eitaa logo
نشر فضائل اهل بیت علیهم السلام
54 دنبال‌کننده
23 عکس
4 ویدیو
0 فایل
@H135_110 ✅کپی و استفاده از مطالب کانال حتی بدون ذکر منبع آزاد می باشد. ✅اللهم ثبت قلوبنا علی ولایة امیرالمؤمنین و الأئمة المعصومین علیهم السلام و البرائة من اعدائهم و جعلنا من الطالبين بثارهم مع امام منصور علیه السلام 🔑اللهم العن الجبت والطاغوت🔓
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰🔰 🌹 روز میلاد حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله عليه، روز حزن و اشک ! دعبل خزاعی از حضرت رضا علیه السلام از پدرانشان علیهم السلام نقل می کند که حضرت علیّ بن الحسین علیه السلام فرمود: اسماء بنت عمیس به من گفت: هنگامی که فاطمه علیهاالسلام، حسین علیه السلام را به دنیا آورد، من پرستار او بودم. پیامبر صلّی الله علیه و آله نزدم آمد و فرمود: ای اسماء، زود پسرم را بیاور! پس او را در پارچه ای سفید به ایشان دادم. پیامبر صلّی الله علیه و اله آنچه را که نسبت به حسن علیه السلام انجام داده بود، نسبت به حسین علیه السلام نیز انجام داد و گریست. سپس فرمود: همانا به زودی برای تو حادثه ای اتّفاق می افتد. بارالها، قاتل او را لعنت کن. ای اسماء، فاطمه علیهاالسلام را از این جریان آگاه مکن. ... بر این پسرم می گریم، زیرا گروهی ستمگر و کافر از بنی امیّه که خداوند لعنتشان کند، او را می کشند. هرگز خداوند شفاعت مرا روز قیامت نصیبشان نکند. مردی او را می کشد که به دین، آسیب شدیدی می زند و به خداوند عظیم، کفر می ورزد. 📚(بحارالانوار، ج44، ص450 -451 به نقل از امالی طوسی رحمه الله) شرحبیل بن أبی عون گفت: هنگامی که حسین بن علی علیه السلام متولّد شد، فرشته ای از فرشتگان فردوس اعلی فرود آمد و به دریای اعظم وارد شد و در سرتاسر آسمان ها و زمین ندا سر داد که: ای بندگان خدا، لباس غم بر تن کنید، مصیبت و اندوه اظهار کنید، زیرا جوجه (نوزاد) محمّد، سربریده، مظلوم و شکست خورده خواهد شد. سپس آن فرشته خدمت پیامبر صلّی الله علیه و آله آمد و عرض کرد: ای حبیب خدا، گروهی از خانواده ات در این زمین کشته می شوند، گروهی ستمگر، ظالم، متجاوز و فاسق از امّت تو آنان را می کشند، آنان جوجه ات حسین علیه السلام، پسر دختر پاکیزه ات را در سرزمین کربلا می کشند، و این، خاک اوست. سپس مشتی از خاک زمین کربلا به ایشان داد و عرض کرد: ای محمّد، این خاک را نزد خود نگهدار تا ببینی که تغییر می کند و مانند خون، قرمز می شود. در آن هنگام بدان که فرزندت حسین علیه السلام کشته شده است. سپس آن فرشته، قدری از تربت حسین علیه السلام را روی بال هایش گذاشت و به آسمان رفت. پس فرشته ای در آسمان نماند جز این که تربت حسین علیه السلام را بویید و به آن تبرّک جست. 📚(منتخب طریحی، ج1، ص62 - 63) https://eitaa.com/nashr110
🔶 ۳شعبان ﻭﻟﺎﺩﺕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ 🔶 ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ٤ هـق ﺁﻗﺎﻯ ﺷﻬﻴﺪﺍﻥ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﻭ ﺳﺎﻟﺎﺭ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﻭ ﺩﻟﺒﺎﺧﺘﮕﺎﻥ، ﺍشک ﻫﺮ ﻣﺆﻣﻦ، ﺍﻣﺎﻡ ﺯﺍﻫﺪ ﻋﺎﺑﺪ، ﺷﻬﻴﺪ ﻏﺮﻳﺐ، ﻋﻄﺸﺎﻥ ﻧﻴﻨﻮﺍ ﺍﻟﺸﻬﻴﺪ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﺧﻮﺩ ﻣﻨﻮّﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩ. 📚 ﺍﻋﻠﺎﻡ ﺍﻟﻮﺭﻯ ﺝ۱ ﺹ٤۲۰ ﺍﻗﻮﺍﻝ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭ ﻭﻟﺎﺩﺕ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﭘﻨﺠﻢ ﺷﻌﺒﺎﻥ ﻭ سیزدهم و آخر سال ۳هـق و پنجم جمادی الأولی ﻭ ﺩﻭﺍﺯﺩﻫﻢ ﺍﺳﺖ. 📚 ﺍﺭﺷﺎﺩ ﺝ۲ ﺹ۲۷ ؛ ﺑﺤﺎﺭ ﺍلأﻧﻮﺍﺭ ﺝ٤٤ ﺹ۲۰۲ ؛ الدروس الشرعیة ج۲ ص۸ ؛ تهذیب الأحکام ج۶ ص٤۱ ؛ دلائل الإمامة ص ۲۳۵ ؛ ﺍﺭﺑﻌﻴﻦ ﻣﺎﺣﻮﺯﻯ ﺹ۳۶۸ 🔸 ﺍﻟﻘﺎﺏ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻧﺎﻡ ﻣﺒﺎﺭک ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺩﺭ ﺷﺒﻴﺮ ﻭ ﺩﺭ ﻃﺎﺏ ﺍﺳﺖ. ﭘﺪﺭﺷﺎﻥ ﻣﻮﻟﺎﻧﺎ ﻭ ﻣﻘﺘﺪﺍﻧﺎ ﻋﻠﻰ ﺑﻦ ﺍﺑﻰ ﻃﺎﻟﺐ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺷﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻟﻴَّﺔ الله ﻭ ﺣﺒﻴﺒَﺘُﻪ ﺧﺎﺗﻮﻥ ﺩﻭ ﺳﺮﺍ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺯﻫﺮﺍ ﻋﻠﻴﻬﺎ السلام ﺍﺳﺖ. ﻛﻨﻴﻪ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻭ ﻛﻨﻴﻪ ﺧﺎﺹّ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﻮ ﻋﻠﻰ ﺍﺳﺖ. ﺍﻟﻘﺎﺏ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻟﺸﻬﻴﺪ، ﺍﻟﺴﻌﻴﺪ، ﺍﻟﺴﺒﻂ ﺍﻟﺜﺎﻧﻰ، ﺍلإﻣﺎﻡ ﺍﻟﺜﺎﻟﺚ، ﺍﻟﺮﺷﻴﺪ، ﺍﻟﻄﻴﺐ، ﺍﻟﻮﻓﻰ، ﺍﻟﺴﻴّﺪ، ﺍﻟﺰﻛﻰ، ﺍﻟﻤﺒﺎﺭک، ﺗﺎﺑﻊ ﻟﻤﺮﺿﺎﺕ الله ﺍﺳﺖ. 📚 ﺑﺤﺎﺭ ﺍلأﻧﻮﺍﺭ ﺝ٤۳ ﺹ۲۳۷ 🔸 ﺻﻠّﻰ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﺭ ﻭﻟﺎﺩﺕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺧﺒﺮ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻪ ﮔﺮﺍﻣﻰ ﺻﻠّﻰ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﺳﻴﺪ، ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﻮﻟﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻭﺭﺩ. ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺍﻯ ﺳﻔﻴﺪ ﭘﻴﭽﻴﺪ ﻭ ﺧﺪﻣﺖ ﺻﻠّﻰ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺁﻭﺭﺩ. ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠّﻰ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﺭ ﮔﻮﺵ ﺭﺍﺳﺖ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻭ ﺩﺭ ﮔﻮﺵ ﭼﭗ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ. ﺭﻭﺯ ﺍﻭّﻝ ﻳﺎ ﻫﻔﺘﻢ ﻭﻟﺎﺩﺕ، ﺍﻣﻴﻦ ﻭﺣﻰ ﺍﻟﻬﻰ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ : «ﺳﻠﺎﻡ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺑﺎﺩ ﺍﻯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ، ﺍﻳﻦ ﻧﻮﺯﺍﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﭘﺴﺮ کوچک ﺷﺒﻴﺮ ﻧﺎﻡ ﺑﮕﺬﺍﺭ، ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﺮﺑﻰ ﺣﺴﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ. ﭼﻮﻥ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺑﺮﺍﻯ ﺷﻤﺎ ﺑﺴﺎﻥ ﻫﺎﺭﻭﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻮﺳﻰ ﺑﻦ ﻋﻤﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ، ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﺎﺗﻢ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻧﻰ». 📚 امالی شیخ طوسی ج۱ ص۳۶۷ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻧﺎﻡ ﭘُﺮ ﻋﻈﻤﺖ «ﺣﺴﻴﻦ» ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﻭّﻣﻴﻦ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻋﻠﻴﻬﺎ السلام ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺷﺪ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﺁﺳﻤﺎن ها ﺑﺮﺍﻯ ﻋﺮﺽ ﺗﻬﻨﻴّﺖ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ ﺍﻳﻦ ﻭﻟﺎﺩﺕ ﺧﺪﻣﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠّﻰ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺧﺎک ﻗﺒﺮ ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺑﺮﺍﻯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠّﻰ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺗﻌﺰﻳﺖ ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺘﻨﺪ. ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻣﻌﺠﺰﺍﺕ ﺭﻭﺯ ﻭﻟﺎﺩﺕ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ مَلک ﻳﺎ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﺑُﺮﺩ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻡ ﻗﺒﻠﻰ ﺍﺵ ﺑﺎﺯ ﮔﺮﺩﺍﻧﻴﺪ. 📚 بصائر الدرجات ص۸۸ ؛ کمال الدین ص۲۸۳ 🔸 ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﺶ ﺳﺎﻝ ﻭ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﺑﺎ ﺟﺪّ ﮔﺮﺍﻣﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻛﺮﻡ ﺻﻠّﻰ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﻮﺩ. مدّت ﺳﻰ ﺳﺎﻝ ﺑﺎ ﭘﺪﺭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺧﻮﺩ ﻣﻮﻟﺎﻯ ﻣﺘّﻘﻴﺎﻥ ﺍﻣﻴﺮﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻛﺮﺩ، ﻭ ﺩﺭ ، ﺷﺮﻛﺖ ﺩﺍﺷﺖ. 📚 ﺍﻟﺎﺻﺎﺑﺔ ﺝ۲ ﺹ۶۹ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺯﻣﺎﻣﺪﺍﺭﻯ ﻏﺎﺻﺒﺎﻧﻪ ، ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺳﻦ ﺩﻩ ﺳﺎﻟﮕﻰ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ﻭ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﺩﻭّﻡ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﻨﺒﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠّﻰ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ. اﺯ ﻣﻨﺒﺮ ﺑﺎﻟﺎ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺯﺩ : «ای دروغگو ! ﺍﺯ ﻣﻨﺒﺮ ﭘﺪﺭﻡ رسول خدا صلّی الله علیه و آله ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻯ نه منبر پدرت» ! 📚 کلمات الإمام الحسین علیه السلام ص۱۱۶ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺃﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻭ ﺷﺮیک رنج های ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺑﻮﺩ، ﻭ ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻨﺎﻓﻘﻴﻦ ﻭ ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺩﻫﺎﻥ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺪﮔﻮﺋﻰ ﭘﺪﺭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﺵ ﺃﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﻋﻠﻴﻬﻤﺎ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻣﻰ ﮔﺸﺎﻳﻨﺪ. ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻧﻜﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻧﻪ ﺷﻬﻴﺪ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺍﻣﺎﻣﺖ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﺳﺮﺍﭘﺎ ﺟُﻮﺩ ﺭﺳﻴﺪ، ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻭ اذیّت ها ﻭ ﺯﺧﻢ ﺯﺑﺎن ها، ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪﻧﺪ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﺗﻮﻗﻴﻊ ﻣﺒﺎﺭک ﺍﺯ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻭﻟﺎﺩﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺑﻪ ﻗﺎﺳﻢ ﺑﻦ ﻋﻠﺎﺀ ﻫﻤﺪﺍﻧﻰ ﺻﺎﺩﺭ ﺷﺪ. 📚 ﻣﺼﺒﺎﺡ ﺍﻟﻤﺘﻬﺠﺪ ﺹ۷۵۸ https://eitaa.com/nashr110
🔰🔰 🔶 ۱۵شعبان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه 🔶 ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۲۵۵هـق شب ﺟﻤﻌﻪ شب ﻭﻟﺎﺩﺕ ، ﺻﻠّﻰ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ، ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺮ ﺣﻖّ ﻭ ﻭﻟﻰّ ﻣﻄﻠﻖ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻘﻴﺔ الله ﻋﺠﻞ الله ﺗﻌﺎﻟﻰ ﻓﺮﺟﻪ ﺍﻟﺸﺮﻳﻒ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. 📚 کافی ج۱ ص۵۱٤ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺷﺐ ﺁﺏ ﺯﻳﺎﺩ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﻯ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺭﺅﻳﺖ ﻛﻨﻨﺪ، 📚 ﺗﻘﻮﻳﻢ ﺍﻟﻮﺍﻋﻈﻴﻦ ﺹ۱۳۶ (ﺑﻪ ﻧﻘﻞ ﺍﺯ ﺧﻠﺎﺻﺔ ﺍﻟﻤﻨﻬﺞ ﺝ۵ ﺹ۲٤۶) ﻭﻟﻰ در حال حاضر ﺭﻭﻯ آب زمزم ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺷﺐ ﺑﺮﺍﺕ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺍﺯ ﺁﺗﺶ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ، ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ « » ﻭ « » ﻭ « » ﮔﻮﻳﻨﺪ. اﺯ ﻋﻠﻴﻬﻤﺎ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: ﻭﻗﺘﻰ ﺷﺐ ﺷﻮﺩ، ﻣﻨﺎﺩﻯ ﺍﺯ ﺍﻓﻖ أﻋﻠﻰ ﻧﺪﺍ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ : «ﺍﻯ ﺯﺍﺋﺮﻳﻦ ﻗﺒﺮ ﺣﺴﻴﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﻰ ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺮﺯﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﺟﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺧﺪﺍﻯ ﺷﻤﺎ ﻭ ﻣﺤﻤّﺪ ﺑﺎﺷﺪ». 📚 کافی ج٤ ص۵۸۹ ﻭﻟﻰ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺍﺳﺘﻄﺎﻋﺖ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻗﺒﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻗﺒﻮﺭ ﻣﻄﻬّﺮ ﺍﺋﻤﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﻛﻨﺪ، ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﻳﻦ ﻫﻢ ﻣﻤﻜﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺎ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﻗﺒﺮﺷﺎﻥ ﺳﻠﺎﻡ ﺩﻫﺪ. 📚 ﻣﺴﺎﺭ الشیعة ﺹ۳۸ ﭘﺪﺭ بزرگوارشان مولانا و سیّدنا ﺍﺑﻮ ﻣﺤﻤّﺪ العسکری ﺣﺴﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﻰ بن محمّد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمّد بن علی بن الحسین بن ابی طالب صلوات الله علیهم اجمعین، و ﻣﺎﺩﺭ بزرگوارﺷﺎﻥ خاتون ﻋﻠﻴﻬﺎ السلام و اسم شریف حضرتش بنابر إتّفاق اخبار و اصحاب اسم جدّشان خاتم الأنبیا صلی الله علیه و آله «م ح م د» صلوات الله علیه و عجّل الله تعالی فرجه ﺍﺳﺖ. 📚 ﺍﺭﺷﺎﺩ ﺝ۲ ﺹ۳۳۹ 🔸 ﻣﺎﺟﺮﺍﻯ ﺷﺐ ﻭﻟﺎﺩﺕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺷﺐ ﻭﻟﺎﺩﺕ ﺑﺮﺍﻯ ﻋﻤّﻪ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺧﻮﺩ ﺧﺎﺗﻮﻥ ﻋﻠﻴﻬﺎ السلام ﭘﻴﻐﺎﻡ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ، فرمودند : «ﺍﻣﺸﺐ ﻧﺰﺩ ﻣﺎ ﺍﻓﻄﺎﺭ ﻛﻦ ﻛﻪ ﺷﺐ ﻧﻴﻤﻪ ﺷﻌﺒﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺣﺠّﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻣﻰ ﺳﺎﺯﺩ». ﻭﻟﺎﺩﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺳﺎﻣّﺮﺍ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻃﻠﻮﻉ ﻓﺠﺮ ﻧﻴﻤﻪ ی ﺷﻌﺒﺎﻥ ۲۵۵هـق ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﺮ ﺷﺎﻧﻪ ﺭﺍﺳﺖ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ : «ﺟﺎﺀَ ﺍﻟﺤَﻖُّ ﻭَ ﺯَﻫَﻖَ ﺍﻟﺒﺎﻃِﻞُ إﻥَّ ﺍﻟﺒﺎﻃِﻞَ ﻛﺎﻥَ ﺯَﻫُﻮقاً». 📚 سوره اسراء آیه۸۱ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺗﻮﻟّﺪ، ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﭘﺪﺭ ﺑُﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ : «ﺃﺷﻬَﺪُ ﺃﻥ ﻟﺎ إﻟﻪَ إﻟﺎَّ اللهُ ﻭَ ﺃﺷﻬَﺪُ ﺃﻥَّ ﻣُﺤَﻤَّﺪﺍً ﺭَﺳُﻮﻝُ الله ﻭَ ﺃﻥَّ ﻋَﻠِﻴّﺎً ﺃﻣﻴﺮَ ﺍﻟﻤُﺆﻣِﻨﻴﻦَ ﻭَﻟِﻰُّ ﺍﻟﻠﻪِ» ﻭ ﺍﺋﻤﻪ ﻣﻌﺼﻮﻣﻴﻦ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﻳﻜﻰ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻧﺎﻡ ﺑُﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺷﺮﻳﻒ ﺧﻮﺩ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺤﺒﻴﻦ ﺧﻮﺩ ﺩﻋﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩ. 🔸 ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﭘﺪﺭ آن گاه ﺣﺴﺐ ﺍلأﻣﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺑُﺮﺩ. ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ : ﺭﻭﺯ ﻫﻔﺘﻢ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺭﻓﺘﻢ. ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ : «ﭘﺴﺮ ﻣﺮﺍ ﺑﻴﺎﻭﺭﻳﺪ». ﺁﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﺳﺮﺍﭘﺎ ﺟُﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﺁﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﺑُﺮﺩﻳﻢ. ﺣﻀﺮﺕ ﺯﺑﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﻫﺎﻥ ﻭﻯ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ : «ﭘﺴﺮﻡ، ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮ». ﺩﻳﺪﻡ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺍﻭّﻝ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﺯ ﺍﻗﺮﺍﺭ ﺑﻪ ﻭﺣﺪﺍﻧﻴّﺖ ﻭ ﺛﻨﺎ ﺑﺮ ﺟﺪّ ﺧﻮﺩ ﺻﻠّﻰ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﺍﺋﻤﻪ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺗﺎ ﭘﺪﺭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﺵ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻴﺎﻥ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺭﺍ ﺗﻠﺎﻭﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ : «ﺑِﺴﻢِ ﺍﻟﻠﻪِ ﺍﻟﺮَّﺣﻤﻦِ ﺍﻟﺮَّﺣﻴﻢِ وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ وَ نُمَكِّنَ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ وَ نُرِیَ فِرْعَوْنَ وَ هَامَانَ وَ جُنُودَهُمَا مِنْهُمْ مَا كَانُوا يَحْذَرُونَ». 📚 ﺳﻮﺭﻩ ﻗﺼﺺ ﺁﻳﺎﺕ۵و۶ سپس ﭘﺪﺭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﺷﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ : «ﺑﺨﻮﺍﻥ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﻧﺎﺯﻝ ﻓﺮﻣﻮﺩ». ﺣﻀﺮﺕ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥِ ﺻُﺤُﻒ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻟﻐﺖ ﺁﻏﺎﺯ ﻧﻤﻮﺩ، ﻭ ﺑﻌﺪ ﻛﺘﺎﺏ ﻭ ﺻُﺤُﻒ ﻭ ﺗﻮﺭﺍﺕ ﻭ ﺍﻧﺠﻴﻞ ﻭ ﺯَﺑُﻮﺭ ﻭ ﻓﺮﻗﺎﻥ ﺻﻠّﻰ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﺍ ﻗﺮﺍﺋﺖ ﻧﻤﻮﺩ. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻴﺎﻥ ﻗﺼﺺ ﺍﻧﺒﻴﺎﺀ ﻭ ﻣﺮﺳﻠﻴﻦ ﺭﺍ ﺷﺮﻭﻉ ﻧﻤﻮﺩ. ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ : ﭘﺲ ﺍﺯ ﭼﻬﻞ ﺭﻭﺯ ﺩﻳﮕﺮ، ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺧﺪﻣﺖ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﺍﻣﺎﻡ ﻋﺴﻜﺮﻯ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻡ ﻛﻪ ﺭﺍﻩ ﻣﻰ ﺭﻭﺩ. ﺍﻣﺎﻡ ﻋﺴﻜﺮﻯ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ : «ﺍﻯ ﻋﻤّﻪ، ﻣﻮﻟﻮﺩ ﻋﺰﻳﺰ ﻧﺰﺩ ﺧﺪﺍ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ». ﮔﻔﺘﻢ : ﺍﻯ ﺳﻴّﺪ ﻭ ﻣﻮﻟﺎﻯ ﻣﻦ، ﻧﺸﻮ ﻭ ﻧﻤﺎﻯ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭼﻬﻞ ﺭﻭﺯ ﺯﻳﺎﺩﺗﺮ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻢ.ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ : «ﺍﻯ ﻋﻤّﻪ، ﻣﺎ ﺍﻭﺻﻴﺎﺀ ﺩﺭ یک ﺭﻭﺯ ﻧﺸﻮ ﻭ ﻧﻤﺎﻯ یک ﻫﻔﺘﻪ ی ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ، ﻭ ﺩﺭ یک ﺟﻤﻌﻪ ﻧﺸﻮ ﻭ ﻧﻤﺎﻯ یک ﺳﺎﻝ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ. ﻣﻦ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻢ ﻭ ﺳﺮ ﺁﻥ ﻃﻔﻞ ﺭﺍ ﺑﻮﺳﻴﺪﻩ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﻛﺮﺩﻡ. 📚 بحار الأنوار ج۵۱ ص۲۰ https://eitaa.com/nashr110
نشر فضائل اهل بیت علیهم السلام
🔰🔰 🔶 ۱۵شعبان #ولادت #حضرت_بقیة_الله عجل‌الله‌تعالی‌فرجه 🔶 ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۲۵۵هـق شب ﺟﻤﻌﻪ شب ﻭﻟﺎﺩﺕ #خاتم_ال
🔶 ۱۵شعبان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه 🔶 🔸 قسمت دوم 🔸 ﺍﻟﻘﺎﺏ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺍﺯ ﺍﻟﻘﺎﺏ ﺁﻥ ﻧﻮﺭ ﺍﻟﻬﻰ «ﺣﺠّﺔ ﺍﻟﻠﻪ علیه السلام»، «ﺣﺠّﺔ ﺁﻝ ﻣﺤﻤّﺪ علیهم السلام»، «ﺻﺎﺣﺐ ﺍﻟﺰﻣﺎﻥ علیه السلام» ﻳﻌﻨﻰ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻯ ﻋﺼﺮ ﺧﻮﺩ، «ﻣﺎلک ﺭﻗﺎﺏ ﺍﻟﺨﻠﺎﻳﻖ علیه السلام» ﻳﻌﻨﻰ ﺍﻣﺮ، ﺍﻣﺮ ﺍﻭ ﻭ ﻧﻬﻰ، ﻧﻬﻰ ﺍﻭ ﻭ ﺣﻜﻢ، ﺣﻜﻢ ﺍﻭ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻥ، ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺍﻭﺳﺖ، «ﻣﻬﺪﻯ علیه السلام» ﻛﻪ ﺧﻠﻖ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ی ﺍﻭ ﻫﺪﺍﻳﺖ می ﻳﺎﺑﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻘﺪّﺱ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺟﺎﺩﻩ ﺿﻠﺎﻟﺖ ﺑﻪ ﺷﺎﻫﺮﺍﻩ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺭﺳﺘﮕﺎﺭ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ، «ﻗﺎﺋﻢ علیه السلام» ﻛﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ : «ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺣﻖّ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮔﻮﻳﻨﺪ»، «ﻣﻨﺘﻈَﺮ» ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ ﻏﻴﺒﺖ ﻃﻮﻟﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻣﺨﻠﺼﻴﻦ ﺍﻭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺧﺮﻭﺟﺶ ﺭﺍ ﻣﻰ ﻛِﺸﻨﺪ ﻭ ﺷﻜّﺎﻛﻴﻦ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﻧﻜﺎﺭ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ. 📚 کفایة الموحّدین ج۳ ص۳٤۳ ؛ بحار الأنوار ج۵۱ ص۳۰ 🔸 ﺍﻭﺻﺎﻑ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺍﻭﺻﺎﻑ ﻇﺎﻫﺮﻯ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ شباهت های ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺑﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﮔﺮﺍﻣﻰ ﺍﺳﻠﺎﻡ ﺻﻠّﻰ الله ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﺍﺭﺩ. ﺧﻄّﻰ ﺍﺯ ﻣﻮﻯ سبز ﺭﻧﮓ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺯُﻣُﺮّﺩ ﺍﺯ ﮔﺮﺩﻥ ﺗﺎ ﻧﺎﻑ ﻣﺒﺎﺭک ﺍﻭ ﻛﺸﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺒﺎﺭﻛﺶ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺍﻯ ﺩﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺍﺳﺖ. ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ : «ﺍﻭ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﺧﻮﺵ ﺭﻭﻯ ﻭ ﺧﻮﺵ ﻣﻮﻯ ﻭ ﻧﻮﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺒﺎﺭﻛﺶ ﺑﺮ ﺳﻴﺎﻫﻰ ﻣﺤﺎﺳﻦ و موی سر انور ﺍﻭ ﻏﺎﻟﺐ ﺍﺳﺖ». 📚 الغیبة (شیخ طوسی) ص٤۷۰ ؛ بحار الأنوار ج۵۱ ص۳۶ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ : «ﺭﻧﮓ ﻣﺒﺎﺭﻛﺶ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﺳُﺮﺧﻰ ﺍﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻜﻔﺘﻪ ﻭ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﮔﺸﺎﺩﻩ ﻭ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﺑﺮﻭﻫﺎﻳﺶ ﻣﺮﺗﻔﻊ ﻭ ما ﺑﻴﻦ ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﺍﻭ ﺑﺎﺯ ﺍﺳﺖ» ﮔﺸﺎﺩﻩ ﺟﺒﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻴﻨﻰ ﺍﻭ ﺑﻠﻨﺪ ﻭ ﻧﺎﺯک ﻭ ﺷﻜﻢ ﻣﺒﺎﺭﻛﺶ ﺑﺮ ﺁﻣﺪﮔﻰ ﺩﺍﺭﺩ، ﻭ ﺑﻴﺦ ﺩﻧﺪﺍن های ﺛﻨﺎﻳﺶ ﮔﺸﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ. 📚 الغیبة (شیخ طوسی) ص۲۱۵ 🔸 ﻣﺎﺩﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻭﺍﻟﺪﻩ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﻧﺮﺟﺲ ﺧﺎﺗﻮﻥ علیها السلام ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺎم ها ﻭ ﺍﻟﻘﺎﺏ ﺩﻳﮕﺮ آن ﺣﻀﺮﺕ علیها السلام ، ، ، ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ (ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﻋﺒﺎﺭﺍﺕ ﺁﻥ ﺩﻟﺎﻟﺖ ﻭﺍﺿﺤﻰ ﺑﺮ ﻋﻠﻮّ ﻣﻨﺰﻟﺖ ﺁﻥ ﺑﺎﻧﻮ ﺩﺍﺭﺩ) ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺑﻪ ﺭﺍﺿﻴﻪ، ﻣﺮﺿﻴﻪ، ﺻﺪّﻳﻘﻪ، ﺗﻘﻴّﻪ، ﻧﻘﻴّﻪ، ﺯﻛﻴّﻪ، والدة الامام، المودعة اسرار الملک العلّام، امّ موسی، ابنة حواری عیسی ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. 📚 بحار الأنوار ج۹۹ ص۷۰ ؛ ریاحین الشریعة ج۳ ص۲۵ بناﺑﺮ ﻧﻘﻠﻰ ﺟﻨﺎﺏ ﻧﺮجس علیها السلام ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۲۶۱هـق ﺩﺭ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺣﻠﺖ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ و ﻋﻠﻴﻬﻤﺎ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺩﻓﻦ ﺷﺪ. 📚 ریاحین الشریعة ج۳ ص۲۵ ﺑﻨﺎﺑﺮ ﻧﻘﻠﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۲۶۰هـق ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺭﺣﻠﺖ ﻧﻤﻮﺩ، ﺯﻳﺮﺍ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺍﺯ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺧﻮﺩ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻭ ﻋﻴﺎﻟﺶ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﻧﺮﺟﺲ ﺧﺎﺗﻮﻥ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﻋﺎ ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﺮﻭﻧﺪ. 📚 ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺳﺎﻣﺮﺍﺀ ﺝ۱ ص۲٤۳ ﺣﻀﺮﺕ ﺣﻜﻴﻤﻪ ﺧﺎﺗﻮﻥ ﺩﺧﺘﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﺭﺅﻳﺖ ﻭ ﺩﺭک ﭼﻬﺎﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﻌﺼﻮﻡ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ. 📚 ﺑﺤﺎﺭ ﺍلأﻧﻮﺍﺭ ﺝ۵۰ ﺹ۸ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۲۷٤هـق ﺩﺭ ﺭﺣﻠﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ. 📚 ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺳﺎﻣﺮﺍﺀ ﺝ۱ ص۲۳۹ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣَﺤﺮﻡ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻛﺴﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻭﻟﺎﺩﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﻟﺰﻣﺎﻥ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺑﺎﺭ ﺧﺪﻣﺖ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺸﺮّﻑ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ شهادت ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ «ﺳُﻔَﺮﺍ» ﺑﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﺍﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺣﻮﺍﺋﺞ ﺧﻮﺩ ﻧﺎیل ﻣﻰ ﺷﺪﻧﺪ. 📚 ﺭﻳﺎﺣﻴﻦ ﺍﻟﺸﺮﻳﻌﺔ ﺝ٤ ﺹ۱۵۰ ... https://eitaa.com/nashr110
نشر فضائل اهل بیت علیهم السلام
🔶 ۱۵شعبان #ولادت #حضرت_بقیة_الله عجل‌الله‌تعالی‌فرجه 🔶 🔸 قسمت دوم 🔸 ﺍﻟﻘﺎﺏ #حضرت_حجت ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ
🔶 ۱۵شعبان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه 🔶 🔸 قسمت سوم 🔸ﺍﻳّﺎﻡ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻭﻟﺎﺩﺕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﭘﺲ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺖ یک ﺷﺐ ﺍﺯ ﻭﻟﺎﺩﺕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ، ﻧﺴﻴﻢِ ﺧﺎﺩﻡ ﺧﺪﻣﺖ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﻋﻄﺴﻪ ﻛﺮﺩ. ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ : «ﻳَﺮحَمکَ الله» ﺳﭙﺲ ﻓﺮﻣﻮﺩ : «ﻋﻄﺴﻪ ﺗﺎ ﺳﻪ ﺭﻭﺯ ﺍﻣﺎﻥ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﺍﺳﺖ». 📚 کمال الدین ﺹ٤۳۰ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ۲۵ﺷﻌﺒﺎﻥ ﻫﻢ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. 📚 الغیبة (شیخ طوسی) ص۲۳۲ ﺳﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻭﻟﺎﺩﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﻋﺼﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ، ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺧﺎﺹّ ﻧﻤﺎﻳﺎﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ. 📚 ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺍﻟﺸﻬﻮﺭ ﺹ۱٤۷ 🔸 غیبت صغری در چهار تن از بزرگان به ترتیب وکیل و سفیر و امام زمان علیه السلام بودند، که خدمت آن حضرت می رسیدند و وکالت‌شان مورد تأیید آن حضرت بود، و پاسخ های امام علیه السلام در حاشیه نامه ها توسط نوّاب به دست مردم می رسید. البتّه غیر از این چهار نفر وکلای دیگری هم از طرف امام علیه السلام در بلاد مختلف بودند که به وسیله ی همین چهار بزرگوار امور مردم را به عرض امام زمان علیه السلام می رساندند و از سوی امام علیه السلام در امور آن ها توقیع هایی صادر شده بود. 📚 الغیبة (شیخ طوسی) ص۲۳۲ سفارت این چهار بزرگوار سفارت مطلق و تامّ بوده، ولی دیگران در موارد خاصّی سفارت داشتند، مانند ابو الحسن محمّد بن جعفر اسدی، احمد بن اسحاق اشعری، ابراهیم بن محمّد همدانی، احمد بن حمزة بن الیسع. 📚 ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺍﻟﺸﻬﻮﺭ ﺹ۱٤۷ نوّاب اربعه عبارتند از ابو عمرو عَمری، ابو جعفر بن سعید عَمری، ابو القاسم نوبختی، ابو الحسن . نائب اوّل عثمان بن سعید مورد اعتماد مردم و جلیل القدر و وکیل و علیه السلام نیز بود. 📚 الغیبة (شیخ طوسی) ص٤۱۵ او به امر امام علیه السلام متصدّی کفن و دفن علیه السلام گردید. 📚 المهدی علیه السلام ص۱۸۱ ؛ بحار الأنوار ج۵۱ ص۳٤٤ چون امام عسکری علیه السلام در محلّه عسکر سکونت داشتند و تماس با آن حضرت برای شیعیان مشکل بود، عثمان بن سعید چون بود، اموال را در ظرف های روغن می ریخت و به خدمت امام علیه السلام می بُرد. 📚 الغیبة (شیخ طوسی) ص۳۵۶ ؛ اعیان الشیعة ج۲ ص٤۸ بخش سوّم قُمی هنگامی که از علیه السلام پرسید : آقای من، گاهی غایب و گاهی حاضرم. وقتی هم که حضور دارم همیشه نمی توانم خدمت تان برسم. سخن چه کسی را بپذیرم و فرمان چه شخصی را اطاعت کنم ؟ حضرت فرمود : «این عَمرو عثمان بن سعید عَمری مورد اطمینان و امین است. آنچه به شما بگوید از من می گوید و آنچه به شما برساند از من می رساند». احمد بن اسحاق می گوید : پس از رحلت امام هادی علیه السلام نزد امام عسکری علیه السلام رفته همان گفته را تکرار کردم. آن حضرت مانند پدر بزرگوارشان فرمودند : «ابو عَمرو امین و مورد اطمینان امام گذشته و مورد اطمینان من در زندگی و پس از مرگ من است. آنچه به شما بگوید و آن چه به شما برساند از من می رساند». 📚 بحار الأنوار ج۵۱ ص۳٤٤ جناب عثمان بن سعید پس از علیه السلام به فرمان علیه السلام به وکالت و نیابت ادامه داد، و شیعیان مسائل خود را نزد او می بُردند و پاسخ امام علیه السلام توسط او به مردم می رسید. 📚 کمال الدین ص۵۱۰ نائب دوّم ابو جعفر محمّد بن عثمان بود و او نیز همچون پدر از بزرگان شیعه و در تقوی و عدالت و بزرگواری مورد اعتماد و احترام شیعیان بود. عثمان بن سعید پیش از وفات به فرمان امام عصر علیه السلام فرزند خود ابو جعفر بن عثمان را به جانشینی خود و نیابت امام علیه السلام معرّفی کرد. این در حالی بود که امام عسکری علیه السلام نسبت به او و پدرش اظهار اعتماد و اطمینان فرموده بود و شیعه بر و تقوی و اطاعت او اتّفاق داشتند. 📚 من لایحضره الفقیه ج۲ ص۵۲۰ پس از در گذشت نائب اوّل جناب عثمان بن سعید، توقیعی از جانب امام زمان علیه السلام در مورد وفات او و نیابت فرزندش محمّد صادر شد که ترجمه قسمتی از آن چنین است : «انا لله و انا الیه راجعون، در برابر فرمان خدا تسلیم و به قضای او راضی هستیم. پدرت سعادتمند زیست و پسندیده در گذشت. خداوند او را رحمت کند و به پیشوایان و سرورانش علیهم السلام ملحق سازد. از کمال سعادت پدرت بود که خداوند فرزندی چون تو را به او عنایت کرد که پس از او جانشین گردی، و در امورش قائم مقام او باشی و برایش طلب رحمت و آمرزش نمایی». 📚 الغیبة (شیخ طوسی) ص۳۶۳ ... https://eitaa.com/nashr110
🔶 ۱۵شعبان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه 🔶 🔸 قسمت چهارم از محمّد بن عثمان پرسیدند : صاحب الامر علیه السلام را دیده ای ؟ گفت : آری و آخرین ملاقاتم با او کنار بیت الله الحرام بود که می فرمود : «اللّهُمَّ أنجِز لی ما وَعَدتَنی» و نیز او را در مستجار نزدیک رُکن یمانی کعبه دیدم که می گفت : «اللّهُمَّ انتَقِم لی مِن أعدائی». 📚 الکنی و الألقاب ج۳ ص۲۶۷ این بزرگوار کتاب هایی در فقه تألیف کرده که مشتمل است بر آنچه از علیه السلام و از پدر خود شنیده بود. 📚 کمال الدین ص۵۰۳ برای خود قبری ترتیب داده بود و آن را با ساج پوشانده بود و روی آن آیاتی از کریم و اسامی علیهم السلام را نوشته بود. هر روز داخل آن می شد و یک جزء قرآن قرائت می کرد و بیرون می آمد. 📚 الغیبة (شیخ طوسی) ص۳۶۶ او پیش از مرگ از روز وفات خود خبر داد و در همان روز که خبر داده بود در گذشت. 📚 الغیبة (شیخ طوسی) ص۳۷۰ همچنین پیش از رحلت به شیعیان خبر داد که امام علیه السلام جناب ابو القاسم حسین بن روح نوبختی را برای سفارت و ارتباط با خود انتخاب فرموده اند و او قائم مقام من است و به او مراجعه کنید. 📚 الغیبة (شیخ طوسی) ص۳۷۲ او در سال ۳۰۵هـق رحلت فرمود. 📚 الغیبة (شیخ طوسی) ص۳۹۱ نائب سوّم جناب ابو القاسم نوبختی است، که نزد موافق و مخالف عظمت و بزرگی ویژه ای داشت، و به عقل و بینش و تقوی و فضیلت نزد عموم فرقه های مختلف مذهبی مشهور بود و در زمان نائب دوّم از جانب او متصدّی پاره ای از امور بود. با اینکه میان یاران نائب دوّم، جعفر بن احمد بن متیل از همه به او نزدیکتر بود، و حتّی در اواخر زندگی جناب محمّد بن عثمان، غذای منزل او را در منزل جعفر بن احمد بن متیل تهیّه می کردند، و در میان اصحاب احتمال نیابت و جانشینی بیشتر بود، امّا در آخرین ساعات زندگی جناب محمّد بن عثمان که جعفر بن احمد بالای سر او و حسین بن روح پایین پایش نشسته بود، به جعفر بن احمد رو کرد و فرمود : «مأمور شده ام که امور را به ابو القاسم حسین بن روح واگذار نمایم». جعفر بن احمد از جا بر خاست و دست حسین بن روح را گرفت و او را بالای سر محمّد بن عثمان نشاند و خود در پایین پای او نشست. 📚 الغیبة (شیخ طوسی) ص۳۹۳ در ۶شوال سال ۳۰۵هـق اوّلین توقیع از ناحیه مقدّسه علیه السلام برای او صادر شد که متن آن چنین بود : «ما او را می شناسیم، خداوند تمامی خیر و رضای خویش را به او بشناساند و به توفیق خود او را یاری نماید. از مکتوب او مطّلع شدیم و نسبت به او وثوق و اطمینان داریم. او را نزد ما مکان و منزلتی است که خشنودش می سازد. خداوند احسان خویش را به او بیفزاید که خدا ولی و توانا بر همه چیز است، و سپاس خدای را که شریکی ندارد و درود و سلام فراوان خداوند بر فرستاده او محمّد و بر خاندان او صلوات الله علیهم». از ابو سهل نوبختی صاحب تألیفات ـ که از متکلّمین بزرگ بغداد بود ـ پرسیدند : برای چه جناب ابو القاسم حسین بن روح به مقام نیابت نایل شد و شما نایل نشدید ؟ گفت : ائمه علیهم السلام داناترند و آنچه برگزینند شایسته تر و مناسب تر است، ولی من فردی هستم که با خصم برخورد و مناظره می کنم و اگر نائب امام علیه السلام بودم و مکان علیه السلام را می دانستم (چنان که ابو القاسم حسین بن روح به جهت نیابت می داند) و در گیر و دار بحث پیرامون امام علیه السلام با مخالفان در تنگنا قرار می گرفتم ممکن بود نتوانم خود را کنترل کنم و جای آن حضرت را افشا نمایم؛ ولی ابو القاسم اگر امام علیه السلام در زیر دامان او مخفی باشد و او را با آلات بُرنده تکّه تکّه نمایند دامان خود را از او بر نمی دارد و او را به دشمن نشان نخواهد داد. 📚 الغیبة (شیخ طوسی) ص۳۹۶ جناب ابو القاسم حسین بن روح حدود ۲۱سال مقام نیابت داشت. او قبل از وفات امور را به امر امام علیه السلام به ابو الحسن وا گذاشت، و در ماه شعبان سال ۳۲۶هـق درگذشت. آرامگاه او در است. 📚 بحار الأنوار ج۵۱ ص۳٤٤ نائب چهارم ابو الحسن سَمُری است که بر حسب الأمر حضرت صاحب الزمان علیه السلام به جناب حسین بن روح، امر نیابت بعد از او به ابو الحسن سَمُری واگذار شد. به فرموده بزرگان رجال، عظمت و جلالت قدر او محتاج به توصیف نیست. ابو الحسن سَمُری روزی به جمعی از مشایخ که نزد او بودند فرمود : «خداوند به شما در مصیبت علی بن بابویه قُمی اجر عنایت فرماید. در این ساعت او از دنیا رفت». آنان ساعت و روز و ماه را یاد داشت کردند، و ۱۷ یا ۱۸ روز بعد خبر رسید که همان ساعت قُمی در گذشته است. 📚 خروج و دو علامت از علاماتی هستند که هنگام ظهور امام عصر علیه السلام واقع می شوند. ... https://eitaa.com/nashr110
نشر فضائل اهل بیت علیهم السلام
🔶 ۱۵شعبان #ولادت #حضرت_بقیة_الله عجل‌الله‌تعالی‌فرجه 🔶 🔸 قسمت چهارم از محمّد بن عثمان پرسیدند : ص
🔶 ۱۵شعبان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه 🔶 🔸 قسمت پنجم 🔸 پایان غیبت صغری پیش از وفات علی بن محمّد سَمُری، گروهی از شیعیان نزد او گرد آمدند و پرسیدند : «پس از شما چه کسی جانشین شما خواهد بود» ؟ پاسخ داد : «من مأمور نشده ام که در این مورد به کسی وصیّت کنم. 📚 بحار الأنوار ج۵۱ ص۳۶۱ سپس توقیعی را که از سوی امام غایب علیه السلام در این باره صادر شده بود به شیعیان نشان داد. آنان از روی توقیع استنساخ کردند که مضمون آن چنین بود : «بسم الله الرّحمن الرّحیم، ای علی بن محمد سَمُری، خداوند در مصیبت تو پاداش برادرانت را عظیم دارد. تا شش روز دیگر از دنیا خواهی رفت. پس امور خویش را فراهم آور و به هیچ کس وصیّت مکن که پس از تو جانشین تو شود. واقع شد و ظهوری نخواهد بود تا آن گاه که خدای متعال فرمان دهد، که پس از مدّت طولانی و دل ها و پُر شدن زمین از است. به زودی افرادی نزد شیعیان من مدّعی مشاهده من می شوند. آگاه باشید که هر کس پیش از خروج و پیش از صیحه چنین ادّعایی نماید (یعنی ادّعای رؤیت به عنوان و نماید) و است وَ لا حَولَ وَ لا قُوَّةَ اِلا بِاللهِ العَلِیَّ العَظیم». 📚 الغیبة (شیخ طوسی) ص۳۹۶ روز ششم که مصادف با نیمه ی شعبان سال ۳۲۹هـق بود جناب ابو الحسن سَمُری در گذشت، و در خیابان خلنجی کنار نهر ابو عتاب در دفن گردید. 📚 احتجاج ج۲ ص۲۹۷ ؛ بحار الأنوار ج۵۱ ص۳۶۲ رَحِمَهُ الله از احتجاج مرحوم نقل می فرماید : هیچ یک از نائبان خاصّ علیه السلام جز با فرمان صریحی از جناب آن حضرت و تعیین و نصب و معرّفی نایب قبلی به نیابت قیام نکرد. شیعه نیز گفتار هیچ یک را نپذیرفت مگر بعد از بروز نشانه و معجزه ای به دست هر یک از آنان از طرف امام عصر علیه السلام که به‌راستی گفتار و درستی نیابت شان دلالت می کرد. 📚 به کتاب مکیال المکارم فی فضائل الدعاء للقائم علیه‌السلام و ترجمه آن مراجعه شود. 🔸 وظایف زمان غیبت کبری شیعیان و دوستان آن حضرت در زمان غیبت وظایفی دارند از جمله : ۱. قرائت در روز های جمعه، عید فطر، عید قربان، عید غدیر. ۲. زیارت آن حضرت در روز جمعه. ۳. برای ثبات و محکم ماندن اعتقادات خواندن این دعای شریف : «یا اللهُ، یا رَحمنُ، یا رَحیمُ، یا مُقَلَّبَ القُلُوبِ، ثَبَّت قَلبی عَلی دینِکَ». 📚 کمال الدین ص۳۵۲ ٤. از جا بر خاستن به احترام نام « » آن بزرگوار. ۵. به آن حضرت در مشکلات و گرفتاری ها. ۶. برای سلامتی و فرج وجود شریفش. ۷. قرائت این دعا که از خداوند می خواهیم آن حضرت را به ما بشناساند : «اللّهُمَّ عَرَّفنی نَفسَکَ فَاِنَّکَ اِن لَم تُعَرَّفنی نَفسَکَ لَم اَعرِف نَبِیَّکَ، اللّهُمَّ عَرَّفنی رَسُولَکَ فَاِنَّکَ اِن لَم تُعَرَّفنی رَسُولَکَ لَم اَعرِف حُجَّتَکَ، اللّهُمَّ عَرَّفنی حُجَّتَکَ فَاِنَّکَ اِن لَم تُعَرَّفنی حُجَّتَکَ ضَلَلتُ عَن دینی». 📚 کافی ج۱ ص۳۳۷ ۸. شرکت در مجالس منسوب به آن حضرت، مخصوصاً مجالس جدّ بزرگوارش حضرت علیه السلام. ۹. هدیه أعمال صالحه برای آن حضرت، مانند زیارت قبور مطهّر پدران بزرگوارش، قرائت و و عُمره و طواف. ۱۰. حقیقی از گناهان. ۱۱. متوجّه کردن مردم به آن حضرت. https://eitaa.com/nashr110
🔰🔰 🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸 علیها السلام ولادت آن حضرت در منوّره بوده است. در کتاب های مختلف، سنّ آن حضرت را سه سال، سه سال و شش ماه، چهار سال، و در برخی کتب متأخّر، سنّ آن حضرت را پنج سال، و حتّی هفت سال ذکر کرده اند. 📚 دائرة المعارف تشیّع ج۱ ص۷۷ البتّه در به چهار سالگی آن حضرت تصریح شده است. بنابر مشهور سنّ این عُلیا مخدّره سه سال و چند ماه بوده است. در بین اهل ولاء و حتّی در بعضی کتاب‌ها عنوان سه ساله برای آن حضرت مشهور شده است که اشکالی هم ندارد؛ زیرا وقتی در مورد سنّ کسی می گویند «سه ساله است یا چهار ساله» همیشه مرادشان این نیست که سه سال کامل یا چهار سال کامل دارد، بلکه حدّ تقریبی را بیان می کنند. بنابر آن چه در سنّ آن حضرت گفته شده، روز ولادت حضرت از ۵ الی ۲۸ شعبان محتمل است و قول قاطعی که به آن استناد شود وجود ندارد. بر همان اساس، سال ولادت یکی از سال های ۵٤ یا ۵۵ یا ۵۶ و یا ۵۷ قمری خواهد بود. البتّه به نظر می رسد قولی که به اطمینان نزدیک تر است، سه سال و شش ماه باشد؛ چه آن که در کتاب های قدیمی ، عنوانِ سه سال، و سه سال و چند ماه مشهور است. طبق آن، احتمال ولادت در پنجم شعبان سال ۵۷ قمری در مدینه طیّبه می رود. بر این اساس، می شود در آن ایّام برای بزرگداشت و پاسداشت این امانت سیّدالشهداء علیه السلام در ، مجلس جشن و سروری بر پا کرد و یاد او را گرامی داشت. 📚 کامل بهائی جزء۲ باب۲۵ فصل۳ ص۱۷۹ (در چاپ انتشارات مرتضوی ص۵۲۳) https://eitaa.com/nashr110