eitaa logo
نشر فضائل اهل بیت علیهم السلام
54 دنبال‌کننده
23 عکس
4 ویدیو
0 فایل
@H135_110 ✅کپی و استفاده از مطالب کانال حتی بدون ذکر منبع آزاد می باشد. ✅اللهم ثبت قلوبنا علی ولایة امیرالمؤمنین و الأئمة المعصومین علیهم السلام و البرائة من اعدائهم و جعلنا من الطالبين بثارهم مع امام منصور علیه السلام 🔑اللهم العن الجبت والطاغوت🔓
مشاهده در ایتا
دانلود
🔶 ۳شعبان ﻭﻟﺎﺩﺕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ 🔶 ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ٤ هـق ﺁﻗﺎﻯ ﺷﻬﻴﺪﺍﻥ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﻭ ﺳﺎﻟﺎﺭ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﻭ ﺩﻟﺒﺎﺧﺘﮕﺎﻥ، ﺍشک ﻫﺮ ﻣﺆﻣﻦ، ﺍﻣﺎﻡ ﺯﺍﻫﺪ ﻋﺎﺑﺪ، ﺷﻬﻴﺪ ﻏﺮﻳﺐ، ﻋﻄﺸﺎﻥ ﻧﻴﻨﻮﺍ ﺍﻟﺸﻬﻴﺪ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﺧﻮﺩ ﻣﻨﻮّﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩ. 📚 ﺍﻋﻠﺎﻡ ﺍﻟﻮﺭﻯ ﺝ۱ ﺹ٤۲۰ ﺍﻗﻮﺍﻝ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭ ﻭﻟﺎﺩﺕ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﭘﻨﺠﻢ ﺷﻌﺒﺎﻥ ﻭ سیزدهم و آخر سال ۳هـق و پنجم جمادی الأولی ﻭ ﺩﻭﺍﺯﺩﻫﻢ ﺍﺳﺖ. 📚 ﺍﺭﺷﺎﺩ ﺝ۲ ﺹ۲۷ ؛ ﺑﺤﺎﺭ ﺍلأﻧﻮﺍﺭ ﺝ٤٤ ﺹ۲۰۲ ؛ الدروس الشرعیة ج۲ ص۸ ؛ تهذیب الأحکام ج۶ ص٤۱ ؛ دلائل الإمامة ص ۲۳۵ ؛ ﺍﺭﺑﻌﻴﻦ ﻣﺎﺣﻮﺯﻯ ﺹ۳۶۸ 🔸 ﺍﻟﻘﺎﺏ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻧﺎﻡ ﻣﺒﺎﺭک ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺩﺭ ﺷﺒﻴﺮ ﻭ ﺩﺭ ﻃﺎﺏ ﺍﺳﺖ. ﭘﺪﺭﺷﺎﻥ ﻣﻮﻟﺎﻧﺎ ﻭ ﻣﻘﺘﺪﺍﻧﺎ ﻋﻠﻰ ﺑﻦ ﺍﺑﻰ ﻃﺎﻟﺐ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺷﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻴَّﺔ الله ﻭ ﺣﺒﻴﺒَﺘُﻪ ﺧﺎﺗﻮﻥ ﺩﻭ ﺳﺮﺍ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺯﻫﺮﺍ ﻋﻠﻴﻬﺎ السلام ﺍﺳﺖ. ﻛﻨﻴﻪ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻭ ﻛﻨﻴﻪ ﺧﺎﺹّ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﻮ ﻋﻠﻰ ﺍﺳﺖ. ﺍﻟﻘﺎﺏ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻟﺸﻬﻴﺪ، ﺍﻟﺴﻌﻴﺪ، ﺍﻟﺴﺒﻂ ﺍﻟﺜﺎﻧﻰ، ﺍلإﻣﺎﻡ ﺍﻟﺜﺎﻟﺚ، ﺍﻟﺮﺷﻴﺪ، ﺍﻟﻄﻴﺐ، ﺍﻟﻮﻓﻰ، ﺍﻟﺴﻴّﺪ، ﺍﻟﺰﻛﻰ، ﺍﻟﻤﺒﺎﺭک، ﺗﺎﺑﻊ ﻟﻤﺮﺿﺎﺕ الله ﺍﺳﺖ. 📚 ﺑﺤﺎﺭ ﺍلأﻧﻮﺍﺭ ﺝ٤۳ ﺹ۲۳۷ 🔸 ﺻﻠّﻰ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﺭ ﻭﻟﺎﺩﺕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺧﺒﺮ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻪ ﮔﺮﺍﻣﻰ ﺻﻠّﻰ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﺳﻴﺪ، ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﻮﻟﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻭﺭﺩ. ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺍﻯ ﺳﻔﻴﺪ ﭘﻴﭽﻴﺪ ﻭ ﺧﺪﻣﺖ ﺻﻠّﻰ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺁﻭﺭﺩ. ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠّﻰ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﺭ ﮔﻮﺵ ﺭﺍﺳﺖ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻭ ﺩﺭ ﮔﻮﺵ ﭼﭗ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ. ﺭﻭﺯ ﺍﻭّﻝ ﻳﺎ ﻫﻔﺘﻢ ﻭﻟﺎﺩﺕ، ﺍﻣﻴﻦ ﻭﺣﻰ ﺍﻟﻬﻰ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ : «ﺳﻠﺎﻡ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺑﺎﺩ ﺍﻯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ، ﺍﻳﻦ ﻧﻮﺯﺍﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﭘﺴﺮ کوچک ﺷﺒﻴﺮ ﻧﺎﻡ ﺑﮕﺬﺍﺭ، ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﺮﺑﻰ ﺣﺴﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ. ﭼﻮﻥ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺑﺮﺍﻯ ﺷﻤﺎ ﺑﺴﺎﻥ ﻫﺎﺭﻭﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻮﺳﻰ ﺑﻦ ﻋﻤﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ، ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﺎﺗﻢ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻧﻰ». 📚 امالی شیخ طوسی ج۱ ص۳۶۷ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻧﺎﻡ ﭘُﺮ ﻋﻈﻤﺖ «ﺣﺴﻴﻦ» ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﻭّﻣﻴﻦ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻋﻠﻴﻬﺎ السلام ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺷﺪ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﺁﺳﻤﺎن ها ﺑﺮﺍﻯ ﻋﺮﺽ ﺗﻬﻨﻴّﺖ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ ﺍﻳﻦ ﻭﻟﺎﺩﺕ ﺧﺪﻣﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠّﻰ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺧﺎک ﻗﺒﺮ ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺑﺮﺍﻯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠّﻰ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺗﻌﺰﻳﺖ ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺘﻨﺪ. ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻣﻌﺠﺰﺍﺕ ﺭﻭﺯ ﻭﻟﺎﺩﺕ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ مَلک ﻳﺎ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﺑُﺮﺩ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻡ ﻗﺒﻠﻰ ﺍﺵ ﺑﺎﺯ ﮔﺮﺩﺍﻧﻴﺪ. 📚 بصائر الدرجات ص۸۸ ؛ کمال الدین ص۲۸۳ 🔸 ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﺶ ﺳﺎﻝ ﻭ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﺑﺎ ﺟﺪّ ﮔﺮﺍﻣﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻛﺮﻡ ﺻﻠّﻰ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﻮﺩ. مدّت ﺳﻰ ﺳﺎﻝ ﺑﺎ ﭘﺪﺭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺧﻮﺩ ﻣﻮﻟﺎﻯ ﻣﺘّﻘﻴﺎﻥ ﺍﻣﻴﺮﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻛﺮﺩ، ﻭ ﺩﺭ ، ﺷﺮﻛﺖ ﺩﺍﺷﺖ. 📚 ﺍﻟﺎﺻﺎﺑﺔ ﺝ۲ ﺹ۶۹ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺯﻣﺎﻣﺪﺍﺭﻯ ﻏﺎﺻﺒﺎﻧﻪ ، ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺳﻦ ﺩﻩ ﺳﺎﻟﮕﻰ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ﻭ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﺩﻭّﻡ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﻨﺒﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠّﻰ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ. اﺯ ﻣﻨﺒﺮ ﺑﺎﻟﺎ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺯﺩ : «ای دروغگو ! ﺍﺯ ﻣﻨﺒﺮ ﭘﺪﺭﻡ رسول خدا صلّی الله علیه و آله ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻯ نه منبر پدرت» ! 📚 کلمات الإمام الحسین علیه السلام ص۱۱۶ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺃﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻭ ﺷﺮیک رنج های ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺑﻮﺩ، ﻭ ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻨﺎﻓﻘﻴﻦ ﻭ ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺩﻫﺎﻥ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺪﮔﻮﺋﻰ ﭘﺪﺭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﺵ ﺃﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﻋﻠﻴﻬﻤﺎ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻣﻰ ﮔﺸﺎﻳﻨﺪ. ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻧﻜﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻧﻪ ﺷﻬﻴﺪ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺍﻣﺎﻣﺖ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﺳﺮﺍﭘﺎ ﺟُﻮﺩ ﺭﺳﻴﺪ، ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻭ اذیّت ها ﻭ ﺯﺧﻢ ﺯﺑﺎن ها، ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪﻧﺪ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﺗﻮﻗﻴﻊ ﻣﺒﺎﺭک ﺍﺯ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻭﻟﺎﺩﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺑﻪ ﻗﺎﺳﻢ ﺑﻦ ﻋﻠﺎﺀ ﻫﻤﺪﺍﻧﻰ ﺻﺎﺩﺭ ﺷﺪ. 📚 ﻣﺼﺒﺎﺡ ﺍﻟﻤﺘﻬﺠﺪ ﺹ۷۵۸ https://eitaa.com/nashr110
🔰🔰 🔶 ۱۵شعبان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه 🔶 ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۲۵۵هـق شب ﺟﻤﻌﻪ شب ﻭﻟﺎﺩﺕ ، ﺻﻠّﻰ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ، ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺮ ﺣﻖّ ﻭ ﻭﻟﻰّ ﻣﻄﻠﻖ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻘﻴﺔ الله ﻋﺠﻞ الله ﺗﻌﺎﻟﻰ ﻓﺮﺟﻪ ﺍﻟﺸﺮﻳﻒ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. 📚 کافی ج۱ ص۵۱٤ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺷﺐ ﺁﺏ ﺯﻳﺎﺩ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﻯ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺭﺅﻳﺖ ﻛﻨﻨﺪ، 📚 ﺗﻘﻮﻳﻢ ﺍﻟﻮﺍﻋﻈﻴﻦ ﺹ۱۳۶ (ﺑﻪ ﻧﻘﻞ ﺍﺯ ﺧﻠﺎﺻﺔ ﺍﻟﻤﻨﻬﺞ ﺝ۵ ﺹ۲٤۶) ﻭﻟﻰ در حال حاضر ﺭﻭﻯ آب زمزم ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺷﺐ ﺑﺮﺍﺕ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺍﺯ ﺁﺗﺶ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ، ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ « » ﻭ « » ﻭ « » ﮔﻮﻳﻨﺪ. اﺯ ﻋﻠﻴﻬﻤﺎ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: ﻭﻗﺘﻰ ﺷﺐ ﺷﻮﺩ، ﻣﻨﺎﺩﻯ ﺍﺯ ﺍﻓﻖ أﻋﻠﻰ ﻧﺪﺍ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ : «ﺍﻯ ﺯﺍﺋﺮﻳﻦ ﻗﺒﺮ ﺣﺴﻴﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﻰ ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺮﺯﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﺟﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺧﺪﺍﻯ ﺷﻤﺎ ﻭ ﻣﺤﻤّﺪ ﺑﺎﺷﺪ». 📚 کافی ج٤ ص۵۸۹ ﻭﻟﻰ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺍﺳﺘﻄﺎﻋﺖ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻗﺒﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻗﺒﻮﺭ ﻣﻄﻬّﺮ ﺍﺋﻤﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﻛﻨﺪ، ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﻳﻦ ﻫﻢ ﻣﻤﻜﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺎ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﻗﺒﺮﺷﺎﻥ ﺳﻠﺎﻡ ﺩﻫﺪ. 📚 ﻣﺴﺎﺭ الشیعة ﺹ۳۸ ﭘﺪﺭ بزرگوارشان مولانا و سیّدنا ﺍﺑﻮ ﻣﺤﻤّﺪ العسکری ﺣﺴﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﻰ بن محمّد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمّد بن علی بن الحسین بن ابی طالب صلوات الله علیهم اجمعین، و ﻣﺎﺩﺭ بزرگوارﺷﺎﻥ خاتون ﻋﻠﻴﻬﺎ السلام و اسم شریف حضرتش بنابر إتّفاق اخبار و اصحاب اسم جدّشان خاتم الأنبیا صلی الله علیه و آله «م ح م د» صلوات الله علیه و عجّل الله تعالی فرجه ﺍﺳﺖ. 📚 ﺍﺭﺷﺎﺩ ﺝ۲ ﺹ۳۳۹ 🔸 ﻣﺎﺟﺮﺍﻯ ﺷﺐ ﻭﻟﺎﺩﺕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺷﺐ ﻭﻟﺎﺩﺕ ﺑﺮﺍﻯ ﻋﻤّﻪ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺧﻮﺩ ﺧﺎﺗﻮﻥ ﻋﻠﻴﻬﺎ السلام ﭘﻴﻐﺎﻡ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ، فرمودند : «ﺍﻣﺸﺐ ﻧﺰﺩ ﻣﺎ ﺍﻓﻄﺎﺭ ﻛﻦ ﻛﻪ ﺷﺐ ﻧﻴﻤﻪ ﺷﻌﺒﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺣﺠّﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻣﻰ ﺳﺎﺯﺩ». ﻭﻟﺎﺩﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺳﺎﻣّﺮﺍ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻃﻠﻮﻉ ﻓﺠﺮ ﻧﻴﻤﻪ ی ﺷﻌﺒﺎﻥ ۲۵۵هـق ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﺮ ﺷﺎﻧﻪ ﺭﺍﺳﺖ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ : «ﺟﺎﺀَ ﺍﻟﺤَﻖُّ ﻭَ ﺯَﻫَﻖَ ﺍﻟﺒﺎﻃِﻞُ إﻥَّ ﺍﻟﺒﺎﻃِﻞَ ﻛﺎﻥَ ﺯَﻫُﻮقاً». 📚 سوره اسراء آیه۸۱ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺗﻮﻟّﺪ، ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﭘﺪﺭ ﺑُﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ : «ﺃﺷﻬَﺪُ ﺃﻥ ﻟﺎ إﻟﻪَ إﻟﺎَّ اللهُ ﻭَ ﺃﺷﻬَﺪُ ﺃﻥَّ ﻣُﺤَﻤَّﺪﺍً ﺭَﺳُﻮﻝُ الله ﻭَ ﺃﻥَّ ﻋَﻠِﻴّﺎً ﺃﻣﻴﺮَ ﺍﻟﻤُﺆﻣِﻨﻴﻦَ ﻭَﻟِﻰُّ ﺍﻟﻠﻪِ» ﻭ ﺍﺋﻤﻪ ﻣﻌﺼﻮﻣﻴﻦ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﻳﻜﻰ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻧﺎﻡ ﺑُﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺷﺮﻳﻒ ﺧﻮﺩ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺤﺒﻴﻦ ﺧﻮﺩ ﺩﻋﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩ. 🔸 ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﭘﺪﺭ آن گاه ﺣﺴﺐ ﺍلأﻣﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺑُﺮﺩ. ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ : ﺭﻭﺯ ﻫﻔﺘﻢ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺭﻓﺘﻢ. ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ : «ﭘﺴﺮ ﻣﺮﺍ ﺑﻴﺎﻭﺭﻳﺪ». ﺁﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﺳﺮﺍﭘﺎ ﺟُﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﺁﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﺑُﺮﺩﻳﻢ. ﺣﻀﺮﺕ ﺯﺑﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﻫﺎﻥ ﻭﻯ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ : «ﭘﺴﺮﻡ، ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮ». ﺩﻳﺪﻡ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺍﻭّﻝ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﺯ ﺍﻗﺮﺍﺭ ﺑﻪ ﻭﺣﺪﺍﻧﻴّﺖ ﻭ ﺛﻨﺎ ﺑﺮ ﺟﺪّ ﺧﻮﺩ ﺻﻠّﻰ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﺍﺋﻤﻪ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺗﺎ ﭘﺪﺭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﺵ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻴﺎﻥ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺭﺍ ﺗﻠﺎﻭﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ : «ﺑِﺴﻢِ ﺍﻟﻠﻪِ ﺍﻟﺮَّﺣﻤﻦِ ﺍﻟﺮَّﺣﻴﻢِ وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ وَ نُمَكِّنَ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ وَ نُرِیَ فِرْعَوْنَ وَ هَامَانَ وَ جُنُودَهُمَا مِنْهُمْ مَا كَانُوا يَحْذَرُونَ». 📚 ﺳﻮﺭﻩ ﻗﺼﺺ ﺁﻳﺎﺕ۵و۶ سپس ﭘﺪﺭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﺷﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ : «ﺑﺨﻮﺍﻥ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﻧﺎﺯﻝ ﻓﺮﻣﻮﺩ». ﺣﻀﺮﺕ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥِ ﺻُﺤُﻒ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻟﻐﺖ ﺁﻏﺎﺯ ﻧﻤﻮﺩ، ﻭ ﺑﻌﺪ ﻛﺘﺎﺏ ﻭ ﺻُﺤُﻒ ﻭ ﺗﻮﺭﺍﺕ ﻭ ﺍﻧﺠﻴﻞ ﻭ ﺯَﺑُﻮﺭ ﻭ ﻓﺮﻗﺎﻥ ﺻﻠّﻰ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﺍ ﻗﺮﺍﺋﺖ ﻧﻤﻮﺩ. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻴﺎﻥ ﻗﺼﺺ ﺍﻧﺒﻴﺎﺀ ﻭ ﻣﺮﺳﻠﻴﻦ ﺭﺍ ﺷﺮﻭﻉ ﻧﻤﻮﺩ. ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ : ﭘﺲ ﺍﺯ ﭼﻬﻞ ﺭﻭﺯ ﺩﻳﮕﺮ، ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺧﺪﻣﺖ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﺍﻣﺎﻡ ﻋﺴﻜﺮﻯ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻡ ﻛﻪ ﺭﺍﻩ ﻣﻰ ﺭﻭﺩ. ﺍﻣﺎﻡ ﻋﺴﻜﺮﻯ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ : «ﺍﻯ ﻋﻤّﻪ، ﻣﻮﻟﻮﺩ ﻋﺰﻳﺰ ﻧﺰﺩ ﺧﺪﺍ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ». ﮔﻔﺘﻢ : ﺍﻯ ﺳﻴّﺪ ﻭ ﻣﻮﻟﺎﻯ ﻣﻦ، ﻧﺸﻮ ﻭ ﻧﻤﺎﻯ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭼﻬﻞ ﺭﻭﺯ ﺯﻳﺎﺩﺗﺮ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻢ.ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ : «ﺍﻯ ﻋﻤّﻪ، ﻣﺎ ﺍﻭﺻﻴﺎﺀ ﺩﺭ یک ﺭﻭﺯ ﻧﺸﻮ ﻭ ﻧﻤﺎﻯ یک ﻫﻔﺘﻪ ی ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ، ﻭ ﺩﺭ یک ﺟﻤﻌﻪ ﻧﺸﻮ ﻭ ﻧﻤﺎﻯ یک ﺳﺎﻝ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ. ﻣﻦ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻢ ﻭ ﺳﺮ ﺁﻥ ﻃﻔﻞ ﺭﺍ ﺑﻮﺳﻴﺪﻩ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﻛﺮﺩﻡ. 📚 بحار الأنوار ج۵۱ ص۲۰ https://eitaa.com/nashr110
🔰🔰 برای دفع در حياة الحيوان (در باب قنفذ) بيهقى در دلائل النبوه از كه نامش است روايت كرده كه : من به صلّى اللَّه عليه و آله شكوه كردم از اينكه چون در بستر بخوابم سوتى مانند سوت آسياب و جنجالى چون جنجال زنبور عسل بشنوم و پرتوى چون برق، و سر بردارم و در برابر خود سياهى بينم كه بالا رود به درازى صحن خانهام و دست به پوستش كشم مانند پوست خارپشت است، و به چهرهام مانند شراره آتش افكند، فرمود: اين خانه تو است اى ابو دجانه ، و آنگاه دوات و كاغذ خواست و به على عليه السّلام فرمود بنويسد: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ هَذَا كِتَابُ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ إِلَى مَنْ طَرَقَ الدَّارَ مِنَ الْعُمَّارِ وَ الزُّوَّارِ إِلَّا طَارِقاً يَطْرُقُ بِخَيْرٍ أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ لَنَا وَ لَكُمْ فِي الْحَقِّ سَعَةً فَإِنْ تَكُ عَاشِقاً مُولَعاً أَوْ فَاجِراً مُقْتَحِماً فَهَذَا كِتَابُ اللَّهِ يَنْطِقُ عَلَيْنَا وَ عَلَيْكُمْ بِالْحَقِّ إِنَّا كُنَّا نَسْتَنْسِخُ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ وَ رُسُلُنَا يَكْتُبُونَ ما تَمْكُرُونَ اتْرُكُوا صَاحِبَ كِتَابِي هَذَا وَ انْطَلِقُوا إِلَى عَبَدَةِ الْأَصْنَامِ وَ إِلَى مَنْ يَزْعُمُ أَنَّ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ كُلُّ شَيْءٍ هالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُ لَهُ الْحُكْمُ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ حم لا يُنْصَرُونَ حم عسق تَفَرَّقَتْ أَعْدَاءُ اللَّهِ وَ بَلَغَتْ حَجَّةُ اللَّهِ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ [الْعَلِيِّ الْعَظِيم]ِ فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللَّهُ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ. گفت: نامه را گرفتم و تا كردم و به خانه آوردم و زير سرم نهادم و شب را آسوده خوابيدم و بيدار نشدم جز از فرياد كسى كه میگفت: اى ابو دجانه ما را با اين كلمات آتش زدى تو را به حق سرورت كه اين نامه را از ما بردار كه ما را بازگشتى به خانهات و در كنارت و در هر جا اين نامه باشد نباشد، ابو دجانه گفت: برش ندارم تا رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلم اجازه دهد. ابو دجانه گفت: از اين ناله و شيون و گريه كه شنيدم شبم دراز گذشت و بامداد نماز صبح را با رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلم خواندم و آنچه آن شب از پريان شنيدم به وى گزارش دادم و هر آنچه هم من به آنها گفتم فرمود: اى ابو دجانه دست از اين قوم بردار بدان كه مرا براستى فرستاده آنان تا روز رستاخيز درد كشند (و وابلى حافظ آن را در كتاب ابانه روايت كرده و قرطبى در كتاب تذكره). 📚 بحار الأنوار (ط - بيروت) ج۶۰ ص۱۲۶ ؛ المصباح للكفعمي (جنة الأمان الواقية) ص۲۲۹ https://eitaa.com/nashr110