eitaa logo
۲۵۶ 🌌
65 دنبال‌کننده
163 عکس
9 ویدیو
1 فایل
۲۵۶، ابجد نور است؛ ‌نور نام خداست. 💫 ‌📌محدثه‌ام 🤱🏻🧕🏻 آنچه می‌خوانم آنچه می‌نویسم همه این‌جاست @M_talebiz
مشاهده در ایتا
دانلود
۲۵۶ 🌌
اول #محرم ۱۴۴۵ زیارت عاشورا کتاب #آه یاسین حجازی ‌@mtalebi76
سوم ۱۴۴۵ یا علی‌اصغر ○جمعه اول محرم ‌زیارت عاشورا کتاب یاسین حجازی @mtalebi76
يُرِيدُونَ أَن يُطۡفِـُٔواْ نُورَ ٱللَّهِ بِأَفۡوَٰهِهِمۡ وَيَأۡبَى ٱللَّهُ إِلَّآ أَن يُتِمَّ نُورَهُۥ وَلَوۡ كَرِهَ ٱلۡكَٰفِرُونَ○○○ ●●●آنها مى خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش كنند؛ ولى خدا جز اين نمى خواهد كه نور خود را كامل كند، هر چند كافران ناخشنود باشند! ‌ توبه۳۲ @mtalebi76
ششم ۱۴۴۵ بعضى پيمان خود را به آخر بردند (و در راه او شربت شهادت نوشيدند)، و بعضى ديگر در انتظارند؛ و هرگز تغيير و تبديلى در عهد و پيمان خود ندادند. احزاب۳۲ کتاب یاسین حجازی @mtalebi76
۷ ۱۴۴۵ کتاب یاسین حجازی @mtalebi76
🔰 آغاز ثبت‌نام دوره روایت انسان 📍روایتی جذاب از ماجرای انسان در این عالم، بر مبنای پژوهش ۱۰ ساله 🔸مدرس دوره: حجت‌الاسلام نخعی 🆔ورود به دنیای بزرگ روایت انسان: https://b2n.ir/t43169
۲۵۶ 🌌
🔰 آغاز ثبت‌نام دوره روایت انسان 📍روایتی جذاب از ماجرای انسان در این عالم، بر مبنای پژوهش ۱۰ ساله 🔸م
آیا روایت انسان ثبت‌نام کردین یا نه؟ واقعا منی که از نظر خودم تاریخ انبیا می‌دونستم اینقدر مطالب جدید و جامع توی این دوره شنیدم و یادگرفتم که به همه توصیه میکنم شرکت کنن.
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ إِن كُنتُمۡ فِي رَيۡبٖ مِّنَ ٱلۡبَعۡثِ فَإِنَّا خَلَقۡنَٰكُم مِّن تُرَابٖ ثُمَّ مِن نُّطۡفَةٖ ثُمَّ مِنۡ عَلَقَةٖ ثُمَّ مِن مُّضۡغَةٖ مُّخَلَّقَةٖ وَغَيۡرِ مُخَلَّقَةٖ لِّنُبَيِّنَ لَكُمۡۚ وَنُقِرُّ فِي ٱلۡأَرۡحَامِ مَا نَشَآءُ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗى ثُمَّ نُخۡرِجُكُمۡ طِفۡلٗا ثُمَّ لِتَبۡلُغُوٓاْ أَشُدَّكُمۡۖ وَمِنكُم مَّن يُتَوَفَّىٰ وَمِنكُم مَّن يُرَدُّ إِلَىٰٓ أَرۡذَلِ ٱلۡعُمُرِ لِكَيۡلَا يَعۡلَمَ مِنۢ بَعۡدِ عِلۡمٖ شَيۡـٔٗاۚ وَتَرَى ٱلۡأَرۡضَ هَامِدَةٗ فَإِذَآ أَنزَلۡنَا عَلَيۡهَا ٱلۡمَآءَ ٱهۡتَزَّتۡ وَرَبَتۡ وَأَنۢبَتَتۡ مِن كُلِّ زَوۡجِۭ بَهِيجٖ ‌ اى مردم! اگر در رستاخيز شك داريد، (به اين نكته توجّه كنيد كه:) ما شما را از خاك آفريديم، سپس از نطفه، و بعد از خون بسته شده، سپس از «مضغه» [چيزى شبيه گوشت جويده شده]، كه بعضى داراى شكل و خلقت است و بعضى بدون شكل؛ تا براى شما روشن سازيم (كه بر هر چيز قادريم)! و جنين هايى را كه بخواهيم تا مدّت معيّنى در رحم (مادران) قرار مى دهيم؛ (و آنچه را بخواهيم ساقط مى كنيم؛) بعد شما را بصورت طفل بيرون مى آوريم؛ سپس هدف اين است كه به حدّ رشد و بلوغ خويش برسيد در اين ميان بعضى از شما مى ميرند؛ و بعضى آن قدر عمر مى كنند كه به بدترين مرحلۀ زندگى (و پيرى) مى رسند؛ آن چنان كه بعد از علم و آگاهى، چيزى نمى دانند! (از سوى ديگر،) زمين را (در فصل زمستان) خشك و مرده مى بينى، اما هنگامى كه آب باران بر آن فرو مى فرستيم، به حركت درمى آيد و مى رويد؛ و از هر نوع گياهان زيبا مى روياند! ۵حج ‌ @mtalebi76
یک نطفه‌ی کوچک بودی و بعد نوزادی ۲،۸۰۰ کیلو گرمی که به دنیا آمدی. حالا با هم به نیمه‌ی یک سال رسیدیم. تو امروز شش ماهه شدی. روزهای اول حس می‌کردم بیچاره‌ترین آدم جهانم. مادر شده‌ام از مادر شدن چیزی نمی‌دانم. شب‌های اول خواب نداشتم، می‌ترسیدم بیدار شوی و گرسنه باشی و نفهمم. خوابم سنگین بود، ترس بیدار نشدن داشتم. چرت می‌زدم، ساعت کوک می‌کردم. شب اول توی خواب و بیداری حس کردم صدای نفس‌هایت تغییر کرده، نگاهت کردم. چشم‌هایت باز باز بود، خیره بودی به نور لامپ حیاط که روی دیوار اتاق افتاده بود. روشنش گذاشته بودیم که من بتوانم شب‌ها راحت‌تر شیر بدهم. گریه نمی‌کردی، با دقت نگاه می‌کردی، انگار دنبال چیزی بودی. می‌گویند بچه‌ها تا چندماهگی چیزی نمی‌بینند. ولی می‌بینند. ‌ حالا شش ماهه شدی، نه روشن بودن چراغ مهم است، نه آلارم می‌گذارم و نه استرس دارم. هنوز خوابم سنگین است‌. هنوز با آلارم و صدای دیگران بیدار نمی‌شوم. صدای تو بلندترین زنگ ناقوس در گوش من است. لحظه‌ای که می‌زند بیدار می‌شوم. حالا می‌نشینی، حرکت می‌کنی و وسیله‌ای که می‌خواهی را برمی‌داری، وسایل را توی دهانت می‌کنی، روی لثه‌ات می‌کشی‌، دنبال صدا می‌گردی، می‌خندی و... تو بزرگ می‌شوی و رشد می‌کنی و من جلوی خدا کوچک‌تر می‌شوم. می‌دانی! مادر کاملی نیستم، اما تلاش می‌کنم که باشم. تو اما کامل‌ترینی برای من، همانی که از خدا می‌خواستم. همه‌ی بچه‌ها برای والدینشان کامل‌ترینند، همه هدیه‌اند، هدیه‌هایی از طرف خدا. @mtalebi76
هدایت شده از خط روایت
"کالسکه‌ی سنگین را هل می‌دهم، دانه‌های ریز و درشت عرق از پیشانی‌ام سر می‌خورند، روی صورتم می‌غلتند و راهشان به چانه‌ام را باز می‌کنند. خستگی به پاهایم هجوم می‌آورد، گوشه‌ای می‌نشینم. هوای دم‌کرده‌ی کنار نهر نفسم را بند می‌آورد اما خوشحالم که با تو در طریق‌العلمایم. آب یخ، دست به دست می‌شود و به من می‌رسد، سرش را باز می‌کنم و قبل از رساندن به لب‌های خشک و ترک‌خورده‌ام، آب را روی روانداز وال تو می‌ریزم. ته‌مانده آب که چند قطره‌ است، برای تر شدن لب‌هایم کافی‌ است. پارچه وال را روی بدن عرق کرده‌ات می‌اندازم. آرام خوابیده‌ای، انگار نه انگار که هرم داغ هوا می‌خواهد خفه‌مان کند. من توی شش ماهه را توی این راه آورده‌ام به یاد نوزاد شهید کرب و بلا‌." این را هر لحظه تصور می‌کنم، قبل از خوابیدن، وقت بیداری. قرار بود در مسیر باشیم، نشد. تصورش می‌کنم، از این تصور لذت می‌برم. دستم را روی پیشانی داغ از تبت می‌گذارم، انگار در مشایه هستیم و داغی بدنت از هرم هواست. ✍محدثه طالبی‌زاده 📝روایت صد و ششم https://eitaa.com/khatterevayat