http://live.whc.ir/
جلسه تفسیر سوره فرقان استاد بهجت پور
آیات پیرامون عبادالرحمن
از دست ندهید
http://live.whc.ir/
هم اکنون
#فراخوان_همکاری_پژوهشی
💠 گروه فقه اجتماعی مرکزفقهی ائمه اطهار علیهم السلام برای انجام طرح های تحقیقاتی از پژوهشگران دعوت به عمل می آورد
#انجمن_فقه_القرآن
مرکز فقهی ائمه اطهار علیهم السلام
با لینک به جمع پژوهشگران بپیوندید
https://eitaa.com/joinchat/4216848480C03e7286885
معرفی سایت مفید جهت محققین قرآن
http://www.maarefquran.com/
پرتال جامع علوم و معارف قرآن کریم پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی دفتر تبلیغات
همچنین استفاده آنلاین از کتاب فرهنگ قرآن در این آدرس
http://lib.eshia.ir/10061/1/27
سه نکته روش شناختی ناب از سوره طارق
در جلد دوم تفسیر همگام با وحی، ذیل سوره
1. خدای متعال در مباحث اقناعي، بيشترين تکيه را بر نشان دادن نمونههاي قابل لمس و درک، نموده است. اين روش موجب شکسته شدنِ روحيهی انکار و تکذيب، و موجب تقويت امکان تحقق موضوع مورد ترديد ميشود.
2. فضاسازي مناسب براي جايگير کردن يک معرفت، با استفاده از مثالها و کلمههاي متناسب، يکي از روشهايي است که در اين سوره مورد توجه قرار گرفته است. خداي متعال در این سوره در صدد تبيين نگهباني و مراقبت دائمي خود بر هر نفسي است و اينکه انسان بالاخره براي رسيدگي به اعمالش بازگردانده خواهد شد. استفاده از واژهی طارق و بيان نور و سير آن در تاريکي و خروج آب مني از ميان صلب و ترائب مردان و انتقالش به رحمها، استفاده از کلمهی «رجع» براي باراني که به زمين باز ميگردد، همگي ذهن مخاطب را براي پذيرش حقيقت رجعت در مسير تطور و تکامل انسان آماده ميسازد. اشاره سوره به آسمان باصلابت و عظمت و حرکت ستارگان در مدارهاي منظم خود و خروج نطفه انسان از اصلاب و ستون فقرات و استخوانهاي جلوي بدن، به منظور اثبات قدرت خدا و فقدان هرگونه مانع از عملي شدن آنها است.
3. تذکر اين نکته که وجود تدبيرهاي مخالف، هر چند از سر انکار و كينه، عامل گسترش معارف الهي و بخشي از تدبير الهي است، الهام بخش اين نکته است که فضاي انتقاد و مخالفت، نه تنها به ضرر پيامهاي ديني نيست، بلکه موجب گسترش آنها خواهد شد. در نتيجه نبايد نسبت به این مخالفتها نگران بود. بله، تحقق اين امر نياز به گذشت زمان دارد: «فَمَهِّلِ الْكَافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدَا».
https://eitaa.com/mtamhid
سلام و ادب خدمت دوستداران قرآن و مباحث قرآنی
در ادامه صوت هفت جلسه کوتاه استاد بهجتپور با مسلمانان ایرانی مقیم لندن و اروپا در ماه مبارک رمضان حهت استفاده شما عزیزان بارگذاری خواهد شد.
امید که از آن بهره وافی ببرید.
https://eitaa.com/mtamhid
التماس دعا
👇👇👇
01 استاد بهحتپور سخنرانی قرآن برای ایرانیان ساکن اروپا.mp3
4.24M
صوت سخنرانی قرآنی استاد بهجتپور برای ایرانیان مقیم اروپا 1
02 استاد بهحتپور سخنرانی قرآن برای ایرانیان ساکن اروپا.mp3
3M
صوت سخنرانی قرآنی استاد بهجتپور برای ایرانیان مقیم اروپا 2
03 استاد بهحتپور سخنرانی قرآن برای ایرانیان ساکن اروپا.mp3
3.37M
صوت سخنرانی قرآنی استاد بهجتپور برای ایرانیان مقیم اروپا 3
04 استاد بهحتپور سخنرانی قرآن برای ایرانیان ساکن اروپا.mp3
3.4M
صوت سخنرانی قرآنی استاد بهجتپور برای ایرانیان مقیم اروپا 4
05 استاد بهحتپور سخنرانی قرآن برای ایرانیان ساکن اروپا.mp3
3.6M
صوت سخنرانی قرآنی استاد بهجتپور برای ایرانیان مقیم اروپا 5
06 استاد بهحتپور سخنرانی قرآن برای ایرانیان ساکن اروپا.mp3
4.21M
صوت سخنرانی قرآنی استاد بهجتپور برای ایرانیان مقیم اروپا 6
07 استاد بهحتپور سخنرانی قرآن برای ایرانیان ساکن اروپا.mp3
5.27M
صوت سخنرانی قرآنی استاد بهجتپور برای ایرانیان مقیم اروپا 7
#نکته_تفسیری
به زودی در ویراست جدید جلد اول تفسیر همگام با وحی
برداشتی نو از آیه در محضر استاد بهجتپور
ذیل آیه »و رتل القرآن ترتیلا« در سوره مزمل (مکی 3) آیه چهارم
خدای متعال پس از آنکه پیامبر اکرم را به بیداری در شب، مأمور کرد، در این آیه بیان میفرماید که مراد، صرف بیداری نیست؛ بلکه شبزندهداری همراه با عمل عبادی است.
«رَتِّلْ» فعل امر از مصدر «تَرْتِیل» چنانکه درکتاب های لغت العین و مصباح المنیر آمده بهمعنی منظم، مرتب و به صف شدن و یکدست شدن است. آسان و صحیح خواندن، با تأنّی خواندن و درست ادا کردن کلمهها همراه با دقت در معانی است.
«اَلْقُرْآن» مصدر از «قَرَائَة» بهمعنی خواندن، یا از «قُرْء» بهمعنی جمع گرفته شده است؛
در آیه پیامبر اکرم 6 مامور می شود تا پدیده ای خواندنی را مرتب و یکسان و منظم کند.
اگر این دستور اشاره به قرآن مصطلح باشد که به تدریج بر وی نازل می شد، مراد دستور به تنظیم و مناسب خوانی قرآن از جهت ادای شفاف کلمات و چینش جملات است که رعایت وقف ها و حرکت ها در ادای جملات شود و جملات بی نظم و در هم ادا نشود.
البته می توان این دستور را گسترش داد وشامل ثبت منظم آیاتی که متفرق نازل می شد، دانست.
و اگر این خواندنی اعم از قرآن باشد، شامل هر گونه خواندنی از جمله دعا و مناجات و نماز می شود.
آن حضرت مأمور شد تا هر گونه خواندنی را متناسب و با رعایت فاصله و مکث و نظم بر زبان جاری کند. زیرا در این آیه، به «کیفیت خواندن» پیامبر نیز توجه شده است. از این رو، گویا بیداری بهمنظور قرائت، امری مفروغعنه است، اما این قرائت، باید کیفیت ویژهای داشته باشد؛ باید خواندن همراه با تأمل، درنگ و همراه کردن جان و زبان باشد، بهگونهای نیکو و زیبا ادا شود و در معانی خواندهشده تأمل شود تا بر قلب اثر گذارد و قوای احساسی و ادراکی انسان را بهحرکت درآورد؛ چراکه این شیوهی عبادت، نقش بهسزايي بر شخصیت انسان شب زنده دار دارد.
عبدالله بنسلیمان میگوید: «از امام صادق دربارهی معنی ترتیل در آیه پرسیدم. حضرت فرمود: امیرمؤمنان علی فرمودند: مراد آن است که آن را آشکار بخوان، مانند شعر آن را بریدهبریده مکن و همچون ریگ آن را پراکنده مساز، تا چنان شود که دلهای سخت شما از خواب، بیدار شود و همت شما آن نباشد که سوره را به آخر برسانید.»
بنابر این روایت، ماموریت پیامبر اکرم 6 تنظیم و تناسب سازی خوانشی پیوسته و متصل از قرآن و نیز هر گونه خواندنی دیگر مثل نماز بود که موجب تاثیر پذیری قلب از متن ها و گفته ها می شد.
با توجه به مطلب بالا سؤال مطرح این است که منظور از «قُرْآن» در این آیه چیست؟
واژهی قرآن در آیه را هرچند میتوان قرآن مشهور و مصطلح داشت، اما درستتر آن است که مراد، همهی انواع اذکار مناجات و خواندنیها، شامل آیات قرآن و غیر آن باشد؛ زیرا پیش از این سوره، تنها دو سوره نازل شده بود و آیهی بعد در همین سوره نیز گویای آن است که ترتیل در قرائت و بیداری شبانه، خود مقدمهی پذیرش گفتاری سنگین است که عمدهی مفسران آن را قرآن دانستهاند.
بهعبارت بهتر، میتوان ادعا کرد در زمان نزول این آیه، هنوز واژهی «قرآن» بهعنوان یک اصطلاح در کلام الله مجید استعمال نمیشده و از قرآن تنها با واژههای «هَذَا الْحَدِیثِ» (قلم 2/ 44) و «اَلذِّکر» (قلم 2/ 51 و 52)، یاد شده است.
ازسوی دیگر، نمونهی روشنی از استعمال واژهی «قُرْآن» در غیر کلام الله وجود دارد. آیهی 78 سورهی اسراء، دربارهی اوقات نماز آمده است: «أَقِمِ الصَّلاَةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلَى غَسَقِ اللَّيْلِ وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا؛ نماز را از زوال آفتاب تا نهایت تاریکی شب برپا دار و نماز صبح را نیز برپا دار؛ زیرا نماز صبح [مقرون با] حضور است.»
پس در این آیه، همهی عبادتهای زبانی و خواندنی، مد نظر هستند و آن حضرت مأمور بود تا آنها را با درنگ و تأمل و باتوجه به معنا و مقصود، بخواند.
مراد آیه: ای پیامبر، در این شب زندهداری، آیات قرآن، اذکار و عبادات را مرتب و متناسب با معنی همراه با تأمل و درنگ در معانی آنها بخوان!
گروه علمی تفسیر تنزیلی موسسه تمهید
https://eitaa.com/mtamhid
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔹کار فقط برای خدا🔹
📣 حجتالاسلام #استاد_قرائتی حفظه الله
تحلیل فرایند توحید نظری در سیر نزول قرآن.pdf
321K
#مقالهـتنزیلی
🌷 تحلیل فرایند طرح مسائل توحید در سیر نزول
🌷 استاد دکتر محمد میثم حقگو (دانش آموخته دکتری مدرسی معارف اسلامی دانشگاه معارف اسلامی)
🌷نشریه علمی مطالعات تفسیری
🌷دوره 12، بهار 1400، شماره 45
🌷مقاله علمی ـپژوهشی
🌷 صفحات 177 تا 196
https://eitaa.com/mtamhid
موسسه فرهنگی تمهید؛ موسسه تخصصی در زمینه تفسیر تنزیلی
الحمدلله مقاله سرکار خانم حیاتی که با استاد بهجت پور و استاد مرادی به نگارش درآمده بود، در فصلنامه علمی پژوهشی المصباح عراق پذیرش شد
ایشان با تلاش مجدانه و خالصانه روش نهادینه سازی امر به معروف و نهی از منکر را در دو سال گذشته کشف نموده و آن شاالله به زودی شاهد دفاع ایشان در مقطع دکترا هستیم
نکته ناب روش شناختی از سوره #عصر
به قلم استاد بهجتپور در تفسیر همگام با وحی جلد اول
👇👇👇
شناساندن خطرات پیش روی انسان و بیان آن به زبانهای گوناگون در آغاز رسالت، یکی از مهمترین راههای تربیتی است که در قرآن پیگیری شده است.
شناساندن خطرات، موجب میشود تا انگیزهی تلاش برای اقدامات ایمنیبخش، بالا رود و آمادگی برای جدی شمردن برنامههای اصلاحی، افزایش یابد.
ازاینرو، در سورهی مدّثّر 4/ 2، پیامبر به اعلام خطر به مردم امر شد: «قُمْ فَأَنذِرْ». سپس با بیان اصول سلوک بهسمت جهنم: (مدثر 4/ 38 تا 48)، تنها راه استوار نجات، اقبال به پندنامهی قرآن، معرفی شد: (مدثر 4/ 49).
در سورهی تکویر (مکی 7)، خدای متعال پس از یادآوری تهدیدگونهی ملاقات انسان با پیشفرستادههای خود در قیامت (تکویر 7/ 14)، قرآن را بهعنوان منشور هدایت معرفی فرمود: «عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ * ... * فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ * إِنْ هُوَ إِلا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ * لِمَن شَاء مِنْكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ» (تکویر 7/ 26 تا28) و در سورهی أعلی 8/ 14و 15، برنامهی رهایی از آتش جهنم را تزکیه و پاک شدن انسان از ناشایستهها و نمازی از سر ذکر و یاد پروردگار شمرد: «قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَكَّى * وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى».
گفته شد که در مفهوم رستگاری، درک گرفتاری و دغدغهی رهایی از آن نهفته است. در سورهی لیل 9/ 17 و 18، نیز خدای متعال از عطای مال به انگیزهی تزکیه و نجات از جهنم یاد کرد: «وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى * الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّى»،
و سرانجام در سورهی عصر (مکی 13)، برنامهی نجات از زیانباری و خسارت دیدن انسان بیان شد.
این روش، یعنی ترغیب برای حرکت بهسمت برنامهی تکاملی، ابتدا با چهرهی هشدار و اعلام خطر، و سپس با بیان برنامه، در بسیاری از آیات قرآن رعایت شده است.
ما در اینجا می نگاریم. 👇👇
https://eitaa.com/mtamhid
#نکتهـناب #روشـشناختی
🌹نکته ناب روش شناختی در ذیل سوره توحید
🌸 در ویراست جدید جلد اول تفسیر همگام با وحی استاد بهجت پور
👇👇
🌷از مجموعه آیات و سور گذشته معلوم میشود که قرآن در مطرح ساختن مسألهی توحید، روش ویژهای را تعقیب نموده است.
این روش بر پایهی نگاه قرآن، به تربیت توحیدی استوار است.
سخن گفتن قرآن از خدا تنها برای این نیست که مردم به معرفت الله برسند، بلکه قرآن از خدا سخن گفته تا مردم بر پایهی معرفت، بندگی کنند و سراسر زندگی خود را متناسب با این اندیشه، سامان دهند: «صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً وَ نَحْنُ لَهُ عابِدُونَ؛ رنگ (و نگار) خداوند را (بگزينيد) و خوشرنگ (و نگار)تر از خداوند كيست؟ و ما پرستندگان اوييم.» (بقره 87/ 138)
ازاینرو طرح مسألهی معرفت در لابهلای آیات و مناسبتهایی که واکنشهای بندگی باید بروز کند، مطرح میشود، و چنانکه در سیر نزول مشاهده کردید، مباحث توحید ذات و صفات را متأخر از مباحث توحید افعالی و توحید عملی قرار گرفته تا مخاطبان، رابطهی خود با جهان غیب را از نقطهای آغاز کنند که واکنشهای رفتاری مانند تسلیم، تقوا، عبادت، خشیت و امثال آن را بهدنبال داشته باشد.
سپس چنان که مشاهده میکنید بهتدریج و از سورهی کافرون تاکنون، تصویر ذات و صفات باری تعالی، روشنتر و شفافتر، و پیرایههای احتمالی دراینباره، دفع میشود.
در آغاز نزول و از سورهی علق، بر صفتهای آفریدگاری و ربوبیت تکوینی توجه شده، و آن دو، بهعنوان پایهی ارتباط مردم با جهان معنا و درک ربوبیت تشریعی قلمداد میشوند. قرآن با ثابت کردن اضطرار انسان به پروردگار و فقر دربرابر او، مردم را به تسلیم شدن و ترک سرکشی از فرامین ربوبی فرا میخواند: (ن. ک: به ترتیب سورههای: علق، قلم، مزمل و مدثر/ نزول 1 تا 4). پس از آن، به بیان ارتباط صحیح و شایستهی انسان با پروردگار پرداخته است: (مانند سورهی حمد/ نزول 5).
در گامی دیگر، نقش این رابطه را در پذیرش قرآن، بهعنوان کلام الهی تبیین میشود؛ قرآنی که انسان را به استقامت شخصیت میرساند: (ر. ک: تکویر/ نزول 7). و نقش همراه بودن ذکر پروردگار با نماز، که یک بال رستگاری انسان را رقم میزند، بیان میشود: (ر. ک: اعلی/ نزول 8).
سپس این نقشها در سورههای بعد، به نقشهای مختلف پروردگار و دست غیب در معادلهی میان انسان، دیگران، جهان هستی و پروردگار تبیین شده، و بالأخره با ایجاد این زمینهها و ذکر اینکه او همنوع دیگر معبودها و پروردگارهای ادعایی نیست، مخاطب را برای بحث از ذات و صفات پروردگارآماده نمود؛
بنابراین قرآن به تربیت توحیدی توجه کرده، و این تربیت را پایهی اصلاح انسان قرار داده و اولین واکنش قابل انتظار را بندگی و پرستش دانسته تا در سایهی آن، بهتدریج چشم انسان به جهان معنا بازتر شود و رفتار وی در ابعاد مختلف زندگی بر این اساس تنظیم شود. «ولله الحمد»
https://eitaa.com/mtamhid
اولین کنفرانس ملی علوم شناختی از دیدگاه حکما و اندیشمندان اسلامی روز جمعه، 15 بهمن، 1400 توسط انجمن علمی قرآن و تحول علوم ایران, دانشگاه صنعتی مالک اشتر و تحت حمایت سیویلیکا در شهر تهران برگزار می شود.
https://civilica.com/l/73701/
با توجه به اینکه این همایش به صورت رسمی برگزار می گردد، کلیه مقالات این کنفرانس در پایگاه سیویلیکا و نیز کنسرسیوم محتوای ملی نمایه خواهد شد و شما می توانید با اطمینان کامل، مقالات خود را در این همایش ارائه نموده و از امتیازات علمی ارائه مقاله کنفرانس با دریافت گواهی کنفرانس استفاده نمایید.
کداختصاصی کنفرانس: CSCCONF01
حوزه های تحت پوشش: علوم اسلامی
برگزار کننده: انجمن علمی قرآن و تحول علوم ایران, دانشگاه صنعتی مالک اشتر و تحت حمایت سیویلیکا
شهر برگزاری: تهران
محورهای همایش:
تبیین مفاهیم شناختی در آراء و اندیشه حکمای اسلامی
ظرفیت منابع اسلامی در حفظ و ارتقاء قابلیت های شناختی فردی و اجتماعی
ظرفیت های منابع اسلامی در مدیریت سوگیری ها و خطاهای شناختی
جنگ شناختی
سنت های الهی و شناخت
حکمرانی و شناخت
زبان شناسی شناختی و مفهوم سازی
https://eitaa.com/mtamhid
چند آیه برای تأمل:
سوره هود آیات 31 تا 36
نشان دادن راه رهایی از شرک ربوبی از طریق توجه به آفریدگاری و لوازم آن از جمله تصرفات گوناگون در مخلوقات و توجه به سیستم هماهنگ تعامل کننده جهت رفع نیازهای انسان و دیگر مخلوقات در روزی رسانی
با هم تلاوت کنیم و سپس تأمل
قُلْ مَن يَرْزُقُكُم مِّنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ أَمَّن يَمْلِكُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصَارَ وَ مَن يخُْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يخُْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَىِّ وَ مَن يُدَبِّرُ الْأَمْرَ فَسَيَقُولُونَ اللَّهُ فَقُلْ أَ فَلَا تَتَّقُونَ(31)
فَذَالِكمُُ اللَّهُ رَبُّكمُُ الحَْقُّ فَمَا ذَا بَعْدَ الْحَقِّ إِلَّا الضَّلَالُ فَأَنىَ تُصْرَفُونَ(32)
كَذَالِكَ حَقَّتْ كلَِمَتُ رَبِّكَ عَلىَ الَّذِينَ فَسَقُواْ أَنهَُّمْ لَا يُؤْمِنُونَ(33)
قُلْ هَلْ مِن شُرَكاَئكمُ مَّن يَبْدَؤُاْ الخَْلْقَ ثمَُّ يُعِيدُهُ قُلِ اللَّهُ يَبْدَؤُاْ الخَْلْقَ ثمَُّ يُعِيدُهُ فَأَنىَ تُؤْفَكُونَ(34)
قُلْ هَلْ مِن شُرَكاَئكمُ مَّن يهَْدِى إِلىَ الْحَقِّ قُلِ اللَّهُ يهَْدِى لِلْحَقِّ أَ فَمَن يهَْدِى إِلىَ الْحَقِّ أَحَقُّ أَن يُتَّبَعَ أَمَّن لَّا يهَِدِّى إِلَّا أَن يهُْدَى فَمَا لَكمُْ كَيْفَ تحَْكُمُونَ(35)
وَ مَا يَتَّبِعُ أَكْثرَُهُمْ إِلَّا ظَنًّا إِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنىِ مِنَ الحَْقِّ شَيًْا إِنَّ اللَّهَ عَلِيمُ بِمَا يَفْعَلُونَ(36)
ترجمه:
بگو اى محمد چهكسى شما را از آسمان و زمين روزى مىدهد و يا چهكسى مالك [و خالق] گوش و چشمهاست و چهكسى زنده را از مرده و مرده را از زنده خارج مىسازد و چهكسى امور [جهان] را تدبير مىكند به زودى [در پاسخ] مىگويند خدا بگو پس چرا تقوا پيشه نمىكنيد [و از خدا نمىترسيد].
اينچنين است خداوند پروردگار به حق شما بااينحال بعد از حق جز گمراهى وجود دارد پس چرا [از پرستش او] روى مىگردانيد.
اينچنين فرمان پروردگارت بر فاسقان مسلم شده كه آنها [پس از اينهمه طغيان و گناه] ايمان نخواهند آورد.
بگو آيا هيچيك از معبودهاى شما آفرينش را ايجاد و سپس باز مىگرداند بگو تنها خدا آفرينش را ايجاد كرده سپس باز مىگرداند بااينحال چرا از حق روىگردان مىشويد.
بگو آيا هيچيك از معبودهاى شما به سوى حق هدايت مىكند بگو تنها خدا به حق هدايت مىكند آيا كسى كه هدايت به حق مىكند براى پيروى شايستهتر است يا آنكس كه خود هدايت نمىشود مگر هدايتش كنند شما را چه مىشود چگونه داورى مىكنيد.
و بيشتر آنها جز از گمان [و پندارهاى بىاساس] پيروى نمىكنند [درحالىكه] گمان هرگز انسان را از حق بىنياز نمىسازد [و به حق نمىرساند] خداوند به آنچه انجام مىدهند آگاه است.