🔺جلسه افتتاحیه موسسه فرهنگی موعود غدیر شنبه ۳۱ شهریور، ساعت ۱۰ تا ۱۲ حسب اطلاع مدیریت محترم موسسه ضیافت جلسه محدود است.

میلاد با سعادت رسول اکرم (ص) و امام صادق (ع) مبارک باد! @nasirigilani_ir

✳️ دشمنان خود را کوچک و خُرد نشماریم! خبر شهادت جمعی از فرماندهان حزب الله مایه تاثر و تالم شد. خداوند آنان را با شهیدان کربلا محشور فرماید! متاسفانه قبل و پس از شهادت اسماعیل هنیه، صهیونیست های سفاک خسارت های تلخ و گزنده ای را متوجه جبهه مقاومت ساخته اند. در برابر، هیچ ضربه قابل توجهی متوجه جبهه مخالف نشده است. درست است که دشمن اخبار ضربات مقاومت را پنهان می کند، اما با این حال خسارت آنان در برابر خسارات جبهه مقاومت قابل مقایسه نیست. پیوسته می شنویم که ساکنان خبیث اسرائیل در حال شادمانی اند و جمعیت انقلابی و شیعه در گوشه و کنار دنیا دچار حزن و تالم! از دست دادن هر یک از فرماندهان و سرداران در هر کشوری خسارت بزرگ محسوب می گردد؛ زیرا برای تربیت آنان و رسیدن به قله فرماندهی سال ها تلاش و تکاپو انجام گرفته و تجربه ها اندوخته شده است، اما متاسفانه ما آن چنان که باید آن را خسارت تلقی نمی کنیم! آیا کسی توانست جای خالی شهید فخری زاده و شهید قاسم سلیمانی را پر کند؟! به رغم گستردگی حملات اسرائیل به ماشین، مقر و مراکز اجتماع فرماندهان بزرگ در چند ماه گذشته، چرا باید بیش از ده تن از تاثیرگذارترین فرماندهان حزب الله در یک ساختمان جمع شوند؟! چرا کسی پاسخگوی این همه غفلت نیست؟! حسب گزارش ها موساد برای انفجار پیجرها و بیسیم ها در قالب شرکت صوری و ... سال ها وقت گذاشته است. همان طور که برای ترور شگفت آور شهید فخری زاده که بدون دخالت هیچ نیروی انسانی انجام شد، چند سال شبانه روز سرمایه گذاری کرد. هنوز همه جوانب ترور شهید هنیه در قلب تهران آشکار نشده است! چرا دشمنان را کوچک و ناچیز می انگاریم؟! قرآن تاکید می کند که دشمنان شما لحظه ای از شما غفلت ندارند: «وَإِذَا كُنْتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلَاةَ فَلْتَقُمْ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذَا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِنْ وَرَائِكُمْ وَلْتَأْتِ طَائِفَةٌ أُخْرَى لَمْ يُصَلُّوا فَلْيُصَلُّوا مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَأَسْلِحَتَهُمْ وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَأَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُمْ مَيْلَةً وَاحِدَةً وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِنْ كَانَ بِكُمْ أَذًى مِنْ مَطَرٍ أَوْ كُنْتُمْ مَرْضَى أَنْ تَضَعُوا أَسْلِحَتَكُمْ وَخُذُوا حِذْرَكُمْ إِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُهِينًا؛ و چون تو در ميانشان باشى و برايشان اقامه نماز كنى ، بايد كه گروهى از آنها با تو به نماز بايستند و سلاحهاى خويش بردارند . و چون سجده به پايان بردند برابر دشمن شوند تا گروه ديگر كه نماز نخوانده‌اند بيايند و با تو نماز بخوانند . آنان نيز هوشيار باشند و سلاحهاى خويش بگيرند . زيرا كافران دوست دارند كه شما از سلاحها و متاع خود غافل شويد تا يكباره بر شما بتازند . و گناهى مرتكب نشده‌ايد هر گاه از باران در رنج بوديد يا بيمار بوديد سلاحهاى خويش بگذاريد ، ولى هوشيارانه مواظب دشمن باشيد . هرآينه خدا براى كافران عذابى خواركننده آماده ساخته است.» (نساء، 102) آیا این رخدادهای تلخ نباید هوشیاری جبهه مقاومت را ده ها برابر سازد؟! صبح صادق شنبه سی و یکم شهریورماه ۱۴۰۳ همزمان با ولادت با سعادت پیامبر اکرم و امام صادق (علیهما آلاف التحیه و الثناء) @nasirigilani_ir

📣سخنرانی آیت الله نصیری در مراسم افتتاحیه مجموعه فرهنگی موعود غدیر موضوع: عبادت پیامبر رحمت صلی الله علیه و آله ودلسوزی آن حضرت در هدایت خلق ◀️ مجموعه فرهنگی موعود غدیر خم 🖼موسسه آسمان مهر منجی↙️ 🆔 @Baranetrat ┄┅┅❅♥️❅┅┅┄

خارج فقه جلسه 1256 (اول مهر 1403) آغاز سال تحصیلی 1403 – 1404 23- بَابُ حُكْمِ مَنْ زَنَى فِي الْيَوْمِ مِرَاراً 34374- 1- «2» مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ جَمِيعاً عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الرَّجُلِ يَزْنِي فِي الْيَوْمِ الْوَاحِدِ مِرَاراً كَثِيرَةً قَالَ فَقَالَ إِنْ زَنَى بِامْرَأَةٍ وَاحِدَةٍ كَذَا وَ كَذَا مَرَّةً فَإِنَّمَا عَلَيْهِ حَدٌّ وَاحِدٌ فَإِنْ هُوَ زَنَى بِنِسْوَةٍ شَتَّى فِي يَوْمٍ وَاحِدٍ وَ فِي سَاعَةٍ وَاحِدَةٍ فَإِنَّ عَلَيْهِ فِي كُلِّ امْرَأَةٍ فَجَرَ بِهَا حَدّاً. در روایت شیخ صدوق به جای «واو» «او» آمده است که معنای آن این است که ساعت واحد در حکم نقشی ندارد. وَ رَوَاهُ الشَّيْخُ بِإِسْنَادِهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ «3» وَ رَوَاهُ الصَّدُوقُ بِإِسْنَادِهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ «4» تخریج: کافی، ج 7، ص 196 «باب الرجل يزوج أمته ثم يقع عليها|196| من لا یحضر، ج 4، ص 30 « كيفية إجراء الرجم .|30| « 5015 وروى علي بن أبي حمزة ، عن أبي بصير عن أبي جعفر ( عليه السلام ) قال : " سألته عن الرجل يزنى في اليوم الواحد مرارا ، قال : إن زنى بامرأة واحدة كذا كذا مرة فإنما عليه حد واحد ، وإن هو زنى بنساء شتى في يوم واحد أو في ساعة واحدة فإن عليه في كل امرأة فجر بها حدا " ( 2 ) . تهذیب، ج 10، ص 37. كتاب الحدود 1 باب حدود الزنى|2| سند: موثقه دو طریق: یک؛ مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى (العطار)، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ (ابن عیسی الاشعری) عَنِ (الحسن) ابْنِ مَحْبُوبٍ (من اصحاب الاجماع) عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ (البطائنی) (واقفی) عَنْ (یحیی) أَبِي بَصِيرٍ (الاسدی) دو؛ مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى (العطار)، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ (ابن عیسی الاشعری) عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ (واقفی) عَنْ (یحیی) أَبِي بَصِيرٍ (الاسدی) محل بحث: زنای غیر محصن با فرض تعدد در یک روز و عدم تخلل حد در مساله سه دیدگاه وجود دارد: دیدگاه اول: در هر صورت حد یک بار جاری می شود. ادله: یک؛ ظاهر آیه شریفه «الزَّانِيَةُ وَالزَّانِي فَاجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا مِئَةَ جَلْدَةٍ» موضوع جلد زنا است و در آن قید مره یا تکرار نیامده است. اشکال: اگر چنین است پس با تکرار زنا در دو یا چند روز هم باید یک حد جاری شود، در حالی که کسی قائل به این نظر نیست. دو؛ برائت از حد بیش از یک مورد. قدر متیقن یک حد است و در مورد بیشتر شک داریم، اصل برائت ذمه می گوید که یک حد بیشتر لازم نیست. اشکال: اصل در جایی است که دلیل نباشد. الاصل دلیل حیث لا دلیل علیه و در محل بحث دلیل داریم. سه؛ اصل در حدود بر تخفیف است. مع ابتناء الحدود على التخفيف ولذا تدرء بالشبهة اشکال؛ اصل در جایی است که دلیل نباشد. چهار؛ تحقق تکرار با شهود ولوج و خروج دشوار است. اشکال؛ فرض بحث در جایی است که زنا با همه لوازم آن محقق شده است. پنج؛ زنا مثل حدث و خبث است که با تکرار آن یک وضو و یک غسل لازم است. اشکال؛ با این فرض آیا با تکرار زنا در دو یا چند روز حد تکرار نمی شود؟! میان حدث، خبث و تناول طعام در ماه مبارک با مورد زنا تفاوت است: با تحقق یک حدث اکبر روح دچار تاریکی اکبر می شود و نیاز به غسل دارد و با تکرار حدث دیگر افزودن بر حدث یا تکرار سبب معنا ندارد؛ زیرا با همان یک بار حدث مسبب یعنی غسل لازم شده است. در باره حدث اصغر یا تناول غذا هم همین قادع جاری است. در این دست از موارد دیگر تکرار سبب معنا ندارد. نظیر سوزاندن یک خانه یا کشتن یک فرد است که دیگر تکرار در آن معنا ندارد. اما زنا چنین نیست؛ هر زنا یک گناه و جرم محسوب می شود که باید با پیامدهایی در دنیا و آخرت همراه باشد؛ یعنی هر زنا یک سبب و عقوبت در آخرت و حد در دنیا پیامد و مسبب مستقل آن است. زنا از این جهت نظیر تخریب کردن بخش هایی از یک خانه و زخمی کردن بخش هایی از بدن یک فرد طی مراحل مختلف است. شش؛ اجماع اشکال: با وجود مخالفت شیخ صدوق و اسکافی چگونه اجماع منعقد می شود؟! دیدگاه دوم: تردید و توقف (آیت الله گلپایگانی) در صورتی که ندانیم موضوع حکم از نوع صرف الوجود یا طبیعت ساری است، اصل برائت جاری می شود. 👇👇👇

دیدگاه سوم: اگر با یک زن باشد، یک حد و اگر دو یا چند زن باشد، به تعداد آن زنان حد تکرار می شود. (شیخ صدوق و اسکافی) ادله: دلیل اول: روایت امام باقر (ع) اشکال: روایت دچار ضعف سند است به خاطر علی بن ابی حمزه بطائنی که از جمله سران واقفیه است. پاسخ: یک؛ روایت طبق نظریه تصحیح ضعیف نیست؛ زیرا: 1. بازتاب آن در سه کتاب از کتب اربعه دلیل اعتبار آن است. 2. در متن سند بزرگانی از جمله حسن بن محبوب وجود دارد و نقل اجلاء دلیل بر اعتباریک روایت است. 3. انحراف اعتقادی بطائنی دلیل بر رد همه منقولات او نیست. برخی می گویند: «ضعف سند آن به خاطر عمل اصحاب قابل تدارک است.» «ألا ترى عمل الأصحاب بالخبر المعروف ( على اليد ما أخذت حتى تؤدي ) مع ضعف السند ، وحكي عن بعض الأكابر أن الراوي فيه أبو هريرة» (جامع المدارک) این راه حل قابل دفاع نیست؛ زیرا عموم فقهاء به این روایت عمل کرده اند. دلیل دوم: رابطه میان موضوع و حکم رابطه سبب و مسبب است که با تحقق سبب مسبب به دنبال آن می آید. در محل بحث زنا سبب و جریان حد مسبب است و از این جهت با تکرار زنا باید حد تکرار شود. از این قاعده طبق نظر معصوم در مواردی که زنا با یک زن اتفاق افتاده خارج شده است و در موارد تکرر قاعده پابر جا می ماند. بلکه می توان گفت که با تکرار زنا در مورد یک زن آن هم در یک روز، عملا تعدد سبب اتفاق نیافتاده است. این دیدگاه از هر جهت قابل دفاع است. @nasirigilani_ir

به لطف الهی فایل متن درس خارج فقه و خارج تفسیر استاد مربوط به سال تحصیلی 1403 - 1404 آماده و در اختیار فضلای شرکت کننده در دروس ایشان قرار گرفت. از این پس شرکت کنندگان در دروس استاد می توانند از طریق این دو متن، مباحث استاد را پیش از درس به عنوان پیش مطالعه و به هنگام درس به عنوان متن درسی پیگیری فرمایند.

همصدا با تعطیلی حوزه های علمیه در اعتراض به شهادت مظلومانه جمع زیادی از شیعیان در لبنان، دروس استاد نصیری فردا برگزار نمی گردد. @nasirigilani_ir

✳️ #پاسخ_به_پرسش_ها پرسش در باره میزان و محدوده #جواز_دیدن_بدن_زن_به_هنگام_ازدواج سلام علیکم؛ خواستگاری یکی از زمانی هایی است که انسان برای انتخاب همسر و همراه آینده خود ناگریز از نگاه و صحبت با نامحرم می شود، بنابراین باید در این هنگام به نفس خود مسلط بوده و از حد و حدود آشنایی و روابط قبل از ازدواج آگاه باشد. فقها و علمای دینی برای نگاه به نامحرم در جلسات خواستگاری چهار شرط را بیان کرده اند، اول اینکه به قصد لذت و ريبه نباشد، دوم براى آگاهى از وضع جسمانى او باشد، سوم مانعى از ازدواج در ميان نباشد و آخر اینکه احتمال بدهد كه دختر او را رد نمى كند. اما نگاه کردن به دختر در زمان خواستگاری تا چه حدی مجاز و شرعی است؟ پاسخ: علیکم السلام مرحوم شیخ حر عاملی در کتاب شریف وسایل الشیعه جلد بیستم (ص 87 – 91) در باب « انه يجوز للرجل النظر إلى وجه امرأة يريد تزويجها ويديها وشعرها ومحاسنها قاعدة وقائمة وأن يتأملها بغير تلذذ ، وكراهة مشيها بين يديه وكذا الأمة التي يريد شراءها» سیزده روایت در این زمینه آورده که به استثنای روایت ششم که تا حدودی دور از موضوع است، همه آنها به یکصدا بر جواز نه تنها نگاه کردن و بلکه برانداز کردن زن هنگام ازدواج تاکید دارند. ابتدا روایات را مرور می کنیم: وسائل الشيعة ( آل البيت ) - الحر العاملي - ج 20 - ص 87 - 91 36 - باب انه يجوز للرجل النظر إلى وجه امرأة يريد تزويجها ويديها وشعرها ومحاسنها قاعدة وقائمة وأن يتأملها بغير تلذذ ، وكراهة مشيها بين يديه وكذا الأمة التي يريد شراءها ( 25100 ) 1 - محمد بن يعقوب ، عن علي بن إبراهيم ، عن أبيه ، عن ابن أبي عمير ، عن أبي أيوب الخراز ( 1 ) ، عن محمد بن مسلم قال : سألت أبا جعفر ( عليه السلام ) عن الرجل يريد أن يتزوج المرأة أينظر إليها ؟ قال : نعم ، إنما يشتريها بأغلى الثمن . ( 25101 ) 2 - وعنه ، عن أبيه ، عن محمد بن أبي عمير ، عن هشام بن سالم وحماد بن عثمان وحفص بن البختري كلهم عن أبي عبد الله ( عليه السلام ) قال : لا بأس بأن ينظر إلى وجهها ومعاصمها إذا أراد أن يتزوجها . ( 25102 ) 3 - وعن أبي علي الأشعري ، عن محمد بن عبد الجبار ، عن صفوان ، عن ابن مسكان ، عن الحسن بن السري قال : قلت لأبي عبد الله ( عليه السلام ) : الرجل يريد أن يتزوج المرأة ، يتأملها وينظر إلى خلفها وإلى وجهها ؟ قال : نعم لا بأس أن ينظر الرجل إلى المرأة إذا أراد أن يتزوجها ، ينظر إلى خلقها وإلى وجهها . ( 25103 ) 4 - وعن الحسين بن محمد ، عن معلى بن محمد ، عن بعض أصحابنا ، عن أبان بن عثمان ، عن الحسن بن السرى ، عن أبي عبد الله ( عليه السلام ) أنه سأله عن الرجل ، ينظر إلى المرأة قبل أن يتزوجها ؟ قال : نعم فلم ، يعطى ماله ؟ ! ( 25104 ) 5 - وعن عدة من أصحابنا ، عن أحمد بن محمد بن خالد ، عن أبيه ، عن عبد الله بن الفضل ، عن أبيه ، عن رجل ، عن أبي عبد الله ( عليه السلام ) ، قال : قلت : أينظر الرحل إلى المرأة يريد تزويجها فينظر إلى شعرها ومحاسنها ؟ قال : لا بأس بذلك إذا لم يكن متلذذا . ( 25105 ) 6 - وعنهم ، عن أحمد بن محمد بن عيسى ، عن علي بن الحكم ، عن زرعة بن محمد قال : كان رجل بالمدينة له جارية نفيسة فوقعت في قلب رجل وأعجب بها ، فشكى ذلك إلى أبي عبد الله ( عليه السلام ) ، فقال له : تعرض لرؤيتها وكلما رأيتها فقل : أسأل الله من فضله الحديث ، وفيه أنه فعل ذلك فعرض لسيد الجارية بسفر وأراد ان يودعها عند ذلك الرجل فأبى فباعه إياها . ک ( 25106 ) 7 - محمد بن الحسن بإسناده عن أحمد بن محمد بن عيسى ، عن الهيثم بن أبي مسروق النهدي ، عن الحكم بن مسكين ، عن عبد الله بن سنان قال : قلت لأبي عبد الله ( عليه السلام ) : الرجل يريد أن يتزوج المرأة أينظر إلى شعرها ؟ فقال : نعم إنما يريد أن يشتريها بأغلى الثمن . ورواه الصدوق بإسناده عن عبد الله بن سنان مثله ( 1 ) . ( 25107 ) 8 - وعنه ، عن محمد بن يحيى ، عن غياث بن إبراهيم ، عن جعفر ، عن أبيه ، عن علي ( عليهم السلام ) في رجل ينظر إلى محاسن امرأة يريد أن يتزوجها ، قال : لا بأس إنما هو مستام فإن يقض أمر يكون . ( 25108 ) 9 - وبإسناده عن الحسن بن محبوب ، عن داود بن أبي يزيد العطار ، عن بعض أصحابنا قال : قال أبو عبد الله ( عليه السلام ) : إياكم والنظر فإنه سهم من سهام إبليس وقال : لا بأس بالنظر إلى ما وصفت الثياب . أقول : هذا مخصوص بمن يريد تزويجها وقد أورده الشيخ في هذا الباب . ( 25109 ) 10 - وباسناده عن علي بن الحسن ، عن محمد بن الوليد ومحسن بن أحمد جميعا ، عن يونس بن يعقوب قال : سألت أبا عبد الله ( عليه السلام ) عن الرجل يريد أن يتزوج المرأة وأحب ان ينظر إليها ؟ قال : تحتجز ثم لتقعد وليدخل فلينظر قال : قلت : تقوم حتى ينظر إليها ؟ قال : نعم ، قلت : فتمشي بين يديه ؟ قال : ما أحب أن تفعل . 👇👇👇

( 25110 ) 11 - محمد بن علي بن الحسين في ( العلل ) عن أبيه ، عن سعد ، عن أحمد بن محمد ، عن البزنطي ، عن يونس بن يعقوب قال : قلت لأبي عبد الله ( عليه السلام ) : الرجل يريد أن يتزوج المرأة ، يجوز له أن ينظر إليها ؟ قال : نعم وترقق له الثياب لأنه يريد أن يشتريها بأغلى الثمن . ( 25111 ) 12 - عبد الله بن جعفر في ( قرب الإسناد ) : عن هارون بن مسلم ، عن مسعدة ابن اليسع الباهلي ، عن أبي عبد الله ( عليه السلام ) ( قال ) ( 1 ) : لا بأس أن ينظر الرجل إلى محاسن المرأة قبل أن يتزوجها فإنما هو مستام ، فإن يقض أمر يكن . ( 25112 ) 13 - محمد بن الحسين الرضي في ( المجازات النبوية ) عنه ( عليه السلام ) أنه قال للمغيرة بن شعبة وقد خطب امرأة : لو نظرت إليها فإنه أحرى أن يودم ( 1 ) بينكما . أقول : وتقدم أيضا ما يدل على جواز النظر إلى أمة يريد شراءها في بيع الحيوان ( 2 ) . نکات برگرفته از روایات باب: نکته اول: همه روایات بدون مخالفت حتی یک روایت بر اصل جواز نگاه و برانداز کردن زن هنگامی که شخص قصد ازدواج با او دارد را مورد تایید قرار می دهند. نکته دوم: بر اساس آن چه که در این روایات آمده است، اجازه برانداز کردن زن هنگام ازدواج به رغم آن که شرع هر گونه نگاه کردن مردان به زنان را حتی به وجه و کفین محدود کرده و آن را مشروط به عدم تلذذ دانسته، دو حکمت اساسی دارد: یک؛ مرد قرار است هزینه گزافی در برابر ازدواج بپردازد که مراد پذیرفتن تبعات مالی ازدواج همچون مهر و طلاق است؛ زیرا اگر پس از ازدواج به هر دلیل از زوجه خوشش نیاید و بخواهد از او جدا شود، اگر پیش از همبستری باشد، باید نصف مهر و اگر پس از همبستری باشد، باید تمام مهر را بپردازد. روایات ذیل ناظر به این نکته اند: روایت اول «إنما يشتريها بأغلى الثمن» روایت چهارم «نعم فلم ، يعطى ماله» روایت هفتم «نعم إنما يريد أن يشتريها بأغلى الثمن» روایت هشتم «إنما هو مستام فإن يقض أمر يكون» روایت یازدهم « لأنه يريد أن يشتريها بأغلى الثمن» روایت دوازدهم «فإنما هو مستام ، فإن يقض أمر يكن» دو؛ قرآن از ازدواج با عنوان میثاق غلیظ یاد کرده است: « وَكَيْفَ تَأْخُذُونَهُ وَقَدْ أَفْضَى بَعْضُكُمْ إِلَى بَعْضٍ وَأَخَذْنَ مِنْكُمْ مِيثَاقًا غَلِيظًا» (نساء، 21 ) بدون تردید می توان از ازدواج به عنوان مهم ترین، محکم ترین و طولانی ترین پیوند انسانی نام برد که از لحظه خواندن صیغه ازدواج شکل گرفته و تا پایان حیات استمرار می یابد. با چنین اهمیتی حکم جواز به برانداز کردن اندام زن به هنگام ازدواج بسیار حکیمانه خواهد بود؛ زیرا هر گونه احتمال آسیب دیدن این پیوند در مراحل پسین به بهانه وجود نشانه هایی از عیب جسمانی یا نازیبایی های زن حداقل به میزان قابل رؤیت برطرف می گردد. این امر در روایت سیزدهم بازتاب یافته است: « لو نظرت إليها فإنه أحرى أن يودم بينكما» به تعبیر صاحب جواهر مرد «مریدٌ للألفة الدائمة و المودة المستمرة» است. نکته سوم: موارد استثنا به صورت های ذیل در این روایات آمده است: در شماری از روایات جواز رؤیت به صورت اطلاق و بدون ذکر موارد آمده است؛ نظیر روایت اول و چهارم. در شماری دیگر موارد و مصادیق جواز رؤیت به وضوح آمده است؛ نظیر روایت دوم، سوم، پنجم و هفتم که در آنها دیدن چهره و موهای زن استثنا شده است. در شماری از روایات بدون ذکر آشکار مصادیق، رؤیت «محاسن» «معاصم» و «خلقت» اجازه داده شده است. روایات دوم، سوم و پنجم چنین اند. در این که دقیقا مراد از این عناوین چیست، میان فقیهان اختلاف است. عموماً محاسن و معاصم را به گردن و ساق پا معنا کرده اند. در این که محاسن شامل گردن و بالای سینه شود شواهدی وجود دارد، اما در شمول آن نسبت به ساق پا تردید جدی وجود دارد. در برخی از روایات «ما وصفت الثياب» (روایت نهم) و « وترقق له الثياب» (روایت یازدهم) استفاده شده است. از این دو تعبیر می توان استفاده کرد که زن به هنگام ازدواج می تواند لباس نازکی که بدن و حجم آن را آشکار می سازد، بپوشد تا مرد از چند و چون و حجم بدن او آگاه شود. پیداست با چنین لباسی لزوماً خود بدن رؤیت نمی شود، بلکه جوانبی از آن از ورای لباس آشکار می گردد. چنان که در روایت دهم آمده است شارع هم چنان رعایت پوشش زن در این حالت و تنها ایستادن او و نه راه رفتن زن را مورد توجه قرار داده است. با توجه به آن شارع نسبت به تستر و تحفظ زن و حجاب و پوشش او تاکید فراوان دارد و از این جهت هر گونه نگاه به ریبه به زنان را حرام می داند، و با عنایت به آن که آشکار شدن فراتر از حد گردن زن از این روایات قابل استفاده نیست، جواز رؤیت منحصر به چهره، مو، گردن و بالای سینه خواهد بود و جواز رؤیت بیشتر از آن به اقتضای اصل حرمت نظر، قابل استفاده نیست. نیز جواز نگریستن زن از ورای لباسی نازک و لباس که حجم بدن را آشکار سازد، قابل استفاده است. 👇👇👇