eitaa logo
نشر خوبی ها محمد مهدی
316 دنبال‌کننده
448 عکس
382 ویدیو
78 فایل
نشر خوبی ها
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم سلام علیکم السلام علیک یا امیرالمومنین علیه السلام سوره مبارکه ۴ آیه اول این سوره حشر می فرماید: ﴿سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّماوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ﴾, به معنای : از هر و نقص است، آغاز سُوَر قبل از سوره «حشر» نشان می‌دهد که این تسبیح،: اول با مصدر شروع شد بعد به فعل ماضی رسید, بعد به فعل مضارع رسید, بعد هم به امر ختم شد; ترتیب سُوَر این‌چنین است. سوره مبارکه «إسراء» با مصدر شروع شد: ﴿سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَی بِعَبْدِهِ لَیلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ﴾. سوره «حدید» و سوره «حشر» و سوره «صف» اینها با فعل ماضی یاد می‌شود که ﴿سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّماوَاتِ﴾ و مانند آن سوره مبارکه «جمعه» و «تغابن» که بعد از «صف» است با فعل مضارع شروع می‌شود: ﴿یسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّماوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ﴾ و آخرین سوره از مسبّحات شش‌گانه همین سوره «اعلیٰ» است که با امر شروع می‌شود که ﴿سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَی﴾ این نظم طبیعی و ادبی که : اول مصدر بعد فعل ماضی، بعد فعل مضارع، بعد امر در این شش سوره به تدریج محفوظ مانده است؛ الحمدلله‌رب‌العالمین کانال‌نشرخوبی‌ها🌹 https://eitaa.com/nashrekhobyhakashan
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم سلام علیکم السلام علیک یا امیرالمومنین علیه السلام سوره مبارکه ۵ ﴿سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّماوَاتِ﴾ یعنی آ‌نچه که در آسمان و زمین هستند خدا را می‌کنند. تسبیح و تنزیه، یک شعوری است؛ و یعنی : خدای سبحان را از هر نقص و عیب مبرّا دانستن. نقص و آن است که : موجودی ممکن است آن مقداری که دارد سالم باشد، ولی نسبت به مازاد ناقص باشد؛ مثلاً یک فرش دوازده متری برای اتاق پانزده متری ناقص است نه مَعیب؛ این فرش عیب ندارد؛ ولی دارد و عیب آن است که همان مقداری که دارد، فاسد و پوسیده است؛ نقص غیر از عیب است. تسبیح و تنزیه آن است که انسان ذات اقدس الهی را از هر نقص و عیبی مبرّا بداند؛ یعنی خداوند هر آنچه را که باید داشته باشد دارد و هر آنچه که دارد بی‌عیب است؛ هیچ کمالی فرض نمی‌شود که الله ‌تعالی فاقد آن کمال باشد و هیچ عیبی هم در محدوده کمال‌هایی که حضرت الله تعالی دارد وجود ندارد؛ هم کامل است و هم تام. عبارت از آن است که : انسان معتقد باشد در اصل هستی و کمالات هستی بی‌عیب و بی‌نقص است،. کسانی که خدای سبحان را تنزیه نمی‌کنند؛ یعنی معتقد به نزاهت خدای سبحان از عیب و نقص نیستند، قرآن کریم آنها را به صورت و مانند آن یاد می‌کند؛ الحمدلله‌رب‌العالمین کانال‌نشرخوبی‌ها🌹 https://eitaa.com/nashrekhobyhakashan
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم سلام علیکم السلام علیک یا امیرالمومنین علیه السلام سوره مبارکه ۶ خدای سبحان را می‌کند. پس تنزیه یعنی : مبرّا دانستن خدای سبحان از هر نقص و از هر عیب. تنزیه : تنزیه ، تنزیه ،. تنزیه ، تسبیح اعتقادی؛ نظیر توحید است. یعنی : کسی که معتقد به وحدانیت خدای سبحان است، مسبّح یعنی : کسی که معتقد به نزاهت خدای سبحان است. تسبیح قولی و فعلی هم نظیر توحید قولی و فعلی است. الحمدلله‌رب‌العالمین کانال‌نشرخوبی‌ها🌹 https://eitaa.com/nashrekhobyhakashan
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم سلام علیکم السلام علیک یا امیرالمومنین علیه السلام امنِ از خدای سبحان در حدّ خسرانِ نفس است که به کفر منتهی می‌شود و از خدای سبحان است. در سوره مبارکه «اعراف» آیه 99 که می فرماید ( فقط از مکر خدای سبحان در هستند ) سرّش این است: ﴿أَفَأَمِنُوا مَکْرَ اللّهِ فَلاَ یأْمَنُ مَکْرَ اللّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ﴾ امن این دو قِسم است: اولیای الهی هم در امان هستند، کفار هم احساس امن می‌کنند. اولیای الهی را خدای سبحان وعده امن داد و تأمین کرد فرمود: ﴿أَلاَ إِنَّ أَوْلِیاءَ اللَّهِ لاَ خَوْفٌ عَلَیهِمْ وَ لاَ هُمْ یحْزَنُونَ﴾[4] اما خودشان هم می‌نالند و هم غمگین هستند؛ ولی خدای سبحان وعده تأمینی داد. کفار هم احساس امن می‌کنند و می‌گویند کاری از خدای سبحان ـ معاذ الله ـ ساخته نیست: ﴿أَفَأَمِنُوا مَکْرَ اللّهِ فَلاَ یأْمَنُ مَکْرَ اللّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ﴾. در سوره مبارکه «یوسف» هم سخن از آن است که از خدای سبحان کفر است آیه 87 سوره «یوسف» این است که ﴿فَتَحَسَّسُوا مِن یوسُفَ وَ أَخِیهِ وَ لاَ تَیأَسُوا مِن رَّوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لاَ ییأَسُ مِن رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْکَافِرُونَ﴾. دو گروه خدای سبحان را نکرده‌اند و منزّه از هر و عیبی ندانستند؛ اما خدای سبحان را تنزیه می‌کند. الحمدلله‌رب‌العالمین کانال‌نشرخوبی‌ها🌹 https://eitaa.com/nashrekhobyhakashan