. 📌 دلیل حذف أل از مضاف در اضافه معنوی تنها اسم نکره میتواند مضاف واقع شود چرا که غرض از اضافه معنویه کسب تعریف یا تخصیص مضاف از مضاف الیه است مثلا غلام با اضافه به «زید» از آن کسب تعریف میکند یا با اضافه به «رجل» از آن کسب تخصیص می کند لذا مضاف نباید از قبل معرفه باشد. به همین خاطر نمیتوان گفت «زیدِ بکر» یا «زید رجل» چون خود زید معرفه است که اگر به «بکر» اضافه شود، دو سبب تعریف در یک کلمه جمع می‌شود، و اگر به نکره اضافه ‌شود از آن کسب تخصیص می‌کند در حالیکه از قبل معرفه بوده و نیاز به تخصیص ندارد، چرا که درجه تعریف بالاتر از تخصیص است. پس لازمه غرض اضافه معنویه، نکره بودن مضاف است که یا تخصیص بخورد و دایره شمولیتش خاص تر شود یا تعریف و معین شود. ولی اضافه لفظیه بنا بر نظر نحویون اصلا وضع جدایی از اضافه معنویه دارد و حقيقةً اضافه نیست، مثلا «ضاربُ زیدٍ» در اصل «ضاربٌ زیداً» است و «زیدا» مفعولش است، برای همین است که به آن اضافه مجازی یا منفصل هم می‌گویند. همانطور که ملاحظه میکنید «ضاربٌ» نکره است و میتوان بر آن «ال» داخل کرد. #اساتید @nahvekarbordi 👈کانال نحو کاربردی

🌺📌 اضافه لفظی همانطور که میدانید اضافه بر دو قسم است: اضافه لفظی و معنوی. 🔸 اضافه لفظی اضافه اسم مشتق به معمول خود است، مانند: زیدٌ ضاربُ بکر». 🔸 اضافه معنوی، مانند: غلام زیدٍ. در ادامه با هم بررسی میکنیم. لینک خرید کتب👇 https://ketabresan.net/search?tag=4751 🌸لذت یادگیری نحو را در کتب نحو کاربردی تجربه کنید. https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9

📌«النعش لسنّته» در خطبه 169 یعنی چه؟ «وَ لَكُمْ عَلَيْنَا الْعَمَلُ بِكِتَابِ اللَّهِ تَعَالَى وَ سِيرَةِ رَسُولِ اللَّهِ (صلى ‏الله ‏عليه ‏و آله) وَ الْقِيَامُ بِحَقِّهِ وَ النَّعْشُ لِسُنَّتِه» خطبه 169 حق شما بر ما، عمل به کتاب الهی و سیره رسول الله (ص) و ادای بی‌کم و کاستِ حق او و برپاداشتن سنت او است. 🔸نکته زیبایی که شارحان نهج البلاغه از کنار آن گذشته‌اند این است که امام برای بیان "احیای سنت پیامبر (ص)" از کلمه «النعش لسنته» استفاده کرده‌اند. 🔰کلمه نعش را هر چند لغویان به معنای بلند کردن می‌دانند اما باید توجه داشت که در زبان عربی، مفعول این کلمه همواره انسان ضعیف یا فقیر است. برای همین هم ارباب لغت آن را به معنای "نجات انسان ضعیف از مرگ" (نَعَش‏ الإنسانَ‏ يَنْعَشُه‏ نَعْشا: تَدَارَكَه من هَلكة) یا "نجات انسان فقیر از فقر" (تقول: نَعَشَه‏ الله‏ فانتعش‏ إذا سدّ فقره‏) (كتاب العين، ج‏1، ص: 259 ) معنا کرده‌اند. اصلا بلند کردن میت، نیز از آن روی "نعش" نامیده شده که وقتی میت را از زمین بلند می‌کنند گویا یاد و نامش را بلند کرده‌اند (إذا مات الرجُل فهم‏ ينعَشونه‏، أي يذكرونه و يرفعون ذكره) (ازهری، محمد بن احمد، تهذیب اللغة ج 1 ص 277 ) 🔻بنابراین در عبارتِ «و النعش لسنته» نیز اشاره‌ی زیبایی وجود دارد که نشان می‌دهد خلفای پیشین، سنّت پیامبر را در معرض هلاک قرار داده‌اند و امام (ع) وظیفه خود می‌دانند که آن سنت را از هلاک نجات بدهند. #با_معارف_نهج_البلاغه 276 @nahvekarbordi 👈کانال نحو کاربردی

#با_مترجمان_نهج، شماره 1👇🏼 👈«ازْجُرِ الْمُسیئَ بِثَوَابِ الْمُحْسِن» (نهج ‌البلاغه: #حکمت_177) 🌿☘️ کلمه‌ی "زجر" در عربی به معنای «ردع و منع و بازداشتن انسان از کاری» یا «راندن و دور کردن حیوان از مکانی» به کار می‌رود. با ا ین حساب ترجمه این عبارت می‌شود: 👇👇 با پاداش دادن به نیکوکار، بدکار را [از کار بدش] باز بدار. 👈شگفت است که اغلب مترجمان، کلمه زجر را با معنای فارسی اش خلط کرده و این کلمه را به آزار دادن و شکنجه کردن و ... برگردانده و در نتیجه معنای لطیف روایت را به باد داده ‌اند! @nahvekarbordi 👈کانال نحو کاربردی

با توجه به ماه رمضان که ماه امیر المومنین است در این ایام از معارف نهج البلاغه استفاده میکنیم

✅کلمه ریاضت لَأَرُوضَنَّ نَفْسِي رِيَاضَةً تَهِشُّ مَعَهَا إِلَى الْقُرْصِ إِذَا قَدَرت عَلَيْهِ مَطْعُوماً وَ تَقْنَعُ بِالْمِلْحِ مَأْدُوما #نامه_ نهج البلاغه45 نفس خويش را چنان تربیت کنم كه وقتی قرص نانى بيابد شادمان شود و به جای خورش به نمک قناعت کند. 🔷کلمه ریاضت در زبان فارسی به معنای سختی دادن به نفس است که می‌تواند ریاضت درست یا ریاضت نادرست باشد اما در زبان عربی به "تربیت و پرورشی که با تکرار و ممارست و زحمت حاصل شود" ریاضت می‌گویند. در نامه 45 نهج البلاغه📝 این کلمه به کار رفته و حضرت خواسته‌اند بیان کنند که من نفسم را با زحمت و ممارست چنان تربیت می‌کنم که وقتی قرص نانی بیابد از آن به عنوانی خوراکی خود شادمان شود و به عنوان نان خورش به نمک قناعت بکند. 🔸🔹برخی مترجمان جمله «أروضنّ نفسی ریاضةً» را به معنای "تربیت کردن" برگردانده‌اند اما متاسفانه برخی مترجمان کلمه ریاضت را با معنای فارسی‌اش درآمیخته و به معنای "ریاضت" برگردانده‌اند. ◀️ دو نکته: نکته اول: مترجمانی که «اروضنّ» را به «ریاضت» برگردانده اند موجب شده اند اهالی عرفانهای کاذب،متصوفه و جریانهای صوفیگرایانه حوزوی پیش فرضهای مورد علاقه خود را از عبارت امام علی ع برداشت کنند که برداشت ناروایی است. نکته دوم: اینکه انسانی بتواند قرص نان را به عنوان غذای خود «تحمل کند» خوب است اما امام ع، #غایت_تربیت_نفس خود را «تحمل قرص نان» قرار نداده‌اند بلکه «شادمانی از قرص نان» قرار داده‌اند! این، نکته عمیقی است که نباید از تامل در آن محروم ماند. #استادـعشائری @nahvekarbordi 👈کانال نحو کاربردی

بررسی کنید تفاوت معنایی «زید افضل رجل» با «زید افضل الرجال» چیست؟ #اساتید #سخت 💥منتظر جواباتون هستم @ostad_shoo @nahvekarbordi 👈کانال نحو کاربردی

🌺 تمییز منقول از فاعل مفعول و مبتدا در قرآن همانطور که گفتیم تمییز بر دو قسم است: 1️⃣تمییز منقول مانند: «فاضَ الاناءُ ماءً»؛ در این مثال "ماءً" تمییز نسبت و منقول از فاعل است و در اصل «فاضَ ماءُ الاناء» بوده که "ماء" از فاعل به تمییز نقل پیدا کرده است. 2️⃣تمییز غیر منقول تمییز در این نوع از چیزی نقل داده نشده است؛ مانند: «کفی بالموت واعظاً»؛ در این مثال تمییز (واعظاً) از چیزی نقل داده نشده است. در تصویر با هم بررسی می کنیم. #تمییز گوشه ای از نحو کاربردی عالی

تفاوت «جاءنی الرجلان کلاهما» با «جاءنی الرجلان انفسهما» چیست؟ با اینکه در هر دو تاکید معنوی به کار رفته است؟ 💥منتظر جواباتون هستم @ostad_shoo @nahvekarbordi 👈کانال نحو کاربردی

. 📌 تفاوت «جاءَ الزیدانِ کلاهما» با «جاءَ الزیدانِ أنفسهما» جمله‌ی اول در صورتی گفته می‌شود که مخاطب فکر کند تنها یک نفرشان آمده و اسنادی که به هر دو صورت گرفته، سهوی بوده است، لذا برای دفع توهم، متکل از لفظ «کلاهما» استفاده می‌کند. امّا جمله‌ی دوم در صورتی بیان می‌شود که مخاطب خیال کند کسی که آمده منشی یا نامه بران زید و بکر است نه خودشان، یا اینکه بکر آمده و زید او را تحریک به رفتن کرده ولی خودش نیامده است و یا اینکه بکر آمده و زید نیامده است. در اینجا برای رفع توهم از «انفسهما» استفاده می‌شود. ✅ دوره های استادشو https://eitaa.com/joinchat/1284112542Cf4657e7296 @nahvekarbordi 👈کانال نحو کاربردی

«عندی ثلاثةُ أثواب» (سه لباس دارم) اعراب اثواب چه می تواند باشد؟ رفع یا جرّ؟ 💥منتظر جواباتون هستم @ostad_shoo @nahvekarbordi 👈کانال نحو کاربردی

📌هم رفع صحیح است و هم جر همانطور که می دانید در اعداد سه تا ده، تمییز عدد جمع و مجرور است. نکته مهم اینکه معدود می‌تواند به جای تمییز، نقش عطف بیان یا نعت داشته باشد. در این صورت اعراب معدود با عدد باید مطابقت داشته باشد، بنابراین هم «عندی ثلاثةُ أثوابٍ» و «عندی ثلاثةٌ أثوابٌ» صحیح است. @nahvekarbordi 👈کانال نحو کاربردی

📌 بررسی لفظ «أول» کلمه‌ی «اول» چند وجه دارد: 1️⃣ اسم به معنای ابتدای شیء که بر اساس موقعیتش در جمله نقش می‌پذیرد، مانند: أوّل المرض حرارة (ابتدای بیماری حرارتست) 2️⃣ اسم تفضیل به معنای «أسبق» که غیر منصرف است و بر اساس نیاز جمله نقش می‌پذیرد، مانند: مررت بطالب أوّل من رفقائه (از کنار دانشجویی گذشتم اولین از رفیقانش است) 3️⃣ ظرف زمان به معنای «قبل» که منصوب است و حالات مختلفی دارد: الف) چنانچه اضافه شود، لفظاً منصوب می‌شود، مانند: «جئتُ أولَ صباحٍ» ب) چنانچه مضاف الیه محذوف باشد ولی لفظش در نیت باشد، لفظاً منصوب است، مانند: «ركض الطلاب و جاء زيد أوّلَ» ج) چنانچه مضاف الیه مخذوف باشد و لفظ و معنایش در نیت باشد، در این صورت تنوین گرفته و لفظاً منصوب می‌شود، مانند: «درست أوّلاً» د) چنانچه لفظ مضاف الیه محذوف باشد ولی معنایش در نیت باشد، مبنی بر ضمّ می‌شود، مانند: «درست أوّلُ». @nahvekarbordi 👈کانال نحو کاربردی

همانطور که میدانید اسمهای غیر منصرف تنوین نمیگیرند، مانند: «مررتُ بأحمدَ» یا «رأیتُ مساجدَ» سؤال این است چرا در آیه «وَ لَيَالٍ عَشْرٍ» «لیالٍ» که غیر منصرف است، تنوین گرفته است ولی در این آیه تنوین نگرفته است: <سيرُوا فيها لَيالِيَ وَ أَيَّاماً> ‏ جوابتون تفصیلا برام بفرستید👇 @ostad_shoo 📌دوره های استادشو👇 https://eitaa.com/joinchat/1284112542Cf4657e7296 @nahvekarbordi 👈کانال نحو کاربردی

#معرفی_کتاب

همانطور که میدانید چند نوع تنوین داریم. «تمکن، عوض، مقابله، تنکیر» منظور از پذیرش تنوین در اسم منصرف، تنوین تمکّن است. لذا منظور تنوین مقابله و عوض و تنکیر نیست. در «عشرٍ لیالٍ» تنوین متصل به «لیال» تنوین عوض از حرف محذوف است، اصل کلمه «لیالیٍ: لیالیِنْ» بوده که ضمه بر «ی» سنگین است و حذف میشود: «لیالیْنْ» لذا بین «ی» و «ن» التقاء ساکنین میشود و «ی» حذف شده و تبدیل به «لیالِنْ» میشود که به جای «نون» تنوین می آید: «لیالٍ». بنابراین ممکن است اسم غیر منصرف باشد ولی با این حال تنوین داشته باشد. @nahvekarbordi 👈کانال نحو کاربردی

کاربرد «والدین» و «ابوین» همانطور که می دانید «ابوین» و «والدین» به معنای پدر و مادر است، سوال این است چرا در برخی آیات از ابوین استفاده کرده: «و لأبويه لكل واحد منهما السدس مما ترك» (برای هر یک از پدر و مادرش یک ششم ارث است) «و رفع أبويه على العرش» (پدر و مادرش را بر عرش برد) ولی در این آیات از والدین: «و وصينا الإنسان بوالديه إحسانا» (به انسان وصیت کردیم که به والدینش احسان کند) «و قضى ربك ألا تعبدوا إلا إياه و بالوالدين إحسانا» (پروردگارت امر کرد که جز او را نپرستید و به والدین نیکی کنید) 📌دوره های استادشو👇 https://eitaa.com/joinchat/1284112542Cf4657e7296 @nahvekarbordi 👈کانال نحو کاربردی

«من» تبعیض در قرآن همانطور که میدانید یکی از معانی «من» تبعیض است، مانند: «أخذت من الدراهم» (بعضی از درهمها را برداشتم) در ادامه آیاتی که «من» تبعیض در آنها به کار رفته بررسی می کنیم: در کتابهای نحو کاربردی از خواندن ادبیات لذت ببرید. 🎁 لینک خرید کتب نحو کاربردی با تخفیف 15 درصد https://ketabresan.net/book/%D9%85%D8%AC%D9%85%D9%88%D8%B9%D9%87-%D9%86%D8%AD%D9%88-%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%B1%D8%AF%DB%8C-%D8%B9%D8%A7%D9%84%DB%8C

🔵 ترجمه‌ی کلمه‌ی «ذهب» همراه با #باء_تعدیه انَّ الْمُتَّقِينَ ذَهَبُوا بِعَاجِلِ الدُّنْيَا وَ آجِلِ الْآخِرَة نامه_27 نهج_البلاغه در تعبیر «ذهب بـ»، حرف باء به معنای تعدیه بالمعنی الأخص است. معنای «ذهب بـ» هم به معنای رفتن نیست بلکه به معنای بردن است. معنای جمله هم این است که «متقین سود دنیای عاجل و آخرت آجل را بردند.» 🔻حالا این ترجمه‌ها را نگاه کنید: ❌ترجمه‌ی آقای دشتی: پرهيزكاران از دنياى زودگذر به سلامت گذشتند و آخرت جاودانه را گرفتند! ❌ آقای آقامیرزایی: پرهيزگاران رفتند با شتاب از دنيا و از آخرت بهره‏مند شدند! ❌آقای بهشتی: پرهيزكاران با سود اين جهان و بهره آن جهان از جهان بيرون شتافتند! ترجمه فیض الاسلام و برخی دیگر از مترجمان دقیق‌تر است: ✅ آقای فیض الإسلام: پرهيزكاران (سود) دنياى گذرنده و (سود) آخرت آينده را بردند. 📌دوره های استادشو👇 https://eitaa.com/joinchat/1284112542Cf4657e7296 @nahvekarbordi 👈کانال نحو کاربردی

علم مرتجل علم مرتجل از این جهت مرتجل نامیده شده که پیش از این در فكر و ذهن كسي نبوده است. «مرتجل» از «إرتجلَ القصیدة» گرفته شده است: (فی البداهة قصیده سرود) این عبارت وقتی گفته می‌شود که بدون فکر و تأمّل شعری سروده شود، «مرتجل» از «رِجل» به معنای «پا» گرفته شده است، گویی شاعر یا خطیب سر پایی و به یک باره و بدون آمادگی قبلی، شروع به سرودن یا خطبه خواندن کرده است. @nahvekarbordi 👈کانال نحو کاربردی

بسته استثنائی که معمولا اساتید و دانشجویان...میبرن، همراه با کلی هدیه👇 متقاضیان شرکت در دروس تصویری استاد ایرانی 1️⃣نحو کاربردی مقدماتی 📌سرفصلها👉 2️⃣نحو کاربردی متوسطه 📌سرفصلها👉 3️⃣نحو کاربردی پیشرفته 📌سرفصلها👉 4️⃣مبادی العربیة 4 نحو عالی ۱ نحو عالی ۲ نحو عالی ۳ 📌سرفصلها تدریس: استاد ایرانی مولف کتب نحو کاربردی و موسس کانال نمونه تدریس👇 https://eitaa.com/ostad_sho/546 🎁👈با تهیه پک دوره آموزش تصویری 👉نحو، تدریس: ✅سیوطی ✅صرف ساده ✅بدایة النحو ✅بلاغت عالی ✅مغنی الاریب ✅جواهر البلاغه ✅درس نامه صرف ✅بانک جزوه و سوال صرف و نحو ✅صرف و نحو متوسطه (حمید محمدی) ✅بانک تست همراه با جواب تفصیلی 👌بانک موضوعات و منابع پایان نامه 👌جزوات آزمون سر دفتری 👌جزوات آزمون وکالت 🎁 را هدیه دریافت کنید 🎁 نظرات شرکت کنندگان👇 1⃣https://eitaa.com/ostad_sho/408 2⃣https://eitaa.com/ostad_sho/400 3⃣https://eitaa.com/ostad_sho/385

👌خانم سهرابی قبول شده در رشته ادبیات عرب ارشد علامه طباطبایی تهران