🌙مقام عنداللهی، سرّ و باطن روزه است 💠روزه براي اين است كه انسان به #تقوا برسد: ﴿لعلّكم تتقون﴾ [1]. و انسان باتقوا دو درجه دارد: يكي همان بهشتي كه در آن نعمتهاي فراوان موجود است:﴿إنّ المتقين في جنّاتٍ ونَهَرٍ﴾ [2] و اين براي لذايذ ظاهري است. يكي هم مقام عنداللهي شدن است﴿في مقعد صدقٍ عند مليكٍ مقتدر﴾ [3] در اين مرحله ديگر سخن از سيب و گلابي نيست. چون جنت و نهر، مأكولات و مشروبات از آنِ جسم و بدن اوست امّا لقاي حق براي روح اوست. اين سرّ و باطن #روزه است. 💠امام صادق (عليه السلام) فرمود:«للصائم فرحتان، فرحة عند إفطاره وفرحةعند لقاء الله» [4] روزه دار دو وقت خوشحال است؛ يكي هنگام افطار و ديگري هنگام ملاقات با پروردگار. و در جاي ديگر مي فرمايد:«للصائم فرحتان حين يفطر وحين يلقى ربّه عزّ وجلّ» [5]. روزه دار در بعضي دعاها از خداوند، جمال تام مي خواهد:«اللّهم إنّى أسألك من جمالك بأجمله وكلّ جمالك جميل» [6]. 💠حيف است كه انسان به خودش و به غير خدا و به هر آنچه كه متغيّر است، دل ببندد؛ زيرا هر چه غير خداست، در معرض زوال و تغيير است و نمي تواند جزاي انسان باشد؛ جزاي روزه دار، لقاي حق است. 💠 به ما گفته اند، جمال مطلق را در سحرهاي ماه مبارك رمضان، بخواهيد. چه مقام بلندي براي انسان ميسور بود كه به ما گفته اند: بگوييد: «اللّهم إنّى أسألك من نورك بأنْوره وكلّ نورك نيّر» اين ادعيه را در ماه مبارك رمضان به ما آموختند براي اينكه انسان #روزه_دار، لايق چنين سخن گفتن است و اين دهان مي تواند بگويد:«اللّهم إنّى أسألك من جلالك بأجلّه وكلّ جلالك جليل» [7]. 💠سخن از حور و غلمان، سيب و گلابي و جنّات و نهر نيست؛ بلكه سخن از كمالات معنوي است و اين مقام براي انسان وجود دارد، اگر اين مقامات براي ما نبود، دستور خواندن اين دعاها را نمي دادند. پس مي شود به آن مقام رسيد. 💠روايت لطيفي را #مرحوم_كليني از امام هفتم (سلام الله‌عليه) نقل فرموده، كه حضرت فرمود:«إنّ أبدانكم ليس لها ثمن إلاّ الجنّة، فلا تبيعوها بغيرها» [8] بدن شما به اندازه بهشت مي ارزد؛ آن را به غير بهشت نفروشيد كه ضرر خواهيد كرد. مرحوم #محقق_داماد مي فرمايد: اين روايت ناظر به آن است كه روحتان فوق بهشت است. 💠روح را بايد به «جنّة اللّقاء» بدهيد. روحتان بايستي به ﴿عند مليكٍ مقتدر﴾ برسد و بهترين راه براي عنداللهي شدن روزه گرفتن است [9]. باطن روزه به صورت لقاي خدا ظهور مي كند و براي انسان، همتي بالاتر از لقاي حق فرض ندارد. چون انسان موجودي ابدي است كه هرگز از بين نمي رود، بلكه در نهايت از عالَمي به عالَم ديگر منتقل مي شود. و اگر باطن روزه نصيب او شد، پيوسته در محضر حق است. 🔸[1] ـ سورهٴ بقره، آيهٴ 183. 🔸[2] ـ سورهٴ قمر، آيهٴ 54. 🔸[3] ـ سورهٴ قمر، آيهٴ 55. 🔸[4] ـ وسائل الشيعه، ج 10، ص 403. 🔸[5] ـ روضة المتقين، ج 3، ص 226؛ وسائل الشيعه، ج 10، ص 400. 🔸[6] ـ مفاتيح الجنان، دعاي سحر. 🔸[7] ـ همان. 🔸[8] ـ كافي، ج 1، ص 19، ح 12. 🔸[9] ـ تعليقه ميرداماد بر اصول كافي #حکمت_عبادات #آیت_الله_جوادی_آملی 🏬 لینک خرید کتاب : goo.gl/dViNSF 📱 @nashresrair 🌐 www.nashresra.ir ◀️ ارتباط با ما: @nashresra_ad