#قرآن #انذار_و_تبشیر
🔻قرآن را که نگاه کنید، انذار در سیرۀ تربیتی انبیاء، بیشتر است. در قرآن هم که نگاه کنید، کلمۀ انذار و منذر به اِفراد و به تنهایی آمده ولی مبشّر به تنهایی نیامده. مبشّر در کنار انذار آمده، ولی انذار به تنهایی آمده. إِنْ أَنْتَ إِلاَّ نَذيرٌ (تو صرفا يك هشدار دهنده هستى. (فاطر، 23))
ادبیات باید ترکیبی باشد که هفتاد هشتاد درصد آن انذاری باشد، بیست درصد آن تبشیری.
┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈
🔺کانال رسمی حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری در تلگرام، سروش، ایتا، بله و گپ: @nasery_ir
#انذار_و_تبشیر #محبت #حضرت_شعیب
💠 رسیدن به عشق الهی
🔻 بشارت، اگر در طول راه و به همراه محبت باشد، خیلی اثر دارد؛ یعنی شخص انذارهایش را دیده باشد، نه این که بشارت برای مبتدی باشد، بشارت برای مبتدی، داعی[و انگیزه برای] حرکت نمیشود.
🔸 حضرت شعیب ـ علیه السلام ـ در ميان انبياء، سیر محبتی داشتند. محبت، فرع معرفت است و معرفت به خدا، فرع مجاهده و شناخت نفس است. افرادی که در جامعه، هزار رقم مشكلات دارند، انذار و محبت مورد تأیید قرآن است که آنها را نجات میدهد، آخرش يك حركتي باید ايجاد شود.
🔹 تمام مشكل ما اين نيست كه محبت نداريم، محبت فرع معرفت و زحمت است. وابستگيهاي نفساني، مانع انسان است. اگر نفس را رها کنی، بیش از هشت ساعت میخوابد، از خواب که بیدار شود، میل به انواع غذاها دارد، ارتباط با خانواده هست، ارتباط با اجتماع هست، با این همه اشتغالات، این نفس میخواهد مبتلا به عشق خدا باشد، معلوم است که نمیشود.
ادامه دارد...
┄┅═✧❁••❁✧═┅┄
🔺کانال رسمی نشر آثار حجتالاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری:
👉🏻 @nasery_ir
#انذار_و_تبشیر #نحله_نجف #ملاحسینقلی_همدانی
💠 نقش انذار و تبشیر در رشد
🔻 خداوند متعال میفرماید: «وَ ما كانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً فَلَوْلا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَ لِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُون؛ شايسته نيست مؤمنان همگى (بسوى ميدان جهاد) كوچ كنند، چرا از هر گروهى از آنان، طايفه اى كوچ نمیكند، تا در دين آگاهى يابند و به هنگام بازگشت به سوى قوم خود، آنها را بيم دهند؟! شايد (از مخالفت فرمان پروردگار) بترسند، و خوددارى كنند! سوره توبه، آیه ۱۲۲»
🔸 انذار كار هر كسي نيست، انسان بايد انذار شده باشد تا بتواند انذار كند. انذار، يكي از موضوعات قرآني و كار انبياء بوده است.
🔹 بشارت، از انذار آسانتر است. در قرآن، بشارت به همراه انذار آمده است؛ اما انذار به حسب اهميتش بدون بشارت نیز آمده است؛ مانند آیه شریفه: «إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ؛ تو فقط بيم دهنده اى. سوره رعد/۷» و آیه «إِنْ أَنْتَ إِلاَّ نَذير؛ تو فقط انذار كننده اى سوره فاطر/ ۲۳».
🔸 بشارت، مخصوص سالکی است که حرکت کرده است؛ اگر به سالك مبتدي، بشارت داده شود، متوقّف میشود. تجربه نشان داده است كه بشارت و دلخوشي زياد، حركتي ايجاد نميكند؛ بلکه فقط دل را خوش ميكند.
🔹 آن هم دل خوشی تخیلی که بعد از بیست یا سی سال، انسان، متوجه می شود که حرکتی نکرده است. این بشارت و دل خوشی برای نفس، شيرين، گوارا و طبيعي است؛ اما آنچه باعث حركت در خود انسان يا در ديگري میشود، انذار است.
🔸 شيوه انبياء هم همینطور بوده است. سبک علمای مکتب نجف هم انذار بوده است. مرحوم ملاحسينقلي همدانی که عارفی قویّ، راه رفته و كامل بودهاند، گاهی با يك كلمه، انقلابي در افراد ايجاد ميكرد؛ انقلابي كه افراد، سراغ گناه و اعمال گذشتهشان نمیرفتند.
┄┅═✧❁••❁✧═┅┄
🔺کانال رسمی نشر آثار حجتالاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری:
👉🏻 @nasery_ir