eitaa logo
نماز اول‌وقت‌بخوانیم
3.7هزار دنبال‌کننده
80 عکس
1هزار ویدیو
208 فایل
مرتضی رحیمیان محقق مرکز تخصصی نماز @namazmt بانوی باحیا @banoy_ba_haya دعوت به نماز @d_b_namaz سخنرانی‌کوتاه نمازی @sokhanrani_namaz ذکرهای نماز @navb111 محتوای نماز @navb112 شهید رئیسی (بصیرتی) @shahid_reisii عناوین کانال eitaa.com/navb110/7162
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از 
۷ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم سلام به شما معلم عزیز. جلسه هفتم است که درباره آیات امیرالمؤمنین در قرآن با هم گفتگو می‌کنیم. خداوند تبارک و تعالی در سوره حمد از ما مسلمان‌ها خواسته روزانه ده بار این دعا را بخوانیم که « اِهدِنَا الصِّراطَ المُستَقِیمَ » خدایا ما را بر راه مستقیم ثابت قدم بدار و به آن راه هدایت کن. و در قالب دعا به ما دستور داده که بروید « صراط مستقیم » را پیدا کنید و توضیح داده که « صِراطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیهِمْ » آن راه، راه کسانی هست که منِ خدا به آنها نعمت داده‌ام. خُب این چه نعمتی است اگر کسی آن نعمت را داشته باشد در « صراط مستقیم » قرار می‌گیرد؟ مسلماً اون نعمت، صورتِ زیبا، ثروتِ فراوان، مدرک تحصیلی، موقعیت اجتماعی، و محبوبیت در بین مردم و قدرتِ زیاد نیست. آن نعمت دو تا ویژگی باید داشته باشد : یک. اگر کسی آن نعمت را داشته باشد خدا به او غضب نمی‌کند. « غَیرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیهِمْ » دو. با وجود آن نعمت آن شخص گمراه نمی‌شود. « وَ لَا الضَّالِّینَ » خیلی‌ها هستند که صورت زیبا دارند، ثروت فراوان دارند و نعمت‌های دیگری دارند مثلِ محبوبیت بین مردم ولی باز هم گمراه شدند. پیامبر عزیزمان صلی الله علیه و آله این آیه را این‌طور تفسیر کردند : که کسانی که ولایت و سرپرستی علی بن ابیطالب علیه السلام را بپذیرند آن نعمت به آنها داده شده و خداوند به آنان غضب نمی‌کند و گمراه هم نخواهند شد. « لَمْ یغْضَبْ عَلَیهِمْ وَ لَمْ یضِلُّوا » پس منظور از « نعمت » در سوره حمد ولایتِ علی بن ابیطالب علیه السلام است. در آیات دیگری از قرآن هم واژه « نعمت » به معنای ولایت آمده که سه تای آنها را می‌خواهم خدمتتان تقدیم کنم ؛ یک. خداوند یکی از وظایفی که بر دوش پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله قرار داده و بر دوش ما مسلمان‌ها هم قرار داد این است که « وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ » درباره نعمتی که خدا به تو داده با مردم گفتگو کن. آنها را بازگو کن. مسلماً منظور از نعمت، نعمتِ مادی نیست که من بیایم در حضور مردم بگویم : 1. خانه من چقدر بزرگ است. 2. ماشین من چقدر خوب است. 3. حافظه من چقدر قوی است. 4. فرزندان من چقدر زیبا هستند. خب این‌ها دو تا عیب دارد : الف : اگر من این نعمت‌ها را بین مردم بشمارم، خودستایی می‌شود که سبب غرور می شود و تکبر کار زشتی است. ب. بیان نعمت‌های مادی در بین مردم سبب می‌شود دیگران به من حسادت کنند. من نباید کاری کنم که دیگران به من حسادت کنند. خُب پس منظور از این نعمت چیست؟ این « نعمت » باید نعمتِ معنوی باید باشد و نعمتی باشد که کسانِ دیگر هم بتوانند به آن نعمت دسترسی پیدا بکنند. در روایت آمده خداوند بر عهده پیامبر عزیزمان گذاشتند، از نعمتِ دین با مردم سخن بگویند و از نعمت وجودِ علی بن ابیطالب علیه السلام . « فَحَدِّث فَضَائِلَ علیِّ بْنِ اَبی طالب » ای پیامبر کرامات و کمالات علی بن ابیطالب را برای مردم بازگو کن تا آنها با این نعمت بزرگ آشنا شوند. من دیده به احسانِ علی دارم و بس سر در خط فرمانِ علی دارم و بس هر کس زده دست خود به دامان کسی من دست به دامانِ علی دارم و بس.
هدایت شده از 
۸ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم سلام به شما معلم عزیز. جلسه هشتم است که با موضوع آیات امیرالمؤمنین در قرآن در خدمت شما هستم. در جلسه قبل بیان شد که منظور از « نعمت » در سوره حمد، نعمتِ ولایت است و مسلمان‌ها در شبانه روز ده بار این نعمت را یادآور می‌شوند و در نمازشان می‌گویند « صِراطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیهِمْ » و بیان شد که واژه نعمت در قرآن در موارد متعدد معنای ولایت به کار رفته که قرار شد سه موردش را خدمتتان عرض کنم. دو. خداوند در روز قیامت می‌فرماید : « وَ قِفُوْهُمْ اِنَّهُمْ مَسْئُولونَ » انسان‌ها را نگه دارید تا از آنها سؤال شود. در سوره تکاثر آمده که سؤال از « نعمت » می‌شود « ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ یوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِیمِ » امام صادق علیه السلام به ابوحنیفه که برای مردم تفسیر قرآن می گفت فرمودند : شنیدم « نعمت » در این آیه را به معنای آب گوارا و غذای لذیذ تفسیر کردی؟ گفت : بله، همین طور است. حضرت از ایشان پرسیدند که اگر در خانه یک نفری چند روز مهمان باشی و وقتی خواستی از خانه خارج شوی صاحب‌خانه به تو بگوید که « تو چند لیوان آب و چند بشقاب غذا خوردی و. » درباره ی او چه قضاوتی می‌کنی؟ گفت : می‌گویم او انسان بخیلی است. گفت : پس اگر خدا در روز قیامت تک تک انسان‌ها را بیاورد و بگوید : « تو چند لیوان آب خوردی و چند بشقاب غذا خوردی » و یکی یکی از این لیوان آب ها از او سؤال بپرسد آیا او بخیل نخواهد بود؟ ابوحنیفه گفت : خُب شما این آیه را چگونه تفسیر می‌کنید؟ حضرت فرمودند : این « نعمت » که خداوند روز قیامت از انسان‌ها از آن سؤال می‌پرسد، دوستیِ ما امامان است. یعنی دوستی علی بن ابیطالب و فرزندان ایشان علیهم السلام که به مقام امامت رسیدند و منظور از « نَعیم » در این آیه، نعمت ولایت است. سه. وقتی در روز عید غدیر خم پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله دست امیرالمؤمنین علیه السلام را بالا گرفتند، در حضور ده ها هزار نفر از مسلمان‌ها فرمودند : « مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِی مَوْلَاهُ » هر کسی من رهبر و سرپرست او هستم علی بن ابیطالب رهبر و سرپرست او خواهد بود. آیه ۳ سوره مائده نازل شد که « اَلْیوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِینَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیكُمْ نِعْمَتِی » امروز دین شما را کامل کردم و نعمت خودم را به شما ارزانی داشتم و نعمت را تمام کردم. پیامبر با نزول این آیه فرمودند : « اَللّهُ أَکْبَرُ عَلى اِکْمالِ الدِّیْنِ وَ اِتْمامِ النِّعْمَةِ » یعنی این جوری از خدا تشکر کردم. امیرالمؤمنین علیه السلام در محاجه‌ای که داشتند با مردم، فرمودند : خدا هفت ویژگی به من داده که یکی از آن ویژگی‌ها این است که به واسطه‌ی من بود که نعمت بر مردم کامل شد « وَ أَتَمَّ عَلَیهِمُ اَلنِّعَمَ » امام باقر علیه السلام فرمودند : « آخِرُ فَرِیضَةٍ أَنْزَلَهَا اَللَّهُ تَعَالَى اَلْوَلاَیةُ » آخرین چیزی که خداوند بر این امت واجب کرد ولایت بود که به واسطه این ولایت نعمت تمام شد. پس واژه « نعمت » در آیات قرآن در برخی موارد به معنای ولایت علی بن ابیطالب علیه السلام است.
هدایت شده از 
امیرالمؤمنین در قرآن 9 ؛ اول نماز گزار.mp3
1.75M
امیرالمؤمنین در قرآن 9 ؛ اول نماز گزار
هدایت شده از 
۹ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم سلام به شما معلم عزیز. جلسه نهم است که درباره آیات امیرالمؤمنین در قرآن با هم گفتگو می‌کنیم. قبل از اینکه آیه جدید را بیان کنم می‌خواهم دو تا نقل تاریخی را خدمتتان عرض کنم. نقل اول از ابن شهر آشوب است که از علمای شیعه است. ایشان می‌گویند : که پیامبر عزیزمان و علی بن ابیطالب علیهما السلام در بالای مکه قرار داشتند که جبرئیل نازل شد، پایش را بر زمین زد، چشمه‌ای جوشید، پیامبر و علی علیهما السلام وضو گرفتند. هنگام ظهر بود، با هم نماز ظهر را خواندند : « وَ هِیَ أَوَّلُ صَلَاةٍ فَرَضَهَا اللَّهُ تعالی » و این اولین نمازی بود که برای این امت واجب شد، که امام جماعت آن پیامبر صلی الله علیه و آله بود و نمازگزار آن علی بن ابیطالب علیه السلام. نقل دوم از تاریخ طبری است که از شخصی به نام یحیی بن عفیف کندی نقل می‌کند که من برای اعمال حج وارد مکه شدم و با عباس بن عبدالمطلب وارد مسجدالحرام شدیم. دیدم که یک آقایی به سمت کعبه آمد، در نزدیکِ کعبه ایستاد، پشت سر او یک آقا پسر نوجوان بود و پشت سر آنها یک خانمِ محترم و مجلّل بود. آن آقا به آسمان نگاه کرد. مقداری می ایستاد و بعد خم می‌شد و بعد به زمین می‌افتاد، آن نوجوان و آن خانم هم همین حرکات را انجام می‌دادند. من از رفتار اون ها خیلی تعجب کردم عباس بن عبدالمطلب به من گفت : که آن آقایی که در جلو قرار دارد برادر زاده‌ام محمد بن عبدالله است و آن نوجوان برادر زاده دیگرم علی بن ابیطالب است و آن خانم خدیجه همسر محمد است. محمد اعتقاد داد که از آسمان به او وحی می‌شود و دارای دین جدیدی است و من غیر از این سه نفر کسی را در این دین نمی‌شناسم. بنابراین به اتفاق شیعه و سنی آقا علی بن ابیطالب علیه السلام « أَوَّلُ عَربیٍّ وَ عَجمیٍّ صَلّی مَعَ النَّبی » اولین کسی است که در این عالم با پیامبر خدا نماز خوانده. خداوند تبارک و تعالی در آیه ۴۱ و ۴۲ و ۴۳ سوره بقره به اهل کتاب یعنی یهودی‌ها می‌گوید : بیایید به قرآن ایمان بیاورید که کتاب آسمانی شما را تصدیق می‌کند. و در ادامه به آنها دستور می‌دهد « وَ أَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَ آتُوا الزَّكَاةَ وَ ارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِینَ » نماز را اقامه کنید، زکات بدهید و همراه با رکوع کنندگان رکوع را به جا بیاورید. حالا سؤال این است که این رکوع کنندگان چه کسانی هستند که یهودیان باید همراه با آنها رکوع را به جا بیاورند؟ اهل سنت از ابن عباس نقل کرده‌اند، و شیعه از امام باقر علیه السلام نقل کرده که منظور از این رکوع کنندگان پیامبر اکرم و علی بن ابیطالب و اهل بیت پیامبر علیهم السلام هستند که یکی از آن اهل بیت هم حضرت خدیجه سلام الله علیها است. بنابراین طبق این آیه شریفه، شخصیتی که اهل کتاب باید همراه با او رکوع را به جا بیاورند و او اولین انسانی هست که همراه با پیامبر خدا نماز را اقامه کرد، آقا علی بن ابیطالب علیه السلام است.
هدایت شده از 
۱۰ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم سلام به شما معلم عزیز. توفیق داریم دهمین جلسه را در موضوع آیاتِ ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام با هم داشته باشیم قبل از بیان آیه جدید می‌خواهم یک حادثه تاریخی را با هم دوره کنیم. پیامبر عزیزمان صلی الله علیه و آله وقتی دین خودشان را آشکار کردند و در بین مردم مکه اعلام کردند که : « قُولُوا لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، تُفْلِحُوا.. » بگویید « لا إِلَهَ إِلَّا اللَّه » و به رسالت من ایمان بیاورید تا نجات پیدا کنید. مشرکانِ مکه به پیامبر پیشنهاد کردند که ما زیباترین دختران خودمان را به عقد تو در می‌آوریم، ثروتِ مان را به پای تو می‌ریزیم، ریاست بر خودمان را به تو می‌دهیم، ولی تو تبلیغ این دین را کنار بگذار، پیامبر پیشنهاد اون ها را قبول نکرد. برخی از یاران پیامبر مثل سمیه و یاسر را به شهادت رساندند. برخی را مثل بلال حبشی شکنجه کردند. برخی از یاران پیامبر از ترس جانشان به حبشه هجرت کردند و برخی دیگر از یاران پیامبر همراه با حضرت سه سال در شعب ابی طالب قرار گرفتند و سخت‌ترین فشارهای اقتصادی را بر آنها وارد کردند. با این حال دیدند که باز هم دین اسلام روز به روز دارد گسترش پیدا می‌کند و مردم به این دین علاقه شدند. آیه ۳۰ سوره انفال آخرین نقشه مشرکان را این‌گونه اعلام می‌کند که « وَ إِذْ یَمْکُرُ بِکَ الَّذِینَ کَفَرُوا لِیُثْبِتُوکَ أَوْ یَقْتُلُوکَ أَوْ یُخْرِجُوکَ » مشرکان در دارالندوه جلسه‌ای محرمانه تشکیل دادند که یا پیامبر را حبس کنند یا او را بکشند یا او را تبعید کنند که در نهایت قتل پیامبر رأی آورد قرار شد چهل طایفه هر طایفه یک نفر را بفرستند و این چهل نفر شبانه در شب اولِ ربیع الاولِ سال چهاردهم بعثت، به خانه پیامبر بریزند و با شمشیرشان حضرت را بکشند به گونه‌ای که قاتل مشخص نشود. و طایفه بنی هاشم چون نمی‌تواند در مقابل چهل طایفه بایستد مجبور بشود به جای قصاص و جنگ با چهل قبیله، دیه پیامبر را بگیرند و این‌گونه پیامبر را به راحتی از سر راهشان بردارند. پیامبر به امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند : که یا علی پیکِ وحی خبر آورده که این‌ها این نقشه را دارند و خداوند دستور داده که تو جای من بخوابی تا من بتوانم امشب فرار کنم. نظر تو چیست؟ علی بن ابیطالب این سؤال را پرسیدند « اَوَ تَسلَمَنَّ بِمَبیتی هُناک » اگر من اینجا بخوابم جان شما سالم می‌ماند؟ پیامبر فرمودند بله. ایشان نپرسیدند که آیا من هم سالم می‌مانم یا نه؟ از سلامت ماندن پیامبر خوشحال شدند و خندیدند، سجده‌ی شکر به جا آوردند و رفتند در رختخواب پیامبر و آن پارچه سبز رنگ پیامبر را روی خودشان می‌انداختند و خوابیدند. وقتی مشرکان از شکافِ داخل خانه نگاه کردند و دیدند که حضرت محمد صلی الله علیه و آله در رختخوابش خوابیده، قتل پیامبر را تا سحر به عقب انداختند و این فاصله زمانی سبب شد تا حضرت اول به غارِ ثور برود و از آنجا به مدینه فرار کند. آیه ای که این واقعه را بیان می‌کند و فضیلت امیرالمؤمنین در آن هست را با تفسیرش در جلسه آینده خدمتتان عرض می‌کنم.
هدایت شده از 
۱۱ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم سلام به شما معلم عزیز. جلسه یازدهم است که درباره آیات فضیلت امیرالمؤمنین در قرآن با هم گفتگو می‌کنیم. در جلسه قبل بیان شد که مشرکان مکه نقشه کشیدند بر قتلِ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در شب اول ربیع الاول سال چهاردهم بعثت و حضرت نقشه کشیدند که علی بن ابیطالب علیه السلام بر بستر ایشان بخوابد تا با فریب دادن مشرکان بتواند از دست آنها فرار کند و به مدینه هجرت کند که نقشه پیامبر عملی شد و آن شب امیرالمؤمنین جانِ خودشان را در معرض خطر قرار دادند. خداوند در آن شب برای حفاظت از علی بن ابیطالب، میکائیل را پایین پای آقا فرستاد و جبرئیل را بالای سر حضرت. جبرئیل ندا داد « بَخٍّ بَخٍّ مَنْ مِثْلُكَ یابْنَ اَبی طالب؟ اللّهُ یباهِی بِكَ الْمَلائِكَةَ » بَه بَه کیست مثل تو ای پسر ابی طالب که خداوند تبارک و تعالی پیش فرشتگانش به تو افتخار کرد. خداوند برای اینکه این داستان جان‌فشانی در بین مردم فراموش نشود و نُقل مجالس مؤمنان باشد تا روز قیامت، آیه ۲۰۷ سوره بقره را نازل کرد : « وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْری نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّه » و از مردم کسی است که جانش را می‌فروشد برای به دست آوردن خشنودی و رضوان الهی. برای اینکه اثر جان‌فشانی حضرت را خوب متوجه بشویم این آیه را با یک آیه دیگری مقایسه می‌کنیم : در آیه ۱۱۱ سوره توبه آمده « اِنَّ اللَهَ اشتَرىٰ‌ مِنَ المُؤمِنینَ اَنفُسَهُم وَ اَموالَهُم بِاَنَّ لَهُمُ الجَنَّة » خداوند متعال جان و مال مؤمنان را می‌خرد و در عوض بهشت و نعمت‌های بهشتی را به آنها ارزانی می‌دارد. در این آیه آمده که قیمتِ جان و مال مؤمنین بهشت است. اما در آیه اول آمده که خداوند در عوض جان‌فشانی امیرالمؤمنین رضوان و خشنودی خودش را به او می‌دهد. و در آیه دیگری از قرآن آمده « وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ » یعنی خوشنودی و رضایت خدا از تمام نعمت‌های بهشت برتر و بالاتر است. معاویه از روی کینه و حسادتی که به امیرالمؤمنین داشت ۴۰۰ هزار درهم به سَمرةِ ابنِ جُندب جایزه داد تا او تبلیغ کند که آیه « وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْری نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّه » درباره ابن ملجَم است! یعنی ابن ملجَم با کشتن امیرالمؤمنین خوشنودی خدا را خریده! پول زیادی را هزینه کرد اما نقشه او نگرفت و مسلمان‌ها این دروغ او را قبول نکردند. این آیه، آیه ی شرافت و کرامت آقا امیرالمؤمنین علیه السلام است که وقتی در جای پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله خوابید از سلامتی خودش سؤال نپرسید، بلکه از سلامتی پیامبر سؤال پرسید.
هدایت شده از 
۱۲ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم سلام به شما معلم عزیز. جلسه دوازدهم است که درباره آیات امیرالمؤمنین در قرآن با هم گفتگو می‌کنیم. قبل از اینکه آیه جدید را بیان کنم خدمتتان به این نکته توجه میدهم که قرآن کریم می‌فرماید ای انسان‌ها هر گفتار و رفتاری را داشته باشید شاهدانی هستند که آنها را می‌بینند و در روز قیامت به نفع شما یا به ضرر شما شهادت می‌دهند. برخی از آن شاهدان را می خواهم بیان کنم : 1. شش بار در قرآن آمده « کَفی بِاللهِ شَهِیداً » خداوند تبارک و تعالی شاهد اعمال شماست. 2. در سوره مبارکه زلزال آمده که زمین آنچه را که در روی آن انجام شده باشد را بازگو خواهد کرد « یَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا » 3. در سوره انفِطار آمده که فرشتگانِ عزیز که بر شانه راست و چپ من و شما قرار دارند می‌نویسند و می‌بینند آن رفتار و گفتاری را که داشته باشیم. « وَ إِنَّ عَلَیكُمْ لَحٰافِظِینَ * كِرٰاماً كٰاتِبِینَ » 4. در سوره مبارکه نور آمده « یَوْمَ تَشْهَدُ عَلَیهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَ أَیدِیهِمْ وَ أَرْجُلُهُمْ » در روز قیامت زبان، چشم، گوش، اعضا و جوارح انسان شهادت می‌دهند به آن کارهایی را که انجام دادیم. با ذکر این مقدمه خدمتتان عرض می‌کنیم که : 5. در سوره بقره آیه ۴۳ آمده : « وَكَذٰلِكَ جَعَلناكُم أُمَّةً وَسَطًا لِتَكونوا شُهَداءَ عَلَى النّاسِ وَیكونَ الرَّسولُ عَلَیكُم شَهیدًا » ما شما را امت میانه‌رو قرار دادیم که از افراط و تفریط به دور هستید و شما شاهد بر مردم هستید و پیامبر شاهد گفتار و رفتار شما خواهد بود. خُب این افرادی که باید شهادت بدهند یکی از ویژگی‌هایشان این است که باید « امتِ وسط » باشند یعنی اهل افراط و تفریط نباشند، زیاده‌روی و کوتاهی در گفتار و رفتار نداشته باشند. خُب مسلم است که بسیاری از مسلمان‌ها « امت وسط » نخواهند بود. این امت وسط چه کسانی هستند خود آقا امیرالمؤمنین در تفسیر این آیه فرمودند : « نَحْنُ شُهَداءُ اللّهِ عَلَى النّاس » ما هستیم آن شاهدانی که اعمال مردم را می‌بینند و شهادت می‌دهند. در زیارت جامعه کبیره هم به امامان این گونه عرض می کنیم که شما شاهد بر مردم هستید. « وَ شُهَدَاءَ عَلَى خَلْقِهِ » خُب کسی که می‌خواهد شهادت بدهد یکی از ویژگی‌هایش این است که باید آنچه را که در روز قیامت شهادت می‌دهد ، در دنیا دیده باشد که در قرآن آمده « وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَیرَى اللّٰهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ » ای بندگان من هر کاری خواستید انجام بدهید، هر چه خواستید بگویید، بشنوید، ببینید، بنویسید و لمس کنید، اعمالِ شما را هم خداوند متعال می‌بیند و هم پیامبر خدا و هم مؤمنان. مسلم است که منظور از مؤمنان در این آیه همه مسلمان‌ها نیستند، مؤمنان خاصی هستند که در دنیا باید ببینند تا روز قیامت شهادت بدهند که امام صادق علیه السلام فرمودند : « هُوَ وَ اللّهِ عَلیُّ بنُ اَبی طالبٍ » منظور از « مؤمنون » در این آیه علی بن ابیطالب علیه السلام است. و امام صادق در حدیث دیگر فرمودند : « هُمُ الاَئمَّةُ » ما امامان هستیم که شاهد هستیم می‌بینیم و خود امیرالمؤمنین فرمودند : « اَنا عَینُ اللّه » من چشم خدا هستم که می‌بینم آنچه را که اتفاق خواهد افتاد. بنابراین یکی از شاهدان اعمال آقا امیرالمؤمنین هستند که طبق این آیه قرآن گفتار و رفتار ما را در دنیا می‌بینند و در روز قیامت به نفع ما یا خدای نکرده به ضرر ما شهادت خواهند داد.