🔹کار فقط برای خدا🔹 📣 حجت‌الاسلام #استاد_قرائتی حفظه الله

#مقالهـتنزیلی 🌷 تحلیل فرایند طرح مسائل توحید در سیر نزول 🌷 استاد دکتر محمد میثم حقگو (دانش آموخته دکتری مدرسی معارف اسلامی دانشگاه معارف اسلامی) 🌷نشریه علمی مطالعات تفسیری 🌷دوره 12، بهار 1400، شماره 45 🌷مقاله علمی ـپژوهشی 🌷 صفحات 177 تا 196 https://eitaa.com/mtamhid موسسه فرهنگی تمهید؛ موسسه تخصصی در زمینه تفسیر تنزیلی

الحمدلله مقاله سرکار خانم حیاتی که با استاد بهجت پور و استاد مرادی به نگارش درآمده بود، در فصلنامه علمی پژوهشی المصباح عراق پذیرش شد

ایشان با تلاش مجدانه و خالصانه روش نهادینه سازی امر به معروف و نهی از منکر را در دو سال گذشته کشف نموده و آن شاالله به زودی شاهد دفاع ایشان در مقطع دکترا هستیم

نکته ناب روش شناختی از سوره #عصر به قلم استاد بهجتپور در تفسیر همگام با وحی جلد اول 👇👇👇 شناساندن خطرات پیش روی انسان و بیان آن به زبان‎های گوناگون در آغاز رسالت، یکی از مهم‎ترین راه‎های تربیتی است که در قرآن پی‎گیری شده است. شناساندن خطرات، موجب می‎شود تا انگیزه‎ی تلاش برای اقدامات ایمنی‎بخش، بالا رود و آمادگی برای جدی شمردن برنامه‎های اصلاحی، افزایش یابد. از‎این‎رو، در سوره‎ی مدّثّر 4/ 2، پیامبر به اعلام خطر به مردم امر شد: «قُمْ فَأَنذِرْ». سپس با بیان اصول سلوک به‎سمت جهنم: (مدثر 4/ 38 تا 48)، تنها راه‎ استوار نجات، اقبال به پندنامه‎ی قرآن، معرفی شد: (مدثر 4/ 49). در سوره‎ی تکویر (مکی 7)، خدای متعال پس از یادآوری تهدیدگونه‌ی ملاقات انسان با پیش‎فرستاده‎های خود در قیامت (تکویر 7/ 14)، قرآن را به‎عنوان منشور هدایت معرفی فرمود: «عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ * ... * فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ * إِنْ هُوَ إِلا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ * لِمَن شَاء مِنْكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ» (تکویر 7/ 26 تا28) و در سوره‎ی أعلی 8/ 14و 15، برنامه‎ی رهایی از آتش جهنم را تزکیه و پاک‎ شدن انسان از ناشایسته‎ها و نمازی از سر ذکر و یاد پروردگار شمرد: «قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَكَّى * وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى». گفته شد که در مفهوم رستگاری، درک گرفتاری و دغدغه‌ی رهایی از آن نهفته است. در سوره‎ی لیل 9/ 17 و 18، نیز خدای متعال از عطای مال به انگیزه‌ی تزکیه و نجات از جهنم یاد کرد: «وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى * الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّى»، و سرانجام در سوره‌ی عصر (مکی 13)، برنامه‌ی نجات از زیان‎باری و خسارت ‌دیدن انسان بیان شد. این روش، یعنی ترغیب برای حرکت به‎سمت برنامه‌ی تکاملی، ابتدا با چهره‎ی هشدار و اعلام خطر، و سپس با بیان برنامه، در بسیاری از آیات قرآن رعایت شده است. ما در اینجا می نگاریم. 👇👇 https://eitaa.com/mtamhid

#نکتهـناب #روشـشناختی 🌹نکته ناب روش شناختی در ذیل سوره توحید 🌸 در ویراست جدید جلد اول تفسیر همگام با وحی استاد بهجت پور 👇👇 🌷از مجموعه آیات و سور گذشته معلوم می‎شود که قرآن در مطرح ساختن مسأله‌ی توحید، روش ویژه‎ای را تعقیب نموده است. این روش بر پایه‎ی نگاه قرآن، به تربیت توحیدی استوار است. سخن گفتن قرآن از خدا تنها برای این‎ نیست که مردم به معرفت الله برسند، بلکه قرآن از خدا سخن گفته تا مردم بر پایه‎ی معرفت، بندگی کنند و سراسر زندگی خود را متناسب با این اندیشه، سامان دهند: «صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً وَ نَحْنُ لَهُ عابِدُونَ؛ رنگ (و نگار) خداوند را (بگزينيد) و خوش‏رنگ (و نگار)تر از خداوند كيست؟ و ما پرستندگان اوييم.» (بقره 87/ 138) ازاین‎رو طرح مسأله‎ی معرفت در لابه‎لای آیات و مناسبت‎هایی که واکنش‎های بندگی باید بروز کند، مطرح می‎شود، و چنان‎که در سیر نزول مشاهده کردید، مباحث توحید ذات و صفات را متأخر از مباحث توحید افعالی و توحید عملی قرار گرفته تا مخاطبان، رابطه‎ی خود با جهان غیب را از نقطه‎ای آغاز کنند که واکنش‎های رفتاری مانند تسلیم، تقوا، عبادت، خشیت و امثال آن را به‎دنبال داشته باشد. سپس چنان که مشاهده می‎کنید به‎تدریج و از سوره‎ی کافرون تاکنون، تصویر ذات و صفات باری تعالی، روشن‎تر و شفاف‎تر، و پیرایه‎های احتمالی دراین‎باره، دفع میشود. در آغاز نزول و از سوره‎ی علق، بر صفت‎های آفریدگاری و ربوبیت تکوینی توجه شده، و آن‎ دو، به‎عنوان پایه‎ی ارتباط مردم با جهان معنا و درک ربوبیت تشریعی قلمداد می‎شوند. قرآن با ثابت کردن اضطرار انسان به پروردگار و فقر دربرابر او، مردم را به تسلیم شدن و ترک سرکشی از فرامین ربوبی فرا می‎خواند: (ن. ک: به ترتیب سوره‎های: علق، قلم، مزمل و مدثر/ نزول 1 تا 4). پس از آن، به بیان ارتباط صحیح و شایسته‌ی انسان با پروردگار ‎پرداخته است: (مانند سوره‌ی حمد/ نزول 5). در گامی دیگر، نقش این رابطه را در پذیرش قرآن، به‎عنوان کلام الهی تبیین میشود؛ قرآنی که انسان را به استقامت شخصیت می‎رساند: (ر. ک: تکویر/ نزول 7). و نقش همراه بودن ذکر پروردگار با نماز، که یک بال رستگاری انسان را رقم می‎زند، بیان می‎شود: (ر. ک: اعلی/ نزول 8). سپس این نقش‎ها در سوره‎های بعد، به نقش‎های مختلف پروردگار و دست غیب در معادله‎ی میان انسان، دیگران، جهان هستی و پروردگار تبیین شده، و بالأخره با ایجاد این زمینه‎ها و ذکر این‌که او هم‎نوع دیگر معبودها و پروردگارهای ادعایی نیست، مخاطب را برای بحث از ذات و صفات پروردگارآماده نمود؛ بنابراین قرآن به تربیت توحیدی توجه کرده، و این تربیت را پایه‎ی اصلاح انسان قرار داده و اولین واکنش قابل انتظار را بندگی و پرستش دانسته تا در سایه‎ی آن، به‎تدریج چشم انسان به جهان معنا بازتر شود و رفتار وی در ابعاد مختلف زندگی بر این اساس تنظیم شود. «ولله الحمد» https://eitaa.com/mtamhid

اولین کنفرانس ملی علوم شناختی از دیدگاه حکما و اندیشمندان اسلامی روز جمعه، 15 بهمن، 1400 توسط انجمن علمی قرآن و تحول علوم ایران, دانشگاه صنعتی مالک اشتر و تحت حمایت سیویلیکا در شهر تهران برگزار می شود. https://civilica.com/l/73701/ با توجه به اینکه این همایش به صورت رسمی برگزار می گردد، کلیه مقالات این کنفرانس در پایگاه سیویلیکا و نیز کنسرسیوم محتوای ملی نمایه خواهد شد و شما می توانید با اطمینان کامل، مقالات خود را در این همایش ارائه نموده و از امتیازات علمی ارائه مقاله کنفرانس با دریافت گواهی کنفرانس استفاده نمایید. کداختصاصی کنفرانس: CSCCONF01 حوزه های تحت پوشش: علوم اسلامی برگزار کننده: انجمن علمی قرآن و تحول علوم ایران, دانشگاه صنعتی مالک اشتر و تحت حمایت سیویلیکا شهر برگزاری: تهران محورهای همایش: تبیین مفاهیم شناختی در آراء و اندیشه حکمای اسلامی ظرفیت منابع اسلامی در حفظ و ارتقاء قابلیت های شناختی فردی و اجتماعی ظرفیت های منابع اسلامی در مدیریت سوگیری ها و خطاهای شناختی جنگ شناختی سنت های الهی و شناخت حکمرانی و شناخت زبان شناسی شناختی و مفهوم سازی https://eitaa.com/mtamhid

چند آیه برای تأمل: سوره هود آیات 31 تا 36 نشان دادن راه رهایی از شرک ربوبی از طریق توجه به آفریدگاری و لوازم آن از جمله تصرفات گوناگون در مخلوقات و توجه به سیستم هماهنگ تعامل کننده جهت رفع نیازهای انسان و دیگر مخلوقات در روزی رسانی با هم تلاوت کنیم و سپس تأمل قُلْ مَن يَرْزُقُكُم مِّنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ أَمَّن يَمْلِكُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصَارَ وَ مَن يخُْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يخُْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَىّ‏ِ وَ مَن يُدَبِّرُ الْأَمْرَ فَسَيَقُولُونَ اللَّهُ فَقُلْ أَ فَلَا تَتَّقُونَ(31) فَذَالِكمُ‏ُ اللَّهُ رَبُّكمُ‏ُ الحَْقُّ فَمَا ذَا بَعْدَ الْحَقّ‏ِ إِلَّا الضَّلَالُ فَأَنىَ‏ تُصْرَفُونَ(32) كَذَالِكَ حَقَّتْ كلَِمَتُ رَبِّكَ عَلىَ الَّذِينَ فَسَقُواْ أَنهَُّمْ لَا يُؤْمِنُونَ(33) قُلْ هَلْ مِن شُرَكاَئكمُ مَّن يَبْدَؤُاْ الخَْلْقَ ثمُ‏َّ يُعِيدُهُ قُلِ اللَّهُ يَبْدَؤُاْ الخَْلْقَ ثمُ‏َّ يُعِيدُهُ فَأَنىَ‏ تُؤْفَكُونَ(34) قُلْ هَلْ مِن شُرَكاَئكمُ مَّن يهَْدِى إِلىَ الْحَقّ‏ِ قُلِ اللَّهُ يهَْدِى لِلْحَقّ‏ِ أَ فَمَن يهَْدِى إِلىَ الْحَقّ‏ِ أَحَقُّ أَن يُتَّبَعَ أَمَّن لَّا يهَِدِّى إِلَّا أَن يهُْدَى‏ فَمَا لَكمُ‏ْ كَيْفَ تحَْكُمُونَ(35) وَ مَا يَتَّبِعُ أَكْثرَُهُمْ إِلَّا ظَنًّا إِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنىِ مِنَ الحَْقّ‏ِ شَيًْا إِنَّ اللَّهَ عَلِيمُ بِمَا يَفْعَلُونَ(36) ترجمه: بگو اى محمد چه‏كسى شما را از آسمان و زمين روزى مى‏دهد و يا چه‏كسى مالك [و خالق‏] گوش و چشم‏هاست و چه‏كسى زنده را از مرده و مرده را از زنده خارج مى‏سازد و چه‏كسى امور [جهان‏] را تدبير مى‏كند به زودى [در پاسخ‏] مى‏گويند خدا بگو پس چرا تقوا پيشه نمى‏كنيد [و از خدا نمى‏ترسيد]. اينچنين است خداوند پروردگار به حق شما بااينحال بعد از حق جز گمراهى وجود دارد پس چرا [از پرستش او] روى مى‏گردانيد. اينچنين فرمان پروردگارت بر فاسقان مسلم شده كه آنها [پس از اينهمه طغيان و گناه‏] ايمان نخواهند آورد. بگو آيا هيچيك از معبودهاى شما آفرينش را ايجاد و سپس باز مى‏گرداند بگو تنها خدا آفرينش را ايجاد كرده سپس باز مى‏گرداند بااينحال چرا از حق روى‏گردان مى‏شويد. بگو آيا هيچيك از معبودهاى شما به سوى حق هدايت مى‏كند بگو تنها خدا به حق هدايت مى‏كند آيا كسى كه هدايت به حق مى‏كند براى پيروى شايسته‏تر است يا آن‏كس كه خود هدايت نمى‏شود مگر هدايتش كنند شما را چه مى‏شود چگونه داورى مى‏كنيد. و بيشتر آنها جز از گمان [و پندارهاى بى‏اساس‏] پيروى نمى‏كنند [درحالى‏كه‏] گمان هرگز انسان را از حق بى‏نياز نمى‏سازد [و به حق نمى‏رساند] خداوند به آنچه انجام مى‏دهند آگاه است.

موضوع #مقاله یا #پایان_نامه بررسی شیوه مقایسه دو جریان مثبت و منفی در سیر نزول سوره های قرآن نمونه ای از پیگیری این موضوع در نکات روش شناختی سوره فجر (مکی 10) پروردگار متعال درمقام توصیه‎ی مردم به رفتار انسانی، و تلاش برای خروج آن‎ها از تاریکی‎ها و تیرگی‎ها و به‎جهت شکوفایی استعدادهای انسانی، ابتدا در سوره‎ی اعلی (8/ 14 تا 17) به نقش تهذیب نفس در رشد و شکوفایی انسانی، تا تحقق رستگاری توجه داد و دنیازدگی را مانع حرکت به‎سمت کمال و رستگاری دانست. در سوره‎ی لیل (9/ 1 تا 11) رفتارِ موجب تهذیب و عامل رشد و شکوفایی استعدادهای انسانی به‎سمت رستگاری و بهشت نعمت‎ها را، بخشش از داشته‎ها، خویشتن‎داری و تقوا، و تصدیق نیکی‎ها شمرد و برای ایجاد انگیزه، از آن به آسان شدگی انسان برای رسیدن به آسانی‎ها یاد کرد. چنان‎که عوامل فعال شدن استعدادها به‎سمت شقاوت را بر شمرد. سوره‎ی فجر (10/ 1 تا 26) رفتار نامناسب اهل استغنا در تکذیب نیکی‎ها را، درقالب مثال‎هایی روشن کرد و پیامدهای عملی آن، ‎که انسان را دچار سختی‎های دنیا و یا آخرت می‎کند، درقالب نمونه‎های تاریخی و تجربه‎های شخصی افراد گزارش کرد؛ چنان‎که رسیدن به کمال انسانی و اطمینان نفس را عامل رسیدن به رضایت، داخل شدن در بندگان برگزیده، و بهشت و رضوان شمرد. ملاحظه می‎کنید که در تمام این موارد، از شیوه‎ی مقایسه‎ی دو جریان مثبت و منفی نیز بهره گرفته شده است. این مهم در سوره های دیگر هم پیگیری شده است. در این خصوص نکته نابی که ذیل آیه 1 سوره فرقان (مکی 42) در جلد سوم تفسیر همگام هست را نیز ملاحظه نمایید. ما در اینجا می نگاریم: https://eitaa.com/mtamhid