eitaa logo
استاد سید علی نجفی(ره)
129 دنبال‌کننده
198 عکس
1 ویدیو
0 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
استاد سید علی نجفی(ره)
....قیوم عالم بود و هست؛ منتها می گوید ذهنتان عوضی نرود این کفر نباشد سخن کفر نه این است اشتباه نکنید. چرا نه این است؟ برای اینکه ما قائل به این هستیم که این نگه دار عالم خود ظل خدا ست.... زمان: ۵۴ ثانیه @msaliagha
آدم صد هزار بار خدا را شکر می کند اگر بفهمد که خدا کجای کار را بسته است. ای بسا مومن تقلا می کند که وضعش را بهتر کند ولی نمی شود؛ نمی فهمد که خدا به او عنایت کرده. دنیا باید مقدمه آخرت باشد، وقتی مقدمه آخرت نشد ، رو به جهنم می برد. اگر دنیا مقدمه آخرت بشود هر چقدر هم که وسیع باشد خوب است. @msaliagha
استاد سید علی نجفی(ره)
باب هدایت نوری است که خدا در دل اولیای انداخته است. خدا را به آن نور شناختند، عالم را به آن نور شناختند، .... زمان: ۳۴ ثانیه @msaliagha
استاد سید علی نجفی(ره)
خداوند عالم است و ... او چون خود را می داند عالم را می داند... اولیای خدا هم اینجور خدا را می شناسند؛ چون خدا را می شناسند عالم را می شناسند. این باب اصلی هدایت است. البته اوحدی از افراد به اینجا راه پیدا کرده اند.. خدارحمت مطهری را می گفت در حوزه های علمیه ما این افراد تعدادشان یا به عدد انگشت نمی رسد یا رد نمی شود.. ... زمان: ۳ دقیقه @msaliagha
استاد سید علی نجفی(ره)
میوه و حورالعین تنزل علم است... در علم جمال من را دیده اند... دنبال حورالعین نبودند دنبال این بودند که: هر که غمت را خرید عشرت عالم فروخت. زمان : ۲ دقیقه و ۴۸ ثانیه @msaliagha
استاد سید علی نجفی(ره)
از خدا تقاضا کردم بلاها را بر من فرود بیاورد، شیعه توان ندارد... زمان: ۵۶ ثانیه @msaliagha
جبرییل با مفاتیح مخازن ارض (حالا چه بود این کلیدها و مخازن؟ هر چه بود) آمد و گفت: آقا! کل خزائن زمین را  در اختیار شما قرار دادیم. می خواهید سلطان باشید ونبی، یا عبد باشید و نبی؟ پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: عبدا و رسولا؛ عبد و رسول می خواهم باشم. لذا در شهادت می گوییم: اشهد آن محمدا عبده و رسوله. چرا ؟ برای اینکه در عبودیت جلوه های محبوب هست. رحمت خدا به سرازیری گودال جاری می شود مثل آب. @msaliagha
حضرت( پیامبر اکرم) فرمود: هیچ چیزی که شما را به بهشت رهنمون کند نبود مگر اینکه آن را من گفتم؛ و هیچ چیزی که شما را از جهنم دور کند نبود مگر اینکه من به شما گفتم. همه چیز را گفتم. @msaliagha
خدایا به محمد و آل محمد قسم ‌ات می دهیم به حق این ماه شریف رجب، اسم های ما را با توفیقاتی که می دهی در اسمای رجبیون ثبت و ضبط بفرما. @msaliagha
این (آقا) صاحب بهشت است، آن هم نه مثل صاحب های دنیوی؛ صاحب های دنیوی مالکیتشان عرضی است. وقتی می گوید این آقا صاحب بهشت است یعنی به صورت و جمالش که نگاه کنی همه بهشت را یکجا و فشرده می بینی. لذا اصحاب آقا عرض کردند: حسین جان! اگر آخرت و بهشتی هم نبود، ما دست از تو بر نمی داشتیم. کسی که تو را یافته دنبال چیز دیگری نیست. ، ج۱، ص ۱۰۰ و ۱۰۱ @apmkadeh
حرفی به عباس علیه السلام زد که مقام عباس اینجا پیدا شد. فرمود: بنفسی انت! جانم فدایت. تعجب نکن. آخر او عباس نبود. او یک آیینه دیگر خود حسین علیه السلام بود، او صورت امیرالمومنین علیه السلام بود. بنفسی انت، یعنی جانم فدایت یا امیرالمومنین! چهره پر هیبت تو در صورت پسرت پیدا ست. @msaliagha
به امام وجه الله گفته می شود. چون هر کس که می خواهد با خدا حرف بزند، باید روی دلش را به سمت ائمه برگرداند. اگر کسی بخواهد با شما صحبت کند به کجا نگاه کند؟ به دست شما نگاه کند؟ نه. به وجه شما نگاه می کند. با روح شما صحبت می کند. (ولی به وجه شما نگاه می کند). صورت چیزی نیست.فقط نماینده روح است. ،ص ۴۰ @msaliagha
علی اکبر علیه السلام آرام بخش دل پدر بود. @msaliagha
اِلهي وَ اَلْهِمْني وَلَهاً بِذِكْرِكَ اِلي ذِكْرِكَ؛ وَ هِمَّتي في رَوْحِ نَجاحِ اَسْمائِكَ وَ مَحَلِّ قُدْسِكَ؛ خدایا همت من را در یک چیز قرار بده: فی روح نجاح اسمائک. بعضی ها همّشان جمع مال است؛ بعضی ها همّشان کسب است؛ بعضی ها همّشان شهوات نفسانی است؛ بعضی ها همّشان شکمشان است؛ بعضی ها همّشان علم و دانایی است، که این بهترین و غلیظترینش است . ولی حضرت می فرماید همّ مرا چیز دیگری قرار بده. همّ مرا در این قرار بده که در هر جریانی طالب این باشم که نجاح برای اسمای تو در آن جریان باشد. یعنی در جریانات عالم، آن بعد اسمای تو و غلبه اسمای تو را ببینم، و آن غالب بشود. @msaliagha
  همه جریانات عالم دو بعد دارد: یک بعد شخصی خود جریان است، که مشغله کل خلق به همین است، (یعنی) به ظواهر جریانات عالم: بعضی زشت، بعضی زیبا، بعضی خوب، بعضی بد، و خلق عموما مشغول به همین (ظواهر) هستند؛ ولی (اینکه) این جریان حاکی از کدام اسم خداست؟ ( خلق) در این خط نیستند. چون لذتش را نچشیدند. برای اینکه عشق نداشتند، عشق به حق نداشتند. اول باید چاشنی محبت پیدا بشود. سید الشهدا علیه السلام می فرماید: آن دیده ایی که دنبال تو نمی گردد و تو را نمی بیند کور است، و خسارت زده است آن کسی که از محبت تو نصیب ندارد. چون از محبت نصیب نداشتند، داعی نداشتند که آن بعد از جریانات عالم را ببینند. ظواهر امور دلشان را گرفت و سعی نداشتند که نجاح اسماء برایشان پیدا بشود. @msaliagha
خداوند این ولی آخر را بالا نگه داشته؛ یعنی به حضور حضرت رسیدن باید حضور معنوی باشد؛ باید پرواز روحی ایجاد بشود. @msaliagha
اگر حب در دل نباشد، دل را درست نمی کند. امام علیه السلام فرمود: حب الله تبارک و تعالی إذا أضاء علی سر عبد اخلاه عن کل شاغل. محبت خدا وقتی در دل  و سر عبد پرتو انداخت اورا از هر شاغلی (مشغول کننده ای) خالی می کند. امام سجاد علیه السلام که این استغفار را کرد معنایش همین است: استغفار می کنم به درگاه تو از هر لذتی به غیر ذکر تو،  و از هر راحتی به غیر انس تو، و از هر سروری به غیر قرب تو، و از هرشکلی به غیر طاعت تو، نه فقط استغفار می کنم از ذنوب، استغفار می کنم از هر چه که غیر توست. برای اینکه این لذت به غیر ذکر تو، در اثر غفلت پیدا شد؛ والا لذت باید لذت به ذکر تو باشد. @msaliagha
مگر اشیا خوب عالم، خوبی آنها از اسمای الهی نیست؟! چرا ظاهرش را می بینید باطنش را نمی بینید؟ اگر خوب است حاکی از خوبی اوست. گفت: یافتم این نکته کز و یافته اند دلفریبان همه سرمایه زیبایی را اگر زیبا در عالم هست مال اوست؛ اگر خوبی در عالم هست تجلی اسمای اوست؛ چرا ظاهرش را می بینید! گفت: از فریب نقش نتوان خامه نقاش دید فریب نقش را خوردیم؛ و خامه نقاش و هنر او را ندیدیم؛ ظاهر را دیدیم، باطن را ندیدیم، فرق بین ایمان و کفر همین جاست. که کافر یعلمون ظاهرا من الحیاه الدنیا و هم عن الاخره غافلون؛ از باطن امور کورند؛ فرق ایمان و کفر همین است. @msaliagha
اگر خداوند آن روح و آن راحتی که از تجلی اسما  ایجاد می شود برای دل مؤمن، نصیب آدم بکند، همت آدم هم روح می شود. چون انسان از راه لذائذ (حرکت می کند)، باید لذت داشته باشد، حالا چه لذت نفسی باشد، چه لذت عقلی. بلاخره اگر لذت نباشد حرکت نمی کند، اگر روح نداشته باشد، کشش ندارد. تجلی اسما خیلی روح دارد برای مومنین. اینقدر روح دارد، و اینقدر جریانات کوچک از آن بعد بزرگ است (که مثلا) یک جوی آب که دارد می گذرد، حیوان از آن یک لذتی می برد؛ انسان های ظاهربین هم لذت بیشتری می برند؛ ولی عارف وقتی آن را نگاه می کند که مظهر یکی از اسما، یا چندین اسم از اسمای الهی است، خیال می کنید لذتی که او می برد مساوی است با لذتی که انسان غافل از طبیعت می برد و از ظواهر امر برداشت می کند؟ او اصلا جریان دیگری می بیند. @msaliagha
(عارف) همه جریانات عالم و همه اشیای عالم را چیز دیگری می بیند. آنها را آینه هایی می بیند برای خزائن آن اشیا. قرآن می فرماید: ان من شی إلا و عندنا خزائنه؛ و ما ننزله إلا بقدر معلوم؛ هیچ چیزی در عالم نیست مگر اینکه خزائن آن پیش ماست،  در عالم دنیا در محدوده قدر معلوم ذره ای از آن را نازل کردیم. ولی شما بنگرید و خزائن آن را ببینید. اگر این فتح باب بر دل شد، صدها مسئله کشف می شود. وقتی انسان از این راه وارد شد جریانات را می شناسد، عالم را می شناسد، خودش را می شناسد. و لا تکونوا کالذین نسوا الله فانسهم أنفسهم ؛ از آن کسانی نباشید که چون خدا را فراموش کردند، این فراموشی موجب شد آنها خودشان را فراموش کنند. فرمود: کذاب آن کسی است که خبر  آسمان و زمین را می دهد، ولی وقتی از خدا سوال شود، آنجا می ماند. یعنی آن خبرها دروغ است. کسی که او را نمی شناسد، جریانات را نمی شناسد؛ و یک برداشت های غلط، برداشت های اعتباری، حرف های طوطی وار، سخن های بیجا و بی محتوا، و خیال در خیال می بافد. . @msaliagha