در پی درج مطلب #امتحان_هندسه در کانال مدرسه، (۲ پیام بالاتر) یکی از #همگامان عزیز مصطفی پیامی با نگاه #نقد ارسال نمودند که شاید #سوال برخی دیگر از عزیزان هم باشد: #پرسش سلام عرض ادب یه نقد دارم از شما ایا معلم های شما همچین رفتاری دارن یا میخوان یاد بگیرن؟ #پاسخ سلام یکی از #وظایف ما در حوزه تعلیم و تربیت، نشان دادن #اهداف و #تبیین_نگاه ماست. قطعا این نکات نشان دادن نگاه ما به موضوع تعلیم و تربیت است. در برابر نگاه دیگری که آن را قبول ندارد و فقط به دنبال تست زنی و برگزاري امتحانات #سختگیرانه و سخت گیری های بی مورد است. ما اینها را به مربیان می گوییم، آموزش می دهیم و از آنان اجرایش را می خواهیم. اما اینکه آیا او به این نگاه اعتقاد دارد و یا بدان عمل می کند موضوع دیگری است که انصافا یافتن چنین #مربیانی سخت بوده و هست همه ما محصول همین نگاه اشتباه سازمان تعلیم و تربیت هستیم و یافتن مربیان #معتقد به این نگاه سخت بوده و هست. یکی دیگر از موانع خود خانواده های محترم هستند که غالبا با این سهل گیری ها مشکل دارند و شاید در ابتدا استقبال می کنند ولی در ادامه قائل به سخت گیری های بی فایده می شوند و دلشان به این راه نیست. درج اینگونه مطالب برای ارتقای همه است، از مربی تا همگام که بدانند راه صحیح چیست، تحقق #لذت_زندگی_یادگیرانه همین است و ما باید #رشد کنیم. می شود با اطمینان گفت در #مدرسه_مصطفی برخی خوشبختانه اینگونه عمل کرده و می کنند و برخی با وجود تاکیدات فراوان ما، اینگونه عمل نمی کنند در عین اینکه شنیده اند و گفته ایم و خواسته ایم. #آیا شما از ما نشنیده اید و یا در کلاس هایمان ندیده اید که موضوع #امتحان در مدرسه خیلی سختگیرانه انجام نمی شود؟ #استرس_زدایی امتحان و امتحانات ، در مدرسه ما نشان از عملیاتی کردن همین نگاه است و مقایسه فصل امتحانات ما با دیگر مدارس یکی از اثرات عملیاتی شدن همین نگاه است. #آیا فرزندان مدرسه مصطفی از امتحان می ترسند و یا با آن خیلی راحت مواجهه دارند؟ #امتحان #ارزشیابی و #ارزیابی فرزندان است و این ارزیابی را می توان با #اشکال_مختلف انجام داد که یکی از آنها امتحان کتبی مصطلح است و حتی این شیوه حداقلی را هم می توان بی استرس انجام داد که متأسفانه در مدارس کشور این ارزیابی حداقلی با بگیر و ببند و #مراقب و ناظر انجام می شود و به دنبال #دزد و جنایتکار می گردند و این عین توهین به فرزندان و نابودکردن اعتماد به نفس آنان است. ما با این نگاه صد درصد مخالفیم و سعی کرده و می کنیم با آن بجنگیم و مبارزه کنیم و تا حد قابل قبولی در آن توفیق داشته ایم و توانسته ایم تابوی ترس از امتحانات را در مدرسه بشکنیم و فرزندان از ارزشیابی ها نترسند و استرس نگرفته و با آن ارتباط معقول و منطقی بگیرند. این #استرس_زدایی اثر همین نگاه است که تا حدی توانسته ایم آن‌ را عملیاتی کنیم و البته و صدالبته در راه تحقق آنیم و با ایده آل ها فاصله داريم و البته باید قدر داشته هایمان را نیز، بدانیم. موفق باشید. #نقد_و_نظر @mostafaschool @hekmathighschool

کابوس‌های کودکان اغلب ناشی از اضطراب‌ های روزانه آنهاست. کودکی نوپا ممکن است اضطراب جدایی از شما را داشته باشد، کودکی سه‌ساله ممکن است اضطراب آموزش توالت رفتن و کودک بزرگتر ممکن است اضطراب امیال پرخاشگرانه یا جنسی را داشته باشد. قلدری در مدرسه، جدایی والدین یا عزادار شدن نیز از دلایل بروز کابوس‌ها هستند. هنگامی که کودکی کابوس می‌بیند، ضروری است والدین تسکین و آرامش زیادی به او بدهند. در این مواقع چراغ‌ها را به مدت پنج دقیقه روشن کنید یا برای مدت کوتاهی کنار او دراز بکشید. با این وجود، چراغ‌های اتاق را روشن نگذاشته و تمام مدت شب را با او نگذرانید؛ زیرا کودک باید بداند که اتفاق بدی نخواهد افتاد به او اطمینان دهید که کابوس تمام شده و آنها سلامت خواهند بود. می‌توانید در اتاق کودک را باز بگذارید یا چراغی را در راهرو روشن نگه داشته یا از چراغ خواب استفاده کنید. در طول روز به دنبال علت اضطراب فرزند خود باشید. هنگامی که علت را یافتید سعی کنید درباره آن با جزئیات گفتگو کنید. از قراردادن کودک در معرض برنامه‌های تلویزیونی خشن یا ترسناک یا فیلم‌ها، بازی‌های رایانه‌ای یا کتاب‌هایی از این دست خودداری کنید؛ زیرا ترس‌های ناشی از این مسائل به کابوس‌ها تسری می‌یابند. فِی کارلیسِل، از کتاب روانشناسی برای والدین، ترجمه فریده فتوحی #مدرسه_والدین #تربیت_فرزند #استرس_زدایی @mostafaschool