#امام_رضا علیه‌السلام #مربع_ترکیب 🔹دلم اینجاست🔹 ای عرشیان به شهر خراسان سفر کنید شب را در این بهشتِ الهی سحر کنید با زائران این حرم‌الله سر کنید مدح رضا چو آیۀ قرآن ز بر کنید عید بزرگ شیعۀ آل پیمبر است میلاد هشتمین حجج‌اللهِ اکبر است ای دل بگیر جان و به جانان نظاره کن بر چهرۀ حقیقت ایمان نظاره کن یک لحظه بر تمامی قرآن نظاره کن در دست نجمه، نجم فروزان نظاره کن میلاد پارۀ تن زهرا و احمد است شمس‌الشموس، عالِمِ آل محمد است او مظهر جمال خداوند اکبر است آیینۀ تمام‌نمای پیمبر است خورشید نجمه یا مهِ افلاک‌پرور است قرآن روی سینۀ موسی‌بن‌جعفر است بر خلق آسمان و زمین مقتداست او جان رونما دهید که روی خداست او روشن هزار سینۀ سینا به نور او چشم هزار موسی عمران به طور او صف بسته‌اند خیل رسل در حضور او دل، بحر بی‌کرانه‌ای از شوق و شور او ریزد برات عفو خدا از نظاره‌اش دوزخ بهشت می‌شود از یک اشاره‌اش.. ای خلق، خاکِ پای تو یا ثامن‌الحجج جان جهان فدای تو یا ثامن‌الحجج قرآن پر از ثنای تو یا ثامن‌الحجج ایمان بود ولای تو یا ثامن‌الحجج دین را به جز ولای تو اصل و اصول نیست «تهلیل» بی ولای تو هرگز قبول نیست.. پاییز بوستان دل ما، بهار توست در شهر طوسی و همه عالم دیار توست گل‌بوسۀ امام زمان بر مزار توست شیعه به هر کجا که رود در کنار توست چشم و چراغ و محفلم اینجاست یا رضا هر جا سفر کنم، دلم اینجاست یا رضا.. 📝 #غلامرضا_سازگار @navaye_asheghaan

#امام_رضا علیه‌السلام #مربع_ترکیب 🔹عالِمِ آل محمد🔹 اوّل سخن به نام خداوند ذوالکرام نام خداست چون همه جا بهترین کلام وآن‌گه ز روی صدق و ارادت دهم سلام بر آستان قدس رضا، هشتمین امام امروز در حضور کریمش نشسته‌ایم هر یک به نیّتی به حریمش نشسته‌ایم این روضه کز شکفتن دل‌هاست باغ دل روشن ز ذرّه ذرّۀ خاکش چراغ دل ای دل ز دست داده، که گیری سراغ دل! اینجاست آن که هست خریدار داغ دل اینجا مدال مُقبلی مُقبلان دهند داروی زخم سینۀ صاحب‌دلان دهند.. امشب بهشت محو تماشای مشهد است قندیل‌های نور به هر جای مشهد است هستی تمام، چشم به سیمای مشهد است قلب پیمبران به تمنای مشهد است مشهد که جلوه‌گاه جمال محمد است آرام‌گاه عالِمِ آل محمد است فردا سپیده با دم جبریل می‌دمد محشر نگشته، صور سرافیل می‌دمد از مشهد الرضا، گل تهلیل می‌دمد خورشید بر قبیلۀ هابیل می‌دمد تا کور، چشم دودۀ قابیلیان شود رازی دگر، ز خلقت عالم، عیان شود.. امشب مدینه عرش معلای دیگر است آن شهر وحی، طور تجلای دیگر است تورات نور، در کف موسای دیگر است موسای عشق را ید و بیضای دیگر است امشب مدینه وآن همه آیات روشنش بوی رسول می‌دهد و پارۀ تنش یاد مدینه بر دل و بر جان صفا دهد خاک مدینه، دیدۀ دل را جلا دهد این شهر، عطر سامره و کربلا دهد وین لاله‌زار بوی حسین و رضا دهد گاه نزول موکب اجلال احمد است یا عید جشن عالِمِ آل محمد است.. قدوسیان تجلی توحید بنگرید نوری که هر وصی و نبی دید بنگرید در طور جلوه‌ای که درخشید بنگرید در دامن ستاره به خورشید بنگرید خورشید آسمان ولایت رضا رسید در لاله‌زار نجمه، گل اِنّما دمید این وارث یگانۀ موسی‌بن‌جعفر است فرزند نازدانۀ موسی‌بن‌جعفر است در هر صفت، نشانۀ موسی‌بن‌جعفر است این آفتاب خانۀ موسی‌بن‌جعفر است روح نبی، روان علی، بر جهان امام امر جهان و اهل جهان در کفش تمام آیینۀ خداست جمال صبیح او یوسف در آرزوی نگاه ملیح او فرموده است حضرت صادق مدیح او پیغمبران نشسته به پای ضریح او تا افکند نگاه عنایت به سویشان تا پر کند ز کوثر رحمت سبویشان این ماه را که شمس ضحی آفریده‌اند نورآفرین آینه‌ها آفریده‌اند باب‌المراد خلق خدا آفریده‌اند او را برای کشور ما آفریده‌اند ایران که پایگاه ولایت به عالَم است در سایه‌سار پرچم او سبز و خُرّم است نام رضا صفای دل اولیا بُوَد دست رضا هر آینه دست خدا بُوَد تنها نه سایه‌اش به سر مُلک ما بُوَد عالَم به زیر پرچم سبز رضا بُوَد این یک حقیقت است و کسی درک می‌کند کاین روضه را به اشک روان ترک می‌کند.. مهری که ماه، سِیر کند در پناه او ماهی که مهر موج زند در نگاه او «وَالشمسُ وَالقمر» خبر از روی ماه او «واللّیل» سایه‌پرور خال سیاه او او هشتمین امام و دهم عصمت خداست نامش علی، سلالۀ موسی، لقب رضاست سبز است پرچمت که دلیل هدایت است زرد است گنبدت که به خورشید، غیرت است سرخ است خاتمت که نشان شهادت است در هر نگاه مهر تو صدها کرامت است خورشید هر سحر که ز مشرق کند طلوع با بوسه‌ها به گنبد تو می‌کند خشوع.. ای جلوه‌گاه رأفت و ای قبله‌گاه راز سایند قدسیان به حریمت سر نیاز بر ملت مجاهد و ایران سرفراز پیوسته باد پرچم سبزت در اهتزاز تا می‌وزد به پرچم سبز شما، نسیم داریم امید بر کرمت، اَیُّها الکریم.. در این حرم، فروغ خدا دیده می‌شود در لحظه لحظه معجزه‌ها دیده می‌شود نور اجابت از همه‌جا دیده می‌شود آیات لطف و فیض رضا دیده می‌شود از فرش تا به عرش، تجلای رحمت است در انعکاس آینه‌ها نور رأفت است.. ای آفریده ذات تو را حق، برای خیر هم خیرخواه خلقی و هم ره‌نمای خیر هم ابتدای خیری و هم انتهای خیر دارد «مؤید» از تو امید دعای خیر تا التفات بر پدر و مادرش کنی در آستان خویش مقرّب‌ترش کنی 📝 #سیدرضا_مؤید @navaye_asheghaan

به نام خدا #مدح #مربع_ترکیب #حضرت_زینب_سلام_الله_علیها #سروده_رقیه_سعیدی_کیمیا السلامُ علیکِ یابنت امیرالمومنین 𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ بانو ! به احتــرامِ تو، خَم شد قلم زِ دست تعـظیـم کـرد و نــامِ تو بر دفتـرم نشست دروصف نام وشأنِ توآنگونه ای که هست پیــدا نکرد واژه و ، بغض قلــم شکـــست بردم  دوبـاره نـامِ تو ،  بانوی قهـرمان! تا بشکفد به پایِ تو این شعر نیمه جان  بانواگرچه وصف تومقصوداین دل است اما قلــم زدن زِ تو ، بسیـار مشـکل است شعرم بدون لطف تودیگر چه قابل است باز این قلم ،به درگَهِ لطفِ تو سائل است تا باز  خـود ، مـدد کنی از بحـرِ رحمتت تا واژه واژه صف شود از بهرِ خدمتت ای آنکــه بــرده نــورِ تو تــأثیـــر آفتـــاب پنهـــان نموده بَدرِ تو رخســارِ مـاهـتـــاب ای گوهـــر نجابـت و ای مظهـــر حجــاب ای وارثِ  جلالــتِ   زهـــرا  و  بـوتـــراب هر زینبـــی که زینــت بــابــا نمـی شــود هر دختـری که دختــر زهــرا نمـی شــود پیغمبــری، پیـام تو عیــنِ رســالـت است یک خطبـه از کلام تو تفسیـر عزت است شـورِ خـطـابه های تو، آری قیـامت است سنگینی و وقـار تو ، معنـای عفـّـت است بانوی عشق و عاطفه ای نهضت آفـرین بر اوجِ این صـلابـت و صبــر تو آفـرین! ای یادگار حیدر و، چون مرد ، شــیر زن ! ای مظــهـر صبــوریِ  بانـوی  مُـمتَـحـــَن ای غمـگســار غربـت و تنهــایــیِ حســـن ای یار شــاه  بی کفـن ! ای مـادرِ مِـحَـــن داری نشــان زِ حیـدر و بانـوی بی نشـان دریا شبیـه  قطـره ، تو دریـای بیکــــران آیینــه دار طلعــت رخشــان فاطـــمـه! احیــاگـر حقـیـقـت عـرفـان فاطــــمـه! داری کَرَم ز وسـعــت دسـتان فاطــمـه زیبنـده گوهری تو به دامـان فاطـــمـه بـاری اگر تو چـادر خود را تکـان دهــی یک گوشه از کرامت مادر نشـان دهــی ای حامـیِ شهـــادت و همســنگـر شهیــد ای راوی ِ روایــتِ  ســـرخِ  ســـرِ  شهیــد وقتی که بوسه می زدی بر حنجـر شهیـد بغضت شکست بی صدا ای خواهرشهید (ای کشتهٔ فتاده به هامون حسین من) (وی صیددست وپازده درخون حسین من) همنـاله با تو ، مــادرِ پهـــلو شکســته هـم می گفت"یا بُنَــیَّ"و می ریخت دم به دم همــراهِ گریه های تو،  سیــلابِ اشک غـم می ســوخت خیمــه گاه تو از آتش ستم با عمقِ درد و فاجعه ، بانوی بی بدیل! این رنجْنامه ها شده در چشم توجمیل وقتــی که نوبــتِ  دَمِ بُــرّنــدهٔ تو شـــد دنیــا اسیــرِ خطـبــهٔ کوبـنــده تـو شـــد حیــدر ، زبان ناطق و گوینــدهٔ تو شـــد دشمن زِ خطبه های تو شرمندهٔ تو شـــد می ریخت کاخ دشمنِ دون از کلام تو آتش به قلب من زده اَلشـّامْ شــامِ  تو سجده به زیر پای تو از "کیمیا" کم است اشکم  ، کنار اشک تو در حدّ شبنـم است درشــام ، با قیـامِ تو ، غوغای ماتم است داریم هر چه ، از تو و  مـاه محرم است بنیــان گذارِ مکتــبِ  کرب و بـلا شـــدی تصــویر نـاب آیــهٔ "قالــوا بلــیٰ "شــدی 𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ رقیه سعیدی(کیمیا) ۱۴۰۰/۹/۱۸ 𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ @navaye_asheghaan

به نام خدا #مدح #مربع_ترکیب #حضرت_زینب_سلام_الله_علیها #سروده_رقیه_سعیدی_کیمیا السلامُ علیکِ یابنت امیرالمومنین 𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ بانو ! به احتــرامِ تو، خَم شد قلم زِ دست تعـظیـم کـرد و نــامِ تو بر دفتـرم نشست دروصف نام وشأنِ توآنگونه ای که هست پیــدا نکرد واژه و ، بغض قلــم شکـــست بردم  دوبـاره نـامِ تو ،  بانوی قهـرمان! تا بشکفد به پایِ تو این شعر نیمه جان  بانواگرچه وصف تومقصوداین دل است اما قلــم زدن زِ تو ، بسیـار مشـکل است شعرم بدون لطف تودیگر چه قابل است باز این قلم ،به درگَهِ لطفِ تو سائل است تا باز  خـود ، مـدد کنی از بحـرِ رحمتت تا واژه واژه صف شود از بهرِ خدمتت ای آنکــه بــرده نــورِ تو تــأثیـــر آفتـــاب پنهـــان نموده بَدرِ تو رخســارِ مـاهـتـــاب ای گوهـــر نجابـت و ای مظهـــر حجــاب ای وارثِ  جلالــتِ   زهـــرا  و  بـوتـــراب هر زینبـــی که زینــت بــابــا نمـی شــود هر دختـری که دختــر زهــرا نمـی شــود پیغمبــری، پیـام تو عیــنِ رســالـت است یک خطبـه از کلام تو تفسیـر عزت است شـورِ خـطـابه های تو، آری قیـامت است سنگینی و وقـار تو ، معنـای عفـّـت است بانوی عشق و عاطفه ای نهضت آفـرین بر اوجِ این صـلابـت و صبــر تو آفـرین! ای یادگار حیدر و، چون مرد ، شــیر زن ! ای مظــهـر صبــوریِ  بانـوی  مُـمتَـحـــَن ای غمـگســار غربـت و تنهــایــیِ حســـن ای یار شــاه  بی کفـن ! ای مـادرِ مِـحَـــن داری نشــان زِ حیـدر و بانـوی بی نشـان دریا شبیـه  قطـره ، تو دریـای بیکــــران آیینــه دار طلعــت رخشــان فاطـــمـه! احیــاگـر حقـیـقـت عـرفـان فاطــــمـه! داری کَرَم ز وسـعــت دسـتان فاطــمـه زیبنـده گوهری تو به دامـان فاطـــمـه بـاری اگر تو چـادر خود را تکـان دهــی یک گوشه از کرامت مادر نشـان دهــی ای حامـیِ شهـــادت و همســنگـر شهیــد ای راوی ِ روایــتِ  ســـرخِ  ســـرِ  شهیــد وقتی که بوسه می زدی بر حنجـر شهیـد بغضت شکست بی صدا ای خواهرشهید (ای کشتهٔ فتاده به هامون حسین من) (وی صیددست وپازده درخون حسین من) همنـاله با تو ، مــادرِ پهـــلو شکســته هـم می گفت"یا بُنَــیَّ"و می ریخت دم به دم همــراهِ گریه های تو،  سیــلابِ اشک غـم می ســوخت خیمــه گاه تو از آتش ستم با عمقِ درد و فاجعه ، بانوی بی بدیل! این رنجْنامه ها شده در چشم توجمیل وقتــی که نوبــتِ  دَمِ بُــرّنــدهٔ تو شـــد دنیــا اسیــرِ خطـبــهٔ کوبـنــده تـو شـــد حیــدر ، زبان ناطق و گوینــدهٔ تو شـــد دشمن زِ خطبه های تو شرمندهٔ تو شـــد می ریخت کاخ دشمنِ دون از کلام تو آتش به قلب من زده اَلشـّامْ شــامِ  تو سجده به زیر پای تو از "کیمیا" کم است اشکم  ، کنار اشک تو در حدّ شبنـم است درشــام ، با قیـامِ تو ، غوغای ماتم است داریم هر چه ، از تو و  مـاه محرم است بنیــان گذارِ مکتــبِ  کرب و بـلا شـــدی تصــویر نـاب آیــهٔ "قالــوا بلــیٰ "شــدی 𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ رقیه سعیدی(کیمیا) ۱۴۰۰/۹/۱۸ @navaye_asheghaan

‏──‌‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅ ❃﷽ ❃ ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌─‌‌‌‌‌‌─ #مدح_میلاد #مربع_ترکیب #حضرت_زینب_علیها_سلام ❃࿐ྀུ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ به نام آن خـداوندی که زینب را به خلقت داد به نامِ نامــیِ زینب به خلقـت ، تاج عــزت داد خدایی که علــی را با چنین ریحـانه زینت داد به عرش و فرش با یُمنِ قدمهایش شرافت داد ندا آمــد که مــی آید به قـــرآن کــوثری دیگر بگیــرد ســاقی کوثـر به دستش ساغری دیگر صــدف ، دامــان زهـرا و گُهَــر ، دردانه دردانه شکفت از گلشن طاها گلــی ، ریحـانه ریحـانه به گِرد شمــع رخسارش ، مَلَک ، پروانه پروانه فلک در نظـــم آورده غـــزل ، جــانانه جـانانه نوای عشــق می خواند برایش زمــزم باران زلال نــور می ریــزد به پایش نـم نـم باران خدا زهـرای دیگر را به این عالم نشان داده زمین را با قدمهــایش شکــوه آسمــان داده حدیث صبـــر او قلبِ جهـــانی را تکان داده برای قهـــرمان بودن  هــزاران امتحان داده زمین درس صلابت را گرفت از مکتب زینب زمان ، صبـر آفرینی دید در تاب و تب زینب و زینب شد که زینت بر جمال مرتضا باشد و یا پیغمبـری دیگـر به جای مصطفــا باشد دلش سنگ صبوری بر سکوت مجتبــا باشد علمـــــدار حسیــنش در قیـــام کــربلا باشد وفـــای خـــواهــری دارد دل دریایی زینب حــدیث عاشقـــی دارد غم شیدایی زینب چه بانویــی که عقــل افتاده در پای کمـال او نشان از حیدر و زهراست نیکی در خصال او پنـــاه آورده صبــر ما به صبـــر بی مثـــال او زبان "کیمیا" قاصــر ، چـه گـوید در قبــال او قلـم در مدح این بانـو همیشــه واژه کم دارد چـرا که دختــر زهـــرا مقــامی محتــرم دارد ❃࿐ྀུ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ رقیه سعیدی(ڪیمیا) @navaye_asheghaan

یا زهرا سلام الله علیها #فاطمیه #مربع_ترکیب #گریه_گریبان_نگاهم_راگرفته بغضِ عجیبی راهِ آهم را گرفته دستِ زمانه تکیه گاهم را گرفته گرد و غبار غم سپاهم را گرفته در خود نریز اینقدر دردت را عزیزم ماندم چه خاکی بعد تو بر سر بریزم لب می گزی پنهان کنی در سینه آهت ابر سیاهی تار کرده روی ماهت یادش بخیر آن مهربانی نگاهت بانو چه شد آن زندگی رو به راهت این روزها زهرا به جای گرد گیری باید عزای ماندن من را بگیری دل دل نکن پاپا نکن دلشوره دارم مرهم به روی زخم هایت می گذارم چیزی نمانده از تو ای دار و ندارم چون ابروان تو به من پیچیده کارم امشب بیا باهم نماز شب بخوانیم قسمت شود شاید کنار هم بمانیم حال و هوای زندگی تغییر کرده فکر مرا تابوت تو درگیر کرده لعنت به زخمی که جوان را پیر کرده مسمار کارِ تیزی شمشیر کرده پلک ورم‌دار تو جای دست دارد در کشتن ششماهه قنفذ دست دارد آثار دستِ زخمی ات مانده به دیوار با سرفه های خونی ات پیداست هربار از چه لباست می شود هر روز گلدار دیدم خودم دیروز که کج مانده مسمار در زیر پا آئینه آن را خورد کردند زیر لگدها سینه ات را خورد کردند آهسته آهسته کفن تا می کنی تو اسباب رفتن را مهیا می کنی تو با گریه دورت را تماشا می کنی تو با دخترت آرام نجوا می کنی تو از چهره ات پیداست که دلشوره داری پیراهنی را دست زینب می سپاری دستور دادی جای تو، حنجر ببوسد گودال رگهای تنی بی سر ببوسد انگشت را همراه انگشتر ببوسد روی حسین از جانب مادر ببوسد اما بدان این بوسه ها بی درد سر نیست سرنیزه دردش کمتر از مسمار در نیست امشب دعا کردم که بی یاور نگردی در کوچه و بازار بی معجر نگردی بازار تا بازار در به در نگردی درگیر با افراد خیره سر نگردی ترسم که کار تو شود ناقه نشینی بر شاخه ای موی گره خورده نبینی #قاسم_نعمتی @navaye_asheghaan

🌹#ولادت_حضرت_فاطمه_سلام_الله 🌹#مدح 🌹#مربع_ترکیب ✍شاعر:سید روح الله موید 💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫 روزی که از تجسم امکان خبر نبود روزی نبود و گردش شمس و قمر نبود حتی مجال لحظه برای گذر نبود جز نور احمد از دم خالق اثر نبود در ظلمتی که صبر ملک را ربوده بود شد نور پاک فاطمه روشنگر وجود زهرا رسید و نور، جهان را فرا گرفت در آسمان، تجلی توحید پا گرفت ظلمت کنار رفت و جهان روشنا گرفت این نور محض را به بغل مصطفی گرفت احمد که بوده نور رخش روح کائنات کامل نبود بی گل او گلشن حیات عالم در انتظار هبوط فرشته بود حوریه ای که نور، گِلش را سرشته بود خاکی که از شعاع الهی برشته بود دست قضا به نامه ی این گُل نوشته بود این آفتاب جلوه ای از نور سرمد است این نسترن ملیکه ی باغ محمد است کوثر، یکی از آن همه الطاف داوری است او مریم است و لایق شأن پیمبری است چون آفتاب، سُنت او ذره پروری است قرآن ناطق است که از هر بدی، بری است قدیسه هست و بانوی ملک قداست است قدرش فراتر از شب قدرِ فِراست است دختر که بود، ام ابیها لقب گرفت همسر که شد، حبیبه ی یکتا لقب گرفت مادر که گشت، سرور زن ها لقب گرفت در زندگی یگانه ی دنیا لقب گرفت با آنکه درک شوکت او کار خاتم است فرصت برای شرح مقامات او کم است دنیا مجال نیست که او بی نهایت است هر نکته از کرامت او صد حکایت است این شاعرانگی سندش در روایت است روز ظهور فاطمه، صبح قیامت است آن روز، قدر فاطمه فهمیده می شود با حکم او بساط جزا چیده می شود روزی که چشم ها همه حیران رحمت اند یک مشت دل‌سپرده به دنبال فرصت اند حتی پیمبران که بزرگان امت اند چشم انتظار شافع روز قیامت اند زهراست آنکه کار شفاعت به دست اوست آری که اختیار قیامت به دست اوست ای سیب دلربا که نصیب علی شدی محبوب مصطفی و حبیب علی شدی با گوشه ی نگاه طبیب علی شدی در شورش زمانه، شکیب علی شدی نامت کنار نام خداوند خورده است جان علی به جان تو پیوند خورده است در مردمی که جهل به آن ها سوار شد دختر به گور کردنشان افتخار شد تو آمدی و عزت زن آشکار شد این روح غرق عاطفه، صاحب وقار شد در مکتبی که نام تو در صدر نام هاست یک زن، تجلی صفت رحمت خداست خورشید سر گذاشته بر پای شوکتت جبریل پر کشیده به بام ارادتت سجاده چهره سوده به درگاه طاعتت ایاک نعبد است گواه عبادتت مادر ندیده ایم به این اوج بندگی در بندگی نمونه و در کار زندگی تیغ علی که شهره به هر کارزار شد خم شد به پا‌ی‌بوسی تو، ذوالفقار شد برخواست موج و در قدمت آبشار شد پاییز سمت خانه ات آمد بهار شد در هر چمن طراوت گل ها به بوی توست حتی صفای جنت الاعلی به بوی توست تو آن ملیکه ای که سراپا وقار بود حوریه ای که چادر او وصله دار بود همسایه با دعای شبت برقرار بود آل عبا به محور تو استوار بود قرآن ناطقی تو و قرآن داورت بوده است همچون آینه ای در برابرت ای رشک ساکنین جنان بیت ساده ات دست قضا و پای قدر در اراده ات زرین رکاب چرخ غلام پیاده ات صبر و حیا دو ویژگی فوق العاده ات صبر تو در مسیر خدا بی نظیر بود سعی تو داد خواه امیر غدیر بود روزی که خطبه خواندی و قرآن زبان گرفت جان دادی و به سعی تو اسلام جان گرفت آهی کشیدی و نفس آسمان گرفت آهت رسید و دامن طاغوتیان گرفت این ننگ بر حکومت‌شان ماند تا ابد باید که شرح داغ تو را خواند تا ابد می سوختی هرآینه، پروانه شاهد است دستاس گریه کرد به تو، شانه شاهد است بر غربت تو گریه ی مردانه شاهد است از چاه آب آوری و خانه شاهد است وقتی به سمت چاه می افتاد راه تو بالا می آمد آب، به شوق نگاه تو روزی که کارنامه ی اسلام دود شد سکان دین اسیر هوای یهود شد بی حرمتی، جوابِ سلام و درود شد دستت به دستگیری امت کبود شد راه علی گرفتی و گشتی فدای او بودی در اوج غربت او آشنای او @navaye_asheghaan

. #مربع_ترکیب #مدح_امیرالمؤمنین علی علیه السلام #مرضیه_عاطفی ✍ ➖➖➖ حکمتش را، قدرتش را، بر جهان ابراز کرد یاعلی(ع) گفت و خدا هم عشق را آغاز کرد دربِ رحمت را به روی کلّ عالَم باز کرد ریخت از ذاتِ خودش در حیدر و اعجاز کرد با ملائک خوانده وقتِ خلقتش پروردگار "لافتی الّا علی(ع) لا سیف الّا ذوالفقار" آفریدَش عالی و أعلا؛ به خود احسنت گفت رنگ و رویی داد دنیا را؛ به خود احسنت گفت زیر پایش ریخت تا دریا؛ به خود احسنت گفت آن به آن از خلقتِ مولا؛ به خود احسنت گفت گفت در گوشِ زمین این است عشقِ ماندگار "لافتی الّا علی(ع) لا سیف الّا ذوالفقار" محض ِ میلادِ علی(ع) تدبیرِ فوق العاده کرد جبرئیل آمد به عشقش سنگ را دلداده کرد آب و جارو کرد! قلبِ کعبه را آماده کرد باز هم حرفِ دلِ خود را مروری ساده کرد ناگهان از ناودانِ کعبه آمد این شعار "لافتی الّا علی(ع) لا سیف الّا ذوالفقار" آمده...در وادیِ دل انعطاف انداخته منکران را در مصافِ اعتراف انداخته حاجیان را سخت در فکرِ طواف انداخته با ورودش آنکه بر کعبه شکاف انداخته رونمایی کرد و شد سرّ الهی آشکار "لافتی الّا علی(ع) لا سیف الّا ذوالفقار" آمد آن علم ِ لدنّی آن امام ِ ایده آل آنکه دنیا را "دنی" دانسته و رو به زوال بود اهلِ بندگی هایِ بدونِ قیل و قال در عبادت، در شجاعت، در کرَم شد بی مثال عاشق ِ نامش شدن والله دارد افتخار "لافتی الّا علی(ع) لا سیف الّا ذوالفقار" أشهدش زیباترین تفسیرِ "إلا الله" بود در سراپایِ نمازش جذبه ای دلخواه بود خاک؛ زیراندازَش و مُهرِ نمازش ماه بود چون ولی الله بود از ذاتِ حق آگاه بود بود میرسد بر گوش از گلدسته هایِ بیقرار "لافتی الّا علی(ع) لا سیف الّا ذوالفقار" وصفِ بی پایانِ زر را از خودِ زرگر بپرس در مقاماتِ علی(ع) از شخص ِ پیغمبر(ص) بپرس تا ابد آقاست! این را از منِ نوکر بپرس ضربِ شصتش را ولی از قلعه خیبر بپرس دشمنش میگفت در حالِ فرار از کارزار "لافتی الّا علی(ع) لا سیف الّا ذوالفقار" دستگیر مستمندان است مولانا علی(ع) رسم ِ انفاقش دو چندان است مولانا علی(ع) آب و نانش بابِ دندان است مولانا علی(ع) سرورِ غیرت-پسندان است مولانا علی(ع) مانده از تیغ دو دم تنها فقط این یادگار "لافتی الّا علی(ع) لا سیف الّا ذوالفقار"! ➖➖➖ . @navaye_asheghaan

🌼﷽🌼 #مربع_ترکیب #مدح_میلاد #حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام #سروده_رقیه_سعیدی_کیمیا ─┅═🍃🌼🍃═┅─ بخوانید عاشقان امشب،که ماهی تازه پیدا شد گلی از گلشن طاها ، عزیز عرش اعلا شد به روی دامن لیــلا گلـی زیبا شکـــوفاشد نشاط و خنده ، مهمانِ لبِ فرزند زهراشد بشارت برهمه عالم ،اذان گوی حرم آمد مددکار حسین و یاورِ صاحبْ عَلَم آمد درخشیدآسمان امشب،که تابید اختری دیگر خداوند آفرید از نو رُخ پیغمبــری دیگر به عالم جلوه گرآمد شکوه دلبری دیگر ز دست خالقِ اکبــر رسیده اکبری دیگر فلک پیما ،علی صولت،شَهِ حیدرنشان آمد مَلَک سیما، نبی صورت ، امیر اِنس وجان آمد اَلا ای ماه خوش سیما که روی مصطفا داری جمال وجلوه ای از ذات پاک کبریا داری نشان از قدرت و نام علی مرتضـا داری به هنگام اذان گفتن ،چه صوت دلربا داری! چه می نازد مَهِ شعبان به مولودی چنین دلبر مبارک باد برعالم ،که آمد شِبـــهِ پیغمبـر ازاین میلاد، سرتاسر ،جهان درشور و شِین آمد شب تاریک یثرب را ، چراغ عالمین آمد علی را قوت بازو ، نبی را نور عین آمد نگـــار اُمِّ لیـــلا و هــوادار حسیــن آمد عجب نوغنچه ای زیبا دمید از دامن لیلا چه گلباران شده امشب تمام گلشــن لیلا وجودش رحمت آورده تمــامی خلایق را نگاهش شوربخشیده سکوت هردقایق را هوایی کرده عشق او، هواداران عاشق را ندارد مثل او هرکس چنین فرزند لایق را به گِردِ ماهِ رخسارش ،طوافِ ماه را بنگر شکوه جلــوهٔ زیبـــایِ وجــه الله را بنگر ببین دروقت پیکارش،نبرد شیرمیدان را میان لشکر دشمن، سوار موج طوفان را علی گونه به دست خود گرفته ،تیغ بُرّان را تداعی می کند کارش شکوه شاه مردان را عجب حیدرخصال است او،عجب نیکوجمال است او شبیه احمدمختار،کمال اندرکمال است او بلرزد دشمن از اوجِ صلابت در رجزهایش تماشا می کندبابا،به حسرت ،قد و بالایش نگاهــی برنمی دارد ، از آن مــاه دلارایش چنین مَه پیکری حیف است ، از هم پاشد اعضایش تمـام دشت را پر کرد اعضــای تن اکبـر هزاران لاله روییده ست بر پیراهن اکبر ✍رقیه سعیدی(کیمیا) @navaye_asheghaan

❃﷽❃ #مربع_ترکیب #مدح_مرثیه #حضرت_خدیجه_سلام_الله_علیها #سروده_رقیه_سعیدی_کیمیا _________________________ وقتی که محبــوبِ دلِ مــردی امین باشی وقتی که تنهــا یار ختــم المرسلیــن باشی با مال و جانت ، حـامی قرآن و دین باشی بیــن زنـان ، تنهـــا تو اُمُّ المومنیـــن باشی والا مقـــامی می شـــوی که خالق سبحان شخصــاً سلامت می دهـد بانوی با ایمـان! ای دست تو جود و سخاوت داده دریا را ای مهـــر تو بخشــیده نور ، آفاق دنیـا را از عشـق تو ، حق پر نموده قلب طاها را فــرش قدمهــــای تو کرده آســـمان ها را تو آمدی دنیــای احمـــد با تو زیبــا شد قلب محمـــد مَحـــرم بانوی بطـحا شد از نور ایمـــان ، قلب پاک تو منـــور شد با ذکـر هر أَشهَـد ، گل جانت معطــر شد تاج مسلمـــانی برایت فخـــر دیگــر شد دامــان تو شایســـتهٔ زهـرای اطهـــر شد شد جایگاهت در زمین و آسمان ، معلوم مــــادر بزرگ بی بدیــل  یازده معصــــوم در اوج سختیها شــدی همـــراه پیغمبر آگــاه بــودی بر مقــــام و جـــاه پیغمبر دیدی ســـعادت را فقــط در راه پیغمبر اعجــــاز دیـــدی در کتـــاب الله پیغمبر پر شد وجودت از شراب ناب عرفانی بردی مقـام اولیــــن را در مسلـــمانی در رنجـــها تو یاد دادی استـــقامت را در همســری همراه بودن را حمـایت را درس  وفــاداری، حیا ، روح نجابت را معنا نمودی واژه های عشق و عفت را با این مقامات انتخاب مصطـفا هستی فخـــر زنان و مادر خَیر النـــسا هستی دست اجل افسوس! زود آمد سراغ تو رنگ خـزان پاشیده شد بر عمـر باغ تو خاموش شد در سال غم، نور چراغ تو زخمـــی دگر زد بر پیمــبر سوز داغ تو شد سال عام الحزن ، سال سخت پیغمبر می سوخت از داغ عمو و هجــرت همسر می دید پیغمبر که یار و یاورش می رفت همسنـگری مثل خدیجه از بَـرَش می رفت با رفتنــش آه از نهـاد دختـــرش می رفت همــراه مادر جان او از پیکــرش می رفت چشمان مادر همچـــنان دنبال زهـــــرا بود چون باخبـر از غربت و احوال زهــــرا بود در لحظه های آخرش ، در فکر دختر بود در فکـــر نامردان  و فکــر آتش و در بود می دید زهرا را که مثــلِ یاسِ پر پر بود یا آن طنــابی را که بر دستان حیدر بود می رفت اما زیر لب می گفت یا زهـــرا می خواند همــراه پیمــبر ، روضهٔ در را _______________________ رقیه سعیدی(ڪیمیا) @navaye_asheghaan

#امام_حسین علیه‌السلام #مربع_ترکیب 🔹کعبۀ شش‌گوشه🔹 ای حسین، ای غم تو همدم ما ای تو خود شاهد اشک غم ما ای به هر رنج و غمی مَحرَم ما ای خجل از کَرَم تو کمِ ما ای دل و دست تو سرچشمۀ جود کرم از لطف تو آمد به وجود دل ما غرق غم توست حسین سر ما و قدم توست حسین کمِ ما و کرم توست حسین قبلۀ ما حرم توست حسین به غم زینب و زهرا سوگند به نماز شب زهرا سوگند ای که ناز تو خریدن دارد سرگذشت تو شنیدن دارد گل ز گلزار تو چیدن دارد حرم پاک تو دیدن دارد مهر تو زادِ رَه و توشۀ ماست حرمت کعبۀ شش‌گوشۀ ماست.. عالم از شور غمت پر شده است غرق دریای تفکر شده است آنچه اسباب تحیر شده است طرز رفتار تو با حر شده است عشق جز مکتب و فرهنگ تو نیست نیست یک گل که در او رنگ تو نیست.. گرچه ره روشن و روشن‌تر شد شب ما با غم یاران سر شد دیده از خون دل ما تر شد یک گلستان گل ما پرپر شد به خدا مهر تو روشنگر ماست عشق و ایمان و وفا سنگر ماست ای حسین ای پسر خون خدا معنی روشن مصباح هدی ای جمال تو بهشتِ شهدا دل جدا محو تو شد، دیده جدا تو که جان دادن ما را دیدی امتحان دادن ما را دیدی شیرمردان که قد افراخته‌اند همه شمشیر شرف آخته‌اند به تولای تو دل باخته‌اند کربلای دگری ساخته‌اند به مرام تو ارادت دارند عطش جام شهادت دارند شیرزن‌ها که خدا یاورشان جدان فدایِ دل حق‌باورشان سنگ اندوه شکسته پرشان گاهِ تودیعِ علی‌اکبرشان گرچه پروانۀ پر سوخته‌اند درس از زینبت آموخته‌اند... 📝 #محمدجواد_غفورزاده @navaye_asheghaan

#حضرت_زینب_سلام_الله_علیها #مربع_ترکیب #اربعین من که پرچمدار حلم و عفتم دانش آموز کلاس عصمتم من علی خویم و زهرا خصلتم جامه ی صبر و رضا شد کسوتم زینبم من دخت شاه لافتی انعکاس حضرت خیر النسا زینبم من یار و غمخوار حسین از طفولیت گرفتار حسین عاشق و شیدای تبدار حسین قبله‌گاهم ماه رخسار حسین بسته ی موی حسینم از ازل عاشق روی حسینم از ازل اربعینی شد که غمگینش منم کوچه‌گرد عشق شیرینش منم غصه‌دار داغ سنگینش منم روضه‌خوان زلف خونینش منم از غروب خونْ علمدارش شدم همچنان عباس سردارش شدم کی رود از خاطرم روز دهم داغ‌های دلبرم روز دهم هم وداع یاورم روز دهم هم شرار چادرم روز دهم حج ما روز دهم تکمیل شد آن زمان که مه به خون تغسیل شد هم غروب کربلا را دیدم و ... هم هجوم اشقیا را دیدم و ... هم خیام و شعله‌ها را دیدم و ... هم فرار بچه‌ها را دیدم و ... در هجوم شعله غارت دیده‌ام من خودم طعم جسارت دیده‌ام جسم یارم بود بین قتله‌گاه آسمان هم رنگ خون شد هم سیاه شد پناه کل هستی بی پناه چکمه پوشی دیدم و گفتم که آه خنجری در کف به کینه میرود در پی ماه مدینه میرود هر چه گفتم رحم کن، انگار نه ... هر چه کردم ناله و اصرار نه ... گفتم ای بی دین مکن این کار نه ... ضربه زد یک، دو ... و یا ده بار نه ... عاقبت رأسش جدا شد از قفا رفت بر بالای برج نیزه‌ها صورت خورشید و چشم ماه زخم نوحه زخم و ناله زخم و آه زخم سینه‌ها از این غم جانکاه زخم یکهزار و نهصد و پنجاه زخم زخم‌هایش از ستاره بیشتر مادرش از هر کسی دل ریشتر آن طرف رقص و شراب و نغمه بود این طرف شعله میان خیمه بود آن طرف از سرخوشی هنگامه بود این طرف افغان و آه و لطمه بود تسلیت گفتند با الفاظ بد کعب نی، سیلی و گاهی هم لگد بعد از آن در کوفه غم تصویر شد دستهایم بسته در زنجیر شد آیه ی صبر خدا تحقیر شد در میان کوچه‌ها تکفیر شد حق بابای مرا پرداختند نان و خرما پیش من انداختند شام بود و دردهای بی شمار آل عصمت خسته بر ناقه سوار ناقه‌ها عریان و دلها سوگوار ساز و رقص شامیان هم برقرار شام بود و غصه‌ها و ننگ او بارش باران خار و سنگ او شام شد وادی تکمیل بلا جان من شد بر دو صد غم مبتلا کینِ اهل شام دیدم بر ملا سوختم در شام مثل کربلا من که بودم دخت پاک بوتراب پانهادم بین آن بزم شراب شام بود و ناله‌هایی در دلم شام بود و شعله‌ها بر حاصلم گرچه من بر بحر غم‌ها ساحلم لیک شد در کنج ویران منزلم جای ما در کنج آن ویرانه بود غصه‌ی دیگر غم دردانه بود ✍️#محمد_مبشری @navaye_asheghaan