eitaa logo
کانال نوای عاشقان
13.6هزار دنبال‌کننده
3.4هزار عکس
1.1هزار ویدیو
313 فایل
﷽ 📚کاملترین مرجع اشعار برای مداحان 📑کپی مطالب با ذکر منبع موجب رضایت اهل‌بیت می‌باشد. 📩شاعران گرامی اگرتمایل به همکاری داشته باشید میتوانید،با بنده؛️مرتبط بشوید 🌻༎شرائط |تـبادلات @h_salehi6
مشاهده در ایتا
دانلود
صحنتو یه روزی آخرم حسن میسازیم به جون مادرم حسن ای امامزاده بی حرم حسن با سلام و صلوات همینا سینه زنا یه امامزاده باشه مثلا توی دهات براش حرم میسازن براش ضریح میارن به بچه های زهرا اینجا ارادت دارند آخه تو که کاری غیر از کرم نداری چه جوری قبول کنم که حرم نداری صحنتو یه روزی آخرم حسن میسازیم به جون مادرم حسن ای امامزاده بی حرم حسن شب تاره مثلاً بقیع داره مثلاً چهار تا گنبد طلا با مناره مثلاً فکر کن که اون داره فکر کن علم میبینی با دو تا چشمت داری چهار تا حرم میبینی تو بقیع ببین شلوغی کربلا رو پنجره فولاد آقام امام رضا رو میخونم باز با چشم ترم حسن به خدا که خیلی نوکرم حسن ای امامزاده بی حرم حسن
/ *بخش اول صوت* (ع) ویژه (ع) مداحی‌های کربلایی سیدرضا نریمانی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ آهسته می‌آمد ولی بی بال و پر بود یک دست بر پهلو و دستی بر جگر بود زیر سر مهمانی اجباری‌اش بود وقتی که می‌آمد عبایش روی سر بود از بس میان کوچه‌ها افتاد بر خاک روی لباسش ردپای هر گذر بود با آه می‌افتاد و بر می‌خواست اما آهش زمان راه رفتن بیشتر بود وقتی عصای پیری آدم نباشد باید به زیر منت دیوار و در بود آری شبیه قصه‌‌ی آن کوچه‌ی تنگ فرسنگ‌ها انگار خانه دورتر بود بال و پرش زخمی شد از بس دست و پا زد هر جای حجره رد و پاهای جگر بود سختی کشید اما چقدر آرام جان داد آخر سرش بر رو پاهای پسر بود باید که اهل کشف باشی بین روضه باید میان روضه‌ها اهل نظر بود وای از حسین از آن دمی که چشم وا کرد پا روی زخم سینه‌اش پر دردسر بود وای از دمی که رفت بالا خنجر کُند وای از کسی که شاهدش با چشم تر بود *شاعر :‌ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
fadaeian-30 safar 95 (2).mp3
8.55M
ع گریز به حضرت علی اصغر 🎤حاج سیدرضا نریمانی
توی این بی کسیام تنهاییام یه نفر هست که برام بسه کاری به هیچکی ندارم بخدا یه امام رضا دارم برام بسه غیر ذکر یا امام رضا که من دیگه ذکری رو بلد نیستم آقا نکنه یه وقت جوابمو ندی دیگه این قدام که بد نیستم آقا هرجا از دست خودم خسته شدم آرومم کرده صفای حرمت دوباره دلم برات پر میزنه قربون کبوترای حرمت قربون این همه لطف و کرمت توکه آخر گره رو وا میکنی پس چرا امروز و فردا میکنی میدونم دور و بر صحن و سرات دلای عاشق و دیوونه پره دل ماروهم یه گوشه ای ببند یه روزی شاید به دردت بخوره دل سنگم میتونه توی حرم زیر پای زائرات جا بگیره یه بزرگی کنو بهش نگو بره دلم اینو بشنوه که میمیره کربلا و مکه و بهشت من یه گوشه از حرم امام رضاست اگه نوکره حسین فاطمم بخدا از کرم امام رضاست بساط اشکو دارن جمع میکنن فرصتی به این دل سیاه میدی؟! اگه که جاموندیم از کرببلا یا امام رضا بهم پناه میدی؟؟ اگه از مشهدتم جا بمونم غم عالم رو سرم خراب میشه شبایی که حالم آشوبه دلم هواییه صحن انقلاب میشه به امونت میذارم پیش شما بار اشک و گریه ی محرمو با این اشکا میشه خاموش بکنی شعله های آتیش جهنمو قربون کبوترای حرمت قربون این همه لطف و کرمت مرا که این همه دل خسته ام دلم مشکست ببین به گریه ی آهسته هم دلم مکشست تو دلنواز ترین فرد روزگارانی فزون تر از همه بشکست دلم دلم مشکست شنیده ام که مرام تو دل شکستن نیست به یک نگاه تو دل بسته ام دلم مشکست شنیده ام که به زوار خود نظر داری به زائرین تو پیوسته ام دلم مشکست مرا که این همه دل خسته ام دلم مشکست ببین به گریه ی آهسته هم دلم مشکست
طوری که نم ز بحر کرم فیض می‌برد از فیضِ اشک، چشم ترم فیض می‌برد جان و دلم اگرچه نشد مَحرمش؛ ولی هر شب همین که پشتِ درم، فیض می‌برد اینجا حسینیه‌ست، شبش مثل کربلاست هرکس که می‌رسد، ز حرم فیض می‌برد در مجلس حسین که خیرِ کثیر هست اسمی هم از کسی نبرم، فیض می‌برد فهمیدم از مقام رفیعی که یافته از یاحسینِ من، پدرم فیض می‌برد فطرس شدن بهانه‌ی رفتن به کربلاست اینگونه است بال و پرم فیض می‌برد از گرد و خاکِ روی سرِ زائران تو تا شهرِ کُفر هم ببرم، فیض می‌برد وقتی که خونْ برای تو گریه کنم حسین بیش از تمام تن، جگرم فیض می‌برد ✍
؛ ؛ ؛ سخت در نفْس خود گرفتارم نیست جز‌ معصیت دراین بارم دور افتاده‌ام ز آغوشت تو به فکر منی و من زارم فیض آماده‌ست و من کورم نور آماده‌ست و من نارم با تو بودم ولی عوض نشدم این همه با گُلم، ولی خارم مثل خوبان به من محل دادی نه! نگفتی که من گنه‌کارم تو به رویم نمی‌زنی اما... چه کنم با گناه بسیارم عمر رفت و اجل رسید و هنوز بنده‌ی زرق و برق بازارم نیمه‌شب آمدم که عرض کنم... عذرخواهم خدای غفارم! تو دوای منی، شفای منی نظری کن که سخت بیمارم به سرم فکر کربلا زده است به هوای حسین بیدارم کربلای مرا ضمانت کن برسان تربتی ز دلدارم فاطمه امشب آمده به حرم آرزومند شام دیدارم ناله ی یا بُنَیَّ خواهد زد به تنت هرکسی که آمد زد... اهل کوفه چرا نفهمیدند به بزرگان لگد نباید زد... تو بریده بریده جان دادی خنجرش را کشید و ممتد زد حرمله بر گلوت محکم زد و سنان بر دهان تو بد زد ✍
آورده‌ام تمام توانی که با من است ناقابل است، نذر تو جانی که با من است در کودکی به نام تو وا شد زبان من مشغول ذکر بوده زبانی که با من است عمری "زبان" به داغ تو چرخید در دهان فرصت بده به "مرثیه‌خوانی" که با من است بر سینه می‌زنم، به قیامت دلم خوش است تو می‌شناسی‌ام به نشانی که با من است نان می‌برم به خانه‌ام از سفره‌ی خودت از من نگیر برکت نانی که با من است من نذر کرده‌ام پسرم نوکرت شود مال تو این غلام جوانی که با من است ✍
چشم خود را باز کردم ابتدا گفتم حسین با زبانِ اشک‌های بی‌صدا گفتم حسین یاد تو شرط قبولی نمازم بوده است در قنوت خویش قبل از ربنا گفتم حسین... ماند هَل مِن ناصِرَت بی‌پاسخ اما بارها آمد از کرب‌وبلا لبیک تا گفتم حسین نام زهرا را شنیدم هرکجا گفتم علی نام زینب را شنیدم هرکجا گفتم حسین کُلُّ أرضٍ کربلا... من تازه می‌فهمم چرا در خراسان، در نجف، در سامرا، گفتم حسین عاشقی گفت آن‌چه می‌خواهد دل تنگت بگو با دلی غم‌بار گفتم کربلا... گفتم حسین... ✍
ما بعد از آنکه بر غم تو مبتلا شدیم بــا راه بندگـی خـدا آشــنا شدیم هرکس وسیله داشت برای هدایتش ما با نســیم روضـه‌ی تو با خــدا شدیم وقتی که جاه‌ و مال و هوس راهمان گرفت با رمز یاحسین ز شیطان جدا شدیم ذکر حسین اشرف اذکار عالم است گفتیــم و همـدم همه‌ی انبیــا شدیم مسکین و مستکین و فقیر آمدیم و بعد با کیمیـای مهر شمــا پر بها شدیم اشکی چکید و آتش دوزخ فرو نشست تأثیـر گریـه است اگـر بـا حیــا شدیم ما را خدا برای غمت برگزیده است با دست مادرت ز بقیّه سوا شدیم شب‌های جمعه مادرتان روضه‌خوان ماست با ناله‌های دل شکنش هم نوا شدیم شبهای جمعه هیئت ما مثل کربلاست با یک سلام، راهی کرب و بلا شدیم
صد جا شمرده ام تو به دادم.. و توسل ویژۀ شهادت حضرت علی ابن موسی الرضا علیه السلام _ سید محمد جوادی ┅═┄⊰༻↭༺⊱┄═ بی اعتنا به گنبد و گلدسته و ضریح این بار آمدم که ببینم تو را فقط .. *یا امام رضا .. دلاتون هوایی حرم امام رضاست میدونم .. اما یه کاری کن امام رضا بیاد تو جلسه ...* صد جا شمرده ام تو به دادم رسیده ای *هرجا زمین خوردم اول گفتم یا امام رضا .. آخه شما هم تو کوچه تا بیای خونه هی زمین خوردی آقا ..* صد جا شمرده ام تو به دادم رسیده ای دورست از تو اینکه بیایی سه جا فقط *به خدا هرجا گره به کارمون میخوره میاد .. یا امام رضا .. جانِ جوادت امشب یه نظری به ما کن امام رضا .. قربونِ حرم با صفات ..* در بینِ کوچه هایِ خراسان دلش گرفت از اینکه آمده است به ایران دلش گرفت هرچند شد عزیزِ خراسان طبیعی است یوسف اگر به خاطرِ کنعان دلش گرفت آن چند دانه حبه ی انگور را که خورد از هرچه میهمانی و مهمان دلش گرفت *گفت میرم مجلسِ مامون بر میگردم اباصلت ، اگه دیدی عبا رو سر گرفتم بدون زهرم دادن .. اباصلت نشسته دل نگران ، داره لحظات رو میشماره خدایا آقام کی میاد چه جوری میاد .. یه وقت دید آقا آمد ، عبا رو سرشِ .. هی چند قدم راه میره رو زمین میشینه .. هی میگه جگرم .. قربونِ این ناله ها و اشک ها .. جگرم میسوزه .. بال و پرم میسوزه .. وارد حجره شد ، میگه هی می نشست پا میشد ، بعضی نقل ها میگه ۵۰ بار نشست هی بلند شد .. هی میگه جگرم .. یه وقتایی هم هی صدا میزنه پسرم .. از بس شبیه مادرش افتاد بر زمین در انتهایِ کوچه سرش را گرفته بود چشم انتظارِ دیدنِ روی جواد بود خیلی بهانه ی پسرش را گرفته بود .. بر روی خاک بود که پیچید بر خودش *صدا زد اباصلت فرشایِ حجره رو جمع کن .. میخوام مثل جدِ غریبم بال بال بزنم .. اباصلت میگه گلیمُ جمع کردم دیدم آقا پیراهنشُ بالا زده سینه مبارکشُ رو خاک گذاشته مثل مار گزیده به خودش میپیچه .. هی زیرِ لب میگه غریب حسین .. لحظاتِ آخر ، انقده جوادشُ صدا زد ، اباصلت میگه یه وقت دیدم درای حجره باز شد .. یه آقازاده نورانی وارد شد فرمود من جواد ابن الرضا هستم .. جلو آمده سر مبارکِ حضرتُ رو زانوهاش گذاشت .. یه پدر آرزوش همینه لحظات آخر سرشُ رو پای پسر بزاره .. بابا وقتی سر رو زانو پسر میزاره آروم میشه .. چشم به چشم پسر باشه راحت جان میده .. اینجا جوادالائمه سرت رو به زانوش گذاشت .. دست تو گیسوانت کرد گفت بابا آروم باش .. بابا خودم بدنتُ تشییع میکنم .. خودم کفنت میکنم .. با دستِ خودم تو خاک میگذارمت .. (بگم صدا ناله ت بلند شه؟!..) امام رضا حجره وسیع بود راحت جون دادی اما جد غریبت تو گودال گیر افتاد .. همه ریختن تو گودال .. امام رضا یه سنگ به پیشانیت نخورد .. امام رضا با اسب از رو بدنت رد نشدن .. امام رضا جوادتُ سیلی نزدن ‌‌.. تا نفس داری و زنده ای گریه کن .. یکی دو شب دیگه آواره میشی میگی کجا روضه برم .. یا امام رضا بدنت رو با احترام تشییع کردن .. خدا خیر بده نوعروسانِ خراسانُ .. پیش مادرش رو سفیدمون کردن یه جا دیگه ام سراغ دارم خوب مهمان نوازی کردن علما بزرگان و سادات از شهر بیرون اومدن گفتن این دختر موسی ابن جعفر .. این همونیِ که باباش از سندی ابن شاهک خیلی سیلی خورده .. آی امام رضا ایرانیا غوغا کردن .. زن ها اومدن گفتن مهریه هامون حلالتون فقط اجازه بدید بریم تشییع جنازه ی عزیز فاطمه .. آخه این آقا اینجا مادر نداره ، این آقا خواهر و دختر نداره .. جمعیت انبوهی آمد .. انقده گل ریختن رو این بدن .. اما کربلایی ها .. زینب اومد دید یه نقطه پر از سنگه .. سنگا رو کنار زد ( آی بمیرم ..) دید یه بدنِ پاره پاره .. یه بدنِ بی سر .. یه بدنی که پر جای سم اسبِ ... نشست رو خاکا .. داداش جان با بدنت چه کردن .. این کلامه معصوم علیه السلامِ میگه به اندازه نگین انگشتر جا سالم رو بدن نبوده ..ببین زینب چی کشیده .. یه وقت دیدن خم شد ، لب ها رو رگ های گلوی بریده گذاشت .. هرچی نفس داری بگو حسین ...
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
اگرچه روز و شب هستیم دائم برسَرِ خوانت ببخش آقا که کم بودیم عُمری مرثیه خوانت *غیر از اینِ؟ عاشورا چقدر شلوغِ،اما برا پیغمبر اکرم اینجور نیست…حالا چه کسایی غریبند؟ سه تا غریب آخرِ ماهِ صفر، هر کدومشون از یکی دیگه غریب تر،هم حضرت رضا،هم حضرت مجتبی،و چه حضرت رسول الله…امشب وقتی گریه می کنی باید چشمات مثلِ چشمایِ حضرت زهرا باشه…کسی نیست که برا باباش گریه کنه…* پراز دردم ولی درد من اصلا جسم خاکی نیست بیا روح مرا درمان بکن قربان درمانت فقط یا رحمه لِلعالمین یک گوشه چشمی کُن کویرم خاکِ بی خیرم، من و اُمیدِ بارانت مرا همسفره ی یک وعده نانِ خشک خود گردان که طعنه میزند برهر ضیافت تکه ی نانت برای تا خدا رفتن بدستان تو محتاجم بِکَش دستی سرم شاید شدم یکروز سلمانت *اومده اجازه میگیره،دَقُ الباب میکنه،کی هستی داری در میزنی؟جوانی از راهِ دور اومدم،برا زیارت پیغمبر،گفت: بابام حالش خوب نیست برگرد…لحظاتی بعد دوباره در زدن،حضرت باز جوابش کرد..دفعه ی سوم،یه وقت پیغمبر چشماش رو باز کرد،دخترم کیه؟ بابا همین که در میزنه بدنم میلرزه…فرمود: این برادرم عزرائیلِ…دخترم فقط از خونه ی تو اجازه می گیره،از هیچ پیغمبری اجازه نگرفته…* گدایی را ندیدم از درت نومید برگردد به هرکس میرسد بی شک و شُبهه لطف و احسانت من اعجاز تو را دیدم میان لحظه هایی که عیادت رفتی و درجا یهودی شد مسلمانت گفت:سلمان!…جانم آقا!…گفت: این کوچه ای که رد می شدم هر روز بر سرم یه جوانی از بالا زباله می ریخت، دو سه روزِ نیستش،پیداش کن، برو ببین چی شده،اومد گفت: یارسول الله! مریض شده…گفت:سلمان! بریم عیادتش…آی رحمهالله!…به جوان خبر دادن پیغمبرِ اسلام داره میاد تو خونه ات وارد میشه…روپوشی که داشت کشید رو صورتش،گفت: من خجالت می کشم،چند وقتِ آشغال میریزم رو سرش…پیغمبر اومد گفت: چطوری،چرا مریض شدی؟ گفت: یا رسول الله باهات حرف نمیزنم،مگر اینکه شهادتینی که به همه گفتی به منم بگی،بعد روپوش از صورتم بر میدارم…. من اعجاز تو را دیدم میان لحظه هایی که عیادت رفتی و درجا یهودی شد مسلمانت *گفتم یهودی مسلمان شد…یاد یه جایِ دیگه هم افتادم…یهو وسط کوچه بنی هاشم یکی داد زد: ” أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّه”و” أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ ٱللَّه” یکی گفت: آی یهودی! این حرفا چیه میزنی؟ گفت: من این دست بسته رو می شناسم…یه روزی این آقا دَرِ خیبر رو از جا تنهایی در آوُرد، اما امروز…* چه اُنسی با حَسن داری که باهم سفره وا کردید میان عرش غوغا کرده آوای حسن جانت  شاعر: سید پوریا هاشمی
❣﷽❣ ⚫️ ⚫️ امشب شب غم پروری دارد مدينه حال و هوای ديگری دارد مدينه امشب علی دست دعا بالا بگيرد اشک يتيمی از رخ زهرا بگيرد امشب فضای آسمانها اشکبار است شهر پيمبر را غمی در انتظار است امشب ملائک سوز خود را ساز کردند سوز درون خويش را ابراز کردند با ديده ی گريان و با قلبی شکسته زهرا کنار بستر بابا نشسته خاموش شد امشب چراغ معنويت پيغمبر رحمت جدا گردد ز امّت ای آسمان خون گريه کن امشب که زهرا با چشم خود بيند غم داغ پدر را از خانه وحی خدا امشب صفا رفت از جمع اهل البيت ختم النبيا رفت امشب حديث غصّه می خواند مدينه داغ گردان را می کند پنهان به سينه امشب پيمبر را وداع آخرين است وقت فراق اهل بيت طاهرين است امشب علی و فاطمه ماتم گرفتند بر گرد پبغمبر نوای غم گرفتند پيداست مرگ از روی چون آئينه او سبطين بنشستند روي سينه ي او درهای فتنه باز شد بعد از پيمبر ظلم و ستم آغاز شد بعد از پيمبر امشب حسن را بويد و بوسد پيمبر با فاطمه راز نهان گويد پيمبر ای دخترم ای سينة تو مينوی من تو زودتر از اهل بيت آئی سوی من اهل سقيفه عقدة دل باز کردند و آن کينة ديرينه را آغاز کردند اهل ستم ناحق به جاي حق نشستند از اهل بيت مصطفي حرمت شکستند بعد از نبي حق علي را غصب کردند بيگانه را بر مسند حق نصب کردند شد بعد فقدان رسول الله رحمت سيلي زدن بر فاطمه اجر رسالت پايان عمر رحمه للعالمين شد آغاز غمهاي اميرالمؤمنين است ( محمّد نعيمي) 🌹هدیه به حضرت معصومه سلام الله علیها (صلوات)🌹
گرفتار رسول الله گشته جانم امشب باز به نام رحمه للعالمین می خوانم امشب باز ز احوال خراب فاطمه ویرانم امشب باز و نزد گریه های مادرم گریانم امشب باز شب تنهایی زهرای مرضیه رسیده، آه و یا صبح پریشانی داغ و غم دمیده، آه ز بس که آه زهرا از دل خسته کشیده، آه برای آسمانی ها بساط گریه چیده، آه رسولی که خودش را خرج نادانی مردم کرد به رسم لطف با بی مهری قومش تکلم کرد به روی مهر جای قهر با آنان تبسم برای امتش از حق تقاضای ترحم کرد لبی سرشار از خنده دلی خالی زنفرت داشت همیشه بر یتیمان و اسیران لطف و رحمت داشت اگرچه بر همه عالم نبی بود و ولایت داشت علی دل داده بود، بر علی عشق و ارادت داشت وجود کبرایی اش کجا و خاک این عالم مقام عرشی او را نمی فهمد بنی آدم اگرچه دید از امت پیاپی درد و رنج و غم لبش با واژه نفرین نگردید آشنا یک دم تمام عالم امکان چو جسم و مصطفی جان است مقام او برای آیه های پاک قرآن است یکی از معجزات مهربانی هاش سلمان است و جانش را علی بن ابی طالب نگهبان است محمد آنکه هستی را به زیر بال و پر دارد محمد آنکه دستش معجز شق القمر دارد محمد آنکه از اسرار ربانی خبر دارد به سوی عالی اعلا کنون عزم سفر دارد دل آرام او از ماجراهایی هراسان است نگاه آسمان دارش اسیر باد و باران است لبش گرم علی جان و حسین جان وحسن جان است برای روزهای آتی زهرا پریشان است به روی دخترش زهرا تبسم می کند با اشک نمیدانم چرا با او تکلم میکند با اشک در و دیوار و آتش را تجسم میکند با اشک که یک غنچه میان شعله ها گم می کند با اشک تجسم می کند روی ز گل نازکتر او را طناب کینه و دست امام و رهبر او را غلاف آهن تیز و لطیف پیکر او را به  زیر دست و پا بغض غریب و پرپر او را تجسم می کند حیدر اسیر فتنه ها مانده حسن در حلقه ی یاران بی مهر وفا مانده حسین بن علی بی سر میان کربلا مانده و زینب در میان نامحرمان تنها مانده پس روی در بقیع زهرا خطاب کرد پس با زبان گله آن بضعة الرسول رو بر مدینه کرد که یا ایها الرسول این کشته ی فتاده به هامون حسین توست این صید دست و پا زده در خون حسین توست این خشك لب فتاده‏ى دور از لب فرات كز خون او، زمین شده جیحون، حسین توست
. السلام علیک یا اباعبدالله الهی بوسه ای گیرم ، ز خاک دلبر از نزدیک ز دست یار دیرینم ، بگیرم ساغر از نزدیک الا ای ساقی مستان ، تمام آرزویم شد نشینم لحظه ای با تو ، کنار کوثر از نزدیک به عمرم هر تپش قلبم ، شده لحظه شمارم تا ببینم لحظه ی آخر ، جمال حیدر از نزدیک الا ای دلربایی که ، ربودی کل دل ها را فقط رخسار تو باشد ، خدا را مظهر از نزدیک هزاران مرتبه از دور ، زیارت کردم از کویَت بیا تا زائر رویت ، شوم من آخر از نزدیک شدم دل بی قرار تو ، فتادم بر گذار تو بیا تا جان نثار تو ، نمایم دیگر از نزدیک همه گویند رخسارت ، ز یوسف هست زیباتر بیا تا این حقیقت را ، نمایم باور از نزدیک میان هاله ای دیدم ، شبی ماهِ رخت از دور بیا تا روی زیبایت ، ببینم بهتر از نزدیک اگر چه هستم آلوده ، بوَد اما امید من که بینم روی تو آخر ، به چشمان تر از نزدیک تو آن تنها پدر هستی ، که مظلومانه زد بوسه به خون حنجر سرخِ ، علیِ اصغر از نزدیک تویی غم دیده بابایی ، که بین یک عبا چیدی تن صد قطعه و پاکِ ، علیِ اکبر از نزدیک تویی تنها امامی که ، زدی گل بوسه ای خونین به دستان جدای آن ، امیر لشکر از نزدیک به زیر تیر و شمشیر و ، شکسته نیزه ها گفتی : به سوی قتلگاه من ، بیا ای خواهر از نزدیک میان مقتلت یک زن ، " غریب مادرم " گوید به گوش جان شنیدم من ، صدای مادر از نزدیک گلویت را ببوسیده ،  پیمبر حیدر و زهرا فقط زینب زده بوسه ، به خون حنجر از نزدیک فقط دخت سه ساله ات ، شبی در کنج ویرانه به روی دامنش تنها ، ببوسد یک سر از نزدیک اسارت ها که پایان یافت ، میان آن چه غارت شد نگاه زینبت مانده ، به یک انگشتر از نزدیک به روز اربعین وقتی ، همه سوی تو برگشتند بمیرم در بر قبرت ، نیامد دختر از نزدیک تمام روضه هایی که ، برایت خوانده شد تنها شبیه قطره ای باشد ، ز بحر أحمر از نزدیک به تعداد سلامی که ، دهد هر عاشقی از دور زیارت می کنی از او ، به قبر و محشر از نزدیک الهی جان دهم آخر ، به روی تربت پاکت الهی بوسه ای گیرم ، ز خاک دلبر از نزدیک ✍ .
صدات کردم.mp3
4.36M
صدات کردم صورتمو به سمت کربلات کردم با گریه و حسرت و آه نگات کردم یادی از اون ضریح با صفات کردم 🎙 =صَــــدَقِہ جاریِہ ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄
enc_16939977153430063296717.mp3
2.83M
مشتاق کربلا همه عشاق کربلا روی دل کسی نمونه کاش داغ کربلا تنها نه رو زمین شهره آفاق کربلا 🎙 =صَــــدَقِہ جاریِہ ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄
دلنشین.mp3
4.77M
همه عمر بر ندارم سر از این خمار مستی که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی 🎙 =صَــــدَقِہ جاریِہ ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄
4_6039655132726039244.mp3
4.18M
❣﷽❣ ◾️ ◾️ کربلایی یه عالمه گریه به روضه بدهکارم تا خوب نشه زخمات دست بر نمیدارم بذار حالا حالا نوکرِ شما باشم لحظه‌ی مرگم تو خاکِ کربلا باشم بَده که پیشِ تو مویِ سرم سپید نشه بَده که نوکرت بمیره و شهید نشه من ؛ اصلاً اومدم برات مریض بشم تا تو قلبِ مادرت عزیز بشم سردم نکنی…طردم نکنی ◾️عزیزم حسین…عزیزم عزیزم عزیزم کاشکی میشد مثلِ عقربه ها برگردم به کربلاهایی که قبلاً سفر کردم کاشکی میشد ساعت همون لحظه وایمیستاد تواولین بار که چشام به گنبد افتاد ندیدنِ حرم بلایِ جون نوکرِ نکنه اربعین نیام نذاری آبروم بره این ؛ چه بلاییِ که اومده سرم منو دق نده بذار بیام حرم از حال خودم…درمونده شدم ◾️عزیزم حسین…عزیزم عزیزم عزیزم محرمُ خونه نشین میمیرم منی که تو قبرم برات عزا میگیرم چه جوری آروم شم مادرتون بدحاله با پهلوی زخمیش بالا سر گوداله نگاه مادرت شاهده قتل قاتله میبینه میبُرن سرُ چجوری سر حوصله وای ؛سرُ و صورتت چه نامرتبِ تویِ قتلگاه عزیز زینبِ صد پاره بدن…دست و پا مزن ◾️عزیزم حسین…عزیزم عزیزم عزیزم 🌹هدیه به حضرت معصومه سلام الله علیها (صلوات)🌹 ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈