♨️مقایسه رفتار آقاجمال گلپایگانی(ره) با مدعیان امروزی آنچه در ادامه می آید یادداشتی است که پیشتر در صفحه ایسنتگرام استاد کامل منتشر شده است. ما با اندکی ویرایش آنرا بازنشر می دهیم. https://www.instagram.com/ostadekamel/ «نه عزیزم؛ اینها خیالات نیست» این جمله پاسخ آقای عباسی (غفاری) است به برخی از #خواب و #خیال های #خودرزاق_پندارانه مریدانش. او در این رابطه گفته است: «وقتی ورود اسمائی پیدا کنید، حالاتی که از عرفا نقل شده است برایتان حاصل می شود. مثلا در یک لحظه، صفت رزاقیت در شما ظهور پیدا می کند و می بینید که رزق تمام موجودات به دست شماست. برخی از سالکین با دیدن چنین حالتی می ترسند و گمان می کنند که #خیالاتی شده اند! اما نه عزیزم اینها خیالات نیست!» (کتاب #مادر_واقعی، ص 305) پس آقای عباسی (غفاری) علاوه بر تایید خواب و خیال های #خودامام_پندارانه مریدانش، خواب ها و #تخیلات #خودخداپندارانه و #خودرزاق_پندارانه را نیز تایید می کند و آنها را مغایر با مبانی عرفان اسلامی نمی بیند. حالا بیایید مراجعه ای داشته باشیم به حالات و یادداشتهای برخی از عرفای معاصر. حضرت #علامه_طهرانی در جلد نهم معاد شناسی، چنین نقل فرموده اند: «بارى، يكروز [مرحوم آیت الحق #آقا_جمال_گلپایگانی] براى ما نقل مي كرد كه در مرحله‌ اى از مراحل #سير_و_سلوك حال عجيبى پيدا كردم و بدين كيفيّت بود كه نفس خود را #افاضه_كننده علم و قدرت و رزق و حيات به جميع موجودات مي ديدم. بدين قسم كه هر موجودى از موجودات از من مدد مى‌ گيرد و من مُعطى و مُفيض وجود به ماهيّات امكانيّه و قوالب وجوديّه هستم. اين حال من بود؛ و از طرفى علماً و اجمالاً نيز مي دانستم كه #اين_حال_صحيح_نيست، چون خداوند جلّ و علا مبدأ همه خيرات است و افاضه كننده رحمت و وجود به جميع ما سِوَى. چند شبانه روز اين حال طول كشيد و هر چه به حرم مطهّر حضرت أمير المؤمنين عليه السّلام مشرّف شدم و در باطن تقاضاى گشايش نمودم سودى نبخشيد. تصميم گرفتم به #كاظمين مشرّف شوم و آن حضرت را شفيع قرار دهم تا خداوند متعال #مرا_از_اين_ورطه_نجات_دهد. هوا سرد بود. به سوى مرقد مطهّر حضرت موسى بن جعفر عليهما السّلام از نجف عازم كاظمين شدم، و چون وارد شدم يكسره به حرم مطهّر مشرّف شدم. هوا سرد و فرش هاى جلوى ضريح را برداشته بودند. سر خود را در مقابل ضريح روى سنگ‌هاى مرمر گذاشتم و #آنقدر_گريه_كردم كه آبِ #اشك_چشم من بر روى سنگ‌هاى مرمر جارى شد. هنوز سر از زمين برنداشته بودم كه حضرت شفاعت فرمودند و حال من عوض شد و #فهميدم_كه_من_كيستم، من چيستم، من ذرّه‌اى هم نيستم، من به قدر پرِ كاهى قدرت ندارم، اينها همه #مال_خداست و بس، و اوست مُفيض عَلى الإطلاق و اوست حىّ و حيات دهنده، و عالم و علم بخشنده، و قادر و قدرت دهنده، و رازق و روزى رساننده، و نفس من يك دريچه و آيتى است از ظهور آن نور على الإطلاق. در اين حال برخاستم و زيارت و نماز را بجاى آوردم و به نجف اشرف مراجعت كردم، و چند شبانه روز باز خدا را مفيض و حىّ و قادر در تمام عوالم مىديدم، تا يكبار كه به حرم مطهّر أمير المؤمنين عليه السّلام مشرّف شدم، در وقت مراجعت به منزل، در ميان كوچه حالتى دست داد كه از توصيف خارج است و قريب ده دقيقه سر به ديوار گذاردم و قدرت بر حركت نداشتم. اين يك حالى بود كه أمير المؤمنين مرحمت فرمودند و از حال حاصله در حرم موسى بن جعفر عليهما السّلام عالىتر و دقيقتر بود، و آن حال مقدّمه حصول اين حال بود. » (#معاد_شناسى، ج ۹، ص 118-120) @naghdeghaffari