نماز اول وقت «مسافرين گرامي پرواز شماره ي 395 به مقصد جده، هرچه سريع تر به هواپيما سوار شوند. هواپيما آمده حرکت مي باشد.» براي آخرين بار هم اعلام کرد، اما مگه مي تونست سوار بشه؟ ساعت حرکت هواپيما با اذان ظهر مطابق شده بود. عمره مهم تر بود يا نماز اول وقت؟! بالاخره تصميم گرفت. بي خيال بليط و تمام زحمت هايي که کشيده بود شد. رفت نمازخونه و نمازش رو خوند. بعد از نماز، به سالن فرودگاه اومد تا به شهرش برگرده. بلندگو اعلام کرد: «با عرض پوزش از تأخير در پرواز شماره 395، نقص فني پيش آمده برطرف شده است. مسافرين هرچه سريع تر به هواپيما سوار شوند.» لبخندزنان خدا رو شکر کرد و سوار هواپيما شد. چند سال بعد توي محراب عبادتش، شهيدش کردن. دومين شهيد محراب رو مي گم؛ شهيد آيت الله دستغيب (رحمة الله عليه). [دو رکعت قصه ؛ رسول نقي ئي ، ص 95]

کنار گنبد ديگه سحر شده بود. حسابي نگران شده بودم. سريع پله هاي پشت بام رو بالا رفتم. از اول شب، براي عبادت رفته بود اون جا؛ کنار گنبد. در پشت بام رو که باز کردم بوران برف و سرما زد داخل راه رو. هوا حسابي سرد بود. پالتوم رو به خودم پيچيدم و رفتم بالاي پشت بام. شيخ حسن هنوز اون جا بود، در حال رکوع، زير سطحي از برف که پشتش رو پوشونده بود.[1] . [1] خاطره اي از شيخ حسنعلي اصفهاني (ره)، معروف به نخودکي. به نقل از مسئول پشت بام حرم مطهر امام رضا (عليه السلام). [دو رکعت قصه ؛ رسول نقي ئي ، ص 99]

ملیح و ملیح تر همان طور که پيشوايم گفت، ذليلت مي کنم با سجده هايم. اجر مي برم از زجرت و لذت مي برم از ذلتت. تو از خضوع من فرار مي کني و من از غرور تو. تو از سجده سرپيچي کردي و من به سجده افتخار. ابليس! اگرچه اين زانوان از طول سجده به درد اذعان کنند و پيشاني از مُهر خشوع پينه ببندد، باز هم خوشنودم. خوشنود از نعره هاي ناتواني تو، که بلندتر و بلندتر مي شود و لبخند رضايت خدا، که مليح تر و مليح تر.[1] . [1] ميزان الحکمه، ج 2، 1253. [دو رکعت قصه ؛ رسول نقي ئي ، ص 100]

بيني بر خاک چهار چشمي مراقبشون بودم. نماز مي خوندند، اون هم چه نمازي. مي دونستم هر عملي که انجام مي دهند، حکمتي داره. بهترين پيامبر خداست. مگه مي شه بدون دليل کاري انجام بده؟ سجده که مي رفتند، اصرار داشتند که علاوه بر پيشاني، بيني مبارکشون هم روي خاک قرار بگيره. نمي دونم، شايد مي خواستند گوشه اي از خشوع وصف ناپذيرشون رو اين طوري پيش خدا نشون بدهند.[1] . [1] وسائل الشيعة، ج 6، 343. [دو رکعت قصه ؛ رسول نقي ئي ، ص 102]

شَست پا ترکش خورده بود روي پاش. 4 تا انگشتش کامل رفته بود. فقط شست پاش مونده بود. مي گفت اين يکي رو نزده اند؛ گذاشتند که موقع سجده بگذارمش روي زمين! سجده که مي رفت خنده دار بود. سه تا انگشت رو مي گذاشت روي زمين؛ يکي از پاي قلم شده اش، دو تا از پاي سالمش. بهش گفتم: مگه نبايد فقط شست پامون روي زمين باشه؟ گفت: شست پات رو بگذار. بقيه رو گذاشتي گذاشتي، نگذاشتي نگذاشتي. [1] . [1] عروة الوثقي، ج 1، سجود، مسأله 7 و أجوبة الاستفتائات مقام معظم رهبري، 496. [دو رکعت قصه ؛ رسول نقي ئي ، ص 104]

جوش صورت موقع سجده، پيشاني ام محکم به مهر خورد و جوشش باز شد. وسط دو سجده فهميدم مهر خوني شده، مهر رو برعکس کردم و براي سجده دوم قسمت پاک پيشاني ام رو روي مهر گذاشتم. آخه فقط جايي که پيشاني رو مي گذاري بايد پاک باشه؛ نجس بودن اون طرف مهر يا فرش زير مهر اشکالي نداره.[1] . [1] توضيح المسائل امام خميني (ره)، مسأله 1065. [دو رکعت قصه ؛ رسول نقي ئي ، ص 107]

بالاترین امتیاز شب هاي بلند زمستون، اون هم توي اسارت و زندان خيلي سخت بود. اگه حاجي نبود دوام نمي آورديم. هر شبي يه جور بچه ها رو سرگرم مي کرد. هم خستگي از تنشون بيرون مي رفت، هم يه چيزي ياد مي گرفتند. اون شب يکي يکي نماز مي خوندند و هرکسي کمتر غلط داشت امتياز بيشتري مي گرفت. خيلي خوش به حالم شده بود. تقريباً نفر آخر بودم. هرچي بقيه غلط داشتند، من دقت کردم تا اشتباه نکنم. منتظر بالاترين امتياز بودم ولي نماز من هم اشکال داشت. حاجي مي گفت: بايد بين دو سجده و بعد از سجده ي دوم کامل بشيني. ولي من بعد از سجده ي دوم صاف بلند مي شدم.[1] [1] توضيح المسائل امام خميني (ره)، مسأله 1056 ـ 1075. [دو رکعت قصه ؛ رسول نقي ئي ، ص 108]

پشه ي فرصت طلب سجده ي آخر نماز جماعت بود و حاج آقا يه مقدار بيشتر از معمول طول داد. يه پشه ي فرصت طلب هم از فرصت استفاده کرد و رفت توي گوش ما. هرچي بهش گفتم: «بابا! اون نمرود بوده، تازه توي بيني اش هم رفته بوده...» گوشش بدهکار نبود! بالاخره دستم رو از جاي سجده برداشتم و گوش مبارک رو يه حالي دادم ولي نمي دونستم نمازم درسته يا نه؛ خيال مي کردم توي سجده نمي شه اعضاي سجده [1] رو حرکت داد. پرسيدم. نمازم درست بود. توي سجده، غير از پيشاني، مي شه بقيه ي اعضاي سجده رو بلند کني و حرکت بدي، البته به شرطي که در حال حرکت دادن، ذکر سجده رو نگي. [2] [1] اعضاي سجده، همان هفت عضوي است که واجب است هنگام ذکر سجده بر روي زمين باشد، يعني پيشاني، کف دو دست، زانوها و انگشت بزرگ پاها. [2] توضيح المسائل امام خميني (ره)، مسأله 1054. [دو رکعت قصه ؛ رسول نقي ئي ، ص 110]

فرود ناموفق! به اين مي گن يه فرود ناموفق! بعد از رکوع با سرعت به سجده رفتم. بر اثر سرعت زياد، سرم به شدت به مهر خورد و بعد از برخورد، بلافاصله بلند شد و دوباره روي مهر قرار گرفت. نمي دونستم اين دو برخورد کافيه و دو سجده حساب مي شه يا بايد يک سجده ديگر برم؟ با خودم گفتم: يک سجده ي ديگه مي رم، بعد از نماز هم نگاه مي کنم، اگه نمازم درست بود که هيچ، و الا دوباره مي خونم. بعد از نماز نگاه کردم، درست بود. «اگر بي اختيار سرتان از روي مهر بلند شد و توانستيد اجازه ندهيد که سرتان دوباره به مهر برخورد کند، همان برخورد لحظه اي را يک سجده حساب کنيد. ولي اگر بي اختيار دوباره سرتان به مهر برخورد کرد، اين دو برخورد را يک سجده حساب کنيد و بعد يک سجده ي ديگر نيز برويد.»[1] . [1] توضيح المسائل امام خميني (ره)، مسأله 1071. [دو رکعت قصه ؛ رسول نقي ئي ، ص 114]

سجده ی بدون وضو و قبله شانس آوردم که کوچه خلوت بود و کسي رفت و آمد نمي کرد. يکي نبود به ما بگه آخه آدم حسابي، اگه سوار دوچرخه، سوره هايي رو که حفظي دوره مي کني، سوره هاي سجده دار رو نخون. حواسم نبود، سوره ي علق رو حفظ کرده بودم و داشتم براي خودم دوره مي کردم. يک دفعه فهميدم که آيه ي آخرش رو هم خوندم. از دوچرخه پريدم پايين، يه سنگ پيدا کردم و همونجا سجده کردم. وضو نداشتم. قبله رو هم بلد نبودم. ولي توي اين سجده نه وضو و قبله لازمه، نه ذکر. فقط يک مهر بردار و برو سجده.[1] [2] . [1] چهار سوره ای که سجده واجب دارد عبارتند از : سجده، فصلت، نجم و علق [2] توضيح المسائل امام خميني (ره)، مسأله 1097. [دو رکعت قصه ؛ رسول نقي ئي ، ص 125]

سجده شکر آن گاه که گفت و گو با محبوبت را وداع گفتي، و نمازت را سلام دادي، سر بر خاک بگذار و او را شکر نما. شکر، چون توفيق نمازت داده. «شکراً لله، شکراً لله، شکراً لله.»[1] . [1] برداشتي از وسائل الشيعة، ج 7، ص 5، حديث 2. [دو رکعت قصه ؛ رسول نقي ئي ، ص 134]

الاغ بي محل به اين مي گن الاغ بي محل! نمي دونم از کجا پيداش شده بود. فکر کنم خيلي گرسنه بود. يه سر و صدايي وسط نماز راه انداخت که نگو. هرکاري کردم که فقط لبخند روي لبام باشه و خنده ام بي صدا باشه، نشد. بالاخره ترکيد و شروع کردم به غش غش خنديدن. چون حالت نمازم به هم خورده بود، با اين که عمداً نخنديدم، نماز باطل بود. اين هم از حضور قلب ما! [1] [1] عروة الوثقي، 1، مبطلات، السادس. [دو رکعت قصه ؛ رسول نقي ئي ، ص 137]

نماز پشت تلفن کاش مي شد اين تلفن ها رو يه کاري کرد که موقع نماز بگه «هنگام نماز مغازه تعطيل است.» در مغازه رو نيمه باز گذاشتم و پشت ويترين، نمازم رو بستم. وسط نماز تلفن زنگ زد. يکي دو تا سه تا، دست بردار هم نبود. بالاخره گوشي رو برداشتم و همان طور نمازم رو پشت گوشي ادامه دادم. طرف فهميد و قطع کرد، ولي نماز من صحيح بود. چون کلماتي که پشت گوشي گفته بودم به قصد نماز گفته بودم نه براي اين که چيزي رو بفهمونم. [1] [1] توضيح المسائل امام خميني (ره)، مسأله 1134. [دو رکعت قصه ؛ رسول نقي ئي ، ص 138]

نماز با خیال راحت دست بردار هم نبود. دستش رو گذاشته بود روي زنگ و همين طور فشار مي داد. هرکي بود کار مهمي داشت. ولي چه کار کنم وسط نماز بودم، تازه رکعت اول. تا نمازم تمام مي شد، طرف رفته بود. بي خيال شدم و نمازم رو ادامه دادم. مورد اضطراري هم نبود. نه خطر جاني نه خطر مالي، هيچي. با خيال راحت نمازم رو خوندم. نيم ساعت بعد دوباره زنگ زد. همون بود. برگشته بود.[1] . [1] توضيح المسائل امام خميني (ره)، مسأله 1159. [دو رکعت قصه ؛ رسول نقي ئي ، ص 141]

شک در بجا آوردن سجده دستش رفت روي کليد تکرار. طرف گوشي رو برداشته بود و بلند بلند «الو» مي گفت. کوچولوي ما هم که هنوز بلد نبود حرف بزنه مثل کر و لال ها صدا در مي آورد. ديگه نزديک بود خنده ام بگيره و نمازم باطل بشه که به خودم اومدم. نشسته بودم ولي نمي دونستم دو تا سجده انجام دادم يا يکي؟ چون وارد واجب بعدي [1] نشده بودم يک سجده ي ديگه انجام دادم.[2] . [1] منظور از وارد شدن در واجب بعدي شروع کردن تشهد يا ايستادن براي رکعت بعد مي باشد. [2] توضيح المسائل امام خميني (ره)، مسأله 1175. [دو رکعت قصه ؛ رسول نقي ئي ، ص 143]

املاء احکام هيچ کدوم از بچه ها باورشون نمي شد. ولي حسابي روي حرف خودش ايستاده بود. معلم فارسي رو مي گم. گفته بود: دفعه ي بعد همه ي املاء رو از يه کتاب غير درسي مي گيرم. يه کتاب باز کرد و شروع کرد: «اگر در تعداد رکعت هاي نماز صبح و مغرب يا دو رکعت اول نمازهاي چهار رکعتي شک کنيم و پس از مقداري فکر کردن، نتوانيم گمان کنيم که کدام رکعت هستيم، نمازمان باطل مي شود.»[1] . ـ حميد! حواست کجاست؟ بنويس ديگه! [2] [1] نمازهاي دو رکعتي که در مسافرت مي خوانيم، نيز همين حکم را دارند. [2] اجوبة الاستفتائات، 1165 و 1166. [دو رکعت قصه ؛ رسول نقي ئي ، ص 147]

نماز زیارت نيم ساعت بعد همين جا! صحن مسجد گوهرشاد، کنار حوض. قرار شد هرکسي زيارت کنه و برگرده اين جا. نماز زيارت رو بخونيم و با هم بريم ناهار. توي نماز زيارت حواسم پرت شد. شک کردم رکعت اولم يا دوم. هرچي فکر کردم به جايي نرسيدم. مهم نبود. توي رکعت هاي نماز مستحبي به شک توجهي نمي شه[1] .[2] [1] مثلاً اگر شک دارد که يک رکعت خوانده يا دو رکعت مي تواند با خود بگويد يک رکعت خوانده ام و نماز را ادامه دهد يا اين که بگويد دو رکعت خوانده ام و نماز را تمام کند. [2] توضيح المسائل امام خميني (ره)، مسأله 1167، قسمت ششم. [دو رکعت قصه ؛ رسول نقي ئي ، ص 148]

شک بعد از سلام اين يکي رو هم اگه مي زدم تموم مي شد. تست هاي قسمت معارف يه مقداري سخت بود. سخت که نه، من کم وقت گذاشته بودم. توي نماز به اين جور شک ها توجه نمي شه. يک دفعه يادم اومد. آره. بعد از سلام، اگه بعد از سلام نماز توي رکعت هاي نماز شک کنيم. بدون اين که بقيه گزينه ها رو بخونم همون رو علامت زدم. بقيه ي گزينه ها رو که خوندم، کاملا مطمئن شدم.[1] [1] توضيح المسائل امام خميني (ره)، مسأله 1167، قسمت دوم.

👆🌹👆 مطالعه کنید

#اپلیکیشن «بهای بهشت» ویژه معلمان و مبلغان با محتوای متن ، صوت ، تصویر 1⃣ ۷۰ سخنرانی دو دقیقه نماز 2⃣ ۱۲۰ سخنرانی چهار دقیقه ای نماز 3⃣ پاسخ به ۷۳ پرسش و شبهه نمازی ویژه دانش‌آموزان 4⃣ پاسخ به ۲۸ پرسش و شبهه نمازی ویژه بزرگسال 5⃣ ۵۰ قصه نماز خوبان 6⃣ ۶۰ قصه نماز شهیدان 7⃣ مهارت پاسخ به شبهات نماز در ۲۰ کلیپ 8⃣ معارف ذکرهای نماز در ۵۰ کلیپ 9⃣ شیوه‌های دعوت به نماز در ۷۲ کلیپ 🔟 تاریخچه نماز در ۳۳ کلیپ 1⃣1⃣ چشم زخم ( پیشگیری و درمان) در ۱۲ کلیپ 2⃣1⃣ بانوی باحیا (مصادیق عفت و حیا در آیات و روایات) در ۶۳ کلیپ 3⃣1⃣ بیش از صد کلیپ تأثیر گذار نماز و... 👌 فعلا فقط یک مورد بارگذاری شده و بقیه محتوا به زودی در برنامه کاربردی بارگذاری خواهد شد. ان شاءالله 👌 با وصل شدن به اینترنت، برنامه به روز رسانی خواهد شد و نیاز به نصب نسخه جدید نیست. 👌 با پخش این برنامه در فضای مجازی ، مروج نماز باشیم