هدف #پائولو_کوئلیو در کتاب « #زهیر» متاسفانه شاهد آن هستیم که #وازرت_ارشاد هیچ توجهی به امر خطیر خود نداشته و روز به روز شاهد #گسترش و #نشر کتاب‌های پائولو در سطح جامعه هستیم. پائولو در کتاب «زهیر» تلاش می‌کند، تا بخشی از سرگذشت خود را به صورت داستان بیان نماید. در بخش اول داستان سعی دارد #روابط_آزاد_زن_ و_مرد را آزادی معرفی کند. وی می‌گوید: «از عشقم به استر مطمئن بودم، اما به سرعت عاشق زن‌های دیگر می‌شدم، فقط به خاطر اینکه بازی #اغواگری جالب‌ترین بازی دنیاست.» #منبع؛ زهیر، ترجمه آرش حجازی، ص187 در بخش دیگر، به ترویج #اعتیاد و #بی‌بندوباری می‌پردازد و می‌گوید: «یک سیگار کامل #حشیش می‌کشم، دو بطری #شراب می‌خورم و وسط اتاق ازحال می‌روم.» #منبع؛همان، ص 42 در جایی دیگر، به تبلیغ #علوم_غریبه و حرام می‌پردازد و این‌گونه می‌گوید: «سالها #جادوگری، #کیمیاگری و #علوم_خفیه را مطالعه و تمرین کرده‌ام... بله کشف کردم که بسیاری از این #آیین‌ها مؤثر است.» #منبع؛ زهیر، ترجمه آرش حجازی، ص 45 روح حاکم بر این کتاب اندیشه #سکس_خفی‌ست که از مخربترین نوع تبلیغ سکس است. نویسنده با مهارت کامل توانسته خواننده را باخود همراه نماید و آنچه راکه می‌خواهد به خورد او بدهد. #کانالی_متفاوت #آشنایی_با_عرفان_های_نوظهور @n_erfanha

#حیوانات_مقدس #خدایی_به_نام_سوبِک « #کروکودیلوپولیس» نام شهری در مصر بود که ساکنان آن همگی اعضای #فرقه_ای بودند که به یک خدایگان #تمساح شکل موسوم به «سوبِک» اعتقاد داشتند. آنها در شهر خود از یک تمساح اصطلاحاً #مقدس موسوم به «سوچوس» نگهداری می کردند. اغلب، از سراسر شهر و نواحی اطراف آن، مردم دسته دسته برای زیارت جناب سوچوس #مشرف می شدند و #مُستَفیض می گشتند! طبق شواهد تاریخی، تمساح مذکور به طلا و جواهر مزین بود و همواره تعدادی #کاهن اطراف او به چشم می خورد. مردم اغلب به عنوان هدیه، برای سوچوس غذا می آوردند. در این مواقع، کاهنان دهان تمساح را به زور باز می کردند و غذاها را درون آن می چپاندند. جالب است که گاهاً به سوچوس بی نوا #شراب هم داده می شد. باز همانند قبل، یکی از کاهنان دهان تمساح را باز می کرد و کاهن دیگر نوشیدنی را درون حلق خزنده مقدس می ریخت. پس از مرگ سوچوس، تشییع جنازه ای در شأن یک #قهرمان برای او ترتیب داده می شد. پیکر تمساح ابتدا با پارچه های نفیس پوشانده شده و سپس عملیات #مومیایی انجام می پذیرفت؛ دست آخر نیز، جسد مومیایی شده در یک دخمه زیرزمینی نهاده می شد. نیاز به توضیح نیست که پس از انجام کلیه مراسم، یک تمساح دیگر به عنوان #وارث_سوچوس برگزیده می شد و تشریفات فوق الذکر دوباره از نو تکرار می گشت #کانالی_متفاوت #آشنایی_با_عرفان_های_نوظهور @n_erfanha

#خدایی_به_نام_سوبِک « #کروکودیلوپولیس» نام شهری در مصر بود که ساکنان آن همگی اعضای #فرقه_ای بودند که به یک خدایگان #تمساح شکل موسوم به «سوبِک» اعتقاد داشتند. آنها در شهر خود از یک تمساح اصطلاحاً #مقدس موسوم به «سوچوس» نگهداری می کردند. اغلب، از سراسر شهر و نواحی اطراف آن، مردم دسته دسته برای زیارت جناب سوچوس #مشرف می شدند و #مُستَفیض می گشتند! طبق شواهد تاریخی، تمساح مذکور به طلا و جواهر مزین بود و همواره تعدادی #کاهن اطراف او به چشم می خورد. مردم اغلب به عنوان هدیه، برای سوچوس غذا می آوردند. در این مواقع، کاهنان دهان تمساح را به زور باز می کردند و غذاها را درون آن می چپاندند. جالب است که گاهاً به سوچوس بی نوا #شراب هم داده می شد. باز همانند قبل، یکی از کاهنان دهان تمساح را باز می کرد و کاهن دیگر نوشیدنی را درون حلق خزنده مقدس می ریخت. پس از مرگ سوچوس، تشییع جنازه ای در شأن یک #قهرمان برای او ترتیب داده می شد. پیکر تمساح ابتدا با پارچه های نفیس پوشانده شده و سپس عملیات #مومیایی انجام می پذیرفت؛ دست آخر نیز، جسد مومیایی شده در یک دخمه زیرزمینی نهاده می شد. نیاز به توضیح نیست که پس از انجام کلیه مراسم، یک تمساح دیگر به عنوان #وارث_سوچوس برگزیده می شد و تشریفات فوق الذکر دوباره از نو تکرار می گشت #کانالی_متفاوت #آشنایی_با_عرفان_های_نوظهور @n_erfanha