eitaa logo
نبض قلم | علی امیری
1هزار دنبال‌کننده
820 عکس
647 ویدیو
5 فایل
✓انعکاس دیدگاه اندیشه ورزان فکری _سیاسی ایران و جهان ✓سکوی آزاد اندیشی و تضارب آرا ✓ آموزش دانش سیاسی و تحلیل ارتباط با بنده: @Ali_Amiri0731 طلبه حوزه علمیه قم پژوهشگر فقه سیاسی و علوم سیاسی
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴«پوپولیسم» چیست؟ 🔸 واژۀ پوپولیسم (populism) در زبان فارسی ترجمه‌های گوناگونی پیدا کرده است. برخی آن را برخی یا عوام‌فریبی. برخی نیز .ترجمه کرده‌اند. در هر صورت، در پوپولیسم نوعی اقبال به عامۀ مردم وجود دارد. پوپولیست‌ها معتقدند که این اقبال، ناشی از باور داشتن به “مردم” است. اما مخالفان پوپولیسم معتقدند این اقبال برای فریب دادن اقشار ناآگاه و کم‌ اطلاع یعنی عوام جامعه است. 🔹اما اقبال به مردم یعنی چه؟ یعنی مردم را مخاطب قرار دادن و به صحنۀ سیاست کشاندن. در واقع پوپولیست‌ها به و پراکنده شدن مردم در نهادهای سیاسی و مدنی گوناگون علاقه‌ای ندارند. آن‌ها مردم را در قالب یک تودۀ یک دست و بدون لحاظ سلایق مختلف و با می‌پسندند. اگر مردم بنا به علائق سیاسی و فرهنگی‌شان در احزاب و انجمن‌های گوناگون عضویت داشته باشند، سیاستمدار پوپولیست نمی‌تواند مستقیما با مردم مواجه شود و آن‌ها را در راستای اهداف خاص خودش (مثبت یا منفی) به حرکت درآورد. 🔸بنابراین سیاستمدار پوپولیست، جامعۀ مدنی را نیز خوش ندارد؛ زیرا جامعۀ مدنی عرصۀ کثرت است و مردم بنا به عقاید و علائقشان در نهادهای گوناگون آن فعالیت دارند. به عبارت دیگر، مردم در جامعۀ مدنی خصلت توده‌وار ندارند و جمعیت‌هایی هستند متشکل از افراد اما بین این تشکل‌ها وجود دارد و لزوما همسانی سیاسی ندارند. این تودۀ تاثیرگذار در تحولات سیاسی، در واقع برای تحقق اهداف سیاستمدار پوپولیست است. بنابراین اگر مردم خصلت توده‌وار پیدا نکنند، مردم‌باوری پوپولیست‌ها نیز منتفی می‌شود. به همین دلیل پوپولیست‌ها معمولا علاقه‌ای به “انتخابات” ندارند زیرا نتیجۀ این امور پیشاپیش روشن نیست و ضمنا مقطعی است. یعنی انتخابات امروز ممکن است به نفع پوپولیست‌ها تمام شود و فردا به زیانشان. 📌نفی نهادهای کارشناسی، نشانۀ این است که پوپولیسم با “مدیریت علمی” نیز میانه‌ای ندارد. سیاستمداران پوپولیست، بویژه اگر راستگرا باشند، معمولا خودشان جزو عوام جامعه هستند. 🔹
چنین رویکردی به مردم، در رژیم‌های کمونیستی و فاشیستی و نازیستی در دوران قبل و پس از جنگ جهانی دوم به شدت رایج بود.
در پایان قرن نوزدهم، مارکسیست‌های روسیه، که به عمل سازمانی و “حزب پیشرو” باور داشتند، به همۀ روشهای انقلابیِ رقیبان غیرمارکسیست خود برچسب “مردم‌باور” یا “پوپولیست” زدند و این عنوان به صورت تحقیرآمیز رواج یافت.
بنابراین واژۀ “پوپولیسم” زادۀ دعوای انقلابیون روسیه است. 
رگه های پوپولیسم گاهی ممکن است در همه جوامع سربر بیاورد؛ مانند ظهور دونالد ترامپ در جامعه آمریکا و...
👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2975137964C3491870518