹آنچه كودكان را بيش از تنبيه بدني آزار مي‌دهد، تنبيه رواني است. ⬅️به كار بردن كلماتي كه به سرعت از دهان خارج مي‌شود، چنان اثر مخربي در شخصيت كودك به جا مي‌گذارد كه آثار آن به صورت صدمات عاطفي و عدم اعتماد به نفس در كودك بروز مي‌كنند. ⬅️روانشناسان معتقدند، جملات گزنده به عزت نفس كودك و در نتيجه به اعتماد به نفس او آسيب مي‌رساند و موجب تخريب رشد شخصيتي مي‌شود. ⬅️به كار بردن الفاظ منفي همچون : «بد، شلوغ، كثيف، لوس، خراب كار، ، بي عرضه ، تنبل ،بي ادب»، نه تنها اعتماد به نفس كودك را كاهش مي‌دهد، بلكه در ناخودآگاه او ثبت ميشود و او را دقيقا به سمتي كه او را با آن نام يا لقب خوانده‌ايم مي‌كشاند . ⚠️كودكاني كه با اين القاب خوانده ميشوند معمولا لجبازتر و پرخاشگرتر هستند. ⚡️يعني ما با گفتن اين القاب در حقيقت كودكي لوس ، بي ادب و خرابكار ، كثيف ، شلوغ و بد را پرورش ميدهيم . ✨مراقب كلمه ها و جملاتمان باشيم .

وقتى كودكى از مادرش چيزى ميخواهد و او در جواب مى گويد: "صبر كن ، چقدر حرف ميزنى، بيست تا مهمان دارم." بچه در كودكى بتدريج به اين نتيجه ميرسد كه من وقتى محتاج هستم و به چيزى نياز دارم بد و فرد مورد تنفر هستم. نتيجه اين مي شود؛ مثل بسيارى از ما که خجالت ميكشيم جلوى مردم غذا بخوريم ، خجالت ميكشيم جلوى مردم بخوابيم و استراحت بكنيم، خجالت ميكشيم برويم تو يك خانه ايى و بگوييم كه ما ميخواهيم دستشويى برويم و حتى يك بازى در مى آوريم كه ما اصلا دستشويى نميرويم و غذا هم نميخوريم. براى آنكه در كودكى پيامى گرفته ايم كه؛ "وقتی كه تو محتاجى تو بدى و فرد مورد تنفرى هستى."

روزگار کودکی یادش بخیر یاد شبهای خوش و شادش بخیر زندگی مثل سلامی ساده بود زندگانی صبح و شامی ساده بود سفره نان و پنیری داشتیم در نداری چشم سیری داشتیم وقت بخشش دست ما لرزش نداشت مال دنیا اینقدر ارزش نداشت آدما تاب و تحمل داشتند بر خدا خیلی توکل داشتند.

🔸 راهکار های جایگزین برای استفاده کمتر فرزندان از تلفن همراه 🔻 این مطلب : راهکار های مناسب برای جایگزین کردن برای استفاده کمتر از تلفن همراه🌱 . #تربیت_فرزند #سطح_تکمیلی 🌹🌹

🌀همه چیز در مورد دعوای کودکان 📌قسمت اول ♦️مقدمه 🔸دعوای کودکان یک امر طبیعی و رایج است، مخصوصا کودکانی که ساعات بیشتری در کنار یکدیگر هستند و با هم بازی می‌‌کنند. 🔹دعوای بین دو کودک پیامدهایی مانند عصبانیت، لجبازی و گوشه‌گیری دارد. در اینجا به بررسی اصول تربیتی هنگام دعوای دو کودک و نحوه دخالت والدین هنگام دعوا می‌‌پردازیم. 🔸تربیت کودک از هر چیزی برای زندگی آن مهم تر است. کودکان در زمان دعوا قوانین و مقررات را می‌آموزند و احترام گذاشتن به یکدیگر را درک می‌کنند. در این شرایط ما باید کاری کنیم تا کودک مقصر عذرخواهی کند. معمولا خواهر و برادرها در سنین پایین زیاد با هم دعوا می‌‌کنند و والدین به دنبال راه حلی برای خاتمه دادن به جنگ بین فرزندانشان می‌‌باشند. ادامه دارد... #تربیت_فرزند #دعوای_کودکان

فواید خرید اسباب بازی کمتر برای کودکان حتما شما نیز با این صحنه مواجه شده‌اید، پس از هزینه‌های فراوان برای خرید اسباب بازی و پس از چند روز سرگرم بودن با اسباب بازی تازه، کودک روانه آشپزخانه می‌شود و ظروف پلاستیکی به جذاب‌ترین وسیله بازی آن‌ها تبدیل می‌شود. در بسیاری موارد، اگر این لوازم ساده و غیرمکانیکی کنار عناصر طبیعی مانند آب و خاک قرار گیرد که بازی با آن‌ها پاسخگوی اصیل‌ترین نیازهای کودک است، بهترین بازی ممکن برای کودک فراهم می‌شود و رشد سالم روحی و جسمی را برای او به ارمغان می‌آورد. ادامه دارد... #تربیت_فرزند #اسباب_بازی

وقتی فرزندتان آشفته می شود پریشانی اش را کوچک نشمارید. ❌ چیزی نشده که اینقدر ناراحت شدی. به جای آن صراحتا نظرتان را در مورد احساسات او بیان کنید. ✅ حق میدم بهت وقتی یه مدت طولانی روی این بازی کار کردی و آن طور که دلت میخواست از آب در نیومد. وقتی ناکامی کودک درک شود، ساده‌تر با آن مشکل کنار می آید. #تربیت

کودکانی که با دیگر بچه‌ها بازی می‌کنند، هویت خود را بهتر کشف می‌کنند. آن‌ها از طریق بازی کردن نقش‌های متنوع بزرگسالان، مقررات اجتماعی و معیارهایی تنظیم کردن رفتار را می‌آموزند. کودک باید یاد بگیرد که به قواعد بازی، حتی زمانی که ‌دلش چیزی دیگری میخواهد پایبند باشد.

♥️🍃 همسرتان را در تربیت فرزندتان دخالت دهید، حتی اگر روشش را قبول ندارید. تا زمانی که روش همسرتان کودک آزاری نیست، داشتن رابطه با پدر بهتر از تنها تربیت کردن فرزندتان است. از نوزادی فرزندتان را ساعاتی با پدرش تنها بگذارید تا رابطه ی پدری و فرزندی شکل بگیرد. در بازی همسرتان با فرزندتان دخالت نکنید و مرتب همسرتان را تصحیح نکنید. بچه ها بدون کمک شما راحتتر با پدر خود ارتباط برقرار میکنند و مهارت تطبیق دادن با دیگران را می آموزند.

احتمالا اکثر پدر و مادرها این رو تجربه کردن: وقتی بچه‌ میوفته، برای اینکه بفهمه شدت گریه‌ش باید چقدر باشه، به صورت مامان باباش نگاه می‌کنه! 🔹وقتی مامان یا بابا بخاطر ترس یا اضطراب خودشون، خیلی ناراحتن یا بیش از حد واکنش نشون میدن، بچه هم اون احساس رو می‌گیره و ممکنه بیشتر ناراحت بشه! 🔹در واقع والدینن که به بچه کمک میکنن احساساتش رو کنترل کنه. بنابراین، اگه واکنش ما شدید باشه، مغز کودک به جای دریافت پیام آرامش و مراقبت، اضطراب یا احساسات منفی رو ثبت می‌کنه.

♨️ کلیپ تصویری ♨️ 🎥 ببینید | بازی و تفریح با کودک تصاویر ویژه از بازی آیت الله حائری شیرازی با نوه‌هایشان

👼 چرا بچه ها بهانه می گیرند ؟ 🔹 خستگی: خستگی برای خیلی از بچه‌‌‌ها آغاز بهانه‌‌‌جویی‌‌‌های مختلف است. 🔹 گرسنگی: بعضی دیگر از بچه‌‌‌ها گرسنه که می‌‌‌شوند شروع می‌‌‌کنند به بهانه‌‌‌جویی نسبت به چیزهای بی‌‌‌ربطی مانند گرما، بازی کردن با تلفن همراه شما و... 🔹 نیاز به توجه: این مورد یکی از مهم‌‌‌ترین دلایل بهانه‌‌‌جویی بچه‌‌‌ها است. اگر دقت کرده باشید برای مثال اوقاتی که شش دانگ حواس شما به تماشای جام جهانی فوتبال است و همسرتان هم سرگرم کار خودش است، بهانه‌‌‌جویی‌‌‌ کودکتان برای کارتون دیدن بیشتر می‌‌‌شود. 🔹 تحریک شدن زیاد از طرف محیط: محیط‌‌‌هایی که حواس مختلف کودک شما را زیادی تحریک می‌‌‌کنند هم موجب بهانه‌‌‌جویی او می‌‌‌شوند. احتمالاً در مراسم‌‌‌هایی مانند عروسی صابون این تجربه به تن شما خورده است!

⭕️مادرهای عزیز و بزرگوار بخوانید👈 🔹مادر خودشیفته به جای اعتماد به نفس دادن به فرزندش، وجود او را پر از اضطراب و نگرانی می‌کند. 🔸حتی اگر فرزندش کاری را انجام دهد که شایسته تشویق و تحسین باشد، به او احساس بی لیاقتی و ناکافی بودن می‌دهد. همه ما، به ویژه در اوایل کودکی، به تایید و تحسین نیاز داریم. 🔸دونالد وینیکات در این باره می‌گوید: «مادر به نوزاد در آغوش خود نگاه می‌کند، نوزاد نیز به صورت مادر خود چشم می‌دوزد و تصویر خودش را در مرکز چشمان مادرش مشاهده می‌کند... 🔸اما این به شرطی است که مادر در وجود فرزندش یک موجود خاص و منحصر به فرد، کوچک و ناتوان را ببیند و انتظارات، ترس‌‌ها، و اهداف خود را برای آینده کودکش نگه نداشته باشد. 🔸چرا که در این صورت، کودک خودش را در چهره مادر پیدا نخواهد کرد؛ بلکه تصویری از نقشه‌های آینده مادرش را می‌بیند. 🔸این کودک خود واقعی‌اش را در آینه چشمان مادر پیدا نخواهد کرد و تا پایان عمر بیهوده به دنبال این آینه خواهد بود ـ ـ ـ ــــــــ⊰𑁍⊱ــــــــ ـ ـ

آزمایش پرتگاه حتما بخوانید و حتما ببینید👇 بچه‌ها وقتی با موقعیت نامطمئن روبرو می‌شوند، از والدین خود خط می‌گیرند که چکار کنند. اگر والدین اغلب اوقات برای کاوش موقعیت‌های جدید به آنها قوت قلب بدهند، آنها یک حس اطمینان درونی پیدا می‌کنند و در بزرگسالی نیاز کمتری به تایید دیگران برای انجام کارهایشان خواهند داشت. اما اگر والدین علاوه بر ترس های طبیعی کودک، خودشان هم ترس‌هایی به او اضافه کنند، کودک یک حس ترس و شک را در خود پرورش می‌دهد و در بزرگسالی هم زندگی محدودی خواهد داشت

ابراز محبت و توجه صرفا با روش‌های مادی مثل خریدهای مكرر، پول دادن‌های بی‌رویه و هدیه‌های رشوه‌مانند، زمينه را برای پرتوقع و بی‌مسئولیت شدن کودک و نوجوان را ایجاد می‌كند.

🌀 لجبازی کاملا دو طرفه است. یک طرف آن کودک است و یک طرف دیگر، پدر و مادری که خودشان را در حد کودک پایین می آورند و بحث و لجبازی را ادامه می دهند. به جای لجبازی با کودک، سعی کنید او را از طریق بازی یا انجام یک فعالیت شاد و مفرح به کاری که می خواهید انجام دهد، ترغیب کنید.

🖤| حکایت رقیه... ▪️ای بابا! حکایتی شده...😭 .. #نوای_انتظار #حضرت_رقیه سلام الله علیها

🎥 نحوه شهادت حضرت رقیه سلام الله علیها

زمانی که فرزندانمان کوچک اند، نسبت به رفتار های اشتباه آنها صبرمان بیشتر است و در کنار خنده هایش، اشک هایش را هم تاب می آوریم، در کنار تمیزی و عطر و بویش، کثیفی و بوی تعفن کهنه یا پوشکش را تحمل می کنیم و در کنار سلامت و شادابی اش، بر بیماری و ناخوشی او صبر می نماییم و... اما وقتی بزرگ تر می شود، به جای اینکه صبرمان بیشتر شود برعکس اندک میشود و دیگر آن ها را بر نمی تابیم. وقتی مرتکب اشتباه می شوند با تندی به آن ها می تازیم و سرزنش و توبیخشان می کنیم، در حالی که وقتی کوچک بودند و روی لباسمان خرابکاری می کردند در عین ناراحتی می خندیدیم و بعد از تمیز کردنش، لپش را محکم بوسیده و نوازشش می کردیم. چرا با بزرگ شدن آن ها صبر ما کمتر می شود؟ علت آن است که وقتی کوچک اند تقریبا همه ی اشتباهات آن ها را غیر عمد و سهوی می دانیم و مقصر قلمدادشان نمی کنیم، ولی از سنی که زبان باز می کنند کم کم بیشتر اشتباهاتشان را عمدی و اختیاری می دانیم و زمانی که به نوجوانی می رسند، تمام رفتار هایشان را برنامه ریزی شده و عمدی تلقی میکنیم و بر آن ها برچسب توطئه گر و حیله گر می زنیم. خطای ما در این است که رشد عقل را در فرزندانمان دلیل بر این می دانیم که آن ها نباید خطایی مرتکب شوند و مانند فرشته ها پاک و بی عیب باشند #چگونه‌به‌فرزندان‌خود‌آموزش‌ندهیم؟

با بازی کردن می‌توانید توانایی حرف‌شنوی را در فرزندتان تقویت کنید در جست‌وجوی گنج باشید! برای یک کودک کنجکاو هیچ‌چیزی وسوسه کننده تر از پیدا کردن یک جایزه پنهان‌شده نیست! حتی اگر جایزه ساده‌ای مثل عروسک همیشگی‌اش باشد. معمولاً بچه‌ها نمی‌توانند در برابر پیدا کردن وسیله و جست‌و‌جو مقاومت کنند؛ درنتیجه سراغ شی پنهان شده می‌روند. سعی کنید جایی که عروسک را پنهان می‌کنید، خیلی سخت نباشد. مثلاً می‌توانید از پشت مبل استفاده کنید. بعد به فرزندتان برای پیدا کردن نشانه‌هایی دهید و او را راهنمایی کنید. این روش چطور تأثیر می‌گذارد؟ اگرچه فرزندتان برای یافتن جایزه‌ای که پنهان کرده‌اید ترغیب شده و به راهنمایی‌ هایتان توجه می‌کند؛ هم‌زمان در حال پیروی کردن تقویت حافظه‌اش نیز هست. قطعاً اگر این بازی را ادامه دهید متوجه تفاوت فرزندتان در یک‌سالگی با دوسالگی‌اش می‌شوید. هر چه او بزرگ‌تر می‌شود تمرکزش را بیشتر تقویت کنید و بازی را برایش پیچیده‌تر کنید. مثلاً بگویید اول باید به اتاق بازی برود و بعد توپ آبی را پیدا کند یا حتی از این سخت‌تر!

ممکن است در کودکی یاد گرفته باشیم که هیجان‌ها «بد» هستند و بنابراین هیجان‌های فرزندان‌مان هم مانند هیجان‌های خودمان برای‌مان ناراحت‌کننده می‌شوند. زمانی‌که احساسات خود را مستقیم، ساده و به شیوه‌های غیرتهدیدکننده بیان می‌کنیم، فرزندان‌مان بهره می‌برند. یک کودک نه تنها می‌خواهد بداند والدینش چه فکر‌ می‌کنند، بلکه می‌خواهد بداند احساس آن‌ها چگونه است. وقتی ناراحت، خشمگین، یا ناامید، هیجان‌زده، مغرور، یا خوشحالیم می‌توانیم به فرزندان‌مان اجازه دهیم که بدانند. کودکان نیاز دارند بدانند که ما نیز احساسات داریم. وقتی هیجان‌های‌مان را بیان می‌کنیم، فرزندان‌مان می‌فهمند چه برای ما مهم است و همچنین شاهد مدلی برای بیان سالم هیجان می‌شوند. کودکان از طریق مشاهده‌ی شیوه‌های پاسخ هیجانی ما، و نه فقط کلماتی که می‌گوییم، همدل‌بودن را یاد می‌گیرند. می‌توانیم ضمن‌ احترام‌گذاشتن به تجربه‌های خودمان و فرزندان‌مان، اصیل و پر شور باشیم.