. #وفات_ام_المؤمنین #حضرت_خدیجه از لسان نبی اکرم با دخترشان سلام الله علیهما دخترم مادرت سفارش کرد که عبایم شود کفن به تنش هم عبا را بر او بپوشانم هم کفن از بهشت بر بدنش اینکه گریه ندارد ای گل من حال گویم ز غصه و محنش او خودش گریه کرد بهر حسین که شود گرد و خاکها کفنش گریه کن بر حسین وقتی که میشود پاره پاره پیرهنش خنجری با گلو شود درگیر میکشد طول دست و پا زدنش 🔸شاعر: #محمود_اسدی ___________ 🔹

. #شب_پنجم_محرم #استاد_حیدرزاده اگر که رعیت ارباب رعیت حسن است بدست سینه زنان برگ دعوت حسن است بساط گریه ی هیئت ز برکت حسن است تمام ماه مُحرم روایت حسن است حُسینیه حَسنیه ست خانه ی دل ماست مقام صلحِ حسن همطراز عاشوراست سپرده دست حسینش اگر پسرهارا برای معرکه نذر کرده سرهارا .. چه بهتر است نبندند این گذرهارا که شرمسار نسازند خون جگرهارا به دست های عقیله ست دست عبدالله امیدِ کُل قبیله ست دست عبدلله .. به سن و سالِ کمش غیرت حسن دارد خلاصه ای ز کراماتِ پنج تن دارد .. عجیب حال و هوایی جمل شکن دارد کفن برای چه وقتی ؟ که پیرهن دارد نگاه میکند از تل تمام قائله را شنیده از سوی میدان صدای هلهله را دوید و دید به مقتل سروصدا مانده عموی بی کفنش زیر دست و پا مانده هزارو نهصد و پنجاه زخم جا مانده چقدر میزند اورا سنان وامانده ... عموش در ته گودال پاره پاره تن شده است برای غارت پیراهنش بزن بزن شده است کسی نشسته به سینه که خنجری بکِشد به قصد قرب به رگ های حنجری بکِشد درست در جلویِ چشم خواهری بکشد نشد حسین ، نفس های آخری بکِشد شاعر : #سید_پوریا_هاشمی #شعر_دوم حرامیان بی حیا چند نفر به یک نفر ؟ عمو فتاده از نوا چند نفر به یک نفر ؟ نفس کشیدنِ عمو حسینِ من سخت شده نیزه به حلقش شده جا چند نفر به یک نفر ؟ شاعر : #محمود_اسدی 👇

معصومه،نور چشم عزیز پیمبرم اخت الرضا و دختر موسی بن جعفرم هر چند در کتاب خدا نیست نام من اما قسم به فاطمه،برتر ز هاجرم گر قبر فاطمه ز نظرها نهان شده پیدا بود به قم،که من از نسل کوثرم از بس که داغدیده ام،افتادم از نفس عمرم به سر رسید و شده روز آخرم نام رضا بود به لب و نامه اش به بر دارم به سینه آتش هجر برادرم از هجر سوخت سینه ام،اما لگد نخورد وز سینه آه می کشم ای وای مادرم میسوخت در ز آتش و،زهرا به پشت در هر لحظه یاد سینه و مسمار آن درم دیگر نخورده است به دیوار صورتم از ضربه ای کبود نگشته است منظرم گل ریختند بر سر من اهل قم؛دگر چون شامیان کسی نزده سنگ بر سرم بگذاشت خصم داغ عزیزان به قلب من اما نبود چشم کسی سمت معجرم با معرفت هر آنکه بیاید زیارتم شائق بگو؛شفیعه ی او روز محشرم 🔸شاعر: #محمود_اسدی ______________________

#حضرت_زهرا #مرثیه_حضرت_زهرا بنشین تا که بگویم غم دلبر سخت است دخترم حرف جدایی دم آخر سخت است من دگر رفتنی ام،بانوی این خانه تویی خانه داری تو ای زینت حیدر سخت است دوست دارم که خودم در به علی باز کنم می کشانم بدنم را جلوی در سخت است با کسی دم نزدم با تو فقط می گویم که کتک خوردن زن در بر شوهر سخت است من زمین خوردم و قنفذ به علی می خندید خنده بر بی کسی فاتح خیبر سخت است نه فقط داغ من و داغ پدر،می دانم دخترم کرب و بلا،داغ برادر سخت است آن لباسی که نشد قسمت محسن حالا شده آماده برای علی اصغر سخت است هر چه آید به سرت را،همه بگذار کنار و بدان بوسه زدن بر رگ حنجر سخت است غم به دل ره ندهد هر که به من گریه کند شائقا! گر چه غم و غصه ی محشر سخت است 🔸شاعر: #محمود_اسدی ______________

#حضرت_زینب_س_شهادت هردم به آخرین سخنت گریه میکنم یاد غروب و زخم تنت گریه میکنم یکدم بیا ببین که فتادم زپا حسین دائم به غصه ومحنت گریه میکنم پیراهنت به سینه گرفتم بیا ببین بر خون روی پیرهنت گریه میکنم یادم نمی رود که چه دیدم به قتلگاه با یاد دست و پا زدنت گریه میکنم در زیر آفتابم و یاد تن توأم از طرز زیر و رو شدنت گریه میکنم شد بوریا کفن به تن نعل خورده ات هر لحظه من،بر آن کفنت گریه میکنم کی میرود،زخاطر من مجلس شراب بر چوب دشمن و دهنت گریه میکنم شاعر: #محمود_اسدی @navaye_asheghaan

#امام_رضا_ع_شهادت ز سوز زهر شراری به حنجرش افتاد نفس نفس زد و از پای، آخرش افتاد اگر چه سخت در آن‌جا به خویش می‌پیچید ولی به حجره، به در، دیده‌ی ترش افتاد به کوچه روی زمین می‌نشست و برمی‌خاست زمین که خورد، فقط یاد مادرش افتاد همین که در وسط حجره فرش را برچید به یاد قتلگه و جد اطهرش افتاد * * * چگونه خورد به حجره زمین، نمی‌دانم! ولی حسین به گودال، با سرش افتاد ز ابن سعد عقیله چقدر خواهش کرد: ببین به تنگی گودال، پیکرش افتاد! تو را به جان عزیزت، بگو سرش نبُرند که بین خیمه از این غصه، دخترش افتاد ✍ #محمود_اسدی @navaye_asheghaan

پیرمردم نکشیدم ندهید آزارم بگذارید به همراه عصا بردارم به زمین می خورم و طاقت ره رفتن نیست در همین اول ره، کاش که جان بسپارم مویم آشفته شد از بس که کشیدید مرا کاش می شد که عمامه به سرم بگذارم پا برهنه، وسط کوچه به دست بسته به خدا هر قدمم فکر سر بازارم عمه ام را سر هر کوچه تماشا کردند مثل یک ابر بهار، از غم او می بارم جگرم سوخت همان لحظه که خانه می سوخت خانه ام سوخت ولی یاد در و دیوارم خانه پر دود شد و شُکر، که در میخ نداشت دائماً یاد تن فاطمه و مسمارم صورت همسرم از شعله ی در گُر نگرفت صورت مادر ما سوخت و من بیمارم زن و اطفال من از ترس به خود لرزیدند نزند هیچ کسی لطمه به روی یارم #محمود_اسدی #امام_جعفر_صادق_ع @navaye_asheghaan

قلبم از کینه ی دشمن چقَدَر ریخت به هم تا که زد بر جگرم زهر شرر ریخت به هم یاد بزمی که به پا کرد در آن شب منصور از سر شب جگرم تا به سحر ریخت به هم جگرم سوخته از زهر نباشد، که عدو ناسزا داد به زهرا که جگر ریخت به هم اثری نیست به جا جز سرم، از زهر ولی صورت مادرم از شعله ی در ریخت به هم خانه ام سوخت ولی سینه ای از میخ نسوخت آن که شد بهر علی سینه سپر ریخت به هم با لگد زد به در سوخته تا در افتاد میوه از شاخه جدا گشت و ثمر ریخت به هم دست بسته وسط کوچه کشاندند مرا دیده ام از غم زینب شده تر، ریخت به هم داغ های من و عمه چه تفاوت ها داشت وای من عمه ام از تیر نظر ریخت به هم می دویدم عقب مرکب و می سوخت دلم بهر آن طفل که از پای به سر ریخت به هم #محمود_اسدی #امام_جعفر_صادق_ع @navaye_asheghaan